Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 kwietnia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Romuald Kompanowski

Protokolant: sekr.sądowy Małgorzata Kucińska

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2021 r. w Kaliszu

odwołania K. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 12 marca 2020 r. Nr (...)

w sprawie K. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o wysokość świadczenia

Oddala odwołanie

UZASADNIENIE

Pismem z 13 lutego 2020 r. (...) złożyła kolejny wniosek o ponowne obliczenie wysokości emerytury wskazując na dalszy okres ubezpieczenia w rozmiarze 82 miesiące. W ocenie wnioskodawczyni okres ten stanowią:

-

4 miesiące przypadające w okresie 22.04.1973 – 31.08.1973,

-

25 miesięcy przypadające w latach 1974 – 76,

-

22 miesiące jako doliczenie za okres czasowej niezdolności do pracy ( L-4 ) i pobierania

-

zasiłku chorobowego „od najniższej krajowej”,

-

31 miesięcy jako okres podlegania ubezpieczeniom społecznym od 1.09.2003 r. do 31.08.2006 r.

Ponadto (...) w przywołanym wyżej piśmie wskazała na konieczność dokonania korekty podstawy wymiaru składek za 2003 r. gdyż przyjęta do tej podstawy została kwota 216, 52 zł gdy tymczasem winna zostać uwzględniona kwota 21 652,00 zł. Do pisma zostały dołączone następujące dokumenty w postaci kserokopii: zaświadczenia (...) w K. potwierdzające zatrudnienie wnioskodawczyni w powyższej jednostce w okresie 25.11.1974 – 29.09.1990, decyzję ZUS z 21.02.2019 r. wraz z załącznikiem nr 2, strony 82 -87 legitymacji ubezpieczeniowej, decyzję ZUS z 04.05.2015 r., pismo ZUS z 10.10.2005 r. wyrok Sadu Okręgowego w Kaliszu z 20.12.2019 r. w sprawie VU 299/19 z pisemnym uzasadnieniem, postanowienie Sądu Najwyższego z 16.10.2018 r. w sprawie I UK 407/17 odmawiające przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Decyzją z 12 marca 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił ponownego obliczenia świadczenia z uwagi na brak nowych dowodów i ujawnionych okoliczności.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła (...) powołując się na te same okoliczności co we wniosku złożonym w organie rentowym 13 lutego 2020 r.

W odpowiedzi na powyższe odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Sąd ustalił, co następuje:

Poza sporem pozostaje wydanie przez organ rentowy decyzji przyznającej wnioskodawczyni K. M., urodzonej dnia (...) prawa do emerytury poczynając od 1 marca 2007 r. Wysokość świadczenia została ostatecznie ustalona w oparciu o podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat: tj. 1970-1972, 1978-1990, 1993-1994 i 2002-2003 r. oraz okres ubezpieczenia wynoszący 37 lat, 10 miesięcy i 12 okresów składkowych i 1 rok, 10 miesięcy i 11 dni okresów nieskładkowych. Wyliczony pierwszorazowo wskaźnik wysokości podstawy wymiaru świadczenia – 97,58% został skorygowany w lutym 2019 r. do wysokości 98,01% z uwagi na korektę podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne za 2003 r. z kwoty 216,52 zł na kwotę 21 652,00 zł. Korekta wskaźnika wysokości podstawy wymiaru świadczenia spowodowała wzrost wysokości emerytury. Organ rentowy ustalając nową wysokość świadczenia, jednocześnie wyrównał to świadczenie za okres 3 lat wstecz.

Po pierwszorazowym przyznaniu prawa do emerytury, (...) kilkakrotnie składała w organie rentowym wnioski o ponowne obliczenie wysokości świadczenia. Zgłaszane wnioski doprowadziły zasadniczo do uwzględnienia dalszego okresu ubezpieczenia: pierwotnie przyjęty do obliczenia wysokości emerytury okres prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej od 01.10.1990 r. do 31.08.2003 r. został uwzględniony w rozmiarze 01.10.1990 – 31.03.2006.

W sprawie VU 299/19 Sądu Okręgowego w Kaliszu badaniem objęte zostały decyzje organu rentowego wydane 21 lutego 2019 r., 1 marca 2019 r. i 12 marca 2019 r. Przedmiotem oceny w przywołanej wyżej sprawie były wnioskowane w przywołanym na początku niniejszego uzasadnienia piśmie z 13 lutego 2020 r. żądania (tak: dołączony do pisma wyrok Sądu Okręgowego w Kaliszu w sprawie VU 299/19 i jego uzasadnienie). Apelacja odwołującej od powyższego wyroku została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 8 grudnia 2020 r. w sprawie III AUa 451/20.

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie zachodziła konieczność merytorycznego rozpoznania sprawy i wydanie wyroku. Organ rentowy bowiem co do wniosku K. M. złożonego 13 lutego 2020 r., zawarł swoje stanowisko wydając decyzję odmawiającą ponownego obliczenia emerytury.

W tym przypadku sąd ubezpieczeń społecznych - związany generalną dyrektywą (art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ) rozpatrywania odwołań od decyzji ZUS zobowiązany jest do merytorycznego zbadania przesłanek, którymi kierował się organ rentowy, nie uwzględniając żądania ubezpieczonego w przedmiocie ponownego ustalenia prawa do emerytury. W konsekwencji w razie stwierdzenia, że nie przedstawiono nowych dowodów lub nie ujawniono okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji, odwołanie należy oddalić (art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.) ze względu na stwierdzenie niespełnienia ustawowych podstaw wznowienia postępowania rentowego (zob. wyrok SN z dnia 18 lutego 2003 r., II UK 139/02, OSNPUSiSP 2004, nr 7, poz. 128 oraz postanowienia SN: z dnia 22 czerwca 2004 r., II UK 404/03, OSNPUSiSP 2005, nr 4, poz. 58 i z dnia 13 grudnia 2005 r., II UK 61/05, OSNPUSiSP 2006, nr 23-24, poz. 371), a nie odrzucić z powodu podniesienia zarzutu rei iudicatae (art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c.).

Odnosząc powyższe uwagi do realiów niniejszej sprawy, w pierwszej kolejności należało poddać analizie charakter decyzji z dnia 12 marca 2020 r. Załatwiała ona kolejny wniosek o to samo przeliczenie wysokości świadczenia co wcześniej wydane decyzje będące przedmiotem postępowania odwoławczego przed Sądem Okręgowym w Kaliszu a następnie przed Sądem Apelacyjnym w Łodzi. Ostatecznie trafność decyzji z objętych badaniem w sprawie VU 299/19 nie została w toku postępowania odwoławczego przed sądem podważona. W tych warunkach złożenie ponownego wniosku o to samo ponowne obliczenie wysokości świadczenia oznaczało uruchomienie procedowania sprawy przez organ rentowy w trybie art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Warunki wymienione w tym przepisie wymuszają na ubezpieczonym zgłaszającym wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy wskazanie na nowe okoliczności i dowody uzasadniające ponowne rozpoznanie prawa do świadczenia. Wydana przez organ rentowy decyzja będąca załatwieniem tak zgłoszonego wniosku zawiera w sobie ocenę dopuszczalności zmiany poprzedniej prawomocnej decyzji załatwiającej odmownie zgłoszony wtedy wniosek o wysokość świadczenia. Przy takim ujęciu charakteru decyzji, ocena jej trafności odbywa się w aspekcie przedstawienia w toku postępowania przed organem rentowym nowych dowodów czy też powołania się na nowe okoliczności uzasadniające konieczność ponownego rozpoznania sprawy.

W niniejszej sprawie w toku postępowania przed ZUS – em wnioskodawczyni nie powołała się na nowe okoliczności ani też nie wskazała nowych dowodów. Tym samym nie miały miejsca przesłanki o jakich jest mowa w art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Odwołanie jako nieuzasadnione podlegało więc oddaleniu

Sędzia Romuald Kompanowski