Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 sierpnia 2020 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Justyna Wyrwas-Oliwkiewicz

Protokolant: sekretarz sądowy Elżbieta Radochońska

po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2020 roku w Rybniku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...)

przeciwko J. P. i (...)Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w R.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego J. P. na rzecz powoda (...) kwotę 2.706,22 zł (dwa tysiące siedemset sześć złotych 22/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 10 marca 2017 roku do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanego J. P. na rzecz powoda kwotę 1.000,00 zł (jeden tysiąc złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

3)  zasądza od pozwanego J. P. na rzecz pozwanego (...)Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R. kwotę 900,00 zł (dziewięćset złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

4)  przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Rybniku na rzecz adwokata J. P. kwotę 738,00 zł (siedemset trzydzieści osiem złotych 00/100), w tym 138,00 zł (sto trzydzieści osiem złotych 00/100) podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu.

sędzia Justyna Wyrwas – Oliwkiewicz

Sygn. akt VI GC 1704/17

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2017 roku powód (...)wniósł o zasądzenie od pozwanego J. P. kwoty 2.706,22 zł wraz z odsetkami ustawowymi od 10 marca 2017 roku oraz zwrot kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazał, że strony łączyła umowa dzierżawy nieruchomości położonej przy ulicy (...)w R.. Na mocy porozumienia stron umowa została rozwiązana, a pozwany zobowiązał się do uprzątnięcia pozostałości po przeprowadzonej termomodernizacji budynku. Wobec niewykonania zobowiązania powód uporządkował teren na koszt pozwanego. Pozwem dochodził zwrotu poniesionych kosztów. (k. 2-3)

Nakazem zapłaty z 26 września 2017 roku uwzględniono roszczenie powoda w całości. (k. 18)

W sprzeciwie pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w całości, wniósł o oddalenie powództwa. Podał, że podmiotem odpowiedzialnym za uprzątnięcie terenu jest (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w R., który zobowiązał się do uprzątnięcia terenu po wykonaniu usług remontowo-budowlanych oraz wniósł o wezwanie go do udziału w sprawie. Ponadto podniósł, że dochodzoną kwotę należy odliczyć od należnych mu nakładów w kwocie 220.223,96 zł poniesionych na remontu budynku. (k. 26-30)

W piśmie z 12 marca 2018 roku powód podał, że nie łączył go żaden stosunek zobowiązaniowy ze wskazaną przez pozwanego firmą (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w R.. (k. 37-38)

Postanowieniem z 8 lutego 2019 roku na wniosek pozwanego ustanowiono mu pełnomocnika z urzędu. (k. 74)

Postanowieniem z 27 września 2019 roku wezwano do udziału w sprawie w charakterze pozwanego (...)Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w R.. (k. 97)

W piśmie z 26 listopada 2019 roku pozwany (...)Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w R. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od pozwanego J. P. kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Podał, że z powodem nie łączył go żaden stosunek zobowiązaniowy. Wykonywał dla pozwanego prace termoizolacyjne na nieruchomości będącej przedmiotem dzierżawy, ale uprzątnięcie terenu po remoncie nie wchodziło w zakres wykonywanych prac. (k. 109)

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 20 sierpnia 2015 roku pozwany zawarł z powodem umowę dzierżawy nieruchomości gruntowej położonej przy ulicy (...) w R. zabudowanej budynkiem dawnego (...). Powód oddał pozwanemu nieruchomość do używania i pobierania pożytków z przeznaczeniem na prowadzenie domu pomocy społecznej dla osób w podeszłym wieku (§ 2). Pozwany zobowiązał się do poniesienia kosztów związanych z przystosowaniem nieruchomości do prowadzonej działalności oraz kosztów bieżącego utrzymania nieruchomości w stanie zdatnym do umówionego użytku (§ 5 ust. 2 lit.b). Umowa została zawarta na okres 10 lat (§ 7). Strony uzgodniły jednak, że umowa może zostać rozwiązana za zgodą obu stron w każdym czasie (§ 9 ust. 1). Po wygaśnięciu lub wypowiedzeniu stosunku dzierżawy na żądanie powoda pozwany zobowiązany był zwrócić nieruchomość w stanie niepogorszonym w terminie wskazanym w pisemnym żądaniu (§ 10 ust. 1). Pozwanemu nie przysługiwało prawo do zwrotu nakładów poniesionych na zagospodarowanie nieruchomości (§ 10 ust. 2 ). W przypadku zamiaru realizowania celu publicznego, powodującego, że dalsze racjonalne korzystanie z przedmiotu dzierżawy jest niezasadne, powód mógł odstąpić od umowy w terminie dwóch miesięcy od powzięcia wiadomości o tych okolicznościach. W taki przypadku pozwany mógł żądać zwrotu poniesionych nakładów na przedmiocie dzierżawy (§ 11). (dowód: umowa dzierżawy z 20 sierpnia 2015 roku k. 46-47 verte, protokół przekazania z 1 września 2015 roku k. 48-49)

W dniu 18 listopada 2016 roku strony zawarły porozumienie, na mocy którego na podstawie § 9 ust. 1 rozwiązały umowę dzierżawy nieruchomości z dniem podpisania porozumienia. W treści porozumienia pozwany zobowiązał się do wywiezienia z terenu nieruchomości pozostałości po przeprowadzonej termomodernizacji budynku w terminie do 17 stycznia 2017 roku. W razie niedotrzymania zobowiązania pozwany upoważnił powoda do wywiezienia pozostałości i obciążenia go kosztami. (dowód: porozumienie z 18 listopada 2016 roku k. 50, protokół przekazania nieruchomości z 18 listopada 2016 roku k. 51)

Wobec niewykonania zobowiązania przez pozwanego powód w dniu 15 lutego 2017 roku zlecił (...) uporządkowanie nieruchomości. (dowód: pismo powoda z 15 lutego 2017 roku k. 7)

W dniu 23 lutego 2017 roku powód obciążył pozwanego fakturą VAT na kwotę 2.706,22 zł brutto z terminem płatności do 9 marca 2017 roku tytułem uporządkowania nieruchomości. Faktura została doręczona pozwanemu. (dowód: faktura z 23 lutego 2017 roku z potwierdzeniem odbioru k. 8-9 verte)

Pismem z 12 marca 2017 roku pozwany podał, że należność z faktury należy odjąć od nakładów, które poczynił na nieruchomość w postaci remontu elewacji i dachu na łączną wartość 220.233,96 zł. (dowód: pismo pozwanego J. P. z 12 marca 2017 roku k. 10)

Pismem z 11 kwietnia 2017 roku powód podał, że pozwanemu nie przysługuje prawo do zwrotu nakładów. (dowód: pismo powoda z 11 kwietnia 2017 roku k. 11)

Pismem z 28 czerwca 2017 roku powód wezwał pozwanego do zwrotu poniesionych kosztów. Pozwany nie uregulował należności. (dowód: wezwanie do zapłaty 28 czerwca 2017 roku z potwierdzeniem odbioru k. 12-13)

Sąd oddalił wnioski pozwanego o przeprowadzenie dowodów z zeznań świadków J. G., W. S., prezesa firmy (...)Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i pracowników tej firmy, zeznań świadka J. P. (syna pozwanego) , A. B. oraz przesłuchanie powoda, ponieważ okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy zostały wystarczająco wykazane dowodami z dokumentów.

Sąd zważył co następuje:

Powód wywodził swe roszczenia z umowy dzierżawy nieruchomości.

Zgodnie z art. 693 § 1 i art. 705 k.c. przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Po zakończeniu dzierżawy dzierżawca obowiązany jest, w braku odmiennej umowy, zwrócić przedmiot dzierżawy w takim stanie, w jakim powinien się znajdować stosownie do przepisów o wykonywaniu dzierżawy.

Między stronami bezsporne było także rozwiązanie umowy dzierżawy na mocy § 9 ust. 1 umowy. Pozwany J. P. nie kwestionował wysokości poniesionych przez powoda kosztów uprzątnięcia terenu, ale kwestionował swoją legitymację w sprawie, podając, że za uporządkowanie terenu odpowiedzialny był pozwany(...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w R.. Ponadto z ostrożności procesowej wniósł o rozliczenie dochodzonej należności z roszczeniem pozwanego o zwrot nakładów, które poczynił na nieruchomość.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Samo zaś twierdzenie strony nie jest dowodem, a twierdzenie dotyczące istotnej dla sprawy okoliczności powinno być udowodnione przez stronę to twierdzenie zgłaszającą (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2001 r., sygn. akt I PKN 660/00).

W ocenie sądu powód wykazał, że pozwany zobowiązał się do wywiezienia z terenu nieruchomości pozostałości po przeprowadzonej termomodernizacji budynku w terminie do 17 stycznia 2017 roku, a w razie niedotrzymania zobowiązania upoważnił powoda do wywiezienia pozostałości na jego koszt. Okoliczność ta znalazła potwierdzenie w protokole przekazania nieruchomości z dnia 18 listopada 2016 roku, w którym pozwany osobiście potwierdził swoje zobowiązanie wobec pozwanego z tego tytułu. Bez wpływu na odpowiedzialność pozwanego wobec powoda pozostawał podnoszony przez pozwanego fakt, iż zlecił wywiezienie z terenu nieruchomości pozostałości po przeprowadzonej termomodernizacji pozwanemu (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w R.. Nawet gdyby tak było, to w tym zakresie pozwany ponosił odpowiedzialność za winę w wyborze podmiotu któremu powierzył wykonanie zobowiązania za które sam był odpowiedzialny (art. 474 k.c.)

Jednocześnie powód i pozwany (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w R. zaprzeczali by zawarli między sobą umowę, że ten ostatni przejmie zobowiązanie pozwanego J. P. albo też by powód wyraził zgodę na zawarcie takiej umowy miedzy pozwanymi (art. 519 k.c.).

Bezzasadny był również zarzutu pozwanego, w którym domagał się rozliczenia należności z poniesionych przez pozwanego nakładami na nieruchomość. Po pierwsze pozwanemu co do zasady nie przysługiwał zwrot nakładów w razie rozwiązania umowy za zgodą obu stron (§ 10 ust. 2). Jedyną sytuacją, którą strony przewidziały w umowie co do zwrotu nakładów jest odstąpienie od umowy przez powoda w razie powzięcia wiadomości, że dalsze racjonalne korzystanie z przedmiotu dzierżawy jest niezasadne (§ 11), co nie miało miejsca w niniejszej sprawie. Po drugie nie wykazał, że poniósł nakłady we wskazanej wysokości, po drugie

Mając powyższe na uwadze, sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda tytułem należności głównej kwotę 2.706,22 zł opisaną w fakturze VAT dołączonej do pozwu.

Na podstawie art. 481 k.c. sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda odsetki ustawowe od dnia następującego po upływie terminu płatności wskazanego w fakturze.

O kosztach postępowania sąd orzekł stosownie do treści z art. 98 § 1, 3 i 4 k.p.c. obciążając nimi w całości pozwanego, który jako strona przegrywająca sprawę obowiązany był zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw. Na koszty procesu poniesione przez powoda, a wynoszące łącznie 1.000,00, złożyły się: opłata od pozwu w wysokości 100,00 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 900,00 zł (obliczone zgodnie z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 roku (Dz.U. z 2015 roku poz. 1804).

Na podstawie art. 194 § 1 zd. 2 w zw. z art. 98 § 1, 3 i 4 k.p.c. sąd zasądził od pozwanego J. P. na rzecz pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R. kwotę 900,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu obliczonych zgodnie z § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 roku (Dz.U. z 2015r. poz. 1804).

Sąd przyznał od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Rybniku na rzecz adwokata J. P. kwotę 738,00 zł w tym 23% podatku VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu. Wynagrodzenie ustalone zostało na podstawie § 4 ust. 1 i 3 w zw. z § 8 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U z 2019 r. poz. 18 t.j.)

SSR Justyna Wyrwas- Oliwkiewicz