Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód Bank (...) S.A. we W. (aktualnie (...) Bank (...) S.A. w W.) w dniu 26.10.2016r. złożył przeciwko J. T. pozew o zapłatę kwoty 13006,90 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 27.10.2016r. od kwoty 12150,74 zł oraz zwrot kosztów procesu.

W pisemnych motywach pozwu powód podał, że swoje roszczenie wywodzi z braku wywiązania się przez pozwaną z umowy o kredyt z dnia 30.06.2015r. nr (...). Roszczenie stało się wymagalne w dniu 3.06.2016r.

W dniu 11.01.2017r. Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie wydał w sprawie nakaz zapłaty(...). Nakaz doręczono pozwanej zgodnie z art. 139 k.p.c. Nakazowi została nadana klauzula wykonalności.

W dniu 26.06.2018r. pełnomocnik pozwanej złożył wniosek o doręczenie nakazu zapłaty, albowiem pozwana nie mieszka pod adresem wskazanym w pozwie, dlatego wcześniejsze doręczenie nie było skuteczne. W odpowiedzi na powyższe, zarządzeniem z dnia 2.07.2018r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin - Zachód w Lublinie wskazał pełnomocnikowi pozwanej kod dostępu do akt sprawy. W dniu 10.07.2018r. pełnomocnik powoda złożył oświadczenie na standardowym formularzu w elektronicznym postępowaniu upominawczym o rezygnacji z pełnomocnictwa. Nowy pełnomocnik nie został Sądowi wskazany.

W dniu 18.07.2018r do Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie pozwana wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i domagając się oddalenia powództwa i zwrotu kosztów procesu. Pozwana podniosła zarzut nieprawidłowego wydania nakazu zapłaty, bezzasadnego przyjęcia za prawdziwe twierdzeń powódki o okolicznościach faktycznych mimo, że budzą one uzasadnione wątpliwości, brak legitymacji czynnej powódki, brak legitymacji biernej pozwanej, niewykazanie zasadności roszczenia i jego wysokości.

Po przekazaniu sprawy do tut. Sądu, wobec rezygnacji z pełnomocnictwa i braku podstaw do wezwania o tenże dokument powoda (kontynuacja postępowanie po elektronicznym postępowaniu upominawczym), Sąd doręczył odpis sprzeciwu bezpośrednio powodowi na adres wskazany w pozwie. Powód nie przedłożył w sprawie żadnych dokumentów i nie odniósł się do stawionych przez pozwaną zarzutów. Mimo zawiadomienia o terminie rozprawy na aktualne dane i adres wskazany w KRS powód nie wykazał zasadności swoich żądań. W świetle przedstawionych przez pozwaną zarzutów, wobec braku reakcji strony powodowej, należało uznać, że powód nie wykazał zasadności swojego żądania. Pomimo stosownego zobowiązania oraz możliwości przedłożenia dokumentów wymienionych w pozwie, które to dokumenty nie podlegały załączeniu w elektronicznym postępowaniu upominawczym, powód nie odpowiedział na obronę pozwanej. Wobec nieprzedłożenia dokumentów wymienionych w pozwie i zarzutów pozwanej w tej mierze, powództwo podlegało oddaleniu.

Jednocześnie zaznaczyć trzeba, że w związku ze zmianą nazwy powoda, Sąd z urzędu sprostował jego oznaczenie, zgodnie z danymi z rejestru przedsiębiorców.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu Sąd oparł na dyspozycji art. 102 k.p.c., zgodnie z którym w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Powód wygrał proces w całości. Koszty procesu poniesione przez pozwaną w niniejszej sprawie wyniosły łącznie 4817 zł, na co składała się opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł oraz wynagrodzenie jednego pełnomocnika w wysokości 4800 zł (§ 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie według stanu na dzień 26.10.2016r.). Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanej jedynie część kosztów, a to zwrot kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 2400 zł wraz z opłatą od pełnomocnictwa (łącznie 2417 zł). W pozostałej części, tj. co do kwoty 2400 zł Sąd odstąpił od obciążenia powoda kosztami procesu.

W pierwszej kolejności wskazać trzeba, iż art. 102 k.p.c. winien mieć zastosowanie jedynie w wyjątkowych wypadkach. W ocenie Sądu taki wypadek zaistniał w niniejszej sprawie. Sąd miał na uwadze przede wszystkich fakt, że sprawa nie była zawiła, zaś nakład pracy pełnomocnika nie uzasadniał przyznania zwrotu wynagrodzenia w wyższej wysokości. Sąd w pełni podziela pogląd Sądu Najwyższego wyrażony na gruncie poprzednio obowiązujących przepisów w zakresie stawek wynagrodzenia pełnomocników, zgodnie z którym szczególnie uzasadniony wypadek, w którym strona przegrywająca sprawę w instancji, może być obciążona kosztami tylko częściowo, można uznać sytuację, gdy wysokość wykazanych kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym mieści się w granicach wyznaczonych przez rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. Nr 154, poz. 1013 ze zm.), ale nie odpowiada stopniowi zawiłości sprawy, a zwłaszcza nakładowi pracy pełnomocnika (wyrok z dnia 21 maja 1999 r., I PKN 59/99, podobnie Sąd Apelacyjny w Lublinie w uzasadnieniu wyroku z dnia 27 lipca 2017 r., I ACa 992/16). Należy wszak mieć na uwadze, iż rola pełnomocnika ograniczyła się do wniesienia sprzeciwu na urzędowym formularzu. Pełnomocnik pozwanej nie był obecny na rozprawie ani nie składał żądnych pism procesowych poza rzeczonym sprzeciwem. Należy też mieć na uwadze, iż wartość przedmiotu sporu, obejmująca należność główną 12150,74 zł nieznacznie przekraczała 10.000 zł, która to z kolei kwota różnicuje wysokość wynagrodzenia pełnomocnika. W tych okolicznościach przyznanie wynagrodzenia w stawce 4800 zł, czyli w wysokości obowiązującej w dacie wniesienia pozwu, jawi się jako nieuzasadnione.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  K.. 7/14

G., dnia 21.01.2019r.