Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 890/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2021 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Justyna Dałkowska

Protokolant: Katarzyna Michalak, Aleksandra Borkowska, apl. Małgorzata Nowak, apl. Anna Ładoń, apl. Justyna Damięcka,

przy udziale Prokuratora: Ireneusza Szeląga, Bartosza Tomczaka, Michała Mistygacza

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia, 16 lutego, 12 marca, 16 kwietnia, 11 maja, 14 czerwca 2021 r, 30 lipca 2021 r, 5 października 2021 r, 2 listopada 2021 r, 26 listopada 2021 r.

sprawy M. C. , syna J. i A. z domu K., urodzonego dnia (...) w W.,

oskarżonego o to, że:

I.  W dniu 25.09.2019 r. ok godz. 2.55 w okolicy ul. (...) w W. spowodował u S. K., poprzez zadanie mu ciosów nożem, rany kłutej brzucha z uszkodzeniem jelita cienkiego i jelita grubego, krwiaka zaotrzewnowego, urazu głowy, rany ciętej okolicy skroniowej lewej, złamania łuski kości skroniowej lewej oraz złamania ściany bocznej oczodołu lewego, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia na okres powyżej 7 dni, przy czym czyn ten popełnił w okresie 5 lat po odbyciu ponad 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy, tj. o przestępstwo z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

II.  W dniu 25.09.2019 r. w mieszkaniu przy ulicy (...) posiadał, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, znaczną ilość środków odurzających w postaci amfetaminy w łącznej ilości 806,08 g. brutto oraz marihuany w łącznej ilości 354,75 g. brutto, tj. o przestępstwo z art. 62 ust. 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.2017.783 t.j. z późn.zm.)

orzeka:

I.  oskarżonego M. C. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. 1 czynu wyczerpującego dyspozycję art. 157§1 kk w zw. z art. 64§1 kk i za to na podstawie art. 157§1 kk wymierza mu karę 2 ( dwóch) lat pozbawienia wolności

II.  oskarżonego M. C. w ramach zarzucanego mu w pkt. 2 czynu, uznaje za winnego tego, że w dniu 25 września 2019 roku w mieszkaniu nr (...) przy ulicy (...) w W. posiadał, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, znaczną ilość środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 309,71 grama netto oraz substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości 657,54 grama netto, tj. przestępstwa z art. 62 ust. 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 62 ust. 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 2 ( dwóch ) lat pozbawienia wolności

III.  na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w pkt. I i II wyroku w stosunku do oskarżonego M. C. kary pozbawienia wolności i orzeka karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 70 ust. 4 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii zasądza od M. C. nawiązkę na rzecz Stowarzyszenia (...) z siedzibą w W. w wysokości 1.000,00 zł (jednego tysiąca złotych);

V.  na podstawie art. 70 ust. 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek poprzez zniszczenie, dowodów rzeczowych opisanych wykazie dowodów rzeczowych Drz- (...) pod poz. 1–5.

VI.  Na podstawie art. 44§2 kk orzeka przepadek dowodów rzeczowych opisanych w wykazie nr II/979/19/P ( k. 244 ) pod poz. 1, 3

VII.  Na podstawie art. 230§2 kpk zwraca oskarżonemu M. C. dowody rzeczowe opisane w wykazie nr II/979/19/P ( k. 393 ) pod poz. 1-5 i 9-10

VIII.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza M. C. na poczet orzeczonej w pkt. III. kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 25 września 2019 roku godz. 15.30 do dnia 19 października 2020 roku przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

IX.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy oskarżonego- adw. M. S. – kwotę 1008 zł ( jeden tysiąc osiem złotych ) powiększoną o wartość podatku VAT, tytułem nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu

X.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w całości i określa, że ponosi je Skarb Państwa

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 890/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. C.

W dniu 25 września 2019 roku, ok godz. 2.55 w okolicy ul. (...) w W. spowodował u S. K., poprzez zadanie mu ciosów nożem, rany kłutej brzucha, z uszkodzeniem jelita cienkiego i jelita grubego, krwiaka zaotrzewnowego, urazu głowy, rany ciętej okolicy skroniowej lewej, złamania łuski kości skroniowej lewej oraz złamania ściany bocznej oczodołu lewego, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 28 września 2016 roku do 26 grudnia 2018 roku kary pozbawienia wolności orzeczonej na mocy wyroku łącznego z dnia 27 października 2016 roku wydanego przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia (...) Wydział Karny w sprawie o sygn. akt (...) za umyślne przestępstwo podobne określone w art. 280 § 1 k.k., czym wyczerpał dyspozycję art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

W dniu 25 września 2019 roku w mieszkaniu nr (...) przy ulicy (...) w W. posiadał, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, znaczną ilość środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 309,71 grama netto oraz substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości 657,54 grama netto, czym wyczerpał dyspozycję art. 62 ust. 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 24 września 2019 roku dwudziestojednoletni S. K. i dziewiętnastoletni P. W. przyjechali do W. w związku z wizytą S. K. u lekarza dermatologa. Po odbyciu przedmiotowej wizyty przez S. K., spóźnili się na ostatni pociąg powrotny do rodzinnego L.. Mężczyźni zdecydowali spędzić noc na ulicach (...), spożywając alkohol. Około 2 nad ranem w dniu 25 września 2019 zobaczyli nieznanego im dwudziestodwuletniego M. C., który kopał osobę bezdomną leżącą w pobliżu sklepu (...) w Alejach (...). S. K. podszedł do bezdomnego mężczyzny, spytał go dlaczego był kopany i pomógł mu wstać. S. K. usłyszawszy, że bezdomny mężczyzna był kopany bez powodu, ruszył za oddalającym się M. C.. Na wysokości budynku o numerze (...) przy ulicy (...) S. K., P. W. i bezdomny mężczyzna zaczepili M. C.; S. K. spytał go o przyczynę zachowania wobec bezdomnego, a ten zadał M. C. cios pięścią w twarz. M. C. w reakcji uderzył bezdomnego, a gdy zamachnął się w jego kierunku po raz kolejny, S. K. wyprowadził w jego stronę cios pięścią, a następnie wykonał kopnięcie, kierując nogę w stronę M. C. oraz uderzając nią w ścianę budynku. Między M. C. i S. K. doszło do wymiany ciosów. M. C. część ciosów zadał S. K. nożem w brzuch. Ciosy S. K. w większości były niecelne lub blokowane przez M. C.. P. W. stał wówczas w pewnej odległości od M. C. i S. K., bezdomny mężczyzna stał obok S. K., trzymając gardę. Po chwili mężczyźni zaczęli rozmawiać, w trakcie tej rozmowy M. C. był dalej pobudzony, mówiąc zbliżał się do S. K., S. K. natomiast cofał się, a następnie złapał się za brzuch i odszedł z podtrzymującym go P. W. w kierunku Alei (...). P. W. uświadomiwszy sobie, że S. K. został zraniony nożem w brzuch, udzielił mu pierwszej pomocy, próbując tamować krwawienie i poprosił nieznajomego przechodnia – Ł. K., by ten wezwał pogotowie. M. C. z bramy budynku przy ul. (...) obserwował oddalających się, a następnie udał się do swojego mieszkania (...) przy ulicy (...). W skutek zdarzenia u M. C. doszło do rozcięcia powierzchni naskórka o długości ok. 1,5 cm na zewnętrznej części małego palca prawej ręki.

S. K. z miejsca zdarzenia pogotowie zabrało do Szpitala (...) w W.. Obrażenia poniesione przez S. K. wymagały interwencji chirurgicznej. Został on poddany operacji laparatomii, szycia uszkodzeń jelita cienkiego, poprzecznicy oraz esicy, rewizji przestrzeni zaotrzwiowej, płukania i drenażu otrzewnej. Wykonano również szycie rany okolicy skroniowej. S. K. doznał następujących obrażeń: rany kłutej brzucha z uszkodzeniem jelita cienkiego i jelita grubego, krwiaka zaotrzewnowego, urazu głowy, rany ciętej okolicy skroniowej lewej, złamania łuski kości skroniowej lewej oraz złamania ściany bocznej oczodołu lewego. Poniesione przez S. K. obrażenia nie naraziły go na bezpośrednie niebezpieczeństwie utraty życia, ani nie stanowiły choroby realnie zagrażającej życiu. Naruszyły jednak czynności narządu ciała ww. na okres dłuższy niż 7 dni. W październiku 2019 roku u S. K. wystąpiła następowa zupełna niedrożność mechaniczna jelit na tle zrostów. Niedrożność w obrębie jamy brzusznej u ww. usunięto w drodze zabiegu operacyjnego w dniu 4 listopada 2019 roku w Samodzielnym Publicznym Specjalistycznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w L.. Następowa niedrożność mechaniczna jelit na tle zrostów nie miała bezpośredniego związku-przyczynowo skutkowego z ranami zadanymi S. K. przez M. C., a stanowiła powikłanie procesu leczenia.

M. C. zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 28 września 2016 roku do 26 grudnia 2018 roku kary pozbawienia wolności orzeczonej na mocy wyroku łącznego z dnia 27 października 2016 roku wydanego przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia (...) Wydział Karny w sprawie o sygn. akt (...) za umyślne przestępstwo podobne określone w art. 280 § 1 k.k.

Stan psychiczny M. C. nie ograniczał jego zdolności do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim zachowaniem.

Zeznania świadka K. K.

k. 187–188 (14–16), 774

Zeznania świadka E. I.

k. 192–193 (31–33), 774–775

Zeznania pokrzywdzonego S. K.

k. 94–97, 619–621 (546–550), …

Zeznania świadka P. W.

k. 104–106v, 637–640, 758–759

Zeznania świadka Ł. K.

k. 248–249 (212–214), 799–800

Zeznania świadka R. C.

k. 306–307v, …

Wyjaśnienia oskarżonego M. C.

k. 113–115, 144–145, 652–653

Protokół oględzin chodnika przed bramą oznaczoną numer (...) przy ulicy (...) w W.

k. 3–4v,

Protokół oględzin podwórza i klatki schodowej nr IV przy ul. (...) w W. wraz z dokumentacją fotograficzną

k. 36–38, 156

Protokół oględzin mieszkania nr (...) przy ulicy (...) w W. wraz z dokumentacją fotograficzną

k. 39–41, k. 164

Protokół oględzin M. C. wraz z dokumentacją fotograficzną

k. 42–46, 173

Protokół zatrzymania M. C.

Protokół oględzin odzieży i obuwia wraz z dokumentacją fotograficzną

k. 76–86

Nagranie monitoringu ze sklepu (...) wraz z protokołem jego oględzin

k. 88–91

Nagranie monitoringu z kamery przy ul. (...) wraz z protokołem jego oględzin

k. 120–138

Nagranie monitoringu z kamery przy ul. (...) w W. wraz z protokołem jego oględzin

k. 221–236

Nagranie rozmowy z Biura Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego w W. wraz z protokołem jego oględzin

k. 217–220, 207

Dokumentacja medyczna pokrzywdzonego S. K.

k. 101, 279, 450–537, 623–635

Opinia sądowo-lekarska

k. 387–388, 540–542

Wyrok łączny SR dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 27 października 2016 roku w sprawie o sygn. akt (...) wraz z informacją o odbyciu kary, karta karna

k. 288–289, 615–617

Opinia sądowo-psychiatryczna, opinia sądowo-psychologiczna, opinia sądowo-psychiatryczna uzupełniająca

k. 256–297, 395–404, 435–437

M. C. przez klika miesięcy przed zatrzymaniem w dniu 29 września 2019 roku zamieszkiwał samotnie w mieszkaniu nr (...) przy ulicy (...) w W.. W mieszkaniu tym posiadał środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste (marihuany) i substancję psychotropową w postaci amfetaminy. Marihuanę w ilości 4,22 grama netto przechowywał w pudełku plastikowym koloru białego, w ilości 52,89 grama netto w przezroczystej torebce foliowej oraz w ilości 252,60 grama netto w czarnym worku foliowym. Amfetaminę w ilości 31,94 grama netto przechowywał w szklanym słoiku, zaś w ilości 625,60 grama netto w czarnym worku foliowym umieszczonym w kartonowym pudełku.

Łącznie M. C. posiadał 309,71 grama netto ziela konopi innych niż włókniste. Ilość ta stanowi 310 porcji stosowanych w celu odurzenia – przy przyjęciu, że jednej porcji odpowiada susz w ilości 1 grama oraz 1032 porcji – przy przyjęciu, że jednej porcji odpowiada susz w ilości około 0,3 grama.

Łącznie M. C. posiadał 657,54 grama netto amfetaminy. Ilość ta stanowi 5479 porcji stosowanych w celu odurzenia – przy przyjęciu, że jednej porcji odpowiada proszek w ilości 0,12 grama oraz 8219 porcji – przy przyjęciu, że jednej porcji odpowiada proszek w ilości około 0,8 grama.

W chwili ujawnienia ww. narkotyków w mieszkaniu zajmowanym przez M. C. znajdował się on pod znacznym wpływem zarówno środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste, jak i i substancji psychotropowej w postaci amfetaminy.

Stan psychiczny M. C. nie ograniczał jego zdolności do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim zachowaniem.

Protokół zatrzymania M. C.

k. 52–52v

Kwestionariusz wywiadu środowiskowego

k. 272–273

Protokół przeszukania lokalu mieszkalnego i gospodarczego przy ulicy (...)

k. 56–58

Notatka służbowa z użycia psa służbowego Policji do wyszukiwania zapachów narkotyków

k. 59–59v

Protokoły użycia testera narkotykowego

k. 61–67v

Protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych podczas przeszukania lokalu mieszkalnego i gospodarczego przy ulicy (...) wraz z dokumentacją fotograficzną

k. 68–75

Opinia biegłego z zakresu chemii

k. 117–119, 269–271

Opinia biegłego toksykologa oraz protokół pobrania krwi od M. C.

k. 361–365,367–369, 366

Wyjaśnienia oskarżonego M. C.

k. 113–115, 144–145, 652–653

Opinia sądowo-psychiatryczna, opinia sądowo-psychologiczna, opinia sądowo-psychiatryczna uzupełniająca

k. 256–297, 395–404, 435–437

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

Zeznania świadków K. K., E. I., Ł. K., P. W.

Dowody w pełni wiarygodne. Zeznania logiczne, wewnętrznie spójne i jasne, korelujące z pozostałym materiałem dowodowym. Brak podstaw do kwestionowania bezstronności świadków – osób przypadkowych dla oskarżonego, nie zainteresowanych określonym wynikiem postępowania.

Zeznania pokrzywdzonego S. K.

Dowód wiarygodny. Zeznania pokrzywdzonego są logiczne i zasadniczo korelują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Sąd nie dał wiary pokrzywdzonemu jedynie w zakresie, w którym umniejsza swoją rolę w szarpaninie z oskarżonym, miał jednak na względzie że ślad pamięciowy pokrzywdzonego może być zniekształcony po pierwsze ze względu na wypity przez niego alkohol (pokrzywdzony wskazał w treści swoich zeznań, że „ja w ogóle nie piję alkoholu, dosłownie ścięło mnie z nóg”), po wtóre ze względu na dynamikę zdarzenia, a po trzecie ze względu na stan pokrzywdzonego po zdarzeniu („ja już traciłem przytomność, ocknąłem się dopiero w karetce”).

Zeznania świadka R. C.

Świadek – sąsiad M. C. wiedzę na temat zdarzenia posiada jedynie od oskarżonego. Zeznania świadka potwierdzają okoliczność, że M. C. jest sprawcą obrażeń poniesionych przez S. K., nie interesował się jego losem po zdarzeniu oraz że w wyniku szarpaniny M. C. zranił się w palec.

Wyjaśnienia oskarżonego M. C.

Wyjaśnienia oskarżonego odnośnie do naruszenia czynności narządu ciała są wiarygodne w zakresie, w którym oskarżony przyznaje, że brał udział w zdarzeniu oraz że w trakcie szarpaniny użył noża. Sam przebieg zdarzenia oskarżony zniekształca, chcąc umniejszyć swojej roli w zajściu oraz uzasadnić to, że sięgnął po nóż. Wskazywana przez oskarżonego okoliczność, że dostał cios od osoby uzbrojonej w kastet jest niewiarygodna przede wszystkim ze względu na stopień i rodzaj obrażeń doznanych przez M. C. (rana na małym palcu). Nie opiera się na prawdzie wersja przedstawiona przez oskarżonego w zakresie w którym stwierdza, że poza bezdomnym mężczyzną ciosy zadawało mu dwóch innych mężczyzn – podczas gdy P. W. przez cały czas trwania szarpaniny stał z boku, w określonej odległości od szarpiących się. W ocenie Sądu oskarżony przedstawił zdarzenie w ten sposób, by wykazać, że nie był napastnikiem, a broniącym się, co nie znajduje potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Wyjaśnienia oskarżonego odnośnie do posiadania znacznych ilości substancji psychotropowej i środka odurzającego nie zasługują na wiarę. Oskarżony przyznaje się do posiadania ww. środków, nie negując ich ilości. Niemniej przedstawiona przez oskarżonego wersja odnośnie do ceny i przeznaczenia narkotyków oraz sposobu ich nabycia nie zasługuje na wiarę kłóci się z zasadami doświadczenia życiowego i nie przystaje do rzeczywistości.

Protokół oględzin chodnika przed bramą oznaczoną numer (...) przy ulicy (...) w W.

Dowód w pełni wiarygodny, dokument sporządzony przez właściwy organ, w odpowiedniej formie, spójny z pozostałym materiałem dowodowym.

Protokół oględzin podwórza i klatki schodowej nr (...) przy ul. (...) w W. wraz z dokumentacją fotograficzną

Dowód w pełni wiarygodny, dokument sporządzony przez właściwy organ, w odpowiedniej formie, spójny z pozostałym materiałem dowodowym.

Protokół oględzin mieszkania nr (...) przy ulicy (...) w W. wraz z dokumentacją fotograficzną

Dowód w pełni wiarygodny, dokument sporządzony przez właściwy organ, w odpowiedniej formie, spójny z pozostałym materiałem dowodowym.

Protokół oględzin M. C. wraz z dokumentacją fotograficzną

Dowód w pełni wiarygodny, dokument sporządzony przez właściwy organ, w odpowiedniej formie, spójny z pozostałym materiałem dowodowym.

Protokół zatrzymania M. C.

Dowód w pełni wiarygodny, dokument sporządzony przez właściwy organ, w odpowiedniej formie, spójny z pozostałym materiałem dowodowym.

Protokół oględzin odzieży i obuwia wraz z dokumentacją fotograficzną

Dowód w pełni wiarygodny, dokument sporządzony przez właściwy organ, w odpowiedniej formie, spójny z pozostałym materiałem dowodowym.

Kwestionariusz wywiadu środowiskowego

Dowód w pełni wiarygodny, dokument sporządzony przez właściwy organ, w odpowiedniej formie, spójny z pozostałym materiałem dowodowym.

Protokół przeszukania lokalu mieszkalnego i gospodarczego przy ulicy (...)

Dowód w pełni wiarygodny, dokument sporządzony przez właściwy organ, w odpowiedniej formie, spójny z pozostałym materiałem dowodowym.

Notatka służbowa z użycia psa służbowego Policji do wyszukiwania zapachów narkotyków

Dowód w pełni wiarygodny, dokument sporządzony przez właściwy organ, w odpowiedniej formie, spójny z pozostałym materiałem dowodowym.

Protokoły użycia testera narkotykowego

Dowód w pełni wiarygodny, dokument sporządzony przez właściwy organ, w odpowiedniej formie, spójny z pozostałym materiałem dowodowym.

Protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych podczas przeszukania lokalu mieszkalnego i gospodarczego przy ulicy (...) wraz z dokumentacją fotograficzną

Dowód w pełni wiarygodny, dokument sporządzony przez właściwy organ, w odpowiedniej formie, spójny z pozostałym materiałem dowodowym.

Karta Karna

Dowód w pełni wiarygodny, dokument sporządzony przez właściwy organ, w odpowiedniej formie.

Nagranie monitoringu ze sklepu (...) wraz z protokołem jego oględzin

Dowód w pełni wiarygodny, materiał wizualny, nienoszący oznak ingerencji w jego zapis, udostępniony przez osobę przypadkowych dla oskarżonego, nie zainteresowaną określonym wynikiem postępowania.

Nagranie monitoringu z kamery przy ul. (...) wraz z protokołem jego oględzin

Dowód w pełni wiarygodny, materiał wizualny, nienoszący oznak ingerencji w jego zapis, udostępniony przez osobę przypadkowych dla oskarżonego, nie zainteresowaną określonym wynikiem postępowania.

Nagranie monitoringu z kamery przy ul. (...) w W. wraz z protokołem jego oględzin

Dowód w pełni wiarygodny, materiał wizualny, nienoszący oznak ingerencji w jego zapis, udostępniony przez osobę przypadkowych dla oskarżonego, nie zainteresowaną określonym wynikiem postępowania.

Nagranie rozmowy z Biura Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego w W. wraz z protokołem jego oględzin

Dowód w pełni wiarygodny, materiał audio, nienoszący oznak ingerencji w jego zapis udostępniony przez osobę przypadkowych dla oskarżonego, nie zainteresowaną określonym wynikiem postępowania.

Dokumentacja medyczna pokrzywdzonego S. K.

Dowód w pełni wiarygodny, dokumentacja sporządzona przez lekarzy, udostępniony przez osoby przypadkowe dla oskarżonego, nie zainteresowane określonym wynikiem postępowania.

Opinia sądowo-lekarska

Dowód w pełni wiarygodny, opinia właściwego biegłego sądowego, sporządzona w sposób pełny i jednoznaczny. Nie ma podstaw do kwestionowania zawartych w niej wniosków.

Opinia sądowo-psychiatryczna, opinia sądowo-psychologiczna, opinia sądowo-psychiatryczna uzupełniająca

Dowody w pełni wiarygodne, opinie właściwych biegłych sądowych, sporządzona w sposób pełny, jasny i rzetelny.

Opinia biegłego z zakresu chemii

Dowód w pełni wiarygodny, opinia właściwego biegłego sądowego, sporządzona w sposób pełny, jasny i rzetelny.

Opinia biegłego toksykologa oraz protokół pobrania krwi od M. C.

Dowody w pełni wiarygodne, opinia właściwego biegłego sądowego, sporządzona w sposób pełny, jasny i rzetelny.

Wyrok łączny SR dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 27 października 2016 roku w sprawie o sygn. akt (...) wraz z informacją o odbyciu kary

Dowód w pełni wiarygodny, dokument nie kwestionowany przez strony.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1,2

M. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W odniesieniu do czynu z art. 157 § 1 k.k.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy w całości wskazuje na sprawstwo i winę oskarżonego. Zgromadzone dowody nie budzą wątpliwości, że oskarżony dopuścił się zarzucanego czynu z art. 157 § 1 k.k.

W art. 157 § 1 określono typ spowodowania naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1 k.k. Kodeks dzieli te „inne" naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia na dwie kategorie, przyjmując za kryterium podziału okres trwania naruszenia narządu ciała lub rozstroju zdrowia „dłużej niż 7 dni" i „nie dłużej niż 7 dni". Można więc na tej podstawie wyróżnić, obok ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, o którym jest mowa w art. 156 k.k., średni uszczerbek na zdrowiu, trwający dłużej niż 7 dni – stypizowany w omawianym przepisie art. 157 § 1 k.k. oraz lekki uszczerbek na zdrowiu, trwający nie dłużej niż 7 dni (art.157 § 2 k.k.).

Czynność sprawcza polega na „powodowaniu" opisanych w art. 157 § 1 k.k. skutków. Pojęcie to obejmuje wszystkie zachowania, pozostające w związku przyczynowym i normatywnym ze skutkiem. Dla przypisania popełnienia występku z art. 157 § 1 k.k. konieczne jest wykazanie, że dana osoba swoim działaniem (lub zaniechaniem) spowodowała u pokrzywdzonego wystąpienie konkretnych obrażeń ciała, powodujących naruszenie czynności narządów ciała lub rozstrój zdrowia na okres przekraczający 7 dni.

Przestępstwo określone w art. 157 § 1 k.k. może być popełnione umyślnie zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i z zamiarem wynikowym. Zastosowanie znajduje tutaj również konstrukacja zamiaru ogólnego – sprawca nie musi uświadamiać sobie i np. chcieć, aby powodowany przez niego uszczerbek na zdrowiu trwał dłużej niż 7 dni albo nie dłużej niż 7 dni. Wystarczy, dla przyjęcia realizacji znamion typu określonego w art. 157 § 1 k.k., że sprawca chciał albo, przewidując możliwość, na to się godził, że spowodowany uszczerbek na zdrowiu nie będzie lekki.

W przedmiotowej sprawie między zachowaniem M. C. w postaci zadawania S. K. ciosów nożem, a wystąpieniem u niego obrażeń ciała w postaci rany kłutej brzucha z uszkodzeniem jelita cienkiego i jelita grubego, krwiaka zaotrzewnowego, urazu głowy, rany ciętej okolicy skroniowej lewej, złamania łuski kości skroniowej lewej oraz złamania ściany bocznej oczodołu lewego zachodzi związek przyczynowo-skutowy. Ww. obrażenia stanowiły ewidentny skutek działania M. C.. Jednocześnie, z opinii biegłego sądowego specjalisty chirurga, ortopedy, traumatologa wynika jednoznacznie, że obrażenia te stanowiły naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni oraz że nie doszło do narażenia S. K. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia, ani do wystąpienia u ww. choroby realnie zagrażającej życiu.

W kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu M. C. należało uwzględnić art. 64 § 1 k.k., bowiem naruszenia narządów ciała M. C. dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany. M. C. odbywał karę za przestępstwo rozboju. Niewątpliwie przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. jest przestępstwem podobnym do występku stypizowanego w art. 157 § 1 k.k. W myśl art. 115 § 3 k.k. przestępstwami podobnymi są przestępstwa należące do tego samego rodzaju; przestępstwa z zastosowaniem przemocy lub groźby jej użycia albo przestępstwa popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Zarówno czyn z art. 157 § 1 k.k., jak i z art. 280 § 1 k.k. M. C. popełnił z użyciem przemocy.

W odniesieniu do czyny z art. 62 ust. 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

Analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do jednoznacznego wniosku, że oskarżony zrealizował swoim zachowaniem znamion strony przedmiotowej i podmiotowej występku z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Przepis ten penalizuje posiadanie, wbrew przepisom ustawy, środków odurzających lub substancji psychotropowych w znacznej ilości.

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że oskarżony miał faktyczne władztwo nad znalezionym w jego mieszkaniu środkiem odurzającym w postaci ziela konopi innych niż włókniste oraz substancją psychotropową w postaci amfetaminy. Na posiadanie narkotyków przez oskarżonego wskazuje ujawnienie ich w zajmowanym wyłącznie przez oskarżonego mieszkaniu w momencie jego przeszukania. Na sprawstwo oskarżonego wskazuje również okoliczność, że ww. znajdował się pod znacznym wpływem zarówno marihuany, jak i amfetaminy w chwili zatrzymania. Ponadto, w toku postępowania oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Z opinii biegłego sądowego z zakresu kryminalistycznych badań chemicznych wynika, że posiadany przez M. C. susz roślinny stanowi ziele konopi innych niż włókniste, a biały proszek stanowi amfetaminę. Zgodnie zaś z wykazem umieszczonym w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 roku w sprawie wykazu substancji psychoaktywnych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych ziele konopi innych niż włókniste kwalifikuje się jako środek odurzający grupy I-N i IV-N, amfetamina zaś zaliczana jest do substancji psychotropowych grupy II-P. Jednocześnie, zaś środkiem odurzającym i substancją psychotropową w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii są substancję wskazane w ww. rozporządzeniu, co wynika z odpowiednio pkt 26) i pkt 25) art. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Zastosowaną kwalifikację prawną uzasadnia również ilość znalezionych u oskarżonego narkotyków oraz ilość porcji stosowanych w celu odurzenia, którą można z przedmiotowych narkotyków uzyskać. W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd dotyczący wykładni znamienia „znaczna ilość”, zgodnie z którym „Jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to »znaczna ilość« w rozumieniu tej ustawy” (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2009 roku w sprawie o sygn. akt I KZP 10/09). Mając powyższą wykładnię na uwadze, a w polu widzenia istnienie efektu tolerancji, który sprawia, że aby uzyskać oczekiwany efekt osoba uzależniona potrzebuje coraz większych dawek substancji psychoaktywnej, uznać należy że M. C. dysponował taką ilością narkotyków, którą ocenić należy jako znaczną. jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych. Oskarżony posiadał bowiem łącznie kilka tysięcy porcji narkotyków, zatem nawet uwzględniając, że osoba uzależniona zażywa jednorazowo więcej niż jedną porcję, w dalszym ciągu ilość ta wystarczałaby do jednorazowego zaspokojenia potrzeb co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. C.

1

1

Kara pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności. Przy określeniu wymiary kary jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił motywację i sposób zachowania się sprawcy (użycie noża wobec przypadkowego mężczyzny, który stanął w obronie kopanego przez oskarżonego bezdomnego człowieka), nieustabilizowany sposób życia oskarżonego przed popełnieniem przestępstwa, jego zachowanie po popełnieniu przestępstwa (brak zainteresowania losem pokrzywdzonego który wymagał pilnej pomocy medycznej, pozbycie się noża, którym oskarżony zadawał ciosy), rodzaj i charakter naruszonego dobra prawnego (działanie oskarżonego wymierzone było w zdrowie i życie człowieka – najcenniejsze dobro chronione prawem), znaczny rozmiar i poważny charakter obrażeń poniesionych przez pokrzywdzonego, uprzednią karalność oskarżonego, który przestępstwo popełnił w warunkach powrotu do przestępstwa.

Jednocześnie Sąd miał na względzie okoliczności łagodzące takie jak agresywne zachowanie pozostałych uczestników zdarzenia, w tym pokrzywdzonego S. W. oraz złożenie częściowo opierających się na prawdzie wyjaśnień przez oskarżonego (oskarżony nie przeczył, że zadał pokrzywdzonemu ciosy nożem). Nadto, w przekonaniu Sądu nagle powzięty przez oskarżonego zamiar pozwala ocenić przestępstwo jako popełnione z mniejszym natężeniem umyślności.

Na orzeczony wymiar kary wpływ przede wszystkim wysoki stopień zarówno społecznej szkodliwości czynu, jak i zawinienia. W ocenie Sądu jedynie kara bezwzględnego pozbawienia wolności w ww. wymiarze osiągnie zarówno zapobiegawcze, jak i wychowawcze cele kary.

M. C.

2

2

Kara pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności. Sąd orzekając karę bezwzględnego pozbawienia wolności ww. wymiarze ważył zarówno okoliczności obciążające, jak i łagodzące. Na wymiar kary wpływ miała zarówno uprzednia karalność oskarżonego, ilość posiadanego środka odurzającego oraz substancji psychotropowej, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa, lecz również okoliczność łagodząca w postaci przyznania się oskarżonego do popełnienia zarzucanego czynu. Sąd miał również w polu widzenia, że na wysoki stopień społecznej szkodliwości rzutuje charakter i rodzaj narusznego dobra prawnego, działanie oskarżonego godziło w dobro prawne w postaci życia i zdrowia publicznego. Jednocześnie, na stopień zawinienia, podwyższając go wpłynęła okoliczność, że oskarżony działał z rozmysłem. Stopień zawinienia obniża z kolei okoliczność, że oskarżony jest osobą uzależnioną od posiadanych przez siebie środków. Mając na uwadze okoliczności przedmiotowe czynu i sylwetkę oskarżonego, wymiar kary jest adekwatny do stopnia winy oskarżonego, a zarazem uwzględnia wysoki stopień szkodliwości społecznej jego czynu. Dolegliwość kary będzie wystarczająca dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów zapobiegawczych i wychowawczych, a także dla realizacji celów w zakresie prewencji generalnej.

M. C.

3

3

Kara łączna pozbawienia wolności w wymiarze 3 lat. W myśl art. 85a k.k. orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

W ocenie Sądu kara pozbawienia wolności w orzeczonym wymiarze skłoni oskarżonego do prowadzenia życia zgodnego z obowiązującym porządkiem prawnym. Kara ta została tak ukształtowana by zarówno oddziałała wychowawczo na oskarżonego M. C., jak i chroniła w odpowiednim stopniu społeczeństwo przed niebezpieczeństwem ponownego dopuszczenia się przez niego czynu zabronionego.

W przekonaniu Sądu że między przestępstwami, za które kary podlegają łączeniu zachodzi luźny związek, co uniemożliwiło zastosowanie zasady absorpcji w szerszym zakresie. Orzeczona kara zawiera w sobie całościową ocenę przestępczej działalności skazanego.

M. C.

4

4

Zgodnie z art. 70 ust. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani w razie skazania za przestępstwo określone w art. 53-63 sąd może orzec na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii nawiązkę w wysokości do 50 000 zł. Jednocześnie, orzeczenie nawiązki wobec uzależnionego sprawcy przestępstwa z art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest wykluczone, z uwagi na treść art. 70 ust. 5 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Ustawodawca wyszedł bowiem z założenia, że osoba uzależniona sama jest poszkodowana zjawiskiem narkomanii, a posiadanie przez nią narkotyków jest konsekwencją uzależnienia. Wyłączenia z art. 70 ust. 5 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii nie rozciągnięto na sprawców kwalifikowanego posiadania narkotyków – posiadania ich w znacznej ilości. Doświadczenie życiowe wskazuje, że posiadacze znacznych ilości narkotyków, nawet jeżeli są osobami uzależnionymi, rzadko bywają jedynymi użytkownikami posiadanych przez siebie substancji. Sąd nie dał wiary oskarżonemu M. C. w zakresie, w którym wyjaśnił, że narkotyki posiadał wyłącznie na własny użytek, również wskazana przez ww. wartość narkotyków nie przystaje do rzeczywistości. W ocenie Sądu orzeczenie wobec oskarżonego M. C. jest uzasadnione i celowe, a to ze względów prewencji indywidualnej. W ocenie Sądu orzeczenie wobec M. C. nawiązki w kwocie 1000 zł spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze. Jednocześnie określona wysokość nawiązki – zważywszy na wynoszącą kilkadziesiąt tysięcy złotych czarnorynkową wartość posiadanych przez oskarżonego narkotyków – nie będzie stanowiła dla oskarżonego dolegliwości zbyt dotkliwej.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. C.

5

5

Na podstawie art. 70 ust. 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono przepadek poprzez zniszczenie, dowodów rzeczowych opisanych wykazie dowodów rzeczowych Drz- (...) pod poz. 1–5. Pod ww. pozycjami znajdują się dowody rzeczowe w postaci ziela konopi innych niż włókniste oraz amfetaminy. Dyspozycja art. 70 ust. 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii nakłada na sąd obowiązek orzeczenia przepadku środka odurzającego i substancji psychotropowej w razie skazania za czyn z art. 62 ww. ustawy.

M. C.

6

6

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od 25 września 2019 roku do 19 października 2020 roku przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności. W myśl art. 63 § 1 k.k. zaliczenie okresu rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet orzeczonej kary jest obligatoryjne.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Oskarżonego zwolniono od ponoszenia kosztów sądowych. W myśl art. 624 § 1 k.p.k. zwolnienie od ponoszenia kosztów sądowych może nastąpić jedynie, gdy istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie tych kosztów byłoby zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. Oskarżony w niniejszej sprawie pozostawał tymczasowo aresztowany, tym samym nie był w stanie uzyskiwać wynagrodzenia. Pracuje on jako osoba sprzątająca z wynagrodzeniem ok. 1600 zł brutto. W ocenie Sądu nie jest w stanie ponieść kosztów niniejszego postępowania, szczególnie w świetle obciążenia go już nawiązką.

7.  Podpis