Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 listopada 2020 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Renata Gąsior

po rozpoznaniu posiedzeniu niejawnym w dniu 5 listopada 2020 r. w Warszawie

sprawy Zakładu Usług (...) Spółki jawna w W.

z udziałem M. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W.

o wysokość zadłużenia z tytułu nieopłaconych składek

na skutek odwołania Zakładu Usług (...) Spółki jawna w W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia z dnia 24 maja 2019 r. nr (...)

1. oddala odwołanie,

2. zasądza od Zakładu Usług (...) Spółki jawna w W. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. kwotę 900,00 zł (dziewięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Renata Gąsior

UZASADNIENIE

Zakład Usług (...) Spółka jawna z siedzibą w W. w dniu 12 lipca 2019 r. nadał w placówce pocztowej odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 24 maja 2019 r., nr: (...) w przedmiocie stwierdzenia zadłużenia składkowego na Fundusz Emerytur Pomostowych za ubezpieczonego M. P. za okres od stycznia 2010 r. do marca 2017 r. Jako wartość przedmiotu sporu wskazał kwotę 4.586,00 zł (odwołanie z dnia 12 lipca 2019 r. k. 21-23 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 26 lipca 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oraz o zasądzenie od strony odwołującej na swoją rzecz kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych (odpowiedź na odwołanie z dnia 26 lipca 2019 r. k. 21-23 a.s.).

Wyrokiem z dnia 5 listopada 2020 r. Sąd Okręgowy (...)w Warszawie (...) w pkt 1 oddalił odwołanie, a w pkt. 2 zasądził od odwołującego Zakładu Usług (...) Spółki jawnej z siedzibą w W. na rzecz organu rentowego kwotę 900,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (k. 173 a.s.).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 98 § 1 i 3 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone
w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Sformułowana w powyższym przepisie zasada odpowiedzialności za wynik procesu oznacza, że strona, która przegrała sprawę, jest obowiązana zwrócić przeciwnikowi poniesione przez niego koszty procesu. Co do zasady przegrywającym proces jest powód, którego żądanie nie zostało uwzględnione, lub pozwany, którego obrona okazała się nieskuteczna - bez względu na to, czy strona uległa co do istoty, czy też formalnie, np. przez odrzucenie pozwu, i bez względu na to, czy doszło do tego z winy strony przegrywającej (zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 10 listopada 2010 r., III PZ 5/10, LEX nr 686071; z dnia 23 lutego 2012 r., V CZ 146/11, LEX nr 1147818). Zasady te odnoszą się również do oddalenia bądź odrzucenia odwołania od decyzji organu rentowego, które w postępowaniu odrębnym w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych pełni rolę pozwu.

Sąd Okręgowy zważył, że przedmiotem niniejszego postępowania było odwołanie płatnika składek Zakładu Usług (...) Spółki jawnej z siedzibą w W. od decyzji organu rentowego, która związana jest z kwestią ustalenia zadłużenia składkowego na Fundusz Emerytur Pomostowych za M. P. za okres od stycznia 2010 r. do marca 2017 r. Sprawa ta nie należy zatem do kategorii spraw wymienionych w § 9 ust 2 (sprawy o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego i zaopatrzenia emerytalnego) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1804), zmienionego następnie rozporządzeniem z dnia 3 stycznia 2018 r. (Dz. U. z 2018r. poz. 265), dla których stawki minimalne kosztów zastępstwa procesowego wynoszą 180 zł.

Odnosząc się do wysokości kosztów, jakie powinny zostać zasądzone w niniejszym postępowaniu na rzecz organu rentowego wskazać należy, że zagadnienie zakresów stosowania § 2 i § 9 ust. 2 w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych było już kilkakrotnie przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego na tle innych przedmiotów sporu niedotyczących prawa do świadczeń lub ich wysokości (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 5 czerwca 2009 r., I UZP 1/09 i z dnia 1 czerwca 2010 r., III UZ 3/10). W obu powołanych orzeczeniach Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że w sprawach o składki na ubezpieczenia społeczne nie ma zastosowania § 9 ust. 2 powołanego wyżej rozporządzenia, odwołując się także do stanowiska Sądu Najwyższego wyrażonego we wcześniejszej uchwale z dnia 9 marca 1993 r., II UZP 5/93, rozpatrującej podobne zagadnienie na gruncie uprzednio obowiązującego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 czerwca 1992 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w postępowaniu przed organami wymiaru sprawiedliwości (Dz. U. Nr 48, poz. 220).

Podkreślić należy, że § 9 ust. 2 omawianego rozporządzenia, jako jedyny odnoszący się wprost do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, określa stawki minimalne opłat za czynności radcy prawnego tylko w sprawach o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego i zaopatrzenia emerytalnego. Przedmiot postępowania w niniejszej sprawie nie jest więc określony w § 9 ust. 2 rozporządzenia. Trzeba dodać, że przedmiot ten nie jest wprost określony również w pozostałych przepisach rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. W takiej sytuacji należy zatem odwołać się do treści § 20 rozporządzenia, zgodnie z którym wysokość stawek minimalnych w sprawach nieokreślonych w rozporządzeniu ustala się, przyjmując za podstawę stawkę w sprawach o najbardziej zbliżonym rodzaju. Sprawami o najbardziej zbliżonym rodzaju do takiej sprawy, w rozumieniu § 20 rozporządzenia, są sprawy, o których mowa w § 2, tj. takie, w których o wysokości stawek minimalnych decyduje wartość ich przedmiotu (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2010 r., II UK 199/09).

W rozpatrywanej sprawie winien mieć zatem zastosowanie § 2 pkt 3 rozporządzenia z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015r. poz. 1804), zmienionego następnie rozporządzeniem z dnia 3 stycznia 2018 r. (Dz. U. z 2018r. poz. 265) bowiem wartość przedmiotu sprawy wynosi 4.586,00 zł. W tej sytuacji stawka minimalna powinna zatem wynosić 900,00 zł.

SSO Renata Gąsior