Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lipca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2018 r. w G.

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej przy ulicy (...) w G.

przeciwko M. B. (1)

o zapłatę

oraz

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej przy ulicy (...) w G.

przeciwko M. B. (1)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego M. B. (1) na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej przy ulicy (...) w G. kwotę 13.854,01 złotych (trzynaście tysięcy osiemset pięćdziesiąt cztery złote jeden grosz) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 12 października 2017 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego M. B. (1) na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej przy ulicy (...) w G. kwotę 1.025,10 złotych (jeden tysiąc dwadzieścia pięć złotych dziesięć groszy) z tytułu zwrotu kosztów postępowania

IV.  zasądza od pozwanego M. B. (1) na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej przy ulicy (...) w G. kwotę 11.302,78 złotych (jedenaście tysięcy trzysta dwa złote siedemdziesiąt osiem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 12 października 2017 r. do dnia zapłaty;

V.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

VI.  zasądza od pozwanego M. B. (1) na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej przy ulicy (...) w G. kwotę 1.498,66 złotych (jeden tysiąc czterysta dziewięćdziesiąt osiem złotych sześćdziesiąt sześć groszy) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt I C 1215/17

UZASADNIENIE

Powódka Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. (...) w G. wniosła w dniu 12 października 2017 roku pozwy przeciwko M. B. (1) o zapłatę:

⚫

(w sprawie I C 1215/17) kwoty 25.357,78 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem zaliczek na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną za okres od stycznia 2014 roku do lipca 2017 roku oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że pozwany jest członkiem powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej oraz właścicielem lokalu numer (...) przy ul. (...), dla którego Sąd Rejonowy w Gdyni prowadzi księgę wieczystą o numerze (...). Powódka podała, że zaległości pozwanego w płatnościach wynoszą łącznie kwotę dochodzą pozwem, tj. 25.357,78 złotych, przy czym powódka dochodziła należności za okres od stycznia 2014 roku do lipca 2017 roku.

⚫

(w sprawie I C 1219/17) kwoty 17.977,24 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem zaliczek na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną za okres od stycznia 2014 roku do lipca 2017 roku oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że pozwany jest członkiem powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej oraz właścicielem lokalu numer (...) przy ul. (...), dla którego Sąd Rejonowy w Gdyni prowadzi księgę wieczystą o numerze (...). Powódka podała, że zaległości pozwanego w płatnościach wynoszą łącznie kwotę dochodzą pozwem, tj. 17.977,24 zł., przy czym powódka dochodziła należności za okres od stycznia 2014 roku do lipca 2017 roku.

(pozew – k. 2-5 akt I C 1215/17, pozew – k. 2-5 akt I C 1219/17)

Nakazami zapłaty z dnia 30 października 2017 roku uwzględniono żądania powódki w całości.

(nakazy zapłaty z dnia 30.10.2017r. – k. 34 akt I C 1215/17, oraz k. 36 akt I C 1219/17)

Pozwany wniósł sprzeciwy, wnosząc o oddalenie powództwa w całości, zasądzenie kosztów procesu oraz zawieszenie postępowania. Pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczeń za okres od stycznia 2014 roku do 5 października 2014 roku, zarzut przedwczesności powództwa – brak podejmowania prób pozasądowego rozwiązania sporu, ponieważ powód nigdy nie kierował wezwań do zapłaty, a nadto powódka nie wykazała, że kierowała do pozwanego rozliczenia, faktury i inne dokumenty, niewykazania istnienia i wymagalności roszczenia, kwestionując dokumenty załączone do pozwu.

Wniosek o zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. uzasadniał toczącym się przed Sądem Okręgowym w Gdańsku postepowaniem w przedmiocie zmiany postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po J. L. (III Ca 705/13), toczącym się przed Sądem Rejonowym w Gdyni postępowaniu o eksmisję z lokalu nr (...) położonego w G. przy ul. (...) (I C 164/13) oraz brakiem możliwości wypłaty środków z depozytu sądowego ustanowionego postanowieniem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 1 października 2009r. (VIII Ns 30/09).

(sprzeciwy– k. 38-44v. akt I C 1215/17 oraz k. 40-46 akt I C 1219/17)

Zarządzeniem wydanym na rozprawie dnia 06 czerwca 2018 roku w sprawie I C 1219/17 połączono powyższe sprawy celem wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia, prowadzać dalej sprawę pod sygnaturą sprawy niżej, tj. I C 1215/17.

(protokół rozprawy z dnia 06.06.2018r. – k. 284 akt I C 1219/17 oraz kopia na k. 296 akt I C 1215/17)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany M. B. (2) dnia 26 stycznia 2009 roku nabył od W. B. i J. B. lokal mieszkalny nr (...) o powierzchni użytkowej 78,90 m ² położony w budynku przy ul. (...) w G.. Wydanie lokalu nastąpić miało 27 stycznia 2009 roku. W dniu zawarcia umowy, ww. lokal był wynajmowany osobom trzecim, a nadto w dziale III księgi wieczystej wpisane było ostrzeżenie o toczącym się postępowaniu prokuratorskim oraz ostrzeżenie o toczącym się postępowaniu o zmianę prawomocnego postanowienia wydanego w sprawie nr 395/05 o stwierdzeniu nabycia spadku po J. L. zapadłego w dniu 17 czerwca 2005 roku.

(okoliczności bezsporne ustalone w oparciu o: akt notarialny Rep. A nr (...) wraz z załącznikiem – k. 24-30 akt I C 1219/17, zeznania pozwanego – k. 290-291, płyta CD k. 293 akt I C 1219/17)

Pozwany M. B. (2) dnia 29 kwietnia 2009 roku nabył od W. B. i J. B. lokal mieszkalny nr (...) o powierzchni użytkowej 96,70 m ² położony w budynku przy ul. (...) w G.. Wydanie lokalu nastąpić miało 1 maja 2009 roku. W dniu zawarcia umowy, ww. lokal był przedmiotem najmu na czas nieokreślony na podstawie decyzji administracyjnej, a nadto w dziale III księgi wieczystej wpisane było ostrzeżenie o toczącym się postępowaniu prokuratorskim oraz ostrzeżenie o toczącym się postępowaniu o zmianę prawomocnego postanowienia wydanego w sprawie nr 395/05 o stwierdzeniu nabycia spadku po J. L. zapadłego w dniu 17 czerwca 2005 roku.

(okoliczności bezsporne ustalone w oparciu o: akt notarialny Rep. A nr (...) wraz z załącznikiem – k. 21-27 akt I C 1215/17, zeznania pozwanego – k. 290-291, płyta CD k. 293 akt I C 1219/17)

Pozwany w okresie objętym pozwem był właścicielem ww. lokali mieszkalnych.

(dowód: wydruki z ksiąg wieczystych nr: (...) – k. 28-30 akt I C 1215/17 oraz GD1Y/00091756/6 – k. 31-33 akt I C 1219/17)

W okresie od stycznia 2014 roku do lipca 2017 roku pozwany jako właściciel lokali mieszkalnych nr (...) położonych w budynku przy ul. (...) w G. zobowiązany był do uiszczania zaliczek na poczet utrzymania nieruchomości oraz kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej.

Pozwanego obowiązywały zaliczki w wysokości:

a)  w odniesieniu do lokalu nr (...):

a.  kwota 164,39 zł tytułem eksploatacji (w całym okresie), przy stawce 1,70 zł/m ², za 96,70 m ²,

b.  kwota 217,58 zł tytułem funduszu remontowego (w całym okresie), przy stawce 2,25 zł/m ² za 96,70 m ²

c.  39 zł (za okres od stycznia 2014 roku do grudnia 2015 roku) za wywóz odpadów,

d.  37 zł (za okres od stycznia 2016 roku do lipca 2017 roku) za wywóz odpadów.

b)  w odniesieniu do lokalu nr (...):

a.  134,13 zł tytułem eksploatacji (w całym okresie), przy stawce 1,70 zł/m ², za 78,70 m ²,

b.  177,53 zł tytułem funduszu remontowego (w całym okresie), przy stawce 2,25 zł/m ² za 78,70 m ²,

c.  32 zł (za okres od stycznia 2014 roku do grudnia 2015 roku) za wywóz odpadów,

d.  30 zł (za okres od stycznia 2016 roku do lipca 2017 roku) za wywóz odpadów.

Zaległość pozwanego w opłatach z tytułu eksploatacji, funduszu remontowego oraz wywozu odpadów za okres od stycznia 2014 roku do lipca 2017 roku wynosiła:

a)  w odniesieniu do lokalu nr (...) kwotę 18.063,71 zł,

b)  w odniesieniu do lokalu nr (...) kwotę 14.739,38 zł.

(dowód: powiadomienia o opłatach – k. 15-20 akt I C 1215/17, uchwały: nr 2/2014, 2/2015 oraz 2/2016 – k. 276-281 akt I C 1215/17)

Pozwany znał wysokość ww. stawek. Brał udział w zebraniach powodowej wspólnoty, na których były one ustalane. Powiadomienia o wysokości stawek otrzymywał e-mailem. Posiadał świadomość zaległości.

(dowód: zeznania pozwanego – k. 290-291, płyta CD k. 293 akt I C 1219/17)

Pozwany od 2010 był członkiem zarządu powódki, który do 2016 roku jednoosobowo pełnił funkcję zarządu powódki i m.in. decydował o wyborze administratora. Uchwałą nr 3/2016 z dnia 17 marca 2016 roku wybrano zarząd powodowej wspólnoty w osobach: pozwanego M. B. (2), E. M. oraz J. S..

(okoliczności bezsporne ustalone w oparciu o: uchwałę nr 3/2016 – k. 8-9 akt I C 1219/17 oraz tożsame k. 9-10 akt I C 1215/17)

W 2012 roku administratorem powódki był Zarząd (...) i Zarząd (...) w G.. Później administrację przejęła A. P., która pełniła te obowiązki do lutego 2017 roku, a później administrowaniem zajmował się T. G.. Zarząd wspólnoty posiadał wiedzę o zaległościach pozwanego.

(dowód: zeznania świadków J. S. – k. 285-286, płyta CD k. 293, T. G. – k. 286-288, płyta CD k. 293 E. M. – k. 288-290 płyta CD k. 293 – akta I C 1219/17)

G. Ł. złożyła wniosek o zezwolenie na złożenie do depozytu sądowego przedmiotu świadczenia z tytułu należności czynszowych za zajmowany lokal nr (...) przy ul. (...) w G. w wysokości 979 zł miesięcznie za okres od maja 2009 roku, który został uwzględniony postanowieniem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 1 października 2009 roku w sprawie o sygn. akt VIII Ns 30/09, z tym ustaleniem, że przedmiotowa wierzytelność wydana zostanie wierzycielowi, który wykaże swoje wyłączne, wynikające z prawa własności, uprawnienie do przedmiotowego lokalu, na jego wniosek bez dodatkowych warunków.

(okoliczności bezsporne ustalone w oparciu o: postanowienie SR Gdynia z dnia 01.10.2009r. – k. 138-140)

Obecnie toczy się postępowanie w przedmiocie zmiany postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po J. L. zapadłego w dniu 17 czerwca 2005 roku (obecnie Sądem Okręgowym w Gdańsku w sprawie pod sygn. akt III Ca 705/13).

(okoliczności bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie przedłożonych przez strony dokumentów oraz zeznań świadków, których zeznaniom Sąd nadał walor wiarygodności albowiem były one szczere, spójne, logiczne, znajdujące odzwierciedlenie w przedstawionych dokumentach oraz zasadach logicznego rozumowania. Nadto taki sam walor wiarygodności i mocy dowodowej nadany został zeznaniom pozwanego przesłuchanego na okoliczność daty rozpoczęcia administrowania nieruchomością przez nowego administratora, braku dokumentacji księgowej i rozliczeniowej za lata 2014-2016, sposobu ustalania zaliczek na nieruchomość wspólną w okresie spornym oraz jego wiedzy o wysokości zaliczek. Za nieprzydatne do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy Sąd uznał przedłożone przez pozwanego dokumenty z postępowań mających związek z postępowaniem o zmianę postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po J. L. z dnia 17 czerwca 2005 roku, albowiem pomiędzy stronami nie było sporu, co do tego, że takie postępowanie pozostaje w toku.

Powódka w niniejszej sprawie domagała się od pozwanego jako właściciela lokali nr (...) położonych przy ul. (...) w G. zapłaty zaległych zaliczek na poczet kosztów eksploatacji i zarządu nieruchomością wspólną za okres od stycznia 2014 roku do lipca 2017 roku, opierając swe roszczenie na treści art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali, zgodnie z którym właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu i jest obowiązany uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Nie ulega przy tym wątpliwości, iż powyższy obowiązek ciąży na właścicielu lokalu.

Pozwany na chwilę obecną jest właścicielem lokali nr (...) przy ul. (...) w G., dlatego zarzuty pozwanego, co do toczącej się sprawy o zmianę postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po J. L. i niepewności co do legitymacji pozwanego do występowania w procesie znalazły swój wyraz w postanowieniu w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania. Na uwadze należy mieć fakt, że pozwany w momencie nabywania przedmiotowych lokali, posiadał pełną świadomość, co do wpisów w księdze wieczystej nieruchomości, z której wydzielono należące do niego lokale. Powódka wytaczając niniejsze powództwo, korzysta ze swojego uprawnienia do egzekwowania przysługującego jej roszczenia wobec właściciela.

Przesądziwszy powyższe nie ulega wątpliwości w ocenie sądu, iż pozwany jest w myśl art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali zobowiązany do ponoszenia kosztów związanych z użytkowaniem spornych lokali oraz pokrywaniem kosztów zarządu nieruchomością wspólną. Ponadto podkreślić należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali, obowiązek właścicieli lokali uiszczania zaliczek w formie bieżących opłat płatnych miesięcznie jest ustawowo określonym sposobem pokrywania przez właścicieli lokali kosztów zarządu nieruchomością wspólną, na które składają się w szczególności wydatki i ciężary wymienione w art. 14 tejże ustawy. W konsekwencji odpowiedzialność pozwanego nie budzi wątpliwości. Jak już wyżej wskazano obowiązek uiszczania zaliczek i pokrywania kosztów związanych z posiadanymi lokalami nie jest obowiązkiem umownym a ustawowym, który wynika z art. 13-15 ustawy o własność lokali. Stąd też faktyczne przebywanie bądź nie w należącym do pozwanego lokalu miałoby znaczenie o tyle, o ile sam fakt oraz wpływ tej okoliczności na wysokość zobowiązania pozwany by udowodnił.

W tym miejscu należy przywołać regułę dotyczącą ciężaru dowodu wynikającą z art. 232 k.p.c. i art. 6 k.c., która co do zasady spoczywa na stronie powodowej. Skoro zatem powódka domagała się zasądzenia od pozwanego nieuiszczonych zaliczek i pokrywania kosztów związanych z lokalami pozwanego, to wobec zarzutu strony pozwanej, co do niewykazania poszczególnych jej składników, na niej spoczywał obowiązek wykazania w oparciu o co i w jakiej wysokości zostały one naliczone. O ile nie budzi wątpliwości zasadność naliczania opłat na koszty eksploatacji, funduszu remontowego oraz wywozu odpadów – wynikają bowiem z podejmowanych uchwał, tak w przypadku opłat za zużycie wody oraz centralnego ogrzewania powódka ograniczyła się do wskazania jedynie kwot, jakie zostały naliczone, a brak wskazania stawek starała się usprawiedliwiać długim okresem czasu i niemożnością uzyskania informacji o wysokości stawek stosowanych przez (...) oraz (...). Nawet jeżeli powódka nie miała możliwości uzyskania takich informacji, co wydaje się mało prawdopodobne, to nie można w konsekwencji w negatywny sposób obciążać tym pozwanego, skoro ten wysokość opłat w tym zakresie kwestionuje.

Tak więc Sąd uznał za zasadne i wykazane naliczenie przez powódkę opłat w okresie od stycznia 2014 roku do lipca 2017 roku w odniesieniu do lokalu nr (...) na kwotę 18.063,71 zł oraz w odniesieniu do lokalu nr (...) kwotę 14.739,38 zł, co jest wynikiem arytmetycznych operacji uwzględniając, ilość miesięcy i obowiązujących stawek w okresach obejmujące te miesiące – w zakresie opłat za eksploatację, fundusz remontowy oraz wywóz odpadów.

Jednakże Sąd uznał za trafny w części zarzut przedawnienia roszczenia. Powódka domaga się zapłaty nieuiszczonych świadczeń okresowych. Co prawda charakter świadczeń okresowych mają jedynie zaliczki na poczet kosztów zarządu nieruchomości wspólnej, nie zaś wszelkie opłaty, jakimi powodowa wspólnota mieszkaniowa obciążała pozwanego. Mając jednak na uwadze, że powódka wykazała zasadność jedynie tych opłat, które są świadczeniami okresowymi, to rozważeniu podlega jedynie długość terminu przedawnienia roszczeń okresowych, który wynosi 3 lata. Pozwy wniesiono w dniu 12 października 2017 roku, zaś zaległości obejmują okres od stycznia 2014 roku do lipca 2017 roku. Zatem powstałe zaległości do października 2014 roku w momencie złożenia pozwów były już przedawnione, albowiem upłynął już 3-letni okres przedawnienia. Dotyczy to więc należności w kwocie 4.209,70 zł w odniesieniu do lokalu nr (...) oraz w kwocie 3.436,60 zł w odniesieniu do lokalu nr (...) za ww. okres.

Na marginesie należy zaznaczyć, że bez znaczenia na możliwość dochodzenia przez powódkę zaległości pozwanego dotyczących przedmiotowych lokali miało znaczenie pełnienie przez niego jednoosobowo zarządu powódki. Należy zauważyć, że zgodnie z Uchwałą nr 3/2016 17 marca 2016 roku do składu zarządu powodowej wspólnoty obok pozwanego weszły również J. S. oraz E. M.. W tej dacie powódka miała możliwość dochodzenia swojej należności, która nie została jeszcze przedawniona nawet w części objętej pozwami, a do upływu terminu przedawnienia pozostało jeszcze wiele miesięcy. Z zeznań wszystkich przesłuchiwanych osób wynika, że fakt zadłużenia pozwanego był powszechnie znaną okolicznością w powodowej wspólnocie. Brak jest zatem obiektywnych podstaw, tak faktycznych jak i prawnych, do nieuwzględnienia zgłoszonego zarzutu przedawnienia.

W związku z tym sąd uznał wysokość zadłużenia pozwanego względem powódki w wysokości 13.854,01 zł w odniesieniu do lokalu nr (...) oraz w wysokości 11.302,78 zł w odniesieniu do lokalu nr (...) za wykazaną i nieprzedawnioną, zarówno na podstawie złożonych w sprawie dokumentów w postaci uchwał oraz zeznań świadków i pozwanego.

Sąd nie uznał za uzasadniony zarzut przedwczesności powództwa mając na względzie to, iż pozwany pełniąc funkcje członka zarządu wspólnoty, jak również uczestnicząc zebraniach wspólnoty, przygotowując uchwały w przedmiocie ustalania wysokości stawek, jak również głosując za ich przyjęciem dysponował wiedza co do sposobu ustalenia wysokości zaliczek. Z kolei z zeznań pozwanego wynikało jednoznacznie, iż znana mu była również wysokość zaległości z tytułu zaliczek i opłat.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 13 ust. 1 i art. 14 ustawy o własności lokali oraz art. 481 § 1 i 2 k.c. orzekł jak w punktach I. i III. wyroku zasadzając od pozwanego na rzecz powódki kwoty: 13.854,01 zł za lokal nr (...) (sprawa I C 1215/17) oraz 11.302,78 za lokal nr (...) (spraw I C 1219/17) wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu. W pozostałym zakresie na podstawie ww. przepisów stosowanych a contrario w zw. z art. 6 k.c. oraz 118 k.c. jako częściowo niewykazane oraz częściowo przedawnione powództwo zostało oddalone w punktach II oraz V. wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł:

⚫

w punkcie III. wyroku na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804 ze zm.). Powódka w sprawie I C 1215/17 wygrała proces w 54,6 %, pozwany – w 45,4 %. Koszty poniesione przez powódkę to opłata sądowa od pozwu 1.268 zł, opłata za czynności profesjonalnego pełnomocnika w stawce minimalnej 3.600 zł, oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł. Wynik sumy tych w stosunku do proporcji, w jakiej wygrała powódka to 2.667,21 zł. Koszty poniesione przez pozwanego to opłata za czynności profesjonalnego pełnomocnika w stawce minimalnej identycznej, jak w przypadku pełnomocnika przeciwnika oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł . Wynik sumy tych kosztów w proporcji do stosunku, w jakim wygrał pozwany to 1.642,11 zł. Różnica na korzyść powódki została zasądzona w punkcie III wyroku.

⚫

w punkcie VI. wyroku na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804 ze zm.). Powódka w sprawie I C 1219/17 wygrała proces w 63 %, pozwany – w 37 %. Koszty poniesione przez powódkę to opłata sądowa od pozwu 899 zł, opłata za czynności profesjonalnego pełnomocnika w stawce minimalnej 3.600 zł, oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł. Wynik sumy tych w stosunku do proporcji, w jakiej wygrała powódka to 2.840,56 zł. Koszy poniesione przez pozwanego to opłata za czynności profesjonalnego pełnomocnika w stawce minimalnej identycznej, jak w przypadku pełnomocnika przeciwnika oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł . Wynik sumy tych kosztów w proporcji do stosunku, w jakim wygrał pozwany to 1.341,90 zł. Różnica na korzyść powódki została zasądzona w punkcie VI wyroku.