Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: XXIII Zs 163/22

POSTANOWIENIE

Dnia 23 lutego 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Anna Gałas

po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2023 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy o udzielenie zamówienia publicznego

z udziałem:

zamawiającego (...) W.,

odwołującego – przeciwnika skargi – (...) sp. z o.o. w W.

na skutek skargi odwołującego

od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej w W.

z dnia 10 listopada 2022 r., sygn. akt KIO 2782/22

na skutek cofnięcia skargi

postanawia:

1.  umorzyć postępowanie skargowe w całości;

2.  zasądzić od skarżącego (...) sp. z o.o. w W. na rzecz przeciwnika skargi – zamawiającego (...) W. 11.250 zł (jedenaście tysięcy dwieście pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania skargowego;

3.  nakazać wypłacić ze Skarbu Państwa – Sąd Okręgowy w Warszawie na rzecz skarżącego (...) sp. z o.o. w W. 22.500 zł (dwadzieścia dwa tysiące pięćset złotych) tytułem połowy opłaty od skargi uiszczonej w dniu 6 grudnia 2022 r. (nr kwitu (...)).

sędzia Anna Gałas

Sygn. akt XXIII Zs 163/22

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 23 lutego 2023 r. w całości

W dniu 7 grudnia 2022 r. wpłynęła skarga odwołującego od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 10 listopada 2022 r., sygn. akt KIO 2782/22. W dniu 27 grudnia 2022 r. przeciwnik skargi - zamawiający (...) W., reprezentowany przez innego zawodowego pełnomocnika niż w postepowaniu odwoławczym, wniósł odpowiedź na skargę z wnioskiem o zasądzenie kosztów postępowania skargowego.

W piśmie z dnia 12 stycznia 2023 r. skarżący cofnął skargę (k.93) i wniósł o zwrot połowy opłaty od skargi. Odpis pisma został przesłany przeciwnikowi skargi.

Pismem z dnia 23 stycznia 2023 r. przeciwnik skargi wniósł o umorzenie postępowania i w związku z cofnięciem skargi zasądzenie na jego rzecz od skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, z uwzględnieniem tego, że zamawiający jest reprezentowany w postępowaniu skargowym przez innego pełnomocnika niż przed KIO.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Do postępowania wywołanego wniesieniem skargi na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej stosuje się odpowiednio przepisy k.p.c. o apelacji, jeżeli przepisy art. 579–590 ustawy z dnia 19 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (ustawa PZP) nie stanowią inaczej. Wedle zaś art. 391 § 2 k.p.c. w razie cofnięcia apelacji sąd drugiej instancji umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu. Opierając się zatem na wskazanym przepisie art. 579 ust. 2 ustawy PZP w zw. z art. 391 § 2 k.p.c. wobec cofnięcia skargi umorzono postępowanie skargowe w całości, jak orzeczono w pkt. 1 postanowienia.

Z powyższej wskazanego odwołania wynika, że przy cofnięciu skargi ma zastosowanie odpowiednio przepis art. 203 § 3 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem w razie cofnięcia pozwu poza rozprawą przewodniczący odwołuje wyznaczoną rozprawę i o cofnięciu zawiadamia pozwanego, który może w terminie dwutygodniowym złożyć sądowi wniosek o przyznanie kosztów. Przeciwnik skargi dotrzymał tego terminu, ponieważ złożył wniosek samoistnie, przed zawiadomieniem go o cofnięciu tj. doręczeniem mu odpisu pisma o cofnięciu skargi. Co więcej, w sprawie wniosek o zasądzenie kosztów postępowania skargowego, przeciwnik skargi złożył też w odpowiedzi na skargę.

Wedle odnośnej regulacji procesu cywilnego, w przypadku cofnięcia pozwu obowiązek zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego, na jego żądanie, obciąża powoda bez względu na przyczynę cofnięcia, jakkolwiek dopuszczalne jest odstępstwo od tej zasady w sytuacji, gdy powód wykaże, że wystąpienie z powództwem było niezbędne dla celowego dochodzenia praw lub celowej obrony, z uwzględnieniem okoliczności istniejących w dacie wytoczenia pozwu. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy cofnięcie pozwu jest konsekwencją zaspokojenia przez pozwanego wymagalnego w chwili wytoczenia powództwa roszczenia powoda. W rozumieniu przepisów procesowych o kosztach procesu (art. 98 k.p.c.) pozwanego należy uznać wówczas za stronę przegrywającą sprawę (np. post. SN z dnia 7 marca 2013 r., sygn. akt IV CZ 8/13). Powyższe zasady obowiązują także w przypadku rozliczenia kosztów postępowania skargowego, które jest konsekwencją postepowania odwoławczego w sprawie o udzielenie zamówienia publicznego. Wynika to ze wskazanego wcześniej odwołania do odpowiedniego stosowania w postępowaniu skargowym - przepisów o apelacji.

W przedmiotowej sprawie skarżący nie tylko nie wykazał ale nie powoływał tego rodzaju argumentów, że przyczyną cofnięcia skargi było uznanie przez zamawiającego któregokolwiek z zarzutów skargi. W konsekwencji należało uznać, że cofając skargę, to skarżący przegrał postępowanie skargowe i to on jest zobowiązany zwrócić przeciwnikowi skargi uzasadnione koszty obrony, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu (art. 98 k.p.c.). Przeciwnik skargi złożył odpowiedź na skargę, w której domagał się zasądzenia kosztów postępowania skargowego. Nadto, w terminie złożył stosowny wniosek wobec cofnięcia skargi. Dlatego sąd, na podstawie art. 589 ust. 1 ustawy PZP w zw. z art. 98 k.p.c. i art. 203 § 3 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 8 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych uwzględnił wniosek przeciwnika skargi o zasądzenie kosztów postępowania skargowego. Koszty zasądzono w wysokości 11.250 zł, co stanowi 75 % stawki minimalnej wynagrodzenia pełnomocnika będącego radcą prawnym dla wartości przedmiotu zaskarżenia powyżej 2 mln do 5 mln, przy uwzględnieniu tego, że zamawiający był reprezentowany w postępowaniu skargowym przez innego pełnomocnika niż przed KIO.

Powyżej wskazane powody faktyczne i prawne skutkowały orzeczeniem o kosztach postępowania skargowego, jak w pkt. 2 postanowienia.

Połowę opłaty sądowej od skargi zwrócono zgodnie z art. 579 ust. 2 ustawy prawo zamówień publicznych w zw. z art. 391 § 2 k.p.c. oraz w zw. z art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (UKSC). Nie było natomiast podstaw do zwrotu całej opłaty od skargi, gdyż jej cofnięcie nastąpiło po przesłaniu odpisów skargi do stron (art. 79 ust. 1 pkt 1 lit. b UKSC).

Sędzia Anna Gałas