Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 183/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Ostródzie z 21 stycznia 2021r. sygn. akt II K 493/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

błędnej kwalifikacji poprzez zastosowanie art. 279§1kk

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Rację ma oskarżony, że w realiach niniejszej sprawy, brak jest podstaw do stosowania w kwalifikacji czynu z 15 lipca 2020r. polegającego na kradzieży przedmiotów i paliwa na szkodę firmy T. art. 279§1kk, chociaż w okolicznościach sprawy nie chodziło o zdemontowanie bramy wjazdowej w miejscowości M. gm. (...), jak to określił apelujący, tylko o włamanie do znajdującego się w tym miejscu samochodu ciężarowego marki R..

Po pierwsze należy bowiem zauważyć, że apelacja została wniesiona na korzyść oskarżonego, stąd sąd II instancji nie może zmieniać wyroku w zakresie opisu czynu przypisanego na niekorzyść oskarżonego. W pkt. 1 wyroku sąd I instancji przypisał zaś oskarżonemu S. B. dokonanie kradzieży poprzez włamanie do samochodu ciężarowego marki R. w ten sposób, że po uprzednim przełamaniu zabezpieczeń korka wlewu zbiornika paliwa jak i drzwi ww samochodu dostali się z drugim oskarżonym do jego wnętrza skąd dokonali kradzieży rzeczy i paliwa a nadto w tym samym miejscu i czasie kradzieży kamery-foto pułapki i atrapy kamery i czyn ten zakwalifikował z art. 279§1kk w zb. z art. 278§1kk w zw. z art. 11§2kk. Natomiast w pisemnym uzasadnieniu wyroku dot. tego czynu sąd orzekający za udowodniony uznał fakt odbiegający od mechanizmu włamania z opisu czynu przypisanego w pkt. 1 wyroku tj. uznał za udowodniony fakt uprzedniego przełamania zabezpieczeń zbiornika paliwa „robiąc w nim nieustalonym narzędziem otwór o średnicy 5 cm”, co nie jest przecież równoznaczne z przełamaniem zabezpieczeń korka wlewu zbiornika paliwa z opisy czynu z pkt. 1. Również w części uzasadnienia stanowiącego wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku sąd I instancji ponownie powtórzył, że dokonano przełamania zabezpieczenia chroniącego dostęp do rzeczy ruchomej, a mianowicie do zbiornika paliwa samochodu R. w ten sposób, że nieustalonym narzędziem zrobiono otwór w zbiorniku o średnicy 5 cm, po czym do kanistrów spuszczono 100 l oleju napędowego, co nie pokrywa się z przyjętym w opisie czynu przypisanego w pkt. 1 wyroku- za zarzutem z a/o- przełamaniem zabezpieczeń korka wlewu zbiornika paliwa. Należy też dostrzec, że w opisie czynu przypisanego w pkt. 1 mowa o przełamaniu zabezpieczeń drzwi ww samochodu R., ale takiego ustalenia brak w pisemnym uzasadnieniu w części „faktów uznanych za udowodnione”, a w części „podstawa prawna wyroku” sąd orzekający tylko wskazał, że „kontynuując swój bezprawny zamiar sprawcy weszli do kabiny samochodu, skąd dokonali kradzieży mienia…” ale nic nie wspomniał o tym by przed wejściem do kabiny samochody sprawcy przełamali zabezpieczenia drzwi ww samochodu. A skoro sąd I instancji dokonał innych ustaleń faktycznych niż w opisie czynu przypisanego w pkt. 1 wyroku, czego sąd II instancji nie mógłby skorygować przy wniesieniu apelacji na korzyść oskarżonego, to już z tego względu nie można było uznać, że w opisie czynu przypisanego w pkt. 1 wyroku prawidłowo wskazano znamiona świadczące o kradzieży z włamaniem.

Po drugie to materiał dowodowy zebrany w sprawie nie dostarczył dowodów na to, że doszło do przełamania zabezpieczeń korka wlewu zbiornika paliwa jak i drzwi samochodu przed dokonaniem zaboru przedmiotów i paliwa, co wynika z opisu czynu przypisanego w pkt. 1 wyroku. Bowiem nie potwierdzili tego w wyjaśnieniach oskarżeni, nawet gdy werbalnie przyznawali się do zarzutów, to K.B. podawał, że kabina ciężarówki była otwarta a zbiornik paliwa tylko miał zakręcony korek, który wykręcili, a S. B. wyjaśniał, że kabina ciężarówki była z jednej strony otwarta. Również z protokołu oględzin miejsca zdarzenia wynika, że zamki w kabinie kierowcy pojazdu i korek wlewu paliwa były bez uszkodzeń. Także z dokumentacji fotograficznej nie wynikają uszkodzenia czy to drzwi czy korka zbiornika wlewu paliwa. Natomiast ujawniony otwór w zbiorniku paliwa, z uwagi na jego usytuowanie w dolnej części zbiornika i przyłożony do otworu kanister, wskazuje na to, że otwór ten został zrobiony po to by służył do zlania paliwa a nie- gdy na fotografiach widać odłożony nieuszkodzony odkręcony korek tego zbiornika- że wykonanie tego otworu było sposobem na przełamania zabezpieczenia chroniącego dostęp do zbiornika i znajdującego się w nim paliwa. Podobnie charakter wykonanego otworu w dolnej części zbiornika paliwa jako służący do spuszczenia paliwa ocenił świadek D. K., który też zeznał, że nie zauważył by zamek do kabiny samochodu był uszkodzony.

A wobec tego – w świetle zebranych dowodów- nie było podstaw do przyjęcia w opisie czynu z pkt. 1 znamion kradzieży z włamaniem z art. 279§1kk, tylko „zwykłej” kradzieży z art. 278§1kk. Ponadto sąd I instancji w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku odmiennie, niż to wynikało z opisu czynu przypisanego, uzasadnił w czym upatruje przejaw włamania.

Stąd doszło do obrazy prawa materialnego tj. art. 279§1kk poprzez nieuzasadnione użycie tego przepisu w kwalifikacji czynu z pkt. 1 wyroku.

Wniosek

co prawda oskarżony nie wyartykułował wprost wniosku co do zmiany wyroku w zakresie usunięcia art. 279§1kk, ale skoro zanegował prawidłowość kwalifikacji z art. 279§1kk, to można to uznać, że jego konsekwencją miała być zmiana wyroku poprzez wyeliminowanie tego przepisu z kwalifikacji czynu z pkt. 1 wyroku i wskazany w toku rozprawy apelacyjnej wniosek o łagodniejszy wymiar kary

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

z powodów dla których zarzut błędnej kwalifikacji z art. 279§1kk w czynie z pkt. 1 wyroku okazał się być zasadny

Lp.

Zarzut

2.

niewłaściwego uwzględnienia relacji współoskarżonego K. B., a w konsekwencji błędnych ustaleń dotyczących „wszystkich rzeczy wymienionych w odpisie w rozprawy”

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W świetle wymowy zebranych dowodów nie było podstaw do uwzględnienia zastrzeżeń oskarżonego co ilości mienia wynikającego z opisu czynów przypisanych.

W zakresie czynów z pkt. I i IIIz a/o a przypisanych oskarżonemu w pkt. 1 i 3 wyroku, to należy przypomnieć, że oskarżeni zostali ujęci na gorącym uczynku i wówczas ujawniono mienie objęte zamiarem zaboru w celu przywłaszczenia. Stąd rodzaj, ilość i wartość mienia dot. tych czynów nie budzi wątpliwości.

Co zaś do rodzaju, ilości i wartości mienia z czynu z pkt. II a/o a przypisanego oskarżonemu w pkt. 2 wyroku, to faktycznie – ustalając okoliczności tego czynu- oparto się na wyjaśnieniach K. B. oraz zeznaniach przedstawiciela pokrzywdzonego. K. B. początkowo składał wyjaśnienia tylko dot. czynu z 15 lipca 2020r., przy popełnianiu którego został złapany na gorącym uczynku, ale w ich trakcie spontanicznie też podał, że w dniu 15 lipca 2020r. w żwirowni był drugi raz, że był już tam w połowie czerwca 2020r. też z S. B., że wówczas dokonali kradzieży chłodnicy i noży od kruszarki, które to przedmioty następnego dnia sprzedali na skupie złomu w O. za 300zł. Fakt kradzieży z połowy czerwca 2020r. potwierdził w swoich wyjaśnieniach też S. B., który też opisał, że skradzione mienie sprzedali w O. w skupie złomu za 300zł. Natomiast oskarżeni odmiennie wyjaśniali co do tego czy oprócz chodnicy to zostały też przez nich skradzione noże od kruszarki. Jednak biorąc pod uwagę konsekwentne wyjaśnienia K. B. i to, że opisał on spontanicznie, jak sam wskazał „dobrowolnie, policja mi niczego nie sugerowała” kradzież chłodnicy i noży do kruszarki z połowy czerwca 2020r., ze wskazaniem szczegółów typu: skąd zabrali mienie, jak wyglądały noże, gdzie znajdowały się noże, że chłodnica była przez nich demontowana- wykręcona, działanie wspólnie i w porozumieniu z S. B., przyjazd na miejsce samochodem S. B., sprzedaż chłodnicy i noży na złomowcu w O. następnego dnia, to wyjaśnienia K. B. należało uznać za wiarygodne. Tym bardziej, że D. K.- przedstawiciel pokrzywdzonego, to opisał w zeznaniach ujawnioną kradzież i chłodnicy i noży od kruszarki. A K. B. nie mógł znać treści zeznań D. K. gdy – po przedstawieniu mu tylko zarzutu dot. czynu z 15 lipca 2020r. to sam spontanicznie i dobrowolnie opisał i szczegóły czynu z 15 lipca 2020r. i przyznał się do wcześniejszej kradzież z połowy lipca 2020r. dot. chłodnicy i noży od kruszarki. A wobec tego, w sytuacji, gdy i S. B. potwierdził wyjaśnienia K. B. dot. i kradzieży z 15 lipca 2020r. i z połowy czerwca 2020r., ale poza zaborem noży, to dla dokonania ustaleń faktycznych odnośnie mienia zabranego w połowie czerwca 2020r. należało jako wiarygodny dowód potraktować wyjaśnienia K. B.. A w konsekwencji istniały podstawy do przypisania oskarżonemu w czerwcu 2020r. kradzieży mienia wskazanego w wyjaśnieniach K. B. tj. chłodnicy i noży do kruszarki.

Wniosek

o łagodniejszy wymiar kary oraz niższy obowiązek naprawienia szkody - sformułowany na rozprawie apelacyjnej

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

z przyczyn dla których nie uwzględniono zarzutu błędnych ustaleń faktycznych dot. mienia stanowiącego przedmiot zaboru

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Skoro zaszły podstawy do korekty opisu czynu przypisanego S. B. w pkt. 1 wyroku oraz kwalifikacji prawnej tego czynu, którego dopuścił się on wspólnie i w porozumieniu z K. B., to w myśl art. 435 kpk należało też skorygować opis i kwalifikację czynu z 15 lipca 2020r. przypisanego K. B. w pkt. 5

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Sąd odwoławczy zmienił też wyrok w zakresie dot. oskarżonego K. B., który nie wnosił środka odwoławczego, bo te same względy przemawiały za zmianą wyroku wobec obu sprawców czynu z 15 lipca 2020r. polegającego na kradzieży mienia na szkodę (...). I to w zakresie opisu czynu, jego kwalifikacji, jak i konsekwencji prawnych.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

rozstrzygnięcia z zaskarżonego wyroku poza tymi, które zostały zmienione z pkt. 1,4,5 i 7

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z przyczyn dla których nie uwzględniono zarzutów z apelacji oskarżonego dot. „niewłaściwego uwzględnienia relacji współoskarżonego K. B., a w konsekwencji błędnych ustaleń dotyczących wszystkich rzeczy wymienionych w odpisie w rozprawy” i nie znaleziono podstaw do zmiany wyroku w innym zakresie niż wskazany poniżej.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

- uchylono rozstrzygnięcia z pkt. 4 i 7 o karach łącznych dot. obu oskarżonych,

- wyeliminowano z opisów czynu przypisanego oskarżonym w pkt. 1 i 5 włamanie i uprzednie przełamanie zabezpieczeń korka wlewu zbiornika paliwa jak i drzwi samochodu ciężarowego marki R. i czyny te zakwalifikowano z art. 278§1kk (wobec K. B. w zw. z art. 64§1kk), a w konsekwencji wymierzono na podstawie art. 278§1kk za ten czyn S. B. karę 8 miesięcy pozbawienia wolności a K.B. karę 1 roku pozbawienia wolności,

- uwzględniając zmiany w pkt. 1 i 5 wyroku orzeczono „nowe” kary łączne: S. B. karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności a K.B. karę 2 lat pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach zmiany

Ponieważ zaszły powody do zmiany opisów czynów przypisanych oskarżonym w pkt. 1 i 5 wyroku oraz do zmiany kwalifikacji przypisanych im w tych rozstrzygnięciach czynów tj. wyeliminowania kwalifikacji z art. 279§1kk i zakwalifikowanie tego czynu, którego oskarżeni dopuścili się wspólnie i w porozumieniu, tylko jako „zwykłej” kradzieży mienia z 15 lipca 2020r. tj. z art. 278§1kk (a wobec K. B. w zw. z art. 64§1kk), które to przestępstwo kradzieży jest mniej surowo zagrożone niż kradzież z włamaniem, to należało też dokonać korekty kar wymierzonych za czyny jednostkowe z pkt. 1 i 5 oraz korekty kar łącznych z pkt. 4 i 7 wyroku. Dlatego uchylono rozstrzygnięcia z pkt. 4 i 7 o karach łącznych dot. obu oskarżonych, a po wymierzeniu na podstawie art. 278§1kk S. B. kary 8 miesięcy pozbawienia wolności a K.B. kary 1 roku pozbawienia wolności (przy uwzględnieniu uprzedniej karalności oskarżonych i działaniu wspólnie i w porozumieniu, to zachodziły podstawy do wymierzenia im, pomimo przyznania się oskarżonych, kar z sankcji art. 278§1kk powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a skoro K. B. kradzież tą popełnił w warunkach powrotu do przestępstwa, to wymierzona mu kara musiała być wyższa niż ta wymierzona S. B.), to orzeczono „nowe” kary łączne (z zastosowaniem zasady asperacji, z powodów wskazanych w uzasadnieniu sądu I instancji, które sąd odwoławczy podziela): S. B. karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności a K.B. karę 2 lat pozbawienia wolności. W ocenie sądu odwoławczego kary te winny spełnić też cele prewencyjno-wychowawcze wobec sprawców i pozostałych członków społeczeństwa.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt. III

w ustalonych okolicznościach sprawy, pomimo iż apelacja oskarżonego nie zasługiwała na uwzględnienie w całości, to zachodziły podstawy do zwolnienia oskarżonego od kosztów postępowania odwoławczego z uwagi na sytuację materialno-rodzinną oraz potrzebę naprawienia szkody (art. 624§1kpk)

7.  PODPIS