Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6 kwietnia 2021 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych – I Oddział w Ł. odmówił S. A. prawa do emerytury pomostowej, wskazując że ubezpieczony nie udowodnił okresu co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, nie osiągnął wieku 60 lat i nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą. W treści decyzji organ rentowy uznał łączny staż pracy wnioskodawcy 42 lata, 1 miesiąc i 23 dni oraz staż pracy w warunkach szczególnych- 14 lat, 11 miesięcy i 23 dni. (decyzja k 15 akt ZUS załączonych do akt sprawy)

W dniu 30 kwietnia 2021 roku S. A. odwołał się od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę i zaliczenie dodatkowo jako pracy w szczególnych warunkach pominiętego przez organ rentowy okresu od 7 listopada 1986 roku do 31 lipca 1989 roku. (odwołanie k 3-14)

Odpowiadając na odwołanie pismem z dnia 7 czerwca 2021 roku organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, wskazując, że decyzją z dnia 6 maja 2021 roku uznano wskazany w odwołaniu okres pracy S. A. w warunkach szczególnych, ale ponownie odmówiono mu prawa do emerytury pomostowej ze względu na nieosiągnięcie wieku 60 lat i niewykazanie rozwiązania stosunku pracy. (odpowiedź na odwołanie k 15)

W związku z tym, że żadna ze stron nie złożyła w toku postępowania wniosku o przeprowadzenie rozprawy, uznając, że ze względu na całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych przeprowadzenie rozprawy nie było konieczne, Sąd rozpoznał niniejszą sprawę na posiedzeniu niejawnym (art.148 ¹§ 1 i 3 k.p.c.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

S. A. urodził się w dniu (...). (niesporne)

W dniu 4 marca 2021 roku złożył wniosek o emeryturę pomostową, wskazując, że nadal pozostaje w zatrudnieniu w Zakładzie (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.. (wniosek k 1-2 akt ZUS załączonych do akt sprawy)

Na dzień 4 listopada 2021 roku wnioskodawca nadal pozostawał w tym zatrudnieniu (oświadczenie k 22)

Na dzień 6 maja 2021 roku ubezpieczony legitymował się stażem 42 lata, 1 miesiąc i 22 dni, w tym stażem pracy w szczególnych warunkach – 17 lat, 8 miesięcy i 17 dni. (decyzja k 26 akt ZUS załączonych do akt sprawy)

Powyższych ustaleń Sąd dokonał w oparciu o niesporne w sprawie dowody z wyżej powołanych dokumentów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne.

Zgodnie bowiem z treścią art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1924), prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1.  urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2.  ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3.  osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4.  ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5.  przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6.  po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7.  nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Prawo do emerytury pomostowej, stosownie do art. 49, przysługuje również osobie, która:

1.  po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2.  spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3.  w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Wobec powyższego, prawo do emerytury pomostowej ubezpieczony nabywa po ukończeniu 60 lat i po rozwiązaniu stosunku pracy.

W przedmiotowej sprawie bezspornym jest, że wnioskodawca, urodzony (...) w dacie wydania zaskarżonej decyzji (6 kwietnia 2021 roku) ani w dacie wydania kolejnej decyzji z dnia 6 maja 2021 roku nie miał ukończonych 60 lat oraz pozostawał nadal w zatrudnieniu. Nie spełniał więc wszystkich przesłanek do przyznania mu prawa do wnioskowanej emerytury.

Zasadą jest bowiem, że prawo do emerytury pomostowej powstaje z dniem spełnienia warunków wymaganych do nabycia tego prawa (art. 15 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych).

Innymi słowy przesłanki nabycia prawa do emerytury pomostowej muszą być spełnione łącznie. Oznacza to, że brak choćby jednego z tych warunków powoduje niemożność nabycia uprawnień do tego świadczenia. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 6 lipca 2021 r., wydany w sprawie III AUa 2158/20)

Decyzja ZUS odmawiająca S. A. prawa do spornego świadczenia jest zatem prawidłowa.

Z tych względów Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.