Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VU 658/14

POSTANOWIENIE

Dnia 4 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Łapińska

Protokolant: asyst. sędz. Sławomir Fert

po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2014 roku w Piotrkowie Tryb.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy A. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę socjalną

postanawia:

odrzucić odwołanie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 lutego 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił A. K. przyznania prawa do renty socjalnej.

Podstawę decyzji stanowiło orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 30 stycznia 2014 roku, w którym stwierdzono, iż wnioskodawczyni jest całkowicie niezdolna do pracy okresowo do 31 stycznia 2015 roku, jednakże niezdolność ta powstała u wnioskodawczyni w dniu 20 listopada 2013 roku i nie pozostaje w związku z naruszeniem sprawności organizmu powstałym przed ukończeniem 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej – przed ukończeniem 25 roku życia lub w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

Powyższe orzeczenie zostało doręczone wnioskodawczyni w dniu 5 lutego 2014 roku (poświadczenie odbioru k. 10 w aktach organu rentowego), z pouczeniem, że służy od niego sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS, za pośrednictwem jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwej ze względu na miejsce zamieszkania, w terminie 14 dni od doręczenia orzeczenia.

A. K. nie złożyła sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika, natomiast w dniu 6 marca 2014 roku wniosła odwołanie od wskazanej na wstępie decyzji ZUS, podnosząc, że stan zdrowia uzasadnia przyznanie jej prawa do renty socjalnej.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie podlega odrzuceniu.

Zgodnie z treścią art. 477 9 § 3 1 k.p.c. sąd jest zobowiązany odrzucić odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.

Z akt sprawy wynika bezspornie, że A. K. nie wniosła w terminie sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 30 stycznia 2014 roku, mimo że zostało jej ono doręczone 5 lutego 2014 roku z pouczeniem o sposobie zaskarżenia, a jedynie w dniu 6 marca 2014 roku, czyli po upływie terminu zakreślonego do złożenia sprzeciwu, wniosła bezpośrednio odwołanie od decyzji organu rentowego. Analiza treści odwołania pozwala przy tym przyjąć, iż zostało ono oparte na zarzutach dotyczących orzeczenia lekarza orzecznika ZUS (por. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 15 marca 2006 roku, II UZP 17/05, LEX nr 172369).

Z tych też względów, na podstawie cyt. na wstępie przepisu, należało orzec jak w sentencji.