Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2020 roku

Sąd Rejonowy w Ostrołęce V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Rafał Rogiński

Protokolant: sekr. sądowy Monika Grodzka

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2020 roku w Ostrołęce

na rozprawie sprawy z powództwa

(...) w W. RFI (...)

przeciwko

I. R. NIP: (...)

o zapłatę 6.639,68 zł

orzeka:

Powództwo oddalić.

Sędzia

Rafał Rogiński

V GC 662/19

UZASADNIENIE

Powód (...) z siedzibą w W. w pozwie wniesionym przeciwko I. R. domagał się zasądzenia od pozwanej kwoty 6 639,68 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia powództwa oraz zasądzenia kosztów sądowych w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Pozwaną łączyła z (...) Spółka
z ograniczoną odpowiedzialnością umowa o charakterze abonenckim, której przedmiotem było świadczenie usług telekomunikacyjnych. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zawarła w dniu
13 września 2010 r. umowę przelewu wierzytelności z (...), a (...) w dniu 05 września 2017 r. zbyła nabytą przez nią wierzytelność na rzecz powoda.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: wyciągu z ksiąg rachunkowych (...) (...) z siedzibą
w W. k - 4; zawiadomienia o cesji wierzytelności k - 5; wyciągu
z elektronicznego załącznika do umowy przelewu wierzytelności z dnia 2017-09-05
k – 6; umowy przelewu wierzytelności k – 9, okoliczności wskazanych
w uzasadnieniu pozwu nie zakwestionowanych przez stronę pozwaną – k 3.

1

Sąd zważył co następuje

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie z następujących przyczyn

Na podstawie art. 56 ust 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne świadczenie usług telekomunikacyjnych odbywa się na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdza, że pozwana podpisała umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, a wierzytelności wynikające z tej umowy zostały nabyte przez powoda.

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie jest bezsporny. Okoliczności wskazane w pozwie zostały potwierdzone przez dołączone do niego dokumenty, które stanowią dowody bez wydawania odrębnego postanowienia zgodnie z art. 243 ² k.p.c. Pozwana nie tylko nie złożyła odpowiedzi na pozew, ale również w trakcie rozprawy nie zakwestionowała faktów wskazanych przez powoda w uzasadnieniu pozwu i nie złożyła jakichkolwiek wniosków dowodowych. Pozwana podniosła jednak zarzut przedawnienia.

Na podstawie art 118 kodeksu cywilnego jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata.

Zgodnie z zacytowanym przepisem roszczenie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przedawnia się po upływie trzech lat. Powód wniósł pozew w dniu 24 lipca 2019 r. a w uzasadnieniu pozwu wskazał, że jego roszczenie stało się wymagalne z dniem 12 marca 2009 r. W ocenie Sądu nie ma więc najmniejszej wątpliwości, że roszczenie powoda jest przedawnione gdyż od dnia wymagalności roszczenia do dnia złożenia pozwu upłynęło ponad 10 lat.

2

Dlatego orzeczono jak w sentencji

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Na koszty procesu w sprawie poniesione przez stronę powodową składają się opłata od pozwu ( 250 zł ), opłata skarbowa od pełnomocnictwa ( 17,00 zł ) i wynagrodzenie pełnomocnika.

Sędzia Rafał Rogiński

ZARZĄDZENIE

(...)

30.03.2020 Sędzia Rafał Rogiński

3