Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 4/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2022 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący: Sędzia Sławomir Splitt

Protokolant: Jolanta Migot

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2022 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

o zapłatę

I. oddala powództwo;

II. zasądza od powoda M. K. na rzecz pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 3.617,00 złotych (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

UZASADNIENIE

Powód M. K. domaga 3 siê od pozwanej (...) sp. z o.o. w W. zap 3aty kwoty 40.650,00 z 3 wraz z odsetkami ustawowymi za opóŸnienie od dnia 4 kwietnia 2015 roku do dnia zap 3aty, a tak¿e zas 1dzenia na swoj 1 rzecz kosztów procesu wed 3ug norm przepisanych.

W uzasadnieniu podano, ¿e dnia 30 marca 2015 roku w Centrum Handlowym (...) powód zosta 3 potr 1cony przez biegn 1cego P. M., który ucieka 3 przed ochroniarzami. O.œci zdarzenia jak rozstrój zdrowia trwaj 1cy ponad 7 dni s 1 niesporne i zosta 3y stwierdzone prawomocnym wyrokiem z dnia 16 paŸdziernika 2017 roku (...) Rejonowego w M. w sprawie o sygn. akt II K 620/17.

Powód z uwagi na doznane obra¿enia by 3 hospitalizowany na Oddziale (...) Ogólnej w Szpitalu Miejskim w G. przez 5 dni. N. odby 3 szereg dodatkowych wizyt i konsultacji lekarskich. Koszty leczenia w znacznej mierze pokryte zosta 3y przez NFZ. Powód poniós 3 jednak koszty prywatnych wizyt lekarskich, przy czym dysponuje rachunkami na 31czn 1 kwotê 650 z 3.

Poza odszkodowaniem w tej kwocie powód dochodzi 3 zadoœæuczynienia za szkodê niemaj 1tkow 1 w wysokoœci 40.000,00 z 3. Kwota ¿ 1danego zadoœæuczynienia zosta 3a pomniejszona o kwotê nawi 1zki zas 1dzonej wyrokiem karnym.

Pozwany jest zarz 1dc 1 Centrum Handlowego (...) w G..

Powód zainicjowa 3 postêpowanie pojednawcze, które nie przynios 3o skutku w postaci ugodowego zakoñczenia sporu miêdzy stronami.

(pozew – k. 3-6)

Pozwana w odpowiedzi na pozew wnios 3a o oddalenie powództwa w ca 3oœci.

W uzasadnieniu stwierdzi 3a, i¿ roszczenie uleg 3o przedawnieniu, a powód nie przerwa 3 skutecznie biegu terminu przedawnienia, poniewa¿ zawezwanie do próby ugodowej nie mia 3o na celu dochodzenie roszczenia, a jedynie przerwanie biegu przedawnienia. Powód nie sk 3ada 3 ¿adnej propozycji ugody.

Powód dowiedzia 3 siê o szkodzie i osobie zobowi 1zanej do jej naprawienia najpóŸniej w dniu wydania wyroku karnego, czyli 16 paŸdziernika 2017 roku. Zatem roszczenia powoda przedawni 3o siê najpóŸniej z dniem 16 paŸdziernika 2020 roku.

Ponadto podnios 3a zarzut braku legitymacji biernej, poniewa¿ szkoda zosta 3a wyrz 1dzona przez osobê trzeci 1P. M.. Dodatkowo pozwana wskaza 3a, i¿ P. M. dokona 3 potr 1cenia powoda podczas ucieczki przed pracownikiem ochrony sklepu (...), to jest sklepu wielkopowierzchniowego znajduj 1cego siê na terenie Centrum Handlowego (...) w G..

N.¿nie od powy¿szego pozwana wskaza 3a, i¿ nie zatrudnia 3a firmy ochroniarskiej sprawuj 1cej nadzór i dozór Centrum Handlowego (...) w G., umowê dotycz 1c 1 ochrony obiektu zawiera 3 jej w 3aœciciel - spó 3ka Centrum (...) spó 3ka z o.o. w dniu 2 stycznia 2015 roku.

Powód nie wskaza 3 na jakiej zasadzie odpowiadaæ mia 3aby pozwana, a pozwanej nie sposób przypisaæ winy.

Wreszcie powód zakwestionowa 3 wysokoœæ szkody i zadoœæuczynienia dochodzonych przez powoda.

(odpowiedŸ na pozew k. 62-73)

W odpowiedzi powód wskaza 3 m.in., ¿e roszczenie nie jest przedawnione, gdy¿ zgodnie z art. 118 k.c. termin przedawnienia wypada na ostatni dzieñ roku kalendarzowego. Zdaniem powoda ka¿de zawezwanie do próby ugodowej przerywa bieg przedawnienia.

(...) podstawy odpowiedzialnoœci pozwanego powód wskaza 3 art. 435 k.c. i odpowiedzialnoœæ na zasadzie ryzyka. N.¿nie od tego powo 3a 3 siê na art. 429 k.c. oraz art. 415 k.c.

ród 3a odpowiedzialnoœci pozwanego w zdarzeniu powód upatrywa 3 w z 3ej organizacji funkcjonowania centrum handlowego. Do zdarzenia dosz 3o poza terenem konkretnego sklepu, ale w czêœci ogólnodostêpnej centrum handlowego. Powód przyrówna 3 przedmiotowe zdarzenie do poœlizgniêcia siê powoda na nieoznaczonej, œwie¿o umytej pod 3odze, czy uderzenia w nieoznaczone przeszklone drzwi. Zgodnie z art. 441 § 1 k.c. odpowiedzialnoœæ pozwanego i P. M. jest solidarna.

Powód podnosi 3 tak¿e, ¿e pracownik ochrony sklepu nie powinien podejmowaæ poœcigu i u¿ywaæ œrodków przymusu bezpoœredniego w sytuacji, gdy poœcig móg 3 stanowiæ zagro¿enie dla zdrowia osoby trzeciej – w tym wypadku powoda.

Reprezentanci powoda nie wprowadzili ¿adnych regulacji dotycz 1cych funkcjonowania pracowników ochrony na terenie centrum handlowego. Gdyby pozwany prawid 3owo zarz 1dza 3 centrum handlowym nie dosz 3oby do przedmiotowego zdarzenia.

(pismo powoda z dnia 05.05.2022r. – k. 109-113)

Pozwany w odpowiedzi poza podtrzymaniem dotychczasowego stanowiska zaprzeczy 3, aby odpowiada 3 na zasadzie ryzyka zgodnie z art. 435 § 1 k.c.

Pozwany w formie pytañ retorycznych wskaza 3 na brak podstaw do wprowadzania specjalnej organizacji centrum handlowego na wypadek pope 3niania czynów zabronionych. Poza tym pracownik ochrony mia 3 prawo u¿yæ œrodków przymusu bezpoœredniego.

(pismo pozwanego z dnia 11.07.2022r. – k. 182-187)

Stan faktyczny:

Dnia 30 marca 2015 roku w Centrum Handlowym (...) w G. przy sklepie marki A. podczas ucieczki przed pracownikiem ochrony sklepu (...) P. M. potr 1ci 3 id 1cego powoda powoduj 1c jego upadek na pod 3ogê i utratê przytomnoœci. W nastêpstwie czego spowodowa 3 nieumyœlnie u powoda obra¿enia cia 3a w postaci urazu g 3owy, wstrz 1œnienia pnia mózgu i krwiaka przymózgowego.

(fakty bezsporne nadto potwierdzone: zeznaniami powoda – k. 197-199, p 3yta – k. 201)

Pismem z dnia 28 sierpnia 2015 roku powód zg 3osi 3 szkodê pozwanemu. Pozwany nie uzna 3 swojej odpowiedzialnoœci za szkodê i nie wyp 3aci 3 powodowi zadoœæuczynienia lub odszkodowania.

(dowód: pismo z dnia 28.08.2015r. – k. 27-28)

Dnia 29 marca 2018 roku powód zawezwa 3 pozwanego do próby ugodowej tej treœci, ¿e pozwany mia 3by zap 3aciæ na rzecz powoda kwotê 40.000,00 z 3 wraz z ustawowymi odsetkami za opóŸnienie od dnia 31 marca 2018 roku do dnia zap 3aty tytu 3em zadoœæuczynienia oraz kwotê 600,00 z 3 wraz z ustawowymi odsetkami za opóŸnienie od dnia 31 marca 2018 roku do dnia zap 3aty tytu 3em odszkodowania. Na posiedzeniu pojednawczym dnia 28 czerwca 2018 roku nie dosz 3o do zawarcia ugody.

(fakty bezsporne nadto czêœciowo potwierdzone: wnioskiem z dnia 29.03.2018r. – k. 39-40, potwierdzeniem nadania – k. 41, zawiadomieniem – k. 42)

Pozwany jest zarz 1dc 1 Centrum Handlowego (...) w G..

(fakt bezsporny)

(...)¿y 3, co nastêpuje:

P.¿szy stan faktyczny (...) na podstawie dowodów z dokumentów przed 3o¿onych przez strony, dowodu z zeznañ powoda, a w znacznej mierze na podstawie zgodnych oœwiadczeñ stron.

Do akt sprawy nie do 31czono choæby kopii wyroku S 1du Rejonowego w M. z dnia 16 paŸdziernika 2017 roku w sprawie o sygn. akt II K 620/17, a jedynie wydruk jego uzasadnienia z Portalu Informacyjnego (...) Powszechnych. Nie mniej (...) na uwadze, ¿e strony procesu by 3y zgodne co do okolicznoœci zdarzenia, z którym powód wi 1za 3 szkodê i powo 3ywa 3y siê na treœæ tego uzasadnienia, st 1d istotne fakty zawarte w tym uzasadnieniu nale¿a 3o uznaæ za bezsporne fakty. (...) dowodu w postaci pism kierowanych do pozwanego oraz kopia wniosku o zawezwanie do próby ugodowej wraz z dowodem nadania oraz zawiadomieniem o terminie posiedzenia nie budzi 3y w 1tpliwoœci, co do istnienia orygina 3ów to¿samych co do treœci z przedstawionymi kopiami/wydrukami, a ¿adna ze stron nie podnosi 3a do nich zastrze¿eñ. Wydany wyrok karny nie (...) na podstawie art. 11 k.p.c., albowiem pozwany nie bra 3 udzia 3u w postêpowaniu karnym zakoñczony wydaniem tego wyroku.

W ocenie (...) brak by 3o podstaw do przeprowadzania dowodu z opinii (...) s 1dowego neurologa i chirurga lub ortopedy na okolicznoœæ skutków zdarzenia z dnia 30 marca 2015 roku dla powoda oraz stopnia dolegliwoœci obra¿eñ, których dozna 3 powód, a tak¿e zeznañ œ (...) G. i podlega 3y pominiêciu na podstawie art. 2352 § 1 pkt 2 k.p.c. jako nieistotne dla rozstrzygniêcia sprawy wobec ustalenia braku podstaw odpowiedzialnoœci pozwanego za doznan 1 przez powoda szkodê.

Zeznania powoda nale¿a 3o oceniæ jako szczere, logiczne i niesprzeczne. (...) jednak jedynie uzupe 3nienie bezspornych faktów dotycz 1cych przebiegu zdarzenia szkodowego.

W okolicznoœciach niniejszej sprawy powód wbrew obowi 1zuj 1cemu rozk 3adowi ciê¿aru dowodu (art. 6 k.c. w zw. z art. 232 § 1 k.p.c.) nie wykaza 3 przes 3anek odpowiedzialnoœci odszkodowawczej po stronie pozwanej zarówno na zasadzie winy, ryzyka czy odpowiedzialnoœci za cudze czyny.

Zgodnie bowiem z treœci 1 art. 415 k.c. kto z winy swej wyrz 1dzi 3 drugiemu szkodê, obowi 1zany jest do jej naprawienia.

(...)œnie przewa¿a stanowisko, ¿e nale¿y rozdzieliæ zakresy winy i bezprawnoœci, a bezprawnoœæ ujmowaæ jako przes 3ankê winy. Przyjmuje siê, ¿e pojêcie winy nale¿y odnieœæ jedynie do opisania podmiotowych cech zachowania siê sprawcy szkody, jednak dopiero czyn bezprawny mo¿e byæ oceniany w kategoriach czynu zawinionego w rozumieniu art. 415 k.c. B.œæ czynu oznacza jego sprzecznoœæ z obowi 1zuj 1cym porz 1dkiem prawnym. W. mo¿na natomiast przypisaæ sprawcy czynu w sytuacji, w której istniej 1 podstawy do negatywnej oceny jego zachowania z punktu widzenia zarówno obiektywnego, jak i subiektywnego (por. A. Rzetecka Gil, Komentarz do art. 415 k.c., lex/el 2011, wyrok S 1du Najwy¿szego z 7 maja 2008 r., II CSK 4/08, 424363).

Bezprawnym zachowaniem siê bêdzie wiêc takie, które stanowi obiektywne z 3amanie okreœlonych regu 3 postêpowania, czyli bêdzie sprzeczne z obowi 1zuj 1cym porz 1dkiem prawnym. Przez „porz 1dek prawny” rozumie siê nakazy i zakazy wynikaj 1ce z normy prawnej, ale równie¿ nakazy i zakazy wynikaj 1ce z norm moralnych i obyczajowych, czyli zasad wspó 3¿ycia spo 3ecznego. Przyjmuje siê, ¿e bezprawnoœæ w rozumieniu re¿imu deliktowego jest efektem ogólnego, normatywnego zakazu, skutecznego

erga omnes, niewyrz 1dzania sobie nawzajem szkody. Dlatego czyn niedozwolony w znaczeniu art. 415 k.c. mo¿e mieæ miejsce tylko wtedy, gdy sprawca szkody naruszy 3 obowi 1zek powszechny, ci 1¿ 1cy na ka¿dym. W. te¿ trzeba, ¿e okolicznoœci 1 wy 31czaj 1c 1 bezprawnoœæ jest m.in. dzia 3anie w granicach ustawowo przyznanych uprawnieñ (por. A. Rzetecka Gil, Komentarz do art. 415 k.c., lex/el 2011).

Zdaniem (...) w powstaniu szkody ponosi P. M. uciekaj 1cy przed pracownikami ochrony sklepu (...), który potr 1ci 3 powoda i doprowadzi 3 do jego upadku. Nie sposób przypisaæ innej osobie/podmiotowi obiektywnie nieprawid 3owego zachowania, a w szczególnoœci ochraniarzowi sklepu wielkopowierzchniowego. P. za sprawc 1 usi 3owania dokonania kradzie¿y mieœci siê nie tylko w granicach wyznaczonych ustaw 1 z dnia 22 sierpnia 1997 roku o ochronie osób i mienia oraz ustawie z dnia 24 maja 2013 roku o œrodkach przymusu bezpoœredniego i broni palnej, ale tak¿e w granicach dzia 3ania ka¿dej osoby niezale¿nie od aktualnie pe 3nionej funkcji. Zgodnie bowiem z treœci 1 art. 243 § 1 k.k. ka¿dy ma prawo uj 1æ osobê na gor 1cym uczynku przestêpstwa lub w poœcigu podjêtym bezpoœrednio po pope 3nieniu przestêpstwa, je¿eli zachodzi obawa ukrycia siê tej osoby lub nie mo¿na ustaliæ jej to¿samoœci. U. na gor 1cym uczynku ma miejsce wtedy, gdy schwytanie nastêpuje w czasie (w momencie) pope 3nienia przestêpstwa (por. (...) N.¿szego z 10.7.1987 r., VI KZP 8/87, OSNKW 1987, Nr 11–12, poz. 97) lub po jego pope 3nieniu, ale kiedy sprawca pozostaje jeszcze na jego miejscu (por. R.A. S., Zatrzymanie, s. 32). Poœcig za sprawc 1 powinien byæ rozpoczêty natychmiast po dokonaniu lub usi 3owaniu dokonania przestêpstwa i mieæ ci 1g 3y charakter (por. T. Grzegorczyk, J. Tylman, Polskie postêpowanie, 2011, s. 575). Uprawnionym do ujêcia jest ka¿dy, tj. osoba fizyczna, bez wzglêdu na obywatelstwo, funkcjê i stosunek do sprawcy. Nie jest to zachowanie bezprawne, gdy¿ ten, kto ujmuje sprawcê w okolicznoœciach wskazanych w § 1, dzia 3a w ramach ustawowego uprawnienia (J. Skorupka (red.), Kodeks postêpowania karnego. Komentarz, Wyd. 5, Warszawa 2021).

W okolicznoœciach niniejszej sprawy nie ulega 3o w 1tpliwoœci, ¿e P. M. ucieka 3 przed ochroniarzami po – jak siê wydaje – co najmniej usi 3owaniu kradzie¿y. Nie wydaje siê bowiem normatywnym zachowaniem ucieczka w innych ni¿ opisane okolicznoœciach. Równie¿ ma 3o prawdopodobne, aby ochroniarz zna 3 dane uciekaj 1cego, co stanowi 3oby przeszkodê w mo¿liwoœci zatrzymania go w ramach ujêcia obywatelskiego. Skoro zatem ka¿dy ze œwiadków zdarzenia mia 3 ustawowe prawo do podjêcia poœcigu za sprawc 1 przestêpstwa (równie¿ jego usi 3owania – art. 13 k.p.k.), to uprawnienie takie przys 3ugiwa 3o ochroniarzowi. Skoro zatem ustawodawca uprawni 3 ka¿dego do przytrzymania sprawcy i oddania go w rêce policji, to tym bardziej osoba wykonuj 1ca obowi 1zki z zakresu osób i mienia na podstawie wspomnianych wy¿ej ustaw takie uprawnienie posiada 3a. Dlatego poœcigu za uciekaj 1cym sprawc 1 nie mo¿na uznaæ za zachowanie bezprawne. Wreszcie nie mo¿na zarzuciæ, aby przyczyn 1 ucieczki sprawcy by 3a pogoñ przez ochroniarzy. B.œredni 1 przyczyn 1 ucieczki by 3a chêæ unikniêcia odpowiedzialnoœci karnej. Nie mo¿na oczekiwaæ, ¿e pracownicy ochrony bêd 1 przygl 1daæ siê sprawcy przestêpstwa i pozwol 1, aby spokojnym krokiem oddali 3 siê, co uniemo¿liwi 3oby poci 1gniêcie go do odpowiedzialnoœci karnej. Nawet nagranie z monitoringu mo¿e byæ niewystarczaj 1ce, aby ustaliæ personalia sprawcy. (...) nawet, ¿e P. M. nie usi 3owa 3 w sklepie (...) dokonaæ przestêpstwa, to po pierwsze jego bieg nale¿a 3o uznaæ za co najmniej niebezpieczny dla innych klientów Centrum Handlowego, a po drugie to jego dzia 3anie doprowadzi 3o do szkody, gdy¿ to w 3aœnie on wpad 3 na powoda i spowodowa 3 jego upadek.

W tej sytuacji skrótowo nale¿y odnieœæ siê do odpowiedzialnoœci pozwanego jako odpowiedzialnoœci za cudze czyny. Zgodnie bowiem z art. 429 k.c. kto powierza wykonanie czynnoœci drugiemu, ten jest odpowiedzialny za szkodê wyrz 1dzon 1 przez sprawcê przy wykonywaniu powierzonej mu czynnoœci, chyba ¿e nie ponosi winy w wyborze albo ¿e wykonanie czynnoœci powierzy 3 osobie, przedsiêbiorstwu lub zak 3adowi, które w zakresie swej dzia 3alnoœci zawodowej trudni 1 siê wykonywaniem takich czynnoœci.

Po pierwsze powód nie wykaza 3, aby pozwany powierzy 3 us 3ugi w zakresie ochrony osób i mienia na terenie sklepu wielkopowierzchniowego A.. Pozwany nie powierzy 3 nawet takich us 3ug na terenie poza sklepem, gdy¿ jak wynika ze z 3o¿onej umowy (vide: k. 93-100) czynnoœci te powierzone zosta 3y przez Centrum (...) sp. z o.o. w W..

Poza tym okolicznoœci 1 egzoneracyjn 1 w tym przypadku jest powierzenie wykonywania tych czynnoœci profesjonaliœcie. Z.¿ywszy na koncesjonowanie dzia 3alnoœci o tym charakterze (art. 15 ust. 1 ustawy o ochronie osób i mienia) nie ulega 3o w 1tpliwoœci, ¿e powierzaj 1cy takie czynnoœci zwolniony jest z odpowiedzialnoœci za szkody powsta 3e z winy tego podmiotu, wzglêdnie przez jego pracowników (w zw. z art. 430 k.c.).

(...) nie znalaz 3 tak¿e podstaw do uznania, aby pozwany zobowi 1zany by 3 do wprowadzenia jakichkolwiek regulacji dotycz 1cych funkcjonowania pracowników ochrony na terenie centrum handlowego. W szczególnoœci pozwany nie odpowiada 3 za dzia 3ania pracowników ochrony jednego sklepów na jego terenie. Je¿eli – jak twierdzi powód – dzia 3anie pracownika ochrony by 3o bezprawne, to tym bardziej nie jest konieczne, aby wprowadzaæ jakiekolwiek ponadustawowe regulacje, o czym w formie pytañ retorycznych argumentowa 3 pozwany.

Nie by 3o tak¿e podstaw do uznania, ¿e zarz 1dca Centrum Handlowe ponosi 3 odpowiedzialnoœæ na zasadzie ryzyka stosownie do art. 435 § 1 k.c., stanowi 1cego, ¿e prowadz 1cy na w 3asny rachunek przedsiêbiorstwo lub zak 3ad wprawiany w ruch za pomoc 1 si 3 przyrody (pary, gazu, elektrycznoœci, paliw p 3ynnych itp.) ponosi odpowiedzialnoœæ za szkodê na osobie lub mieniu, wyrz 1dzon 1 komukolwiek przez ruch przedsiêbiorstwa lub zak 3adu, chyba ¿e szkoda nast 1pi 3a wskutek si 3y wy¿szej albo wy 31cznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za któr 1 nie ponosi odpowiedzialnoœci.

Brak jest bowiem podstaw do zakwalifikowania Centrum Handlowego jako przedsiêbiorstwa wprawianego w ruch za pomoc 1 si 3 przyrody. Powodem wprowadzenia przez ustawodawcê obostrzonej odpowiedzialnoœci opartej na zasadzie ryzyka by 3 rozwój techniki i stosowanie przez przedsiêbiorców w celu prowadzenia dzia 3alnoœci gospodarczej takich urz 1dzeñ, które powoduj 1 powa¿ne zagro¿enie dla otoczenia. Dlatego do zastosowania opisanej regulacji nie wystarcza, aby przedsiêbiorstwo wykorzystywa 3o elementarne si 3y przyrody (np. energiê elektryczn 1, paliwa, gaz), lecz chodzi tu o procesy polegaj 1ce na przetwarzaniu energii elementarnej na pracê lub inne postacie energii, co wymaga u¿ycia maszyn i innych urz 1dzeñ. W orzecznictwie trafnie wskazuje siê, ¿e ustalaj 1c zakres stosowania powo 3anego przepisu, nale¿y uwzglêdniæ trzy elementy: stopieñ zagro¿enia ze strony stosowanych urz 1dzeñ, stopieñ komplikacji przy przetwarzaniu energii elementarnej na pracê oraz ogólny poziom techniki (por. wyrok S 1du N.¿szego z dnia 12 lipca 1977 r., IV CR 216/77, OSNC 1978/4/73).

Centrum Handlowe korzysta z urz 1dzeñ zasilanych energi 1 elektryczn 1, ale nie przetwarza tej energii, a urz 1dzenia korzystaj 1ce z tej energii nie stwarzaj 1c zagro¿enia dla otoczenia. W spo 3eczeñstwie powszechne jest korzystanie z analogicznych urz 1dzeñ. Wreszcie powsta 3a szkoda nie pozostawa 3a w jakimkolwiek zwi 1zku z dzia 3aniem urz 1dzeñ wprawianych w ruch za pomoc 1 si 3 przyrody.

Nie by 3o wiêc podstaw, aby do pozwanego stosowaæ art. 435 § 1 k.c., bêd 1cy podstaw 1 rozszerzonej odpowiedzialnoœci odszkodowawczej ponoszonej przez przedsiêbiorstwo wprawiane w ruch za pomoc 1 si 3 przyrody.

Negatywna ocena roszczenia powoda co do zasady (...) z badania wysokoœci poniesionej szkody maj 1tkowej jak i niemaj 1tkowej, czego wyraz stanowi 3y opisane na wstêpie rozwa¿añ rozstrzygniêcia w przedmiocie pominiêcia dowodów.

Pomimo powy¿szej oceny (...), ¿e podniesiony zarzut przedawnienia okaza 3 siê chybiony. Do szkody dosz 3o dnia 30 marca 2015 roku. Wniosek o zawezwanie do próby ugodowej wniesiony dnia 29 marca 2018 roku stosownie do treœci art. 123 § 1 pkt 1 k.c. przerwa 3 bieg przedawnienia i rozpocz 13 na nowo jeszcze w tym samym roku. Z.¿ywszy na regulacjê art. 118 k.c. i up 3ywu terminu przedawnienia na koniec roku kalendarzowe, to zg 3oszone pozwem wniesionym dnia 30 grudnia 2021 roku roszczenie nie mog 3o byæ przedawnione, przyjmuj 1c za stronami co najmniej 3-letnimi termin przedawnienia.

(...) na uwadze ca 3okszta 3t rozwa¿ (...) na podstawie art. 415 k.c., art. 429 k.c. (w zw. z art. 430 k.c.) oraz art. 435 § 1 k.c. stosowanych a contrario powództwo w punkcie I. wyroku nale¿a 3o oddaliæ.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie II. wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 5 rozporz 1dzenia Ministra S.œci z dnia 22 paŸdziernika 2015 roku w sprawie op 3at za czynnoœci adwokackie (Dz.U.2015.1800 ze zm.), obci 1¿aj 1c powoda jako przegrywaj 1cego proces ca 3oœci 1 poniesionych przez pozwanego kosztów procesu, na co sk 3ada 3y siê: wynagrodzenie kwalifikowanego pe 3nomocnika w osobie adwokata (3.600,00 z 3) oraz op 3ata skarbowa od pe 3nomocnictwa (17,00 z 3).