Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 kwietnia 2020 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w Z. odmówił T. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Organ rentowy wskazał, że zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2017 r., poz. 1383 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) jest częściowo lub całkowicie niezdolna do pracy,

2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, tj. 5 lat, który powinien przypadać w ostatnim 10-leciu przed dniem powstania niezdolności do pracy lub przed dniem zgłoszenia wniosku o rentę - zgodnie z art. 58 ust.4 warunek ten nie jest wymagany jeżeli ubezpieczona udowodni okres składkowy wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiet i 30 lat dla mężczyzn oraz jest całkowicie niezdolna do pracy

3) niezdolność do pracy powstała w czasie tych okresów lub w ciągu 18 m-cy od ich ustania, spełnienia tego warunku nie wymaga się od ubezpieczonego, który zgodnie z art. 57 ust.2 udowodnił 20 (dla kobiet) i 25 (dla mężczyzn) - letni okres składkowy i nieskładkowy oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Zgodnie z art.5 przy ustalaniu prawa do renty wszystkie okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze nie przekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych.

Organ rentowy podniósł też, iż podstawę do wydania niniejszej decyzji stanowiło Orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 4 III 2020 roku, który orzekł, iż wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy do 31 marca 2022 roku.

Wnioskodawca udowodnił, w 10-leciu na datę zgłoszenia wniosku od 14 I 2010 roku do 13 I 2020 roku – 2 lata, 8 miesięcy i 18 dni okresów składkowych i 7 lat, 3 miesiące i 25 dni okresów nieskładkowych, które ograniczone zostały do 1/3 okresów składkowych czyli do 10 miesięcy i 26 dni (łącznie 3 lata, 7 miesięcy i 14 dni).

Natomiast w 10-leciu na datę powstania niezdolności od 16 I 2010 roku do 15 I 2020 roku – 2 lata, 8 miesięcy i 16 dni okresów składkowych i 7 lat, 3 miesiące i 27 dni okresów nieskładkowych, które ograniczone zostały do 1/3 okresów składkowych czyli do 10 miesięcy i 26 dni (łącznie 3 lata, 7 miesięcy i 12 dni) (decyzja k.17 plik I akt ZUS).

Od decyzji ZUS odwołanie w dniu 11 maja 2020 roku złożył wnioskodawca wnosząc o zmianę w całości zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu wnioskodawca podniósł, iż jego zdaniem spełnił warunek z art. 58 ust. 3 ustawy bowiem został zgłoszony do ubezpieczenia przed ukończeniem 18 lat albo w ciągu 6 miesięcy po ukończeniu nauki w szkole ponadpodstawowej, ponadgimnazjalnej lub w szkole wyższej oraz do dnia powstania niezdolności do pracy miał, bez przerwy lub z przerwami nieprzekraczającymi 6 miesięcy, okresy składkowe i nieskładkowe (odwołanie k.3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wywodząc jak w uzasadnieniu decyzji. Dodatkowo wskazano, iż w okresie od 21 I 2019 roku do 15 I 2020 roku odwołujący pobierał świadczenie rehabilitacyjne (odpowiedź na odwołanie k.4-5).

W piśmie z dnia 3 stycznia 2021 roku organ rentowy wskazał, iż przy ustalaniu prawa do świadczenia rentowego nie uwzględniono w sumie 6 miesięcy, 11 dni następujących okresów:

- 1.04.1982 r. -15.04.1984 r. - nauka w szkole wyższej ponad wymiar przewidziany w programie studiów (od 16.04.1984 rozpoczyna pierwsze zatrudnienie, w trakcie studiów, które faktycznie kończą się 4.05.1984 roku, natomiast od 3.05.1984 r. służba wojskowa),

- 1.08.1987 r. - 31.10.1987 r. - okres niepodlegania ubezpieczeniom-przerwa między zakończonym zatrudnieniem a prowadzoną działalnością gospodarczą (3 msc),

- 1.08.1988 r. - 31.08.1988 r. - brak zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej (1 msc),

- 1.09.1988 r. - 11.09.1988 r. - okres niepodlegania ubezpieczeniom - przerwa między prowadzoną działalnością gospodarczą a zatrudnieniem (11 dni),

- 1.02.1989 r. - 28.02.1989 r. - urlop bezpłatny, brak opłacania składki w tym okresie (1 msc),

- 3.03.1989 r. -31.03.1989 r. - okres niepodlegania ubezpieczeniom - przerwa między zakończonym zatrudnieniem a prowadzoną działalnością (28 dni),

- 31.03.1999 r.- nieopłacona składka za ten dzień, należność na rzecz ZUS uległa przedawnieniu (1 dzień) (pismo k.83).

Wnioskodawca nie zgodził się, iż miał przerwę 15 - dniową po skończeniu studiów bowiem pracę podjął 2 dni po obronie po obronie pracy magisterskie. Przyznał, iż miał 3-miesieczna przerwę po zakończeniu zatrudnienia 31 lipca 1987 roku. W jego ocenie działalność prowadził jednak do 31 sierpnia 1988 roku, a nie 31 lipca 1988 roku jak twierdzi organ rentowy. Składkę na ubezpieczenie płacił dopiero od kwietnia 1989 roku bowiem taką otrzymał książeczkę, chociaż działalność zaczął prowadzić od 17 marca 1989 roku (oświadczenie wnioskodawcy – e-protokół z 14 I 2021 roku 00:04:12 i 00:09:10).

Ostatecznie odwołujący wskazał, iż nie kwestionuje, iż łącznie jego przerwy wynoszą 5 miesięcy i 11 dni. Nie zgadza się z nieuwzględnieniem okresu od 1 do 31 sierpnia 1988 roku bowiem prowadził w tym czasie działalność gospodarczą (pismo k.86).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca T. P. urodził się (...), legitymuje się wykształceniem wyższym jako magister inżynier inżynierii materiałowej. Ostatnio prowadził działalność gospodarcza w- zakład fotograficzny (okoliczności bezsporne).

W okresie od 21 I 2019 roku do 15 I 2020 roku odwołujący pobierał świadczenie rehabilitacyjne (okoliczność bezsporna).

W dniu 14 stycznia 2020 roku złożył wniosek o prawo do renty (wniosek k.1-4 plik I akt ZUS).

Lekarz Orzecznik ZUS po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej rozpoznał u wnioskodawcy zmiany zwyrodnieniowe prawego stawu kolanowego po protezoplastyce, zmiany zwyrodnieniowe lewego stawu biodrowego do protezoplastyki i stan po prostatektomii z powodu raka stercza w trakcie hormonoterapii. Orzeczeniem z dnia 4 marca 2020 roku Lekarz Orzecznik ZUS stwierdził, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy do 31 marca 2022 roku, niezdolność ta powstała w okresie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego, niezdolność pozostaje w związku ze stanem narządu ruchu (opinia lekarska k.80 dokumentacji medycznej i orzeczenie k.7 plik I akt ZUS).

Odwołujący w okresie od 1 października 1977 roku do 4 maja 1984 roku był studentem studiów magisterskich Wydziału Mechanicznego Politechniki (...). Programowy cykl studiów 4,5 roku. Studia ukończył (zaświadczenie k.4 plik II akt ZUS).

W okresie od 16 kwietnia 1984 roku do 31 lipca 1987 roku był zatrudniony w (...), na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy k.18 i zaświadczenie następcy prawnego k.5 plik II akt ZUS).

Od 3 maja 1984 roku do 26 kwietnia 1985 roku odbywał długotrwałe przeszkolenie wojskowe (zaświadczenie k. 7 plik II akt ZUS).

W okresie od 1 listopada 1987 roku do 31 lipca 1988 roku podlegał ubezpieczeniu jako osoba prowadząca działalność gospodarczą (potwierdzenie ubezpieczenia k.15 plik II akt ZUS).

Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą od 30 października 1987 roku do 31 sierpnia 1988 roku (zaświadczenie z urzędu gminy k k.36 plik II akt ZUS).

Składki opłacone były za wnioskodawcę do 31 lipca 1988 roku (potwierdzenie k.39 plik II akt ZUS).

Za sierpień 1988 roku opłacona została składka tylko na ubezpieczenie pracownika, w terminie i w prawidłowej wysokości. Wnioskodawca był zwolniony z opłacania składki za swoje ubezpieczenie (okoliczność bezsporna -pismo k.105).

W okresie od 25 lipca do 27 sierpnia 1988 roku wystąpił okres przerwy w działalności i w związku z tym ubezpieczony był zwolniony z opłacania składki za kres od 1 do 31 sierpnia 1988 roku (okoliczność bezsporna - pismo z ZUS k.90, zeznania wnioskodawcy T. P. e-protokół z 15 IV 2021 roku 00:09:42 w zw. z e-protokołem z 14 I 2021 roku 00:04:12 i 00:09:10).

Od 12 września 1988 roku do 1 marca 1989 roku pracował w Zakładzie (...) A. B. (zaświadczenie k.6 plik II akt ZUS).

W okresie od 1 kwietnia 1989 roku do 31 grudnia 1998 roku podlegał ubezpieczeniu jako osoba prowadząca działalność gospodarczą (potwierdzenie ubezpieczenia k.18 plik II akt ZUS).

Odwołujący rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej od 17 marca 1989 roku (zaświadczenie i wpis do (...) k.25-26).

Z tego tytułu podlegał również ubezpieczeniu społecznemu od 1 stycznia 1999 roku do nadal (zaświadczenie k.5 plik III akt ZUS).

W okresie prowadzenie działalności gospodarczej wnioskodawca często korzystał ze zwolnień lekarskich pobierając z tego tytułu zasiłki chorobowe (okoliczność bezsporna).

Wnioskodawca udowodnił, w 10-leciu na datę zgłoszenia wniosku, czyli od 14 I 2010 roku do 13 I 2020 roku – 2 lata, 8 miesięcy i 18 dni okresów składkowych i 7 lat, 3 miesiące i 25 dni okresów nieskładkowych, które ograniczone zostały do 1/3 okresów składkowych czyli do 10 miesięcy i 26 dni (łącznie 3 lata, 7 miesięcy i 14 dni).

Natomiast w 10-leciu na datę powstania niezdolności, czyli w okresie od 16 I 2010 roku do 15 I 2020 roku – 2 lata, 8 miesięcy i 16 dni okresów składkowych i 7 lat, 3 miesiące i 27 dni okresów nieskładkowych, które ograniczone zostały do 1/3 okresów składkowych czyli do 10 miesięcy i 26 dni (łącznie 3 lata, 7 miesięcy i 12 dni)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne i skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z treścią art. 57 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2018 roku, poz.1270) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełni łącznie następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 okresy składkowe ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3–8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11–12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15–17 oraz art. 7 okresy nieskładkowe pkt 1–3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów;

4) nie ma ustalonego prawa do emerytury z Funduszu lub nie spełnia warunków do jej uzyskania.

Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy (art. 57 ust. 2 w/w ustawy).

Stosownie do art. 58 ust. 1 w/w ustawy warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:

1) 1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;

2) 2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;

3) 3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;

4) 4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;

5) 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

W myśl ust. 2 art. 58 okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Natomiast na mocy ust. 3 - jeżeli ubezpieczony nie osiągnął okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w ust. 1, warunek posiadania wymaganego okresu uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony został zgłoszony do ubezpieczenia przed ukończeniem 18 lat albo w ciągu 6 miesięcy po ukończeniu nauki w szkole ponadpodstawowej, ponadgimnazjalnej lub w szkole wyższej oraz do dnia powstania niezdolności do pracy miał, bez przerwy lub z przerwami nieprzekraczającymi 6 miesięcy, okresy składkowe i nieskładkowe.

Zgodnie z art. 58 ust. 4 - przepisu ust. 2 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy, o którym mowa w art. 6, wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiety i 30 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Brak choćby jednego z warunków wymienionych w art. 57 ww. ustawy powoduje

brak prawa do świadczenia.

W niniejszej sprawie spór między stronami ograniczał się do ustalenia czy przerwy w ubezpieczeniu wnioskodawcy wynosiły mniej niż 6 miesięcy.

Katalog okresów uznanych za składkowe wskazany został w art. 6 cytowanej ustawy. W myśl ust. 2 pkt 14 za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. następujące okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne (…) pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarze Państwa Polskiego:

a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego i okresy kontynuowania tego ubezpieczenia, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki,

b) prowadzonej przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia z tego tytułu, jeżeli prowadzenie działalności gospodarczej odpowiadało warunkom ubezpieczenia;

Organ rentowy wskazał, które okresy podlegają wyłączeniu. Wnioskodawca odniósł się do tego zestawienia i ostatecznie zakwestionował jedynie wyłącznie miesiąca sierpnia 1988 roku. Przyznał bowiem, że miał przerwę w ubezpieczeniu od 1.08.1987 r. - 31.10.1987 r.

Z materiału dowodowego wynika także, iż brak podstaw do wyłączenia okresu od 1.04.1982 r. -15.04.1984 r. bowiem ubezpieczony skończył studia 4 V 1984 r. a już od 16.04.1984 rozpoczął okres zatrudnienia. Przy czym od 3.05.1984 r. rozpoczął pełnienie służb wojskowej.

Wskazać trzeba, iż czym innym jest możliwość zaliczenia okresu studiów jako okresów nieskładkowych jedynie w wymiarze odpowiadającym planowej długości studiów a czym innym uznanie w jakim okresie wnioskodawca podlegał ubezpieczeniu z tego tytułu. Takie ubezpieczenie obejmuje cały okres studiów, niezależnie od długości jego trwania, a jedynie zaliczeniu do okresów nieskładkowych podlega planowy okres studiów.

Podkreślić należy, iż nawet sam organ rentowy wyłączył z tego tytułu jedynie 15 dniowy okres a następnie wycofał się z tego ustalenia

Zgodnie z art. 7 pkt 9 okresem nieskładkowym jest m.in. okres nauki w szkole wyższej na jednym kierunku, pod warunkiem ukończenia tej nauki, w wymiarze określonym w programie studiów.

Z akt sprawy wynika także, iż w okresie od 1.09.1988 r. - 11.09.1988 r. -wnioskodawca miał przerwę między prowadzoną działalnością gospodarczą a zatrudnieniem, od 1.02.1989 r. - 28.02.1989 r. – korzystał z urlopu bezpłatnego, od 3.03.1989 r. -31.03.1989 r. również przypadał okres przerwy między zakończonym zatrudnieniem a prowadzoną działalnością natomiast za dzień 31.03.1999 r.- nie opłacił składka.

W ocenie sądu błędne było również odliczenie okresu od 1.08.1988 r. - 31.08.1988 r.

Jak ustalono za sierpień 1988 roku opłacona została składka tylko na ubezpieczenie pracownika, w terminie i w prawidłowej wysokości. Wnioskodawca był zwolniony z opłacania składki za swoje ubezpieczenie bowiem w okresie od 25 lipca do 27 sierpnia 1988 roku wystąpił okres przerwy w działalności i w związku z tym ubezpieczony był zwolniony z opłacania składki za kres od 1 do 31 sierpnia 1988 roku

Jak wynika z cytowanego przepisu 6 ust. 2 pkt 14 a) okresem składkowym jest m. in. okres pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarze Państwa Polskiego objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego i okresy kontynuowania tego ubezpieczenia, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki,

Odwołujący jak wynika z informacji przedstawionej przez organ rentowy w tym okresie był zwolniony z opłacania składki. Brak zatem podstaw do wyłącznie tego skoro formalnie występowało zwolnienie od opłacania składki.

Odwołać należy się w tym miejscu do przepisów regulujących okresy składkowe i zwolnienia ze obowiązku opłacania składek obowiązujących w tym okresie.

Podobne stanowisko wyrażone zostało z wyroku Sądu Najwyższego z 27.08.2009 r., w sprawie II UK 395/08 (LEX nr 1001311).

Okresy i zasady zwolnienia od opłacania składek określało w tym okresie Rozporządzenie Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 11 lutego 1977 r. w sprawie wykonania ustawy o ubezpieczeniu społecznym rzemieślników i niektórych innych osób prowadzących działalność zarobkową na własny rachunek oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 6, poz. 25 z późn. zm.). Wydane na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (t.j. Dz. U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250 z późn. zm.).

Zgodnie z § 16 ust. 1 wskazanego rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym w sierpniu 1988 roku i do 31 grudnia 1989 roku) ubezpieczony jest zwolniony od obowiązku płacenia składek na ubezpieczenie:

1) za miesiąc kalendarzowy, w którym nastąpiło rozpoczęcie lub zaprzestanie działalności albo współpracy, jeżeli w miesiącu tym nie była ona wykonywana dłużej niż przez 15 kolejnych dni,

2) za okres pobierania zasiłku chorobowego lub macierzyńskiego albo odbywania służby wojskowej lub ćwiczeń wojskowych, jeżeli okres ten obejmował co najmniej okres 30 kolejnych dni; jeżeli okres ten występował w dwóch lub więcej kolejnych miesiącach kalendarzowych, składek nie opłaca się za każdy miesiąc, w którym trwał on co najmniej 15 dni,

3) za okres przerwy w prowadzeniu działalności w zakresie transportu i we współpracy przy jej prowadzeniu, wskutek remontu pojazdu mechanicznego, jeżeli przerwa ta trwała co najmniej 15 kolejnych dni, nie więcej jednak niż za jeden miesiąc w roku kalendarzowym.

2. Zwolnienie od opłacania składek, o którym mowa w ust. 1, następuje po złożeniu oddziałowi ZUS odpowiednich dokumentów.

Natomiast w myśl § 17 oddział ZUS może zwolnić ubezpieczonego od obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie w szczególnie uzasadnionych wypadkach przerwy w prowadzeniu działalności lub we współpracy wskutek innych okoliczności niż określone w § 16, nie więcej jednak niż za jeden miesiąc w roku kalendarzowym.

W chwili obecnej nie sposób określić, na której podstawie nastąpiło zwolnienie wnioskodawcy od obowiązku opłacania składek w sierpniu 1988 roku. Jednak, iż takie zwolnienie miało miejsce wynika jednoznacznie z zapisów z systemu i informacji organu rentowego. Najprawdopodobniej zastosowanie w tym wypadku miał cytowany przepis § 17.

Najistotniejsze jednak w sprawie jest to, iż wystąpiło zwolnienie od obowiązku opłacania składki a to na skutek brzmienia art. 6 ust ust. 2 pkt 14 ppkt a). ustawy o emeryturach i rentach z FUS daje podstawę do zaliczenia tego okresu jako okresu składkowego.

Z tych samych powodów błędnie nie został zaliczony wnioskodawcy okres o 17 do 31 marca 1989 roku bowiem był to okres prowadzenia działalności gospodarczej, w którym następowało zwolnienie od obowiązku opłacania składek.

Okresy wskazane przez organ rentowy z wyłączeniem sierpnia 1988 roku dają jedynie 5 miesięcy i 11 dni a przy dodaniu okresu od 17 do 31 marca 1989 roku okres ten skraca się do 4 miesięcy i 26 dni .

Gdyby nawet przyjąć, iż informacja dotycząca zwolnienia z obowiązku opłacania składek była nieprawidłowa to i tak materiał dowodowy wskazuje, iż okresem zwolnienia był okres od 17 do 31 marca 1989 roku co wynika wprost z cytowanego przepisu a zatem nawet wówczas odwołujący miałby jedynie 5 miesięcy i 26 dni.

W związku z powyższym uznać należało, że wnioskodawca miał mniej niż 6 miesięcy okresów niepodlegania ubezpieczeniom społecznym a zatem spełnił wszystkie warunki z art. 58 ust. 3 ustawy.

Na mocy art. 129 ust. 1 ustawy świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Ponieważ wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie prawa do renty 14 stycznia 2020 roku, natomiast niezdolność do pracy powstała w okresie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, od 1 stycznia 2020 roku, okresowo do 31 marca 2022 roku.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi ZUS z aktami rentowymi.

15 XI 2021 roku.