Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lipca 2019 roku

Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Dubinowicz – Motyk

Protokolant: Ewa Lutka

po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2019 roku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko A. S. i M. S.

o zapłatę kwoty 851 805,86zł

I utrzymuje w mocy nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym tut. Sądu z dnia 8 marca 2016 roku sygn. II Nc 32/16 w części dotyczącej zasądzenia kwoty 646 753,96zł (sześćset czterdzieści sześć tysięcy siedemset pięćdziesiąt trzy złote dziewięćdziesiąt sześć grosy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty oraz w części zasądzającej ustawowe odsetki za opóźnienie w zapłacie kwot: - 51 000zł (pięćdziesiąt jeden tysięcy złotych) za okres od dnia 6 stycznia 2016 roku do dnia 29 marca 2016 roku, - 25 002zł (dwadzieścia pięć tysięcy dwa złote) za okres od dnia 6 stycznia 2016 roku do dnia 4 kwietnia 2016 roku, - 20 100zł (dwadzieścia tysięcy sto złotych) za okres od dnia 6 stycznia 2016 roku do dnia 21 kwietnia 2016 roku, - 43 800zł (czterdzieści trzy tysiące osiemset złotych) za okres od dnia 6 stycznia 2016 roku do dnia 5 maja 2016 roku, - 58 200zł (pięćdziesiąt osiem tysięcy dwieście złotych) za okres od dnia 6 stycznia 2016 roku do dnia 14 czerwca 2016 roku;

II uchyla nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym tut. Sądu z dnia 8 marca 2016 roku sygn. II Nc 32/16 w części dotyczącej zasądzenia kwoty 198 102zł (sto dziewięćdziesiąt osiem tysięcy sto dwa złote) i w tym zakresie postępowanie umarza;

III uchyla nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym tut. Sądu z dnia 8 marca 2016 roku sygn. II Nc 32/16 w części dotyczącej zasądzenia kwoty 6950zł (sześć tysięcy dziewięćset pięćdziesiąt złotych) i w tym zakresie powództwo oddala;

IV uchyla nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym tut. Sądu z dnia 8 marca 2016 roku sygn. II Nc 32/16 w części dotyczącej rozstrzygnięcia o kosztach postępowania i zasądza od pozwanych M. S. i A. S. solidarnie na rzecz powoda (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 25 065zł (dwadzieścia pięć tysięcy sześćdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

V nieuiszczone koszty sądowe przejmuje na rachunek Skarbu Państwa;

Sygn. akt II C 328/17

UZASADNIENIE

Dnia 16 lutego 2016 roku powódka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniosła pozew w postępowaniu nakazowym, domagając się zasądzenia od pozwanych M. S. i A. S. solidarnie z weksla kwoty 851 805,96zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 6 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazała, iż jest posiadaczem weksli własnych, na podstawie którego M. S. jako wystawca oraz A. S. jako poręczyciel zobowiązali się zapłacić łącznie kwotę 851 805,96zł w terminie do dnia 5 stycznia 2016 roku, jednak pozwani do dnia wniesienia pozwu nie wykonali swego zobowiązania. (k.2)

W dniu 8 marca 2016 roku tut. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym o sygn. akt II Nc 32/16, uwzględniając żądanie pozwu. (k. 25).

W ustawowym terminie pozwani M. S. i A. S. wnieśli zarzuty od w/w nakazu zapłaty, domagając się uchylenia nakazu zapłaty i oddalenia powództwa w całości. Pozwani akcentowali, iż powodowa spółka odebrała przewłaszczone przedmioty bez uprzedniego wypowiedzenia umowy pożyczki i wezwania do zwrotu przedmiotu przewłaszczenia, uzupełniała weksel przed sprzedażą przewłaszczonych przedmiotów, nie znając salda rozliczeń stron, a swoim działaniem nadużywa przysługującego jej prawa w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego. (k. 33-36)

Postanowieniem z dnia 13 grudnia 2016 roku, wydanym w sprawie o sygnaturze X GU 579/16, Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie ogłosił upadłość M. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą: (...) M. S.. (k.91-92). Wobec powyższego, tut. Sąd postanowieniem z dnia 15 maja 2017 roku na podstawie art. 174§1 pkt 4 kpc zawiesił postępowanie w sprawie w części dotyczącej pozwanego M. S.. (k.143-144) Po prawomocnym umorzeniu postępowania upadłościowego (k.278), postanowieniem z dnia 16 stycznia 2019 roku podjęto zawieszone postępowanie w sprawie. (k.290)

W odpowiedzi na zarzuty pozwanych, strona powodowa podtrzymała co do zasady swoje stanowisko, cofając pozew co do kwoty 198 102zł uzyskanej ze sprzedaży przewłaszczonych na jej rzecz przedmiotów dostawy, która została zaliczona na poczet należności głównej. Powódka wnosiła o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanych solidarnie kwoty 653 703,96zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 6 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty oraz odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od następujących kwot: - 20 100zł za okres od 6 stycznia 2016 roku do 21 kwietnia 2016 roku, - 51000zł za okres od 6 stycznia 2016 roku do 29 marca 2016 roku, - 43800zł za okres od 6 stycznia 2016 roku do 5 maja 2016 roku, - 25002zł za okres od 6 stycznia 2016 roku do 4 kwietnia 2016 roku, - 58200zł za okres od 6 stycznia 2016 roku do 14 czerwca 2016 roku. Powodowa spółka wskazała, że sporne weksle zabezpieczał należności z umowy pożyczki nr (...), że umowy te zostały wypowiedziane w dniu 28 października 2015 roku wobec nieuregulowania należności z nich wynikających, a także wskazała sposób określenia wysokości obu sum wekslowych. (k. 154-157)

Po zapoznaniu się ze stanowiskiem powódki, pozwani nadal domagali się uchylenia nakazu zapłaty i oddalenia powództwa, podtrzymując swoje argumenty i dodatkowo zarzucając że powodowa spółka sprzedała sprzęt dentystyczny będący przedmiotem przewłaszczenia poniżej jego wartości. (k.194-196 i 299-301)

Strony podtrzymywały swoje stanowiska w momencie zamknięcia rozprawy. (k.318-319 i e-protokół rozprawy z dnia 12 lipca 2019 roku)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarła z M. S., prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) w dniu 17 października 2012 roku umowę pożyczki nr (...). Zgodnie z postanowieniami umowy powódka pożyczyła pozwanemu kwotę 450 000zł, przeznaczoną na nabycie tomografu, a M. S. zobowiązał się do zwrotu pożyczki wraz z oprocentowaniem w 72 miesięcznych ratach, z których termin płatności ostatniej miał przypadać na 15 października 2018 roku.

W ogólnych warunkach umowy pożyczki, stanowiących integralną część umowy, przewidziano, iż (...) sp. z o.o. jest uprawniona do wypowiedzenia umowy w całości lub w części albo zażądania dodatkowego zabezpieczenia m.in. w razie niezapłacenia przez pożyczkobiorcę jakiejkolwiek kwoty należnej na podstawie umowy w czasie i w sposób określony w umowie. Z chwilą otrzymania oświadczenia o wypowiedzeniu umowy pożyczkobiorca stawać się miał zobowiązany do zapłaty w terminie określonym w oświadczeniu kwoty niespłaconej pożyczki wraz z narosłymi odsetkami i innymi kwotami należnymi zgodnie z umową.

Jako zabezpieczenie roszczeń wynikających z umowy pożyczki strony przewidziały weksel in blanco z wystawienia pożyczkobiorcy poręczony przez A. S. oraz przewłaszczenie na zabezpieczenie ustanowione na urządzeniu którego zakup miał być sfinansowany dzięki pożyczce. Porozumienie wekslowe i umowa przewłaszczenia były załącznikiem do umowy pożyczki.

W porozumieniu wekslowym przewidziano m.in., iż (...) sp. z o.o. w W. będzie uprawniona do uzupełnienia treści weksla w razie nie wywiązywania się przez pozwanego z zobowiązań przewidzianych w umowie pożyczki, poprzez wpisanie na wekslu miejsca wystawienia, daty wystawienia, remitenta, miejsca i terminu płatności oraz sumy wekslowej w wysokości pokrywającej całość roszczenia pieniężnego (...) sp. z o.o. do pożyczkobiorcy z tytułu nieterminowego wywiązywania się pożyczkobiorcy z zobowiązań wynikających z umowy.

Umowa przewłaszczenia precyzowała zaś, iż w razie niespłacenia pożyczki wraz z odsetkami w terminach oznaczonych w umowie pożyczki (...) sp. z o.o. może zbyć przewłaszczone rzeczy, zaliczając uzyskaną kwotę na spłatę zadłużenia z tytułu udzielonej pożyczki, zaś umorzenie długu nastąpi w wysokości i dacie wpływów z dokonanej sprzedaży przewłaszczonych rzeczy. Wskazano w niej także, że w razie niespłacenia pożyczki w terminie w razie zgłoszenia przez (...) sp. z o.o. żądania zwrotu przewłaszczonych rzeczy, obowiązek dostarczenia ich na własny koszt do wskazanego przez (...) miejsca spoczywa na pozwanym, a jeśli nie wykona on tego obowiązku – powodowa spółka ma prawo odebrania przewłaszczonych rzeczy i żądania kompensaty od pozwanego poniesionych przez siebie kosztów windykacji, w tym kosztów przewozu.

Dowód: umowa pożyczki z załącznikami i aneksem k. 16-17 i 40 oraz 158-159 i 163, ogólne warunki umowy pożyczki k.41-45 i 160-162

M. S. otrzymał pożyczoną kwotę oraz przekazał powódce podpisany przez siebie jako wystawcę i przez A. S. jako poręczyciela weksel in blanco. niesporne, nadto weksel k.4

W dniu 19 czerwca 2013 roku (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarła z M. S., prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) kolejną umowę pożyczki, o numerze (...). Zgodnie z jej postanowieniami powódka pożyczyła pozwanemu kwotę 721 800zł, przeznaczoną na nabycie dwóch aparatów pantomograficznych i lasera dentystycznego, a M. S. zobowiązał się do zwrotu pożyczki wraz z oprocentowaniem w 72 miesięcznych ratach.

Jako zabezpieczenie roszczeń wynikających z umowy pożyczki strony przewidziały weksel in blanco z wystawienia pożyczkobiorcy poręczony przez A. S. oraz warunkowe przewłaszczenie na zabezpieczenie ustanowione na urządzeniach, których zakup miał być sfinansowany dzięki pożyczce, a także zastaw rejestrowy na w/w urządzeniach. Porozumienie wekslowe i warunkowa umowa przewłaszczenia były załącznikiem do umowy pożyczki, a ich postanowienia były tożsame do uzgodnień towarzyszących umowie nr (...).

Dowód: umowa pożyczki z załącznikami k. 13-15 i 164-166, ogólne warunki umowy pożyczki k.167-169

M. S. otrzymał pożyczoną kwotę oraz przekazał powódce podpisany przez siebie jako wystawcę i przez A. S. jako poręczyciela weksel in blanco. niesporne, nadto weksel k.3

Ze względu na niedotrzymywanie przez M. S. harmonogramu zwrotu pożyczek i nieuregulowanie należności pomimo wyznaczenia dodatkowego terminu zapłaty, pismami z dnia 28 października 2015 roku powodowa spółka wypowiedziała umowę pożyczki nr (...) i umowę pożyczki nr (...) oraz wezwała pozwanego do dostarczenia w terminie 2 dni od otrzymania pism przedmiotów finansowanych na podstawie w/w umów do magazynu w W.. Do pisma dołączono zestawienie nieuiszczonych należności za okres od czerwca 2015 roku.

W/w pisma zostały skierowane na adres przy ul. (...) w W., uwidoczniony jako adres do doręczeń pozwanego w centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej. Przesyłka, mimo awizowania w dniach 29 października 2015 roku i 6 listopada 2015 roku, nie została przez M. S. odebrana.

Dowody: informacja z CEDIG k.23, wypowiedzenie (...) k.170, wypowiedzenie (...) k.171, potwierdzenie nadania k.172, informacja o statusie przesyłki k.173

W listopadzie 2015 roku przedstawiciele (...) sp. z o.o. odebrali od M. S. aparaty pantomograficzne, tomograf i lasery, będące przedmiotem umów przewłaszczenia na zabezpieczenie należności z obu w/w umów pożyczek.

(...) sp. z o.o. poniosła koszty transportu i wyceny odebranych od pozwanego przedmiotów.

Dowody: protokoły odbioru k.37-38, faktury k.184-186, wyceny k.325-359

W dniu 15 grudnia 2015 roku powodowa spółka dokonała rozliczenia umowy pożyczki nr (...), określając swoją wierzytelność wobec M. S. na kwotę 299 317,49zł. W jej skład wchodziły:

- należności zafakturowane a niezapłacone na dzień wystawienia noty w kwocie 37 415,94zł,

- pozostała do spłaty pożyczka w kwocie 245 933,10zł,

- odsetki karne od należności wymagalnych i od kapitału pożyczki pozostałego do spłaty w kwocie 4788,45zł,

- koszty windykacji w kwocie 11 180zł.

Elementem w/w kosztów windykacji, jakimi obciążono pozwanego były: należności za transport maszyn do umowy nr (...) w kwocie 3700zł, należności za wycenę maszyn do umowy nr (...) w kwocie 530zł i należności za transport maszyn do umowy o numerze (...) w kwocie 6950zł.

Dowód: nota rozliczeniowa i rozliczenie umowy k.174-175

Tego samego dnia powódka rozliczyła umowę pożyczki nr (...), określając swoją należność wobec pozwanego na kwotę 552 488,47zł i określając jej składniki: - należności zafakturowane a niezapłacone na dzień wystawienia noty w kwocie 65 841,27zł, - pozostała do spłaty pożyczka w kwocie 469 450,10zł, - odsetki karne od należności wymagalnych i od kapitału pożyczki pozostałego do spłaty w kwocie 9077,10zł, - koszty windykacji w kwocie 8120zł.

Dowód: nota rozliczeniowa i rozliczenie umowy k.176-177

Pismem z dnia 28 grudnia 2015 roku M. S. jako wystawca weksla oraz A. S. jako poręczyciel weksla zostali poinformowani przez (...) sp. z o.o. o uzupełnieniu weksla in blanco, wystawionego na zabezpieczenie roszczeń z umowy pożyczki nr (...), poprzez wpisanie jako sumy wekslowej kwoty 552 488,47zł oraz wysokości i rodzaju należności składających się na tę kwotę. Powód jednocześnie wezwał pozwanych do wykupu weksla do dnia 5 stycznia 2016 roku, informując iż taki został wpisany termin płatności weksla.

Tego samego dnia wystosowano do pozwanych zawiadomienie o uzupełnienia weksla in blanco, wystawionego na zabezpieczenie roszczeń z umowy pożyczki nr (...), poprzez wpisanie jako sumy wekslowej kwoty 299 317,49zł, wysokości i rodzaju należności składających się na tę kwotę, wpisanym terminie płatności weksla i wezwaniu do jego wykupu do dnia 5 stycznia 2016 roku.

Dowód: weksel k.3, zawiadomienia o uzupełnieniu weksla k.18 i 19, weksel k.4, zawiadomienia o uzupełnieniu weksla k.20 i 21

(...) sp. z o.o. w W. w grudniu 2015 roku zaoferowała do sprzedaży przewłaszczone na jej rzecz przez pozwanego i odebrane od pozwanego sprzęty stanowiące wyposażenie gabinetu dentystycznego. Zostały one sprzedane: – aparat pantomograficzny w dniu 29 marca 2016 roku za kwotę 55 080zł brutto (51 000zł netto), laser dentystyczny w dniu 4 kwietnia 2016 roku za kwotę 27 002,16zł brutto (25 002zł netto), laser dentystyczny w dniu 21 kwietnia 2016 roku za kwotę 21 708zł brutto (20 100zł netto), aparat pantomograficzny w dniu 5 maja 2016 roku za kwotę 47 304zł brutto (43 800zł netto) i tomograf w dniu 14 czerwca 2016 roku za kwotę 62 856zł brutto (58 200zł netto).

Dowód: raporty sprzedaży k.320-324, faktura Vat nr (...) k.178, faktura Vat nr (...) k.179, faktura Vat nr (...) k.180, faktura Vat nr (...) k.181, faktura Vat nr (...) k.182

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się w przeważającej części uzasadnione.

Skoro powódka powoływała się na odpowiedzialność pozwanego M. S. jako wystawcy weksla i odpowiedzialność pozwanej A. S. jako poręczyciela weksla, podstawą prawną żądania pozwu był: - przepis art. 47 ustawy prawo wekslowe, przewidujący, iż wystawca i poręczyciel weksla ponoszą solidarną odpowiedzialność wobec posiadacza weksla, - przepis art. 103 ust. 1 w zw. z art. 28 ust. 1 ustawy prawo wekslowe, przewidujący, iż wystawca weksla własnego jest zobowiązany do bezwarunkowej zapłaty weksla w terminie płatności i – przepis art. 32 w/w ustawy, przewidujący iż poręczyciel wekslowy odpowiada tak samo, jak ten, za kogo poręczył.

W rozpoznawanej sprawie jest niesporne, iż M. S. wystawił dwa weksle in blanco, a A. S. poręczyła za M. S. jako wystawcę weksli. Poręczenie to spełnia wszystkie wymogi ważności poręczenia wekslowego, określone w art. 31 powołanej ustawy, a sam weksel in blanco został uzupełniony w sposób spełniający wymogi ważności weksla własnego (art. 101 ustawy). Bezsporne było także, iż weksle przedstawione przez powódkę były wekslami in blanco o charakterze gwarancyjnym – zabezpieczały wierzytelności (...) sp. z o.o. wobec M. S. z tytułu umów pożyczki nr (...) (weksel na k.4) i nr (...) (weksel na k.3), co wprost wynika z treści deklaracji wekslowych.

Ustalony, gwarancyjny charakter weksli ma istotne znaczenie z uwagi na zakres przysługujących pozwanym zarzutów. Stosownie do art. 10 ustawy prawo wekslowe, jeżeli weksel, niezupełny w chwili wystawienia, uzupełniony został niezgodnie z zawartym porozumieniem, nie można wobec posiadacza zasłaniać się zarzutem, że nie zastosowano się do tego porozumienia, chyba że posiadacz nabył weksel w złej wierze albo przy nabyciu dopuścił się rażącego niedbalstwa. Ponieważ w rozpoznawanej sprawie powodowa spółka jest remitentem, pozwani nie byli ograniczeni w możności podnoszenia zarzutu uzupełnienia weksla niezgodnie z porozumieniem wekslowym. Zarzut taki pozwani formułowali, choć w sposób pośredni, wskazując iż w dacie wypełnienia weksli wierzytelność powódki wobec M. S. z tytułu w/w umów pożyczek istniała w mniejszej wysokości niż kwota wpisana na wekslu (tu: zarzut zaniechania wypowiedzenia umów pożyczek czy też zaniechania pomniejszenia należności o rzeczywistą wartość odebranych pozwanemu przewłaszczonych na zabezpieczenie umów pożyczek). Tej treści zarzuty skutkowały przeniesieniem sporu na płaszczyznę tzw. stosunku podstawowego, czyli umów pożyczki nr (...) zawartej przez powódkę z pozwanym.

Wymaga jednak podkreślenia, że podniesienie przez dłużnika wekslowego zarzutów ze stosunku podstawowego nie powoduje utraty przez posiadacza weksla formalnej i materialnej legitymacji wekslowej. W dalszym ciągu na dłużniku wekslowym spoczywa ciężar udowodnienia, że weksel wypełniony został niezgodnie z zawartym porozumieniem wekslowym i nie ma podstaw, aby ciężar dowodzenia okoliczności ze stosunku podstawowego, uzasadniających uzupełnienie weksla, przerzucać na wierzyciela wekslowego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 października 2000 roku V CKN 136/00). Dochodzenie przez powoda praw z weksla wystawionego przez dłużnika osobistego stwarza domniemanie istnienia wierzytelności wekslowej w wysokości sumy wekslowej i przerzuca ciężar dowodu przeciwnego na dłużnika (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 2009 roku V CSK 129/09). Powód nie ma obowiązku wskazania już w pozwie tytułu dochodzonych kwot, a dopiero po wniesieniu zarzutów jest obowiązany do określenia, z czego wynika dochodzona pozwem kwota (por. uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 28 października 2011 r., VI ACa 546/11, LEX nr 1136133).

(...) sp. z o.o. i M. S. zamieszczone w porozumieniach wekslowych oznaczają, iż powódka była uprawniona do uzupełnienia otrzymanych weksli in blanco m.in. poprzez wpisanie jako sumy wekslowej kwoty pokrywającej całość roszczenia pieniężnego (...) sp. z o.o. do M. S. z tytułu nieterminowego wywiązywania się z zobowiązań pieniężnych wynikających z umów pożyczki. Oznacza to, iż suma wekslowa miała odzwierciedlać wysokość zobowiązania pozwanego z umowy pożyczki istniejącego w dacie uzupełnienia weksla. Weksle zostały wypełnione przez stronę powodową w dniu 28 grudnia 2015 roku, a sposób w jaki je uzupełniono, przedstawiony w zawiadomieniu o wypełnieniu i w tzw. rozliczeniu umowy nakazuje przyjąć, iż zdaniem strony powodowej na tę datę zobowiązania M. S. z umowy pożyczki nr (...) wynosiły 299 317,49zł i z umowy pożyczki nr (...) – 552 488,47zł. Pozwani kwestionowali powyższe, powołując się na zaniechanie wypowiedzenia umów pożyczek. Tymczasem, jest niesporne, iż pozwany nieterminowo regulował raty pożyczek i że powodowa spółka w dniu 28 października 2015 roku wystosowała do pozwanego oświadczenie o ich wypowiedzeniu, do czego była uprawniona w świetle postanowień punktu 12 ust.1a ogólnych warunków umowy pożyczki. Następstwem skutecznego wypowiedzenia umowy pożyczek jest natychmiastowa wymagalność całej należności z tej umowy. Sąd stoi na stanowisku, iż oświadczenie o wypowiedzeniu w/w umów zostało dokonane, mimo iż pozwany faktycznie nie odebrał przesyłki je zawierającej. Strona powodowa wykazała, że pismo nadała listem poleconym na adres wskazany przez pozwanego jako adres do doręczeń i odnotowany w CEDIG – dokonała tym samym wszelkich czynności umożliwiających zapoznanie się przez pozwanego z treścią swojego oświadczenia. To, iż pozwany z możliwości tej nie skorzystał, nie odbierając przesyłki, nie niweczy skuteczności złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy. Stosownie bowiem do art. 61§1 zd. 1 kc oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Po drugie, pozwani nie uprawdopodobnili by uzyskana przez powodową cena sprzedaży przedmiotów przewłaszczenia nie odpowiadała ich rzeczywistej wartości i nie zmierzali do udowodnienia swoich twierdzeń, jako że po otrzymaniu odpisu pisma powodowej spółki z dnia 8 czerwca 2017 roku nie zgłaszali wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego. Tymczasem powodowa spółka uprawdopodobniła dochowanie ogólnych aktów staranności przy sprzedaży odzyskanych od pozwanego przewłaszczonych na swoją rzecz przedmiotów, tj. zlecenie ich wyceny wyspecjalizowanej firmie, wystawienie do sprzedaży poprzez publiczną licytację, oczekiwanie na kolejne postąpienia itp. Podobnie, wnioskowanie przez pełnomocnika pozwanych na rozprawie w dniu 12 lipca 2019 roku o zakreślenie terminu na ustosunkowanie się do wyliczeń przedstawionych przez powodową spółkę (czyli tzw. rozliczenia umów), było w oczywisty sposób spóźnione z uwagi na treść art. 493§1 kpc. Sąd zauważa, iż ustosunkowując się do zarzutów pozwanych strona powodowa przedłożyła dokumenty wyjaśniające sposób rozliczenia spornych umów pożyczki oraz w piśmie procesowym przedstawiła przyjęty przez siebie mechanizm wyliczeń (k.154-186), a pozwani bezpośrednio po otrzymaniu odpisu w/w pisma nie ustosunkowali się merytorycznie do tych zagadnień i nie sprecyzowali swoich zarzutów.

Strona powodowa, przedkładając noty rozliczeniowe, rozliczenie umów i zawiadomienia o uzupełnieniu weksli wykazała – z wyjątkiem dotyczącym kwoty 6950zł przy umowie pożyczki nr (...) - wysokość zobowiązania pozwanego wobec niej z tytułu obu umów pożyczek, a więc i zasadność wpisania kwot tych zobowiązań jako sumy wekslowej na wystawionych przez pozwanego wekslach in blanco mających zabezpieczać wierzytelności z tych umów. Wskazywany przez stronę powodową sposób obliczenia wysokości owych należności znajdował, co do zasady, podstawy w postanowieniach zamieszczonych w ogólnych warunków umowy pożyczki, a przedstawione obliczenia były poprawne pod względem rachunkowym, z tym, iż już po rozliczeniu umów pożyczki doszło do sprzedaży przedmiotów przewłaszczenia i „pomniejszenia” należności z obu umów pożyczki.

Jak wyżej sygnalizowano, analiza przedstawionych przez powodową spółkę dokumentów wykazała jednak oczywisty brak podstaw do domagania się przez powódkę zapłaty kwoty 6950zł – stanowi ona bowiem element kosztów windykacji innej umowy, tj. zwrot kosztów przewłaszczonych przedmiotów zabezpieczających należności z umowy nr (...) (innej niż te umowy, które zabezpieczały weksle złożone do akt). Wobec treści deklaracji wekslowej, strona powodowa nie była uprawniona uzupełnić weksla zabezpieczającego należności z tytułu umowy pożyczki nr (...) należnościami z innej umowy – tym samym powództwo w tej części było nieuzasadnione, o czym orzeczono w punkcie III sentencji wyroku.

W następstwie skutecznego cofnięcia pozwu co do kwoty 198 102zł, Sąd uchylił nakaz zapłaty w części zasądzającej tę kwotę i umorzył postępowanie w tym zakresie, stosownie do art. 496 kpc i art. 355§1 kpc, orzekając jak w punkcie II sentencji wyroku.

Sąd nie podzielił także stanowiska pozwanych, iż wystąpienie przez powodową spółkę z pozwem stanowi nadużycie prawa i nie powinno korzystać z ochrony, a pozew winien być oddalony na podstawie art. 5 kc. Ani w treści umowy pożyczki ani w treści umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie nie zawarto postanowień o tym, w jakiej kolejności powodowa spółka może korzystać z ustanowionych na jej rzecz zabezpieczeń, co czyni nieuzasadnionymi argumenty pozwanych o „przedwczesności” uzupełnienia weksli in blanco i wytoczeniu powództwa na nich opartego przed sfinalizowaniem uprawnień wynikających z umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie. Również przywoływany przez pozwanych argument o zaniechaniu wypowiedzenia umów pożyczek nie jest trafny, skoro – jak wyżej wskazano – w ocenie Sądu doszło do skutecznego złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy nr (...). Tak argumentując, na podstawie powołanych w części wstępnej uzasadnienia przepisów i art. 496 kpc, Sąd utrzymał w mocy nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 8 marca 2016 roku sygn. II Nc 32/16 w części zasądzającej kwotę 646 753,96zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 stycznia 2016 roku i zasądzającej ustawowe odsetki za opóźnienie od kwot wymienionych w punkcie I sentencji wyroku (odpowiadających należnościom z weksli, kompensowanym po uzyskaniu wpłat z tytułu sprzedaży przewłaszczonych przedmiotów).

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98§1 i 3 kpc, zasądzając od pozwanych, jako strony przegrywającej na rzecz powódki poniesione koszty postępowania. W ocenie Sądu, dokonane w toku postępowania cofnięcie pozwu co do kwoty 198 102zł w następstwie zaliczenia na poczet zadłużenia kwoty uzyskanej ze sprzedaży przedmiotów przewłaszczenia, nie może być traktowane jako okoliczność „obciążająca” stronę powodową i nie uzasadnia uznania powodowej spółki za stronę przegrywającą proces w tej części. Porównanie zaś wysokości żądanej pierwotnie kwoty (851 805,96zł) z kwotą co do której powództwo zostało oddalone (6950zł) nie uzasadnia modyfikacji wyniku postępowania. Na poniesione przez powódkę koszty procesu składały się: - wynagrodzenie pełnomocnika powódki w kwocie 14400zł, - kwota 17zł uiszczona tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i - uiszczona opłata sądowa od pozwu w kwocie 10648zł.

Z uwagi na wynik sporu nieuiszczone koszty sądowe (tj. opłata sądowa od zarzutów i opłaty sądowe od zażalenia, od których pozwani zostali zwolnieni), zostały przejęte na rachunek Skarbu Państwa.