Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 29 września 2022 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Justyna Pikulik

Protokolant: stażysta Krzysztof Kłak

po rozpoznaniu w dniu 15 września 2022 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z wniosku M. J.

z udziałem J. J.

o podział majątku wspólnego

postanawia:

1.ustalić, że w skład majątku wspólnego wnioskodawczyni M. J. i uczestnika J. J. wchodzą następujące składniki majątkowe:

-lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość wraz z pomieszczeniem przynależnym- komórką lokatorską nr (...), o łącznej powierzchni użytkowej 88,34 m ², wraz z przynależnym udziałem wynoszącym (...) w częściach wspólnych budynku i w działce gruntu, położony w S. przy al. (...). 82 /20, dla którego Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...)- o wartości 574.100 zł (pięćset siedemdziesiąt cztery tysiące sto złotych);

-odrębna własność lokalu niemieszkalnego nr (...)- garażu, w skład którego wchodzą dwa miejsca postojowe B-1 i B-2, położonego w S. przy al. (...). 82 B/Lokal G, o łącznej powierzchni użytkowej 65,073 m ², z własnością którego związany jest udział wynoszący 2/27 części w nieruchomości wspólnej o wartości 138.100 zł (sto trzydzieści osiem tysięcy sto złotych);

-wyposażenie ww. lokalu mieszkalnego tj,:

a. dwa zestawy mebli do pokoju dziecięcego;

b. meble do sypialni;

c. meble kuchenne;

d. sprzęt AGD;

e. telewizor;

o łącznej wartości 6.500 zł (sześć tysięcy pięćset złotych);

2.dokonać podziału majątku wspólnego wnioskodawczyni M. J. i uczestnika J. J. w ten sposób, że składniki majątku wskazane w pkt 1 postanowienia przyznać na wyłączną własność uczestnika J. J.;

3.ustalić, że uczestnik J. J. spłacił z majątku osobistego wspólne zadłużenie stron wynikające z kredytu zaciągniętego wspólnie przez strony umową kredytową zawartą z (...) Bank (...) S.A. w dniu 19 marca 2013 r. nr K.\ (...) w łącznej kwocie 92.710 zł (dziewięćdziesiąt dwa tysiące siedemset dziesięć złotych);

4. tytułem spłaty udziału w majątku wspólnym oraz rozliczenia dokonanej przez uczestnika J. J. z majątku osobistego spłaty wspólnego zadłużenia stron zasądzić od uczestnika J. J. na rzecz wnioskodawczyni M. J. kwotę 310.780,47 zł (trzysta dziesięć tysięcy siedemset osiemdziesiąt złotych czterdzieści siedem groszy), płatną jednorazowo w terminie 6 (sześciu) miesięcy od dnia uprawomocnienie się postanowienia, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku opóźnienia w płatności;

5.umorzyć postępowanie co do zgłoszonego przez wnioskodawczynię M. J. żądania rozliczenia nakładów poczynionych z majątku wspólnego na spłatę pojazdu marki K. V. w okresie od zawarcia przez uczestnika J. J. umowy leasingu do dnia 9 maja 2017;

6.oddalić wnioski stron w pozostałym zakresie;

7.ustalić, że koszty postępowania każda ze stron ponosi we własnym zakresie;

8.nakazuje pobrać od wnioskodawczyni M. J. na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego Szczecin- Centrum w Szczecinie kwotę 2.005,44 zł ( dwa tysiące pięć złotych czterdzieści cztery grosze) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

9.nakazuje pobrać od uczestnika J. J. na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego Szczecin- Centrum w Szczecinie kwotę 2.005,44 zł (dwa tysiące pięć złotych czterdzieści cztery grosze) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

gn. akt III Ns 489/18

UZASADNIENIE

Wnioskiem z 10 lipca 2018 r. wnioskodawczyni M. J., reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, wniosła o podział majątku wspólnego przy udziale J. J. (uczestnika ad.1) (...) Banku (...) S.A. w W. (uczestnika ad. 2).

Wnioskodawczyni wskazała, że w skład majątku wspólnego jej i uczestnika J. J. wchodzą następujące składniki majątku:

-lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność o powierzchni 88,34 m2 wraz z pomieszczeniem przynależnym – komórką lokatorską o powierzchni 6,36 m2, dla którego Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie prowadzi KW o nr (...), zlokalizowany w S. przy al. (...), o wartości 525.000 zł wraz z garażem zlokalizowanym w tej samej nieruchomości o wartości 50.000 zł;

-samochód osobowy marki T. (...) o nr rej. (...) o wartości 35.000 zł;

-samochód osobowy marki K. V. o wartości 25.000 zł;

-wyposażenie mieszkania (dwa zestawy mebli do pokoju dziecięcego, meble sypialniane, meble kuchenne wraz ze sprzętami AGD i telewizor) o łącznej wartości 10.000 zł.

Ponadto wnioskodawczyni wniosła o zasądzenie od uczestnika ad. 1- J. J. kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wnioskodawczyni wniosła również o rozliczenie nakładów poczynionych z majątku wspólnego na spłatę pojazdu marki K. V. w okresie od dnia zawarcia przez uczestnika J. J. umowy leasingu do dnia 9 maja 2017 r. poprzez zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni połowy uiszczonej z tego tytułu kwoty.

Ponadto wniosła o rozliczenie nakładów poczynionych z majątku wspólnego na spłatę kredytu w okresie od dnia zawarcia umowy kredytu do kwietnia 2017 r. poprzez zasądzenie od uczestnika ad. 1 J. J. na rzecz wnioskodawczyni połowy uiszczonej z tego tytułu kwoty.

Wnioskodawczyni wniosła o dokonanie podziału majątku poprzez przyznanie uczestnikowi lokalu mieszkalnego, o ile uczestnik ad. 2 (...) Banku (...) S.A. w W. zgodzi się na zwolnienie jej z długu, a ewentualnie o sprzedaż lokalu mieszkalnego, spłacenie kredytu zaciągniętego na jego zakup oraz podział pozostałej kwoty oraz przyznanie pozostałych składników majątku na rzecz uczestnika ad. 1 J. J. z obowiązkiem spłaty wnioskodawczyni.

W uzasadnieniu wniosku wnioskodawczyni wskazała, że 9 maja 2017 r. między stronami została ustanowiona wyrokiem Sądu rozdzielność majątkowa. W tym dniu wnioskodawczyni z obawy o bezpieczeństwo swoje i dzieci opuściła wspólnie z uczestnikiem J. J. mieszkanie. W połowie maja 2017 r. uczestnik wymienił zamki w drzwiach mieszkania i odtąd wnioskodawczyni nie ma do niego dostępu.

W odpowiedzi na wniosek uczestnik ad. 1 J. J. reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, wniósł o:

-przyznanie na rzecz uczestnika mieszkania przy ul. (...) w S. wraz z obowiązkiem spłaty ½ udziału wnioskodawczyni wg wartości przy uwzględnieniu obciążenia hipotecznego w terminie roku od dnia uprawomocnienia się postanowienia;

- przyznanie na rzecz wnioskodawczyni wyposażenia lokalu z wyjątkiem stołu i dwóch foteli wraz z obowiązkiem spłaty ½ udziału uczestnika wg wartości wskazanej przez wnioskodawczynię w terminie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia; -ustalenia, że wartość samochodu T. (...) wynosiła 7.000 zł;

-zasądzenie od wnioskodawczyni na rzecz uczestnika zwrotu nakładów poczynionych z majątku osobistego na majątek wspólny, tj.:

-połowy comiesięcznej raty kredytu począwszy od 5 czerwca 2018 r. do dnia wydania postanowienia,

- połowy ubezpieczenia OC mieszkania,

- połowy comiesięcznego czynszu za mieszkanie począwszy od 5 czerwca 2018 r. do dnia wydania postanowienia.

Ponadto uczestnik wniósł o zasądzenie od wnioskodawczyni kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu uczestnik J. J. wskazał, że wnioskodawczyni od dnia ustanowienia rozdzielności majątkowej nie partycypowała w spłacie kredytu mieszkaniowego ani w kosztach utrzymania wspólnego mieszkania. Ponadto Sąd powinien ustalić wartość nieruchomości z uwzględnieniem obciążenia hipotecznego. Jednocześnie uczestnik zakwestionował wskazaną przez wnioskodawczynię wartość samochodów osobowych.

Postanowieniem z 24 stycznia 2019 r. Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum w Szczecinie zwolnił od udziału w sprawie (...) Bank (...) S.A. w W. i wezwał do udziału w sprawie (...) Bank (...) S.A. w W..

Postanowieniem z dnia 30 listopada 2021 r. Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum w Szczecinie zwolnił od udziału w sprawie uczestnika (...) Bank (...) S.A. w W..

W toku postępowanie strony wielokrotnie zmieniały swoje stanowiska i żądania, cofając i modyfikując wnioski, czyniąc to w sposób chaotyczny i niejasny, co doprowadziło do przedłużania się postępowania.

Ostateczne stanowiska stron przedstawiły się następująco.

Wnioskodawczyni M. J. wywodziła, że w skład majątku wspólnego wchodzą:

-lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność o powierzchni 88,34 m2 wraz z pomieszczeniem przynależnym – komórką lokatorską o powierzchni 6,36 m2, dla którego Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie prowadzi KW o nr (...), zlokalizowany w S. przy al. (...) o wartości 574.100 zł wraz z garażem zlokalizowanym w tej samej nieruchomości o wartości 138.100 zł, bez uwzględniania obciążenia hipotecznego,

-wyposażenie mieszkania (dwa zestawy mebli do pokoju dziecięcego, meble sypialniane, meble kuchenne wraz ze sprzętami AGD i telewizor) o wartości 10.000 zł.

Ponadto wniosła o zasądzenie od uczestnika ad. 1 kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wnioskodawczyni wniosła również o dokonanie podziału majątku poprzez przyznanie uczestnikowi lokalu mieszkalnego z garażem z obowiązkiem spłaty na rzecz wnioskodawczyni połowy jego wartości bez uwzględniania obciążenia hipotecznego oraz przyznanie pozostałych składników majątku na rzecz uczestnika bez obowiązku spłaty wnioskodawczyni.

Ponadto wniosła o rozliczenie nakładów poczynionych z majątku wspólnego na spłatę kredytu w okresie od dnia jego zawarcia do kwietnia 2017 r. poprzez zasądzenie od uczestnika ad. 1 na rzecz wnioskodawczyni połowy uiszczonej z tego tytułu kwoty.

Ponadto wniosła o zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni odszkodowania za bezumowne korzystanie z rzeczy – ½ udziału w lokalu mieszkalnym wraz z garażem stanowiącym majątek wspólny stron w kwocie 1.075 zł miesięcznie począwszy od dnia 11 maja 2017 r., przy czym za maj 2017 r. kwoty 733 zł, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia zgłoszenia żądania, co wg stanu na sierpień 2022 r. daje kwotę 68.083,34 zł.

Ponadto wnioskodawczyni wniosła o zasądzenie od J. J. na jej rzecz kwoty 1.035,47 zł tytułem zwrotu połowy opłaty uiszczonej przez wnioskodawczynię tytułem opłaty za przekształcenie prawa wieczystego użytkowania nieruchomości, na której posadowiony jest lokal stron.

Wniosła również o nieuwzględnienie żądania zwrotu połowy kosztów utrzymania mieszkania – czynszu, rat kredytu i ubezpieczenia oraz zwrotu nakładów w postaci darowizn.

Uczestnik J. J. wniósł o:

-przyznanie na rzecz mieszkania przy ul. (...) w S. wraz z garażem o wartości 138.100 zł z obowiązkiem spłaty ½ udziału wnioskodawczyni wg wartości przy uwzględnieniu obciążenia hipotecznego w terminie roku od dnia uprawomocnienia się postanowienia;

-przyznanie na rzecz uczestnika wyposażenia lokalu o wartości 10.000 zł bez obowiązku spłaty wnioskodawczyni;

-ustalenia, że wartość samochodu T. (...) wynosiła 7.000 zł;

-zasądzenie od wnioskodawczyni na rzecz uczestnika zwrotu nakładów poczynionych z majątku osobistego na majątek wspólny, tj.:

- 47.475 zł tytułem zwrotu spłaconego przez uczestnika kredytu w okresie wskazanym w załączonej historii rachunku bankowego, tj. od 4 maja 2017 r. do 7 lipca 2021 r.,

- połowy ubezpieczenia OC mieszkania,

- połowy comiesięcznego czynszu za mieszkanie począwszy od 5 czerwca 2018 r. do dnia 18 listopada 2019 r. 4.987,49 zł,

-kwoty 73.276 zł tytułem zwrotu nakładów poczynionych z majątku osobistego uczestnika (darowizn rodziców) na majątek wspólny.

Ponadto uczestnik wniósł o zasądzenie od wnioskodawczyni kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pełnomocnik uczestnika pomimo nałożonego zobowiązania nie przedstawił ostatecznego wyliczenia żądania uwzględnienia w spłacie na rzecz wnioskodawczyni spłaconego tylko przez uczestnika kredytu.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Strony postępowania M. J. i J. J. zawarli związek małżeński.

Niesporne, a nadto:

- wyrok z 26 lutego 2018 r. – k. 9,

- przesłuchanie wnioskodawczyni M. J. – k. 214-217,

- przesłuchanie uczestnika J. J. – k. 217 – 220.

Po zawarciu związku małżeńskiego małżonkowie zamieszkali w lokalu spółdzielczym położonym w S. przy ul. (...) należącym do zasobów Spółdzielni Mieszkaniowej Politechnik. Wymagany przez Spółdzielnię wkład finansowy pochodził w połowie z darowizny dokonanej przez rodziców J. J. na rzecz syna.

Darowizny te zostały zgłoszone w urzędzie skarbowym.

Dowód:

-przesłuchanie uczestnika J. J. – k. 217 – 220,

-umowa z 6 marca 2006 r. – k. 264-270 (602-609),

-umowy darowizny z 7 marca 2006 r. – k. 271, 584, 585 (625, 627),

-oświadczenie z 7 marca 2006 r. – k. 622,

-decyzje z 20 kwietnia 2006 r. – k. 272-273 i 274-275 (577-579, 586-588, 590-592, 594-596, 598-600),

-zaświadczenie z 23 marca 2006 r. – k. 276 (581, 624),

-umowa darowizny z 18 lutego 2006 r. – k. 277 (572, 620),

-potwierdzenie zapłaty – k. 278 (576, 626),

-oświadczenie – k. 583 (621).

-zeznania K. R. – k. 98-99,

-zeznania H. J. – k. 164-167,k.698;

-przesłuchanie wnioskodawczyni M. J. – k. 214-217,

31 sierpnia 2011 r. J. J. i M. J. zakupili samochód osobowy marki K. V. za kwotę 56.600 zł. Początkowo pojazd ten użytkowany był na podstawie umowy leasingu, a następnie wykupiony ze środków pochodzących w części z darowizny rodziców J. J. na rzecz syna.

Część środków na zakup pojazdu pochodząca z darowizny rodziców J. J. na rzecz syna wynosiła 33.000 zł.

Pojazd ten został zarejestrowany na J. J..

Samochód po wypadku w 2018 r. został skasowany.

Dowód:

-zawiadomienie z 11 września 2018 r. – k. 31,

-faktura VAT – k. 32,

-faktura (...) k. 35,

-potwierdzenie przelewu – k. 56 (582, 653),

-umowa darowizny na kwotę 22.000 zł – k. 57 (575, 619),

-umowa darowizny na kwotę 11.000 zł – k. 58 (574, 580, 618),

-umowa leasingu z załącznikami – k. 251.

-zeznania H. J. – k. 164-167, k.698;

-zeznania M. R. – k. 99-101,

-przesłuchanie wnioskodawczyni M. J. – k. 214-217,

W 2012 r. J. J. i M. J. zakupili samochód osobowy marki T. (...).

Pojazd ten został zarejestrowany na J. J., a zakupiony został do użytkowania przez wnioskodawczynię, w związku z faktem, że była ona wówczas w ciąży.

Środki na zakup tego pojazdu pochodziły z wkładu zwróconego przez Spółdzielnię Mieszkaniową Politechnik- za mieszkanie położone w S. przy ul. (...)

Z pojazdu tego korzystała wyłącznie M. J. - do maja 2018 r., kiedy to pojazd został zwrócony uczestnikowi J. J..

Pojazd ten został sprzedany 29 sierpnia 2018 r. za kwotę 7.500 zł w stanie po stłuczkach, ale był sprawny technicznie.

Dowód:

-umowa kupna sprzedaży samochodu osobowego marki T. (...) – k. 59-60 (615-616),

-wynik przeglądu samochodu osobowego marki T. (...) – k. 61,

-pismo z 17 maja 2018 r. – k. 112,

-pismo z UM w S. z 21 stycznia 2019 r. – k. 129,

-dowód rejestracyjny – k. 130,

-zdjęcia – k. 201-208,

-zeznania K. R. – k. 98-99,

-zeznania M. R. – k. 99-101,

-przesłuchanie wnioskodawczyni M. J. – k. 214-217,

-przesłuchanie uczestnika J. J. – k. 217 – 220.

22 lipca 2014 r. J. J. i M. J. zakupili:

1.  lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość wraz z pomieszczeniem przynależnym- komórką lokatorską nr (...), o łącznej powierzchni użytkowej 88,34 m ², wraz z przynależnym udziałem wynoszącym (...) w częściach wspólnych budynku i w działce gruntu, położony w S. przy al. (...). 82 B /20, dla którego Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...);

2.  lokal niemieszkalny nr (...) - garaż, w skład którego wchodzą dwa miejsca postojowe B-1 i B-2, położony w S. przy al. (...). 82 B/ Lokal G, o łącznej powierzchni użytkowej 65,073 m ², z własnością którego związany jest udział wynoszący 2/27 części w nieruchomości wspólnej.

Środki na zakup i wykończenie powyższej nieruchomości pochodziły w całości z kredytu hipotecznego, zaciągniętego umową z 19 marca 2013 r. nr K. (...) z (...) Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W..

Do lokalu małżonkowie zakupili również wyposażenie, w tym szafę do przedpokoju, łóżko z materacem do sypialni, sprzęt AGD i meble do kuchni, telewizor oraz dwa zestawy mebli do pokoju dziecięcego, częściowo zakupione jeszcze do mieszkania przy ul. (...).

Dowód:

- umowa kredytu – k. 189 – 199,

- umowa ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży – k. 41 – 55,

- KW nr (...) – k. 10 – 11,

- zeznania K. R. – k. 98 – 99,

- zeznania M. R. – k. 99 – 101,

- zeznania H. J. – k. 164 – 167,k.698;

-przesłuchanie wnioskodawczyni M. J. – k. 214-217, k.698

9 maja 2017 r. M. J. wraz z dziećmi wyprowadzili się z lokalu przy ul. (...). Uczestnik J. J. nie zmuszał wnioskodawczyni do wyprowadzki, była to jej decyzja.

Od tego czasu wnioskodawczyni do ww. lokalu nie powróciła i od tej pory nie ponosi żadnych kosztów związanych z jego utrzymaniem oraz nie spłaca kredytu hipotecznego zaciągniętego na jego zakup.

Po opuszczeniu mieszkania przez wnioskodawczynię uczestnik J. J. wymienił zamki w drzwiach. Deklarował przy tym udostępnienie nowych kluczy M. J.

Wnioskodawczyni nigdy nie wyzwała uczestnika do udostępnienia jej lokalu czy też wydania kluczy do niego.

Dowód:

- zeznania K. R. – k. 98 – 99,

- zeznania M. R. – k. 99 – 101,

-przesłuchanie wnioskodawczyni M. J. – k. 214-217,

-przesłuchanie uczestnika J. J. – k. 217 – 220.

Wymiar czynszu dla lokalu przy al. (...). 82 B /20 wynosił w czerwcu 2018 r. 489,32 zł, w lipcu 2018 r. 494,23 zł, a od sierpnia 2018 r. do stycznia 2019 r. 491,43 zł.

Wymiar czynszu dla lokalu przy al. (...). 82 B /20 i miejsca postojowego wynosił w okresie od kwietnia do czerwca 2018 r. 568,32 zł, w lipcu 2018 r. 577,03 zł, od sierpnia 2018 r, do stycznia 2019 r. 574,23 zł, od lutego 2019 r. do lipca 2019 r. 576,45 zł, a w sierpniu 2019 r. 629,31 zł.

Od 9 maja 2017 r. wszelkie opłaty związane z lokalem – czynsz i spłatę kredytu ponosi J. J..

Rata kredytu z którego sfinansowano zakup nieruchomości wynosi 2.228,77 zł.

W okresie od maja 2013 r. do października 2019 r. tytułem spłaty kredytu uiszczono kwotę 178.986,12 zł, w tym 60.863,66 zł kapitału, 118.082,38 zł odsetek i 40,08 zł odsetek karnych.

W okresie od 1 sierpnia 2018 r do 29 czerwca 2019 r. tytułem spłaty kredytu uiszczono kwotę 24.531,10 zł, w tym 15.903,57 zł kapitału, 8.612,90 zł odsetek i 14,63 zł odsetek karnych.

W okresie od marca 2013 r. do 9 maja 2017 r. tytułem spłaty kapitału kredytu uiszczono 38.043,80 zł z rachunku wspólnego.

W okresie od 10 maja 2017 r. do 11 października 2018 r. tytułem spłaty kapitału kredytu uiszczono 13.290 zł z rachunku H. J..

W okresie od 28 listopada 2018 r. do 4 sierpnia 2022 r. tytułem spłaty kapitału kredytu uiszczono 46.105,50 zł z rachunku M. J..

W okresie od stycznia 2018 r. do czerwca 2018 i w lipcu 2018 r. kredyt ten spłacał J. J.. Rata w czerwcu 2018 r. została spłacona w wysokości 967,98 zł przez M. J. i w wysokości 1.200 zł przez J. J..

Od 5 czerwca 2019 r. J. J. tytułem spłaty kredytu uiścił kwotę 36.808,37 zł.

Po maju 2017 r. M. J. nie dokonała jakiejkolwiek spłaty rat kredytu i spłacał go wyłącznie J. J..

Dowód:

-zaświadczenie WM z 13 lutego 2019 r. – k. 154 (259),

-wymiary opłat – k. 260 – 261,

-zaświadczenie WM z 16 sierpnia 2019 r. – k. 183,

-zaświadczenie WM z 29 listopada 2019 r. – k. 232,

-zaświadczenie z 14 listopada 2019 r. – k. 262-263,

-kartoteka konta lokalu – k. 184 – 185, 233-236,

-harmonogram spłat rat – k. 155 – 159, 239-246,

-wyciąg z rachunku bankowego dot. spłaty kredytu – k. 160 – 162, 248-249,

-zaświadczenie banku z 25 lipca 2019 r. – k. 543-546,

-zaświadczenie banku z 19 listopada 2019 r. – k. 255-256,

-drugie zaświadczenie banku z 19 listopada 2019 r. – k. 257-258,

-zaświadczenie banku z 29 listopada 2019 r. – k. 238,

-zaświadczenie banku z 30 sierpnia 2022 r. – k. 677,

-historia rachunku – k. 547-552 ( 639-642),

-potwierdzenia przelewów – k. 555-568 (643-653),

-wyciąg z rachunku bankowego – k. 655-661,

-przesłuchanie wnioskodawczyni M. J. – k. 214-217,

-przesłuchanie uczestnika J. J. – k. 217 – 220.

Wyrokiem z dnia 26 lutego 2018 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie ustanowił rozdzielność majątkową pomiędzy małżonkami M. J. i J. J., wynikającą z zawarcia przez nich małżeństwa w dniu 6 sierpnia 2005 roku w USC w S. (numer aktu małżeństwa USC w S. (...)) z dniem 9 maja 2017 roku. Orzeczenie to uprawomocniło się 5 kwietnia 2018 r.

Dowód:

- wyrok z 26 lutego 2018 r. – k. 9.

Przeciwko J. J. toczyło się postępowanie przygotowawcze o czyn z art. 157 §2 k.k., w którym pokrzywdzonym był P. J. – syn J. J. i M. J..

Dowód:

- zawiadomienie z 8 sierpnia 2017 r. – k. 17,

- postanowienie z 5 lutego 2018 r. – k. 12-12v,

- postanowienie z 27 września 2017 r. – k. 13-13v,

- zawiadomienie z 8 marca 2018 r. – k. 14.

W czasie trwania związku małżeńskiego J. J. i M. J. zgromadzili majątek w skład którego wchodzą:

1.  lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość wraz z pomieszczeniem przynależnym- komórką lokatorską nr (...), o łącznej powierzchni użytkowej 88,34 m ², wraz z przynależnym udziałem wynoszącym (...) w częściach wspólnych budynku i w działce gruntu, położony w S. przy al. (...). 82 B /20, dla którego Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) - o wartości 574.100 zł – wg stanu na dzień 9 maja 2017 r. i cen aktualnych;

2.  odrębna własność lokalu niemieszkalnego nr (...) - garażu, w skład którego wchodzą dwa miejsca postojowe B-1 i B-2, położonego w S. przy al. (...). 82 B/ Lokal G, o łącznej powierzchni użytkowej 65,073 m ², z własnością którego związany jest udział wynoszący 2/27 części w nieruchomości wspólnej o wartości 138.100 zł – wg stanu na dzień 9 maja 2017 r. i cen aktualnych;

3.  wyposażenie ww. lokalu mieszkalnego tj.: meble do sypialni, meble kuchenne, sprzęt AGD, telewizor, meble z pokojach dzieci o łącznej wartości 6.500 zł.

Dowód:

-umowa ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży – k. 41-55,

-KW nr (...) – k. 10-11 (610-614),

-opinia biegłego sądowego z zakresu (...) – k. 296 -364,

-uzupełniająca opinia biegłego sądowego K. B. – k. 385-388,

-druga uzupełniająca opinia biegłego sądowego K. B. – k. 460-523,

-przesłuchanie wnioskodawczyni M. J. – k. 214-217,

-przesłuchanie uczestnika J. J. – k. 217 – 220.

Możliwy do uzyskania czynsz najmu nieruchomości małżonków w okresie od 1 maja 2017 r. do 1 grudnia 2021 r. wynosi 134.000 zł.

Dowód:

- druga uzupełniająca opinia biegłego sądowego K. B. – k. 460-523.

1 lipca 2022 r. M. J. uiściła na rzecz Gminy M. S. kwotę 2.075,94 zł tytułem opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego związanego z własnością lokalu przy ul. (...).

Dowód:

- wezwanie do zapłaty – k. 663-664,

- potwierdzenie transakcji – k. 664v.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Wniosek M. J. o podział majątku wspólnego, oparty na treści art. 43-45 k.r.o. oraz art. 212 k.c. okazał się słuszny co do zasady.

Zgodnie z art. 31 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (k.r.o.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Punktem wyjścia do rozstrzygnięcia w przedmiocie podziału majątku wspólnego jest - stosownie do art. 684 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c. - ustalenie składu i wartości majątku podlegającego podziałowi.

Skład majątku ustala się według stanu istniejącego w dacie ustania wspólności, a według cen w chwili orzekania Sądu. Rozstrzygając w przedmiocie sposobu podziału majątku wspólnego, Sąd kierował się normą prawną z art. 46 k.r.o., zgodnie z którą w sprawach nieunormowanych kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku. Z kolei w myśl art. 1035 k.c. do wspólności majątku spadkowego oraz do jego działu stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych, z zachowaniem przepisów tytułu VIII księgi IV k.c.

W niniejszej sprawie wspólność majątkowa stron powstała 6 sierpnia 2005 r. i ustała na skutek prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 26 lutego 2018 roku wydanego w sprawie VIII RC 519/17, w którym Sąd ustanowił rozdzielność majątkową wnioskodawczyni i uczestnika postępowania wynikającą z zawarcia małżeństwa z dnia 6 sierpnia 2005 roku z datą wsteczną, tj. z dniem 9 maja 2017 roku.

Stąd uznać należy, że żądanie wnioskodawczyni dotyczące podziału jej majątku zgromadzonego wspólnie z uczestnikiem w czasie trwania wspólności ustawowej okazało się zasadne. Zaznaczyć przy tym należy, że to data 9 maja 2017 r. jest datą ustania wspólności, nie zaś data 26 lutego 2018 r. (data wydania wyroku) lub data 5 kwietnia 2018 r. (data prawomocności wyroku).

Zgodnie z cytowanym wyżej art. 31 § 1 k.r.o., majątkowa wspólność ustawowa obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich.

Ostatecznie niespornym było między stronami, że w skład majątku wspólnego stron wchodzą:

1.  lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość wraz z pomieszczeniem przynależnym - komórką lokatorską nr (...), o łącznej powierzchni użytkowej 88,34 m ², wraz z przynależnym udziałem wynoszącym (...) w częściach wspólnych budynku i w działce gruntu, położony w S. przy al. (...). 82B/20, dla którego Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) - o wartości 574.100 zł;

2.  odrębna własność lokalu niemieszkalnego nr (...) - garażu, w skład którego wchodzą dwa miejsca postojowe B-1 i B-2, położonego w S. przy al. (...). 82 B/ Lokal G, o łącznej powierzchni użytkowej 65,073 m ², z własnością którego związany jest udział wynoszący 2/27 części w nieruchomości wspólnej o wartości 138.100 zł;

3.  wyposażenie ww. lokalu mieszkalnego tj.: meble do sypialni, meble kuchenne, sprzęt AGD, telewizor, meble z pokojach dzieci o łącznej wartości 6.500 zł.

Początkowo strony zgłaszały, że w skład majątku wspólnego wchodzą również samochody marki T. (...) i K. V.. Wnioskodawczyni w dalszym toku postępowania wycofała się z tego wniosku, jednakże Sąd ustalając z urzędu skład majątku wspólnego doszedł do przekonania, że nabyte w trakcie trwania ww. pojazdy nie weszły w skład majątku wspólnego. Wynika to z okoliczności, że samochody te zostały nabyte przez J. J. z darowizn pochodzących od jego rodziców-jednej przekazanej bezpośrednio, a drugiej pośrednio, jako zwróconej jako wkład ze Spółdzielni Mieszkaniowej Politechnik, uprzednio wpłaconego również ze środków pochodzących z darowizny otrzymanej przez uczestnika od rodziców. Stosownie zatem do art. 33 ust. 1 pkt 2 i pkt 10 k.r.o. przedmioty te wchodziły do majątku osobistego J. J. i nie wchodziły w skład majątku wspólnego stron.

Wartość składnika numer 1, tj. lokalu mieszkalnego położonego w S. przy al. (...). 82B/20, została ustalone w drodze opinii biegłego sądowego z zakresu (...). Opinia biegłego sądowego po jej uzupełnieniu i zaktualizowaniu nie była przez strony kwestionowana. Również dla Sądu opinia ta była w całości wiarygodna i przydatna dla rozstrzygnięcia, była bowiem jasna, logiczna i przekonująca, zatem Sąd wnioski w niej zawarte przyjął jako własne.

Podkreślić również należy, że wbrew stanowisku uczestnika, a stosowanie do Uchwały Sądu Najwyższego z 28 marca 2019 r. z dnia 28 marca 2019 r. (sygn. akt III CZP 21/18), w sprawie o podział majątku wspólnego małżonków, obejmującego nieruchomość obciążoną hipoteką zabezpieczającą, udzielony małżonkom kredyt bankowy, sąd - przydzielając tę nieruchomość na własność jednego z małżonków - ustala jej wartość, jeżeli nie przemawiają przeciwko temu ważne względy, z pominięciem wartości obciążenia hipotecznego.

Natomiast wartość składników 2 i 3, tj. garażu i wyposażania lokalu mieszkalnego, ostatecznie również nie była między stronami sporna i strony zgadzały się co do ich wartości. Zaznaczyć również należy, że strony były zgodne co do poszczególnych elementów składających się łącznie na składnik z punktu 3, a także, że wnioskodawczyni nie wnosiła o spłatę żadnej kwoty z tytułu wyposażenia mieszkania.

Zgodne z art. 212 §2 k.c. rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego. Stosownie zaś do art. 212 §3 k.c., jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.

W przedmiotowej sprawie, wszystkie składniki majątku wspólnego, wobec braku możliwości ich podzielenia, zostały przyznane uczestnikowi. Takie rozstrzygnięcie jest zgodne ze stanowiskami stron, a także odpowiada stanowi faktycznemu sprawy i sposobowi korzystania z rzeczy przez strony. W lokalu bowiem 9 maja 2017 r. zamieszkuje J. J. i również on wyłącznie korzysta z miejsca parkingowego i znajdującego się w lokalu wyposażenia.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w punktach 1 i 2 postanowienia, tj. składniki majątku w postaci mieszkania, garażu i wyposażenia mieszkania przyznał na wyłączną własność uczestnika J. J..

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 43 § 1,2 i 3 k.r.o., oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku. Przy ocenie, w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego, uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym.

W niniejszej sprawie żadna ze stron nie zgłosiła powyższego żądania, stąd też Sąd uznał, że udziały stron w majątku wspólnym są równe, co miało znaczenie przy wzajemnych rozliczeniach stron.

Sąd dokonując podziału majątku wspólnego miał również na uwadze konieczność zasądzenia spłat w majątku wspólnym oraz rozliczenia pożytków i nakładów. Jak już wskazano uczestnicy mają równe udziały w majątku wspólnym, ale zgłosili liczne żądania rozliczeń.

Wartość majątku wspólnego podlegającego podziałowi wynosi 718.700 zł, a po uwzględnieniu tych składników, z tytułu których spłaty domaga się wnioskodawczyni (czyli bez wyposażenia mieszkania ustalonej zgodnie przez strony na kwotę 6.500 zł) 712.200 zł.

Kwota ta stanowiła punkt wyjścia do rozliczeń stron. W tym miejscu ponownie wskazać należy, nie zasługiwał na uwzględnienie wniosek uczestnika o uwzględnienie przy ustalaniu wartości składnika majątkowego wysokości obciążenia w postaci hipoteki. Stanowisko Sądu Najwyższego z Uchwały z 28 marca 2019 r. było wyrażane już uprzednio. Zgodnie z Postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2017 roku wydanym w sprawie I CSK 54/16, w postępowaniu o podział majątku wspólnego po ustaniu ustawowej wspólności majątkowej sąd - ustalając wartość wchodzącego w skład majątku wspólnego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, obciążonego hipoteką zabezpieczającą udzielony małżonkom kredyt bankowy - uwzględnia wartość rynkową tego prawa, z pominięciem wartości obciążenia hipotecznego.

Zgodnie z art. 45 § 1 k.r.o., każdy z małżonków powinien zwrócić wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na jego majątek osobisty, z wyjątkiem wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód. Może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny. Nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności. Stosownie do stosowanego odpowiednio art. 618 §1 k.p.c., w postępowaniu o zniesienie współwłasności sąd rozstrzyga także spory o prawo żądania zniesienia współwłasności i o prawo własności, jak również wzajemne roszczenia współwłaścicieli z tytułu posiadania rzeczy. Rozstrzygając spór o prawo żądania zniesienia współwłasności lub o prawo własności, sąd może wydać w tym przedmiocie postanowienie wstępne. Jak wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z 28 czerwca 2017 r. (sygn. akt IV CNP 62/16), w przypadku kiedy małżonek poczynił jakiekolwiek nakłady z majątku osobistego na majątek wspólny, to podlegają one rozliczeniu w postępowaniu o podział majątku i w takiej sytuacji przysługuje zasadniczo zwrot połowy ich wartości.

W tym zakresie wnioskodawczyni ostatecznie wniosła o rozliczenie nakładów poczynionych z majątku wspólnego na spłatę kredytu w okresie od dnia jego zawarcia do kwietnia 2017 r. poprzez zasądzenie od uczestnika J. J. na rzecz wnioskodawczyni połowy uiszczonej z tego tytułu kwoty.

Wniosek ten nie mógł zostać uwzględniony, albowiem do kwietnia 2017 r. strony pozostawały w ustawowej wspólności majątkowej i spłata kredytu nie stanowiła nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny, a zaspokajanie wspólnych potrzeb mieszkaniowych z art. 27 k.r.o., których rozliczenia stosownie do art. 45 §1 zd. 2 k.r.o. nie można żądać. Spłata kredytu do momentu ustanowienia między stronami rozdzielności majątkowej następowała z majątku wspólnego stron.

Ponadto wnioskodawczyni wniosła o zasądzenie od J. J. na jej rzecz kwoty 1.035,47 zł tytułem zwrotu połowy opłaty uiszczonej przez wnioskodawczynię tytułem opłaty za przekształcenie prawa wieczystego użytkowania nieruchomości, na której posadowiony jest lokal stron.

Ten wniosek Sąd uznał za uzasadniony. Wnioskodawczyni wykazała poniesienie tego wydatku, zaś jego poniesienie wynikało z mocy samego prawa wobec przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności i spoczywało na właścicielach nieruchomości – stronach niniejszego postępowania, w równych udziałach.

Natomiast uczestnik ostatecznie zgłosił do rozliczeń:

-kwotę 47.475 zł tytułem zwrotu spłaconego przez uczestnika kredytu w okresie wskazanym w załączonej historii rachunku bankowego (pismo procesowe z 12 lipca 2022 r. k. 637-638),

-połowę ubezpieczenia OC mieszkania,

-kwotę 4.987,49 zł, tytułem połowy comiesięcznego czynszu za mieszkanie począwszy od 5 czerwca 2018 r. do dnia 18 listopada 2019 r.,

-kwotę 73.276 zł, tytułem zwrotu nakładów poczynionych z majątku osobistego (darowizn rodziców) uczestnika na majątek wspólny.

Powyższe żądania uczestnika były zasadne jedynie częściowo.

Zaznaczenia w tym wymaga, że uwzględnienie zgłoszonych z tytułu rozliczeń kosztów wymagało, zgodnie z art. 6 k.c., ich wykazania co do zasady, jak i co wysokości.

Niezasadne okazało się żądanie zwrotu połowy kosztów ubezpieczenia mieszkania. Uczestnik nie wykazał ani wysokości tych kosztów, ani przede wszystkim faktu ich poniesienia.

Niezasadne okazało się żądanie połowy comiesięcznego czynszu za mieszkanie począwszy od 5 czerwca 2018 r. do dnia 18 listopada 2019 r.

W okresie tym w lokalu zamieszkiwał bowiem wyłącznie uczestnik. W ocenie Sądu w takiej sytuacji, skoro to uczestnik był osobą wyłącznie korzystającą z rzeczy, to na nim spoczywa obowiązek porycia kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej. Wnioskodawczyni zmuszona była zaspokajać swoje potrzeby mieszkaniowe w innym lokalu i ponosić związane z tym koszty. Co również istotne, w skład tych kosztów wchodziły także zaliczki na wodę, wywóz śmieci i ogrzewania, czyli niewątpliwie co do składników miesięcznego czynszu, które w całości wykorzystywał uczestnik, a których to kosztów w żaden sposób nie generowała wnioskodawczyni. J. J. nie przedstawił przy tym wyliczenia wyłącznie stałych składowych czynszu, co również skutkowało brakiem możliwości uwzględnienia jego żądania.

Niezasadne okazał się również żądanie zwrotu kwoty 73.276 zł, tytułem zwrotu nakładów poczynionych z majątku osobistego (darowizn rodziców) uczestnika na majątek wspólny. Uczestnik w żaden sposób nie wyjaśnił sposobu wyliczenia tej kwoty. Z kolei w piśmie z 12 lipca 2022 r. wskazał, że z powyższego tytułu kwota darowizn to 94.950 zł. Ponownie przy tym nie wyjaśnił sposobu wyliczenia tej kwoty. Nie złożył również wniosku o rozliczenie tej kwoty, dlatego w dalszym ciągu pozostawało aktualne żądanie rozliczenia kwoty 73.276 zł. Dalej wskazać należy, że przedmiotowe darowizny ostatecznie zostały przeznaczone na zakup samochodów, które jak już wskazano nie wchodziły w skład majątku wspólnego, a w skład majątku osobistego uczestnika ( jako, że właśnie ze środków pochodzących z darowizn zostały zakupione).

Zarówno strony postępowania jak i świadek H. J. w swoich zeznaniach ogólnikowo i nieprecyzyjnie wskazywali o całości pomocy finansowej, jaką strony otrzymywały ze strony swoich rodziców. Za wykazane jednak darowizny, wobec braku dostatecznej precyzyjności zeznań, Sąd uznał tylko te, które zostały potwierdzone dokumentami. Jak zaś wynika z zeznań H. J. te darowizny były przeznaczone na wkład w Spółdzielni Mieszkaniowej Politechnik, a następnie na zakup samochodów J. J.. Ostatecznie zatem środki z tych darowizn nie weszły w skład majątku wspólnego, a w skład majątku osobistego uczestnika J. J..

Odmiennie przedstawia się jedynie umowa darowizny z marca 2013 r. na kwotę 8.000 zł – k. 279. Ta darowizna miała rzekomo zostać przeznaczona na zakup lokalu przy Al. (...). Budziło to jednak wątpliwości Sądu.

Po pierwsze dlatego, że darowizna ta, w przeciwieństwie do innych, nie została zgłoszona do Urzędu Skarbowego, a po drugie jak wynika ze zgodnych w tym zakresie zeznań stron, lokal mieszkalny przy Al. (...) i jego wykończenie zostały w całości sfinansowane z kredytu hipotecznego zaciągniętego przez strony, co oznacza, że nie było potrzeby pozyskiwania na ten cel jakichkolwiek dodatkowych środków, a rzekoma darowizna na powyższy cel została wykorzystana inaczej. Sąd nie znalazł również podstaw do uwzględnienia jako darowizn – nakładów z majątku J. J. na majątek wspólny na poczet spłaty kredytu, które wg uczestnika miał dokonać H. J.. Wyciąg z rachunku na kartach 639 i dalszych nie jest żadnym dowodem, aby spłata ta stanowiła dokonywanie darowizn na rzecz J. J., których rozliczenia mógłby się on domagać, albowiem jak wskazał świadek H. J. w swoich zeznaniach i na co wskazał też uczestnik J. J., ww. rachunek został założony na dane H. J., a korzystał z niego wyłącznie J. J., dokonując z ww. rachunku spłaty rat kredytu hipotecznego. Spłata kredytu następowała zatem wyłącznie przez J. J. i podlegała rozliczeniu stosownie do art. 45 §1 k.r.o. i 618 §1 k.p.c.

Ponadto niewyjaśnione pozostaje, w jakiej części zgłoszona w piśmie kwota 94.950 zł stanowi ww. spłatę kredytu, a w jakiej części uprzednie darowizny i jak kwota ta ma się do uprzednio zgłoszonej kwoty 73.276 zł.

Zasadne okazało się żądanie zwrotu połowy spłaconego przez uczestnika kredytu. Zaznaczyć należy, że we wniosku z 12 lipca 2022 pełnomocnika uczestnika wyraźnie zaznaczył, że żąda tego rozliczenia „za okres objęty załączonej do pisma historii rachunku ( vide pismo z 12 lipca 2022 r. k. 638). Wyciąg ten obejmują okres od 4 maja 2017 r. do 7 lipca 2021 r. i dokumentuje uiszczone w tym okresie raty, które zostały poniżej wyszczególnione.

Sąd wnioskiem tym jest związany.

Jak wynika z wyciągów z rachunku na kartach 639-653 uczestnik w ww. okresie dokonał spłaty kredytu w następujących kwotach i datach:

- 05.06.2017 r. - 2.240 zł,

- 04.07.2017 r. - 2.240 zł,

- 04.08.2017 r. - 2.240 zł,

- 04.09.2017 r. - 2.240 zł,

- 06.10.2017 r. - 2.240 zł,

- 08.11.2017 r. - 2.240 zł,

- 08.12.2017 r. - 2.240 zł,

- 10.01.2018 r. - 2.240 zł,

- 14.02.2018 r. - 1.900 zł,

- 09.03.2018 r. - 2.250 zł,

- 11.04.2018 r. - 2.250 zł,

- 14.05.2018 r. - 2.250 zł,

- 15.06.2018 r. - 1.200 zł,

- 12.07.2018 r. - 2.200 zł,

- 13.09.2018 r. - 2.250 zł,

- 10.10.2018 r. - 2.210 zł,

- 21.12.2018 r. - 2.280 zł,

- 04.01.2019 r.- 2.240 zł,

- 04.02.2019 r. - 2.240 zł,

- 04.03.2019 r. - 2.240 zł,

- 04.04.2019 r. - 2.240 zł,

- 06.05.2019 r. - 2.240 zł,

- 04.06.2019 r. - 2.240 zł,

- 04.07.2019 r. - 2.240 zł,

- 05.08.2019 r. - 2.240 zł,

- 04.09.2019 r. - 2.240 zł,

- 04.10.2019 r. - 2.240 zł,

- 04.11.2019 r. - 2.240 zł,

- 04.12.2019 r. - 2.240 zł,

- 04.02.2020 r. - 2.240 zł,

- 04.03.2020 r. - 2.240 zł,

- 06.04.2020 r. - 2.240 zł,

- 04.05.2020 r. - 2.240 zł,

- 04.06.2020 r. - 2.240 zł,

- 06.07.2020 r. - 2.240 zł,

- 04.08.2020 r. - 2.240 zł,

- 04.09.2020 r. - 2.240 zł,

- 05.10.2020 r. - 2.240 zł,

- 04.11.2020 r. - 2.240 zł,

- 04.12.2020 r. - 2.240 zł,

- 04.01.2021 r. - 2.240 zł,

- 04.02.2021 r. - 2.240 zł.

Łącznie jest to kwota 92.710 zł. Uczestnikowi, wobec równych udziałów, należy się zwrot od wnioskodawczyni połowy uiszczonej tytułem spłat raty kredytu kwoty, czyli kwota 46.355 zł ( 92.710 zł: 2 = 46.355 zł) Żądna kwota 47.475 zł okazała się zatem zawyżona. Spłata rat kredytu mieszkaniowego w innych datach i innych kwotach nie została przez uczestnika w żaden sposób udokumentowana i wykazana.

Skoro zatem łączna wartość majątku wspólnego stron postępowania wyniosła 712.200 zł, to wnioskodawczyni powinna otrzymać 50% tego majątku, czyli kwotę 356.100 zł, zaś uczestnik również 50% zł, czyli kwotę 356.100 zł. W wyniku bowiem dokonanego podziału, uczestnikowi przyznane zostały składniki majątkowe o wartości 712.200 zł. Należna zatem spłata wnioskodawczyni wynosiła 356.100 zł.

Dla kwoty spłaty przyjąć należało również uwzględnić żądane przez strony rozliczenia. Od przysługującej wnioskodawczyni spłaty należało zatem odjąć należny uczestnikowi zwrot połowy wartości spłaconego kredytu hipotecznego, a doliczyć połowę opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego, co ostatecznie dało kwotę 310.780,47 zł (356.100 zł – 46.355 zł + 1.035,47 zł).

Tak argumentując w ramach rozliczeń stron należało orzec jak w punktach 3. i 4 postanowienia, tj. ustalił, że uczestnik J. J. spłacił z majątku osobistego wspólne zadłużenie stron wynikające z kredytu zaciągniętego wspólnie przez strony umową kredytową zawartą z (...) Bank (...) S.A. w dniu 19 marca 2013 r. nr K.\ (...) w łącznej kwocie 92.710 zł i tytułem spłaty udziału w majątku wspólnym oraz rozliczenia dokonanej przez uczestnika J. J. z majątku osobistego spłaty wspólnego zadłużenia stron zasądził od uczestnika J. J. na rzecz wnioskodawczyni M. J. kwotę 310.780,47 zł płatną jednorazowo w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienie się postanowienia, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku opóźnienia w płatności.

Na rozprawie w dniu 15 września 2022 r. uczestnik odnośnie swojej sytuacji finansowej wskazał, że obecnie zarabia 15.000 zł brutto, posiada 2 kredyty w banku (...) SA na kwotę ok. 30.000 zł łącznie, leasing za samochód w kwocie 1.200 zł miesięcznie oraz 16.000 zł obciążenia z tytułu konieczności zapłaty za leasing samochodu, za udział kuratora w realizacji kontaktów opłaca kwotę ok. 800 - 1000 zł miesięcznie w zależności od tych kontaktów. Płaci alimenty w kwocie 2.500 zł miesięcznie na oboje dzieci. Poza tym ma na utrzymaniu rodzinę, dziecko w wieku 7 miesięcy, partnerkę, która nie pracuje i która jest obecnie w ciąży z drugim dzieckiem. Ponadto uczestnik oświadczył, że jeżeli uzyska kredyt, to może dokonać spłaty na rzecz wnioskodawczyni nawet niezwłocznie po uzyskaniu kredytu. W ocenie Sądu, termin 6 miesięczny od daty uprawomocnienia się orzeczenia umożliwi uczestnikowi, który niewątpliwie ma zdolność kredytową, na uzyskanie kredytu i spłatę wnioskodawczyni.

W punkcie 5 natomiast Sąd umorzył postępowanie co do zgłoszonego przez wnioskodawczynię żądania rozliczenia nakładów poczynionych z majątku wspólnego na spłatę pojazdu marki K. V. w okresie od zawarcia przez uczestnika J. J. umowy leasingu do dnia 9 maja 2017 – wobec jego cofnięcia, któremu to uczestnik się nie sprzeciwił.

Oddaleniu podlegało również żądanie wnioskodawczyni o zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni odszkodowania za bezumowne korzystanie z rzeczy – ½ udziału w lokalu mieszkalnym wraz z garażem stanowiącym majątek wspólny stron w kwocie 1.075 zł miesięcznie począwszy od dnia 11 maja 2017 r., przy czym za maj 2017 r. kwoty 733 zł, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia zgłoszenia żądania, co wg stanu na sierpień 2022 r. dawało kwotę 68.083,34 zł. Żądanie to ocenić należało jako żądanie zapłaty za korzystanie z rzeczy ponad udział, które jednak w ocenie Sądu, choć co do zasady możliwe do uwzględnienia, okazało się dla w stanie faktycznym sprawy nieuzasadnione. Jak bowiem wskazał Sąd Najwyższy w Uchwale z 13 marca 2008 r., III CZP 3/08 współwłaściciel może domagać się od pozostałych współwłaścicieli, korzystających z rzeczy wspólnej z naruszeniem art. 206 k.c. w sposób wykluczający jego współposiadanie, wynagrodzenia za korzystanie z tej rzeczy z zachowaniem przesłanek określonych w art. 224 § 2 lub art. 225 k.c.

Bezspornym pozostawał fakt, że uczestnik po wyprowadzeniu się z lokalu wnioskodawczyni zamieszkiwał w nim sam. Jednak M. J. z własnej woli wyprowadziła się z lokalu. Z zeznań samej wnioskodawczyni wynika, że opuściła ona lokal dobrowolnie i nigdy nie zgłaszała potrzeby, czy żądania powrotu do niego. Nie miała miejsca sytuacja, w której wnioskodawczyni próbowałaby powrócić do lokalu lub chociażby zgłosiła taką potrzebę. Wnioskodawczyni nie wzywała także nigdy uczestnika do wydania lokalu, czy też o dopuszczenie jej do współkorzystania z lokalu- na tę okoliczność nie było dowodów przeciwnych. Wnioskodawczyni nie sprostała zatem ciężarowi dowodu, by wykazać, że w rzeczywistości nie miała możliwości współposiadania i współkorzystania z nieruchomości, która stanowi składnik majątku wspólnego. Wnioskodawczyni nie podjęła żadnych działań na drodze prawnej, czy faktycznej by przywrócić posiadanie lokalu czy uzyskać możliwość korzystania z niego. Nie sprzeciwiała się wyłącznemu korzystaniu z lokalu przez uczestnika. W ocenie Sądu, dopóki drugi współwłaściciel nie sprzeciwia się wyłącznemu korzystaniu z rzeczy wspólnej przez innego współwłaściciela, współwłaściciel wyłącznie korzystający z rzeczy ma do tego prawo i nie można skutecznie od niego żądać wynagrodzenia za taki sposób korzystania z rzeczy wspólnej. Sąd podziela pogląd, zgodnie z którym za niezbędny warunek żądania od jednego ze współwłaścicieli wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy wspólnej ponad udział uznać należy konieczność sprzeciwienia się przez innego współwłaściciela takiemu sposobowi korzystania z rzeczy wspólnej. Uczestnik wymienił co prawda zamek w drzwiach, ale brak jest dowodu, by odmówił wnioskodawczyni udostępnienia nowych kluczy. W ocenie Sądu wymiana zamka była normalnym następstwem w sytuacji, gdy ktoś zamieszkuje dany lokal, a druga osoba nie wyraża chęci korzystania z lokalu, a ma do starego samka klucze. Wnioskodawczyni nigdy nie wzywała uczestnika do wydania jej kluczy do lokalu czy też do wpuszczenia jej do mieszkania.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności stwierdzić należy, że nie ma żadnych podstaw, by uznać, że wnioskodawczyni została pozbawiona przez uczestnika możliwości realizacji uprawnień z art. 206 k.c., dlatego w światle art. 225 k.c. nie znajduje uzasadnienia zasądzenie na rzecz wnioskodawczyni od uczestnika wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości ponad udział.

Wyżej wskazane nieuwzględnione żądania stron zostały oddalone w punkcie 6 postanowienia.

Ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie zostały poczynione m.in. w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących w aktach sprawy na kartach powołanych powyżej. Wiarygodności dokumentów będących podstawą ustaleń faktycznych żadna ze stron nie kwestionowała, nie wzbudziły one także żadnych wątpliwości ze strony orzekającego Sądu, z wyłączaniem osobno omówionej umowy z marca 2013 r. Strony różniły się jedynie co do możliwych do ustalenia na podstawie powyższych dokumentów faktów oraz możliwych na ich podstawie do sformułowania roszczeń.

Z kolei wartość nieruchomości stanowiącej majątek wspólny stron została ustalona w oparciu o opinię biegłego sądowego. Opinia została wykonana w zakresie zleconym przez Sąd, z uwzględnieniem całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie. Jej wnioski są precyzyjne i jasne, nadto zostały logicznie uzasadnione. Sąd nie znalazł żadnych podstaw, by kwestionować wiadomości specjalne biegłego, jak i rzetelność wyników jego pracy. Zdaniem Sądu, wysokie kwalifikacje biegłego oraz jego duże doświadczenie zawodowe, dają gwarancję prawidłowości dokonanych ustaleń. Ponownie zaznaczyć należy, że po uzupełnieniu opinii strony jej nie kwestionowały.

Jeśli chodzi o osobowe źródła dowodowe, to Sąd rekonstruując stan faktyczny oparł się na dowodach z zeznań świadków i stron. Przesłuchiwani w sprawie świadkowie są osobami najbliższymi dla stron, zaś strony są zainteresowane wynikiem postępowania, dlatego osobowe źródła dowodowe w sprawie należało ocenić z dużą ostrożnością, dając im wiarę w zakresie, w jakim pozostawały ze sobą zgodne i znajdowały pokrycie lub chociażby pośrednie potwierdzenie w dowodach z dokumentów.

O kosztach postępowania Sąd orzekał w punktach 7 – 9 postanowienia.

Zgodnie z treścią art. 520 § 1 i 2 k.p.c. każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie (§1). Jeżeli jednak uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub interesy ich są sprzeczne, sąd może stosunkowo rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go na jednego z uczestników w całości. To samo dotyczy zwrotu kosztów postępowania wyłożonych przez uczestników (§2).

Zarówno wnioskodawczyni, jak i uczestnik ponieśli podobne koszty postępowania, dlatego rozstrzygnięcie z punktu 7 zostało oparte o przepis art. 520 §1 k.p.c. Strony postępowania w równym stopniu były zainteresowane uzyskaniem rozstrzygnięcia w sprawie.

W toku postępowania Skarb Państwa z sum budżetowych poniósł tymczasowo nieuiszczone przez strony postępowania koszty sądowe w wysokości 4.010,88 zł, na które to złożyły się koszty związane z wynagrodzeniem biegłego sądowego za sporządzone opinie.

Zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 07 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.

Wobec powyższego, Sąd w punkcie 8 i 9 postanowienia nakazał pobrać od stron niniejszego postępowania na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego Szczecin- Centrum w Szczecinie kwot po 2.005,44 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych związanych z wynagrodzeniem biegłego sądowego, tj. od każdej ze stron ½ kwoty 4.010,88 zł, tj. po 2.005,44 zł