Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie IV Wydział Pracy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Lucyna Szafrańska

Ławnicy : P. W. , L. B.

Protokolant: Wiesława Rudzka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2018 roku w B.,

sprawy z powództwa L. S. (1)

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B.

o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy

1. oddala powództwo ,

2. nie obciąża powoda L. S. (1) kosztami procesu.

Sygn. akt IV P 110/17

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 18 stycznia 2016 roku, skierowanym przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B., L. S. (1) wniósł o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę, w razie upływu okresu wypowiedzenia o przywrócenie do pracy i zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że łączyła go z pozwaną Spółką umowa o pracę na czas nieokreślony. Na podstawie tej umowy miał czasowo wykonywać czynności Zarządu Spółki, a następnie funkcję Prezesa Zarządu Spółki. W dniu 30 grudnia 2014 roku Rada Nadzorcza pozwanej odwołała powoda z funkcji Prezesa Zarządu pozwanej. W dniu 12 stycznia 2016 roku pozwany dokonał wypowiedzenia powodowi umowy o pracę
z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynie w dniu 30 kwietnia 2016 roku. Jako przyczynę pracodawca wskazał fakt odwołania powoda z funkcji Prezesa Zarządu Spółki. L. S. (1) podnosił, że pozwana dokonała wypowiedzenia mu umowy o pracę pomimo ustawowego zakazu wypowiadania pracownikom umów w okresie ochronnym, o którym mowa w art. 39 kp. Pozwany nie zaproponował powodowi innego stanowiska pracy.

W odpowiedzi na pozew z dnia 17 maja 2016 roku pozwane (...) Sp. z o.o. w B., reprezentowane przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosło o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania z wyodrębnieniem kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu strona pozwana wskazała, że w okresie w którym powód pełnił funkcję Prezesa Zarządu pozwanej Spółki korzystał z urlopu bezpłatnego u innego pracodawcy – w Zakładzie (...) Sp. z o.o., w którym w okresie bezpośrednio poprzedzającym był zatrudniony na stanowisku Kierownika Biura (...). W tej sprawie zostało zawarte porozumienie pracodawców. Na mocy tego porozumienia dotychczasowy pracodawca udzielił powodowi urlopu bezpłatnego na czas zajmowania stanowiska Prezesa Zarządu pozwanej Spółki i zobowiązał się do dopuszczenia powoda do pracy w każdym przypadku rozwiązania z nim umowy o pracę z nowym pracodawcą. Pracownik wyraził zgodę na te warunki. Postanowienia tego porozumienia po rozwiązaniu umowy o pracę z powodem przez pozwaną Spółkę zostały wykonane, bowiem powód powrócił do pracy w Zakładzie (...) Sp. z o.o.

Zdaniem pozwanego wyklucza to możliwość dochodzenia roszczenia
o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę.

W toku procesu strony reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Wyrokiem z dnia 29 grudnia 2016 roku sygn. akt IV P 7/16 Sąd Rejonowy - Sąd Pracy w B.:

1.  przywrócił powoda L. S. (1) do pracy w pozwanym (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B. na poprzednich warunkach;

2.  zasądza od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. na rzecz powoda L. S. (2) kwotę 60.751,27 zł tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, pod warunkiem podjęcia pracy w wyniku przywrócenia;

3.  oddalił powództwo w pozostałej części;

4.  zasądził od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. na rzecz powoda L. S. (1) kwotę 6.471,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.762,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Na skutek apelacji pozwanego wyrokiem z dnia 03-10-2017 r. sygn. VPa 17/17 Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. uchylił przytoczony wyrok z dnia 29-12-2016 r. sygn. IV P 7/16 i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu Sądowi Pracy w B. do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania za instancje odwoławczą.

Sąd Rejonowy – Sąd Pracy ustalił następujący stan faktyczny:

L. S. (1) jest zatrudniony w Zakładzie (...) Sp. z o.o. w B. od 12 listopada 2003 roku na stanowisku Kierownika Biura (...).

(okoliczność bezsporna)

Na wniosek powoda pracodawca (...) udzielił mu urlopu bezpłatnego na okres od 11-04-2012 r. do 11-07-2012 r.

(dowód: wniosek o urlop i oświadczenie pracodawcy o wyrażeniu zgody – w aktach osobowych powoda, część B )

Od 11 kwietnia 2012 roku powód został zatrudniony w (...) Spółce z o.o. w B. w celu czasowego wykonywania czynności Zarządu Spółki na podstawie umowy o pracę zawartej na czas do odwołania nie dłużej niż na okres trzech miesięcy. L. S. (1) posiada licencję w zakresie zarządzania nieruchomościami.

(dowód: umowa o pracę – w aktach osobowych powoda, część B; świadectwo nadania licencji zawodowej – akta osobowe powoda, cześć A)

Aneksem nr (...) z dnia 29 czerwca 2012 roku zmieniono postanowienia umowy o pracę z dnia 11 kwietnia 2012 roku w ten sposób, że umowa pomiędzy stronami zawarta została na czas nieokreślony, a powód został zatrudniony na stanowisku Prezesa Zarządu pozwanej Spółki w pełnym wymiarze czasu pracy .

(dowód: aneks nr (...) – w aktach osobowych powoda, część B)

W dniu 11-07-2012 r. powód zwrócił się do (...) K. z wnioskiem o udzielenie urlopu bezpłatnego na czas wykonywania funkcji prezesa (...) Spółki z o.o.

(dowód: wniosek o urlop z dnia 11-07-2012 r. – w aktach osobowych powoda, część B)

W dniu 12 lipca 2012 roku zostało zawarte porozumienie pomiędzy Zakładem (...) Spółką z o.o. w B., zwanym dotychczasowym pracodawcą i (...) Spółką z o.o. w B., znanym nowym pracodawcą. Na mocy tego porozumienia dotychczasowy pracodawca udzielił powodowi urlopu bezpłatnego od dnia 12 lipca 2012 roku na czas zajmowania stanowiska Prezesa w (...) Sp. z o.o. w B.. Jednocześnie dotychczasowy pracodawca zobowiązał się do dopuszczenia powoda do pracy po urlopie bezpłatnym na stanowisko poprzednio zajmowane u dotychczasowego pracodawcy lub równorzędne. Powód zaakceptował warunki porozumienia i wyraził zgodę na udzielenie urlopu bezpłatnego na czas zajmowania stanowiska Prezesa (...) Spółki z o.o. w B., co potwierdził własnoręcznym podpisem.

(dowód: porozumienie pracodawców – k. 15 oraz w aktach osobowych powoda, część B)

Wolą stron powyższego porozumienia z 12-07-2012 r. było umożliwienie L. S. (1) pełnienie funkcji prezesa w (...) a jednocześnie pozostawienie możliwości powrotu do (...) K. po zakończeniu pełnienia funkcji prezesa w (...). Porozumienie to później nie było zmieniane.

(dowód: zeznania świadka E. O. k. 169, zeznania świadka P. K. k. 169-170)

Uchwałą Nr 2/2014 z dnia 30 grudnia 2014 roku Rada Nadzorcza (...) Spółki z o.o. w B. odwołała L. S. (1) z funkcji Prezesa Zarządu. Rada Nadzorcza pozwanego pracodawcy nie miała żadnych zarzutów względem osoby powoda i nie zgłaszała uwag do jego pracy.

(dowód: uchwała nr 2/2014 – k. 7; zeznania powoda L. S. (1) – k. 26 w zw. z k. 71, k. 71; zeznania świadka P. T. – k. 37)

Dnia 19-01-2015 r. powód zgłosił pracodawcy (...) K. gotowość do pracy zaznaczając, że jest na zwolnieniu lekarskim i do pracy zgłosi się po zakończeniu leczenia.

(dowód: oświadczenie powoda o gotowości do pracy datowane 15-01-2015 r. – w aktach osobowych powoda, część B)

W okresie od 30 grudnia 2014 roku do 12 czerwca 2015 roku i od 15 czerwca 2015 roku do 11 stycznia 2016 roku powód przebywał na zwolnieniu lekarskim.

(dowód: świadectwo pracy – w aktach osobowych powoda, część B)

Oświadczeniem z dnia 12 stycznia 2016 roku pozwane (...) Spółka z o.o. w B. rozwiązała z powodem umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął dnia 30 kwietnia 2016 roku. Jako przyczynę wypowiedzenia powodowi umowy o pracę pracodawca wskazał odwołanie powoda z funkcji Prezesa Zarządu (...) Spółki z o.o. w B. uchwałą Rady Nadzorczej (...) Sp. z o.o. nr (...) z dnia 30 grudnia 2014 roku. Jednocześnie Spółka wskazała, że nie posiada możliwości zatrudnienia powoda na innym stanowisku z powodu braku wolnych etatów.

(dowód: oświadczenie o rozwiązaniu umowy – w aktach osobowych powoda, cześć B)

Miesięczne wynagrodzenie powoda w pozwanym zakładzie, obliczone jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy wynosiło 12.841,17 zł.

(dowód: zaświadczenie – k. 49)

Od dnia 1 maja 2016 roku L. S. (1), po urlopie bezpłatnym, ponownie podjął pracę w Zakładzie (...) Spółce z o.o. w B. na wcześniejszych warunkach zatrudnienia, jako Kierownik Biura (...) z miesięczną stawką wynagrodzenia zasadniczego w kwocie 4.343,00 zł, dodatkiem funkcyjnym w wysokości 250,00 zł oraz dodatkiem stażowym w kwocie 148,00 zł i premią uznaniową.

(dowód: pismo (...) Sp. z o.o. – k. 53)

L. S. (1) urodził się (...). W dniu wręczenia oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę powód miał ukończone 63 lata. Powód od 1.09.1973 roku pozostaje w zatrudnieniu.

(okoliczność bezsporna, kwestionariusz osobowy – w aktach osobowych powoda, część A)

Pozwana Spółka jest małym zakładem pracy, zatrudnia 10 osób.
W listopadzie 2015 roku zatrudniła pracownika na stanowisku referenta ds. administracyjnych.

(dowód: zeznania świadka I. B. – k. 44, zeznania pozwanego S. C. – k. 26 w zw. z k. 71, k. 71-72; umowy o pracę – k. 62-64)

Powód nigdy nie rozmawiał z (...), jaką pracę na jakim stanowisku mógłby wykonywać w razie odwołania z funkcji prezesa.

(dowód: zeznania powoda k. 172)

Ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie poczyniono w oparciu
o dokumenty złożone do akt sprawy oraz zawarte w aktach osobowych powoda, a także na podstawie zeznań stron i świadków.

Sąd Rejonowy – Sąd Pracy zważył co następuje:

Stosownie do postanowień art. 44 kp pracownik może wnieść odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę. Odwołanie wnosi się do sądu pracy w ciągu 7 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę (art. 264 § 1 kp).

W myśl przepisu art. 45 § 1 kp w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy – stosownie do żądania pracownika – orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia lub o przywróceniu do pracy (gdy umowa uległa już rozwiązaniu). Wypowiedzenie jest nieuzasadnione, jeżeli nie opiera się na ważnych i rzeczywistych przyczynach.

Wypowiedzenie jest zwykłym sposobem rozwiązania umowy o pracę. Przyczyny uzasadniające wypowiedzenie umowy o pracę na czas nie określony mogą leżeć zarówno po stronie pracownika, jak i po stronie pracodawcy, albo też po obu stronach łącznie. Gdy chodzi
o pracownika mogą być przez niego zawinione, albo niezawinione. Ocena zasadności wypowiedzenia umowy o pracę w ramach art. 45 § 1 kp powinna być dokonana nie tylko z uwzględnieniem interesów pracownika związanych ze stosunkiem pracy, ale także z uwzględnieniem słusznego interesu zakładu pracy, który należy oceniać w powiązaniu z istotą i celem stosunku pracy.

W myśl art. 30 § 4 kp w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego wymóg ten oznacza, że wymieniona w oświadczeniu przyczyna wypowiedzenia powinna być prawdziwa i konkretna.

W przedmiotowej sprawie pozwany pracodawca rozwiązał z powodem umowę o pracę za wypowiedzeniem, a jako przyczynę wypowiedzenia wskazał odwołanie powoda z funkcji Prezesa Zarządu (...) Spółki z o.o. w B. uchwałą Rady Nadzorczej (...) Sp. z o.o. nr (...) z dnia 30 grudnia 2014 roku. Jednocześnie w oświadczeniu wskazał, że nie posiada możliwości zatrudnienia powoda na innym stanowisku z powodu braku wolnych etatów.

Istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy ma analiza treści i okoliczności zawarcia porozumienia z dnia 12 lipca 2012 r. Z jego treści wynika wprost, iż dotychczasowy pracodawca udzielił powodowi urlopu bezpłatnego na czas zajmowania stanowiska Prezesa (...) Spółki z o.o. w B. ,
a nowy pracodawca tj. pozwany zobowiązał się zawrzeć umowę o pracę z pracownikiem na warunkach pracy i płacy wynikających z uzgodnień pomiędzy nim a nowym pracodawcą. Powód zaś oświadczył na piśmie, iż wyraża zgodę na udzielenie mu urlopu bezpłatnego od dnia 12 lipca 2012 r. na czas zajmowania stanowiska Prezesa (...) Spółki z o.o. w B..

Tym samym na treść aneksu do umowy z dnia 28 czerwca 2012 r. (zmieniającej ją na zawartą na czas nieoznaczony) decydujący wpływ miało późniejsze przecież porozumienie pracodawców co do dalszego zatrudnienia powoda z 12 lipca 2012 r.

Z treści porozumienia zestawionego z zeznaniami świadków wynika, że wolą stron tego porozumienia było udzielenie powodowi urlopu bezpłatnego na czas określony, tj. na czas pełnienia funkcji prezesa, a także pisemna zgoda powoda dotyczyła tylko wspomnianego czasokresu, a w tej sytuacji doszło do zmiany warunków wcześniejszego aneksu do umowy zawartego pomiędzy powodem a pozwanym w czerwcu 2012 r. kiedy to przebywał on na urlopie bezpłatnym na podstawie art. 174 kp. Wszak treść porozumienia pomiędzy pracodawcami pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią aneksu do umowy o pracę z 28 czerwca 2012 r. Umowa o pracę jest bowiem bezterminowa, a porozumienie jednoznacznie określa czas trwania urlopu bezpłatnego a zatem okresu trwania zatrudnienia u pozwanego.

Warto także zwrócić uwagę na brzmienie pkt 4 powyższego porozumienia pomiędzy pracodawcami z którego wynika, iż ewentualna zmiana polegająca na skróceniu czy przedłużeniu urlopu wymaga z jednej strony pisemnej zgody pracownika, a z drugiej zaś odrębnego porozumienia w tym zakresie. Do takiego odrębnego porozumienia nie doszło.

Z okoliczności sprawy wynika więc, iż urlop bezpłatny winien się zakończyć z chwilą odwołania powoda z funkcji prezesa.

Analizując zatem treść i okoliczności zawarcia porozumienia z lipca 2012 r. Sąd doszedł do przekonania, że wolą stron porozumienia było udzielenie powodowi urlopu tylko na czas pełnienia funkcji prezesa w (...) oraz w konsekwencji porozumienie takie, na które powód wyraził zgodę, skutkowało zmianą umowy o pracę z (...) z zawartej na czas nieoznaczony (aneksem z czerwca 2012 r.) na zawartą na czas pełnienia funkcji prezesa. Przyjmując przeciwny wniosek zachowanie stron byłoby niekonsekwentne i nielogiczne, bowiem powód i (...) w ogóle nie przewidywali, aby powód miałby wykonywać inną pracę niż pełnienie omawianej funkcji. Ponadto samo ustalenie powrotu do pracy w (...) K. po odwołaniu
z funkcji oznacza, że powód akceptował przewidywane wygaśnięcie umowy w przypadku odwołania. Zgadzając się na treść porozumienia w przedmiocie urlopu, udzielanego tylko na czas pełnienia funkcji prezesa, powód zgodził się na zmianę aneksu z czerwca 2012 r. Oczekiwanie, że po tym porozumieniu umowa z (...) nadal jest zawarta na czas nieoznaczony, było w takich okolicznościach bezpodstawne. Tym samym umowa z (...) wygasła 30-12-2014 r., a wypowiedzenie objęte pozwem było już bezprzedmiotowe i nie wywoływało żadnego skutku. Zaskarżone rozwiązanie umowy nie może być ocenione jako niezgodne z prawem, bowiem w ogóle stron nie wiązała już w tym okresie umowa.

Nawet jednak gdyby przyjąć, że umowa z (...) nie wygasła (opierając się na dosłownym brzmieniu aneksu z czerwca 2012 r. i pomijając treść i cel porozumienia z lipca 2012 r.), to powództwo podlegałoby oddaleniu z następujących przyczyn.

Powód podnosił, że rozwiązanie z nim umowy o pracę za wypowiedzeniem narusza przepis art. 39 kp.

Wskazać należy, że przepisy prawa pracy zawierają zakazy rozwiązywania umów o pracę z określonymi kategoriami pracowników. Jeden z tych zakazów został sprecyzowany w art. 39 kp.

Przepis ten stanowi, że pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku.

Przez określony w art. 39 kp wiek emerytalny należy rozumieć wiek określony w przepisach emerytalnych, umożliwiający nabycie uprawnień emerytalnych z mocy prawa. Ochroną przed wypowiedzeniem objęty jest więc pracownik, który z chwilą osiągnięcia wieku odpowiedniego dla swojego rodzaju zatrudnienia będzie miał na mocy obowiązujących przepisów możliwość uzyskania prawa do emerytury (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2014 r., II PK 283/13, LEX nr 1551338).

Przepis art. 39 reguluje zakres ochrony pracowników przed wypowiedzeniem umowy o pracę ograniczony do osiągnięcia wieku emerytalnego, ale pod warunkiem, że z jego osiągnięciem pracownik uzyska prawo do emerytury. Przewidziany 4-letni okres ochronny dotyczy wyłącznie emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zakaz wypowiadania odnosi się również do wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy na podstawie art. 42 kp.

O objęciu pracownika okresem ochronnym decyduje data kalendarzowa spełnienia wymaganych warunków, a więc pismo wypowiadające nie może być doręczone po tej dacie.

Odnosząc powyższe rozważania do stanu faktycznego sprawy należy wskazać, że powód urodził się (...). Zgodnie z art. 24 ust. 1b pkt 16 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 grudnia 1998 roku (j. t. Dz. U. z 2016 r. poz. 887) wiek emerytalny dla mężczyzn urodzonych w okresie od dnia 1 października 1952 r. do dnia 31 grudnia 1952 r. (czyli dla powoda) wynosi co najmniej 66 lat i 8 miesięcy. Wskazany w art. 39 kp okres ochronny u powoda rozpoczął się więc w chwili ukończenia przez niego 62 lat i 8 miesięcy, co nastąpiło w dniu 13 lipca 2015 roku. Jednocześnie okres zatrudnienia umożliwia L. S. (1) uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem wieku 66 lat i 8 miesięcy. Oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę zostało powodowi doręczone w dniu 12 stycznia 2016 roku, a zatem w okresie ochronnym, o którym mowa w art. 39 kp.

Wobec powyższych ustaleń zachodzą przesłanki powstania zakazu wypowiedzenia z art. 39 kp.

Powód z dwóch alternatywnych roszczeń wskazanych w art. 45 kp wybrał przywrócenie do pracy. W przypadku pracownika podlegającego szczególnej ochronie prawnej, któremu niezgodnie z prawem wypowiedziano umowę o pracę, sąd pracy nie ma możliwości zasądzenia odszkodowania zamiast wydawania orzeczenia o przywróceniu do pracy (art. 45 § 3 kp).

W uchwale podjętej w składzie 7 sędziów z dnia 16.05.2012 r. ( III PZP 3/12, OSNP 2012, Nr 23–24, poz. 279) Sąd Najwyższy zajął stanowisko, że w przypadku rozwiązania z naruszeniem prawa umowy o pracę z odwołanym członkiem zarządu spółki kapitałowej, nie jest wyłączone roszczenie o przywrócenie do pracy. Sąd ten wskazał, że ustanie stosunku korporacyjnego w spółce kapitałowej nie prowadzi do automatycznego ustania stosunku pracy, chyba że chodzi o terminową umowę o pracę zawartą na czas pełnienia przez pracownika funkcji w zarządzie spółki. Do rozwiązania stosunku pracy wiążącego pracownika ze spółką konieczne jest podjęcie dodatkowych czynności – wypowiedzenie umowy o pracę. W przypadku pracownika podlegającego szczególnej ochronie prawnej, któremu niezgodnie z prawem wypowiedziano umowę o pracę, sąd pracy nie ma możliwości zasądzenia odszkodowania zamiast wydawania orzeczenia o przywróceniu do pracy, chyba że znajdzie podstawę do zastosowania art. 477 ¹ kpc, albowiem sprzeciwia się temu art. 45 § 3 kp.

Z uwagi zatem na naruszenie zakazu wypowiedzenia z art. 39 kp, istnieje podstawa do przywrócenia pracownika do pracy na w myśl art. 45 § 1 kp. W przedmiotowej sprawie powód dochodził także wynagrodzenia za cały okres pozostawania bez pracy.

Zgodnie z treścią art. 47 kp pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 2 miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące - nie więcej niż za 1 miesiąc. Jeżeli umowę o pracę rozwiązano z pracownikiem, o którym mowa w art. 39 (…) wynagrodzenie przysługuje za cały czas pozostawania bez pracy. W zasadzie zatem na podstawie art. 47 kp w okolicznościach przytoczonych wyżej powodowi przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, pod warunkiem podjęcia pracy w wyniku przywrócenia.

Pomimo ustalenia w taki sposób zaistnienia prawa do przywrócenia do pracy na podstawie art. 45 § 1 i 3 w zw. z art. 39 kp oraz prawa do odszkodowania w myśl art. 47 kp, powództwo zdaniem sądu i tak podlega oddaleniu na podstawie art. 8 kp. Sąd uznał , że zasądzenie zgodnie z żądaniem pozwu byłoby usankcjonowaniem uczynienia przez powoda użytku z opisanych wyżej uprawnień sprzecznego ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa i zasadami współżycia społecznego, a to z następujących względów.

Materiał dowodowy nakazuje wysnucie wniosku, że powód musiał zdawać sobie sprawę z tego, że umowa z (...) będzie trwała tylko przez czas pełnienia funkcji prezesa zarządu i nie może spodziewać się dalszego zatrudnienia po odwołaniu z tej funkcji. Oczywistym jest, że nie mógł zakładać pełnienia takiej funkcji z całą pewnością (ze względu na jej specyfikę i szczególny charakter spółki będącej pracodawcą) aż do osiągnięcia wieku emerytalnego. Ponadto treść jego wniosku o urlop (z dnia 11-07-2012 r.) oraz porozumienia między pracodawcami wskazuje, że założeniem jego i pracodawców było tymczasowe przejście do nowego pracodawcy tylko na okres wykonywania funkcji prezesa. W dniu 11-07-2012 r. sam powód zwrócił się do (...) K. z wnioskiem o udzielenie urlopu bezpłatnego na czas wykonywania funkcji prezesa (...). Dotychczasowy pracodawca udzielił powodowi urlopu bezpłatnego od dnia 12 lipca 2012 roku na czas zajmowania stanowiska Prezesa
w (...) Sp. z o.o. w B.. Powód musiał mieć na uwadze, że wraz z zakończeniem pełnienia tej funkcji ma obowiązek powrócić do pracy w (...) K., dlatego oczekiwanie dalszego zatrudnienia w (...) po odwołaniu z funkcji prezesa jest nielogiczne. Powód nie rozmawiał nawet z (...), jaką pracę na jakim stanowisku mógłby wykonywać w razie odwołania z funkcji prezesa. Gdyby nie długotrwała niezdolność do pracy, to w ogóle nie powstałaby w przypadku powoda ochrona z art. 39 kp u pracodawcy (...), a odwołanie z funkcji prezesa nastąpiło w tym samym dniu, na który przypadał pierwszy dzień niezdolności. Ewentualna dalsza praca w (...) byłaby przy tym naruszeniem porozumienia dotyczącego urlopu bezpłatnego, gdyż zgodnie z nim po odwołaniu z funkcji powód powinien stawić się u pracodawcy (...) K.. I tak też powód właściwe uczynił, zgłaszając gotowość do podjęcia zatrudnienia już w styczniu 2015 r. (na rok przed wypowiedzeniem), tyle że z zastrzeżeniem zakończenia leczenia. Znów w takiej sytuacji nielogiczne jest jego oczekiwanie trwania zatrudnienia w (...), skoro wiedział
o obowiązku podjęcia pracy w (...) K. i deklarował taki zamiar. Trzeba ponadto zauważyć, że domaganie się trwania zatrudnienia w (...), gdy cały czas był zatrudniony w (...) K., z powołaniem się na naruszenie art. 39, jest wbrew przeznaczeniu tego przepisu, który ma chronić przed wypowiedzeniem osoby mające mało czasu do osiągnięcia wieku emerytalnego dlatego, że mogłoby im być trudno znaleźć i podjąć zatrudnienie na odpowiednim porównywalnym stanowisku i z porównywalnym wynagrodzeniem, natomiast powód mając pracę w (...) K. nie doznawałby żadnego zagrożenia, przed którym ma chronić omawiany przepis. Trudno wobec powyższego nie odnieść wrażenia, że powód chciał skorzystać z dość przypadkowej (wynikającej z powstania długotrwałej niezdolności do pracy, która przytrafiła się jeszcze przed doręczeniem wypowiedzenia) okazji utrzymania się u pracodawcy dającego szanse na wyższe zarobki niż dotychczasowy. Oczywistym jest, że nie temu służy art. 39 i 45 § 3 kp.

Wobec przytoczonych okoliczności powództwo należało oddalić. Ze względu na jednak na istnienie dużej dysproporcji w sytuacji majątkowej pomiędzy stronami procesu (osoba fizyczna przeciwko spółce miejskiej mającej zapewnioną stałą obsługę prawną) oraz poniesienie już przez powoda wydatków na pełnomocnika, Sąd nie obciążył powoda obowiązkiem zwrotu pozwanemu kosztów procesu.