Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 09 stycznia 2018 roku

Powodowie : M. M. i W. M. wystąpili przeciwko (...) Bank S.A. w W. o ustalenie, że umowa kredytu hipotecznego nr (...), zawarta w dniu 08 czerwca 2006 roku umowa kredytu hipotecznego nr (...), pomiędzy powodem M. M., a poprzednikiem prawnym strony pozwanej (...) BANK S.A. w K. – D. Oddziałem w Ł., wraz z oświadczeniem z dnia 08 czerwca 2006 roku o ustanowieniu na rzecz (...) BANK S.A. w K. – (...) Oddziału w Ł. hipoteki umownej kaucyjnej do kwoty 501 576,59 zł jako zabezpieczenia spłaty kredytu wraz z odsetkami i innymi należnościami udzielonego na podstawie opisanej umowy . Na wypadek uznania , że brak jest podstaw do stwierdzenia nieważności umowy kredytu – ustalenia że postanowienia umowy :

- § 1 ust. 1 umowy w zakresie, w jakim przewiduje indeksowanie kursem franka szwajcarskiego na warunkach określonych w umowie oraz „Regulaminie do umowy kredytu hipotecznego”;

- § 2 ust. 2 umowy w zakresie, w jakim przewiduje przeliczanie kwoty wypłaconych środków na walutę, do której indeksowany jest kredyt według kursu kupna walut określonego w „Bankowej tabeli kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut obcych”, a nadto w zakresie, w jakim przewiduje, że w dniu wypłaty kredytu lub każdej transzy kredytu kwota wypłaconych środków będzie przeliczana na walutę, w której indeksowany jest kredyt według kursu kupna walut obowiązującego w dniu uruchomienia środków;

- § 4 ust. 2 umowy oraz § 19 ust. 5 Regulaminu w zakresie, w jakim przewidują ustalenie wysokości zobowiązania obciążającego kredytobiorcę jako równowartości wymaganej spłaty wyrażonej w walucie indeksacyjnej – po jej przeliczeniu według kursu sprzedaży walut określonego w „Bankowej tabeli kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut kredytobiorcy jest ustalana jako równowartość wymaganej spłaty wyrażonej w walucie indeksacyjnej – po jej przeliczeniu według kursu sprzedaży walut obowiązującego w dniu spłaty;

- § 2 Regulaminu w zakresie, 1 określono w nim, że „Bankowa tabela kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut obcych” sporządzana jest przez merytoryczną komórkę Banku na podstawie kursów obowiązujących na rynku międzybankowym w chwili sporządzenia tabeli i po ogłoszeniu kursów średnich przez NBP; nie wiążą powodów jako niedozwolone postanowienia umowne (klauzule abuzywne).

Powodowie wnieśli także o przyznanie kosztów postępowania , w tym kosztów zastępstwa pełnomocnika z urzędu .

Powodowie podnosili ,że zawarli z poprzednikiem prawnym strony pozwanej (...) Bank S.A. w K. – D. Oddziałem w Ł. umowę kredytu hipotecznego nr (...) indeksowanego do waluty obcej, przeznaczonego na pokrycie części kosztów budowy domu mieszkalnego oraz spłatę innych kredytów i zobowiązań finansowych powodów, a regulaminem, do którego odwołuje się umowa kredytowa, był „Regulamin kredytu Hipotecznego Dom”, wprowadzony zarządzeniem Prezesa Zarządu (...) Bank S.A. w K. z dnia 30 lipca 2004 roku, który wszedł w życie z dniem 2 sierpnia 2004 roku. Wskazali a zasadniczą treść umowy , zawartą w §2 ust. 2( kuru przeliczenia wypłaconych środków ); § 4 ust. 1 umowy ( sposobu przeliczenia równowartości wymaganej spłaty przez kursu sprzedaży walut określonego w „Bankowej tabeli kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut obcych” obowiązującego w dniu spłaty ), § 6 umowy ( określenie oprocentowania) , § 4 ust. 3 umowy ( zastrzeżenie, zgodnie z którym Kredytobiorca oświadcza, iż jest świadomy ryzyka kursowego, związanego ze zmianą kursu waluty indeksacyjnej w stosunku do złotego w całym okresie kredytowania i akceptuje to ryzyko), Wskazali także na Regulamin , który w § 30 przewiduje możliwość przewalutowania kredytu pod warunkiem, że saldo kredytu po przewalutowania spełnia warunki określone dla maksymalnej kwoty kredytu, w zakresie wartości rynkowej nieruchomości stanowiącej przedmiot zabezpieczeń.

Powodowie wskazywali , iż powód był zapewniany przez pracownika strony pozwanej, że zaciągnięcie kredytu na warunkach zaproponowanych przez bank jest dla niego korzystne, gdyż kredyt we frankach szwajcarskich był wówczas znacznie tańszy w obsłudze niż w złotówkach, a pracownik ten zapewniał, że frank jest od lat bardzo stabilną walutą.

Powodowie wskazywali , iż i klauzule umowne, które spełniają łącznie trzy przesłanki pozytywne, tj. zawarte zostały w umowach z konsumentami, kształtują prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami oraz rażąco naruszają jego interesy. ( art. 385 ¹ §1 k.c.).

Wskazywali , że rażące naruszenie interesów konsumenta ma miejsce, wtedy, gdy postanowienia umowy poważnie i znacząco odbiegają od sprawiedliwego wtedy, gdy postanowienia umowy poważnie i znacząco odbiegają od sprawiedliwego wyważenia praw i obowiązków na niekorzyść konsumenta. Ponadto w ocenie powodów po wyeliminowaniu wskazywanych przez nich postanowień umowy , które określają jako niedozwolone – dalsze funkcjonowanie umowy nie jest możliwe , gdyż te warunki mogą przecież w określonych warunkach dotyczyć głównych świadczeń stron. Nie da się wykonać, w szczególności określić sposobu i wysokości świadczenia stron, a także a to ,iż bez wyeliminowanych z niej postanowień, tworzyć się będzie stosunek prawny , którego cel lub treść sprzeciwiałyby się właściwości (naturze) stosunku, ustawie lub zasadom współżycia społecznego.

Ponadto wskazywali , iż nie powinna być stosowania stawka LIBOR w przypadku przeliczenia na walutę polską , bowiem ta waluta nie jest tzw. ważną walutą w rozliczeniach stosowanych w wymiarze międzynarodowym, dla rozliczenia kredytów w walucie polskiej stosowany jest jako składowa wskaźnik WIBOR .

.

Powodowie nadto wskazywali , iż umowa kredytowa powinna być uznana jako nieważna z uwagi na sprzeczność z zasadami współżycia społecznego także dlatego , iż strona pozwana nie wywiązała się także w sposób należyty z obowiązku udzielenia powodowi rzetelnej informacji w zakresie kosztów kredytu. Powód nie miał świadomości mechanizmów , rządzących ustalaniem wysokości poszczególnych rat , a zwłaszcza kursu franka szwajcarskiego, na podstawie którego będą przeliczane raty. Skutkowało to powzięciem przez powoda skrajnie niekorzystnej decyzji o zaciągnięciu kredytu , indeksowanego związanego ze znacznym ryzykiem walutowym. { pozew k. 3-19 }.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana : (...) Bank S.A. w W. wnosiła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powodów na rzecz strony pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Podnosiła , że spór rzeczywiście dotyczy Umowy kredytu hipotecznego nr (...) z dnia 08 czerwca 2006 , indeksowanego do (...). Ponadto strona pozwana potwierdza iż pomiędzy Stronami niniejszego postępowania zawisło przed Sądem Okręgowym w Nowym Sączu postępowanie z powództwa obecnego pozwanego przeciwko obecnej Stronie powodowej o zapłatę w tytułu umowy kredytu nr (...) z dnia 8 czerwca 2006 roku oraz z tytułu ustanowionego zabezpieczenia hipotecznego – sygn. akt IC 1194/17. Wniosła o dołączenie do akt niniejszego postępowania akt z powództwa (...) Bank SA w W. przeciwko M. M. oraz W. M. o zapłatę prowadzonego przed Sądem Okręgowym w Nowym Sączu, sygn. akt I C 1194/17 i przeprowadzenie dowodu z dokumentów, znajdujących się w aktach- w tym przede wszystkim z pozwu oraz odpowiedzi na pozew na okoliczność wystąpienia przez Bank przeciwko M. M. oraz W. M. o zapłatę z tytułu umowy kredytu nr (...) z dnia 08 czerwca 2006 roku oraz z tytułu ustanowionego zabezpieczenia hipotecznego do ww. umowy kredytu. Strona pozwana podnosi zarzut braku interesu prawnego w wytoczeniu powództwa o ustalenie przez obecnych powodów.

Ponadto strona pozwana szczegółowo odniosła się do zarzutów , dotyczących mechanizmów udzielenia kredytu , korzyści , wynikających dla stron z indeksacji kredytu , wskazania sposobów ustalenia wysokości rat do spłaty , brak podstaw do twierdzenia , że wskaźnik LIBOR jest mniej korzystny od wskaźnika WIBIOR w długookresowym terminie spłat kredytu jako całości . Wskazywała także , że nie zachodzi naruszenie zasad współżycia społecznego w sposób , prezentowany przez powodów. {odpowiedź na pozew k. 53-64} .

Powodowie w odpowiedzi na to pismo podtrzymali swoje stanowisko { pismo procesowe k. 90 – 99 } .

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego , Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód M. M. zawarł z y (...) Bank SA w K. – D. Oddziałem w Ł. Umowę kredytu hipotecznego nr (...) indeksowanego do waluty obcej. Zabezpieczeniem była Hipoteka kaucyjna na rzecz Banku w złotych polskich do kwoty stanowiącej 170 % kwoty Kredytu przy czym prawo do nieruchomości jako własność przysługuje wyłącznie W. M. w udziale do ½ części oraz M. M. w udziale do ½ części. Umowa ta była zawarta na warunkach , określonych w regulaminie Kredytu Hipotecznego D. , który wszedł w życie dnia 02 sierpnia 2004 roku. Powodowie ustanowili hipotekę na rzecz Banku , wniosek o kredyt złożył jedynie powód ,kredyt był w większej części przeznaczono na spłatę już istniejących kredytów oraz w kwocie 100.000 złotych na pokrycie części kosztów budowy domu . Kredyt był spłacany do lipca 2013 roku (z niewielkimi niedopłatami , później wyrównywanymi ), narastające zadłużenie rozpoczęło się od lipca 2013 roku . Umowę wypowiedziano 05.04.2016 roku ze skutkiem na 30 dzień od doręczenia pisma , stał się natychmiast wymagalny .

Dowód : / tekst umowy i regulaminów k. 22-43 i oraz w aktach IC 1194/17 : - 21-26 i 80-89 umowa i regulamin , wykaz spłat k. 90 – 107 i 107 do 114, wyciąg z ksiąg bankowych k. 17 ;wezwanie do zapłaty k. 28 v ; .

W sprawie IC 1194/17 (...) Bank S.A. w W. dochodzi od powodów kwoty 439.825,08 zł z tytułu należności wynikających z tego kredytu. Pozwani w sprawie IC 1194/17 wnosili w sprzeciwach od nakazu zapłaty z dni wpływu 13.06.2017 roku ( k. 123-124 i 125-126 ) o ustanowienie pełnomocnika , a następnie – w uzupełnieniu sprzeciwów – o Umowa kredytu jest nieważna z uwagi na brzmienie art. 58 § 1 j 2 k.c. w zw. z art. 69 ust. 1 i 2 ustawy ż dnia^9 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe . Wskazywała na fakt ,wypłacony pozwanemu w złotych polskich kredyt został przeliczony na franki szwajcarskie do kursie jednostronnie ustalonym przez stronę powodową za pomocą tabeli kursów. Tabela kursów zgodnie z definicją określoną w § 2 Regulaminu była sporządzana przez merytoryczną komórkę Banku na podstawie kursów obowiązujących na rynku międzybankowym w chwili sporządzania tabeli i po ogłoszeniu kursów średnich przez NBP. W umowie, ani w załączonych do niej dokumentach, w tym w Regulaminie, nie wskazano przejrzystych mechanizmów, według których strona tam powodowa miała przeliczać kurs franka szwajcarskiego na potrzeby indeksacji. Pozwana w tamtej sprawie kwestionowała także sposób ustalania wysokości spłaty - zawarty w§ 4 ust. 2 umowy) określany przez stronę powodową w tabeli kursów kurs sprzedaży franków szwajcarskich był wyższy, np. średni kurs NBP, wskazywała na I liczne niedozwolone postanowienia umowne (klauzule abuzywne)- w tym także § 4 ust. 2 umowy wysokość zobowiązania będzie ustalana jako równowartość wymaganej spłaty wyrażonej w walucie indeksacyjnej – po jej przeliczeniu według kursu sprzedaży walut określonego w „Bankowej tabeli kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut obcych” do waluty wyrażonej w umowie – obowiązującego w dniu spłaty. Powoływała się na sprzeczne z dobrymi obyczajami, która oznacza takie postępowanie, jakie naruszenia stanu równowagi kontraktowej pomiędzy stronami . Naruszenie interesów konsumentów może dotyczyć interesów o różnym charakterze. Zwykle będą to interesy o charakterze ekonomicznym.

Jako postanowienia niedozwolone określiła § 1;( indeksowanie kursem franka ); § 2 ust. 2 umowy ( przeliczanie kwoty wypłaconych według kursu kupna walut określonego w „Bankowej tabeli kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut obcych”; § 4 ust. 2 umowy oraz § 19 ust. 5 Regulaminu ( ustalenie wysokości zobowiązania obciążającego kredytobiorcę jako równowartości wymaganej spłaty wyrażonej w walucie indeksacyjnej – po jej przeliczeniu według kursu sprzedaży walut określonego w „Bankowej tabeli przeliczeniu według kursu sprzedaży walut określonego w „Bankowej tabeli kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut kursów walut dla Kredytów dewizowych oraz indeksowanych Kursem walut kredytobiorcy jest ustalana jako równowartość wymaganej spłaty wyrażonej w walucie indeksacyjnej ~ po jej przeliczeniu według kursu sprzedaży walut obowiązującego w dniu spłaty; § 2 Regulaminu w zakresię w jakim określono w nim, że „Bankowa tabela kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut obcych” sporządzana jest przez merytoryczna komórkę Banku na podstawie kursów obowiązujących na rynku międzybankowym w chwili sporządzenia tabeli i po ogłoszeniu kursów średnich przez NBP. Wskazała , że w przypadku uznania postanowień umownych dotyczących indeksacji za niedozwolone nie wiążą one pozwanego M. M., co bezpośrednio wpływa także na sytuację prawną pozwanej W. M.. Powyższe rozważania prowadzą do wniosku, że po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych dalsze obowiązywanie umowy nie jest możliwe. Zgodnie z art. 58 § 3 k.c, jeżeli nieważnością jest dotknięta tylko część czynności prawnej, czynność pozostaje w mocy co do pozostałych części, chyba że z okoliczności wynika, iż bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana. Powołała się także na błąd , dotyczący tego ,że pracownik przekonywał pozwanego – jak się okazało niezgodnie z prawdą, że frank szwajcarski jest stabilną walutą niepodlegającą znaczącym wahaniom. Ponadto strona powodowa w tamtej sprawie twierdziła, że kredyt we frankach szwajcarskich jest znacznie tańszy w obsłudze, niż kredyt złotówkowy. Dodatkowo powoływała się na nieskuteczność wypowiedzenia umowy zarówno pozwanemu M. M., jak i jej

Pozwany w tamtej sprawie M. M. zaprzeczał, aby był zobowiązany do zapłaty na rzecz strony powodowej w tamtej sprawie jakichkolwiek kwot, kwestionując tym samym roszczenie zarówno co do zasady, jak i co do wysokości, a także co do jego poszczególnych części składowych. Zarzucał, że umowa jest nieważna, gdyż szereg jej postanowień, jako klauzule abuzywne, nie wiążą go jako konsumenta, a także że wypowiedzenie mu umowy było nieskuteczne. Zarzucał , że strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji pozwanego nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. Wartość ta była ustalana przy zastosowaniu kursu kupna (aktualna tabela kursów) obowiązującego banku w dniu realizacji zlecenia płatniczego. Zgodnie z umową pozwany miał spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. Tak skonstruowana umowa nie stanowi umowy kredytu i dlatego jest nieważna na podstawie art. 58 § 1 k.c. w ca w całości, zawiera bowiem liczne odstępstwa od definicji legalnej zawartej w prawie bankowym.

Dalej twierdził , że zgodnie § 2 ust. 2 umowy, w dniu wypłaty kredytu lub każdej transzy kredytu kwota wypłaconych środków będzie przeliczana na walutę, do której indeksowany jest kredyt według kursu kupna walut określonego w „Bankowej tabeli kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut obcych” – obowiązującego w dniu uruchomienia środków. Bankowa tabela została zdefiniowana w § 2 Regulaminu jako sporządzona przez merytoryczną komórkę Banku na podstawie kursów obowiązujących na rynku międzybankowym w chwili sporządzania tabeli i po ogłoszeniu kursów średnich przez NBP, tabela sporządzana jest o godz.16.00 ; Ponadto kwestionował § 4 ust. 2 umowy wg którego , spłata wszelkich zobowiązań następuje w złotych na rachunek pomocniczy określony w każdorazowym harmonogramie spłat kredytu. Stosownie do ostanowienia § 4 ust. 2 umowy wysokość zobowiązania będzie ustalana jako równowartość wymaganej spłaty wyrażonej w walucie indeksacyjnej – po jej przeliczeniu według kursu sprzedaży walut określonego w „Bankowej tabeli kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut obcych” do waluty wyrażonej w umowie – obowiązującego w dniu spłaty. Z kolei § 6 ust. 1 umowy stanowi, że oprocentowanie kredytu jest zmienne i na dzień sporządzenia umowy wynosi 3,01 % w skali roku, na które składa się suma obowiązującej stawki (...) i stałej marży banku, która wynosi 1,62 %. W § 4 ust. 3 umowy zawarte jest zastrzeżenie, zgodnie z którym Kredytobiorca oświadcza, iż jest świadomy ryzyka kursowego, związanego ze zmianą kursu waluty indeksacyjnej w stosunku do złotego, w całym okresie kredytowania i akceptuje to ryzyko, zwracał się do pracownika strony pozwanej o wyjaśnienie znaczenia tego postanowienia umownego, jednak został zapewniony, że cyt.: „to nic nie znaczy”. Powoływał się , analogiczne jak w sprawie IC 184/18 na regulację art. 385 ¹ § 1 k.c., na sprzeczność z dobrymi obyczajami rażąco naruszającymi interesy konsumenta , na niedozwolony charakter postanowień:

-§ 1 ust. 1 umowy w zakresie, w jakim przewidują indeksowanie kursem franka szwajcarskiego na warunkach określonych w umowie oraz „Regulaminie do umowy kredytu hipotecznego;

- § 2 ust. 2 umowy w zakresie, w jakim przewidują przeliczanie kwoty wypłaconych środków na walutę, do której indeksowany jest kredyt według kursu kupna walut określonego w Bankowej tabeli kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut obcych”;

- § 4 ust. 2 umowy oraz § 19 ust . 5 Regulaminu w zakresie, w jakim przewidują ustalenie wysokości zobowiązania obciążającego kredytobiorcę jako równowartości wymaganej spłaty wyrażonej w walucie indeksacyjnej – po jej przeliczeniu według kursu sprzedaży walut określonego w „Bankowej tabeli kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut obcych”;

- 2 Regulaminu w zakresie, w jakim określono w nim, że „Bankowa tabela kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut obcych” sporządzana jest przez merytoryczną komórkę Banku na podstawie kursów obowiązujących na rynku międzybankowym w chwili sporządzenia tabeli i po ogłoszeniu kursów średnich przez NBP.

W ocenie pozwanego w tamtej sprawie skutkiem uznania za niedozwolone postanowień umownych dotyczących indeksacji jest konieczność ich pominięcia przy ustalaniu treści stosunku prawnego wiążącego konsumenta. Uważał za niewłaściwe stosowanie stawki , wyliczonej wg wskaźnika LIBOR do przeliczonej waluty zamiast wskaźnika (...) , wskazywał także na sprzeczność umowy z zasadami współżycia społecznego. Wskazuje, że strona powodowa nigdy nie dokonała jej wypowiedzenia umowy .

W sprawie IC 1194/17 prowadzone jest postępowanie dowodowe , w tym dowód z opinii biegłego w przedmiocie obliczenia należności .

Dowód : / wyciąg z ksiąg bankowych k. 17, uzupełnienia sprzeciwów : pozwanej k.1 72-180 ,pozwanego k 182-202 w aktach IC 1194/17 /.

Poprzednia umowa kredytowa , której spłatę stanowiła w części sporna umowa powodowie zawarli także jako umowę indeksowaną do fanka szwajcarskiego w dniu 24 listopada 2011 roku

Dowód : / umowa k. 135-142 /.

Powód składał wniosek o udzielenie kredytu indeksowanego do franków, nawiano powodów do zwarcia tej umowy. Nie było przedstawiane ryzyko finansowe. Nie były wyjaśniane szczegóły. Kiedy podpisał umowę kurs franka był za 2 zł tak miało być . Podpisał umowę , bo zawierzyli pracownikowi, ale też dlatego , że kredyt ten był korzystniejszy niż inne kredyty wówczas. kredyt przestał być atrakcyjny, kiedy frank poszedł do góry, to co mówił doradca. Nie spłacają tej kwoty bo chyba bank wypowiedział umowę. Kredyt ten był korzystniejszy kiedy go zwierali od innych kredytów..

Dowód : zeznania powódki k. 148v-149, nagranie 00;02 do 00:18 ) ; zeznania powoda 143 v 144 , nagranie 00:11 :50 do 00: 26 : 42 /.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie porównania dołączonych do akt oraz do akt sprawy IC 1194/17 dokumentów, których wiarygodność i autentyczność nie zostały przez strony podważone, nie wzbudziły także zastrzeżeń Sądu, oraz zeznań powodów .

Zeznania świadka D. G. nie wniosły do sprawy istotnych elementów , gdyż świadek nie pamiętał procesu zawarcia umowy oraz zakresu udzielanych powodom informacji .

Sąd dał wiarę zeznaniom powodów tylko w bardzo niewielkim zakresie , jako niewiarygodne należy ocenić twierdzenia , iż powodowie mieliby uzyskać zapewnienie niezmienności kursu franka , i wysokości rat , gdyż ta okoliczność zupełnie inaczej jest regulowana w umowie pisemnej , która nie była pierwszą umową indeksowaną do franka , zawartą przez strony, a zapewnienie o niezmienności kursu nie mogło być logicznie złożone w przeciwieństwie do wyrażenia przez świadka opinii , że frank jest walutą stabilną , i co jednak nie eliminuje samego faktu istnienia ryzyka walutowego.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w zakresie żądania ustalenia nieważności umowy kredytu lub ewentualnie poszczególnych postanowień umowy w odrębnym procesie nie zasługuje na uwzględnienie.

Powodowie są stronami sprawy zawisłej wcześniej z powództwa banku ( pozwanego w tej sprawie ) o zapłatę należności z tytułu umowy kredytu hipotecznego , zawartej 08 czerwca 2006 roku nr (...) indeksowanego do waluty obcej . .

Powodowie w tamtej sprawie w sprzeciwach od nakazu zapłaty zgłosili wszystkie te same argumenty , jakie podnoszą w niniejszej sprawie oraz nie występowali wcześniej o stwierdzenie nieważności obecnie rozpatrywanej umowy .

Zgodnie z treścią art. 189 kpc powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia prawa lub stosunku prawnego gdy ma w tym interes prawny.

W ocenie Sądu nie można uznać za uzasadnionego stanowiska powodów , aby obecnie – w toku sporu o świadczenie z tej samej umowy istniał interes prawny w odrębnym ustaleniu nieważności umowy . Powodowie w tej sprawie – a pozwani w sprawie o zapłatę – winni bowiem uzyskać stosowną ochronę prawną w jednym procesie – właśnie w procesie o zapłatę należności z umowy kredytu . To w tamtej sprawie elementami prejudycjalnymi są wszystkie argumenty, podnoszone tam jako obrona pozwanych a w niniejszej sprawie jako uzasadnienie pozwu . Aby rozstrzygnąć kwestię czy i jakiej wysokości powodowie ( a ozwani w tamtej sprawie ) maja zapłacić na rzecz banku jakieś należności z umowy konieczne jest ustosunkowanie się sądu do kwestii zarzutów kredytobiorców c do ważności umowy , lub jej poszczególnych postanowień , bowiem konsekwencją takich ustaleń będzie dopiero stwierdzenie czy i jakie roszczenie jest należne, a dalej – czy obliczenia są prawidłowe , czy i w jakim zakresie należności są wymagalne , czy i która strona wykonała lub nie zobowiązania umowne , a także czy- z powodu klauzul niedozwolonych , dobrych obyczajów lub zasad współżycia społecznego – konieczne jest dokonanie korekty ustaleń umownych stron.

W ocenie Sądu – gdy toczy się już proces o zapłatę- zmierzający de facto do rozliczenia wykonania spornej umowy nie można uznać jednoczesnego istnienia interesu prawnego jednej ze stron umowy o ustalenie elementu , będącego podstawą rozstrzygnięcia w przedmiocie wymagalnych już roszczeń majątkowych . Procesy takie w przekonaniu sądu nie mogą toczyć się jednocześnie , ponieważ mogłyby doprowadzić do dualizmu prawomocnych rozstrzygnięć w tym samym przedmiocie w ramach tego samego stosunku prawnego .

Nie jest uzasadnione także twierdzenie powodów ( pozwanych w tamtej sprawie ), iż ich argumenty nie są brane przez sądu pod uwagę w tamtej sprawie , bowiem nie zapadło tam żadne rozstrzygnięcie w tym przedmiocie , sprawa nie jest zakończona , a wszystkie analogiczne jak w tej sprawie zarzuty powodów jako kredytobiorców będą przedmiotem merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie IC 1194/17 .

Z tych przyczyn w ocenie sądu brak po stronie powodów interesu prawnego do wytoczenia obecnego powództwa .

Dlatego orzeczono , jak w pkt. 1 sentencji wyroku

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 i 99 kpc , przy czym powodowie byli zwolnieni od kosztów sądowych zatem na podstawie Rozp. Min. Spraw. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. poz. 1800; zm.: Dz.U. z 2016 r. poz. 1668; z 2017 r. poz. 1797) zasądzono od nich na rzecz strony pozwanej koszty zastępstwa procesowego w kwotach po 10.817 zł na podstawie par, 2 pkt. 6 powołanego rozporządzenia ( powyżej 200 000 zł do 2 000 000 zł – 10 800 zł;+ 17 zł opłaty skarbowej

O zwrocie kosztów zastępstwa procesowego z urzędu orzeczono na podstawie par. 8pkkt. 7) Rozp. Min. Spraw. Z dnia 3.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej dzielonej przez adwokata z urzędu ( powyżej 200 000 zł do 2 000 000 zł – 7200 zł; ) .