Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 października 2021 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Ewa Buczek -Fidyka
Protokolant:	Antonina Hendzel

po rozpoznaniu w dniu 23 września 2021 r. w Rybniku

na rozprawie

sprawy z powództwa M. T.

przeciwko R. P.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego 900 zł (dziewięćset złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu,

3.  nakazuje pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Rybniku kwotę 1074,90 zł (tysiąc siedemdziesiąt cztery złote dziewięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Powód M. T. wniósł o zasądzenie od pozwanego R. P. kwoty 3.730,39 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 14 lipca 2018r. oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu. Na uzasadnienie żądania wskazał, że w dniu 17 września 2017r. zawarł z pozwanym umowę o dzieło , której przedmiotem było wykonanie mebli kuchennych na wymiar w mieszkaniu powoda, prowadzone prace zakończyły się dopiero 30 listopada 2017r., pomimo tego, iż pozwany zobowiązał się do wykonania dzieła w terminie do dnia 21 października 2017r. Wykonanie mebli pozostawiało wiele do życzenia bowiem pozwany nie wykonał oświetlenia L., nie zamontował listwy wykończeniowej do blatu kuchennego, nie zamontował osłony na kaloryfer oraz uszkodził 2 fronty kuchenne. 11 stycznia 2018r. pozwany został wezwany do prawidłowego wykonania umowy terminie 3 dni, co jednak nie spotkało się z jakąkolwiek reakcją. W związku z tym, ze pozwany nie podjął żadnych działań powód zlecił dalsze wykonanie dzieła S. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...). Powód wskazał, iż za wymianę uszkodzonych frontów, zamontowanie zawiasów i listew wykończeniowych zapłacił 3230 zł, nadto za zakup oświetlenia L. i osłony na kaloryfer powód zapłacił 500,39 zł. Należności te złożył się na kwotę dochodzoną pozwem. Żądanie odsetek powód uzasadnił terminem zakreślonym w ostatecznym wezwaniu do zapłaty z dnia 29 czerwca 2018r.

Pozwany żądał oddalenia powództwa w całości i zasądzenia zwrotu kosztów procesu. Pozwany przyznał, że łączyła go z powodem umowa o dzieło , której przedmiotem było wykonanie mebli kuchennych na wymiar. Strony uzgodniły wynagrodzenie na kwotę 12500 zł, z kwoty tej pozwany otrzymał 11500 zł. Pozwany wykonał usługę w całości za wyjątkiem montażu listwy L., w związku z tym zaproponował obniżenie wynagrodzenia o kwotę 500 zł, co pokrywa koszt zakupu i montażu listwy. Pozwany zarzucił , iż listwa wykończeniowa do blatu kuchennego nie została zamontowana na żądanie powoda, który już po zawarciu umowy postanowił zamontować inny rodzaj blatu niż poprzednio uzgodniony, osłona na grzejnik również nie została zamontowana na żądanie powoda. Pozwany przyznał, iż doszło do uszkodzenia dwóch frontów meblowych lakierowanych w trakcie transportu, w związku z tym pozwany zamówił na własny koszt nowe fronty i przedstawiał powodowi nowy prawdopodobny termin ich wykonania. Po otrzymaniu od powoda wezwania do dokończenia dzieła pozwany wskazał termin montażu. Pozwany zarzucił, iż termin wskazany przez powoda nie był odpowiedni bowiem dokończenie dzieła w terminie 3 dni nie było obiektywnie możliwe. Pozwany podniósł, iż pismo z dnia 11 stycznia 2019r. nie zostało podpisane, nie stanowiło zatem skutecznego oświadczenia woli powoda. Pozwany zarzucił, iż koszt nabycia zawiasów i listew wykończeniowych to kilkadziesiąt złotych, a montaż tych elementów to kilkanaście minut niezrozumiałym dla pozwanego było zatem z jakich przyczyn powód poniósł kilkaset razy wyższe koszty wykonania tych czynności, Pozwany zarzucił iż w wykonaniu umowy nabył osłonę kaloryfera i fronty i przekazał je powodowi, a jeżeli powód nabył te elementy ponowie nie ma podstaw do obciążania pozwanego kosztami ich zakupu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17 września 2017r. E. w imieniu, którego działał R. P. a M. T. została zawarta umowa , której przedmiotem było wykonanie kuchni na wymiar na 3 ścianach. Prace obejmowały miedzy innymi wykonanie i montaż szafek, frontów meblowych, a także blatu kuchennego przedmiotem umowy było również dodatkowo zamontowanie listwy L. (2 sztuki w korytkach aluminiowych) oraz montaż osłony kaloryfera. Dzieło miało zostać wykonane do dnia 21 października 2017r. wynagrodzenie ustalono na kwotę 12500 zł. w umowie wskazano, iż za odebranie i akceptację dzieła uważa się pisemną deklarację odbioru podpisaną przez Zleceniodawcę lub w przypadku niemożności podpisania deklaracji brak uwag co do wykonania dzieła sformułowanych i wysłanych w formie pisemnej do 3 dni od daty ukończenia dzieła. Przy czym wskazano, iż możliwe jest przesłanie uwag i reklamacji w formie pisemnej elektronicznie lub listownie. Przy zawarciu umowy powód wpłacił 4.000 zł zaliczki.

Dowód: umowa, k:13-14;

zeznania powoda, k:74-75

zeznania pozwanego, k:77-78

W toku wykonywania dzieła doszło do uszkodzenia 2 frontów kuchennych lakierowanego o wymiarach 355x696 oraz 670x596, które przeznaczono do wymiany, wskazano także , iż konieczne jest docięcie frontów do szafek rogowych. O fakcie tym pozwany uczynił adnotację na umowie łączącej strony.

Dowód: umowa, k:13-14;

zeznania pozwanego, k:77-78

Powód M. T. działając na podstawie art. 636 § 1 k.c. wezwał pozwanego do wywiązania się z umowy zawartej w dniu 17 września 2017r. w terminie 3 dni. Wezwanie nie zostało podpisane przez powoda, dotarło jednak do pozwanego.

Dowód: wezwanie, k:15;

zeznania powoda, k:74-75

W piśmie z dnia 25 stycznia 2018r. odnosząc się do wezwania do dokończenia dzieła pozwany wskazał, iż meble z umowy z dnia 17 września 2017r. zostały wykonane, poinformował, iż zmiana planu zabudowy oraz wymiana elementów są zmianami nieplanowanymi oraz nie uwzględnionymi w umowie , a wykonanymi na życzenie powoda bez dodatkowych opłat i zostaną wykonane, kiedy pozwany otrzyma zamówione elementy. Planowany termin otrzymania materiałów pozwany określił na dzień 15 lutego 2018r.

Dowód: pismo z dnia 25 stycznia 2018r., k;54

zeznania powoda, k:74-75

zeznania pozwanego, k:77-78

W dniu 13 lutego 2018r. Powód zlecił dokończenie dzieła firmie (...) prace obejmowały wymianę wszystkich frontów meblowych montaż zawiasów i listew wykończeniowych do blatu. Koszt prac wyniósł 3130 zł brutto, przy czym przy zawarciu umowy powód wpłacił zaliczkę w kwocie 1000 zł.

Dowód: faktura nr (...), k:19,

umowa sprzedaży nr (...), k:199-200

W piśmie z dnia 29 czerwca 2018r. powód wezwał pozwanego do uiszczenia kwoty 3730,39 zł w terminie do dnia 13 lipca 2018r. wskazując , iż jest to kwota, który poniósł w związku ze zleceniem dokończenia dzieła innej firmie i wykonaniem prac, których pozwany nie wykonał..

Dowód: wezwanie do zapłaty, k:16-18

W piśmie z dnia 8 sierpnia 2018r. pozwany wskazał, iż umowa z dnia 17 września 2017r. została wykonana, przedłużenie terminu wykonania umowy związane było z uszkodzeniem frontów mebli podczas transportu, a okres wymiany frontów przypadał na czas świąteczno-sylwestrowy, o czym powód był informowany. Pozwany wskazał, iż proponował wymianę frontów, których powód nie przyjął. W piśmie wskazano, iż powód miał trzy dni na wysłanie uwag w formie pisemnej elektronicznie lub listownie czego jednak nie uczynił. Pozwany zaproponował aby powód nie uiszczał reszty wynagrodzenia w kwocie 500 zł w ramach nieprzyjętych przez powoda wymienionych frontów, które zostały stworzone pod określony wymiar.

Dowód: pismo z dnia 8 sierpnia 2018r., k:53;

W dniu 16 kwietnia 2018r. powód zakupił 2 sztuki drzwiczek 720x594, 720x494, złącze meblowe oraz 2 zawiasy splatane za kwotę 76,06 zł brutto.

Dowód: paragon z dnia 16 kwietnia 2018r., k:20,

Powód w dniu 9 lutego 2018r. zakupił profil narożny aluminiowy taśmę L. (...), zasilacz, wyłącznik L. oraz zaślepkę do profilu narożnego za kwotę 424,33 zł brutto.

Dowód: faktura Vat (...)

Do dokończenia dzieła koniecznym było zakup i montaż osłony kaloryfera, listwy do blatu, 2 frontów w miejsce tych, które zostały uszkodzone, listwy oświetleniowej L.. Koszty związane z wykonaniem tych czynności wynosiły 1000,78 zł.

Dowód: opinia biegłego A. Ż., k:173-174,

Powyższe ustalenia zostały poczynione na podstawie powołanych wyżej dowodów z dokumentów, które nie były kwestionowane przez strony ,a także na podstawie zeznań stron, które w istocie ze sobą korelowały różniły się jedynie w zakresie oceny zaistniałej sytuacji i postawy strony przeciwne, przy czym okoliczności te dla poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie nie miały znaczenia. Sąd nie oparł swych ustaleń na dowodzie z opinii biegłego R. C.. Biegły wykraczając bowiem poza zakres zleconej opinii skupił się na ocenie prawnej zgłoszonego roszczenia na marginesie wskazując jedynie, że koszty wykonawstwa zastępczego są zawyżone. Nie przedstawił jednak w tym zakresie przekonującej argumentacji. W konsekwencji Sąd uznał opinię za nieprzydatną dla rozstrzygnięcia sprawy i nie poczynił w oparciu o nią żadnych ustaleń faktycznych. Natomiast jeśli chodzi o opinię biegłego A. Ż. Sąd oparł się na wyliczeniu kosztów niezbędnych do dokończenia dzieła wskazanych przez biegłego w opinii pierwotnej. Opinia ta była bowiem przekonująca. Sąd nie podzielił wniosków wynikających z wyjaśnień biegłego z dnia 9 kwietnia 2021r. stanowiącym odpowiedź na zarzuty strony powodowej do opinii pierwotnej. Wyjaśnienia te były lakoniczne i związane z powołaniem przez powoda nowych okoliczności faktycznych i dowodu z umowy sprzedaży zawartej z wykonawcą zastępczym wskazujących na fakt, iż powód zlecił firmie (...) wymianę wszystkich frontów meblowych. Powoływanie nowych okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie pozwu na końcowym etapie postępowania należało w ocenie Sądu uznać za spóźnione, co więcej zasadność wymiany wszystkich frontów meblowych ponad 2 fronty uszkodzone w czasie transportu nie była przedmiotem zleconej biegłemu opinii , a powód nie wnosił o przeprowadzenie dowodu na tę okoliczność. Pierwotnie zakres prac wykonawcy zastępczego S. K. wynikał z faktury przedłożonej przez powoda i to ona stanowiła materiał dowodowy w oparciu, o który Biegły A. Ż. wydał opinię.

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Roszczenie zgłoszone przez powoda należało ocenie w odniesieniu do unormowań art. 627 k.c. i n. strony zawarł bowiem umowę o dzieło, której przedmiotem było wykonanie mebli kuchennych na wymiar wraz z montażem oświetlenia i akcesoriów.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż istotnym dla rozstrzygnięcia sprawy była analiza skuteczności oświadczenia złożonego w trybie art. 636 § 1 k.c. przez powoda. Powołany przepis stanowi, że jeżeli przyjmujący zamówienie wykonywa dzieło w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową, zamawiający może wezwać go do zmiany sposobu wykonania i wyznaczyć mu w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu zamawiający może od umowy odstąpić albo powierzyć poprawienie lub dalsze wykonanie dzieła innej osobie na koszt i niebezpieczeństwo przyjmującego zamówienie. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż oświadczenie powoda stanowiące wezwanie do dokończenia działa przez pozwanego wprawdzie nie zostało podpisane, jednak jak słusznie wskazał powód przepis art. 636§ 1 k.c. nie zastrzega dla tego rodzaju oświadczeń formy pisemnej, oświadczenie to bez wątpienia dotarło do pozwanego, który się do niego ustosunkował uznając je zatem za emanację woli powoda, a zatem należało przyjąć oświadczenie to mogło zostać złożone w każdej formie uzewnętrzniającej wolę powoda w sposób dostateczny.

Wątpliwości budził jednak zbyt krótki, trzydniowy termin zakreślony przez powoda, który niewątpliwie nie pozwalał na podjęcie jakichkolwiek działań przez pozwanego, o czym pozwany informował powoda, wskazując jako prawdopodobny termin zakończenia prac i montażu nowych frontów w miejsce uszkodzonych na dzień 15 lutego 2018r.

Powód nie oczekiwał jednak na upływ tego terminu i już w dniu 13 lutego 2021r. zawarł umowę z S. K. działającym pod firmą (...). W tej sytuacji nie można zatem uznać, że powodowi przysługiwało uprawnienie do zawarcia umowy o wykonawstwo zastępcze na koszt i niebezpieczeństwo pozwanego skoro powód przed terminem wskazanym przez pozwanego na dzień 15 lutego 2018r. zawarł umowę z wykonawcą zastępczym. Tym bardziej, iż okoliczność przedłużenia się montażu mebli była w ocenie Sądu o tyle niezależna od pozwanego, że do uszkodzenia frontów doszło z przyczyn losowych w trakcie transportu, a zamówienie nowych frontów wiązało się z długim czasem oczekiwania, o czym powód został przez pozwanego poinformowany. W konsekwencji należało uznać, iż zawarcie umowy na wykonawstwo zastępcze przed terminem wskazanym przez pozwanego jako termin dokończenia dzieła było przedwczesne i jako takie nie mogło wywrzeć skutków przewidzianych w art. 636 § 1 k.c.

W konsekwencji powództwo już z tej przyczyn winno podlegać oddaleniu.

Nawet gdyby jednak przyjąć, iż pozwany pomimo wezwań nie podjął się czynności zmierzających do dokończenia zamówienia, powód na powołanego przepisu uzyskał uprawnienie do zlecenia dokonania czynności związanych z dokończeniem dzieła innemu podmiotowi to należało uznać, iż pozwany nie może odpowiadać za wszystkie koszty poniesione przez powoda w związku z pracami zleconymi S. K.. Podkreślenia wymaga fakt, iż na końcowym etapie postępowania okazało się, że przedmiot zlecenia znacznie wykraczał poza prace wykończeniowe, do których wykonania zobligowany był pozwany obejmował bowiem zamówienie wszystkich frontów meblowych, a nie tylko dwóch brakujących, które uległy uszkodzeniu w transporcie.

Okoliczność ta powodowała, iż zarzuty pozwanego, co do znacznego zawyżenia kosztów prac wykończeniowych okazały się słuszne. Pierwotnie wprawdzie powód wskazywał , iż prace które zostały zlecone innemu podmiotowi obejmowały montaż listew przyblatowych , zawisów oraz zamówienie uszkodzonych frontów nadto montaż listwy L. i osłony kaloryfera. W konsekwencji jak wynikało z pierwotnej opinii biegłego do spraw meblarstwa A. Ż., której wnioski Sąd podziela zasadnym było poniesione przez powoda kosztów wynikających z przedstawionych rachunków i faktur na zakup materiałów w kwocie 76,06 zł oraz 424,33 zł, łącznie 500, 39 zł oraz dodatkowych powiększone o 100% kosztów robocizny

Dopiero na końcowym etapie postępowania w zarzutach do opinii biegłego A. Ż. powód wskazał, że zamówienie złożone celem wykończenia dzieła obejmowało nie tylko wymianę dwóch uszkodzonych frontów , ale wymianę wszystkich frontów kuchennych, co znacznie podrożyło koszt prac wykończeniowych.

Powód wskazywał , iż wymiana ta była konieczna ze względu na różnicę w odcieniu frontów podlegających wymianie jako uszkodzone. Tego rodzaju okoliczność nie była przez powoda podnoszona w całym toku postępowania, a pojawiła się dopiero na końcowym jego etapie.

W ocenie Sądu powoływanie na tym etapie postępowania nowych okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie pozwu należało uznać za spóźnione i jako takie podlegające pominięciu w trybie art. 217 § 2 k.p.c. Wymiana wszystkich frontów meblowych stanowiła nową okoliczność faktyczną, która nie została przytoczona w pozwie i jako taka nie była objęta żądaniem pozwu oraz jego podstawą faktyczną. Tymczasem podkreślenia wymaga fakt, iż Sąd rozpoznający sprawę jest związany nie tylko samym literalnym sformułowaniem żądania, a więc nie tylko wysokością dochodzonej kwoty, ale również podstawą faktyczną żądania. Przedmiotem rozpoznania dla Sądu może być co do zasady tylko to roszczenie, które powód zgłosił w pozwie (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2012 roku, I CSK 200/11, LEX nr 1133787). Określone przez stronę powodową okoliczności faktyczne zakreślają granice obrony strony pozwanej. Niedozwolona zmiana podstaw faktycznych żądania pozwu, ogranicza możliwość podjęcia obrony przez stronę przeciwną, która nie ma w takim wypadku świadomości konieczności wypowiedzenia się na konkretne fakty. Powód w żaden sposób nie usprawiedliwił spóźnionego powołania okoliczności przytoczonych w pozwie, tym bardziej, ze od początku dysponował umową z S. K. z dnia 13 lutego 2018r., jednak nie zdecydował się jej przedstawić na wcześniejszym etapie postępowania. Dodatkowo w żaden sposób nie wykazał, że jego stanowisko, iż konieczna była wymiana wszystkich frontów było uzasadnione, opinia uzupełniająca biegłego nie rozwiała wątpliwości w tym zakresie, biegły w sposób bezkrytyczny podzielił stanowisko powoda, nie przedstawiając w tym przedmiocie żadnej argumentacji. W konsekwencji Sąd nie podziela wniosków wynikających z wyjaśnień biegłego z pisma z dnia 9 kwietnia 2021r. W efekcie okoliczność, iż konieczna była wymiana wszystkich frontów meblowych celem wykończenia dzieła należało uznać za nieuwodnioną w odniesieniu do unormowań art. 6 k.c. i 232 k.p.c. Z podanych przyczyn w ocenie Sądu trafnym było przyjęcie, iż uzasadnione koszty na wykończenie dzieła winny wynosić kwotę 1000 zł.

Nie można jednak tracić z pola widzenia, że wynagrodzenie za wykonanie dzieła, które wynikało z treści umowy łączącej strony wynosiło 12.500 zł, z czego powód zapłacił pozwanemu 11500 zł. Pozwany nie domagał się od powoda zapłaty reszty brakującej kwoty 1000 zł. W piśmie z dnia 8 sierpnia 2018r. wskazując, iż obniża cenę o kwotę 500 zł na pokrycie kosztów prac wykończeniowych związanych z montażem nieprzyjętych przez powoda dodatkowych frontów, dodatkowo w odpowiedzi na pozew wskazał, iż obniżenie ceny obejmowało również kwotę 500zł na pokrycie kosztów zakupu listwy L. i jej montaż.

W konsekwencji w ocenie Sądu mając na uwadze, iż pozwany obniżył należne mu wynagrodzenie o łączną kwotę 1000 zł , której powód na jego rzecz nie uiścił, nie domagając się jej zapłaty od powoda nawet gdyby przyjąć, iż powód skutecznie skorzystał z uprawnienia określonego w art. 636 § 1 k.c. należało przyjąć, iż kwota 1000 zł rekompensowała poniesione przez powoda koszty prac wykończeniowych wyliczone przez biegłego A. Ż. w opinii pierwotnej.

Mając na uwadze przytoczone okoliczności należało uznać, iż domaganie się przez powoda dalszych kosztów wynikających ze zlecenia innemu podmiotowi wymiany wszystkich frontów meblowych należało uznać za nieuzasadnione.

Z podanych przyczyn powództwo w niniejszej sprawie podlegało oddaleniu jako bezzasadne.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Pozwany wygrał sprawę, w konsekwencji uzasadnionym było zasądzenie na jego rzecz całości kosztów procesu, na które złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 900 zł.

W toku procesu Skarb Państwa poniósł wydatki w kwocie 1074,90 zł, podlegające zwrotowi na podstawie art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ust. 1 Ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 1025 z późn. zm.) w zw. z art. 98 § 1 k.p.c., o czym orzeczono w punkcie 3. wyroku.

Z:

1.  (...)

2.  (...)

3.  K.. (...).

10.11.2021r.