Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: II AKzw 2233/18

POSTANOWIENIE

Dnia 22 stycznia 2019 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO (del.) Marcin Ciepiela

Protokolant: Iwona Olszówka

przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej w Katowicach Krzysztofa Błacha

po rozpoznaniu w sprawie M. S.

skazanego za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

zażalenia wniesionego przez skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Gliwicach

z dnia 19 listopada 2018 r., sygn. akt VII Kow 4901/18

w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego

na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k.

postanawia

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania

Sądowi Okręgowemu w Gliwicach.

UZASADNIENIE

Zażalenie skazanego okazało się skuteczne o tyle, że w efekcie jego rozpoznania koniecznym stało się uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Gliwicach.

Przeprowadzona przez tut. Sąd Apelacyjny kontrola instancyjna zaskarżonego postanowienia wskazuje, iż Sąd Okręgowy dokonał powierzchownej analizy okoliczności dotyczących skazanego, istotnych z punktu widzenia art. 43 la § 1 pkt 2 i § 2 k.k.w., zgodnie z którym sąd penitencjarny może udzielić skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli jest to wystarczające do osiągnięcia celów kary, a dodatkowo w przypadku skazanego, który nie rozpoczął wykonywania kary w zakładzie karnym – jeżeli względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji, a także inne szczególne okoliczności, nie przemawiają za potrzebą osadzenia skazanego w zakładzie karnym. Lakoniczna argumentacja zawarta w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia wskazuje, że sąd rozpoznający wniosek skazanego niezbyt wnikliwie ocenił sytuację M. S., nie zwracając uwagi na szereg okoliczności pozytywnie świadczących o jego postawie. W konsekwencji przeprowadzona ocena nie może zostać uznana za wszechstronną i kompleksową.

Przede wszystkim należy podkreślić, że wyprowadzając względem skazanego negatywną prognozę społeczno-kryminologiczną, sąd I instancji nadał nadmierną wagę charakterowi czynu z art. 286 § 1 k.k. popełnionego przez skazanego, nie uwzględniając w odpowiednim stopniu innych faktów, równie istotnych dla sformułowania prognozy na przyszłość. Przypomnieć bowiem należy, że skazany jest sprawcą incydentalnym, który dotychczas był tylko dwukrotnie karany sądownie i to za dość odległe czasowo czyny. Oczywiście, okoliczności popełnionego przez niego przestępstwa oszustwa na łączną kwotę 121.700 zł świadczą niekorzystnie przeciw skazanemu, ale per se nie mogą definitywnie przekreślać możliwości uzyskania przez niego zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego, skoro były one już brane pod uwagę w procesie wymierzania kary przez sąd orzekający. Z tego też powodu nie mogą one obecnie odgrywać dominującej roli w ocenie prognozy społeczno-kryminologicznej skazanego. Podobnie sąd odwoławczy ocenia kwestię dotychczasowego braku realizacji przez skazanego nałożonego na niego obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody, zwłaszcza w kontekście wysokości tego zobowiązania oraz daty uprawomocnienia się wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 27 marca 2018 r. wydanego w sprawie o sygn. akt II K 13/18.

Reasumując, należy stwierdzić, że od chwili popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k., a więc od przeszło 8 lat, skazany zachowuje się poprawnie, nie jest widziany pod wpływem alkoholu, nie popełnił żadnego nowego przestępstwa, a aktualnie ma pozytywną opinię i to nie tylko w ramach swojej rodziny, ale także wśród sąsiadów. Dodatkowo, uczęszcza on dobrowolnie od trzech i pół roku na terapię indywidualną do Ośrodka (...) w R..

Skoro więc argumentacja zawarta w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia nie przekonuje i nie uwzględnia wszystkich okoliczności określających sytuację wnioskodawcy, kwestionowane orzeczenie należało uznać za co najmniej przedwczesne. W tym stanie rzeczy zaszła konieczność uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji, który winien zbadać, czy istnieją warunki materialne do wykonania wobec skazanego kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego.

ZARZĄDZENIE

- zwrócić akta sprawy.

Katowice, dnia 22 stycznia 2019 roku.

II AKzw 2233/18

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE