Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

15 września 2021 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Sławomir Matusiak

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Wawrzyniak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2021 roku w Sieradzu

odwołania P. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

z 26 kwietnia 2021 r. Nr (...)

w sprawie P. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o składki na ubezpieczenie społeczne

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od P. C. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. kwotę 5 400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV 355/21

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26 kwietnia 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. stwierdził, że P. C. jest dłużnikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na kwotę 188.137,08 zł, obejmującą odsetki za zwłokę, naliczone do dnia wydania decyzji. Określona w decyzji kwota obejmowała: składki na ubezpieczenia społeczne za okres od maja 2007 r. do listopada 2020 r. w kwocie 82.339,14 zł, odsetki za zwłokę w kwocie 48.892 zł, składki na ubezpieczenie zdrowotne za okres od grudnia 2010 r. do listopada 2020 r. w kwocie 32.066,58 zł, odsetki za zwłokę w kwocie 13.692 zł, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od maja 2007 r. do grudnia 2018 r., odsetki za zwłokę w kwocie 4.624 zł.

W uzasadnieniu organ przytoczył treść przepisu art. 46 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, zgodnie z którym płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy, zaś stosownie do art. 32 ww. ustawy do składek m.in. na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz na ubezpieczenie zdrowotne w zakresie ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne. Wskazując, iż płatnik P. C. nie dopełnił obowiązku wynikającego z art. 46 ust.1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 83 ust. 1 ww. ustawy określił wysokość zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

W odwołaniu od tej decyzji P. C. podniósł zarzut przedawnienia co do części wymagalnych należności w niej określonych. Skarżący w toku postępowania powołał się na stanowisko Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców wskazujące, iż w odniesieniu do będących przedmiotem postępowania składek doszło jedynie do zawieszenia biegu przedawnienia należności w okresie od dnia 15 lutego 2019 r., tj. daty wydania przez organ rentowy decyzji nr (...), do czasu jej uprawomocnienia, co miało miejsce w czerwcu 2019 r., przez co część tych należności uległa przedawnieniu.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, wnosząc o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych. Pełnomocnik organu rentowego podniósł, iż zaskarżona decyzja została wydana po wszczęciu w dniu 14.12.2020 r. postępowania na skutek złożenia przez ubezpieczonego w dniu 14.12.2020 r. wniosku o wydanie decyzji określającej wysokość zadłużenia. Zaznaczono, że odwołujący od 20.01.1999 r. jest zgłoszony do ubezpieczeń z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Zdaniem organu podniesiony w odwołaniu zarzut przedawnienia jest bezzasadny z uwagi na zawieszenie biegu przedawnienia, co miało miejsce w okresach trwania postępowań:

- z wniosku P. C. z dnia 07.02.2018 r. o ustalenie właściwego ustawodawstwa, zakończonego wydaniem w dniu 15.02.2019 r. decyzji, stwierdzającej podleganie ubezpieczonego ustawodawstwu polskiemu; wyrok oddalający odwołanie uprawomocnił się 2 lipca 2019 r.;

- z wniosku P. C. z dnia 25.10.2016 r. o umorzenie nieopłaconych składek za okres 05/2007 do 02/2009, zakończonego wydaniem decyzji w dniu 03.12.2020 r., zmienionej następnie prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Sieradzu z 03.02.2021 r.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

P. C. z racji prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej był zobowiązany do uiszczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych; w okresie od maja 2007 r. do listopada 2020 r. niezapłacone składki wyniosły kwotę 188.137,08 zł, w tym: składki na ubezpieczenia społeczne za okres od maja 2007 r. do listopada 2020 r. w kwocie 82.339,14 zł, odsetki za zwłokę w kwocie 48.892 zł, składki na ubezpieczenie zdrowotne za okres od grudnia 2020 r. do listopada 2020 r. w kwocie 32.066,58 zł, odsetki za zwłokę w kwocie 13.692 zł, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od maja 2007 r. do grudnia 2018 r., odsetki za zwłokę w kwocie 4.624 zł.

W dniu 25.10.2016 r. P. C. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o umorzenie należności stosownie do przepisów ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność (Dz.U. z 2012 r. poz. 1551). W dniu 3 grudnia 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. wydał decyzję, określającą że według stanu na dzień 25.10.2016 r. umorzeniu będą podlegały należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy za okres od 05/2007 do 02/2009 r. Decyzja ta została następnie zmieniona wyrokiem Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 3 lutego 2021 r. w sprawie IV U 15/21, który uprawomocnił się w dniu 27 lutego 2021 r. Z kolei decyzją z 29 marca 2021 r., organ rentowy z urzędu zmienił decyzję z dnia 3 grudnia 2020 r. poprzez wymienienie w załączniku należności, niepodlegających umorzeniu. Jako należności, podlegające spłacie w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji organ wyszczególnił: składki na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych za okres od 06/2010-02/2017, 12/2017-02/2021, składki na Fundusz Ubezpieczenia Zdrowotnego za okres 11/2010-02/2017, 12/2017-02/2021, składki na Fundusz Pracy za okres 07/2009-02/2017, 12/2017-12/2018 - wraz z odsetkami obliczonymi na dzień 25.10.2016 r., tj. na dzień złożenia wniosku o umorzenie.

W dniu 15.02.2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. wydał decyzję nr (...), stwierdzającą, że P. C. w okresach od 01.03.2009 r. do 01.02.2017 r. oraz od 30.12.2017 r. do 05.08.2018 r. podlega ustawodawstwu polskiemu. Wniesione przez P. C. odwołanie zostało oddalone wyrokiem Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 15 maja 2019 r. w sprawie IV U 495/19, który uprawomocnił się 2 lipca 2019r.

Decyzją z 4 czerwca 2020 r. nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. stwierdził, że P. C. jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu w okresach: od 01.03.2009 r. do 01.02.2017 r. i od 30.12.2017 r. do 05.08.2018 r. W decyzji wyszczególniono również podstawy wymiaru składek. Decyzja ta, wobec niewniesienia od niej odwołania, uprawomocniła się w dniu 9 lipca 2020 r.

(niesporne a nadto kopie decyzji, dowodów doręczeń w aktach ZUS, wykaz zobowiązań z tytułu nieopłaconych składek k. 27-32 v., odpisy wyroków w sprawach IV U 15/21 i IV U 495/19 SO w Sieradzu wraz z dowodami doręczeń uzasadnień orzeczeń).

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił w oparciu o dokumenty, zawarte w aktach sprawy i aktach organu rentowego. Zostały one sporządzone w odpowiedniej formie przez uprawnione do tego organy i w ramach ich kompetencji, odpowiadając tym samym dyspozycji art. 244 §1 k.p.c. Autentyczność i prawdziwość dokumentów, zawartych aktach organu rentowego, nie była kwestionowana przez żadną ze stron a Sąd nie znalazł podstaw, aby uczynić to z urzędu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego P. C. nie zasługiwało na uwzględnienie. Bezspornym między stronami było, że P. C. z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności był zobowiązany do opłacenia składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, zdrowotne oraz Fundusz Pracy i FGŚP. Odwołujący nie kwestionował przy tym faktu, że obowiązku tego nie spełnił, nie podważał również wysokości obciążających go należności, podnosił jedynie, że należności z tego tytułu uległy przedawnieniu. Zdaniem Sądu, podnoszony przez odwołującego się zarzut przedawnienia należności składkowych należy uznać za nietrafny świetle postępowań, skutkujących zawieszeniem biegu przedawnienia.

Stosownie do treści art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U.2021.423 t.j. - dalej „ustawa systemowa”) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2002 roku, należności z tytułu składek ulegały przedawnieniu po upływie 5 lat, a w przypadku przerwania biegu przedawnienia, o którym mowa w ust. 5, po upływie 10 lat licząc od dnia, w którym stały się wymagalne. Przy czym w myśl ust. 5 bieg przedawnienia przerywało odroczenie terminu opłacenia należności z tytułu składek, rozłożenie spłaty tych należności na raty i każda inna czynność zmierzająca do ściągnięcia tych należności, jeżeli o czynności tej został zawiadomiony dłużnik. Ustawą z dnia 18 grudnia 2002 roku o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 241, poz. 2074 ze zm.), termin ten został wydłużony do 10 lat. Przedmiotowa zmiana weszła w życie w dniu 1 stycznia 2003 roku (i obowiązywała do 31 grudnia 2011 r.). Dodany ust. 5b otrzymał następujące brzmienie „bieg terminu przedawnienia zostaje zawieszony od dnia wszczęcia do dnia zakończenia postepowania egzekucyjnego oraz postepowania przed sądem” zaś od 1 lipca 2004 r. treść ust. 5b uległa kolejnej zmianie, tj. „bieg terminu przedawnienia zostaje zawieszony od dnia podjęcia pierwszej czynności zmierzającej do wyegzekwowania należności z tytułu składek, o której dłużnik został zawiadomiony, do dnia zakończenia postępowania egzekucyjnego”.

Przepis art. 24 ust. 4 ustawy systemowej został ponownie znowelizowany ustawą z dnia 16 września 2011r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz.U., Nr 232, poz. 1378). Zgodnie z nowym brzmieniem powołanego przepisu, należności z tytułu składek ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia, w którym stały się wymagalne, z zastrzeżeniem ust. 5-6. Zwrócić jednakże należy uwagę, iż w art. 27 ust. 1 i 2 powołanej wyżej ustawy nowelizującej z dnia 16 września 2011r. wprowadzono regulację, zgodnie z którą do przedawnienia należności z tytułu składek, którego bieg rozpoczął się przed dniem 01 stycznia 2012r., stosuje się przepisy w brzmieniu nadanym tą ustawą, z tym, że bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia 01 stycznia 2012r. Jeżeli jednak przedawnienie rozpoczęte przed dniem 01 stycznia 2012r. nastąpiłoby zgodnie z przepisami dotychczasowymi wcześniej, przedawnienie następuje z upływem tego wcześniejszego terminu. Powyższe przepisy o przedawnieniu stosuje się również do składek na ubezpieczenie zdrowotne (art. 93 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych) oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (art. 32 ustawy systemowej).

Wskazane regulacje oznaczają, że wybór odpowiedniego terminu przedawnienia 5-letniego (liczonego od dnia 1 stycznia 2012 roku) lub 10-letniego (liczonego od daty wymagalności składki), zależy od tego, który z nich upłynie wcześniej. Przedawnienie określone w art. 24 ust. 4 ustawy systemowej ma charakter materialnoprawny, co oznacza, że roszczenie wygasa po upływie terminu w nim wskazanego, a decyzja wydana po wygaśnięciu zobowiązania nie powoduje jego restytucji. Obowiązek opłacania składki powstaje i staje się wymagalny z mocy ustawy, jego źródłem jest ustawa, a organ rentowy swoją decyzją tylko stwierdza spełnienie ustawowych warunków do jego istnienia. Decyzja ta ma więc jedynie charakter deklaratoryjny. Przedawnienie jest następstwem upływu czasu, powodującym niemożność skutecznego żądania zaspokojenia roszczenia, a po upływie terminu przedawnienia – co należy podkreślić - jego wydłużenie jest bez znaczenia prawnego w stosunku do zobowiązań, które zdążyły się już przedawnić. Okres przedawnienia, o którym mowa w art.24 ust.4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych biegnie od dnia wymagalności należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne do dnia wydania decyzji zobowiązującej do zapłaty tej należności (tak: Sąd Najwyższy w wyroku z 29 stycznia 2007 r. II UK 116/06 OSNPiUS 2008/3-4/47).

W odniesieniu do składek na ubezpieczenie zdrowotne kwestię ich przedawnienia przewidywał początkowo przepis art. 28 ust. 2 ustawy z 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153), który - obowiązując do dnia 30 czerwca 2004 r. - stanowił, że należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne ulegają przedawnieniu z upływem 5 lat, licząc od dnia, w którym składka stała się wymagalna. Ww. przepis uległ zmianie z dniem 1 lipca 2004 r., kiedy to termin przedawnienia ww. składek uległ dostosowaniu do terminu przedawnienia obowiązującego dla składek na ubezpieczenia społeczne, tj. wydłużeniu do 10 lat, licząc od dnia, w którym składka stała się wymagalna. Zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U.2021.1285 t.j.), do ubezpieczenia zdrowotnego osób objętych ubezpieczeniami społecznymi stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zasad, trybu i terminu zgłaszania do ubezpieczeń społecznych oraz wyrejestrowywania z tych ubezpieczeń. W sytuacji, kiedy do składek na ubezpieczenie zdrowotne mają zastosowanie terminy przedawnienia odnoszące się do składek na ubezpieczenia społeczne, to należy odwołać się do art. 24 ust. 4 ustawy systemowej. Do składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w zakresie: ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika, odpowiedzialności osób trzecich i spadkobierców oraz stosowania ulg i umorzeń stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne (art. 32 ustawy systemowej).

Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w orzecznictwie Sądu Najwyższego, 10-letni okres przedawnienia przewidziany w zmienionym art. 24 ust. 4 ustawy systemowej znajduje zastosowanie do należności z tytułu składek, które stały się wymagalne przed dniem 1 stycznia 2003 r., jeżeli do tej daty nie uległy przedawnieniu według przepisów dotychczasowych (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 8 lipca 2008 r., I UZP 4/08). Takie samo stanowisko należy odnieść do składek na ubezpieczenie zdrowotne, z tym że w tym przypadku zmiana przepisu określającego termin przedawnienia tych składek z 5 do 10 lat nastąpiła od dnia 1 lipca 2004 r.

Jak już zostało wskazane, zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy systemowej, należności z tytułu składek ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat licząc od dnia, w którym stały się wymagalne z tym zastrzeżeniem, że w zakresie składek, których termin wymagalności przypadał przed 01.01.2012 r. termin przedawnienia biegnie właśnie od tej daty. Zgodnie zaś z art. 24 ust. 5f w przypadku wydania przez Zakład decyzji ustalającej obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym, podstawę wymiaru składek lub obowiązek opłacania składek na te ubezpieczenia, bieg terminu przedawnienia ulega zawieszeniu od dnia wszczęcia postępowania do dnia, w którym decyzja stała się prawomocna. Stosownie do treści art. 24 ust. 5f ustawy systemowej, wydanie przez organ rentowy decyzji ustalającej podstawę wymiaru składek lub obowiązek ich opłacenia rozpoczyna zawieszenie biegu terminu przedawnienia składek objętych tą decyzją i stan ten kończy się z dniem jej uprawomocnienia. Zatem za datę zawieszenia biegu przedawnienia należności składkowych należy przyjąć datę wydania decyzji ustalającej obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym, podstawę wymiaru składek lub obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia, gdyż wydanie decyzji jest momentem „wszczęcia postępowania”, o którym mowa w analizowanym przepisie, a nie podjęcie czynności zmierzających do wydania takiej decyzji (por. m.in. wyrok SA w Łodzi z dnia 13 marca 2019 r. III AUa 803/18, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 19 lutego 2019 r. III AUa 166/18). W realiach rozpatrywanej sprawy do zawieszenia biegu terminu przedawnienia należności, określonych zaskarżoną decyzją, na podstawie powołanego przepisu doszło dwukrotnie: po raz pierwszy na okres od dnia 15 lutego 2019 r. (data wydania decyzji nr (...), ustalającej dla P. C. właściwe ustawodawstwo) do dnia 2 lipca 2019 r. (dzień uprawomocnienia się wyroku, oddalającego odwołanie), ponownie na okres od 4 czerwca 2020 r. (data wydania decyzji, stwierdzającej podleganie P. C. obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym) do 9 lipca 2020 r. (data uprawomocnienia się tej decyzji). Jednakże wydanie powyższych decyzji, na które w imieniu odwołującego powołuje się Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców nie ma przesądzającego znaczenia dla ewentualnego przedawnienia należności, określonych w zaskarżonej decyzji. Art. 1 ust.1 ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność (Dz.U.2012.1551 – dalej „ustawa abolicyjna”) stanowi, że na wniosek osoby podlegającej w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 28 lutego 2009 r. obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.):

1) która przed dniem 1 września 2012 r. zakończyła prowadzenie pozarolniczej działalności i nie prowadzi jej w dniu wydania decyzji, o której mowa w ust. 8,

2) innej niż wymieniona w pkt 1

- umarza się nieopłacone składki na te ubezpieczenia za okres od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 28 lutego 2009 r. oraz należne od nich odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, koszty upomnienia, opłaty dodatkowe, a także koszty egzekucyjne naliczone przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego. Ust. 6 stanowi, iż umorzenie należności, o których mowa w ust. 1, skutkuje umorzeniem nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne i na Fundusz Pracy za ten sam okres oraz należnych od nich, za ten sam okres, odsetek za zwłokę, opłat prolongacyjnych, kosztów upomnienia, opłat dodatkowych, a także kosztów egzekucyjnych naliczonych przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego. Ust.10 stanowi, iż warunkiem umorzenia należności, o których mowa w ust. 1 i 6, jest nieposiadanie na dzień wydania decyzji, o której mowa w ust. 13 pkt 1, niepodlegających umorzeniu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz na Fundusz Emerytur Pomostowych, za okres od dnia 1 stycznia 1999 r., do opłacenia których zobowiązana jest osoba prowadząca pozarolniczą działalność lub płatnik składek, o którym mowa w ust. 2, oraz należnych od tych składek odsetek za zwłokę, opłat prolongacyjnych, kosztów upomnienia, opłat dodatkowych, a także kosztów egzekucyjnych naliczonych przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego. Ust.12 stanowi, że w przypadku, gdy w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji, o której mowa w ust. 8, niepodlegające umorzeniu należności, z wyłączeniem składek finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, zostaną rozłożone na raty albo zostanie odroczony termin ich płatności, warunek, o którym mowa w ust. 10, uważa się za spełniony po ich opłaceniu. Zgodnie zaś z ust. 15 ustawy, bieg terminu przedawnienia należności, o których mowa w ust. 1, 6, 10 i 12, ulega zawieszeniu na okres od dnia złożenia wniosku o umorzenie do dnia uprawomocnienia się decyzji, o której mowa w ust. 13 (tj. decyzji o umorzeniu lub odmowie umorzenia należności). Postępowanie w sprawie umorzenia należności P. C., prowadzone w oparciu o przepisy powołanej ustawy, rozpoczęło się w dniu 25.10.2016 r. (dzień złożenia wniosku w organie rentowym), przy czym do dnia wydania zaskarżonej decyzji nie została wydana decyzja, o której mowa w ust. 13 pkt 1 bądź 2 ustawy. Oznacza to, że bieg terminu przedawnienia należności, o których mowa w art. 1 ust.15 ustawy abolicyjnej uległ zawieszeniu od dnia 25 października 2016 r. Do tego dnia nie przedawniły się najwcześniej wymagalne należności za maj 2007 (zarówno 10 letni termin przedawnienia liczony od daty wymagalności jak i 5 letni termin liczony od 01.01.2012 r. upłynęłyby w 2017 r.). Co do nieobjętych postępowaniem abolicyjnym zarówno w zakresie należności podlegających jak i niepodlegających umorzeniu, składek FUS za okresy od 03/2009 do 05/2010 i na FP za okresy od 03/2009 do 06/2009, których przedawnienie mogłoby być analizowane w aspekcie powołanego wyżej art. 24 ustawy systemowej, to należności te nie są objęte zaskarżoną decyzję (vide zestawienie k. 32 v. akt sprawy). Mając powyższe na uwadze, wobec niestwierdzenia przedawnienia jakichkolwiek należności, określonych zaskarżoną decyzją, na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzeczono o oddaleniu odwołania. O kosztach zastępstwa procesowego organu, ustalonych stosownie do § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 265) orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.

Zarządzenie: 1. odpis wyroku z uzasadnieniem i pouczeniem o apelacji doręczyć P. C.. 2. doręczyć P. C. skrócony odpis protokołu rozprawy z 15.09.2021r.