Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:

przy udziale Prokuratora Prok. Rej. Katowice-Wschód w Katowicach Jacka Pandela

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2018 r. sprawy

1.  K. J. s. R. i H., ur. (...) w W.

oskarżonego z art. 286§1 kk w zw. z art. 12 kk, art. 64§1 kk, art. 65§1 kk

2.  M. G. s. Z. i K., ur. (...) w Ś.

oskarżonego z art. 286§1 kk, art. 18§1 kk w zw. z art. 270§1 kk w zw. z art. 11§2 kk i art. 12 kk w zw. z art. 64§11 i art. 65§1 kk,

3.  B. W. s. R. i K., ur. (...) we W.

oskarżonego z art. 286§1 kk, art. 270§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

na skutek apelacji pełnomocników oskarżycieli posiłkowych (...) Sp. z o.o.,(...) i obrońców oskarżonych

od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 4 września 2017 roku

sygn. akt V K 128/16

1.  uchyla zaskarżony wyrok w stosunku do oskarżonych K. J., M. G. i B. W. w zakresie braku rozstrzygnięcia
w przedmiocie obowiązku naprawienia szkody z art. 46§1 kk na rzecz pokrzywdzonej spółki (...) z siedzibą w G. i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Katowicach do ponownego rozpoznania;

2.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3.  zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze w częściach równych oraz opłaty za II instancję: od oskarżonego K. J. w wysokości 400 (czterysta) złotych, od oskarżonego M. G. w wysokości 600 (sześćset) złotych oraz od oskarżonego B. W. w wysokości 300 (trzysta) złotych.

SSA Piotr Filipiak SSA Michał Marzec SSA Alicja Bochenek

II AKa 53/18

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Katowicach wyrokiem z dnia 4 września 2017 roku, sygn. akt V K 128/16:

1.uznał oskarżonego K. J. za winnego tego, że w dniu 18 listopada 2013 r. w T., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu M. G., B. W. i innymi osobami w ramach przyjętego podziału ról, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników firmy (...) SA z /s. w M. z jej Oddziału w T. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki, w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej składając w dniu 07.11.2013 r. w tej firmie (...) SA w imieniu spółki (...) zamówienie na dostawę granulatu tworzyw sztucznych, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w T. w ilości 23 375 kg w postaci dwóch rodzajów takiego granulatu załadowany do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty, doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 134.089,89 zł i tym samym powodując na taką kwotę szkodę na rzecz firmy (...) SA, zaś czynu tego dopuścił się czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, działając w warunkach recydywy, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z 31.05.2005 r. sygn. III K 255/03 w brzmieniu nadanym mu wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 22.02.2006 r. o sygn. II Aka 335/05 m.in. za popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z 24.04.1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. art. 65 § 1 kk, za który wymierzono mu karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w ramach kary łącznej 11 lat pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Świdnicy z 13.01.2009 r. o sygn. III K 228/08, którą odbywał w okresie od 13.06.2002 r. do 18.02.2009 r. i od 29.05.2009 r. do 02.09.2011 r., czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 65 § 1 kk i za to, na mocy art. 286 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności,

2. uznał oskarżonego K. J. za winnego tego, że w dniu 25 listopada 2013 r. w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z M. G. i B. W. oraz innymi osobami w ramach przyjętego podziału ról, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników (...) E. P., P. P. sp. j. z /s. w W. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki, w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając w dniu 19.11.2013 r. w PPHU (...) sp.j. w imieniu spółki (...) zamówienie na dostawę rur miedzianych, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w W. w ilości 18.000 metrów takich rur załadowany do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty, doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 66 960 euro, stanowiące mienie znacznej wartości i tym samym powodując na taką kwotę szkodę na rzecz PPHU (...) sp. j., zaś czynu tego dopuścił się czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, działając w warunkach recydywy, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z 31.05.2005 r. sygn. III K 255/03 w brzmieniu nadanym mu wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 22.02.2006 r. o sygn. II Aka 335/05 m.in. za popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z 24.04.1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. art. 65 § 1 kk, za który wymierzono mu karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w ramach kary łącznej orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Świdnicy z 13.01.2009 r. o sygn. III K 228/08, którym wymierzono karę łączną w rozmiarze 11 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 13.06.2002 r. do 18.02.2009 r. i od 29.05.2009 r. do 02.09.2011 r., czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 65 § 1 kk i za to, na mocy art. 294 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 3 lat pozbawienia wolności,

3. uznał oskarżonego K. J. za winnego tego, że działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu, wspólnie i w porozumieniu z M. G., B. W. i innymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, dopuścił się następujących przestępstw:

- w okresie od 12 do 21 listopada 2014 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników firmy (...) SA z /s. w S. z jej Biura Eksportu w W. od dnia 03.11.2014 r. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając 06 i 19.11.2014 r. w tej firmie (...) SA w imieniu spółki (...) zamówienie na dostawę mięsa mrożonego, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w K.:

• w dniu 12.11.2014 r. w postaci 20.424 kg karkówki i 19.348 kg boczku załadowany do dwóch ciężarówek,

• w dniu 21.11.2014 r. w postaci 11.428 kg schabu i 9.197 kg karkówki załadowany do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w łącznej kwocie 164.928,85 Euro, stanowiącej równowartość kwoty 695.296,79 zł, zaś czynu tego dopuścił się czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, działając w warunkach recydywy, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z 31.05.2005 r. sygn. III K 255/03 w brzmieniu nadanym mu wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 22.02.2006 r. o sygn. II Aka 335/05 m.in. za popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z 24.04.1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. art. 65 § 1 kk, za który wymierzono mu karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w ramach kary łącznej 11 lat pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Świdnicy z 13.01.2009 r. o sygn. III K 228/08, którą odbywał w okresie od 13.06.2002 r. do 18.02.2009 r. i od 29.05.2009 r. do 02.09.2011 r., czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 65 § 1 kk w zw. z art. 12 kk;

- w dniach 17 i 29 października 2014 r. w miejscowości M. w Niemczech oraz w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z M. G., B. W. i innymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników niemieckiej firmy (...) w G. co do faktu reprezentowania spółki (...) SA z D. i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając 06.10.2014 r. w imieniu spółki (...) SA zamówienie na dostawę granulatu tworzyw sztucznych, a następnie odbierając w dniach 16 i 29 października 2014r. ten towar wydany z magazynu dostawcy firmy (...), tj. ze spółki (...) w miejscowości M. w Niemczech w postaci zamówionego granulatu o wadze 48.125 kg załadowanego do dwóch ciężarówek i niedokonując za niego zapłaty, doprowadzili wskazaną spółkę (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 59.881,25 Euro, stanowiącą mienie znacznej wartości, zaś czynu tego dopuścił się czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, działając w warunkach recydywy, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z 31.05.2005 r. sygn. III K 255/03 w brzmieniu nadanym mu wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 22.02.2006 r. o sygn. II Aka 335/05 m.in. za popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z 24.04.1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. art. 65 § 1 kk, za który wymierzono mu karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w ramach kary łącznej 11 lat pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Świdnicy z 13.01.2009 r. o sygn. III K 228/08, którą odbywał w okresie od 13.06.2002 r. do 18.02.2009 r. i od 29.05.2009 r. do 02.09.2011 r., czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 65 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i za to, na mocy art. 294 § 1 kk i art. 65 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dn. 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk wymierzył oskarżonemu jedną karę 4 lat pozbawienia wolności,

4. uznał oskarżonego K. J. za winnego tego, że działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu, wspólnie i w porozumieniu z M. G., B. W. i innymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, dopuścił się następujących przestępstw:

- w dniu 17 listopada 2014 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników firmy (...) sp. z o.o. z /s. w W. z jej Oddziału w O. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru, oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając 05.11.2014 r. w tej firmie (...) sp. z o.o. w imieniu spółki (...) zamówienie na dostawę folii, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w O. w postaci 11.862 kg folii do palet i 5.940 kg folii stretch załadowany do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 127 242,80 zł i tym samym powodując na taką kwotę szkodę na rzecz firmy (...) sp. z o.o., zaś czynu tego dopuścił się czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, działając w warunkach recydywy, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z 31.05.2005 r. sygn. III K 255/03 w brzmieniu nadanym mu wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 22.02.2006 r. o sygn. II Aka 335/05 m. in. za popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z 24.04.1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. art. 65 § 1 kk, za który wymierzono mu karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w ramach kary łącznej 11 lat pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Świdnicy z 13.01.2009 r. o sygn. III K 228/08, którą odbywał w okresie od 13.06.2002 r. do 18.02.2009 r. i od 29.05.2009 r. do 02.09.2011 r., czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 65 § 1 kk;

- w dniu 05.12.2014 r. w D., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników firmy (...) sp. z o.o. z /s. w P. z jej Biura w D. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając w dniu 19.11.2014 r. w tej firmie (...) sp. z o.o. w imieniu spółki (...) zamówienie na dostawę folii, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w D. w postaci 15 palet folii stretch jumbo i 5 palet folii stretch ręcznej załadowany do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty, doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 104.533,47 zł, przy czym ze względu na zatrzymanie tego towaru przez funkcjonariuszy Policji przed jego załadunkiem na następny samochód i jego zwrócenie firmie (...) nie doszło do wyrządzenia jej faktycznej szkody, zaś czynu tego dopuścił się czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, działając w warunkach recydywy, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z 31.05.2005 r. sygn. III K 255/03 w brzmieniu nadanym mu wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 22.02.2006 r. o sygn. II Aka 335/05 m.in. za popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z 24.04.1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. art. 65 § 1 kk, za który wymierzono mu karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w ramach kary łącznej 11 lat pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Świdnicy z 13.01.2009 r. o sygn. III K 228/08, którą odbywał w okresie od 13.06.2002 r. do 18.02.2009 r. i od 29.05.2009 r. do 02.09.2011 r., czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 65 § 1 kk i za to, na mocy art. 286 § 1 kk i art. 65 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dn. 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk wymierzył oskarżonemu jedną karę 3 lat pozbawienia wolności,

5. na mocy art. 91 § 2 kk w zw. z art. 86 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk wymierzył oskarżonemu K. J. karę łączną 5 lat pozbawienia wolności,

6. na mocy art. 63 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu K. J. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w postaci zatrzymania w dniu 3 grudnia 2015r.,

7. na mocy art. 414 § 1 kpk w zw. z art. 17 1 pkt 1 kpk i art. 632 pkt 2 kpk uniewinnił oskarżonego K. J. od zarzutu popełnienia czynów opisanych w punkcie I, II, III, IV aktu oskarżenia i kosztami postępowania w tej części obciążył Skarb Państwa,

8. uznał oskarżonego M. G. za winnego tego, że działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, dopuścił się przestępstw:

- w dniach 10 i 24 września 2013 r. w C., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami w ramach przyjętego podziału ról, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników firmy (...) sp. z o.o. z /s. w O. z jej Oddziału w C. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając w dniach 05. i 18.09.2013 r. w tej firmie (...) sp. z o.o. w imieniu spółki (...) zamówienia na dostawę opon, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w C.:

- w dniu 10.09.2013 r. w postaci 72 sztuk opon do ciężarówek m-ki S. o wartości netto 86 400 zł załadowanych do jednej ciężarówki,

- w dniu 24.09.2013 r. w postaci 44 sztuk opon do ciężarówek m-ki S. o wartości netto 55 440 zł załadowanych do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty, doprowadził wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 141 840 zł i tym samym powodując na taką kwotę szkodę na rzecz firmy (...) sp. z o.o., przy czym M. G. kierując zachowaniem wspólnika odbierającego następnie ten wyłudzony towar w dniach 10 i 24.09.2013 r. od wynajętego przewoźnika oraz składającego na listach przewozowych CMR, otrzymanych od przewożących towar kierowców, nieczytelne podpisy jako pracownik firmy (...) na tle przystawionych odbić pieczątki firmy (...), dokonał jako sprawca kierowniczy podrobienia tych dokumentów, zaś czynu tego dopuścił się uczyniwszy sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu oraz działał w warunkach recydywy, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy o sygn. III K 154/06 w brzmieniu nadanym wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 24.06.2008 r. o sygn. II Aka 67 /08, m.in. za popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z 25.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk i art. 65 kk, za który wymierzono mu karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach wymierzonej mu tym wyrokiem kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy w okresie od 18.07.2004 r. do 12.06.2009 r., czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk oraz w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 65 § 1 kk;

- w dniu 10 października 2013 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami w ramach przyjętego podziału ról, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników firmy (...) sp. z o.o. z /s. w J. z jej Oddziału w K. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając 30.09.2013 r. w tej firmie (...) sp. z o.o. w imieniu spółki (...) zamówienie na dostawę rur miedzianych, a następnie 10.10.2013 r. odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w K. w postaci zamówionych rur miedzianych o łącznej długości 18 km i łącznej wadze ok. 7 ton załadowanych do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty, doprowadził wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 175.500 zł i tym samym powodując na taką kwotę szkodę na rzecz firmy (...) sp. z o.o., przy czym M. G. kierując zachowaniem wspólnika odbierającego następnie ten wyłudzony towar w tym samym dniu od wynajętego przewoźnika oraz składającego na otrzymanym od przewożącego go kierowcy liście przewozowym CMR nieczytelny podpis jako pracownik firmy (...) na tle przystawionego odbicia pieczątki firmy (...), dokonał jako sprawca kierowniczy podrobienia tego dokumentu, zaś czynu tego dopuścił się uczyniwszy sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu oraz działał w warunkach recydywy, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy o sygn. III K 154/06 w brzmieniu nadanym wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 24.06.2008 r. o sygn. II Aka 67/08, m.in. za popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z 25.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk i art. 65 kk, za który wymierzono mu karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach wymierzonej mu tym wyrokiem kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy w okresie od 18.07.2004 r. do 12.06.2009 r., czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 65 § 1 kk;

- w dniu 19 listopada 2013 r. w miejscowości L. w Hiszpanii, oraz w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, oraz wspólnie i w porozumieniu z B. W. i innymi osobami w ramach przyjętego podziału ról, po uprzednim wprowadzeniu w błąd S. M. będącego w Polsce przedstawicielem hiszpańskiej firmy (...) SA co do faktu reprezentowania spółki (...) SA z P. i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając 07.11.2013 r. u S. M. w imieniu spółki (...) SA zamówienie na dostawę blachy miedzianej, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w miejscowości L. w Hiszpanii w postaci zamówionej blachy miedzianej o wadze 6.404,50 kg załadowanej do jednej ciężarówki i niedokonując za nią zapłaty doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 41.437,12 Euro stanowiącą równowartość kwoty ok. 175.000 zł i tym samym powodując na taką kwotę szkodę na rzecz firmy (...) SA, przy czym M. G. kierując zachowaniem B. W., składającego na otrzymanym od przewożącego towar kierowcy liście przewozowym CMR nieczytelny podpis jako pracownik firmy (...) SA na tle przystawionego przez siebie odbicia pieczątki firmy (...) SA, dokonał podrobienia tego dokumentu jako sprawca kierowniczy, zaś czynu tego dopuścił się uczyniwszy sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu oraz działał w warunkach recydywy, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy o sygn. III K 154/06 w brzmieniu nadanym wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 24.06.2008 r. o sygn. II Aka 67/08, m.in. za popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z 25.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk i art. 65 kk, za który wymierzono mu karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach wymierzonej mu tym wyrokiem kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy w okresie od 18.07.2004 r. do 12.06.2009 r., czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 65 § 1 kk;

- w dniu 18 listopada 2013 r. w T., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, oraz wspólnie i w porozumieniu z K. J. i B. W. oraz innymi osobami w ramach przyjętego podziału ról, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników firmy (...) SA z /s. w M. z jej Oddziału w T. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając 07.11.2013 r. w tej firmie (...) SA w imieniu spółki (...) zamówienie na dostawę granulatu tworzyw sztucznych, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w T. w ilości 23 375 kg w postaci dwóch rodzajów takiego granulatu załadowany do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 134 089,89 zł i tym samym powodując na taką kwotę szkodę na rzecz firmy (...) SA, przy czym M. G. kierując zachowaniem B. W., odbierającego następnie w tym samym dniu wyłudzony towar od wynajętego przewoźnika oraz składającego na otrzymanym od przewożącego go kierowcy liście przewozowym CMR nieczytelny podpis jako pracownik firmy (...) na tle przystawionego przez siebie odbicia pieczątki firmy (...), dokonał podrobienia tego dokumentu jako sprawca kierowniczy, zaś czynu tego dopuścił się uczyniwszy sobie z popełniania przestępstwa stałe źródło dochodu oraz działał w warunkach recydywy, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy o sygn. III K 154/06 w brzmieniu nadanym wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 24.06.2008 r. o sygn. II Aka 67/08, m.in. za popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z 25.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk i art. 65 kk, za który wymierzono mu karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, jaką odbywał w ramach wymierzonej mu tym wyrokiem kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy w okresie od 18.07.2004 r. do 12.06.2009 r., czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 65 § 1 kk i za to, na mocy art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 65 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk wymierzył oskarżonemu jedną karę 5 lat pozbawienia wolności,

9. uznał oskarżonego M. G. za winnego popełnienia czynu opisanego wyżej w punkcie VI, ustalając wartość niekorzystnego rozporządzenia mieniem na kwotę 66 960 euro, stanowiące mienie znacznej wartości, przyjmując że działał w warunkach recydywy, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy o sygn. III K 154/06 w brzmieniu nadanym mu wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 24.06.2008 r. o sygn. II Aka 67/08, m.in. za popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z 25.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk i art. 65 kk, za który wymierzono mu karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach wymierzonej mu tym wyrokiem kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy w okresie od 18.07.2004 r. do 12.06.2009 r., czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 18 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 1 kk i art. 65 § 1 kk i za to, na mocy art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 65 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności,

10. uznaje oskarżonego M. G. za winnego tego, że działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu, wspólnie i w porozumieniu z K. J. i B. W. i innymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, dopuścił się przestępstw:

- w okresie od dnia 12 do dnia 21 listopada 2014 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników firmy (...) SA z /s. w S. z jej Biura Eksportu w W. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając w dniach 06 i 19.11.2014 r. w tej firmie (...) SA w imieniu spółki (...) zamówienie na dostawę mięsa mrożonego, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w K.:

- w dniu 12.11.2014 r. w postaci 20.424 kg karkówki i 19.348 kg boczku załadowany do dwóch ciężarówek,

- w dniu 21.11.2014 r. w postaci 11.428 kg schabu i 9.197 kg karkówki załadowany do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w łącznej kwocie 164.928,85 Euro, przy czym B. W. odbierając następnie w dniach 12, 13 i 21.11.2014 r. wyłudzony towar od wynajętego przewoźnika oraz składając na otrzymanych od przewożących go kierowców listach przewozowych CMR nieczytelne podpisy jako pracownik firmy (...) na tle przystawionych przez siebie odbić pieczątki firmy (...) dokonał podrobienia tych dokumentów, a M. G. kierując tym jego zachowaniem dokonał podrobienia dokumentów jako sprawca kierowniczy, zaś czynu tego dopuścił się uczyniwszy sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 18 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk oraz w zw. z art. 65 § 1 kk;

- w dniach 17 i 29 października 2014 r. w miejscowości M. w Niemczech oraz w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników niemieckiej firmy (...) wG. co do faktu reprezentowania spółki (...) SA z D. i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając w dniu 06.10.2014 r. w imieniu spółki (...) SA zamówienie na dostawę granulatu tworzyw sztucznych, a następnie odbierając ten towar w dniach 16 i 29 października 2014r. wydany z magazynu dostawcy firmy (...), tj. ze spółki (...) w miejscowości M. w Niemczech w postaci zamówionego granulatu o wadze 48.125 kg załadowanego do dwóch ciężarówek i niedokonując za niego zapłaty, doprowadził wskazaną spółkę (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 59 881,25 Euro, stanowiącą mienie znacznej wartości, przy czym B. W. odbierając następnie w R. w dniach 17 i 29.10.2014 r. wyłudzony towar od wynajętego przewoźnika oraz składając na listach przewozowych CMR, otrzymanych od przewożących towar kierowców, nieczytelne podpisy jako pracownik firmy (...) SA na tle przystawionego przez siebie odbicia pieczątki firmy (...) SA dokonał podrobienia tych dokumentów, a M. G. kierując tym jego zachowaniem dokonał podrobienia tego dokumentu jako sprawca kierowniczy, zaś czynu tego dopuścił się uczyniwszy sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 18 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk i za to, na mocy art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk i art. 65 § 1 kk wymierzył oskarżonemu jedną karę 5 lat pozbawienia wolności,

11. uznał oskarżonego M. G. za winnego tego, że działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu, wspólnie i w porozumieniu z K. J. i B. W. i innymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, dopuścił się przestępstw:

- w dniu 17 listopada 2014 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników firmy (...) sp. z o.o. z /s. w W. z jej Oddziału w O. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając w dniu 05.11.2014 r. w tej firmie (...) sp. z o.o. w imieniu spółki (...) zamówienie na dostawę folii, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w O. w postaci 11.862 kg folii do palet i 5.940 kg folii stretch załadowany do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty, doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 127.565,41 zł i tym samym powodując na taką kwotę szkodę na rzecz firmy (...) sp. z o.o., przy czym B. W. odbierając następnie w tym samym dniu wyłudzony towar od wynajętego przewoźnika oraz składając na otrzymanym od przewożącego go kierowcy liście przewozowym CMR nieczytelny podpisy jako pracownik firmy (...) na tle przystawionego przez siebie odbicia pieczątki firmy (...) dokonał podrobienia tego dokumentu, a M. G. kierując tym jego zachowaniem dokonał podrobienia tego dokumentu jako sprawca kierowniczy, zaś czynu tego dopuścił się uczyniwszy sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk oraz w zw. z art. 65 § 1 kk;

- w dniu 05 grudnia 2014 r. w D., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników firmy (...) sp. z o.o. z /s. w P. z jej Biura w D. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając w dniu 19.11.2014 r. w tej firmie (...) sp. z o.o. w imieniu spółki (...) zamówienie na dostawę folii, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w D. w postaci 15 palet folii stretch jumbo i 5 palet folii stretch ręcznej załadowany do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 104.533,47 zł, przy czym ze względu na zatrzymanie tego towaru przez funkcjonariuszy Policji przed jego załadunkiem na następny samochód i jego zwrócenie firmie (...) nie doszło do wyrządzenia jej faktycznej szkody, przy czym B. W. odbierając następnie w tym samym dniu wyłudzony towar od wynajętego przewoźnika oraz składając na otrzymanym od przewożącego go kierowcy liście przewozowym CMR nieczytelny podpisy jako pracownik firmy (...) na tle przystawionego przez siebie odbicia pieczątki firmy (...) dokonał podrobienia tego dokumentu, a M. G. kierując tym jego zachowaniem dokonał podrobienia tego dokumentu jako sprawca kierowniczy, zaś czynu tego dopuścił się uczyniwszy sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk oraz w zw. z art. 65 § 1 kk i za to, na mocy art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk i art. 65 § 1 kk wymierzył oskarżonemu jedną karę 4 lat pozbawienia wolności,

12. na mocy art. 91 § 2 kk w zw. z art. 86 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk wymierzył oskarżonemu M. G. karę łączną 6 at pozbawienia wolności,

13. na mocy art. 63 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu M. G. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w postaci zatrzymania w okresie od dnia 2 grudnia 2015r. do dnia 3 grudnia 2015r.,

14. uznał oskarżonego B. W. za winnego tego, że działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu, wspólnie i w porozumieniu z M. G. oraz innymi osobami w ramach przyjętego podziału ról, dopuścił się przestępstw:

- w dniu 19 listopada 2013 r. w miejscowości L. w Hiszpanii oraz w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu w błąd S. M., będącego w Polsce przedstawicielem hiszpańskiej firmy (...) SA, co do faktu reprezentowania spółki (...) SA z P. i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając w dniu 07.11.2013r. u S. M. w imieniu spółki (...) SA zamówienie na dostawę blachy miedzianej, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w miejscowości L. w Hiszpanii w postaci zamówionej blachy miedzianej o wadze 6.404,50 kg załadowanej do jednej ciężarówki i niedokonując za nią zapłaty, doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 41.437,12 Euro i tym samym powodując na taką kwotę szkodę na rzecz firmy (...) SA, przy czym B. W. odbierając następnie w K. w dniu 19.11.2013 r. wyłudzony towar od wynajętego przewoźnika, oraz składając na otrzymanym od przewożącego go kierowcy liście przewozowym CMR nieczytelny podpis jako pracownik firmy (...) SA na tle przystawionego przez siebie odbicia pieczątki firmy (...) SA dokonał podrobienia tego dokumentu, przy czym z popełniania przestępstw uczynił sobie stałe źródło dochodu, czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 65 § 1 kk;

- w dniu 18 listopada 2013 r. w T., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z M. G. i K. J. oraz innymi osobami, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników firmy (...) SA z /s. w M. z jej Oddziału w T. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając w dniu 07.11.2013 r. w tej firmie (...) SA w imieniu spółki (...) zamówienie na dostawę granulatu tworzyw sztucznych, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w T. w ilości 23.375 kg w postaci dwóch rodzajów takiego granulatu załadowany do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 134.089,89 zł i tym samym powodując na taką kwotę szkodę na rzecz firmy (...) SA, przy czym B. W. odbierając następnie w tym samym dniu wyłudzony towar od wynajętego przewoźnika oraz składając na liście przewozowym CMR, otrzymanym od przewożącego towar kierowcy, nieczytelne podpisy jako pracownik firmy (...) na tle przystawionego przez siebie odbicia pieczątki firmy (...), dokonał podrobienia tego dokumentu, przy czym z popełniania przestępstw uczynił sobie stałe źródło dochodu, czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 65 § 1 kk i za to, na mocy art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 65 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk i art. 65 § 1 kk wymierzył oskarżonemu jedną karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

15. uznał oskarżonego B. W. za winnego popełnienia czynu opisanego wyżej w punkcie VI, ustalając wartość niekorzystnego rozporządzenia mieniem na kwotę 66 960 euro, stanowiące mienie znacznej wartości, przy czym z popełniania przestępstw uczynił sobie stałe źródło dochodu, czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 65 § 1 kk i za to, na mocy art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 65 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności,

16. uznał oskarżonego B. W. za winnego tego, że działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu, wspólnie i w porozumieniu z K. J. i M. G. oraz innymi osobami w ramach przyjętego podziału ról, dopuścił się przestępstw:

- w okresie od 12 do 21 listopada 2014 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników firmy (...) SA z /s. w S. z jej Biura Eksportu w W. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając w dniach 06 i 19.11.2014 r. w tej firmie (...) SA w imieniu spółki (...) zamówienie na dostawę mięsa mrożonego, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w K.:

- w dniu 12.11.2014 r. w postaci 20.424 kg karkówki i 19.348 kg boczku załadowany do dwóch ciężarówek,

- w dniu 21.11.2014 r. w postaci 11.428 kg schabu i 9.197 kg karkówki załadowany do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w łącznej kwocie 164.928,85 Euro, przy czym B. W. odbierając następnie w dniach 12, 13 i 21.11.2014 r. wyłudzony towar od wynajętego przewoźnika oraz składając na listach przewozowych CMR, otrzymanych od przewożących towar kierowców, nieczytelne podpisy jako pracownik firmy (...) na tle przystawionych przez siebie odbić pieczątki firmy (...), dokonał podrobienia tych dokumentów, przy czym z popełniania przestępstw uczynił sobie stałe źródło dochodu, czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, art. 12 kk i art. 65 § 1 kk;

- w dniach 17 i 29 października 2014 r w miejscowości M. w Niemczech oraz w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników niemieckiej firmy (...) w G. co do faktu reprezentowania spółki (...) SA z D. i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając w dniu 06.10.2014 r. w imieniu spółki (...) SA zamówienie na dostawę granulatu tworzyw sztucznych, a następnie odbierając ten towar w dniach 16 i 29 października 2014r. wydany z magazynu dostawcy firmy (...), tj. ze spółki (...) w miejscowości M. w Niemczech w postaci zamówionego granulatu o wadze 48.125 kg załadowanego do dwóch ciężarówek i niedokonując za niego zapłaty, doprowadził wskazaną spółkę (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 59.881,25 Euro, stanowiącym mienie znacznej wartości, przy czym B. W. odbierając następnie w R. w dniach 17 i 29.10.2014 r. wyłudzony towar od wynajętego przewoźnika, oraz składając na listach przewozowych CMR, otrzymanych od przewożącego towar kierowców, nieczytelne podpisy jako pracownik firmy (...) SA na tle przystawionego przez siebie odbicia pieczątki firmy (...) SA, dokonał podrobienia tych dokumentów, przy czym z popełniania przestępstw uczynił sobie stałe źródło dochodu, czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, art. 12 kk i art. 65 § 1 kk i za to, na mocy art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art.65 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności,

17. uznał oskarżonego B. W. za winnego tego, że działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu, wspólnie i w porozumieniu z K. J. i M. G. oraz innymi osobami w ramach przyjętego podziału ról, dopuścił się przestępstw:

- w dniu 17 listopada 2014 r. w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników firmy (...) sp. z o.o. z /s. w W. z jej Oddziału w O. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając w dniu 05.11.2014 r. w tej firmie (...) sp. z o.o. w imieniu spółki (...) zamówienie na dostawę folii, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w O. w postaci 11.862 kg folii do palet i 5.940 kg folii stretch załadowany do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty, doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 127.565,41 zł i tym samym powodując na taką kwotę szkodę na rzecz firmy (...) sp. z o.o., przy czym B. W. odbierając następnie w tym samym dniu wyłudzony towar od wynajętego przewoźnika oraz składając na liście przewozowym CMR, otrzymanym od przewożącego go kierowcy, nieczytelny podpis jako pracownik firmy (...) na tle przystawionego przez siebie odbicia pieczątki firmy (...) dokonał podrobienia tego dokumentu, przy czym z popełniania przestępstw uczynił sobie stałe źródło dochodu, czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art.65 § 1 kk;

- w dniu 05 grudnia 2014 r. w D., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracowników firmy (...) sp. z o.o. z /s. w P. z jej Biura w D. co do faktu reprezentowania czeskiej spółki (...) i tego, że firma ta chce dokonać u nich zamówienia towaru oraz dokonać za niego zapłaty w ustalonym i odroczonym terminie, posługując się przy tym rzekomymi dokumentami tej spółki w toku rozmów prowadzonych telefonicznie i za pomocą poczty elektronicznej, po czym składając w dniu 19.11.2014 r. w tej firmie (...) sp. z o.o. w imieniu spółki (...) zamówienie na dostawę folii, a następnie odbierając ten towar wydany z magazynu pokrzywdzonej firmy w D. w postaci 15 palet folii stretch jumbo i 5 palet folii stretch ręcznej załadowany do jednej ciężarówki i niedokonując za niego zapłaty, doprowadzili wskazaną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 104.533,47 zł, przy czym ze względu na zatrzymanie tego towaru przez funkcjonariuszy Policji przed jego załadunkiem na następny samochód i jego zwrócenie firmie (...) nie doszło do wyrządzenia jej faktycznej szkody, przy czym B. W. odbierając następnie w tym samym dniu wyłudzony towar od wynajętego przewoźnika oraz składając na otrzymanym od przewożącego go kierowcy liście przewozowym CMR nieczytelny podpisy jako pracownik firmy (...) na tle przystawionego przez siebie odbicia pieczątki firmy (...) dokonał podrobienia tego dokumentu, przy czym z popełniania przestępstw uczynił sobie stałe źródło dochodu, czym wyczerpał znamiona występku z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 65 § 1 kk i za to, na mocy art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 65 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

18. na mocy art. 91 § 2 kk w zw. z art. 86 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk wymierzył oskarżonemu B. W. karę łączną 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności,

19. na mocy art. 63 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu B. W. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w postaci zatrzymania i tymczasowego aresztowania w okresie od dnia 5 grudnia 2014r. do dnia 22 lipca 2015r.,

20. na mocy art. 46 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk nałożył na oskarżonych B. W., M. G. i K. J. solidarnie obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę:

- na rzecz Towarzystwa Ubezpieczeń (...) SA kwoty 604 908,20 złotych,

- na rzecz (...) SA w kwocie 90 388,59 złotych,

- na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwoty 127 242,80 złotych,

- na rzecz (...) SA w kwocie 134 089,89 złotych,

- na rzecz (...) – E. P., P. P. Spółka Jawna w kwocie 66 960 euro,

21. na mocy art. 46 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk nałożył na oskarżonego M. G. obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. kwoty 175 500 złotych,

22. na mocy art. 414 § 1 kpk w zw. z art. 17 1 pkt 1 kpk i art. 632 pkt 2 kpk uniewinnił oskarżonego M. G. od zarzutu popełnienia czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku i w tej części kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa,

23. na mocy art.44 § 2 kk orzekł przepadek dowodów rzeczowych w postaci:

- telefonu komórkowego marki N. model (...) koloru czarno-szarego o numerze (...) z akumulatorem (...)zamontowanym w komorze baterii numer DRZ (...);

- pendrive (...) nr (...) koloru białego z zapisem monitoringu numer DRZ (...);

- pokwitowanie odbioru gotówki z dn.18.11.2013r. numer DRZ (...), poprzez dołączenie do akt sprawy;

- zlecenie transportowe nr 179/13 z dn.08.11.2013r. z firmy (...) SA numer DRZ (...), poprzez dołączenie do akt sprawy;

- kopia międzynarodowego samochodowego listu przewozowego CMR z firmy (...) sporządzonego na dane odbiorcy (...) SA szt. 2 numer DRZ (...), poprzez dołączenie do akt sprawy;

- kopia międzynarodowego samochodowego listu przewozowego CMR z firmy (...) sporządzonego na dane odbiorcy (...) SA P. K. numer DRZ (...), poprzez dołączenie do akt sprawy;

- dokument CMR z firmy (...) numer DRZ (...), poprzez dołączenie do akt sprawy;

- dokument CMR z firmy Z. P. numer DRZ (...) poprzez dołączenie do akt sprawy;

- pieczątek numer DRZ (...);

- Międzynarodowy Samochodowy List Przewozowy, dokument w postaci Zlecenia Transportowego 2 sztuki numer DRZ (...), poprzez dołączenie do akt sprawy;

24. na mocy art. 627 kpk w zw. z § 11.1 pkt 5, § 16 i § 17 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dn. 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie zasądził od oskarżonych K. J., M. G. i B. W. na rzecz (...) z siedzibą w G. Niemcy kwoty po 1 120 złotych od każdego z oskarżonych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

25. na mocy art. 627 kpk w zw. z § 11.1 pkt 5 i § 11.7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dn. 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych zasądził od oskarżonego M. G. na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w J. kwotę 1 200 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

26. na mocy art. 627 kpk w zw. z art. 2 ust.1 pkt 4, 5, 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądził na rzecz Skarbu Państwa zwrot kosztów sądowych:

- od oskarżonego K. J. w postaci opłaty w kwocie 400 złotych oraz wydatków w kwocie 6 982,47 złotych,

- od oskarżonego M. G. w postaci opłaty w kwocie 600 złotych oraz wydatków w kwocie 6 982,47 złotych,

- od oskarżonego B. W. w postaci opłaty w kwocie 300 złotych oraz wydatków w kwocie 6 982,47 złotych.

Apelacje od powyższego wyroku wnieśli obrońcy oskarżonych B. W., K. J. i M. G., pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego spółki (...) z siedzibą w G. (Niemcy) oraz pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego spółki (...) sp. z o.o. z/s w R..

Obrońca oskarżonego B. W. zaskarżył powyższy wyrok w części, tj. co do punktów 15, 16, 17, 18, 20, 24, 26, co do kary, zarzucając mu:

- obrazę prawa materialnego, tj. art. 60 § 3 kk, poprzez brak przyjęcia, iż oskarżony ten jako sprawca współdziałający z innymi osobami w popełnieniu przestępstwa ujawnił wobec Prokuratury informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstw, tj. oskarżonego G. i J. oraz istotne okoliczności jego popełnienia i w konsekwencji niezasadne niezastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kar orzeczonych wobec B. W. za przypisane mu czyny,

- rażącą niewspółmierność orzeczonego środka karnego obowiązku naprawienia szkody poprzez orzeczenie naprawienia jej w całości, solidarnie z innymi oskarżonymi, podczas gdy art. 46 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do 30.06.2015r. jako środek karny w myśl art. 56 kk musiał być orzekany w sposób zindywidualizowany, zgodnie z dyrektywami wymiaru z art. 53 kk, to znaczy przy uwzględnieniu roli B. W. w czynach mu przypisanych oraz odniesionych przez tego oskarżonego korzyści z tychże przestępstw, jak też zachowania W. po ich popełnieniu, zwłaszcza faktu współpracy przy wykryciu i ukaraniu sprawców, w tym sprawców kierowniczych,

- naruszenie art. 624 § 1 kpk poprzez brak zwolnienia B. W. od zapłaty kosztów sądowych chociażby w części, mimo istnienia podstaw do uznania, iż ich uiszczenie byłoby dla tego oskarżonego zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację majątkową oraz skromne dochody, jak też z uwagi na postawę procesową W. przemawiają za tym względy słuszności.

Podnosząc powyższe zarzuty obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie kar jednostkowych za przypisane B. W. przestępstwa z zastosowaniem nadzwyczajnego złagodzenia kary, warunkowe zawieszenie orzeczonej kary łącznej, wyraźne zmniejszenie orzeczonego obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody w części oraz zwolnienie tego oskarżonego od kosztów sądowych w całości, bądź znacznej części.

Obrońca oskarżonego M. G. zaskarżył powyższy wyrok w części, tj. w zakresie rozstrzygnięć zawartych w punktach 8, 9, 10, 11, 12, 13, 20, 21, 23, 24, 25 i 26, zarzucając mu:

1.  obrazę przepisów postępowania mogącą mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia, a to art. 7 kpk poprzez dowolną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego, wynikającą z nieprawidłowej i nieodpowiadającej logicznemu rozumowaniu oraz zasadom doświadczenia życiowego oceny wyjaśnień B. W., a w konsekwencji uznanie przedstawionych przez niego relacji za wiarygodne i ustalenie, że zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na przyjęcie w sposób niebudzący żadnych uzasadnionych wątpliwości winy i sprawstwa oskarżonego w zakresie przypisanych mu czynów,

2.  rażącą niewspółmierność orzeczonych wobec oskarżonego M. G. kar jednostkowych i kary łącznej 6 lat bezwzględnego pozbawienia wolności, w stosunku do celów, jakie kara ta winna spełniać w zakresie prewencji szczególnej i ogólnej, w sytuacji gdy postawa oskarżonego po popełnieniu przypisanych mu czynów oraz jego właściwości i warunki osobiste dają podstawę do uznania, że będzie on przestrzegał porządku prawnego.

Podnosząc powyższe zarzuty obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów.

Obrońca oskarżonego K. J. zaskarżył powyższy wyrok co do punktów od 1 do 4, zarzucając mu:

1.  obrazę przepisów prawa procesowego mogących mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia, tj. art. 7 kpk w zw. z art. 410 kpk i art. 424 § 1 kpk poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny materiału dowodowego, polegającej na:

a.  odmówieniu waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego K. J. wobec uznania, że były one niekonsekwentne odnośnie twierdzeń co do relacji między oskarżonym J. a B. W., mimo że były one spójne, a ewentualne sprzeczności zostały logicznie wyjaśnione na dalszym etapie postępowania, co Sąd w swoich rozważaniach pominął,

b.  błędnym uznaniu, że oskarżony J. kontaktował się z B. W. i udzielał mu jakichkolwiek instrukcji, mimo, że J. kontaktował się z B. W. tylko raz ze swojego telefonu o nr (...) w sprawie prywatnej, co potwierdza informacja z (...), zaś wersji W. nie potwierdzają żadne inne obiektywne dowody,

c.  bezkrytycznym przyznaniu waloru wiarygodności wyjaśnieniom B. W. i oparciu ustaleń faktycznych odnośnie roli J. w przestępczym procederze i kontaktowaniu się z nim przez telefony o niewiadomym pochodzeniu tylko w oparciu o jego wyjaśnienia, mimo że nie znajdują one potwierdzenia w żądnym obiektywnym środku dowodowym(opinia biegłego, bilingi telefoniczne, zaznania innych świadków) i stanowią przyjętą przez niego obronę obliczoną na łagodniejszy wymiar kary,

d.  niewskazaniu na jakiej podstawie Sąd uznał oskarżonego za winnego czynów opisanych w pkt. V - X części wstępnej wyroku i jednocześnie na jakiej podstawie uniewinnił oskarżonego J. od czynów opisanych w punktach I – IV części wstępnej wyroku, skoro udział oskarżonego J. oskarżony W. potwierdzał w każdym zarzucie objętym aktem oskarżenia, a żadne inne dowody nie wskazują na udział oskarżonego w przestępczym procederze, zatem brak było także podstaw do uznania go winnym za pozostałe czyny,

e.  sporządzenie uzasadnienia wyroku w sposób nie spełniający wymagań przewidzianych w art. 424 § 1 kpk poprzez zaniechania wskazania na jakiej podstawie Sąd uznał winę oskarżonego za czyny opisane w punktach V – X części wstępnej wyroku, lakonicznie wskazując, że brak było podstaw do skazania za czyny opisane w punktach I – IV, nie rozwijając tej myśli, tym samym uniemożliwiając kontrolę toku rozumowania Sądu co do prawidłowości skazania oskarżonego za czyny z punktów V – X,

2.  wynikający z powyższych uchybień błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że oskarżony J. dokonał czynów zarzucanych mu w punkach V – X części wstępnej wyroku, mimo że prawidłowa analiza materiału dowodowego powinna doprowadzić do przeciwnych wniosków,

3.  rażącą niewspółmierność kary poprzez orzeczenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności w wymiarze 5 lat, podczas gdy oskarżony został uniewinniony od czterech spośród dziesięciu zarzucanych mu czynów, a współoskarżonemu G., mimo wiodącej roli w przestępczym procederze i skazaniu za wszystkie dziesięć zarzucanych mu czynów orzeczono karę 6 lat pozbawienia wolności.

Podnosząc powyższe zarzuty obrońca wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez uniewinnienie oskarżonego od czynów zarzucanych mu w punktach V – X części wstępnej wyroku, ewentualnie o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez orzeczenie oskarżonemu jednostkowych kar pozbawienia wolności i kary łącznej w niższym wymiarze.

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego spółki (...) z siedzibą wG. (Niemcy) zaskarżył wyrok w części, w jakiej Sąd nie orzekł o obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonej spółki (...), zarzucając mu:

- obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 46 § 1 kk poprzez jego niezastosowanie i nie nałożenie na oskarżonych K. J., M. G. i B. W. solidarnego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej spółce (...) przestępstwem, podczas gdy przepis ten nakłada na sąd obowiązek nałożenia obowiązku naprawienia szkody jeśli pokrzywdzony tylko zgłosi taki wniosek, co w niniejszej sprawie pokrzywdzona spółka uczyniła, a nadto Sąd I instancji w sposób prawidłowy ustalił wysokość wyrządzonej przestępstwem szkody,

- obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to:

a. art. 424 § 1 pkt. 2 kpk poprzez nie wyjaśnienie podstawy prawnej w wyroku i nie wyjaśnienie przyczyn dlaczego Sąd I instancji nie nałożył na oskarżonych K. J., M. G. i B. W. solidarnego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej spółce (...) przestępstwem, chociaż Sąd precyzyjnie ustalił wysokość wyrządzonej przestępstwem szkody,

b. art. 424 § 2 kpk poprzez nie przytoczenie okoliczności, które Sąd miał na względzie nie orzekając o nałożeniu na oskarżonych K. J., M. G. i B. W. solidarnego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej spółce (...) przestępstwem, chociaż Sąd precyzyjnie ustalił wysokość wyrządzonej przestępstwem szkody.

Podnosząc powyższe zarzuty pełnomocnik wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie wobec oskarżonych solidarnie obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej pokrzywdzonej spółce (...), ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego spółki (...) sp. z o.o. z/s w R. zaskarżył wyrok w części dotyczącej oskarżonych K. J. i M. G., w zakresie uniewinnienia ich od zarzucanych im w punkcie 2 aktu oskarżenia przestępstw z art. 286 § 1 kk i innych, na niekorzyść oskarżonych, zarzucając mu:

1.  obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 7 i 410 kpk, polegającą na oparciu treści wyroku na selektywnie wybranym materiale dowodowym ograniczającym się do wyjaśnień oskarżonego B. W., a pominięciu, nierzetelnej ocenie lub odmówieniu waloru wiarygodności, bez należytego i przekonywującego uzasadnienia szeregu innym dowodom wskazującym na popełnienie przez oskarżonych K. J. i M. G. zarzucanych im przestępstw, w szczególności, iż wszystkie przestępstwa były dokonywane w sposób identyczny, w tym samym okresie czasu, podszywanie się przez oskarżonych pod te same firmy, a nadto dowolną, sprzeczną z zasadami prawidłowego rozumowania i nie opartą na wiedzy i doświadczeniu życiowym ocenę przedstawionych wyżej dowodów,

2.  a. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, który miał wpływ na jego treść przez niezasadne przyjęcie, że okoliczności niniejszej sprawy nie uzasadniają przyjęcia, że K. J. i M. G. wypełnili znamiona strony podmiotowej zarzucanych im przestępstw z art. 286 § 1 kk i innych, co legło u podstaw ich uniewinnienia, podczas gdy właściwa, zgodna z przepisem art. 7 kpk interpretacja materiału dowodowego zgromadzonego w toku postępowania, pozwala w sposób nie budzący wątpliwości ustalić, iż K. J. i M. G. we wszystkich przestępstwach objętych wyłudzeniami, o których mowa w akcie oskarżenia, postępowali w sposób identyczny, stosowali te same metody sprawcze, tj. podszywanie się np. pod czeską firmę(...), angażowanie wielu przewoźników – małych firm prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, w celu dokonania przeładunku towarów, na terenach prywatnych lub opuszczonych placach, a wszystkie te przestępstwa miały miejsce na terenie województwa (...),

b. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, który miał wpływ na jego treść przez niezasadne przyjęcie, że okoliczności niniejszej sprawy nie uzasadniają przyjęcia, że K. J. i M. G. wypełnili znamiona strony podmiotowej zarzucanych im przestępstw z art. 286 § 1 kk i innych, co legło u podstaw ich uniewinnienia, podczas gdy z treści zeznań oskarżonego B. W. wprost wynika, iż to M. G. był „szefem”, a którego to zastępował K. J..

Podnosząc powyższe zarzuty (przy uwzględnieniu stanowiska zaprezentowanego w toku rozprawy odwoławczej) pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Katowicach.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Odnosząc się do apelacji obrońcy oskarżonego B. W. w pierwszej kolejności stwierdzić należy, że za bezzasadny uznać trzeba zarzut obrazy art. 60 § 3 kk.

Jakkolwiek bowiem po stronie oskarżonego B. W., w odniesieniu do każdego z przypisanych mu czynów, rzeczywiście zachodzą warunki z art. 60 § 3 kk (a zatem istnieje podstawa do obligatoryjnego nadzwyczajnego złagodzenia kary), to jednak jednocześnie każdego z tych czynów oskarżony dopuścił się w warunkach art. 65 § 1 kk, a zatem w okolicznościach stanowiących podstawę obligatoryjnego nadzwyczajnego obostrzenia kary. Ponadto, za wyjątkiem czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 15 wyroku, wszystkie pozostałe czyny zostały pogrupowane w ciągi przestępstw, a zatem w sprawie „dodatkowo” ma miejsce podstawa fakultatywnego nadzwyczajnego obostrzenia kary z art. 91 § 1 kk. Zgodnie natomiast z utrwalonym orzecznictwem w sytuacji zbiegu podstaw do nadzwyczajnego złagodzenia kary i do nadzwyczajnego obostrzenia kary sądowi została pozostawiona swoboda uznania i nie ma znaczenia to, czy podstawy te mają charakter obligatoryjny, czy fakultatywny (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 08.01.2010r., II KK 153/09, Lex nr 570134). Natomiast w sytuacji, gdy sprawca popełnił przestępstwa w warunkach ciągu przestępstw określonego w art. 91 § 1 kk, przy czym choćby co do niektórych z nich zachodziły przesłanki przewidziane w art. 60 § 3 kk, sąd orzekając jedną karę na podstawie przepisu, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje, może albo zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, albo wymierzyć karę z nadzwyczajnym jej obostrzeniem, albo też - co z oczywistych względów jest dopuszczalne - orzec karę w granicach zwyczajnego ustawowego zagrożenia. Przy podejmowaniu decyzji, którą z trzech konkurujących możliwości wybrać i w jakiej wysokości orzec karę, sąd powinien nade wszystko kierować się zasadami wymiaru kary, o których mowa w art. 53 kk (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19.03.2003r., V KK 188/02, Lex nr 770224; postanowienie Sądu Najwyższego z 04.02.2008r., III KK 363/07, OSNKW 2008/4/28). Skoro zatem, wobec okoliczności naprowadzonych wyżej, Sąd I instancji nie był zobligowany do wymierzenia oskarżonemu B. W. kary z nadzwyczajnym jej złagodzeniem, to zarzut obrazy prawa materialnego, to jest art. 60 § 3 kk, uznać trzeba za chybiony.

Za chybiony uznać także trzeba zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonego wobec oskarżonego B. W. środka karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez orzeczenie go w całości solidarnie z innymi oskarżonymi. Tutaj, po pierwsze przypomnieć trzeba, że na gruncie stanu prawnego obowiązującego do dnia 30.06.2015r. (kiedy to środek z art. 46 § 1 kk był środkiem karnym) za dopuszczalne uznawano solidarne zobowiązanie sprawców przestępstwa do naprawienia szkody w całości lub części (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13.12.2000r., I KZP 40/00, OSNKW 2001/1-2/2). A skoro tak, to zarzut rażącej niewspółmierności tego środka może zostać uznany za zasadny tylko w wyjątkowych, szczególnych sytuacjach, a zatem wówczas, gdy określone jego ukształtowanie jawi się jako rażąco, w sposób wręcz bijący w oczy, niesprawiedliwe. Taka sytuacja może mieć miejsce np. wówczas, gdy obowiązek naprawienia szkody nałożono w całości wyłącznie na jednego z kilku współsprawców. Natomiast kryterium tego (tj. kryterium oczywistej niesprawiedliwości) nie implikuje nałożenie obowiązku na zasadzie odpowiedzialności solidarnej, albowiem takie jego ukształtowanie z pewnością nie jawi się jako oczywiście niesprawiedliwe. Stąd wyłącznie na marginesie warto zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w niniejszej sprawie nie ustalono z ilu osób składał się krąg współsprawców, orzekanie wobec oskarżonych obowiązku naprawienia szkody w częściach równych, czy też w zależności od stopnia przyczynienia się do popełnienia czynu, nie jawi się jako bardziej racjonalne niż orzeczenie go na zasadzie odpowiedzialności solidarnej.

Na uwzględnienie nie zasługuje również zarzut obrazy art. 624 § 1 kpk. Ustosunkowując się do tego zarzutu w pierwszej kolejności zauważyć trzeba, że zważywszy na stosunkowo młody wiek oskarżonego brak jest uzasadnionych podstaw do zwolnienia go z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych z uwagi na przesłanki o charakterze majątkowym, zwłaszcza iż należy wziąć także pod uwagę jego możliwości zarobkowe. Z kolei względy słuszności, o których mowa w art. 624 § 1 kpk, nie dotyczą okoliczności, na które powołuje się apelujący, lecz obejmują, bądź sytuację osobistą oskarżonego (np. w postaci ciężkiej choroby), bądź przypadek wygenerowania części kosztów postępowania wskutek błędu organu procesowego, a zatem takich, których oskarżony nie powinien ponieść, natomiast żadna z tych sytuacji nie ma miejsca w niniejszej sprawie.

Ustosunkowując się do apelacji obrońcy oskarżonego K. J. w pierwszej kolejności stwierdzić trzeba, że jako chybione ocenić należy zarzuty z punktów 1a, 1b i 1c, albowiem przeprowadzona przez Sąd Okręgowy analiza i ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie nosi cech dowolności.

W szczególności Sąd I instancji podał powody, dla których przydał walor wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego B. W., trafnie wskazując na to, że wyjaśnienia tego oskarżonego, od kiedy zaczął się przyznawać, są rzeczowe, logiczne, spójne i konsekwentne. W ślad za Sądem Okręgowym stwierdzić również trzeba, że za wiarygodnością wskazanych wyjaśnień B. W. przemawia także to, że nie umniejszał w nich własnej roli w przestępczym procederze, szczerze opisując swoje zachowanie, a nadto badania grafologiczne potwierdziły, że podpisy na dokumentach, o których oskarżony wyjaśniał, że pochodziły od niego, rzeczywiście zostały przez niego nakreślone, jak również ekspertyza grafologiczna wykazała, że kartka z adresem w miejscowości S., o której B. W. twierdził, iż otrzymał ją od oskarżonego M. G., rzeczywiście została nakreślona ręką tego oskarżonego. Podkreślenia wymaga także to, że w złożonych wyjaśnieniach oskarżony B. W. wskazał na rolę oskarżonego K. J. wyłącznie w odniesieniu do niektórych czynów, co świadczy o obiektywizmie i braku tendencyjności tych relacji. Nie jest bowiem tak, aby oskarżony B. W. wskazywał na udział oskarżonego K. J. we wszystkich czynach objętych aktem oskarżenia i czynił to w ogólnikowy sposób. Wręcz przeciwnie, w przypadku czterech czynów oskarżony nic nie mówi o udziale w nich oskarżonego K. J., zaś w przypadku jednego czynu, tj. przestępstwa na szkodę firmy (...), B. W. wyjaśnił, że nie posiada o nim żadnej wiedzy, a zatem w tym wypadku nie tylko nie wskazał na udział w nim oskarżonego K. J., ale również o jego popełnienie nie pomówił oskarżonego M. G..

Należy także podkreślić, że wbrew stanowisku prezentowanemu przez obrońcę, w sprawie nie zachodzą wątpliwości w zakresie identyfikacji osoby oskarżonego K. J. jako mężczyzny, który przy poszczególnych czynach telefonicznie instruował oskarżonego B. W.. Mianowicie z wyjaśnień oskarżonego B. W. wynika, że najpierw rzeczywiście znał (...) wyłącznie z kontaktów telefonicznych, niemniej później oskarżony M. G. powiedział mu („wygadał się”), że osobą instruującą go przez telefon, był tenże J., którego on poznał już osobiście, a którym był oskarżony K. J. (zob. k. 2612 – 2613, t. XVI).

W konsekwencji przydanie przez Sąd Okręgowy waloru wiarygodności wskazanym wyjaśnieniom oskarżonego B. W. uznać trzeba za w pełni prawidłowe i uzasadnione, to natomiast skutkuje konstatacją wyrażająca się w stwierdzeniu, że w tej sytuacji Sąd Okręgowy w sposób uzasadniony zakwestionował wiarygodność wyjaśnień oskarżonego K. J..

Za bezzasadny uznać także trzeba zarzut z punktu 1d, albowiem Sąd Okręgowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, w ramach wskazania przyczyn, dla których uniewinnił oskarżonego K. J. od popełnienie czynów opisanych w punktach od I do IV części wstępnej wyroku, przedstawił w sposób miarodajny argumentację, na podstawie której uznał, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jest niewystarczający dla przypisania oskarżonemu K. J. czynów z punktów od I do IV części wstępnej wyroku i jednocześnie, omawiając wyjaśnienia oskarżonego B. W. wskazał na te ich fragmenty, które odnoszą się do roli oskarżonego K. J. w zakresie czynów mu przypisanych.

Na uwzględnienie nie zasługuje także, korespondujący z zarzutem z punktu 1d, zarzut z punktu 1e, albowiem wbrew twierdzeniu apelującego, w czym realizowała się (na czym polegała) przestępcza rola oskarżonego K. J. i tym samym, w jaki sposób wpisywał się on w przestępczy proceder, realizując w ramach współsprawstwa znamiona przypisanych mu czynów, Sąd Okręgowy wskazał w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku w ramach omówienia przestępczej działalności tego oskarżonego (zob. część uzasadnienia następująca po sformułowaniu „w odniesieniu do oskarżonego K. J. i zamykająca się sformułowaniem „w odniesieniu do oskarżonego M. G.”).

Ogół okoliczności omówionych wyżej daje podstawę do uznania za bezzasadny również zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych, albowiem - wbrew twierdzeniu apelującego - argumentacja zaprezentowana dotychczas przekonuje o tym, że Sąd I instancji poczynił w sprawie prawidłowe ustalenia faktyczne, które oparł na wszechstronnej, rzetelnej, krytycznej i obiektywnej analizie i ocenie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, nie uchybiając tym samym regułom ocen wynikającym z dyspozycji art. 4 i 7 kpk. Nadto uzasadnienie zaskarżonego wyroku przekonuje o tym, że podstawę poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych stanowił całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej.

Jako chybiony ocenić także trzeba zarzut rażącej niewspółmierności wymierzonej oskarżonemu K. J. kary łącznej pozbawienia wolności. Tutaj, w pierwszej kolejności stwierdzić trzeba, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem kara rażąco niewspółmierna to wyłącznie taka kara, której nie da się zaakceptować z powodu różnicy o randze zasadniczej, wręcz „bijącej w oczy” pomiędzy nią, a karą sprawiedliwą (zob. m.in. wyrok SA w Krakowie z 14.09.2005r., II AKa 165/05, KZS 2005/10/32; wyrok SA w Krakowie z 14.10.2008r., II AKa 132/08, KZS 2008/11/64), zaś tego rodzaju karą - w aspekcie rażącej surowości - kara łączna pozbawienia wolności wymierzona oskarżonemu K. J. z pewnością nie jest. Zaznaczyć bowiem trzeba, że złożyły się na nią cztery kary jednostkowe, których wysokości apelujący nie kwestionuje, z których najwyższa (wyznaczająca dolną granicę możliwej do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności) wynosi 4 lata, zaś ich suma wynosi 12 lat. Zatem wymierzona oskarżonemu K. J. kara łączna pozbawienia wolności orzeczona została na zasadzie asperacji zdecydowanie oscylującej ku absorpcji co powoduje, że tak wymierzona kara łączna nie może zostać uznana za rażąco surową. W tej sytuacji za bezprzedmiotową uznać trzeba argumentację obrońcy, który podniesiony zarzut opiera na zachodzącej jego zdaniem rażącej dysproporcji pomiędzy karą łączną pozbawienia wolności wymierzoną oskarżonemu K. J., a karą łączną pozbawienia wolności orzeczoną wobec oskarżonego M. G..

Odnosząc się do apelacji obrońcy oskarżonego M. G. stwierdzić trzeba, że za chybiony uznać należy zarzut obrazy przepisów postępowania, to jest art. 7 kpk, albowiem wbrew twierdzeniu apelującego przeprowadzona przez Sąd I instancji analiza i ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym w szczególności wyjaśnień oskarżonego B. W., nie nosi cech dowolności.

Okoliczności, dla których Sąd Okręgowy w sposób prawidłowy i uzasadniony przyznał walor wiarygodności wskazanym wyjaśnieniom oskarżonego B. W. zostały już omówione przy ocenie analogicznego zarzutu podniesionego w apelacji obrońcy oskarżonego K. J., a zatem w tym miejscu zaznaczyć trzeba, że poczynione tam uwagi zachowują aktualność także w odniesieniu do zarzutu podniesionego przez obrońcę oskarżonego M. G..

Stąd, wyłącznie dla podkreślenia argumentów już dotychczas omówionych, raz jeszcze wskazać trzeba, że nie polega na prawdzie twierdzenie, że wyjaśnienia oskarżonego B. W. „charakteryzują się znaczną zmiennością”. Jak już bowiem wyżej wskazano, Sąd Okręgowy słusznie podniósł, że wyjaśnienia B. W., od kiedy zaczął się przyznawać, są rzeczowe, logiczne, spójne i konsekwentne.

Ponadto oskarżony B. W. w przekonywujący sposób wyjaśnił powody, dla których początkowo wyjaśniał odmiennie, w tym najpierw w ogóle kwestionując świadomość uczestniczenia w przestępczym procederze, a później wskazując inną osobę, a ściślej osobę o innym nazwisku „w miejsce” oskarżonego M. G..

Za chybione uznać także trzeba twierdzenie apelującego, że wiarygodność wyjaśnień oskarżonego B. W. podważa to, iż umniejsza on swoją rolę w przestępczym procederze, za czym zdaniem obrońcy przemawiać ma fakt, iż niewiarygodnym jest, aby podejmował on szereg przestępczych działań w zamian za niskie „wynagrodzenie”. Zauważyć bowiem trzeba, że B. W. wyjaśnił, iż zdecydował się na udział w przestępczym przedsięwzięciu, albowiem pozostawał wówczas bez pracy i robił to dla pieniędzy. Taka argumentacja jest natomiast przekonywująca zarówno w świetle wskazań doświadczenia życiowego, jak i notoryjności urzędowej tut. Sądu, albowiem wynika z niej, że wiele osób pozostających bez pracy decyduje się na „łatwy zarobek” w postaci zaangażowania w działalność przestępczą, w ramach której, za pieniądze wręcz nieporównywalne z tymi, jakie osiągają sprawcy organizujący przestępczy proceder i zarządzający nim, wykonują czynności niezbędna dla zrealizowania przestępczego przedsięwzięcia.

Również potencjalna „koniunkturalność” postawy oskarżonego B. W. nie podważa wiarygodności jego wyjaśnień, albowiem rzeczą naturalną jest to, że oskarżony, który decyduje się na przyznanie do popełnienia zarzuconych mu czynów i ujawnienie wszystkich znanych mu okoliczności ich popełnienia, a zatem także innych sprawców, liczy na korzyści mogące wynikać z takiej postawy procesowej. Podkreślenia wymaga, że sam ustawodawca „premiuje” taką postawę, czego wyrazem jest chociażby instytucja tzw. małego świadka koronnego, uregulowana w art. 60 § 3 kk.

W dalszej kolejności stwierdzić należy, że Sąd I instancji, uznając wyjaśnienia oskarżonego M. G. za niewiarygodne słusznie wskazał, że jednym z kryteriów oceny wiarygodności wyjaśnień mogą być okoliczności wskazujące na dostosowywanie przez oskarżonego ich treści do jego aktualnej sytuacji procesowej, a zatem także zarzut odnoszący się do tej kwestii uznać należy za chybiony, podobnie jak zarzuty dotyczące braku zweryfikowania kwestii kontaktu telefonicznego pomiędzy oskarżonymi M. G. i B. W., czy też argumentację odwołująca się do nieznalezienia u oskarżonego M. G. rzeczy pochodzących z przestępstw, czy też służących ich popełnieniu..

Mianowicie, w odniesieniu do pierwszej ze wskazanych kwestii podnieść trzeba, że z wyjaśnień oskarżonego B. W. wynika, że oskarżony M. G. zazwyczaj towarzyszył mu osobiście, z tym, że pozostając w pewnej odległości nie ujawniał się wobec osób, z którymi spotykał się B. W., a zatem „na miejscu” nie było już potrzeby utrzymywania pomiędzy w/wym kontaktu telefonicznego, nadto z wyjaśnień oskarżonego B. W. wynika, że poza rzadkimi przypadkami kontaktowania się za pomocą telefonów abonamentowych, sprawcy celowo korzystali z telefonów, w stosunku do których nie jest możliwe poczynienie ustaleń wskazanych przez obrońcę.

Ustosunkowując się natomiast do argumentacji apelującego, odwołującej się do „wymowy” faktów w postaci nie znalezienia u oskarżonego M. G. rzeczy pochodzących z przestępstw, czy też służących do ich popełnienia, zauważyć trzeba, że jawi się ona jako całkowicie nieprzekonywująca, jeżeli zważyć, że oskarżony M. G. miał wiedzę o tym, że oskarżony B. W. został zatrzymany przez Policję, ten zaś przez stosunkowo długi okres czasu „chronił” oskarżonego M. G..

Na uwzględnienie nie zasługuje także zarzut rażącej niewspółmierności wymierzonych oskarżonemu M. G. kar jednostkowych pozbawienia wolności oraz orzeczonej wobec niego kary łącznej pozbawienia wolności. Zaznaczyć tutaj trzeba, że apelujący w uzasadnieniu podniesionego zarzutu odwołuje się nie tyle do wysokości kar wymierzonych oskarżonemu M. G., co do ich dysproporcji w stosunku do kar orzeczonych wobec oskarżonego B. W., która zdaniem obrońcy prowadzi do „wewnętrznej niesprawiedliwości wyroku”, statuującej rażącą niewspółmierność, w aspekcie rażącej surowości, kar wymierzonych oskarżonemu M. G.. Mając to na uwadze stwierdzić trzeba, że rzeczywiście zarówno różnica pomiędzy karami jednostkowymi, jak i karą łączną orzeczoną w stosunku do każdego z oskarżonych, jest znaczna, niemniej Sąd Okręgowy w miarodajny sposób podał powody takiego stanu rzeczy, wskazując z jednej strony na słusznie „premiowaną” postawę procesową oskarżonego B. W., która pozwoliła na ujawnienie i pociągnięcie do odpowiedzialności znanych mu osób uczestniczących w przestępczym procederze, podrzędną w nim rolę tego oskarżonego oraz jego dotychczasową niekaralność, z drugiej zaś strony trafnie akcentując znacznie większą rolę oskarżonego M. G., jego dotychczasową karalność, w tym fakt dopuszczenia się czynów w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 kk. Jeżeli zatem, w ślad za Sądem I instancji, wziąć ponadto pod uwagę fakt, że wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonemu M. G. czynów wyraża się nie tylko w wartości przedmiotów przestępstwa, ale także w tym, że przestępczy proceder został starannie przemyślany i zaplanowany, a ponadto odznaczał się wysokim stopniem zorganizowania, widocznym zwłaszcza „na poziomie” realizacji poszczególnych czynów, w co oskarżony M. G. był bezpośrednio zaangażowany, to stwierdzić trzeba, że w niniejszej sprawie nie można zasadnie mówić o „wewnętrznej niesprawiedliwości wyroku”, która miałaby stanowić o rażącej niewspółmierności kar wymierzonych oskarżonemu M. G..

Za bezzasadną uznać także trzeba apelację pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R..

Mianowicie jest faktem, że sposób działania sprawców przy popełnieniu przestępstwa na szkodę firmy (...) był praktycznie identyczny, jak przy popełnieniu przestępstw na szkodę firm (...) i (...) S.A.”. W szczególności we wszystkich tych wypadkach rzekomym kontrahentem pokrzywdzonych firm miała być czeska spółka (...), a nadto przestępstwa te zostały popełnione na przestrzeni stosunkowo niedługiego okresu czasu. Okoliczności te miał w polu widzenia Sąd I instancji, niemniej - w oparciu o argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku w ramach wskazania przyczyn, dla których Sąd Okręgowy uniewinnił oskarżonego K. J. od popełnienie czynów opisanych w punktach od I do IV części wstępnej wyroku oraz wskazania powodów, które zadecydowały o uniewinnieniu oskarżonego M. G. od popełnienia przestępstwa na szkodę spółki (...) - uznał, że jakkolwiek ten sam modus operandi stanowi wprawdzie okoliczność, która może uprawdopodabniać fakt dopuszczenia się popełnienia wszystkich wyżej wymienionych przestępstw, a zatem także przestępstwa popełnionego na szkodę firmy (...), przez te same osoby, to jednak faktu tego nie dowodzi. Innymi słowy Sąd Okręgowy uznał, że wszystkie te okoliczności, które akcentuje apelujący, a które są „wspólne” dla wskazanych wyżej przestępstw, są niewystarczające dla przypisania oskarżonym K. J. i M. G. popełnienia przestępstwa na szkodę firmy (...) w sytuacji, gdy żaden inny konkretny dowód, nie pozwala na powiązanie ich z tym czynem. Z takim stanowiskiem należy się zgodzić, zwłaszcza w sytuacji, gdy oskarżony B. W. podał, że nie posiada żadnej wiedzy odnośnie przestępstwa popełnionego na szkodę spółki (...), a tym samym wiedzy o sprawcach tego czynu, zaś apelujący, poza odwołaniem się do „podobieństw” nie wskazał żadnego innego dowodu, który pozwalałby na przypisanie oskarżonym K. J. i M. G. popełnienia przestępstwa na szkodę wyżej wymienionego oskarżyciela posiłkowego.

Natomiast apelacja pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego spółki (...) z siedzibą w G. okazała się skuteczna o tyle, że wobec podzielenia przez Sąd Odwoławczy co do zasady słuszności podniesionego w niej zarzutu, konieczne stało się uchylenie zaskarżonego wyroku w stosunku do oskarżonych K. J., M. G. i B. W. w zakresie braku rozstrzygnięcia w przedmiocie wniosku o orzeczenie wobec oskarżonych obowiązku naprawienia szkody, złożonego przez pokrzywdzoną spółkę w trybie art. 46 § 1 kk i w tym zakresie przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Katowicach do ponownego rozpoznania.

Stwierdzić bowiem trzeba, że rzeczywiście spółka (...) z siedzibą w G. złożyła w dniu 20.07.2016r. (data wpływu) wniosek o orzeczenie, w trybie art. 46 § 1 kk, obowiązku naprawienia szkody wobec w/wym oskarżonych (k. 4634, t. XXVI). Wstępna ocena tego wniosku przeprowadzona pod kątem spełniania wymogów formalnych wskazuje, że został on złożony w sposób prawnie skuteczny, albowiem pochodził od uprawnionego podmiotu (analiza akt sprawy wskazuje, że Sąd Okręgowy nie zakwestionował statusu spółki (...) jako pokrzywdzonego w sprawie, jak również nie kwestionował prawnej skuteczności udzielonego pełnomocnictwa), jak również złożony został z zachowaniem terminu. W konsekwencji, wobec dyspozycji art. 46 § 1 kk, Sąd Okręgowy zobligowany był rzeczony wniosek rozpoznać. Tymczasem brak jakiegokolwiek odniesienia się w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku do wniosku pochodzącego od wyżej wymienionego oskarżyciela posiłkowego wskazuje na to, że w ogóle nie stanowił on przedmiotu analizy i oceny ze strony Sądu I instancji. W tych warunkach uznać trzeba, że kwestia orzeczenia obowiązku naprawienia szkody w zakresie, w jakim wnosi o to apelujący, nie stanowiła przedmiotu ustaleń Sądu I instancji, a zatem, w tym aspekcie, zachodzi potrzeba przeprowadzenia postępowania w całości, to natomiast rodzi konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku w zakresie braku omawianego rozstrzygnięcia i przekazania sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji wyroku.

SSA Piotr Filipiak SSA Michał Marzec Alicja Bochenek