Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranego i ujawnionego w sprawie materiału dowodowego sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Mieszkanie nr (...) przy ul. (...) należy do rodziców M. B. ( dowód : zeznania świadka M. B. k. 1179).

M. B. jest mężem D. B. ( dowód : wyjaśnienia oskarżonej D. B. : k. 226-227. 533-534, k. 996-997, zeznania świadka M. B. k. 1179).

W dniu 21 sierpnia 2018r. w mieszkaniu tym przebywała D. B. i K. K. (1). M. B. nie przebywał w tym mieszaniu od czerwca 2018r. a D. B. wraz z K. K. (1) weszli do przedmiotowego mieszkania w dniu 20 sierpnia 2018r. Przy czym K. K. (1) opuścił to mieszkanie w godzinach wieczornych 20 sierpnia 2018r, by ponownie do niego wejść w dniu 21 sierpnia 2018r. ok. godz. 8.00 ( dowód : wyjaśnienia oskarżonej D. B. k. 226-227. 533-534, k. 996-997, wyjaśnienia oskarżonego K. K. (1) k. 254, k. 516v, k. 993-995, protokół zatrzymania-k. 19 i k. 27, zeznania świadka A. D. -k. 139v-140 i M. M. (1) - k. 165).

K. K. (1) w dniu 21 sierpnia 2108r. ok. godz. 8.00 przyniósł do tego mieszkania : substancję psychotropową grupy II -P w postaci siarczanu amfetaminy o wadze 3530 gra netto, substancję psychotropową grupy I -P w postaci 4-C. o wadze 11,13 netto, środki odurzające grupy I-N i IV -N w postaci suszu ziela konopi innych niż włókniste w ilości 4,35 gram netto, substancję psychotropową grupy II -P w postaci amfetaminy o wadze 0,52 gram netto i prekursor narkotykowy w postaci kwasu siarkowego służący do wytworzenia środka odurzającego lub substancji psychotropowej ( dowód : protokół oględzin miejsca -k. 10-15, k. 769-770, zeznania świadka A. D. -k. 139v-140, opinie biegłego - 189-190, k. 472-474, k. 479-484, wyjaśnienia oskarżonego K. K. (1) k. 254, k. 516v, k. 993-995).

W dniu 21 sierpnia 2108r. o godz. 17.30 funkcjonariusze policji dokonali zatrzymania D. B. i K. K. (1) w przedmiotowym mieszkaniu i ujawnili w nim w/w substancje i susz ( protokół zatrzymania-k. 19 i k. 27, zeznania świadka A. D. -k. 139v-140 i M. M. (1) - k. 165, protokół oględzin miejsca -k. 10-15, k. 769-770).

Oskarżona D. B. w postępowaniu przygotowawczym nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i wyjaśniła, że była mieszkaniu męża pod jego nieobecność. W mieszkaniu była z K. i zaprosili kolegów na piwo. Pili piwo i jak otworzyli drzwi to wpadła banda policjantów. Nie wie co w tym mieszkaniu robiła miska. Nie jest to jej miska i nie wie skąd się wzięła. Ona sama korzystała tylko z pokoju i łazienki ( k. 226-227, k. 261).

W kolejnych wyjaśnieniach podała, że substancje z zarzutu nie należały do niej i nie wie do kogo one należały i nie wie skąd się wzięły. Mieszkanie to należało do jej męża, z którym od kilu lat nie byli razem. Dzień przed zatrzymaniem nocowała w tym mieszkania sama a K. przyszedł nad ranem. Jak przyszedł to od razu poszedł spać i ona też. Spali w salonie a na stoliku w salonie znajdowało się jedzenie. Cały czas byli sami. Nie rozmawiała z K. o narkotykach. K. był u niej w tym mieszkaniu dzień przed zatrzymaniem ale się pokłócili i wrócił dopiero nad ranem. Gdy zadzwonił K. G. K. K. (1) poprosił ją aby wyszła po niego zaprowadzić go do domu. On był ze szwagrem. Wszyscy byli w salonie i poszli zapalić papierosa. Gdy wychodzili to wpadła policja. Jak podała K. zaparkował auto w garażu. Tam zaparkował w nocy jak mieli iść spać. (k. 533-534)

W postępowaniu przed sądem również nie przyznała się do popełnienia zrzucanego jej czynu i wyjaśniła, że Pan K. przyjechał do niej dzień przed zatrzymaniem, żeby porozmawiać. Nie przebywała w tym mieszkaniu na stałe. Była w tym mieszkaniu tego samego dnia co przyjechał K.. Byli sami w mieszkaniu. Pokłócili się wieczorem, K. poszedł a ona poszła spać. Dopiero rano wpuściła K. do domu. Położyła się do łóżka w salonie, K. też spał w salonie. Nie pamięta, żeby K. coś wnosił do mieszkania. Ona mu tylko otworzyła i wróciła do łóżka. Jak wróciła do łóżka to rozmawiali i K. powiedział, że chce ten samochód przestawić. Dzień wcześniej pokazała mu gdzie jest parking. K. po kilkunastu minutach od wejścia poszedł przestawić samochód. Jak wrócił to nie widziała jak wchodził, drzwi do mieszkania były otwarte, można je otworzyć z zewnątrz. Nie widziała woreczków z suszem na stole, fifki też nie widziała. Jak wyszła po K. G. i jego szwagra to powiedziała, że mogą pójść na piwo, ale to był taki żart. Miała wskazać, gdzie K. czeka, bo tam jest 7 klatek i trudno wejść. K. nie miał problemów, żeby trafić do klatki, on tam był już wcześniej, chyba raz. K. K. (1) nie poszedł po G., bo mówił, że chce się wykąpać, bo dopiero wstał. Weszli do mieszkania. K. był w trakcie szykowania, a oni poszli na balkon zapalić. Czekali aż K. się wyszykuje. Pan G. był w mieszkaniu (...) minut, nie więcej. Następnie podała, że do mieszkania przyjechała bez potrzeby (k. 996-997).

Oskarżony K. K. (1) w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czy i odmówił składania wyjaśnień ( k. 216). Słuchany ponownie nie przyznał się do popełniania zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że w tym mieszkaniu znalazł się miedzy 7.40- a 8.00 rano. Wszedł do mieszkania- D. go wpuściła i poszedł spać. Około godz. 10.00-1.00 obudził go telefon K. G. i umówił się z nim na siłownię. On przyjechał ale nie wyszedł do niego bo zasnął. Obudził się około 15.-16.00 i zadzwonił do K. aby przyjechał. Gdy K. przyjechał poprosił D. aby po nich zeszła i przyprowadziła na chwilę zanim się wyszykuje. Jak wychodzili to wpadła policja. Wyjaśnił, że mieszkanie nie jest jego. Był tam drugi raz ( k. 254). Będąc słuchanym po raz kolejny w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że mieszkanie należy do męża D.. Narkotyki przywiózł dzień przed zatrzymaniem. Miał to wszystko w samochodzie. Rano wszedł do mieszkania, wrócił się i wjechał na parking. Przyniósł narkotyki min. amfetaminę w misce zapakowanej w czarną folię. D. pytała się go co to jest a on jej powiedział żeby się nie interesowała. Później poszedł spać i obudził go telefon G., z którym omówił się na siłownie. Kiedy G. przyjechał on spał, więc przyjechał drugo raz jak wstał. Poprosił D. aby przyprowadziła K.. D. przyprowadziła K. i jego szwagra ( k. 516v).

Będąc słuchanym przed sądem również przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i podał, że jego pierwsze wyjaśnienia z prokuratury i z posiedzenia aresztowego to była jego linia obrony. Prawdziwe są jego ostatnie wyjaśnienia. Amfetaminę miał od mężczyzny, którego poznał w ZK K.. Nabył amfetaminę, marihuanę i mefedron bodajże dzień przed zatrzymaniem. Nie wiem w jakich ilościach, nie zapłacił nic. Ten ktoś poprosił go, żeby mu to przetrzymać przez dwa dni. Do mieszkania oskarżonej przyjechał 20 sierpnia o godzinie 20-21 a narkotyki przyniósł do mieszkania następnego dnia 21 sierpnia. 20 sierpnia był u D. ale po godzinie po kłótni z D. wyszedł z mieszkania. Narkotyki zapakowane były w misce, a miska w była włożona w worek foliowy czarny, poza miską była marihuana i mefedron w małej reklamówce. Następnego dnia rano poszedł D.. Nie pamięta jak mu otworzyła. Wjechał na górę do mieszkania i zapytał o miejsce na parkingu podziemnym. Wjechał na miejsce parkingowe, wziął narkotyki z samochodu i zaniósł je do domu. Drzwi otworzyła mu D.. Miskę z narkotykami postawił w pokoju na końcu korytarza, który był po prawej stronie od wejścia a marihuanę i mefedron położył na biurku w salonie. Marihuana była w małej torebce zielonej, mefedron był w reklamówce przeźroczystej. Po czym poszedł spać. Pani D. nie pytała co jest w tej misce, po czym dodał, że być może zapytała, ale nie było mowy, że to są narkotyki. Sam położył te narkotyki, nikt mu nie wskazał miejsca, gdzie je położyć. Spał w salonie, gdzie jest aneks kuchenny ( k. 993-995).

Sąd zważył co następuje :

Bezspornym jest, że w mieszkaniu przy ul. (...) ujawniono: butelki szklane z zawartością, szklaną fifkę, torebkę plastikową z zapięciem strunowym z substancją sypką, zawiniątko z substancją, miskę z substancją i pojemniki plastikowe z substancją. ( k. 10-15, k. 769-770- protokół oględzin miejsca). Potwierdził to świadek A. D. (k. 139v-140). Oskarżeni powyższemu nie przeczyli.

Bezspornym jest, że w momencie ujawnienia powyższych rzeczy w w/w mieszkaniu znajdowali się D. B. i K. K. (1). (protokół zatrzymania - k. 19 i k. 27). Potwierdził to świadek A. D. (k. 139v-140) i M. M. (1) ( k. 165). Oskarżeni powyższemu nie przeczyli.

Bezspornym jest wreszcie, że znalezione w w/w mieszkaniu substancje i susz to : substancja psychotropowa grupy II -P w postaci siarczanu amfetaminy o wadze 3530 gra netto, substancja psychotropowa grupy I -P w postaci 4-C. o wadze 11,13 netto, środki odurzające grupy I-N i IV -N w postaci suszu ziela konopi innych niż włókniste w ilości 4,35 gram netto, substancja psychotropową grupy II -P w postaci amfetaminy o wadze 0,52 gram netto i prekursor narkotykowy w postaci kwasu siarkowego służący do wytworzenia środka odurzającego lub substancji psychotropowej ( k. 189-190, k. 472-474, k. 479-484 opinia z zakresu chemii).

Wyjaśnienia wymagało ustalenie kto posiadał w/w substancje i prekursor.

Słuchany na powyższe oskarżony K. K. (1) początkowo nie przyznawał się do posiadania w/w substancji by jeszcze w postępowaniu przygotowawczym oraz przed sądem przyznać się do przyniesienia do mieszkania przy ul. (...) w/w substancji i ich posiadania. Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że brak jest podstaw do odmówienia wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w których przyznał się on do powyższego. Wyjaśnienia jego nie pozostają w tym zakresie w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonej B.. Nadto za daniem im wiary przemawia fakt, że oskarżony wiedział dokładnie jaki rodzaj substancji posiada i gdzie substancje te położył oraz to, że substancje te i susz znaleziono w mieszkaniu, w którym przebywał. W świetle powyższego jego wyjaśnienia z postępowania przygotowawczego, w których nie przyznawał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu muszą zostać uznane jako przyjętą przez niego linię obrony i tym samym jako niewiarygodne.

Odnosząc się do wyjaśnień oskarżonej D. B., w których nie przyznała się ona do popełnienia zarzucanego jej czynu w ocenie sądu nie zasługują one na danie im wiary. Wyjaśnienia oskarżonej w tym zakresie pozostają w sprzeczności z zeznaniami świadków. Jak wynika z zeznań świadka A. D. funkcjonariusz policji posiadali informację, że w dniu 21 sierpnia 2018r. ustalone osoby mają dokonać zakupu znacznych ilości środków psychoaktywnych od K. K. (1) i D. B. pod adresem ul. (...) w W. ( k. 139-140). Zeznania tego świadka w tym zakresie znajdują oparcie w protokołach zatrzymania, z których wynika, że w dniu 21 sierpnia 2018r. w mieszkaniu ul. (...) i przed w/w blokiem zatrzymano D. B. i K. K. (1) oraz osoby, o których zeznawał świadek. Nadto w w/w mieszkaniu znaleziono znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy co potwierdza zeznania w/w świadka. Wreszcie zeznania tego świadka znajdują oparcie w zeznaniach świadka K. W. ( k. 143v) i w zeznaniach świadka M. M. (1) ( k. 164). Wskazać należy również, że wyjaśnienia oskarżonej w tym zakresie pozostają w sprzeczności z zeznaniami świadka M. M. (1), który zeznał, że gdy stali po drzwiami mieszkania usłyszeli dobiegający z mieszkania głos mężczyzny : „zajebisty towar mocno kopie” (k.165). Powyższe w powiązaniu z wyjaśnieniami oskarżonych i zeznaniami K. G., z których wynika, że to oskarżona przebywała z K. G. i jego szwagrem w mieszkaniu podczas gdy K. K. (1) przygotowywał się do wyjścia, świadczy, że oskarżona musiała co najmniej słyszeć powyższe stwierdzenie.

Za odmówieniem wiary wyjaśnieniom oskarżonej w tym zakresie przemawiają zeznania świadka A. D., który zeznał, że przed drzwiami do mieszkania, w którym byli oskarżeni, stali około 15 minut i na klatce schodowej wyczuwalna była silna woń ( k. 999). Powyższe potwierdził świadek M. M. (1), który podał, że w mieszkaniu był straszny zapach. Po czasie, który spędzili w tym mieszkaniu mieli ból głowy. Wydaje mu się, że zapach był wyczuwalny na korytarzu ( k. 1000). W świetle tych zeznań wyjaśnienia oskarżonej D. B. ocenione zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego muszą zostać uznane za niewiarygodne. Skoro bowiem świadkowie D. i M. wyczuwali silną woń będąc jeszcze na klatce schodowej a po pobycie w mieszkaniu odczuwali ból głowy z powodu tego zapachu tym bardziej oskarżona B. musiała czuć silny zapach narkotyków w mieszkaniu, w którym przebywała. Powyższe jest o tyle uzasadnione, że narkotyki w mieszkaniu, w którym przebywała oskarżona znajdowały się od godziny 8.00- kiedy przyniósł je oskarżony K. do godziny 17.30 kiedy doszło do zatrzymania oskarżonych zaś w pokoju, w którym ujawniono miskę z amfetaminą pracował włączony wiatrak, okno było otwarte a sama miska nie była w folii.

Za odmówieniem wiary wyjaśnieniom oskarżonej przemawia również fakt, że w salonie, w którym jak sama twierdzi przebywała z oskarżonym, na stoliku ujawniono w woreczku z zapięciem strunowym przeźroczystym substancję psychotropową oraz w woreczku foliowym ziele konopi innych niż włókniste oraz fifkę. Skoro oskarżona B. przebywała w salonie wraz z oskarżonym przez kilka godzin to trudno uznać, za wiarygodne jej wyjaśnienia, w których twierdzi, że nie wie skąd wzięły się w jej mieszkaniu w/w narkotyki i czyje były.

Wreszcie za uznaniem wyjaśnień oskarżonej za niewiarygodne w zakresie tego czy posiadła ona narkotyki znalezione u niej w mieszkaniu przemawia fakt, że jej wyjaśnienia nie są konsekwentne oraz pozostają w sprzeczności w zeznaniami K. G. i wyjaśnieniami oskarżonego K. K. (1). I tak wskazać należy, że oskarżona w swoich pierwszych wyjaśnieniach podała, że zaprosili wraz z K. K. (1) kolegów na piwo i pili z nimi piwo ( k. 226-227, k. 261). Powyższego nie potwierdził K. K. (1), który w wyjaśnieniach podał, że umówił się z G. na siłownię ale dopiero około godz. 10.00 po jego telefonie. W jego wyjaśnianiach z postępowania przygotowawczego brak jest informacji aby pili z G. piwo ( k. 516v). Natomiast będąc słuchanym przed sądem podał, że mieli wypić herbatę i iść na siłownie ( k. 995). W kolejnych wyjaśnieniach oskarżona podała że jak przyszedł G. to wszyscy poszli na balkon zapalić papierosa ( k. 533-534). O powyższym nie wspominał oskarżony K. zaś świadek K. G. zeznał, że nie pije i nie pali oraz raczej nie wychodził na balkon zapalić papierosa. Nadto dodał, że byli tylko w przedpokoju ( k. 998). Tym samym wyjaśnienia oskarżonej w tym zakresie pozostają w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżanego K. i zeznaniami świadka G.. Z tego też względu sąd odmówił im przyznania waloru wiarygodności. W konsekwencji składanie przez oskarżoną nieprawdziwych wyjaśnień w tym zakresie również przemawia za niedaniem im wiary w pozostałym zakresie czyli co do tego, że nie miała ona świadomości, że w mieszkaniu przez nią zajmowanym znajdują się narkotyki.

W sprawie przesłuchano w charakterze świadka K. G. , jednakże jego zeznania niewiele wniosły do niniejszej sprawy albowiem nie miał on żadnej wiedzy o narkotykach znalezionych w mieszkaniu, w którym przebywali oskarżeni. Zaprzeczył aby miał kupić narkotyki od oskarżonych. Jego zeznania potwierdzają jedynie, że był on w mieszkaniu, w którym przebywali oskarżeni. Nie mniej jednak jego zeznania posłużyły sądowi do oceny wyjaśnień oskarżonej w zakresie, w którym podał, że nie pali on i nie pije alkoholu i raczej nie palił papierów na balkonie oraz, że przebywał tylko w przedpokoju. W ocenie sądu brak jest podstaw do kwestionowania prawdziwości jego zeznań w tym zakresie. Jego zeznania bowiem składane w pozostałym zakresie - w tym na okoliczność świadomości oskarżonej co do posiadania przez nią narkotyków, wskazują, że nie obciążał on ani oskarżonej ani oskarżonego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że składałby on nieprawdziwe zeznania w tym zakresie.

Również zeznania M. B. – męża oskarżonej D. B. niewiele wniosły do niniejszej sprawy. Świadek ten nie był w dniu zdarzenia na miejscu zdarzenia i nie miał wiedzy na temat narkotyków znalezionych w mieszkaniu przy ul. (...). Zeznawał on tylko na okoliczność osoby właściciela mieszkania oraz tego czy i kiedy przebywał w tym mieszkaniu. W tym zakresie jego zeznania zasługują na danie im wiary albowiem korespondują one z wyjaśnieniami oskarżonej i oskarżonego K.. Nadto brak jest podstaw do kwestionowania ich prawdziwości.

Natomiast zeznania B. M. nic nie wniosły do niniejszej sprawy albowiem świadek nie był w mieszkaniu, w którym przebywali oskarżeni K. i B.. Przywiózł on pod powyższe mieszkanie innych oskarżonych. Również zeznania świadka P. A. (1) nic nie wniosły do sprawy. Świadek ten nie był w mieszkaniu, w którym przebywali oskarżeni K. i B. i został zatrzymany pod blokiem, w którym znajdowało się przedmiotowe mieszkanie.

Podobnie wyjaśnienia oskarżonego P. A. (2) nic nie wniosły do sprawy albowiem odmówił on składania wyjaśnień.

W oparciu o zeznania świadków A. D., K. W. i M. M. (1) sąd ustalił przyczyny dla których udali się do mieszkania, w którym przebywali oskarżeni, fakt odczuwania przez nich silnej woni na klatce schodowej i w mieszkaniu oraz faktu zatrzymania oskarżonych oraz ujawnienia narkotyków. Zeznania w/w świadków są konsekwentne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Nadto znajdują one oparcie w protokołach zatrzymania oskarżonych i przeszukania mieszkania. Dlatego też sąd obdarzył je walorem wiarygodności.

Sąd dał wiarę opiniom z zakresu badań chemicznych (k. 189-190, k. 472-474, k. 479-484). Opinie te zostały sporządzone przez osoby posiadające wiadomości specjalne zaś ich wnioski znajdują oparcie w przeprowadzonych badaniach oraz w protokołach użycia testera narkotykowego. Nadto żadna ze stron nie kwestionowała ich wiarygodności.

Ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy, Sąd oparł się także na dokumentach w postaci : protokołu przeszukania (k. 5-8, k.198-199), protokołów oględzin mieszkania ( k.10-15, k. 35-38, k. 51-56, k. 67-71, k. 1014-1018), protokół przeszukania garażu (k. 16-17), protokołów zatrzymania osoby (k. 19, k.40, k.58, k.74, k.82), protokołów przeszukania osoby (k. 23-25, k.30-32, k.44-46, k.62-65, k.77-78, k.85-87 ), protokół przeszukania pojazdu (k. 48-49, k. 90-95), protokołów oględzin (k. 97-98, k.103-104, k.109-110, k.191-197, k.769-770), protokołów użycia testera narkotykowego (k. 99-102, k.105-108, k.111-114).

W ocenie Sądu dokumenty te zasługują na danie im wiary. Żadna ze stron nie kwestionowała ich wiarygodności. Ponadto okoliczności, które dokumenty te odzwierciedlają znajdują potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonych czy zeznaniach świadków.

Mając na uwadze tak poczynione ustalenia uznać należy, iż wina oskarżonego D. B. i K. K. (1) w zakresie zarzucanych mu czynów nie budzi żadnych wątpliwości.

D. B. i K. K. (1) swoim zachowaniem polegającym na tym, że 21 sierpnia 2018r. w W. wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadali wspólnie i w porozumieniu substancję psychotropową grupy II -P w postaci siarczanu amfetaminy o wadze 3530 gra netto ( 3468,17 gram netto po wysuszeniu) pozwalającą na wydzielenie około 3468 porcji- każda wystarczająca do jednorazowego odurzenia jednej osoby, substancję psychotropową grupy I -P w postaci 4-C. o wadze 11,13 netto pozywającą na wydzielenie ok. 11 porcji - każda wystarczająca do jednorazowego odurzenia jednej osoby, środki odurzające grupy I-N i IV -N w postaci suszu ziela konopi innych niż włókniste w ilości 4,35 gram netto pozwalającą na wydzielenie około 5 porcji- każda wystarczająca do jednorazowego odurzenia jednej osoby, substancję psychotropową grupy II -P w postaci amfetaminy o wadze 0,52 gram netto pozwalającą na wydzielenie około 1porcji wystarczającej do jednorazowego odurzenia jednej osoby, co łącznie stanowi znaczną ilość środków odurzających i substancji psychotropowych nadto prekursor narkotykowy w postaci kwasu siarkowego służący do wytworzenia środka odurzającego lub substancji psychotropowej wyczerpali ustawowe znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 2 w zw. z art. 62 ust. 1 w zb. z art. 61 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii ( tj. Dz.U. 2018, poz.1030) w zw. z art. 11 § 2 kk

Nie ulega żadnych wątpliwości, iż w świetle przepisów w/w ustawy posiadane przez oskarżonych substancje zaliczane są do substancji psychotropowych, środków odurzających i prekursorów. I tak siarczan amfetaminy zaliczany jest do substancji psychotropowej grupy II –P, 4-C. zaliczany jest do substancji psychotropowej grupy I -P, susz ziela konopi innych niż włókniste zaliczany jest do środków odurzających grupy I-N i IV -N, amfetamina zaliczana jest do substancji psychotropowej grupy II -P a prekursor narkotykowy w postaci kwasu siarkowego służy do wytworzenia środka odurzającego lub substancji psychotropowej.

Posiadanie ww. substancji jest zabronione przez ustawę o przeciwdziałaniu narkomanii. Nie ulega przy tym również wątpliwości, iż oskarżeni miał pełną świadomość, że posiadają substancje tj. amfetaminę, marihuanę i prekursor, których posiadanie jest zabronione w/w ustawą . O powyższym świadczą wyjaśnienia oskarżonego K., który znał nazwy substancji, które przyniósł do mieszkania na Ryżowej oraz jego dotychczasowa karalność za przestępstwa podobne. Odnośnie oskarżonej B. to posiadając w/w substancje wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym musiała mieć świadomość jakiego rodzaju substancje posiada. Za powyższym przemawiają także zeznania świadków A. D., który podał, że posiadał on informację, że oskarżona B. i oskarżony K. mieli dokonać sprzedaży znacznej ilości narkotyków. Przypisanego im czynu dopuścili się, więc działając umyślnie, w zamiarze bezpośrednim.

Nie ulega wątpliwości, że oskarżeni posiadali łącznie znaczną ilość substancji psychotropowych, środków odurzających i prekursora. Jak wynika z opinii biegłego posiadali oni substancję psychotropową grupy II -P w postaci siarczanu amfetaminy o wadze 3530 grama netto ( 3468,17 gram netto po wysuszeniu) pozwalającą na wydzielenie około 3468 porcji- każda wystarczająca do jednorazowego odurzenia jednej osoby, substancję psychotropową grupy I -P w postaci 4-C. o wadze 11,13 netto pozywającą na wydzielenie ok. 11 porcji - każda wystarczająca do jednorazowego odurzenia jednej osoby, środki odurzające grupy I-N i IV -N w postaci suszu ziela konopi innych niż włókniste w ilości 4,35 gram netto pozwalającą na wydzielenie około 5 porcji- każda wystarczająca do jednorazowego odurzenia jednej osoby, substancję psychotropową grupy II -P w postaci amfetaminy o wadze 0,52 gram netto pozwalającą na wydzielenie około 1 porcji wystarczającej do jednorazowego odurzenia jednej osoby, co łącznie stanowi znaczną ilość środków odurzających i substancji psychotropowych nadto prekursor narkotykowy w postaci kwasu siarkowego służący do wytworzenia środka odurzającego lub substancji psychotropowej. Oczywistym jest, że posiadana przez oskarżonych ilość środków odurzających i substancji psychotropowych pozwala na odurzenie co najmniej kilku tysięcy osób. Tyle bowiem porcji handlowych można otrzymać z posiadanych przez oskarżonych substancji/środków. W orzecznictwie Sądu Najwyższego, i to od wielu lat, konsekwentnie przyjmuje się, że znaczna ilość narkotyków to taka, która wystarcza do jednorazowego odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób, zaś stanowisko takie wspiera doktryna (M. Bojarski, W. Radecki, Przewodnik po pozakodeksowym prawie karnym, Wrocław 1999, s. 248; L. Chruściel, M. Preiss - Mysłowska, Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, Warszawa 2000, s. 257). Wprawdzie pogląd powyższy wyrażony został pierwszy raz pod rządami ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75, poz. 468), jednak uwzględniając niezmienione w tym zakresie brzmienie omawianego przepisu, w stosunku do tego, jakim operował ustawodawca we wcześniejszej ustawie, wykładnię "znaczności", potraktować należy jako aktualną. Tak też uznał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 1 marca 2006 r., II KK 47/05, OSNKW 2006, z. 6, poz. 57 stwierdzając, że miarą "znaczności" w rozumieniu art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, jak i art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1484) - "...może być także stosunek ilości określonych środków do potrzeb jednego człowieka uzależnionego od tych środków. Jeżeli zatem przedmiotem czynu jest taka ilość tych środków, która mogłaby zaspokoić tego rodzaju potrzeby co najmniej kilkudziesięciu uzależnionych, to należy przyjąć, że jest tych środków znaczna ilość" Identycznie interpretował znamię "znaczna ilość" środków odurzających Sąd Najwyższy w postanowieniach: z dnia 1 lutego 2007 r., KK 257/06, R-OSNKW 2007, poz. 339 i z dnia 7 lutego 2007 r., III KK 245/06, R-OSNKW 2007, poz. 387 oraz w wyroku z dnia 10 czerwca 2008 r., III KK 30/08, Prok. i Pr. 2008, z. 12, poz. 18. W uzasadnieniu postanowienia z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09, Sąd Najwyższy podkreślił, że nie ma powodu do odstępowania od poglądu, wypracowanego w piśmiennictwie i judykaturze, w tym - orzecznictwie Sądu Najwyższego, że jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to "znaczna ilość" w rozumieniu tej ustawy. Podkreślił przy tym, że tendencja do ograniczania zakresu znaczeniowego pojęcia "znaczna ilość" nie uwzględnia, iż granice sankcji za typy kwalifikowane są zakreślone szeroko: od 3 do 15 lat pozbawienia wolności (art. 53 ust. 2, art. 55 ust. 3), od roku do 10 lat pozbawienia wolności (art. 56 ust. 3) i od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności (art. 58 ust. 2, art. 62 ust. 2 i art. 63 ust. 2), oprócz grzywny i, że istnieje instytucja nadzwyczajnego złagodzenia kary pozbawienia wolności (art. 60 § 1-4 k.k. oraz art. 343 § 2 pkt 1 k.p.k.), a nadto wchodzą też w rachubę szersze podstawy warunkowego zawieszenia wykonania kary za występki (art. 343 § 2 pkt 2 k.p.k.). Jest więc możliwa odpowiednia reakcja karna także za te przestępstwa. Nie ma więc potrzeby obejmowania typami podstawowymi coraz większej liczby zachowań, i to w sytuacji, gdy rośnie skala przestępczości narkotykowej (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 2011 r. IV KK 127/11). Stanowisko wyrażone w powołanych orzeczeniach SN i doktryny sąd w pełni podziela. Odnosząc powyższe do realiów niniejszej sprawy nie może budzić wątpliwości, że posiadana przez oskarżonych ilość substancji odurzających i psychotropwych była znaczna skoro znacznie przekraczała granice kilkudziesięciu osób, o której mowa w w.w wyrokach SN.

Wymierzając oskarżonym karę Sąd kierował się dyrektywami wskazanymi w art. 53 kk i uwzględnił okoliczności wpływające tak obciążająco, jak i łagodząco na jej wymiar.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do kary orzeczonej wobec oskarżonego K. K. (1) zdaniem Sądu zarówno stopień winy oskarżonego, jak i stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu w wyroku czynu jest znaczny. Posiadanie wbrew rygorom ustawowym substancji psychotropowych, środków odurzających i prekursora w sposób oczywisty sprzyja nie tylko niekontrolowanemu przez państwo i kryminogennemu ze swej natury obrotowi narkotykami, ale również i szerzeniu się szczególnie groźnemu dla młodych ludzi oraz szkodliwemu dla całego społeczeństwa zjawisku narkomanii. Nie bez znaczenia pozostaje również typ substancji psychotropowych posiadanej przez oskarżonego- amfetamina która jest jedną z najbardziej uzależniających środków i destrukcyjnie działających na organizm człowieka oraz ich ilość, która pozwalała na odurzenie ilości osób znacznie przekraczanej granicę kilkudziesięciu osób.

Jako okoliczność obciążającą przy wymiarze oskarżonemu K. K. (1) kary Sąd potraktował także fakt, że oskarżony był dotychczas karany sądownie zarówno na kary bezwzględne pozbawienia wolności jak i na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania. Nadto oskarżony był trzykrotnie karany za przestępstwa podobne. Wreszcie przypisanego mu w niniejszej sprawie czynu dopuścił się w okresie próby. Mimo wymierza oskarżonemu w/w kar oskarżony dopuścił się ponownie popełnienia przestępstwa. Powyższe świadczy o wysokim stopniu demoralizacji oskarżonego oraz o tym, że dotychczas orzeczone wobec oskarżonego kary nie spełniły swojej roli i nie powtrzymały oskarżonego od popełnienia kolejnych przestępstw.

Sąd uznał jako okoliczność łagodzącą przyznanie się do popełnienia zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu.

Odnosząc się natomiast do kary orzeczonej wobec oskarżonej D. B. zdaniem Sądu zarówno stopień winy oskarżonej, jak i stopień społecznej szkodliwości przypisanego jej w wyroku czynu jest znaczny. Posiadanie wbrew rygorom ustawowym substancji psychotropowych, środków odurzających i prekursora w sposób oczywisty sprzyja nie tylko niekontrolowanemu przez państwo i kryminogennemu ze swej natury obrotowi narkotykami, ale również i szerzeniu się szczególnie groźnemu dla młodych ludzi oraz szkodliwemu dla całego społeczeństwa zjawisku narkomanii. Nie bez znaczenia pozostaje również typ substancji psychotropowych posiadanej przez oskarżoną- amfetamina która jest jedną z najbardziej uzależniających środków i destrukcyjnie działających na organizm człowieka oraz ich ilość, która pozwalała na odurzenie ilości osób znacznie przekraczanej granicę kilkudziesięciu osób.

Jako okoliczność obciążającą przy wymiarze oskarżonej orocie B. kary Sąd potraktował fakt, że oskarżona była dotychczas karana sądownie. Mimo to oskarżona dopuściła się ponownie popełnienia przestępstwa. Powyższe świadczy o demoralizacji oskarżonej oraz o tym, że dotychczas orzeczona wobec oskarżonej kara o charakterze wolnościowym nie spełniła swojej roli i nie powtrzymała oskarżonej od popełnienia kolejnych przestępstw.

Sąd przy wymiarze kary oskarżonym miał na uwadze, co wskazano wyżej, dotychczasową karalność oskarżonych, w tym karalność za przestępstwa podobne oraz popełnienie przypisanego przestępstwa w okresie próby. Z tego też względu orzeczona wobec oskarżonego K. K. (1) kara pozbawienia wolności jest znacznie wyższa niż kara orzeczona wobec oskarżonej D. B..

Mając na uwadze fakt, że oskarżeni byli pozbawieni wolności w sprawie sąd na poczet orzeczonej im kary pozbawienia wolności na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył im okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 21 sierpnia 2018r. godz. 17.30 do dnia 06 czerwca 2019r.

Z uwagi na wydanie wyroku skazującego wobec oskarżonych za czyn z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii sąd w oparciu o treść art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł przepadek substancji psychotropowych i środków odurzających posiadanych przez oskarżonych.

Z uwagi na skazanie oskarżonych za czyn z art. 62 ust.2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii sąd orzekł wobec oskarżonego K. nawiązkę w wysokości 3.000 zł a wobec oskarżonej B. w wysokości 1.000 zł na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii. Przy ustalaniu wysokości nawiązki sąd miał na uwadze stopień winy i społecznej szkodliwości czynu oraz możliwości majątkowe i zarobkowe oskarżonych.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych uznając, że nie będą oni w stanie ponieść tych kosztów bez uszczerbku dla utrzymania siebie i rodziny. Sąd orzekł w stosunku do nich karę pozbawienia wolności wymiarze kilku lat. Powyższe uniemożliwi im zarobkowanie w celu zapłaty kosztów sądowych.

z/ odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć oskarżonej D. B. i K. K. (1)