Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział I Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2021 r. w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa L. K. syndyka masy upadłości Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo – Kredytowej w W.

przeciwko M. G.

o zapłatę

1.  utrzymuje w mocy nakaz zapłaty w postepowaniu nakazowym Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 20 października 2020 roku wydany w sprawie I Nc 86/20;

2.  zasądza od pozwanej M. G. na rzecz L. K. syndyka masy upadłości Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo – Kredytowej w W. dodatkowo kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 257/21

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2019 roku L. K.- Syndyk masy upadłościowej powoda-Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W. w upadłości i likwidacji z siedzibą w W. wniósł do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie, III Wydział Cywilny, pozew o zapłatę z weksla w postępowaniu nakazowym. W treści pozwu powód wnioskował o orzeczenie nakazem zapłaty, że pozwana M. G. ma zapłacić na rzecz powoda kwotę 1.451.304,30 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 26 lutego 2019 roku do dnia zapłaty, a ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko powód wskazał, że podstawą roszczenia powoda jest weksel własny wypełniony na wyżej wskazaną kwotę, który został wystawiony jako niezupełny (in blanco), i wydany (...) przez pozwaną, na zabezpieczenie spłaty kredytu zabezpieczonego hipoteką umowa nr (...) datowanej na dzień 24 lutego 2014 roku, a podpisanej w dniu 25 lutego 2014 roku. ( -k. 5-10)

W dniu 28 lutego 2020 roku Sąd Okręgowy Warszawa — P. w W. wydał postanowienie, w którym uznał się niewłaściwym i przekazał sprawę do Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim.(-k. 159)

Nakazem zapłaty z dnia 20 października 2020 roku wydanym w sprawie o sygn. I Nc 86/20 Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. orzekł zgodnie z żądaniem powoda tj. nakazał pozwanej M. G., aby zapłaciła stronie powodowej L. K. - Syndykowi masy upadłościowej Spółdzielczej kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W. kwotę 1.451.304,30 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 26 lutego 2019 roku do dnia zapłaty oraz koszty postępowania w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu, albo wniosła w tym terminie zarzuty od nakazu zapłaty.(-k. 173)

Pismem z dnia 9 listopada 2020 roku pozwana wniosła zarzuty od nakazu zapłaty, domagając się uchylenia nakazu zapłaty, oddalenia powództwa oraz przyznania zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwana kwestionowała fakt otrzymania środków pieniężnych z udzielonego kredytu, dysponowania przez Syndyka wekslem, podnosząc, że została wykorzystana przez grupę przestępczą. ( -k. 178-179)

Pismem z dnia 19 marca 2020 roku strona powodowa odniosła się do podniesionych przez pozwana zarzutów. Powód zaprzeczył wszelkim twierdzeniom pozwanej wskazując, iż umowa została zawarta ważnie i skutecznie, pozwana otrzymała na własność środki pieniężne z udzielonego kredytu, a weksel in blanco został wystawiony przez pozwaną (podpis znajdujący się na wekslu należy do pozwanej) oraz wypełniony przez stronę powodową zgodnie z deklaracją wekslową.(-k. 193-206)

Na rozprawie w dniu 16 grudnia 2021 r. pełnomocnik powoda zajął stanowisko jak w pozwie oraz wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych .

Pozwana podtrzymała stanowisko jak w zarzutach od nakazu zapłaty.

(protokół – k. 308 i verte)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Prawomocnym wyrokiem z dnia 19 listopada 2015 roku Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim wydanym w sprawie o sygn. Il K 44/15 uznał pozwaną M. G. za winna tego, że w okresie od stycznia 2014 r. do 24 lutego 2014 r. w W. i innych miejscowościach, pozwana działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej zawarła z powodem umowę kredytu Nr (...), której celem było uzyskanie ze Spółdzielczej ze Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W. środków finansowych dla innych osób. W tym celu pozwana wzieła udział w dostarczeniu celem przedłożenia wraz z wnioskiem o udzielenie w/w kredytu poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o zatrudnieniu i wysokości osiąganych dochodów w (...) Sp. z o.o. ul. (...) w W., umowy o pracę, druków (...) za okres od 09.2013 r. do stycznia 2013 r., które to dokumenty miały istotne znaczenie dla uzyskania tego kredytu, wprowadzając w ten sposób w błąd (...) w W., zarówno co do zdolności kredytowej pozwanej M. G., jak i tożsamości osób na rzecz których faktycznie miał zostać udzielony kredyt, w wyniku czego zawarto umowę kredytu Nr (...) na nazwisko M. G., a uzyskaną sumę kredytu przekazano innym osobą. Takie postępowanie m.in. pozwanej doprowadziło (...) w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o znacznej wartości, w kwocie 990.000 zł, za co uzyskała korzyść majątkową w kwocie 10.000 złotych.

(dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Gorzowie W.. z dnia 19 listopada 2015 roku IIK 44/15 -k. 275-283, protokół rozprawy karnej z dnia 17 listopada 2015 roku w sprawie IIK 44/15 -k. 284-286)

W dniu 24.02.2014 r. pomiędzy powodem Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową w W., a będącą jej członkiem pozwaną M. G. została zawarta umowa o kredyt zabezpieczony hipoteką o nr (...).

W oparciu zawartą umowę powód udostępnił pozwanej kwotę kredytu w wysokości 990.000,00 zł, na zakup działki położonej w miejscowości T., gmina T.. Umowa została zawarta na okres od 24 lutego 2014 roku do 23 stycznia 2024 roku, w 117 równych ratach.( § 1 ust.4)

Zabezpieczeniem spłaty udzielonego kredytu z dnia 24 lutego 2014 roku było podpisanie przez pozwaną w dniu 25 lutego 2014 roku weksla, który został wydany (...). Weksel został wystawiony przez pozwaną jako weksel niezupełny (in blanco) .

(dowód: umowa kredytu (...) -k. 32-36, regulamin -k. 37-40, deklaracja członkowska -k. 61)

Kwota kredytu została przelana na rachunek bankowy wskazany przez pozwaną (§ 2 pkt 2 ppkt 2 umowy kredytu)

Numer rachunku posiada zakodowany numer członkowski pozwanej w (...). Pozwana była jedyny dysponentem kwoty kredytu przekazanej przelewem na jej konto.

Zawarcie umowy zostało poprzedzone złożeniem przez pozwaną wniosku o udzielenie kredytu na kwotę 990.000,00 zł. Pozwana nie miała zdolności kredytowej do zawarcia przedmiotowej umowy. W celu uzyskania kredytu pozwana przedłożyła powodowi zaświadczenie o zatrudnieniu, w którym poświadczyła nieprawdę o zatrudnieniu i wysokości osiąganych dochodów. Pozwana wskazała, że jest zatrudniona w (...) Sp. z.o.o. ul. (...) w W. przedkładając na te okoliczność nieprawdziwą umowę o pracę oraz druki (...) za okres od wrzesień 2013 do listopad 2013 roku. W oparciu o przedstawione przez pozwaną informacje doszło do zawarcia miedzy stronami umowy kredytu TSfr (...) na nazwisko M. G..

Wszystkie dokumenty niezbędne do otrzymania kredytu tj: zaświadczenie o zarobkach , (...) za okres od wrzesień 2013 do listopad 2013 roku zostały wcześniej przygotowane przez inne osoby i już gotowe przedstawione pozwanej do podpisu. Pozwana miała pełną wiedzę co do nieprawdziwości dokumentów, które okazywała jako własne i zgodne z prawdą. Wszystkie przedłożone dokumenty pozwana świadomie i dobrowolnie opatrzyła własnoręcznym podpisem.

(dowód: weksel z dnia 25 lutego 2014 roku -k. 29,deklaracja do weksla in blanco z dnia 25 lutego 2014 roku -k. 30, umowa z dnia 24 lutego 2014 roku Nr (...)-k.32-36, Regulamin -k. 37-40, harmonogram spłaty -k. 41-43, tabela opłat i prowizji -k. 44-45, dyspozycja spłaty -k. 46, zestawienie operacji -k. 47, dowód przelewu -k. 48, zestawienie operacji na rachunku w okresie od 24 lutego 2014 roku do 15 marca 2021 roku -k. 207-208 oraz -k. 209-216, protokół przesłuchania podejrzanego do sprawy VI Ds. 22/13 G. G. -k. 294-296, deklaracja zgody na przystąpienie do umowy ubezpieczenia -k. 220, dyspozycja -k.221, dowody przelewów -k. 222-224)

Pozwana wydała dyspozycję przystąpienia do ubezpieczeń (...) oraz Generalnej Umowy (...) oraz wyraziła zgodę na poniesienie kosztów obu ubezpieczeń. Dyspozycja przystąpienia do ubezpieczeń dotyczyła również objęcia dodatkowych udziałów w (...), opatrując je własnoręcznym podpisem.

(dowód: certyfikat ubezpieczenia TUZ -k. 217-219, deklaracja zgody -k. 220-, dyspozycja -k. 221, polecenie przelewu -k. 222 i 223 i 224)

Pozwana wskazała numer konta na jaki miał zostać dokonany przelew udzielonej kwoty kredytu.

(dowód: umowa kredytu (...) -k. 32-36 § 2 ust. 2 umowy)

W dniu 25 lutego 2014 roku powód przelał na konto M. G. całą kwotę udzielonego kredytu tj. 990.000 zł.

(dowód : deklaracja zgody -k. 220-, dyspozycja -k. 221, polecenie przelewu -k. 222 i 223 i 224, Statut (...) z dnia 24 kwietnia 2014 roku -k. 72-90)

Uzyskaną w drodze umowy kredytu kwotę 990.000 zł M. G. przelała w całości w dniu 25 lutego 2014 roku na rzecz T. K.. Dokument przelewu kwoty 990.000 zł został opatrzony przez pozwaną własnoręcznym podpisem.

(dowód: dowód przelewu z dnia 25 lutego 2014 roku -k. 48, wykaz operacj w dniach 24 lutego 2014-25 lutego 2014 roku -k. 47)

Za dokonanie przelewu pozwana uzyskała korzyść majątkową w wysokości 10.000 zł.

(dowód: wyrokj Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 3 marca 2016 roku II AKa 15/16 -k.258-259 wraz z uzasadnieniem -k. 260274 oraz wyrok Sądu O. w G. W.. Z dnia 19 listopada 2015 roku IIK 44/15 -k. 275-283, protokół rozprawy karnej z dnia 17 listopada 2015 roku w sprawie IIK 44/15 -k. 284-286)

M. G. nie wywiązywała się ze spłaty zaciągniętego kredytu.

(dowód: raport zadłużenia -k. 61, harmonogram spłaty pożyczki -k. 41—43 )

Syndyk masy upadłości powoda dwukrotnie wzywał pozwaną do dobrowolnego uregulowania należności. Pozwana każdorazowo była przez powoda pouczana o skutkach braku polubownego zniesienia zadłużenia.

(dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 29 października 2015 roku -k. 49 oraz ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 15 grudnia 2015 roku -k. 52 wraz z poświadczeniem doręczenia -k. 50 i 53)

Z uwagi na to , że pozwana w dalszym ciągu nie wywiązywała się z zaciągniętego zobowiązania, powód pismem z dnia 10 lutego 2016 roku wypowiedział pozwanej umowę oraz wezwał ją do dobrowolnej zapłaty wymaganej zaległości wraz z odsetkami i kosztami windykacji we wskazanym terminie .

(dowód: pismo z dnia 10 grudnia 2016 roku – wypowiedzenie umowy -k. 54 wraz z dowodem doręczenia -k. 56-57)

Pismem z dnia 31 stycznia 2019 roku strona powodowa powiadomiła pozwaną, iż wystawiony przez pozwaną weksel in blanco został uzupełniony na łączną kwotę 1.451.304,30 zł, na którą składają się: kwota 990.000 zł tytułem kapitału, 180.095,56 zł tytułem skapitalizowanych odsetek od należności przeterminowanych. Jednocześnie powód wezwał pozwaną do wykupu weksla.

(dowód: zawiadomienie z dnia 31 stycznia 2019 roku o uzupełnieniu weksla wraz z wezwaniem do jego wykupu -k. 58 wraz z dowodem doręczenia -k. 59)

Kwestie związane z rozwiązaniem przedmiotowej umowy kredytu regulował § 11 i § 12 umowy kredytowej, którymi powód m.in. zastrzegł sobie prawo do wypowiedzenia umowy z 30-dniowym terminem wypowiedzenia i postawienia całej kwoty kredytu wraz z odsetkami w stan natychmiastowej wymagalności m.in. w przypadku : ust. 1 – niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków umowy tj: nie zapłacenia przez kredytobiorcę w terminach określonych w umowie pełnych rat kredytu za co najmniej dwa okresy płatności po uprzednim wezwaniu kredytobiorcy do zapłaty zaległych rat w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy. W ten sam sposób kwestie te zostały również uregulowane w Regulaminie stanowiącym integralną część zawartej między stronami umowy.

(dowód: umowa– k.-32-36, regulamin -k.37-40)

Postanowieniem z dnia 19 marca 2015 roku wydanym w sprawie XGUp 87/15 Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy, X Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych ogłosił upadłość Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W. obejmujące likwidację majątku upadłego.

(dowód: postanowienia SR dla m. st. (...) X Wydz. Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych (...) 53/15 z dnia 5 lutego 2015 roku -k. 27 i XGUp 87/15 z 19 marca 205 -k. 28)

Z tytułu zaciągniętego zobowiązania kredytowego pozwana M. G. nie dokonala spłaty żadnej z wymaganych rat kredytu.

(dowód: wyliczenia stanu zadłużenia na dzień 31 stycznia 2019 roku – k.207-208, wydruk operacji na koncie -k. 209)

Pozwana M. G. ma 35 lat. Pozwana ma wykształcenie średnie ekonomiczne: technik ekonomista.

M. G. nie cierpi na upośledzenie umysłowe, ani chorobę psychiczną.

Pozwana w przeszłości nie miała istotnych trudności w nauce. Posiada przeciętny zasób słów, pojęć i wiadomości ogólnych. Prawidłowo postrzega związki przyczynowo — skutkowe, analizuje, wyciąga wnioski. Radziła sobie dotychczas w różnych sytuacjach życiowych. Badaniem orientacyjnym stwierdza się normę intelektualną. Pozwana w przeszłości nie doznawała ostrych zaburzeń psychicznych w sensie omamów, urojeń czy rozkojarzenia myślenia, nie występują u niej również zaburzenia spostrzegania, myślenia czy afektu.

Od kwietnia 2013 roku do około kwietnia 2014 roku pozwana z uwagi na załamanie nerwowe leczyła się u psychiatry.

W chwili podpisywania przedmiotowej umowy kredytowej pozwana miała zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem; poczytalność podejrzanej nie budzi wątpliwości. Aktualny stan psychiczny pozwanej nie wymaga pobytu ani leczenia w oddziale psychiatrycznym . Pozwana może brać udział w czynnościach procesowych , przebywać w warunkach aresztu śledczego oraz odbywać ewentualnie orzeczoną kare pozbawienia wolności.

(dowód: opinia sądowo -psychiatryczna na potrzeby postepowania VI Ds. 22/13 -k. 291-293)

Pozwana jest obecnie zatrudniona na stanowisku operatora linii produkcyjnej w (...) w R. z wynagrodzeniem 2800 zł brutto miesięcznie.

Pozwana jest mężatką, matką trójki dzieci w wieku 14, 13 i 10 lat. Mąż pozwanej pracuje, a miesięczna wysokość jego wynagrodzenia wynosi ok. 2800 zł brutto.

Pozwana świadomie i dobrowolnie we własnym imieniu zaciągnęła kredyt, od początku nie mając zamiaru go spłacać. Pozwana miała świadomość , że proceder w jakim wzięła udział jest niezgodny z prawem. W efekcie pozwana popadła w spiralę zadłużenia, z której nie potrafiła się wyplątać.

(dowód: zeznania pozwanego -k.116verte-117, oświadczenie majątkowe -k.45-490

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo – kredytowych (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz.2065 ze zm.) w zw. z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 1876 ze zm.) przez umowę kredytu spółdzielcza kasa oszczędnościowo – kredytowa zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych

w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego pomiędzy Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową w W., a pozwana M. G. została zawarta w dniu 24 lutego 2014 r. umowa kredytu, na mocy której powód udzielił jej kredytu w wysokości 990.000,00 zł. Pozwana nie kwestionowała faktu zawarcia wskazanej umowy kredytu ani jej treści. Nie kwestionowała również wypłaty umówionej kwoty kredytu.

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości (art. 720 § 1 k.c.).

W ujęciu kodeksu cywilnego umowa pożyczki jest umową darmą (grzecznościową). Umowa ta może jednak zostać zawarta także pod tytułem odpłatnym. W tym przypadku świadczenie biorącego pożyczkę polega zwykle na zapłacie odsetek (art. 359 k.c.).

Spłata kredytu udzielonego pozwanej na podstawie umowy z dnia 24 lutego 2014 r. zabezpieczona została wekslem in blanco , czego pozwana w przedmiotowej sprawie również nie kwestionowała.

Ponieważ pozwana nie dotrzymywała warunków umowy kredytu, umowa ta została jej wypowiedziana z zachowaniem 30 – dniowego terminu wypowiedzenia pismem doręczonym jej dnia 17 lutego 2016 r. Z chwilą upływu terminu wypowiedzenia, to jest z dniem 19 marca 2016 r., wierzytelność wynikająca z umowy kredytu stała się w całości wymagalna. Wierzytelności tej pozwana nie spłaciła.

Ze zgromadzonej w aktach sprawy dokumentacji (...) w W. w upadłości likwidacyjnej , która nie była kwestionowana przez pozwaną, wskazuje, że zadłużenie pozwanej z tytułu zawartej mieczy stronami umowy kredytu nr (...) zawartej w dniu 24 lutego 2014 r. z tytułu zaległego kapitału, odsetek umownych i odsetek karnych na dzień 31 stycznia 2019 r. wynosiło 1.451,304,30 zł z czego kapitał 990.000,00 zł, odsetki umowne 180.095,56 zł i odsetki karne 281.208,74 zł.

Powód wykazał istnienie wierzytelności dochodzonej pozwem i jej wysokość.

Fakt zawarcia umowy pożyczki w celu popełnienia przestępstwa na szkodę powoda, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, do której należała pozwana, nie powoduje nieważności zobowiązania zaciągniętego w oparciu o fałszywe twierdzenia o posiadaniu zdolności kredytowej i w oparciu o sfałszowane dokumenty.

Bez znaczenia pozostaje również fakt, że pieniądze uzyskane z pożyczki pozwana przekazała innym członkom grupy przestępczej.

Najistotniejsze znaczenie ma fakt, że bez udziału pozwanej nie udałoby się dokonać przestępstwa wyłudzenia od powoda kwoty blisko miliona złotych.

Nie ma również znaczenia, że zdaniem pozwanej została oszukana przez pozostałych członków grupy przestępczej działającej na szkodę powoda.

Fakt pozostawania przez pozwaną najniżej w hierarchii grupy przestępczej nie uzasadnia oddalenia powództwa.

Nie ulega wątpliwości, że powoda i pozwaną łączyła umowa pożyczki, na mocy której otrzymała ustaloną sumę pieniędzy. Pozwana jako pożyczkobiorca zobowiązała się zwrócić pobrane pieniądze wraz z należnymi odsetkami na warunkach określonych umową i regulaminem. Zobowiązania obu stron przedmiotowej umowy pożyczki zostały określone przez same strony zgodnie z przewidzianą w art. 353 ¹ k.c. zasadą swobody umów. Pożyczkobiorca zobowiązał się do zwrotu kapitału pożyczki oraz odsetek ustalonych na podstawie postanowień umownych oraz regulacji wynikającej z regulaminu, a także do zwrotu powstałych kosztów. Pożyczkobiorca nie wywiązał się w pełni z tego obowiązku.

W toku niniejszego postępowania ogłoszono upadłość Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W. , w konsekwencji czego postępowanie było kontynuowane z udziałem Syndyka masy upadłości Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w upadłości z siedzibą w W..

Należy zauważyć, że jeżeli ogłoszono upadłość obejmującą likwidację majątku upadłego, postępowania sądowe i administracyjne dotyczące masy upadłości mogą być wszczęte i dalej prowadzone jedynie przez syndyka lub przeciwko niemu, a ten prowadzić będzie je we własnym imieniu, lecz na rzecz upadłego (art. 144 § 1 i 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz.U.2015.233).

W postępowaniach dotyczących masy upadłości, do której niewątpliwie wchodzą wierzytelności przysługujące upadłemu w stosunku do osób trzecich, stroną postępowania jest syndyk, a nie upadły reprezentowany przez syndyka. Syndyk jest stroną w znaczeniu formalnym (procesowym), tzn. działa w postępowaniu we własnym imieniu. Natomiast stroną w znaczeniu materialnym, pomimo ogłoszenia upadłości, pozostaje upadły, on bowiem jest podmiotem stosunku prawnego, na tle którego wyniknął spór. Prowadzenie sporu przez syndyka odbywa się więc na rzecz upadłego i to syndykowi przysługuje legitymacja do występowania w tych postępowaniach.

Jak wynika z dowodów przedstawionych przez stronę powodową w postaci dokumentów z postępowania karnego i co de facto zostało przyznanych przez pozwaną M. G., w okresie od stycznia 2014 r. do 24 lutego 2014 r. w W. i innych miejscowościach, pozwana działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej zawarła z powodem umowę kredytu Nr (...), której celem było uzyskanie ze Spółdzielczej ze Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W. środków finansowych dla innych osób. W tym celu pozwana wzięłą udział w dostarczeniu celem przedłożenia wraz z wnioskiem o udzielenie w/w kredytu poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o zatrudnieniu i wysokości osiąganych dochodów w (...) Sp. z o.o. ul. (...) w W., umowy o pracę, druków (...) za okres od 09.2013 r. do stycznia 2013 r., które to dokumenty miały istotne znaczenie dla uzyskania tego kredytu, wprowadzając w ten sposób w błąd (...) w W., zarówno co do zdolności kredytowej pozwanej M. G., jak i tożsamości osób na rzecz których faktycznie miał zostać udzielony kredyt, w wyniku czego zawarto umowę kredytu Nr (...) na nazwisko M. G., a uzyskaną sumę kredytu przekazano innym osobą. Takie postępowanie m.in. pozwanej doprowadziło (...) w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o znacznej wartości, w kwocie 990.000 zł, za co uzyskała korzyść majątkową

Zobrazowany w roku postępowania karnego mechanizm wyłudzania kredytów obejmował wszystkie etapy postępowania o udzielenie pożyczki. Już na etapie weryfikacji zdolności kredytowej przyszłego pożyczkobiorcy dochodziło do popełniania przestępstw. Osoby ubiegające się o udzielenie pożyczek przedstawiały nieprawdziwe lub nierzetelne zaświadczenia o zarobkach. Były one wystawiane przez firmy nieistniejące lub nieprowadzące żadnej działalności gospodarczej. Fałszowano także raporty płatników składek ZUS oraz deklaracje rocznych zeznań podatkowych w celu wykazania nierzeczywistego dochodu i zwiększenia zdolności kredytowej osób ubiegających się o przyznanie pożyczki. Prowadzono nierzetelną weryfikację dochodów potencjalnych pożyczkobiorców, która ograniczała się do kontaktu telefonicznego z osobą wskazaną przez pożyczkobiorcę. We wnioskach kredytowych podawano nieprawdziwe dane co do wysokości osiąganego dochodu, sytuacji majątkowej, wykształcenia i sytuacji rodzinnej tych osób. W efekcie dochodziło do sztucznego zawyżenia zdolności kredytowej osób ubiegających się o pożyczkę i udzielania pożyczek na kwoty przekraczające możliwości finansowe pożyczkobiorców.

W efekcie powyższych działań pożyczkobiorcy są często osobami niewypłacalnymi lub wypłacalnymi w niewielkim stopniu. Rzeczywista sytuacja majątkowa tych osób nie pozwala im na spłatę bieżącego zadłużenia, a tym bardziej na spłatę przeterminowanych należności.

Jednocześnie, w celu uniknięcia nadzoru finansowego ze strony Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego oraz Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego zarząd (...) udzielał pożyczek zawsze poniżej progu, który podlegał weryfikacji tych służb. Wraz z obniżaniem progu kontroli następowało obniżenie kwot udzielanych pożyczek.

Jednym z przejawów przestępczego działania było ustanawianie hipotek celem zabezpieczenia spłaty udzielanych pożyczek. Przy czym w większości przypadków wartość nieruchomości stanowiących przedmiot zabezpieczenia była zawyżana. Dochodziło do tego poprzez sporządzanie nierzetelnych operatów szacunkowych na potrzeby postępowania o udzielenie pożyczki. Realna wartość poszczególnych nieruchomości stanowiących zabezpieczenie była niejednokrotnie kilkadziesiąt razy niższa niż ich wycena wynikająca z operatu szacunkowego. Operaty szacunkowe zawierały nieprawdziwe dane wyjściowe, a metodologia wyceny i szacunkowa wartość nieruchomości były przyjmowane na potrzeby udzielenia danej pożyczki. Były wprost dostosowywane do potrzeb danego kredytu i nie odzwierciedlały rzeczywistej wartości nieruchomości.

Pozwana M. G. powinna zdawać sobie sprawę, iż proceder w jakim bierze udział jest niezgodny z prawem, a mimo to świadomie i dobrowolnie, w celu uzyskania korzyści majątkowej wzięła w nim udział.

Poczynione w toku postepowania karnego ustalenia nie pozostawiały wątpliwości, iż w okresie od stycznia 2014 r. do 26 marca 2014 r. w W., G. Pozwana działała w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, której celem było wyłudzanie pożyczek i kredytów ze Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W., poprzez uzyskiwanie ich na podstawione osoby, które posługiwały się podrobionymi zaświadczeniami o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia oraz aktami notarialnymi dotyczącymi ustanowienia hipotek stanowiących zabezpieczenie ww. pożyczek i kredytów na nieruchomościach o znacznie zawyżonej wartości. Jedną z takich osób była pozwana M. G.. Pozwana podając fałszywe miejsce pracy, zarobki oraz składając przekazane jej poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci zaświadczeń o zatrudnieniu, umów o pracę i innych świadomie i dobrowolnie poświadczyła nieprawdę.

Wszystkie te okoliczności pozwana potwierdziła zarówno w toku postepowania karnego , jak i w toku przedmiotowego postepowania.

W świetle wskazanych wyżej dowodów uznać trzeba za udowodnione, że w dacie wystawienia wyciągu z ksiąg rachunkowych dług pozwanej wynosił kwotę tam wskazaną i dochodzoną pozwem.

Zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez radcę prawnego zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony (art. 98 § 3 k.p.c.).

Okoliczności niniejszej sprawy nie uzasadniały zastosowania przez sąd w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach procesu regulacji przewidzianej w przepisie art. 102 k.p.c. Pozwana pomagając w przestępstwie w istocie umożliwiła jego dokonanie. Przedstawiając się jako naiwną ofiarę nie przytoczyła szczególnie uzasadnionych okoliczności, które mogłyby uzasadniać skorzystanie przez sąd z możliwości zastosowania regulacji art. 102 k.p.c.