Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 99/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 26 listopada 2021 roku w sprawie VII K 793/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

Ł. Z.

w sprawie VII K 157/16 Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim oskarżony wywiązał się z całości orzeczonych nawiązek na rzecz pokrzywdzonych.

Akta sprawy VII K 157/16 Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

Dowód wpłaty (potwierdzenie przelewu)

Oświadczenie adw. J. K.

k. 304

k.305

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-Akta sprawy VII K 157/16 Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

-Dowód wpłaty (potwierdzenie przelewu)

-Oświadczenie adw. J. K.

Wszystkie ww. dowody są dowodami z dokumentów, które nie budziły wątpliwości, co do ich autentyczności

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzut rażącej niewspółmierności wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności w rozmiarze 1 roku, wskutek niedostatecznego uwzględnienia zasad wymiaru kary wskazanych w art. 53 k.k., w szczególności nadrzędnej dyrektywy, aby dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy oraz szeregu występujących w sprawie i prawidłowo ustalonych przez Sąd I instancji okoliczności łagodzących, w tym przyznania się do popełnionego czynu, prowokacji ze strony pokrzywdzonego oraz doznania przez oskarżonego również lekkich obrażeń.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy podzielił zarzut obrony, odnośnie rażącej niewspółmierności wymierzonej wobec oskarżonego kary.

U podstaw wymierzenia przez Sąd Rejonowy bezwzględnej kary pozbawienia wolności, jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku, był głównie fakt, iż oskarżony był już wcześniej skazany na karę pozbawienia wolności i to za przestępstwo tego samego rodzaju. Jednakże to wcześniejsze skazanie – wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 2 czerwca 2017 roku w sprawie sygn. VII K 157/16 – uległo już zatarciu. Orzeczony w tej sprawie okres próby już bowiem minął w dniu 10 sierpnia 2019 roku. Sąd I instancji zaniechał przy tym sprawdzenia, czy oskarżony zapłacił grzywnę i wykonał inne obowiązki z ww. wyroku, co mogło być przeszkodą w odnotowaniu zatarcia skazania w K.. Sprawdzenia takiego dokonać zatem musiał Sąd odwoławczy i okazało się, że z akt VII K157/16 i załączników do nich wynika, iż oskarżony spłacił grzywnę, dokonał przeproszenia pokrzywdzonych oraz spłacił nawiązki. Jedyną wątpliwością było to, czy spłacił on całość nawiązki na rzecz S. B., którą to spłacał częściami, a w aktach brak było wszystkich pokwitowań. Kwestia ta została jednak ostatecznie wyjaśniona, poprzez załączenie dowodu przelewu brakującej kwoty nawiązki na rzecz S. B. oraz oświadczenie adw. J. K. (reprezentującej tegoż pokrzywdzonego w sprawie VII K 157/16), że nawiązka została w całości uregulowana.

Nie ma zatem prawnych przeciwskazań do zastosowania wobec oskarżonego środka probacyjnego z art. 69 § 1 k.k., zwłaszcza, że całokształt ujawnionych w sprawie okoliczności przedmiotowo-podmiotowych, przemawia za uznaniem, iż orzeczenie wobec oskarżonego bezwzględnej kary pozbawienia wolności (bez warunkowego zawieszenia jej wykonania), byłoby jednak zbyt surową reakcją karną, wykraczającą poza stopień wymaganej represji. A przecież współmierność orzeczonej kary do zawinienia i stopnia społecznej szkodliwości czynu jest jedną z głównych dyrektyw wymiaru kary. Tymczasem nie sposób nie zauważyć, że obok okoliczności niewątpliwie obciążającej oskarżonego, jakim było posłużenie się niebezpiecznym narzędziem, w sprawie zaistniały jednak również okoliczności łagodzące wydźwięk dokonanego przezeń czynu. To wszakże z inicjatywy pokrzywdzonego doszło do swoistego ,,pojedynku” obu skonfliktowanych stron, a wcześniej pokrzywdzony wysyłał oskarżonemu obraźliwe wiadomości tekstowe. Ponadto, pomimo użycia potencjalnie niebezpiecznego narzędzia przez oskarżonego, u pokrzywdzonego doszło do powstania obrażeń ciała powodujących naruszenie czynności narządów poniżej siedmiu dni. Zresztą także i oskarżony ucierpiał fizycznie w zaistniałym zdarzeniu. Jak już wyżej nadmieniono wymierzona kara winna pozostawać w wyważonej proporcji i być współmierna do popełnionego przestępstwa, a w szczególności do stopnia winy oskarżonego oraz stopnia społecznej szkodliwości czynu. Jeżeli zatem wziąć pod uwagę wyżej omówione okoliczności, to trudno oprzeć się wrażeniu, iż wymierzanie oskarżonemu za to przestępstwo kary bezwzględnego pozbawienia wolności, jest karą nadmiernie represyjną.

Oczywiście, koniecznym dla zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary, jest pozytywna prognoza, co do dalszego postępowania oskarżonego, przy uwzględnieniu jego postawy, właściwości i warunków osobistych, dotychczasowego sposobu życia oraz zachowania się po popełnieniu przestępstwa (art. 69 § 2 k.k.). Sąd Okręgowy podzielił stanowisko obrony, że oskarżony jest osobą, wobec której nie została zniweczona szansa resocjalizacji w warunkach wolnościowych. Oskarżony przyznał się do winy, okazał skruchę, krytycznie ocenia swoje naganne zachowanie, pracuje także zarobkowo.

Pamiętać też należy, iż kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, to nie zwolnienie z odpowiedzialności karnej. Jeżeli bowiem oskarżony nie wykorzysta danej mu szansy i ponownie wejdzie w konflikt z prawem, to przecież istnieje możliwość zarządzenia wobec niego orzeczonej kary pozbawienia wolności, w trybie art. 75 § 1 lub § 2 k.k.

W związku z zastosowaniem wobec oskarżonego środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, oraz kierując się potrzebą wzmocnienia celów zapobiegawczych i wychowawczych kary, Sąd Okręgowy wymierzył oskarżonemu karę grzywny akcesoryjnej oraz nałożył na oskarżonego obowiązek przewidziany w art. 72 § 1 pkt 5 k.k. Przy wymiarze kary grzywny Sąd miał też na uwadze sytuację rodzinną i materialną oskarżonego. Z kolei powstrzymywanie się od nadużywania alkoholu powinno odnieść pozytywny efekt dla właściwego procesu jego resocjalizacji.

Reasumując, podnieść należy, że powyżej wskazane okoliczności doprowadziły Sąd odwoławczy do wniosku, że wszystkie cele kary zostaną wobec oskarżonego osiągnięte bez uciekania się do osadzania go w zakładzie karnym. Natomiast orzeczona kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania wraz z orzeczonym obowiązkiem probacyjnym oraz wymierzoną karą grzywny, a także już wymierzonymi przez Sąd Rejonowy środkami: karnym i kompensacyjnym (pkt 2 i 3 zaskarżonego wyroku), uwzględnia zarówno stopień winy oskarżonego, jak i stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu. Spełni ona w sposób właściwy, cel zapobiegawczy oraz wychowawczy, jak również cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Wniosek

o zmianę wyroku i wymierzenie oskarżonemu kary ograniczenia wolności, bądź samoistnej grzywny, bądź warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mając na względzie stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu, stopień zawinienia oraz pozostałe dyrektywy wymiaru kary, określone w art. 53 k.k., należy zgodzić się z Sądem meriti, iż oskarżonemu powinno się wymierzyć karę pozbawienia wolności, a jej wymiar 1 roku, także jest prawidłowy, stanowiąc adekwatną reakcję karną, współmierną zarówno do stopnia jego winy, jak i do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu. Dlatego też zbyt daleko idącym byłoby wymierzanie oskarżonemu kary łagodniejszego rodzaju, czyli kary ograniczenia wolności, bądź samoistnej grzywny.

Sąd Okręgowy uznał natomiast za zasadne zastosowanie wobec oskarżonego instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, a szczegółowe motywy takiego rozstrzygnięcia zostały już wyżej przedstawione.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość wyroku.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z przyczyn już wyżej wskazanych należało jedynie uzupełnić zaskarżony wyrok, poprzez warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na okres próby 3 lat, wymierzenie kary grzywny oraz nałożenie obowiązku powstrzymywania się od nadużywania alkoholu. Natomiast w pozostałym zakresie, zaskarżony wyrok – jako słuszny i odpowiadający prawu – należało utrzymać w mocy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na okres próby 3 lat, wymierzenie kary grzywny oraz nałożenie obowiązku powstrzymywania się od nadużywania alkoholu.

Zwięźle o powodach zmiany

Motywy powyższej zmiany zostały omówione w pkt 3.1 niniejszego uzasadnienia.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

O kosztach postępowania odwoławczego, orzekł na podstawie art. 634 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. (zgodnie z treścią których, od oskarżonego należało zasądzić również na rzecz oskarżyciela posiłkowego poniesione przez niego na etapie postępowania odwoławczego, koszty zastępstwa adwokackiego). Wysokość kosztów zastępstwa procesowego w niniejszym postępowaniu odwoławczym, została ustalona w oparciu o przepisy § 11 ust. 2 pkt 4, § 16 i § 17 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie.

4

Wysokość opłaty za obie instancje Sąd Okręgowy ustalił w oparciu o treść art. 10 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz.U. z 1983 r. Nr 49, poz.223 z późn. zm.).

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wymierzenie kary pozbawienia wolności

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana