Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 czerwca 2020 roku

Sąd Rejonowy w Kole III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Pietruszka

Protokolant: st. sekr. sąd. Alicja Kleczkowska

po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2020 roku w Kole

sprawy z powództwa B. B.

przeciwko małoletnim I. i S. rodzeństwu B. zastępowanym przez matkę M. B. (1) oraz M. B. (1)

o obniżenie alimentów i ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego

I.  Oddala powództwo.

S ę d z i a :

Agnieszka Pietruszka

Sygn. akt III RC 264/19

UZASADNIENIE

Powód – B. B. wniósł o obniżenie alimentów zasądzonych od niego wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole z dnia 04.04.2018 r. na rzecz pozwanych I. B. i S. B. z kwot po 750 zł do kwot po 450 zł miesięcznie, począwszy od 01.10.2019 r. Nadto wniósł o ustalenie, że orzeczony wyrokiem Sądu Okręgowego w Koninie z dnia 26.08.2016 r. obowiązek alimentacyjny względem pozwanej M. B. (1) w kwocie po 800 zł miesięcznie ustał dnia 30.09.2019 r. W uzasadnieniu podniósł, iż od momentu zasądzenia alimentów zarobki powoda nie uległy zmianie, ale zmieniła się jego sytuacja rodzinna. Od dnia 15.12.2018 r. powód jest w związku małżeńskim, a małżonka powoda jest w ciąży. Powód wskazał, że mające przyjść na świat dziecko niewątpliwie powoduje obniżenie jego możliwości finansowych, albowiem konieczne będzie ponoszenie kosztów związanych z jego utrzymaniem i wychowaniem. Powołując się na doświadczenie życiowe założyć należy, że będzie to koszt co najmniej 1.000-1.200 zł miesięcznie i o taką wartość należy obniżyć wysokość jego łącznego zobowiązania alimentacyjnego na rzecz synów i byłej małżonki. Odnośnie zniesienia obowiązku alimentacyjnego wobec M. B. (1), powód wskazał iż co najmniej od roku jest ona w stałym związku z osobą, której personalia nie są mu znane, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Nadto pozwana od urodzenia synów nie jest aktywna zawodowo. Zdaniem powoda, nie ma aktualnie potrzeby, aby pozwana mogła się powoływać na sprawowanie opieki nad synami. I. i S. mają już po 10 lat, uczęszczają do szkoły i nie ma potrzeby sprawowania nad nimi stałej pieczy. Swoje usprawiedliwione potrzeby pozwana powinny zaspokaja samodzielnie oraz winna partycypować w kosztach utrzymania synów. W stosunku do pozwanej nie występują bowiem żadne przeciwwskazania do podjęcia zatrudnienia, a zatem rozstrzygając niniejsze powództwa należy przyjąć jej możliwości zarobkowe co najmniej na poziomie wynagrodzenia minimalnego.

Pozwana M. B. (1) działając w imieniu małoletnich synów I. i S. rodz. B. oraz w imieniu własnym wniosła o oddalenie powództwa podnosząc, iż sama wychowuje synów, którzy cierpią na autyzm i posiadają orzeczenia o niepełnosprawności. Małoletni wymagają całodobowej opieki i udziału w różnych terapiach. Przyjmują też leki i pozostają pod kontrolą lekarzy specjalistów ( neurologa, psychiatry i pediatry). Małoletni uczęszczają do specjalnego ośrodka wychowawczego w K., ale cały czas pozostaje pod telefonem na wypadek gdyby musiała jechać po synów w razie zachorowania. Pozwana uczestniczy w różnych imprezach okolicznościowych w szkole synów i w różnych wyjazdach. Wskazała również, że wraz z dziećmi mieszkają w wynajętym domu i w związku z tym ponosi koszty, na które składają się: wynajem domu – 800 zł miesięcznie, wywóz nieczystości – 80 zł miesięcznie, opłata za odpady – 30 zł miesięcznie, opłata za wodę – około 30 zł miesięcznie, opłata za gaz – 50 zł miesięcznie, opłata za energię elektryczną – 260 zł za 2 miesiące, opłata za abonament i telefony – 150 zł miesięcznie, opłata za internet – 80 zł miesięcznie, opał na zimę około 1.760 zł , opłata za ubezpieczenie dzieci– 130 zł miesięcznie, ubezpieczenie pozwanej – 106 zł miesięcznie, opłata za wizyty lekarskie – 130 zł, dojazdy do specjalistów– około 200 zł miesięcznie, leki i witaminy – około 200 zł miesięcznie, środki czystości do domu – około 300 zł miesięcznie, ubrania dla dzieci – około 400 zł raz na 2 miesiące, obiady w szkole – 220 zł miesięcznie, komitet rodzicielski – 100 zł na rok szkolny dzieci, wydatki związane ze szkołą, tj. składki – 20 zł miesięcznie oraz wycieczki – około 300 zł w roku szkolnym, dodatkowe dojazdy rozwijające dzieci – około 200 zł miesięcznie. Pozwana zaprzeczyła, aby prowadziła z kimś wspólne gospodarstwo. Podała, że w razie potrzeby dzwoni do kolegi, który czasem jej pomaga. Nie otrzymuje rodzinnego ani świadczenia 500+, gdyż sprawa jest prowadzona w (...) Polityki Społecznej w P.. Aktualnie otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 215,84 zł i świadczenie pielęgnacyjne w kwocie 1.583 zł. Zmuszona jest pożyczać pieniądze, gdyż nie stać jej na opłaty i wydatki związane z dziećmi.

Sąd ustalił co następuje :

Wyrokiem z dnia 26.08.2016 r. Sąd Okręgowy w Koninie rozwiązał przez rozwód małżeństwo B. B. z M. B. (1) z winy powoda. Władzę rodzicielską nad małoletnimi synami I. i S. ( ur. (...) ) powierzono matce , zastrzegając ojcu prawo współdecydowania we wszystkich ważniejszych sprawach, które dotyczą osób małoletnich. W wyroku tym Sąd zasądził jednocześnie od B. B. na rzecz M. B. (1) alimenty w kwocie po 800 zł miesięcznie, tj. w wysokości alimentów ustalonych ugodą z dnia 27.01.2015 r. zawartą przed Sądem Rejonowym w Kole, poczynając od dnia prawomocności wyroku. Alimenty na rzecz małoletnich synów zostały ustalone na kwoty po 600 zł na każdego z nich.

(dowód: akta I C 369/15 Sądu Okręgowego w Koninie)

W chwili orzeczenia rozwodu B. B. pracował w Niemczech jako pakowacz. Od dnia 15.06.2015 r. był zatrudniony w przedsiębiorstwie (...) w B. w oparciu o umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony. Z tego tytułu w 2016 r. osiągnął wynagrodzenie w kwocie: w maju – 2.147,78 euro brutto (1.520,19 euro netto), w czerwcu – 2.116,10 euro brutto (1.524,15 euro netto), w lipcu – 1.944,87 euro brutto (1.397,31 euro netto). B. B. zajmował mieszkanie opłacane przez pracodawcę i w związku z tym miał potrącane z wynagrodzenia należności za ten lokal. Powód pozostawał w związku z B. K..

(dowód: akta I C 369/15 Sądu Okręgowego w Koninie)

M. B. (1) pobierała świadczenie pielęgnacyjne w kwocie 1.300 zł miesięcznie oraz zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 153 zł miesięcznie. Zasiłek pielęgnacyjny przysługiwał na małoletniego I., a na S. był wstrzymany. (...) pozostawali pod jej wyłączną pieczą. Pozwana odprowadzała dzieci na autobus, którym jeździli do szkoły, oraz odbierała synów po powrocie. Raz w tygodniu zawoziła chłopców na rehabilitację w formie wczesnego wspomagania. M. B. (1) od grudnia 2015 r. wraz z synami wynajmowała dom jednorodzinny w miejscowości M., za który czynsz wynosił 750 zł miesięcznie.

(dowód: akta I C 369/15 Sądu Okręgowego w Koninie)

Wyrokiem z dnia 04.04.2018 r. Sąd Rejonowy w Kole podwyższył alimenty od B. B. na rzecz małoletnich synów I. i S. do kwoty po 750 zł miesięcznie na rzecz każdego z nich, poczynając od dnia 01.11.2017 r. w miejsce alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Koninie z dnia 26.08.2016 r. Jednocześnie Sąd oddalił powództwo o podwyższenia alimentów na rzecz pozwanej.

(dowód: akta III RC 365/17 Sądu Rejonowego w Kole)

B. B. nadal pracował za granicą. Od lutego 2018 r. był zatrudniony w zakładach mięsnych, w firmie (...) w Twist w Niemczech. Jego zarobki wynosiły około 1.320 euro netto miesięcznie. Z tytułu dojazdu do pracy ponosił wydatki w kwocie około 50 euro. B. B. miał zawartą umowę na rok. Za mieszkanie płacił 280 euro, a nadto za energię elektryczną 53 euro, za wodę zimną 30 euro, za ciepłą 45 euro. Opłaty za odpady wynosiły 20 euro.

(dowód: akta III RC 365/17 Sądu Rejonowego w Kole)

I. i S. mieli wówczas po 8 lat. U obydwu rozpoznano autyzm. Chłopcy byli sprawni fizycznie, przy czym I. miał problemy ruchowe i w związku z tym miał zalecone ćwiczenia rehabilitacyjne. Nosił też buty ortopedyczne. Małoletni pozostawali pod kontrolą psychologa, psychiatry i neurologa. Wizyta u neurologa, która miała miejsce w marcu 2018 r. kosztowała 80 zł. Leczenie psychiatryczne było kontynuowane w ramach ubezpieczenia. Pozwani nie brali na stałe żadnych leków.

I. i S. uczęszczali do klasy I-ej Specjalnego Ośrodka Szkolno- (...) w K.. Posiadali orzeczenia o niepełnosprawności, z tym że w przypadku I. było ono wydane na czas do 31.12.2019 r., natomiast w przypadku S. do 05.06.2025 r. Małoletni wymagali opieki i pomocy innej osoby ze względu na znacznie ograniczoną możliwość samodzielnej egzystencji.

(dowód: akta III RC 365/17 Sądu Rejonowego w Kole)

M. B. (1) nadal pobierała świadczenie pielęgnacyjne na synów, które wynosiło 1.406 zł. Ponadto matka małoletnich pobierała na synów zasiłki rodzinne, zasiłki pielęgnacyjne oraz uzyskało prawo do świadczenia wychowawczego ( tzw. "świadczenia 500+"). Ponieważ ojciec małoletnich przebywał zagranicą wypłata świadczeń została wstrzymane z uwagi na przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

(dowód: akta III RC 365/17 Sądu Rejonowego w Kole)

Pozwana nadal wynajmowała dom, za który czynsz uległ zwiększeniu o 50 zł. Zamieszkiwała tylko z synami. Ponosiła koszty utrzymania domu , na które składały się: opłata za energię elektryczną w kwocie 300 zł na 2 miesiące, opłata za wodę w kwocie 150 zł na pół roku, a ponadto opłaty za odpady w kwocie 25 zł i nieczystości płynne w kwocie 80 zł.

(dowód: akta III RC 365/17 Sądu Rejonowego w Kole)

W dniu 15.12.2018 r. B. B. zawarł związek małżeński z B. K.. Z tego związku w dniu (...) urodziła mu się córka E.. Powód wraz z małżonką wynajmują mieszkanie o powierzchni 60 m ², za które opłaty wynoszą łącznie 700 euro i obejmują one czynsz w kwocie 470 euro oraz opłaty za energię elektryczną i ubezpieczenie.

( dowód : zeznania powoda k.160 )

Powód nadal zatrudniony jest w firmie (...) w Twist. W 2020 roku osiągnął wynagrodzenie: w lutym - 1.408,24 euro netto, w marcu - 1.382,57 euro netto. Z wynagrodzenia dokonane są przez pracodawcę potrącenia po 127,49 euro na poczet pożyczki, która będzie przez powoda spłacana jeszcze przez okres roku. W związku z epidemią koronawirusa powód pracuje mniej godzin w miesiącu. B. B. nie ma własnego majątku. Poza pożyczką nie posiada innych zobowiązań finansowych.

Powód przyjeżdża do Polski trzy, cztery razy w roku, a podróż kosztuje go około 1 tys. zł.

Małżonka powoda przed zajściem w ciążę była zatrudniona u tego samego pracodawcy i osiągała zarobki na poziomie 1.000 – 1.100 euro. Obecnie przebywa na urlopie macierzyńskim, który wzięła na okres dwóch lat. Pobiera na córkę świadczenie K. w kwocie 204 euro.

(dowód: odpis skrócony aktu małżeństwa k.13, zaświadczenie lekarskie o ciąży z dnia 10.04.2019 r. wraz z tłumaczeniem k.15-16, indywidualny zakaz wykonywania pracy z dnia 10.04.2019r. wraz z tłumaczeniem k.14 i 17, metryka urodzenia wraz z tłumaczeniem k.155-157, zaświadczenia o wynagrodzeniu za luty i marzec 2020 r. k.158-159 częściowo zeznania powoda k.160-160v)

I. i S. mają 11 lat. Rozpoznany autyzm w przypadku I. występuje w lekkiej postaci, natomiast S. ma problemy w kontaktach rówieśniczych. Obydwaj nadal mają orzeczenia o niepełnosprawności ( I. na okres do 31.01.2023 r., zaś S. do 05.06.2025 r. ). Małoletni uczą się w III klasie Specjalnego Ośrodka Szkolno- (...) w K.. Do szkoły dojeżdżali szkolnym autobusem. W 2019 r. pozwana kupiła dla synów wyprawkę szkolną ,w tym plecaki za kwotę 175 zł, przybory szkolne łącznie za kwotę 286,20 zł. Opłaciła także ubezpieczenie szkolne w kwocie po 37 zł na każdego z nich oraz radę rodziców w kwocie po 25 zł za każdego. Od momentu wprowadzenia stanu epidemii nauka odbywała się w formie zdalnej. I. i S. objęci są różnymi programami nauczania. I. miał wszystkie podręczniki w domu, zaś z S. pozwana jeździła po materiały edukacyjne do szkoły. Zadania wykonane przez synów, M. B. (1) wysyłała przez internet.

Małoletni pozostają pod kontrolą neurologa i psychiatry w K.. Podczas pandemii ich matka pozostaje z psychiatrą w kontakcie telefonicznym. We wcześniejszym okresie wizyty u psychiatry odbywały się raz na 2-3 miesiące. Wizyty u neurologa są prywatne i po raz ostatni małoletni byli u niego pod koniec 2019 r. Koszt takiej wizyty wynosił 120 zł, z tym że za przygotowanie dokumentacji medycznej i wniosku dla I. pozwana zapłaciła 130 zł. Ponadto I. jest pod kontrolą alergologa i ortopedy. Nosi wkładki ortopedyczne. Do alergologa małoletni jeździ z matką na wizyty prywatne do G., przy czym wizyta kosztuje 150 zł, zaś testy 180 zł. Małoletni mają alergię na mleko. Na zakupu leków i witamin dla synów przeznacza około 200 zł miesięcznie.

I. i S. wyjeżdżają każdego roku wraz z matką na 2-tygodniowe turnusy rehabilitacyjne. W 2019 r. dopłata do turnusu wyniosła 700 zł za każdego z małoletnich. M. B. (1) wykupiła także małoletnim dodatkowe ubezpieczenie. Składka wynosi 130 zł miesięcznie.

(dowód: orzeczenia o niepełnosprawności k.31-32 oraz k.81-82 i k.147, faktury za okres od dnia 03.09.2019 r. do 12.12.2019 r. k.38-39, k.42-44, k.46, k.49-55, k.57-64, k.65-69, k.70-72 , k.76, k.92-95, k.96-98 , k.99-105, k.106-112 , k.114-115, k.117-118, k.120 , k.122-123 i 126-127, k.129-134, paragony za okres od dnia 07.09.2019 r. do dnia 3.10.2019 r. k.40, k.45 , k.56, k.113i k.124-125pokwitowania opłat za ubezpieczenie i radę rodziców k.41, 88 i 128, potwierdzenia opłacenia ubezpieczenia k.47 i 119, polisa (...) k.48 i 116, zaświadczenie lekarskie z dnia 29.11.2019 r. k.83 zeznania pozwanej k.160v-161)

M. B. (1) z ośrodka pomocy społecznej pobiera : zasiłek pielęgnacyjny w kwocie po 215,84 zł; zasiłki rodzinny z dodatkami w kwocie 358 zł, świadczenie wychowawcze w kwocie po 1.000 zł oraz świadczenie pielęgnacyjne w kwocie 1.830 zł ( które do końca 2019 r. wynosiło 1.583 zł ). W styczniu br. miał wypłacone wyrównanie za listopad i grudzień.

We wrześniu 2019 r. M. B. (1) otrzymała zasiłek celowy specjalny z przeznaczeniem na częściowe pokrycie kosztów zakupu leków, pokrycie kosztów leczenia oraz utrzymania mieszkania w kwocie 400 zł oraz otrzymała pomoc w postaci zakupu posiłków dla synów w szkole. Pomoc w tej formie była realizowana w okresie od 01.10.2019 r. do 20.12.2019 r. Z kolei w listopadzie 2019 r. M. B. (1) przyznano zasiłek celowy z przeznaczeniem na częściowe pokrycie kosztów zakupu opału oraz na pokrycie kosztów leczenia w kwocie 400 zł.

(dowód: informacja o wpłaconych alimentach k.33 i 87, zaświadczenie (...) w O. z dnia 02.01.2020 r. k.80, z dnia 07.01.2020 r. k.138 oraz z dnia 02.03.2020 r. k.148, zeznania pozwanej k.160v-16 ,1,)

Matka małoletnich nie zawarła kolejnego związku małżeńskiego. Nie pozostaje też w związku nieformalnym. W razie potrzeby pomaga jej kolega M. K.. W dalszym ciągu M. B. (1) wynajmuje dom. Czynsz wynosi 800 zł. Poza tym opłaca energię elektryczną w kwocie 240 zł na 2 miesiące, wodę w kwocie 30-40 zł, gaz w kwocie 50 zł, odpady w kwocie 80 zł, wywóz nieczystości w kwocie 80 zł oraz internet w kwocie 80 zł. Kupuje też opał. Pozwana opłaca też własne ubezpieczenie za kwotę 106,30 zł miesięcznie.

M. B. (1) w 2019 r. otrzymała w drodze darowizny działkę w G. o powierzchni 0,5 ha. Jest w trakcie załatwiania projektu budowlanego, którego koszt wyniesie 2.600 zł.

Matka małoletnich w 2019 r. zdała egzamin na prawo jazdy i kupiła na kredyt, samochód marki P. (rok produkcji 2002 r.) za kwotę około 6.000 zł. Na paliwo w związku z wyjazdami do lekarzy wydaje około 200 zł miesięcznie. Ponadto M. B. (1) oprócz kredytu na samochód spłaca też debet na rachunku bankowym. Miesięczna rata wynosi 400 zł i do spłaty pozostaje jej jeszcze 17.000 zł. Dodatkowo pozwana spłaca zadłużenie na karcie kredytowej, które wynosi 5.000 zł.

(dowód: umowa najmu z dnia 01.09.2017 r. k.34-36 oraz k.84-86, faktury VAT k.37, k.74-75 , k.90-91, k.88 oraz k. 121, potwierdzenia opłacenia ubezpieczenia k.47 i 119, paragon fiskalny z dnia 10.10.2019r. k.73 i 89, zeznania pozwanej k.160v-161)

W ocenie Sądu na przyznanie im waloru wiarygodności zasługiwały zeznania M. B. (1), albowiem były szczere, logiczne i rzeczowe. Ponadto znajdowały pokrycie w dokumentach złożonych przez nią w poczet materiału dowodowego. Sąd nie dał wiary zeznaniom powoda, że jego małżonka obecnie otrzymuje tylko świadczenie K. na dziecko. Mając na uwadze, że powód z małżonką zamieszkują w Niemczech, które uznawane jest za państwo opiekuńcze, przywiązujące wielką wagę do opieki socjalnej, nie sposób dać wiarę, aby młoda matka była pozbawiona świadczeń socjalnych jeśli zdecydowała się przerwać pracę i poświęcić wychowaniu dziecka.

Wartość dowodowa dokumentów przedłożonych przez strony nie budziła żadnych wątpliwości.

Sąd zważył co następuje :

Powód wystąpił z żądaniem obniżenia alimentów na rzecz małoletnich synów z kwot po 750 zł na każdego z nich do kwot po 450 zł miesięcznie na każdego z małoletnich.

Podstawą zgłoszonych przez powoda żądań jest art. 138 kro, zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków uzasadniającą obniżenie alimentów, uznaje się istotne zmniejszenie się możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, jak również zmniejszenie się usprawiedliwionych potrzeb osób uprawnionych do alimentacji, które to przesłanki w myśl art. 135 § 1 kro wyznaczają zakres obowiązku alimentacyjnego. Dla stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 kro, należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i okoliczności - na tle sytuacji ogólnej - mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego.

Zdaniem Sądu, w świetle zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, przedmiotowe powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie w w/w zakresie.

Podkreślić należy, iż powód nie powoływał się na pogorszenie swoich możliwości zarobkowych, a wręcz przeciwnie wskazał, że jego zarobki nie uległy zmianie, co znajduje potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym. Powód nieprzerwanie bowiem przebywa i pracuje za granicą, a jego zarobki wynoszą obecnie 1.300-1400 euro netto miesięcznie, podczas gdy w trakcie poprzedniej sprawy tj. III RC 365/17 , kształtowały się na podobnym poziomie (powód podjął wówczas pracę w nowym miejscu, więc znał wynagrodzenie tylko za pierwszy miesiąc i wyniosło ono 1.320 euro ) .

Powód nie twierdził również, aby uległy ograniczeniu usprawiedliwione potrzeby małoletnich synów, co należy uznać za oczywiste, skoro małoletni, podobnie jak w toku poprzedniej sprawy, pozostają uczniami Specjalnego Ośrodka Szkolno- (...) w K.. W ocenie Sądu, można nawet zaryzykować stwierdzenie, iż usprawiedliwione potrzeby małoletnich pozwanych od czasu podwyższenia alimentów w sprawie III RC 365/17 uległy zwiększeniu, skoro od zakończenia postępowania minęło ponad 2 lata. Zgodnie bowiem ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, różnica wieku dziecka spowodowana upływem czasu od daty orzeczenia określającego wysokość alimentów , sama przez się uzasadnia wzrost potrzeb ( orzeczenie SN z dnia 1.06.1965 r. I CZ 135/64 , nie publ.). Nie można tracić z pola widzenia, że I. i S. są dziećmi niepełnosprawnymi. Z uwagi na stan zdrowia pozostają zatem pod kontrolą neurologa, psychiatry. Oboje mają również alergię na mleko, a I. boryka się z problemami natury ortopedycznej. Wobec tego trudno oczekiwać, aby koszty utrzymania na obecnym etapie rozwoju małoletnich uległy zmniejszeniu.

Żądając obniżenia alimentów M. B. (2) wskazywał przede wszystkim na zmiany jakie zaszły w jego sytuacji osobistej i rodzinnej, albowiem w dniu 15.12.2018 r. zawarł związek małżeński, z którego w dniu (...) urodziła się mu córka E.. W życiu powoda pojawiły się zatem kolejne osoby w stosunku do których również obciąża go obowiązek alimentacyjny. Ustalając zakres obowiązku alimentacyjnego, Sąd jest obowiązany uwzględnić tą okoliczność, dla zachowania równowagi między wszystkimi uprawnionymi ( t.5 do art. 135 kro „Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem” pod redakcja Janusza Pietrzykowskiego. Wydawnictwo Prawnicze 1993). Okoliczność ta nie powoduje jednak automatycznie zmniejszenia wymiaru dotychczasowych świadczeń alimentacyjnych a wymaga wszechstronnej analizy. W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, zawarcie związku małżeńskiego, narodziny kolejnego dziecka nie uzasadniają obniżenia alimentów na rzecz pozwanych. Należy zauważyć , iż wydatki na rzecz najmłodszej córki powód ocenia na kwotę 1.000-1.200 zł. Alimenty w wysokości 750 zł na każdego z niepełnosprawnych synów trudno w tym kontekście uznać za wygórowane. Pamiętać przy tym należy, iż finansowe wsparcie powoda to jego jedyny udział w wychowanie dzieci, skoro jak sam przyznał do Polski przyjeżdża tylko trzy, cztery razy w roku.

Na marginesie należy zauważyć , iż sytuacja małoletnich pozwanych na przestrzeni ostatnich lat ( tj. od zakończenia sprawy rozwodowej ) uległa zmianie o tyle, że są oni aktualnie uprawnieni do świadczenia wychowawczego ( potocznie nazywanego "świadczeniem 500+"). Stosownie do art. 135 § 3 pkt 1, 3-4 kro na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają m.in świadczenie wychowawcze, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2018 r. poz. 2134, z późn. zm.); świadczenia rodzinne, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2220, z późn. zm.). Ponadto należy mieć na uwadze , iż wypłata świadczeń socjalnych, z racji składania kolejnych wniosków , jest wstrzymywana z uwagi na przepisy dotyczące koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, dlatego też alimenty są często podstawowym źródłem dochodu pozwanej i małoletnich synów.

Sąd nie podziela twierdzeń powoda, że M. B. (1) ma możliwość podjęcia pracy, gdyż synowie są już w wieku, w którym nie wymagają sprawowania nad nimi stałej opieki i w związku z tym może partycypować w kosztach ich utrzymania. Powód zdaje się jednak zapominać, że jego synowie są dziećmi niepełnosprawnymi, a więc sprawowanie pieczy nad nimi wymaga w codziennym życiu znacznego zaangażowania. Sama definicja świadczenia pielęgnacyjnego, które pobiera matka pozwanych stanowi , iż przysługuje ono m.in. w razie "konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji" ( art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych). Ponadto M. B. (1) nie ma możliwości korzystanie ze wsparcia np. rodziny, skoro zamieszkuje z dziećmi sama. W konsekwencji należy stwierdzić , iż pozwana nie ma możliwości podjęcia zatrudnienia z uwagi na stan zdrowia synów, nawet w ograniczonym wymiarze czasu pracy. Szczególna sytuacja z jaką mamy obecnie do czynienia, gdzie wobec pandemii to rodzice przejęli częściowo zadania związane z edukacją, wzmacnia tylko powyższe stanowisko. Zdaniem Sądu, matka małoletnich wypełnia swój obowiązek alimentacyjny względem nich w całości poprzez osobiste starania o ich wychowanie i utrzymanie, zaś powód winien w dalszym ciągu realizować swój obowiązek alimentacyjny względem w dotychczasowej wysokości, zważywszy że jego udział w ich życiu jest marginalny.

Powód, w niniejszej sprawie, domagał się również ustalenia wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego względem byłej żony ustalonego w wyroku rozwodowym na kwotę 800 zł miesięcznie.

Podstawę prawną żądania stanowi również art. 138 kro, z tym że przez zmianę stosunków uzasadniającą takie żądanie, należy rozumieć zaistnienie zdarzenia, które pociąga za sobą wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego.

Bezspornym jest , iż obowiązek alimentacyjny B. B. względem M. B. (1) ustalony przez Sąd Okręgowy w Koninie znajduje swoje umocowanie w treści art. 60 § 2 kro, zgodnie z którym, jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, Sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

W toku sprawy rozwodowej powód pracował w Niemczech i zarabiał średnio około 1.400 euro netto miesięcznie, natomiast pozwana pobierała świadczenie pielęgnacyjne, które wówczas wynosiło 1.300 zł miesięcznie. Aktualnie zaś M. B. (1) pobiera nadal świadczenie pielęgnacyjne, z tym wynosi ono 1.830 zł. Pozwany pracuje, a jak zaznaczono powyżej, jego zarobki wynoszą około 1.300-1.400 euro miesięcznie netto. Zdaniem Sądu wzrost świadczenia pielęgnacyjnego ( którego wysokość jest uzależniona od minimalnego wynagrodzenia) nie daje podstawy do uchylenia obowiązku alimentacyjnego. Wbrew twierdzeniom powoda, brak również podstaw, aby przyjąć że pozwana pozostaje w nowym związku i w konsekwencji należy analogicznie do dyspozycji art. 60 § 3 kro, potraktować ten nieformalny związek jak zawarcie związku małżeńskiego powodujące ustanie obowiązku alimentacyjnego. W świetle zaprzeczenia tych okoliczności przez pozwaną, podnoszone przez powoda okoliczności pozostały gołosłowne.

W tym stanie rzeczy, na podstawie cytowanych przepisów, orzeczono jak w wyroku.

SSR Agnieszka Pietruszka