Sygn. akt IV P 270/19
W IMIENIU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 17 czerwca 2021 r.
Sąd Rejonowy w Puławach IV Wydział Pracy
w składzie następującym:
Przewodniczący: sędzia Magdalena Gałkowska
Ławnicy: Ewa Dutkiewicz, Monika Żywarska
Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Jankowska
po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2021 r. w Puławach
sprawy z powództwa R. L.
przeciwko (...) Skład (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.
o odszkodowanie za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę
1.oddala powództwo;
2. nie obciąża powoda kosztami procesu.
W pozwie z dnia 19 listopada 2019r. ( data nadania w placówce pocztowej) w sprawie IVP 270/19 pełnomocnik powoda R. L. wnosił o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego R. L. przez pozwaną (...) Skład (...) sp. z o.o. w P. za bezskuteczne.
Pozwana (...) Skład (...) sp. z o.o. w P. powództwa nie uznawała i wnosiła o jego oddalenie.
W piśmie procesowym z dnia z dnia 3 lipca 2020r. (k.51-59) pełnomocnik powoda zmodyfikował żądanie w ten sposób, że domagał się zasądzenia na rzecz powoda od pozwanej (...) Skład (...) sp. z o.o. w P. kwoty 10.479,63 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem i nieuzasadnione wypowiedzenie jemu umowy o pracę wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia tegoż pisma procesowego do dnia zapłaty oraz rozszerzył powództwo w ten sposób, że domagał się także zasądzenia na rzecz powoda od pozwanej spółki kwoty 5.663,99 zł tytułem wynagrodzenia za przepracowane przez powoda godziny nadliczbowe.
Zarządzeniem z dnia 14 lipca 2020r. ze sprawy IVP 270/19 wyłączone zostało do oddzielnego rozpoznania i wyrokowania roszczenie powoda o wynagrodzenie za godziny nadliczbowe ( k.69).
Pozwana (...) Skład (...) sp. z o.o. w P. zmodyfikowanego powództwa nie uznawała i wnosiła o jego oddalenie.
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
Powód R. L. zawarł umowę o pracę z Zakładem (...) w P. prowadzonym przez S. D. od 1 stycznia 1991r. i pracował tam jako sprzedawca – kierowca do 31 maja 2003r. ( k.15-16,akta osobowe). Powód swoją pracę wykonywał w sklepie znajdującym się w domu S. D. w P. przy ul. (...) ( bezsporne). W 2002r. założona została spółka (...) Skład (...) sp. z o.o. w P., wspólnikiem tej spółki początkowo był S. D., który był też Prezesem Zarządu ( bezsporne). W tamtym czasie w spółce zatrudnionych było 5 osób: S. D., jego żona i 3 pracowników, w tym powód, który w dniu 1 czerwca 2003r. zawarł umowę o pracę na czas nieokreślony z (...) Skład (...) sp. z o.o. w P., pracował tam jako sprzedawca - magazynier w sklepie przy ul. (...) ( k. 17, akta osobowe, zeznania świadka M. T. składane na piśmie k.109-117 ). Po śmierci jedynego wspólnika S. D., wspólnikami tej spółki zostały jego córki: B. W. i E. N., zaś w skład zarządu weszli: Prezes Zarządu B. W., Wiceprezesi Zarządu: A. W. i E. N. ( informacja z Krajowego Rejestru Sądowego - k.8-14, 141-144). Pozwana spółka ze względu na działalność powstających konkurencyjnych firm, w szczególności wielkopowierzchniowych sklepów (...) zaczęła tracić klientów i w 2012 r. po raz pierwszy odnotowała stratę, w kolejnych latach, poza rokiem 2013, także były straty ( zeznania świadka M. T.). W 2017 r. zostały rozwiązane umowy o pracę z dwoma pracownikami, min. odeszła E. N. i od 2017r. w spółce zatrudnieni byli na podstawie umowy o pracę: B. W. jako Prezes zarządu, A. W. jako wiceprezes zarządu i powód ( zeznania słuchanych w trybie art. 299 kpc). Powód zajmował się sprzedażą towarów znajdujących się w sklepie tj. wydawał towar, przyjmował fizycznie dostawy, zamawiał towar podczas wizyty przedstawiciela handlowego w sklepie ( zeznania świadków składane na piśmie: A. C. k.91-98, P. W. k.99-108, Ł. R. k.131-134). Także B. W. i A. W. zajmowali się tym czym zajmował się powód, ale wykonywali też inne obowiązki: A. W. zamawiał towar telefonicznie, wprowadzał towar do systemu, przygotowywał oferty cenowe dla klientów indywidualnych i firm, zaś B. W. także wprowadzała towar do systemu, regulowała płatności, obsługiwała system komputerowy (zeznania świadków składane na piśmie: A. C., P. W., Ł. R.). A. W. i B. W. brali także udział w przetargach, negocjowaniu cen ( zeznania A. W. i B. W. słuchanych w trybie art. 299 kpc - 01:05:26 nagrania rozprawy z dnia 10.06.21). Powód pracował w określonych godzinach pracy, w tym czasie w sklepie był ktoś z zarządu ( zeznania powoda słuchanego w trybie art. 299 kpc – 00:05:26 nagrania rozprawy z dnia 10.06.21).
Wiosną 2019r. wspólniczki i zarząd ustalili, że wobec kolejnych strat finansowych w firmie, to zlikwidują po wyprzedaniu zapasów, prowadzoną działalność, a w tym czasie zatrudnienie w spółce ograniczone zostanie do 2 osób w spółce tj. A. W. i B. W. ( zeznania A. W., B. W. i E. N. słuchanych w trybie art. 299 kpc – 01:05:26 nagrania rozprawy z dnia 10.06.21, zeznania świadka M. T.).
W dniu 17 października 2019r. (...) do spraw Orzekania o Niepełnosprawności zaliczył powoda do osób posiadających umiarkowany stopień niepełnosprawności (k.18) i w dniu 18 października 2019r. powód przedstawił pracodawcy to orzeczenie ( bezsporne).
W dniu 30 października 2019r. Zarząd pozwanej spółki w osobach : Prezes Zarządu B. W., Wiceprezesów Zarządu: A. W. i E. N. podjęli decyzję o likwidacji stanowiska pracy zajmowanego przez powoda, B. W. i A. W. sporządzili pismo wypowiadające powodowi umowę o pracę, a w piśmie tym jako przyczynę tej decyzji wskazano: likwidację stanowiska pracy ( k. 19, 153, akta osobowe, zeznania stron słuchanych w trybie art. 299 kpc). Pismo to zostało podpisane przez Prezes zarządu pozwanej spółki (...). W dniu 31 października 2019r. B. W. i A. W. razem wręczyli powodowi to pismo ( zeznania stron słuchanych w trybie art. 299 kpc ).
Stosunek pracy łączący strony rozwiązał się z dniem 31 stycznia 2020r. (bezsporne).
Po rozwiązaniu stosunku pracy w spółce zatrudnieni są na podstawie umowy o pracę B. W. i A. W., przy czym w trakcie roku 2020 wymiar czasu pracy i wysokość wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę zostały obniżone B. W. do ½ etatu ( zeznania A. W. i B. W. słuchanych w trybie art. 299 kpc, zeznania świadka M. T.).
Wynagrodzenie powoda stanowiło kwotę 3.421,16 zł ( k29).
Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy i aktach osobowych powoda, a wskazane wyżej, których prawdziwość i autentyczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Sąd także dał wiarą zeznaniom świadków: A. C., P. W. i Ł. R., gdyż świadkowie ci zgodnie ze sobą przedstawiają stan faktyczny, a ich zeznania nie są kwestionowane przez żadną ze stron. Zeznania świadka M. T. sąd także obdarzył wiara, świadek bardzo dokładnie i konkretnie udzieliła na piśmie odpowiedzi na postawione jej pytania, a jej zeznania jako osoby niezwiązanej z żadną ze stron są obiektywne i uznać je należy za prawdziwe.
Zeznania stron słuchanych w trybie sąd także obdarzył wiarą, bo nie zawierają w swoich treściach sprzeczności pomiędzy sobą, w szczególności absolutnie zgodne ze sobą są zeznania członków zarządu pozwanej spółki: B. W., A. W. i E. N.. Zeznania stron należy więc obdarzyć walorem wiarygodności.
Sąd Rejonowy zważył co następuje:
Żądanie powoda zasądzenia na jego rzecz od pozwanej spółki odszkodowania za niezgodne z prawem i nieuzasadnione wypowiedzenie jemu umowy o pracę, jest nieuzasadnione.
Na wstępie podnieść należy, iż rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem jest jednym ze sposobów rozwiązania stosunku pracy, następuje w wyniku złożenia przez jedną ze stron stosunku pracy tj. bądź przez pracodawcę, bądź przez pracownika jednostronnego oświadczenia woli w tym zakresie.
Zgodnie z art. 3 kp, pracodawcą jest jednostka organizacyjna, nawet gdyby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna - jeżeli zatrudniają one pracowników. Zgodnie z art. 3 1 kp, za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną, czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba. Zgodnie z przepisami kodeksu spółek handlowych, spółka z o.o. jest osobą prawną, a co za tym idzie - samodzielnym podmiotem działającym za pomocą swoich organów. Organem prowadzącym sprawy spółki oraz ją reprezentującym jest - zgodnie z art. 201 ust.1 kodeksu spółek handlowych, zarząd. Zgodnie z art. 205 § 1 k.s.h., jeżeli zarząd jest wieloosobowy, sposób reprezentowania określa umowa spółki. Jeżeli umowa spółki nie zawiera żadnych postanowień w tym przedmiocie, do składania oświadczeń w imieniu spółki wymagane jest współdziałanie dwóch członków zarządu albo jednego członka zarządu łącznie z prokurentem.
W informacji z KRS dotyczącym pozwanej spółki istnieje właśnie wpis, że do składania oświadczeń woli w zakresie praw i obowiązków majątkowych spółki oraz podpisywania dokumentów zawierających tego rodzaju oświadczenia w przypadku ustanowienia zarządu wieloosobowego, a tak jest w przypadku pozwanej spółki, oświadczenie to składa dwóch członków zarządu lub jeden członek zarządu z prokurentem. Faktem jest, że oświadczenie woli o wypowiedzeniu powodowi umowy o pracę zostało podpisane tylko przez Prezes zarządu B,W., ale co jest bezspornym i co jest istotnym, przy składaniu wobec powoda tego oświadczenia woli i wręczaniu pisma zawierającego to oświadczenie woli obecnych było 2 członków zarządu tj. B. W. i A. W., którzy wręczając powodowi to oświadczenie woli podali też uzasadnienie przedmiotowej decyzji. Należy także mieć na uwadze, że jak wynika ze zgodnych zeznań wszystkich członków zarządu pozwanej spółki oraz zeznań świadka M. T., trzyosobowy zarząd spółki, już wiosną 2019r., gdy kolejny rok kalendarzowy zakończył się stratą, podjął decyzję o wygaszaniu istnienia spółki i o tym, że w zatrudnieniu pozostaną tylko członkowie zarządu, czyli już wtedy podjęta została przez wszystkich członków zarządu decyzja o złożeniu w przyszłości wobec powoda oświadczenia woli o wypowiedzeniu jemu umowy o prace. Zresztą jak zeznała E. N. słuchana w charakterze strony, miała ona wiedzę, że w dniu 30 października 2019r. sporządzone zostało przez pozostałych członków zarządu spółki oświadczenie woli o wypowiedzeniu powodowi umowy o pracę. Zatem stwierdzić należy, że wolą wszystkich członków zarządu pozwanej spółki było, aby w dniu 30 października 2019r. wobec powoda takie oświadczenie woli zostało złożone; natomiast jak wynika z zeznań A. W. i B. W., treść pisma rozwiązującego z powodem umowę o pracę była sporządzona przez tych dwóch członków zarządu wspólnie i razem to oświadczenie woli wobec powoda o wypowiedzeniu jemu umowy o pracę z przyczyny - likwidacja stanowiska pracy, złożyli wobec powoda. Pismo to zostało wprawdzie podpisane tylko przez Prezes zarządu pozwanej spółki, ale - jak już wyżej podniesiono, stanowi ono oświadczenie woli wszystkich członków zarządu pozwanej spółki wyrażone w tej sprawie. Niepodpisanie pisma zawierającego oświadczenie woli o wypowiedzeniu umowy o pracę przez składającego wprost wobec powoda to oświadczenie woli - A. W. wraz z B. W. stanowi wprawdzie uchybienie, ale nie powodujące uznania, że przedmiotowe oświadczenie woli zostało złożone tylko przez jednego członka zarządu; zostało złożone wprost przez dwóch członków zarządu, czyli prawidłowo.
Jak już wyżej podniesiono, wypowiedzenie jest jednym ze sposobów rozwiązania stosunku pracy, w sytuacji gdy jedna ze stron stosunku pracy nie chce dalej współpracować z drugą i jest przewidzianym prawem sposobem rozwiązania stosunku pracy. Wypowiedzenie umowy nie może jednak wynikać z arbitralnych decyzji pracodawcy i musi być uzasadnione, co oznacza, że pracodawca nie może wypowiedzieć umowy na zasadzie swobodnego uznania (całkowicie dowolnie). Zgodnie z art. 30 § 4 kp wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony musi być dokonane z konkretnie wskazanej w piśmie przyczyny.
Jak wynika z treści pisma wypowiadającego powodowi umowę pracę, Zarząd pozwanej spółki postanowił rozwiązać z powodem umowę o pracę wobec likwidacji stanowiska pracy zajmowanego przez powoda.
W świetle utrwalonego już orzecznictwa Sądu Najwyższego, sąd nie może oceniać zasadności działań organizacyjnych i ekonomicznych podejmowanych przez pracodawcę, a więc kwestia, czy występuje potrzeba dokonania przez pracodawcę reorganizacji struktury zakładu pracy, w tym likwidacji konkretnego stanowiska pracy, należy do autonomii zarządczej pracodawcy i nie podlega ocenie sądu. Likwidacja więc stanowiska pracy w ramach rzeczywistych zmian organizacyjnych, uzasadnia wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę, a decyzje co do przydatności i celowości utrzymywania danego stanowiska mieszczą się w uprawnieniach pracodawcy i nie podlegają ocenie sądów pracy. Sąd- jak już wyżej podniesiono, nie jest więc uprawniony do badania celowości i zasadności zmiany struktury organizacyjnej zakładu, może jednak badać i oceniać, czy likwidacja stanowisk pracy jest autentyczna, decyzje co do przydatności i celowości utrzymywania danego stanowiska mieszczą się w uprawnieniach pracodawcy i nie podlegają ocenie sądów pracy. Sąd pracy nie jest też uprawniony do badania celowości i zasadności zmiany struktury organizacyjnej zakładu. Podobnie nie bada racjonalności decyzji gospodarczych lub innych decyzji związanych z zarządzaniem zakładem. Sąd nie może też kwestionować, czy decyzja o likwidacji była trafna merytorycznie od strony biznesowej (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego 2012 roku, w sprawie II PK 252/11).
Zarząd pozwanej spółki miał więc bezwzględne prawo, aby w zakresie stanu zatrudnienia podejmować takie decyzje, które w jego ocenie są właściwe, mając na uwadze dobro spółki i w takiej sytuacji, gdy zarząd spółki podjął decyzję o likwidacji stanowiska pracy zajmowanego przez lata przez powoda i dokonaniu zmian w organizacji pracy w ten sposób, że wszystkie obowiązki, także i te dotąd wykonywane przez powoda będą wykonywane przez 2 członków zarządu, to stwierdzić należy, że miał do tego prawo. Jak wynika ze zgodnych zeznań świadków: A. C., P. W. i Ł. R. oraz powoda i B. W. i A. W. słuchanych w charakterze strony, powód w okresie zatrudnienia w spółce zajmował się sprzedażą towarów znajdujących się w sklepie tj. wydawał towar, przyjmował fizycznie dostawy, ale B. W. i A. W. także stale zajmowali się sprzedażą w sklepie i wykonywali szereg innych obowiązków i ich decyzja, jako członków zarządu, że po rozwiązaniu z powodem stosunku pracy sami będą te obowiązki wykonywać, jest ich suwerenną decyzją. Jak wyżej podniesiono, sąd nie ma kompetencji, aby badać zasadność podjęcia decyzji o likwidacji stanowiska pracy, ale wobec tego, że zostały przeprowadzone dowody, w szczególności dowód z zeznań na piśmie świadka M. T., która przedstawiła, w ocenie sądu, obiektywnie sytuację finansową pozwanej spółki na przestrzeni lat, to stwierdzić należy, że w sytuacji gdy rokrocznie działalność spółki kończyła się stratami, to zrozumiałym jest, że członkowie zarządu, w tym wspólniczki, uznali że tak dalej być nie może. Faktem jest, że decyzja o dokonaniu wypowiedzenia powodowi stosunku pracy zapadła tuż po tym jak przedstawił on pracodawcy orzeczenie o stopniu niepełnosprawności i być może, mając na uwadze długoletni staż pracy powoda , było to niezręczne, ale wydaje się, że – w świetle sytuacji finansowej spółki i podjętej wcześniej decyzji o wygaszeniu spółki, było nieuniknione.
Poza sporem jest, że nikt na miejsce powoda nie został zatrudniony, jego obowiązki wykonują A. W. i B. W.. Zatem stwierdzić należy, że likwidacja stanowiska pracy zajmowanego przez powoda jest autentyczna i faktyczna.
Zatem uznać należy, ze decyzja podjęta przez zarząd pozwanej spółki o wypowiedzeniu powodowi umowy o pracę jest uzasadniona i podjęta zgodnie z prawem.
Wobec tego, sąd na podstawie art. 45 § 1 kp sąd orzekł jak w sentencji.
O kosztach procesu sąd orzekł w oparciu o przepis art. 102 kpc, który to przepis stanowi, iż w wypadkach szczególnie uzasadnionych, sąd może nie obciążać w ogóle strony przegrywającej kosztami procesu. Zdaniem sądu, taka sytuacja tu właśnie zaistniała. Powód, pozostaje obecnie bez pracy, a decydując się na dochodzenie swoich praw na drodze sądowej, niewątpliwie był subiektywnie przekonany o zasadności swego roszczenia.