Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 19 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Brysiewicz

Protokolant: Justyna Szmurło

przy udziale prokuratora : Bożeny Romańczuk

po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2014 roku,

s p r a w y:

A. Ś. s. M. i B. zd. S., ur. (...) w B.,

skazanego następującymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 15 stycznia 2007roku w sprawie IIIK 4602/06 za czyn popełniony w dniu 27 października 2006roku z art.178a§1kk na karę 6 (sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności, na mocy art. 69§1i2kk, art.70§2kk, art.73§2kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszona na okres próby wynoszący 3 lata i oddano pod dozór kuratora, na mocy art. 42§2kk w zw z art. 43§1pkt1kk orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, na mocy art.49§2kk orzeczono świadczenie pieniężne w kwocie 200 zł na rzecz Stowarzyszenia na Rzecz Poprawy Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego (...)orzeczono o kosztach, postanowieniem z dnia 5 czerwca 2009roku w sprawie XVKo 730/09 zarządzono wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności;

2. Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 26 stycznia 2009roku w sprawie XVK 1589/08, zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 28 maja 2009roku w sprawie VIIIKa 316/09, za czyn popełniony w dniu 3 sierpnia 2008roku z art. 178a§1kk w z w z art.244kk na karę 6( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na mocy art. 69§1i2kk, art.70§2kk, art.73§2kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszona na okres próby wynoszący 5 lata i oddano pod dozór kuratora, na mocy art. 42§2kk orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat, orzeczono o kosztach, postanowieniem z dnia 24 marca 2011roku w sprawie XVKo 361/11 zarządzono wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności, postanowieniem z dnia 22 października 2012roku w sprawie XVKo 1597/12 warunkowo zawieszono wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 2 lata i oddano pod dozór kuratora;

3. Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 16 stycznia 2012roku w sprawie IIIK 82/10 za czyn z art. 156§3kk w zb z art.158§1kk popełniony w dniu 6 grudnia 2008roku na karę4( czterech) lat i 6( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono o dowodach rzeczowych i o kosztach.

4. Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 30 stycznia 2012roku w sprawie XVK 1656/11 za czyn z art. 244kk w zw z art.178a§4kk w zw z art.64§1kk popełniony w dniu 21 października 2011roku na karę 6( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na mocy art. 42§2kk orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat, orzeczono o kosztach;

I.  Na mocy art. 572kpk umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego.

II . Kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

IIIK 34/14

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

A. Ś. został skazany prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 15 stycznia 2007roku w sprawie IIIK 4602/06 za czyn popełniony w dniu 27 października 2006roku z art.178a§1kk na karę 6 (sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności, na mocy art. 69§1i2kk, art.70§2kk, art.73§2kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszona na okres próby wynoszący 3 lata i oddano pod dozór kuratora, na mocy art. 42§2kk w zw z art. 43§1pkt1kk orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, na mocy art.49§2kk orzeczono świadczenie pieniężne w kwocie 200 zł na rzecz Stowarzyszenia na Rzecz Poprawy Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego (...); orzeczono o kosztach, postanowieniem z dnia 5 czerwca 2009roku w sprawie XVKo 730/09 zarządzono wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności;

2. Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 26 stycznia 2009roku w sprawie XVK 1589/08, zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 28 maja 2009roku w sprawie VIIIKa 316/09, za czyn popełniony w dniu 3 sierpnia 2008roku z art. 178a§1kk w z w z art.244kk na karę 6( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na mocy art. 69§1i2kk, art.70§2kk, art.73§2kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszona na okres próby wynoszący 5 lata i oddano pod dozór kuratora, na mocy art. 42§2kk orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat, orzeczono o kosztach, postanowieniem z dnia 24 marca 2011roku w sprawie XVKo 361/11 zarządzono wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności, postanowieniem z dnia 22 października 2012roku w sprawie XVKo 1597/12 warunkowo zawieszono wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 2 lata i oddano pod dozór kuratora;

3. Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 16 stycznia 2012roku w sprawie IIIK 82/10 za czyn z art. 156§3kk w zb z art.158§1kk popełniony w dniu 6 grudnia 2008roku na karę4( czterech) lat i 6( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono o dowodach rzeczowych i o kosztach.

4. Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 30 stycznia 2012roku w sprawie XVK 1656/11 za czyn z art. 244kk w zw z art.178a§4kk w zw z art.64§1kk popełniony w dniu 21 października 2011roku na karę 6( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na mocy art. 42§2kk orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat, orzeczono o kosztach;

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu akta spraw: Sądu Rejonowego w Białymstoku : IIIK 4602/06, XVK 1589/08, XVK 1656/11 i Sądu Okręgowego w Białymstoku IIIK 82/10.

Sąd zważył co następuje.

Zgodnie z dyspozycją art. 569 § 1 k.p.k. wyrok łączny wydaje się w sytuacji, gdy zachodzą warunki do wymierzenia kary łącznej na zasadach przewidzianych w art. 85 k.k. Wymieniony przepis kodeksu karnego określa bowiem podstawowe przesłanki materialonoprawne umożliwiające łączenie orzeczonych wobec skazanego kar. Zgodnie z nim warunkiem dopuszczalności wymierzenia kary łącznej jest to, by przestępstwa ustalone różnymi wyrokami popełnione zostały przez sprawcę zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. W przepisie tym wyraźnie zastrzeżono graniczny moment pozwalający na przyjęcie, które z dwóch lub więcej popełnionych czynów pozostają w realnym zbiegu. Cezurą tą jest „pierwszy chociażby nieprawomocny wyrok”, a zwrot „zanim zapadł pierwszy wyrok” odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku podanego analizie w zakresie ewentualnego objęcia go wyrokiem łącznym.

Z analizy dat wyroków i dat popełniania poszczególnych przestępstw wynika, iż w przedmiotowym wypadku pierwszym chronologicznie wyrokiem skazującym A. Ś. był wyrok Sądu Rejonowego w BIałymstoku z dnia 15 stycznia 2007 r., wydany w sprawie o sygn. akt IIIK 4602/06 za czyn popełniony w dniu 27 października 2006roku. Kolejnym wyrokiem skazującym był wyrok Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 26 stycznia 2009roku w sprawie o syg. akt XVK 1589/08 obejmujący czyn popełniony w dniu 3 sierpnia 2008roku. Przed datą wydania tego wyroku A. Ś. popełnił przestępstwa, za które został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie III K 82/10 z dnia 16 stycznia 2012roku (czyn popełniony w dniu 6 grudnia 2008r.). Ostatnim wyrokiem skazującym wobec A. Ś. jest wyrok Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 30 stycznia 2012rokuw sprawie XVK 1656/11 za czyn popełniony w dniu 21 października 2011roku.

Analiza wyżej wymienionych dat popełniania przestępstw i dat wyroków nie pozostawia wątpliwości, iż w przedmiotowej sprawie, w odniesieniu do wyroków Sądu Rejonowego w Białymstoku ze sprawy XVK 1589/08 i Sądu Okręgowego w Białymstoku ze sprawy IIIK 82/10 został spełniony warunek połączenia kar, o którym mowa w art. 85 k.k., w postaci związku czasowego pomiędzy popełnianymi przestępstwami. Spełniony został również warunek tożsamości rodzajowej kar, umożliwiający ich połączenie. W rezultacie Sąd miał formalną możliwość połączenia kar orzeczonych wyrokami: Sądu Rejonowego w Białymstoku XVK 1589/08 oraz Sądu Okręgowego w Białymstoku IIIK 82/10. W stosunku do pozostałych orzeczeń wydanych wobec skazanego A. Ś.( XVK 1656/11 i IIIK 4602/06 Sądu Rejonowego w Białymstoku) nie zostały spełnione przesłanki umożliwiające orzeczenie kary łącznej. Podkreślić należy, że wniosek obrońcy skazanego odnośnie połączenia kar orzeczonych w wyrokach Sądu Rejonowego w Białymstoku XVK 1656/11 i Sądu Okręgowego w Białymstoku IIIK 82/10 nie mógł zostać uwzględniony. W stosunku do tych wyroków co prawda została spełniona przesłanka z art.85kk( wyrok ze sprawy IIIK 82/10 Sądu Okręgowego w Białymstoku zapadł w dniu 16 stycznia 2012roku, a czyn objęty postępowanie w sprawie XVK 1656/11 Sądu Rejonowego w Białymstoku był popełniony w dniu 21 października 2011roku), to jednak przedmiotowe orzeczenia należy rozpatrywać w konfiguracji wszystkich skazań A. Ś.. Chronologia skazań A. Ś.wymusza przyjęcie konfiguracji z orzeczeń Sądu Rejonowego w Białymstoku XVK 1589/08 i Sądu Okręgowego w Białymstoku IIIK 82/10. Za takim stanowiskiem Sądu przemawia orzecznictwo Sądu Najwyższego: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2013 r. V KK 234/12 „ Sąd orzekający w przedmiocie wydania wyroku łącznego nie ma swobody w konfigurowaniu takiego układu wyroków skazujących, aby efekt tego był np. jak najkorzystniejszy dla skazanego, lecz dobór wyroków będących przesłanką wymiaru kary łącznej uwarunkowany jest istnieniem cezury czasowej - datą wydania chronologicznie pierwszego (chociażby nieprawomocnego) wyroku za "którekolwiek z tych przestępstw" (art. 85 k.k., wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 czerwca 2013roku II KK 89/13 „ Zgodnie z treścią art. 85 k.k., Sąd orzeka karę łączną wówczas, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające połączeniu. Warunkiem wymierzenia kary łącznej jest więc to, aby przestępstwa ustalone różnymi prawomocnymi wyrokami popełnione zostały przez sprawcę, zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, wyrok i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Łączeniu w takim układzie procesowym mogą więc podlegać tylko kary wymierzone za przestępstwa, które nie są przedzielone żadnym skazującym, chociażby nieprawomocnym wyrokiem, jeśli chodzi o czas ich popełnienia. W świetle powyższego bark jest możliwości „ wybierania” odpowiednich skazań w celu najlepszej konfiguracji odnośnie możliwości orzeczenia kary łącznej.

W niniejszej sprawie szczególne znaczenie miała możliwość połączenia kar orzeczonych w wyrokach Sądu Rejonowego w Białymstoku ze sprawy XVK 1589/08 i Sądu Okręgowego w Białymstoku ze sprawy IIIK 82/10. Pierwszym z wymienionych wyroków orzeczono wobec skazanego karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby w wymiarze 2 lata( pierwotnie wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszona na okres próby wynoszący 5 lata i oddano pod dozór kuratora, postanowieniem z dnia 24 marca 2011roku w sprawie XVKo 361/11 zarządzono wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności, postanowieniem z dnia 22 października 2012roku w sprawie XVKo 1597/12 ponownie warunkowo zawieszono wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 2 lata i oddano pod dozór kuratora). Drugim wyrokiem (III K 82/10 Sąd Okręgowy w Białymstoku) orzeczono karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Z uwagi na spełnienie warunków formalnych do wydania wyroku łącznego, o których mowa w art. 85 k.k., koniecznym stało się rozpoznanie sprawy na rozprawie i merytoryczne rozstrzygnięcie w przedmiocie wniosku skazanego, a w szczególności rozstrzygnięcie czy spełnione zostały warunki określone w art. 89 § 1 k.k. Zgodnie bowiem z dyspozycją wymienionego przepisu w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności, ograniczenia wolności albo grzywny z warunkowym zawieszeniem i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania sąd może w wyroku łącznym warunkowo zawiesić wykonanie kary łącznej, jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 69 k.k.

Norma prawna zawarta w art. 69 k.k. obejmuje szereg warunków, przesłanek i dyrektyw, których spełnienie konieczne jest do warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Podstawowym wymogiem formalnym stawianym przez przytoczony przepis jest warunek związany z wysokością kary. Zgodnie bowiem z art. 69 § 1 k.k. można warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nie przekraczającym 2 lat. W związku z tym orzeczenie kary przekraczającej 2 lata pozbawienia wolności wyłącza możliwość zastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia jej wykonania, a Sąd nie bada dalszych przesłanek określonych w art. 69 k.k. Dyspozycja art.86§1kk określa granice wymiaru kary łącznej i jest to najwyższa z wymierzonych kar jednostkowych- w niniejszej sprawie 4 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności, do sumy kar jednostkowych – pięć lat pozbawienia wolności. Analiza wymierzonych kar jednostkowych jednoznacznie wskazuje na niemożliwość orzeczenia w stosunku do skazanego A. Ś. kary z warunkowym zwieszeniem jej wykonania.

Analiza opinii (k. 25-26) wydanej przez Areszt Śledczy w B. ( wskazująca na pozytywne zachowanie skazanego) nie miała wpływu na treść orzeczenia, z uwagi na brak przesłanek z art.69§1kk.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji umarzając postępowanie.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k.