Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 marca 2021 r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2021 r. w Bydgoszczy na rozprawie

sprawy z powództwa V. P.

przeciwko Przedsiębiorstwu (...) sp. z o.o. w S.

o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne

1.  zasądza od pozwanej spółki na rzecz powódki kwotę 9.000,00 (dziewięć tysięcy) złotych tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę;

2.  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

3.  koszty zastępstwa procesowego wzajemnie się znoszą pomiędzy stronami;

4.  nakazuje pobrać od pozwanej spółki na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego
w Bydgoszczy kwotę 500,00 (pięćset) złotych tytułem opłaty od pozwu, od uiszczenia której zwolniona była powódka.

Ewa Orcholska Sędzia Katarzyna Błażejowska Małgorzata Wiśniewska

01Sygn. akt VII P 164/20

UZASADNIENIE

Powódka V. P. wniosła pozew przeciwko Przedsiębiorstwu (...) spółce z o.o. w S. o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę a na wypadek rozwiązania umowy o pracę o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach, zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy oraz zasądzenie kosztów według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, iż przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę jest bezpodstawna i nierzeczywista. Ponadto uzasadnienie wypowiedzenia narusza art.30§ 4 kp, gdyż pracodawca wskazał przyczynę wypowiedzenia niedostateczne konkretną, a przez to niezrozumiałą dla powódki i nieweryfikowalną. Zarzuty sformułowane w uzasadnieniu są sformułowane ogólnikowo i wieloznacznie, co więcej są w dużej mierze odzwierciedleniem subiektywnych odczuć prezesa zarządu pozwanej spółki. Wszelkie przyczyny z uzasadnienia są pozorne i zmierzają wyłącznie do zwolnienia powódki z przyczyn osobistych i rodzinnych pomiędzy powódką a prezesem zarządu. Powódka od chwili zatrudnienia w 2017r. nigdy nie była karana jakąkolwiek karą porządkową. Wszystkie obowiązki wykonywała w sposób należyty i z najwyższą starannością. Nikt nigdy nie zgłaszał uwag, co do wywiązywania się przez nią z obowiązków pracowniczych. U podstaw zwolnienia powódki leży konflikt rodzinny pomiędzy powódką a jej mężem prezesem zarządu, który od lat zmaga się z chorobą afektywną dwubiegunową, która obecnie jest z fazie nawrotu w związku z zaprzestaniem zażywania leków. Powódka wobec zaprzestania zażywania leków przez swojego męża skutkującego zaostrzeniem objawów choroby u niego oraz braku możliwości skłonienia go do dobrowolnego podjęcia leczenia wszczęła postępowanie o jego częściowe ubezwłasnowolnienie. Postępowanie toczy się przez Sądem Okręgowym (...) I Wydziałem Cywilnym pod sygn.akt I Ns 569/19. Powyższa okoliczność legła u podstaw złożenia przez pozwaną oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę. Rzeczywista przyczyna wypowiedzenia powódce umowy nie jest w jakikolwiek sposób zawiązana ze stosunkiem pracy łączącym strony. Powódka zaprzeczyła, aby kiedykolwiek dopuściła się naruszeń wskazanych w uzasadnieniu wypowiedzenia umowy. Przede wszystkim w sposób należyty utrzymuje porządek w dokumentacji spółki i nigdy nie dopuściła się jakiejkolwiek zwłoki w wykonywaniu jakichkolwiek obowiązków pracowniczych. Powódka nigdy nie informowała żadnych kontrahentów spółki o jej rzekomej złej kondycji finansowej. Sytuacja spółki zgodnie z wiedzą powódki jest stabilna. Ponadto ogólność tego zarzutu uniemożliwia powódce merytoryczne odniesieni się do niego. Odnosząc się do dwóch ostatnich przyczyn wskazanych w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy powódka wskazała, iż są one nieprawdziwe. Powódka nigdy nikogo nie informowała o chorobie psychicznej prezesa zarządu ani nie stosowała agresji słownej wobec niego. Jakiekolwiek kroki podejmowane przez powódkę odbywały się wyłącznie w życiu prywatnym powódki i jej męża. I nigdy nie były związane z wykonywanymi przez nią obowiązkami pracowniczymi. Nie bez znaczenia jest fakt pozostawania powódki i prezesa zarządu w ustroju wspólności ustawowej małżeńskiej, co rodziło po jej stronie częstokroć konieczność podejmowania szeregu kroków celem zapobieżenia zaciągania zobowiązań przez męża- którą to okoliczność należy stanowczo rozgraniczyć ze sprawami ze stosunku pracy łączącego strony.

Pozwana spółka wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, iż wskazane w uzasadnieniu wypowiedzenia umowy o pracę przyczyny są szczegółowe, konkretne i rzeczywiste. Pozwana wskazała, iż powódka w sposób nieprawidłowy transponuje konflikt rodzinny na podłoże zawodowe. Egzemplifikacją tego jest m.in. formułowanie wiadomości mailowych do kontrahentów, treści, których powódka odradza zawieranie jakichkolwiek umów. Jednocześnie powódka w korespondencji tej twierdzi, iż ewentualne zawarcie umowy spowodować może jej nieważność. Ponadto powódka w treści swych wiadomości wskazuje, iż nie zgadza się na zawieranie umów przez pozwaną, pomimo faktu, iż powódka nie jest władna podejmować takich decyzji. Powyższe dzianie wprowadza chaos informacyjny i dezinformuje kontrahentów przyczyniając się do ich niechęci wobec pozwanej, a w szczególności odstępowania od zawierania umów z pozwaną. W tym stanie rzeczy powódka nie tylko działała na szkodę pracodawcy, ale przypisywała sobie w kontaktach z podmiotami trzecimi decyzyjną rolę. Takie działanie zdaniem pozwanej wyczerpuje znamiona rażącego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Powódka naruszyła obowiązek lojalności, zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa, a także działała na szkodę pracodawcy. Nadto powódka ujawniła informację o zdrowiu prezesa zarządu, które w jej ocenie miałaby rzutować na byt prawny pozwanej. Takie zachowanie powódki nie może się spotkać z aprobatą, a tym bardziej z ochroną prawną. Powódka zainicjowała postępowanie w przedmiocie ubezwłasnowolnienia reprezentanta pozwanej miesiąc po wyprowadzeniu się swojego męża z domu, która to okoliczność miała miejsce 2 października 2019r.. Powyższe wespół z faktem toczącego się postępowania o rozwód oraz postępowania w przedmiocie ustalenia rozdzielności majątkowej z datą wsteczną uznać należy za wyłączne preparowanie okoliczności przydatnych dla powódki. Skupienie się przez powódkę na powyższej działalności w ostatnim czasie znaczącą i niekorzystnie odbiło się, na jakości świadczonej przez nią pracy. W szczególności zaczęła nie dotrzymywać terminów wykonywania pracy, zaś w dokumentacji prowadzonej przez powódkę wdarł się nieład uniemożliwiający odszukanie potrzebnych dokumentów, finalizowanie rozmów z kontrahentami. Ponadto zachowanie powódki w sposób negatywny wpłynęło na relacje wśród pracowników, którzy nie chcąc się angażować w konflikt małżeński stali się wycofania, mniej zaangażowani w obowiązki pracownicze oraz niepewni sytuacji spółki. Powyższe okoliczności uniemożliwiają pozwanej dalsze zatrudnienie powódki albowiem z uwagi na dalece idące nieprawidłowe zachowanie, nielojalność, rażące zaniechanie dbania o interes pracodawcy, a w szczególności przedstawianie pracodawcy wobec osób trzecich, jako podmiotu nierzetelnego, z którym nie można zawierać umów oraz zachowanie powódki powodujące utratę zaufania, dalsza współpraca jest niecelowa i niewykonalna. Strony pozostają w konflikcie, co w oczywisty sposób oddziaływałoby na prawidłowe funkcjonowanie przedsiębiorstwa pozwanej i pracę pracowników w sytuacji ewentualnego przywrócenia do pracy.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka była zatrudniona w pozwanej spółce od dnia 26 czerwca 2017r. na stanowisku dyrektora za wynagrodzeniem 3000 zł. Jednocześnie pozostaje ona w związku małżeńskim z prezesem zarządu pozwanej spółki (...). Małżonkowie pozostają we wspólności małżeńskiej ustawowej majątkowej. Przed oficjalnym zatrudnieniem w charakterze pracownika powódka wykonywała czynności na rzecz pozwanej spółki i prowadziła jej sprawy. Powódka posiada pełnomocnictwo od drugiego wspólnika spółki. Nigdy nie było zastrzeżeń do pracy wykonywanej przez powódkę. Jej mąż, a jednocześnie prezes zarządu leczy się psychiatrycznie od wielu lat. W związku z chorobą przebywał kilkukrotnie w Szpitalu (...). W czasie pogorszenia zdrowia prezesa zarządu jego żona- powódka zajmowała się sprawami spółki. Próbując zapobiec stratom majątkowym wywołanym chęciom zakupów przez małżonka spowodowanym chorobą, powódka kilkukrotnie kontaktowała się z kontrahentami spółki informując ich o chorobie męża i zagrożeniu nieważności takich umów. O chorobie psychicznej prezesa zarządu pozwanej było wiadomo powszechnie w firmie. Powódka starała się zażegnywać konflikty w miejscu pracy między jej mężem a pracownikami. Zdarzało się również, że Policja była wzywana do siedziby spółki i prezes pozwanej był zabierany przez funkcjonariuszy.

Powódka wobec zaprzestania zażywania leków przez swojego męża skutkującego zaostrzeniem objawów choroby u niego oraz braku możliwości skłonienia go do dobrowolnego podjęcia leczenia wszczęła postępowanie o jego częściowe ubezwłasnowolnienie. Postępowanie toczy się przez Sądem Okręgowym (...) I Wydziałem Cywilnym pod sygn.akt I Ns 569/19. Powyższa okoliczność legła u podstaw złożenia przez pozwaną oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę. Rzeczywista przyczyna wypowiedzenia powódce umowy nie jest w jakikolwiek sposób zawiązana ze stosunkiem pracy łączącym strony.

Mąż powódki, prezes zarządu pozwanej wyprowadził się z domu 2 października 2019r. Strony są w konflikcie. Oprócz sprawy o ubezwłasnowolnienie toczy się między stronami sprawa o rozwód oraz o ustalenie rozdzielności majątkowej. Prezes zarządu unika kontaktu z powódką i w siedzibie spółki przebywa tylko wtedy, gdy nie ma w niej żony.

Dowód: zeznania świadków A. J. k.83 v CD 00:04:55, M. K. k83v CD 00:16:13, E. K. k.84, CD 00:26:50, B. P. k.84v CD 00:37:34, Z. M. k.85 CD 00:53:27, M. A. k.85v, CD 01:00:05, A. P. k.86, CD 01:08:09, przesłuchanie powódki k.86, CD 01:15:58, częściowo przesłuchanie prezesa zarządu pozwanej W. P. k.87, CD 01:52:37, wydruk mail k.19v, akta osobowe powódki.

Sąd zważył, co następuje:

Sąd uznał zeznana prezesa zarządu W. P. ( k.87v płyta CD nagranie 01:52:37) za niewiarygodne w części, w jakiej nie mają odzwierciedlenia w pozostałym materiale dowodowym zebrany w sprawie. Zeznania są sprzeczne wewnętrzne. Strona kwestionuje swoją chorobę twierdząc, że diagnoza została postawiona w 10 minut, a potem był leczony zaocznie, a w dalszej części swoich zeznań przyznaje, że był w szpitalu (...) dwa miesiące i wówczas była diagnoza choroby dwubiegunowej. Doświadczenie zawodowe wskazuje, iż negowanie choroby psychicznej przez chorego jest typowe dla takiej osoby. Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego wskazuje na przeciwne do pozwanego twierdzenie, że to on sam był powodem sytuacji konfliktowych i zagrożenia dla współpracowników. Zresztą gdyby było tak jak twierdzi prezes pozwanej, to nie byłby zatrzymywany przez funkcjonariuszy w czasie interwencji, które jak sam przyznał były.

Zeznania pracowników obecnych i byłych pozwanej spółki ( M. K., E. K., B. P., A. P. )wzajemnie się pokrywają i układają się w całość niekorzystną dla prezesa pozwanej spółki. Jakkolwiek wskazują również na ogromny konflikt między małżonkami uniemożlwiający zdaniem Sądu na przywrócenie powódki do pracy o czym w dalszej części uzasadnienia.

Wypowiedzenie umowy o pracę jest zwyczajnym sposobem zakończenia współpracy z pracownikiem przez pracodawcę. Przyczyny wskazane w wypowiedzeniu nie muszą być doniosłe. Jednak Sąd pracy rozpoznając sprawę z pozwu pracownika bada, czy przyczyny wskazane w takim wypowiedzeniu są konkretne i czy są prawdziwe oraz czy uzasadniają podjęcie decyzji o wypowiedzeniu umowy o pracę. To pracodawca musi udowodnić przed Sądem, te okoliczności. Postępowanie dowodowe w niniejszej sprawie w sposób niebudzący wątpliwości dało podstawy do stwierdzenia, że wypowiedzenie umowy o pracę powódce było nieuzasadnione. Pracodawca nie wykazał, aby przyczyny wskazane w uzasadnieniu miały miejsce i były prawdziwe. Jedynie informowanie przez powódkę o chorobie psychicznej prezesa zarządu miało miejsce. Wskazuje na to mail dołączony do odpowiedzi na pozew i zeznania świadków A. J. i Z. M. ( które Sąd uznał za wiarygodne albowiem świadkowie nie są bezpośrednio zaangażowani w sprawę i nie mają powodów do mówienia nieprawdy). Jednak Sąd doszedł do przekonania, że taka informacja przekazana świadkom przez powódkę była uzasadniona jej sytuacją życiową. Powódka pozostaje w związku małżeńskim z prezesem pozwanej i jednocześnie we wspólności majątkowej. Biorąc pod uwagę chorobę męża i jej charakter miała prawo obawiać się, że mąż w czasie manii będzie kupował ponad potrzeby i będzie to miało skutek również dla niej – dla wspólnego majątku małżonków. Zatem uprzedzenie o tym fakcie kontrahentów było zdaniem Sądu usprawiedliwione.

Z tych względów Sąd uznał powództwo za uzasadnione co do zasady. Jednak zdaniem Sądu przywrócenie powódki na dotychczas zajmowane stanowisko byłoby niecelowe, niemożliwe i sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Między stronami jest ogromny konflikt trwający od kilku lat.

Przepis art. 45 § 2 k.p. pozwala sądowi pracy nie uwzględnić zgłoszonego w pozwie żądania przywrócenia do pracy i w jego miejsce orzec o odszkodowaniu, lecz tylko wtedy, "jeżeli ustali", że przywrócenie do pracy byłoby niecelowe. Za niecelowością orzeczenia o przywróceniu do pracy przemawia uzasadnione przypuszczenie, że po restytucji stosunku pracy powtórzy się sytuacja przed jego rozwiązaniem. Zdaniem Sądu w realiach niniejszej sprawy jest oczywiste, że Prezes pozwanej mąż powódki będzie dążył do ponownego zwolnienia niewygodnej żony, która złożyła wniosek o jego ubezwłasnowolnienie.

W utrwalonym orzecznictwie Sądu Najwyższego istniejący między pracownikiem a pracodawcą konflikt, może stanowić okoliczność świadczącą o niecelowości przywrócenia do pracy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2000 r., I PKN 66/00), zwłaszcza, gdy istnieje obawa odrodzenia tego konfliktu. Z ustalonego stanu faktycznego w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że strony są w konflikcie i przywrócenie powódki do pracy spotęguje jeszcze bardziej negatywne skutki wzajemnych relacji pracowniczych stron. Nie tylko zresztą pomiędzy stronami, ale będzie to miało przełożenie dla ogółu zatrudnionych w spółce pracowników, na których eskalacja konfliktu małżeńskiego w miejscu pracy będzie wpływała demotywująco i destrukcyjnie.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 45§ 2 kp w zw. z art. 47 ¹ kp orzekł o odszkodowaniu w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia powódki ( 3x3000) w miejsce roszczenia o przywrócenie do pracy, które z powyższych względów zostało oddalone.

W związku z tym, iż stawka profesjonalnego pełnomocnika będącego radcą prawnym za tego rodzaju powództwo zgodnie z § 9 ust.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych wynosi 180 zł niezależnie czy jest to powództwo o przywrócenie do pracy czy odszkodowanie zdaniem Sądu należało koszty pomiędzy stronami wzajemnie znieść, ponieważ każda ze stron częściowo przegrała sprawę i wygrała.

Natomiast o kosztach sądowych orzeczono w punkcie 4 wyroku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 90 poz. 594 z zm.) oraz stosowanego odpowiednio art. 98 k.p.c., zgodnie, z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Powódka, jako pracownik była z mocy prawa zwolniona od ponoszenia kosztów sądowych (art. 96 ust. 1 pkt 4 ustawy o kosztach), natomiast powództwo zostało w całości uwzględnione, a zatem w tej sytuacji kosztami nieuiszczonej opłaty od pozwu obciążono pozwaną. Wymiar opłaty Sąd ustalił w oparciu o treść art. 13 ust. 1 pkt 5 powołanej ustawy o kosztach sądowych.

Sędzia Katarzyna Błażejowska