Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 grudnia 2021 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Justyna Supińska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marta Denc

po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2021 roku w Gdyni

na rozprawie

w postępowaniu gospodarczym

sprawy z powództwa Przedsiębiorstwo (...). (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w R.

przeciwko K. L.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego K. L. na rzecz powoda Przedsiębiorstwo (...). (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w R. kwotę 24 932,06 złotych ( dwadzieścia cztery tysiące dziewięćset trzydzieści dwa złote sześć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 10 kwietnia 2019 roku do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

III.  zasądza od pozwanego K. L. na rzecz powoda Przedsiębiorstwo (...). (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w R. kwotę 4 864 złotych ( cztery tysiące osiemset sześćdziesiąt cztery złote) wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie liczonymi za okres od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 181/21

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 26 października 2020 roku, sprecyzowanym pismem z datą w nagłówku „dnia 20 listopada 2020 roku” (data prezentaty: 2020-11-23, k. 25 akt), powód Przedsiębiorstwo (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w R. domagał się zasądzenia od pozwanego K. L. kwoty 24 932,06 złotych wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 30 października 2018 roku do dnia zapłaty – tytułem ceny za sprzedany towar – wełnę izolacyjną, a także kosztów procesu.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 22 grudnia 2020 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI GNc 4773/20 referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W sprzeciwie od powyższego orzeczenia pozwany K. L. domagał się oddalenia powództwa podnosząc zarzut braku istnienia roszczenia powoda, braku wykazania roszczenia przez powoda, uregulowania wszystkich roszczeń powoda przez pozwanego przed dniem wniesienia pozwu i braku uznania roszczenia powoda przez pozwanego. Pozwany wskazał, że powód nie przedłożył żadnych dokumentów potwierdzających fakt zawarcia pomiędzy stronami umowy bądź zamówienia pozwanego. Pozwany potwierdził, że zamówień u powoda dokonywał osobiście w drodze mailowej lub telefonicznej i że dokonał zamówień wełny izolacyjnej w następujących ilościach:

-

wełna izolacyjna P. płyta izolacyjna 150 x 600 x 1 000 (1,2 m ²) w ilości 120 m ²,

-

wełna izolacyjna P. płyta izolacyjna 50 x 600 x 1 000 (3,62 m ²) w ilości 39,60 m ²,

-

wełna izolacyjna R. (...) płyta izolacyjna 100 x 600 x 1 000 (1,8 m ^{( 2)}), w ilości 230,40 m ^{( 2)},

-

wełna izolacyjna P. (...) płyta izolacyjna 100 x 1 200 x 2 000 w ilości 288 m ^{( 2)},

-

wełna izolacyjnaP. (...) płyta izolacyjna 100 x 1 200 x 2 000 w ilości 345,60 m ^{( 2)},

-

wełna izolacyjna P. płyta izolacyjna 50 x 600 x 1 000 (3,62 m ²) w ilości 115,20 m ².

Z tego tytułu pozwany otrzymał od powoda następujące faktury: numer (...) z dnia 31 lipca 2018 roku w kwocie 7 749 złotych, numer (...) z dnia 27 sierpnia 2018 roku w kwocie 18 991,94 złotych, numer (...) z dnia 28 września 2018 roku w kwocie 13 170,35 złotych i numer (...) z dnia 06 listopada 2018 roku w kwocie 30 178,42 złotych.

Powyższe faktury zostały w całości zapłacone przez pozwanego wobec faktu, że na takie ilości wełny izolacyjnej pozwany składał zamówienia.

Pozwany zaprzeczył, aby kiedykolwiek składał zamówienia u powoda na zakup wełny izolacyjnej P. płyta izolacyjna 150 x 600 x 1000 (1,2 m ²) w ilości 439,20 m ² oraz 60 m ², która została wskazana w załączonej do pozwu fakturze numer (...) z miejscem dostawy do S.. Nie zawierał w tym zakresie z powodem również żadnej umowy, jak również nigdy nie upoważniał nikogo do odbioru w jego imieniu tego typu zamówienia.

Pozwany podniósł, że nigdy nie otrzymał od powoda faktury numer (...) i nigdy taka faktura nie została u niego zaksięgowana i rozliczona podatkowo. O fakcie istnienia tej faktury pozwany dowiedział się dopiero z wezwania do zapłaty z dnia 24 marca 2020 roku, nie otrzymał jej również wraz z tym wezwaniem. Poinformował o tym powoda w dniu 02 kwietnia 2020 roku wskazując na brak doręczenia mu przedmiotowej faktury, jak również konieczność weryfikacji zamówień faktycznie zakupionej wełny izolacyjnej u powoda oraz dowodów wezwań pod kątem faktycznie zamówionej wełny izolacyjnej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. L. był wykonawcą prac budowlanych przy budowie dwóch budynków – budynku potrzeb własnych i budynku technologicznego położonych w S.. Inwestorem był (...) spółka akcyjna z siedzibą w K..

W ramach prac na tej budowie K. L. wykonywał m. in. elewację tychże budynków. Podwykonawcą K. L. w zakresie tych prac była M. S., zaś faktycznie prace te wykonywał jej mąż – J. S..

Zgodnie z projektem wykonawczym ściany zewnętrzne budynku potrzeb własnych wymagały położenia m. in. wełny mineralnej grubości 10 cm, zaś ściany attykowe – winny zostać ocieplone wełną mineralną grubości 5 cm.

Zgodnie z projektem wykonawczym ściany zewnętrzne budynku technologicznego wymagały położenia m. in. wełny mineralnej grubości 15 cm, zaś ściany attykowe – winny zostać ocieplone wełną mineralną grubości 5 cm.

Nadto projekty wykonawcze obu budynków przewidywały docieplenie dachu wełną mineralną o grubości 10 cm układaną w dwóch warstwach mijankowo.

By wykonać ocieplenie ścian obu budynków K. L. potrzebował na elewację łącznie nie więcej niż 1 000 m ² wełny izolacyjnej różnej grubości.

projekt wykonawczy budynku technologicznego – k. 178-216 akt, projekt wykonawczy budynku potrzeb własnych – k. 143-177 akt, zeznania świadka K. T. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:03:17-00:43:50), zeznania świadka J. S. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:44:37-01:12:19), zeznania pozwanego K. L. – protokół rozprawy z dnia 24 listopada 2021 roku – k 278-281 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:01:49-01:12:27)

K. L. nawiązał współpracę z przedstawicielem Przedsiębiorstwo (...). (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w R. – K. T.. Odbyło się w sprawie zakupu materiałów budowlanych spotkanie, w czasie którego obecny był również kierownik budowy, a którego K. L. wskazał jako uprawnionego do odbioru towarów na budowie.

K. L. zamówił w Przedsiębiorstwo (...). (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej z siedzibą w R. wełnę mineralną potrzebną do ocieplenia budynków w ilości wynikającej z projektów wykonawczych.

W związku z tym, że wskazana wełna mineralna marki R. nie była dostępna, K. T. jako przedstawiciel Przedsiębiorstwo (...). (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w R. zaproponował wełnę innej firmy – P., tj. wełnę P. (na elewację) oraz wełnę P. (na dach).

K. T. przesłał K. L. deklaracje właściwości użytkowych tego produktu. K. L. zgodził się na wełnę tej firmy.

W czasie prac K. L. mailowo zamawiał jeszcze dodatkowo wełnę do wykonania dachu (dwie warstwy po 10 cm, powierzchnia dachu 145 m ²) oraz wełnę do wykonania elewacji budynku i dachu na inwestycji w M..

wydruk wiadomości mailowej (zamówienie) – k. 49 akt, wydruk wiadomości mailowej wraz z deklaracją właściwości użytkowych – k. 113-115 akt, zeznania świadka K. T. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:03:17-00:43:50), zeznania pozwanego K. L. – protokół rozprawy z dnia 24 listopada 2021 roku – k 278-281 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:01:49-01:12:27)

Zamówione materiały budowlane były transportowane do S. oraz do M. przez kierowcę G. D..

zeznania świadka K. T. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:03:17-00:43:50), zeznania świadka G. D. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 01:26:48-01:32:32)

Przedsiębiorstwo (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w R. dostarczył K. L. na budowę w S. wełnę izolacyjną P. płyta izolacyjna 150 x 600 x 1 000 (1,2 m ²) w ilości 439,20 m ² oraz wełnę izolacyjną P. płyta izolacyjna 150 x 600 x 1 000 (1,2 m ²) w ilości 60m ^2.

Wełna tej grubości wymagana była do docieplenia ścian zewnętrznych kondygnacji naziemnych budynku technologicznego.

W związku z powyższym Przedsiębiorstwo (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w R. wystawił w dniu 19 lipca 2018 roku K. L. fakturę numer (...) na kwotę 32 235,84 złotych, z terminem płatności do dnia 28 października 2018 roku.

faktura – k. 20, 116 akt, dokument WZ – k. 21, 117 akt, projekt wykonawczy budynku technologicznego – k. 178-216 akt, zeznania świadka K. T. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:03:17-00:43:50), zeznania świadka J. S. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:44:37-01:12:19), zeznania świadka G. D. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 01:26:48-01:32:32), wydruk wiadomości mailowej wraz z deklaracją właściwości użytkowych – k. 113-115 akt

Powyższe materiały budowlane zostały odebrane przez J. S., który po ilościowym sprawdzeniu towaru podpisał dokument WZ numer (...).

Przed odbiorem towaru J. S. skontaktował się z K. L., którego nie było wówczas na budowie i poinformował go o tym, że jest dostawa zamówionej wełny. J. S. uzyskał zezwolenie K. L. na odbiór tego towaru.

Materiały te – wełna izolacyjna P. płyta izolacyjna 150 x 600 x 1 000 w dostarczonej ilości zostały wykorzystane przez J. S. w pracach elewacyjnych przy budynku technologicznym i budynku potrzeb własnych.

K. L. nie miał ani zastrzeżeń jakościowych ani ilościowych do dostarczonych towarów.

dokument WZ – k. 21 akt, zeznania świadka K. T. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:03:17-00:43:50), zeznania świadka J. S. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:44:37-01:12:19), zeznania świadka G. D. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 01:26:48-01:32:32)

K. L., mimo że był w posiadaniu faktury numer (...) co najmniej od dnia 09 kwietnia 2019 roku, nie uregulował powyższej należności.

wydruk wiadomości mailowej – k. 51, 112 akt

Przedsiębiorstwo (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w R. dostarczył K. L. na budowę w S. wełnę izolacyjną P. płyta izolacyjna 150 x 600 x 1 000 (1,2 m ²) w ilości 120 m ².

Wełna tej grubości wymagana była do docieplenia ścian zewnętrznych kondygnacji naziemnej budynku technologicznego.

W związku z powyższym Przedsiębiorstwo (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w R. wystawił w dniu 31 lipca 2018 roku K. L. fakturę numer (...) na kwotę 7 749 złotych, z terminem płatności do dnia 14 września 2018 roku.

faktura – k. 54, 118 akt, dokument WZ – k. 21, 119 akt, projekt wykonawczy budynku technologicznego – k. 178-216 akt, zeznania świadka K. T. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:03:17-00:43:50), zeznania świadka J. S. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:44:37-01:12:19), zeznania świadka G. D. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 01:26:48-01:32:32)

Przedsiębiorstwo (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w R. dostarczył K. L. na budowę w S. wełnę izolacyjną P. płyta izolacyjna 50 x 600 x 1000 (3,62 m ^{( 2)}) w ilości 39,6 m ^{( 2)} oraz wełnę izolacyjną(...)płyta izolacyjna 100 x 600 x 1 000 (1,8 m ^{( 2)}) w ilości 230,40 m ^{( 2)}.

Wełna tej grubości wymagana była do docieplenia ścian zewnętrznych kondygnacji naziemnej budynku potrzeb własnych (10 cm) oraz ścian attykowych budynku technologicznego i budynku potrzeb własnych (5 cm).

Wełnę izolacyjną P. płyta izolacyjna 50 x 600 x 1000 (3,62 m ²) w ilości 39,6 m ² oraz kleje odebrał K. S..

Wełnę izolacyjną (...) płyta izolacyjna 100 x 600 x 1 000 (1,8 m ^{( 2)}) w ilości 230,40 m ^{( 2)} odebrała inna osoba.

W związku z powyższym Przedsiębiorstwo (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w R. wystawił w dniu 27 sierpnia 2018 roku na kwotę 18 991,94 złotych, z terminem płatności do dnia 11 października 2018 roku.

faktura – k. 54v, 120 akt, dokumenty WZ podpisane przez J. S. – k. 122, 124, 125 akt, dokument WZ – k. 121, 123 akt, projekt wykonawczy budynku technologicznego – k. 178-216 akt, projekt wykonawczy budynku potrzeb własnych – k. 143-177 akt, zeznania świadka K. T. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:03:17-00:43:50), zeznania świadka J. S. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:44:37-01:12:19), zeznania świadka G. D. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 01:26:48-01:32:32)

Przedsiębiorstwo (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w R. dostarczył K. L. na budowę w S. wełnę izolacyjną P. (...) płyta izolacyjna 100 x 1 200 x 2 000 w ilości 288 m ^{( 2)}. Wełna ta wymagana była do docieplenia dachu.

W związku z powyższym Przedsiębiorstwo (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w R. wystawił w dniu 28 września 2018 roku K. L. fakturę numer (...) na kwotę 13 170,35 złotych, z terminem płatności do dnia 12 października 2018 roku.

faktura – k. 55, 126 akt, dokument WZ – k. 127 akt, karta pracy kierowcy – k. 128 akt, projekt wykonawczy budynku technologicznego – k. 178-216 akt, projekt wykonawczy budynku potrzeb własnych – k. 143-177 akt, zeznania świadka K. T. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:03:17-00:43:50), zeznania świadka G. D. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 01:26:48-01:32:32)

Przedsiębiorstwo (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w R. dostarczył K. L. na budowę w M. wełnę izolacyjną P. (...)płyta izolacyjna 100 x 1 200 x 2 000 w ilości 345,60 m ^{( 2)}, wełnę izolacyjną P. (...)płyta izolacyjna 100 x 1 200 x 2 000 w ilości 345,60 m ^{( 2)} oraz wełnę izolacyjną P. płyta izolacyjna 50 x 600 x 1 000 (3,62 m ^{( 2)}) w ilości 115,20 m ^{( 2)}.

Wełna ta wymagana była do docieplenia elewacji oraz dachu budynku na inwestycji w M..

W związku z powyższym Przedsiębiorstwo (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w R. wystawił w dniu 06 listopada 2018 roku K. L. fakturę numer (...) na kwotę 30 178,42 złotych, z terminem płatności do dnia 05 stycznia 2019 roku.

faktura – k. 55v, 129 akt, dokument WZ – k. 130 akt, zeznania świadka K. T. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:03:17-00:43:50), zeznania świadka G. D. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 01:26:48-01:32:32)

W związku z brakiem uregulowania należności z faktur numer (...), Przedsiębiorstwo (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w R. wezwał K. L. do zapłaty, a na jego żądanie doręczył także dokumenty WZ.

K. L. uregulował powyższe należności, za wyjątkiem należności z faktury numer (...). Faktura ta nie została ujęta w dokumentacji podatkowej K. L..

wydruk rozrachunków z kontrahentem – k. 45-47 akt, wydruk rejestru zakupów – k. 79-99 akt, pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. – k. 218 akt, wydruk korespondencji mailowej – k. 50-51, 52-53, 109-111 akt, zeznania świadka K. T. – protokół rozprawy z dnia 06 października 2021 roku – k. 262-269 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:03:17-00:43:50), zeznania pozwanego K. L. – protokół rozprawy z dnia 24 listopada 2021 roku – k 278-281 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:01:49-01:12:27)

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie oświadczeń stron w zakresie, w jakim nie były one kwestionowane przez stronę przeciwną, a także na podstawie wyżej wskazanych dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania oraz uzyskanych od Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. (k. 218 akt), których prawdziwość nie była przez strony kwestionowana i które nie budziły wątpliwości Sądu co do swej wiarygodności, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary.

Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach sprawy nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnosiły do sprawy żadnych nowych i istotnych okoliczności.

Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd oparł się również na zeznaniach świadków K. T., J. S., M. S. i G. D. oraz na zeznaniach pozwanego.

Odnosząc się do zeznań świadka K. T., to Sąd dał im wiarę w zakresie, w jakim świadek wskazał, że pozwany w czasie spotkania złożył zamówienie na wełnę izolacyjną potrzebą do wykonania elewacji budynków w ilości wynikającej z projektów oraz że zaakceptował zmianę producenta wełny z R. na P., a także że dokonywał dodatkowych zamówień dotyczących inwestycji w S. oraz M.. Powyższe znajduje potwierdzenie w korespondencji mailowej, z której wynika, że pozwany zamawiał również w późniejszym okresie na inwestycję w S. wełnę na dach tychże budynków (k. 49 akt), a także z uregulowanej przez pozwanego faktury numer (...) i dokumentu WZ (k. 130 akt) do tej faktury, z których wynika, że wełna elewacyjna i dachowa zostały dostarczone do M.. Sąd dał wiarę także zeznaniom tego świadka, że nie był on informowany przez pozwanego o upoważnieniu J. S. do odbioru towaru, niemniej jednak pozwany nie kwestionował odbioru innego towaru przez tę osobę, co wynika także z uznanej przez pozwanego i uregulowanej faktury numer (...) i dokumentu WZ do tej faktury (odbiór wełny izolacyjnej podpisany przez J. S.). Nadto okoliczność umocowania do odbioru spornego towaru wynikała wprost z uznanych za wiarygodne zeznań świadka J. S.. Sąd miał bowiem na uwadze, że z zeznań tego świadka – spójnych i logicznych – jednoznacznie wynikało, że wykonywał on prace elewacyjne przy użyciu wełny izolacyjnej dostarczonej przez powoda, a także że w związku z dostawą tego materiału i nieobecnością w tym czasie pozwanego na budowie, skontaktował on się z pozwanym i uzyskał od niego zezwolenie na odbiór towaru. Co więcej, świadek wskazał, że dokładnie sprawdził ilość dostarczonych materiałów przed podpisaniem dokumentu WZ oraz że wykorzystał ten materiał na budowie, a także że pozwany nie wnosił żadnych uwag do odebrania przez niego towaru. Sąd oparł się na zeznaniach tego świadka również w zakresie, w jakim wskazał on, że do wykonania przez niego elewacji na obu budynkach potrzebnych było około 1 000 m ² wełny, co wynika również z twierdzeń samego pozwanego.

Zeznania świadka M. S. jakkolwiek Sąd uznał za wiarygodne, to nie miały one istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia kwestii spornych w sprawie, albowiem świadek wiedzę na temat ewentualnego upoważnienia jej męża – J. S. przez pozwanego do odbioru materiałów, czerpała z przekazu męża. Sąd miał przy tym na uwadze, że świadek zeznała, że nie cały materiał dostarczony przez powoda został wykorzystany, niemniej jednak nie posiadała szczegółowej wiedzy na temat ilości dostarczonych materiałów, aczkolwiek z zeznań świadka J. S. wynikało, że o ile dostarczona wełna została zużyta na tej inwestycji, to pozostał niewykorzystany klej, który za zgodą pozwanego, świadek wykorzystał na innej inwestycji.

Odnosząc się do zeznań świadka G. D., to Sąd dał im wiarę w zakresie, w jakim świadek potwierdził, że dostarczył wskazany na dokumentach WZ towar, świadek jednakże nie pamiętał szczegółów dotyczących poszczególnych dostaw, czy osób odbierających towar.

Odnosząc się do zeznań pozwanego K. L. to Sąd nie dał im wiary w zakresie, w jakim pozwany wskazał, że dokonał jednokrotnego zamówienia wełny izolacyjnej, stoi to w sprzeczności z uznanymi za wiarygodne zeznaniami świadka K. T. oraz treścią korespondencji mailowej, z której wynika, że pozwany w późniejszym okresie zamawiał wełnę izolacyjną na dach oraz wełnę izolacyjną (na elewację i dach) na inną inwestycję. Sąd za niewiarygodne uznał także zeznania pozwanego, że na początku współpracy przekazał powodowi mailowo listę osób uprawnionych do odbioru towaru – okoliczności tej nie potwierdza jakikolwiek obiektywny dowód, zaś nawet istnienie listy osób uprawnionych do odbioru towaru nie wyklucza możliwości upoważnienia przez pozwanego, w tym w sposób ustny, także innych osób. Wreszcie Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego, że nie upoważnił J. S. do odbioru towaru potrzebnego do wykonywania jego pracy – wełny izolacyjnej na elewację oraz kleju – przeczą temu zeznania tegoż świadka, który w sposób spójny i logiczny wskazał, że w związku z dostawą tego materiału i nieobecnością w tym czasie pozwanego na budowie, skontaktował się z pozwanym i uzyskał od niego zezwolenie na odbiór towaru. Co więcej, świadek wskazał, że dokładnie sprawdził ilość dostarczonych materiałów przed podpisaniem dokumentu WZ oraz że wykorzystał ten materiał na budowie, a pozwany nie miał co do tego – na tamtym etapie, żadnych uwag. Sąd miał przy tym na uwadze, że pozwany uznał i uregulował m. in. fakturę numer (...), gdzie odbiór wełny izolacyjnej pokwitował J. S., co jednoznacznie przeczy twierdzeniom pozwanego o braku upoważnienia tej osoby do odbioru towaru. Wreszcie Sąd miał na uwadze, że skoro – jak twierdzi pozwany – J. S. nie został upoważniony do tego, by odebrać towar powoda, a mimo to odebrał go obciążając tym pozwanego, to od racjonalnie działającego przedsiębiorcy wymagać należy co najmniej zawiadomienia organów ściągania o możliwości popełnienia przestępstwa przez tę osobę na szkodę pozwanego. Tymczasem pozwany zawiadomienia takiego nie złożył. Sąd zważył także, że skoro z zeznań świadka J. S. wynikało, że dostarczoną sporną wełnę izolacyjną zużył on do prac wykonywanych na zlecenie pozwanego, czemu pozwany nie zaprzeczał (i nie wykazał, by wełnę potrzebą na tę inwestycję nabył od innego podmiotu), a jednocześnie to pozwany był zobowiązany zapewnić tenże materiał, to tym samym godząc się na wykorzystanie wełny powoda w sposób konkludentny potwierdził umocowanie J. S. do jej odbioru.

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 24 listopada 2021 roku Sąd na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 4 i § 2 k.p.c. pominął dowód z zeznań powoda, albowiem osoby uprawnione do reprezentowania powoda, mimo prawidłowego wezwania, nie stawiły się i nie usprawiedliwiły swojej nieobecności.

Odnosząc się natomiast do podniesionego przez pozwanego zarzutu niewłaściwości miejscowej Sądu Rejonowego w Gdyni, zarzut ten nie był zasadny. Zgodnie bowiem z art. 34 k.p.c. powództwo o zawarcie umowy, ustalenie jej treści, o zmianę umowy oraz o ustalenie istnienia umowy, o jej wykonanie, rozwiązanie lub unieważnienie, a także o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy można wytoczyć przed sąd miejsca jej wykonania. Za miejsce wykonania umowy uważa się miejsce spełnienia świadczenia charakterystycznego dla umów danego rodzaju, w szczególności w przypadku: 1) sprzedaży rzeczy ruchomych – miejsce, do którego rzeczy te zgodnie z umową zostały lub miały zostać dostarczone, 2) świadczenia usług – miejsce, w którym usługi zgodnie z umową były lub miały być świadczone (§ 2).

Mając na uwadze, że materiały budowlane dostarczane były na budowę w S. i uwzględniając gospodarczy charakter sprawy, przesądzało to o właściwości Sądu Rejonowego w Gdyni do rozpoznania niniejszej sprawy.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

W niniejszej sprawie powód Przedsiębiorstwo (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w R. domagał się zasądzenia od pozwanego K. L. kwoty 24 932,06 złotych wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 30 października 2018 roku do dnia zapłaty swoje roszczenie wywodząc z umowy sprzedaży towarów – wełny izolacyjnej P. wydanej pozwanemu na podstawie dowodu WZ numer (...).

Kierując zarzuty przeciwko żądaniu pozwu pozwany zaprzeczył, aby kiedykolwiek składał zamówienie u powoda na zakup wełny izolacyjnej wskazanej w fakturze numer (...) z miejscem dostawy do S., jak również nigdy nie upoważniał nikogo do odbioru w jego imieniu tego typu zamówienia. Pozwany podnosił przy tym, że zapłacone przez niego faktury numer (...) obejmowały wełnę izolacyjną w ilości 1 137,80 m ², co stanowiło ilość przez niego zamówioną i z małą nadwyżką potrzebną do wykonania inwestycji w S..

Zgodnie z treścią art. 535 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Powyższy przepis kreuje zatem stosunek obligacyjny o charakterze dwustronnie zobowiązującym. Sprzedawca (tu – powód) zobowiązuje się wydać towar, zaś kupujący (tu – pozwany) zobowiązuje się zapłacić ustaloną za ten towar cenę.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przepis ten określa reguły dowodzenia, tj. przedmiot dowodu oraz osobę, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Zaznaczyć też trzeba, że przy rozpoznawaniu sprawy na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego rzeczą Sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne. Jest to wyrazem zasady, że to strony powinny być zainteresowane wynikiem postępowania oraz że to one dysponują przedmiotem postępowania m. in. poprzez powoływanie i przedstawianie Sądowi wybranych przez siebie dowodów. Zgodnie zaś z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 03 października 1969 roku w sprawie o sygn. akt II PR 313/69 na powodzie, stosownie do treści art. 6 k.c., spoczywa ciężar udowodnienia faktów przemawiających za zasadnością jego roszczenia. W razie zaś sprostania przez powoda ciążącemu na nim obowiązkowi, na stronie pozwanej spoczywa wówczas ciężar udowodnienia ekscepcji i faktów uzasadniających jej zdaniem oddalenie powództwa (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 1982 roku, sygn. akt I CR 79/82).

W okolicznościach niniejszej sprawy to na powodzie Przedsiębiorstwo (...). (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej z siedzibą w R. ciążył obowiązek udowodnienia istnienia roszczenia stanowiącego podstawę powództwa poprzez wykazanie, że pozwany złożył powodowi zamówienie na sporną ilość wełny izolacyjnej, że powód dostarczył i wydał pozwanemu zakupiony przez niego towar w ilości i jakości zgodnej ze złożonym zamówieniem, a więc wykazania, że zrealizował swoje zobowiązanie i to w sposób prawidłowy, co aktualizowałoby po stronie pozwanego obowiązek zapłaty.

W ocenie Sądu powód powyższemu obowiązkowi sprostał i zdołał wykazać za pomocą zaoferowanych dowodów, że pozwany K. L. złożył mu zamówienie na zakup wełny izolacyjnej P. – płyta izolacyjna 150 x 600 x 1 000 w ilości 439,20 m ² oraz płyta izolacyjna 150 x 600 x 1 000 w ilości 60 m ², której wydanie pozwanemu dokumentuje dowód WZ numer (...) oraz że zgodnie z ustaleniami stron towar ten został dostarczony i wydany osobie upoważnionej przez pozwanego na inwestycji w S. – J. S.. Sąd miał przy tym na uwadze, że z uznanych za wiarygodne zeznań świadka K. T. wynikało, że pozwany złożył zamówienie na wełnę izolacyjną w ilości wynikającej z projektów już na spotkaniu w maju – czerwcu 2018 roku, z zeznań świadków oraz twierdzeń samego pozwanego wynikało zaś, że była to ilość około 1 000 m ². Pozwany wskazywał bowiem wprost, że zapłacone przez niego faktury numer (...) obejmowały wełnę izolacyjną w ilości 1 137,80 m ², co stanowiło ilość przez niego zamówioną i z małą nadwyżką potrzebną do wykonania inwestycji w S. zgodnie z projektem wykonawczym.

Sąd zważył przy tym jednak, że faktura numer (...) dotyczyła inwestycji w S., jednakże dokumentowała dostawę wełny izolacyjnej na dach (P., 288 m ², zamówienie – k. 49 akt), zaś faktura numer (...) dotyczyła wełny izolacyjnej P. (345,60 m ²) i P. (115,20 m ²), ale dostarczona została na inwestycję w M..

A zatem jedynie faktury numer (...) (120 m ²) i numer (...) (39,60 m ² i 230,40 m ²) dotyczyły dostawy wełny izolacyjnej na elewację budynków w S., co daje łączną ilość 390 m ². Mając zaś na uwadze, że pozwany potrzebował około 1 000 m ² wełny na oba budynki, pozwany potrzebował do wykonania inwestycji w S. jeszcze około 600 m ² wełny izolacyjnej. Pozwany nie wykazał przy tym, że wełnę w takiej ilości zamówił u innego podmiotu, a jednocześnie powód wykazał, że dostarczył pozwanemu na budowę w S. wełnę w ilości, która pozwoliła na wykonanie prac, co jednoznacznie wynikało z zeznań świadka J. S.. Na tę inwestycję powód dostarczył bowiem: 619 m ² wełny izolacyjnej o grubości 15 cm (499,20 m ² oraz 120 m ²) – zważyć przy tym należało, że jak wynikało z zeznań świadka K. T. oraz projektu wykonawczego tylko do wykonania elewacji budynku technologicznego potrzebna była wełna izolacyjna o tej grubości i to w ilości około 600 m ²; 230,40 m ² wełny izolacyjnej o grubości 10 cm – zważyć przy tym należało, że jak wynikało z projektu wykonawczego tylko do wykonania elewacji ścian zewnętrznych budynku potrzeb własnych potrzebna była wełna izolacyjna o tej grubości oraz 39,60 m ² wełny izolacyjnej o grubości 5 cm – zważyć przy tym należało, że jak wynikało z projektu wykonawczego do wykonania elewacji ścian attykowych budynku potrzeb własnych i budynku technologicznego potrzebna była wełna izolacyjna o tej grubości.

Powyższe więc pozwala na uznanie, że pozwany zamówił u powoda ilość wełny izolacyjnej potrzebnej do wykonania elewacji budynku potrzeb własnych i budynku technologicznego w oparciu o dane wynikające z projektów wykonawczych, co potwierdził także pozwany wprost w swoich zeznaniach, a powód taką ilość wełny izolacyjnej na elewację dostarczył, co dokumentują dowody WZ oraz faktury, tym bardziej, że prace w tym zakresie zostały przez pozwanego wykonane i to właśnie za pomocą wełny izolacyjnej dostarczonej przez powodową spółkę, na co wyraźnie wskazał świadek J. S.. Nadto pozwany zamówił u powoda wełnę izolacyjną na dach budynków w S. oraz wełnę izolacyjną na dach i elewację budynku w M. – należności w tym zakresie zostały uregulowane i nie są objęte sporem.

Zważyć przy tym należało, że fakt nieujęcia w księgach podatkowych pozwanego spornej faktury w żadnej mierze nie może stanowić dowodu na brak umowy między stronami i jej wykonanie, skoro okoliczności te wynikają z przeprowadzonych w sprawie dowodów z zeznań świadków oraz dokumentów.

W ocenie Sądu przeprowadzone w sprawie dowody pozwalały zaś na uznanie, że wełna dostarczona zgodnie z zamówieniem na budowę realizowaną przez pozwanego w S. została odebrana, po sprawdzeniu zgodności z zamówieniem, przez J. S. – pracownika podwykonawcy pozwanego, który został upoważniony przez pozwanego do dokonania odbioru. Pozwany nie zdołał w tym zakresie podważyć wiarygodności zeznań świadka, w tym podnosząc okoliczność zwrócenia się powoda do świadka w późniejszym okresie jakoby o podpisanie dokumentów WZ. Jak wskazał bowiem świadek J. S. dokumenty WZ podpisał po sprawdzeniu ilości dostarczonego towaru, zaś powód istotnie zwracał się do świadka o złożenia oświadczenia, że świadek został umocowany przez pozwanego do odbioru towaru, przy czym świadek odmówił, albowiem – jak wskazał – był uprawniony do odbioru wełny izolacyjnej i potrzebnego kleju, a nie miał wiedzy, jakich materiałów dotyczy niniejszy spór. Wreszcie Sąd miał na uwadze, że pozwany nie kwestionował umocowania tego świadka (J. S.) do odbioru wełny izolacyjnej stwierdzonej fakturą numer (...), którą pozwany przyjął, zaakceptował i uregulował oraz że dostarczoną wełnę wykorzystał w wykonywanych pracach.

W powyższych okolicznościach ciężar wykazania faktów uzasadniających zdaniem pozwanego oddalenie powództwa, spoczywał na pozwanym. Pozwany odmawiając uczynienia zadość żądaniu powoda obowiązany jest bowiem udowodnić fakty wskazujące na to, że uprawnienie żądającemu nie przysługuje (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 grudnia 2006 roku w sprawie o sygn. akt IV CSK 299/06). W ocenie Sądu pozwany nie sprostał ciężarowi dowodu w tym zakresie, jego zeznania bowiem w przedmiocie braku umocowania J. S. do odbioru zamówionej wełny izolacyjnej o grubości 15 cm na elewację budynków Sąd uznał za niewiarygodne ze względów przytoczonych w powyższej części uzasadnienia, również twierdzenia pozwanego, że zapłacił on za zamówioną i potrzebną mu ilość wełny (1 138,80 m ²), co miało być dowodem na niezamówienie i nieotrzymanie spornej ilości wełny, także nie znalazły potwierdzenia – ilość ta częściowo dotyczyła bowiem wełny izolacyjnej dachowej, a częściowo wełny izolacyjnej na inną inwestycję, o czym szerzej powyżej.

Skoro więc pozwany wykonał prace elewacyjne za pomocą wełny izolacyjnej dostarczonej wyłącznie przez powoda (nie wykazał bowiem, by potrzebną w tym celu wełnę nabył od jakiegokolwiek innego podmiotu) i to w ilości umożliwiającej wykonanie tychże prac, w tym w szczególności odebrał wełnę w ilości objętej spornym dokumentem WZ, zobowiązany był do uregulowania należności za dostarczony i wykorzystany materiał, w tym objęty fakturą numer (...).

Pozwany podnosił przy tym, że nie otrzymał powyższej faktury. W tym miejscu wskazać należy, że powód nie wykazał, kiedy sporna faktura została pozwanemu doręczona, przy czym z całą pewnością pozwany dysponował nią w dniu 09 kwietnia 2019 roku (k. 51 akt) skoro nie wnosił o jej doręczenie, a jedynie o doręczenie dokumentów WZ do tej faktury. W tej sytuacji uznać należało, że nie regulując wskazanej tam należności niezwłocznie, popadł w opóźnienie uzasadniające naliczanie odsetek ustawowych za opóźnienie za okres od dnia 10 kwietnia 2019 roku do dnia zapłaty.

Mając całokształt powyższych rozważań na uwadze Sąd w punkcie pierwszym wyroku przyjmując za podstawę prawną przepis art. 535 k.c. w zw. z art. 481 k.c. zasądził pod pozwanego K. L. na rzecz powoda Przedsiębiorstwo (...). (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w R. kwotę 24 932,06 złotych wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 10 kwietnia 2019 roku do dnia zapłaty.

Uznając zaś dalej idące żądanie pozwu – w zakresie żądania odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych za okres od dnia 30 października 2018 roku do dnia 09 kwietnia 2019 roku – za niezasadne, Sąd orzekł jak w punkcie drugim wyroku oddając powództwo w tej części na podstawie powyższych przepisów w zw. z art. 6 k.c. stosowanym a contrario.

Odnośnie kosztów procesu, to Sąd zważył, iż przepis art. 98 § 1 k.p.c. statuuje zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, w myśl której strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi poniesione przez niego koszty procesu. Przepis art. 100 k.p.c. wskazuje natomiast, że w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu. Niewątpliwie w niniejszej sprawie wskazać należy, że powód przegrał sprawę jedynie w nieznacznej części żądania, tj. jedynie odnośnie oddalonego w części żądania w zakresie należności odsetkowej. W tej sytuacji w ocenie Sądu całością kosztów procesu należało zatem obciążyć pozwanego, o czym Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 5 w zw. z § 10 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 roku, poz. 265) zasądzając od niego na rzecz powoda kwotę 4 864 złotych tytułem zwrotu: opłaty sądowej od pozwu (1 247 złotych), kosztów zastępstwa procesowego (3 600 złotych) i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (17 złotych).

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 14 stycznia 2022 roku