Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 kwietnia 2022 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2022 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

z dnia 8 grudnia 2020 r., sygn. akt I C 2600/20

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej.

Sygn. akt XXVII Ca 1948/21

UZASADNIENIE

Niniejsza sprawa była rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym. W związku z tym na podstawie art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. uzasadnienie wyroku Sądu II instancji zawiera jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja była w całości niezasadna.

Trafnie stwierdził Sąd Rejonowy, że powód nie udowodnił przysługiwania mu legitymacji czynnej procesowej w niniejszej sprawie. Z tej samej przyczyny również apelacja podlegała oddaleniu.

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Powołany przepis, rozumiany w kontekście art. 232 k.p.c., wyznacza schemat prowadzenia postępowania dowodowego, nakładając na strony wymóg przedłożenia odpowiednich środków prowadzących do udowodnienia ich twierdzeń. Dostarczenie przez stronę dowodu w celu wykazania określonych twierdzeń o faktach, z których wywodzi ona korzystne dla siebie skutki, nie jest jej prawem czy obowiązkiem procesowym, lecz ciężarem procesowym (por. wyrok SN z 17 czerwca 2009 r., sygn. akt IV CSK 71/09). Następstwa braku inicjatywy w tym zakresie obciążają stronę, która dopuszcza się zaniechania, gdyż to jej interesowi służy właściwe udowodnienie twierdzeń podnoszonych w postępowaniu. Strona winna zatem liczyć się z możliwością oddalenia jej żądań, jeżeli nie dostarczyła wcześniej odpowiednich dowodów. Zgodnie z zasadą kontradyktoryjności procesu sąd nie ma obowiązku podejmowania aktywności i wyręczania stron w zakresie kompletowania materiału sprawy. Wszelka nieuzasadniona ingerencja sądu może być bowiem oceniona jako uchybienie przepisom regulującym rozkład ciężaru dowodu.

Skoro legitymacja czynna procesowa strony powodowej budziła wątpliwości, konieczne było dostarczenie wszelkich dowodów, które wskazywałyby na istnienie tej legitymacji. W tym względzie nie zasługuje na aprobatę argumentacja skarżącego co do oznaczenia osoby dokonującej cesji wierzytelności. Umowa cesji została opatrzona podpisem o treści (...) i opisana nagłówkiem „Cesja do podpisu dziecko P.”. Zdaniem Sądu Okręgowego na tej podstawie nie można wnioskować, by podpis pod umową cesji został złożony przez osobę uprawnioną. Nie można równocześnie domniemywać tej okoliczności. Powód, dążąc do wykazania swojej legitymacji procesowej, powinien udowodnić fakt złożenia podpisu pod umową cesji przez P. P. (1), ustawowego przedstawiciela małoletniej P. P. (2) (pasażerki opóźnionego lotu). Skarżący natomiast poprzestał na złożeniu twierdzeń w piśmie procesowym, bez poparcia ich jakimikolwiek dowodami. Wykazanie, że podpis złożyła P. P. (2), również nie wywołałoby skutków korzystnych dla powoda. W dacie zawarcia umowy cesji, tj. 11 lipca 2019 r., P. P. (2) miała cztery lata. Nie posiadała wtedy zdolności do czynności prawnych, a w konsekwencji nie mogłaby przenieść przysługującej jej wierzytelności na inny podmiot.

Oceniając kwestię legitymacji procesowej powoda, Sąd Okręgowy doszedł to tych samych wniosków, co Sąd Rejonowy. Ocena dowodów przedstawiona w uzasadnieniu skarżonego wyroku była logiczna, spójna i zgodna z zasadami doświadczenia życiowego. Zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. może znajdować uzasadnienie w przypadku zaprezentowania przez sąd wewnętrznie sprzecznego, nielogicznego rozumowania lub w razie tylko fragmentarycznego odniesienia się do materiału dowodowego. W niniejszej sprawie nie sposób dopatrzeć się takich wad zaskarżonego orzeczenia. Skarżący konstruuje swój zarzut na podstawie własnej interpretacji stanu faktycznego.

Z tych przyczyn należało uznać, że powód nie udowodnił, aby przysługiwało mu uprawnienie do zgłoszenia żądania o zapłatę odszkodowania z tytułu opóźnionego lotu. Załączone do pozwu dokumenty nie potwierdzają okoliczności nabycia wierzytelności przeciwko pozwanemu.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy oddalił apelację jako niezasadną w myśl art. 385 k.p.c. Kosztami postępowania odwoławczego został obciążony powód na podstawie art. 98 k.p.c. Wysokość kosztów zastępstwa procesowego przyjęto zgodnie ze stawką wynikającą z § 10 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.