Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2023 roku

Sąd Okręgowy w Świdnicy Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Jacek Szerer

Protokolant : Magdalena Buda

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2023 roku w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. w W.

przeciwko R. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego R. M. na rzecz strony powodowej (...) Bank S.A. w W. kwotę 94.212,40 zł (dziewięćdziesiąt cztery tysiące dwieście dwanaście złotych 40/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 6 lipca 2021 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej R. M. na rzecz strony powodowej (...) Bank S.A. w W. kwotę 12.288 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 5.400 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

III.  przyznać kuratorowi adwokatowi D. G. reprezentującą nieznanego z miejsca pobytu pozwanego R. M. wynagrodzenie w kwocie 2.160 zł (dwa tysiące sto sześćdziesiąt złotych).

Sygn. akt IC 1593/22

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Bank Spółka Akcyjna wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym, że pozwany R. M. ma zapłacić na rzecz strony powodowej kwotę 94.212,40 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz strony powodowej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska strona powodowa wskazała, iż pozwany zawarł w dniu 30 sierpnia 2016 roku ze stroną pozwaną umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...), z zapłaty którego to zobowiązania nie wywiązywał się, nie regulując na rzecz banku płatności w sposób przewidziany w umowie. Wierzyciel wypowiedział umowę, co spowodowało postawienie całości zobowiązania w stan wymagalności. W związku z brakiem płatności, strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty należności oraz złożenia wniosku o restrukturyzację . Wezwanie nie spowodowało spłaty zadłużenia wobec strony powodowej. Strona powodowa wypowiedziała przedmiotową umowę, stawiając całą należność w stan wymagalności. Strona powodowa podjęła próbę polubownego pozasądowego rozwiązania sporu, wzywając pozwanego do zapłaty. Pozwany nie uiścił na rzecz strony powodowej należności. Strona powodowa wskazywała, że na dochodzoną pozwem kwotę składają się : 91.247,52 zł tytułem należności głównej (niespłaconego kapitału), 1.896 zł tytułem odsetek umownych, oraz kwotę 1.068,88 tytułem odsetek umownych za opóźnienie.

Sąd Rejonowy (...) 16 sierpnia 2021 roku stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty e elektronicznym postępowaniu upominawczym, wobec czego umorzył postępowanie.

Sąd Okręgowy w (...) nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 25 października 2021r. w sprawie sygn.akt I Nc 143/21uwzględnił żądanie pozwu w całości.

Zarządzeniem z dnia 23 czerwca 2022 roku Sąd Okręgowy w (...) ustanowił dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego R. M. kuratora w osobie adw. D. G..

Pismem z dnia 13 września 2022 roku ustanowiony kurator wniósł sprzeciw niósł o oddalenie powództwa w całości, nadto zasądzenia na rzecz kuratora wynagrodzenia według norm przypisanych. W uzasadnieniu podniósł, że umowa kredytowa nie określała sposobu naliczania odsetek, nadto kurator zakwestionował także wysokości dochodzonego żądania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 sierpnia 2016 roku pozwany R. M. zawarł z Bankiem (...) S.A (poprzednikiem prawnym (...) Bank S.A. )umowę kredytu gotówkowego nr (...) Na mocy tej umowy Bank udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 154.560 zł. W ramach umowy pozwany zobowiązał spłacić się otrzymany kredyty wraz z należnymi odsetkami umownymi. Pozwany składając podpis pod umową oświadczył, że uzyskał od Banku wyjaśnienia co do wysokości udzielonego kredytu, sposobie naliczania odsetek oraz opłat, zaakceptował warunki umowy, zobowiązując się do ich przestrzegania.

dowód :

- umowa o kredyt gotówkowy nr (...) z dnia 30 sierpnia 2016r. k. 11-18,

Pismem z dnia 22 grudnia 2020 roku strona powodowa skierowała do pozwanego ostateczne wezwanie do zapłaty należności w wysokości 2.255,13 zł Bank w swoim wezwaniu poinformował pozwanego, że w ciągu 14 dnia ma on możliwość złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Powyższe wezwanie zostało doręczone 4 stycznia 2021r.

dowód :

- wezwanie do zapłaty z dnia 22 grudnia 2020r., k. 19-20

Pismem z dnia 2 marca 2021 roku, wobec braku uregulowania przez pozwanego wymagalnych wierzytelności, bank wypowiedział umowę pożyczki nr (...) z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia. Nadto wezwał do zapłaty zadłużenia przeterminowanego w kwocie 6138,77 zł.

dowód :

- wezwanie do zapłaty z dnia 2 marca 2021r., k. 21-22

Pismem z dnia 19 maja 2021 roku strona powodowa skierowała do pozwanego wezwanie do zapłaty całego zadłużenia, które na dzień skierowania wezwania wynosiło 95.335,57 zł, na którą to kwotę składały się: 92.687,78 zł tytułem niespłaconego kapitału, 2.460,42 zł tytułem odsetek umownych oraz 187,37 zł tytułem odsetek karnych. Spłaty należało dokonać w nieprzekraczalnym terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego wezwania. Powyższe pismo doręczono w dniu 26 maja 2021r.

dowód :

- wezwanie do zapłaty z dnia 19 maja 2021r. k. 23-24

Pozwany nie regulował terminowo należności wynikających z łączącej strony umowy, na dzień 19 maja 2021 roku jego zadłużenie wynosiło : 95.335,57 zł, na którą to kwotę składały się: 92.687,78 zł tytułem niespłaconego kapitału, 2.460,42 zł tytułem odsetek umownych oraz 187,37 zł tytułem odsetek karnych.

dowód :

- historia rachunku kredytowego k. 107-138;

-wyciąg z ksiąg A. (...) k. 6

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu.

Kredyt bankowy definiowany jest jako stosunek ekonomiczny pomiędzy bankiem a kredytobiorcą, którego istota polega na dostarczeniu przez bank określonej kwoty środków pieniężnych kredytobiorcy, pod warunkiem jej późniejszego zwrotu wraz z wynagrodzeniem dla banku (odsetki, prowizja, opłaty manipulacyjne). Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2019 roku, poz. 2357) w art. 69 definiuje umowę kredytu i tak zgodnie z ust.1 tego przepisu przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Zgodnie z ust.2 umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie i spełniać określone warunki. Kredyt cechuje między innymi: odpłatność – kredytobiorca zobowiązany jest do zapłaty odsetek i ewentualnej prowizji dla banku i zwrotność – co do zasady kwota środków pieniężnych podlega zwrotowi. Obowiązek zwrotu kredytu przez kredytobiorcę jest jego podstawowym obowiązkiem wymienionym w art. 69 ust. 1 prawa bankowego i oddaje istotę umowy kredytu. Obok korzystania z kredytu i zwrotu składającej się na niego kwoty, art. 69 ust. 1 prawa bankowego nakłada na kredytobiorcę obowiązek zapłaty odsetek kapitałowych. Odsetki są świadczeniem ubocznym, z reguły realizowanym w tych samych przedmiotach co świadczenie główne i w wysokości obliczonej wedle stopy procentowej i czasu potencjalnego korzystania z przedmiotów objętych świadczeniem głównym.

Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd oparł się na dowodach z dokumentów zaoferowanych przez strony, szczególnie na wezwaniach do zapłaty, zestawień należności oraz historii rachunku kredytowego.

W niniejszej sprawie poza sporem pozostawało, że pozwany R. M. zawarł w dniu(...) roku z Bankiem (...) S.A. z siedzibą w G.– poprzednikiem prawnym strony powodowej – umowę o kredyt gotówkowy nr (...) na łączną 154.560 zł z przeznaczeniem na cele konsumpcyjne. Z powodu nieterminowej spłaty rat kredytu przez pozwanego, strona powodowa wypowiedziała umowę i cała kwota kredytu stała się wymagalna, nadto naliczone zostały odsetki od niespłaconej części kapitału.

Kurator ustanowiony dla pozwanego w istocie nie negował faktu zawarcia przedmiotowej umowy, jak również konieczności spłaty zaciągniętego zobowiązania. Zarzucał jednak, że brak było sprecyzowania wysokości dochodzonego żądania.

Kwota dochodzonego roszczenia nie była w zasadzie sporna, nadto jej wysokość potwierdza wyciąg z ksiąg rachunkowych banku z dnia 6 lipca 2021 nr (...). Dokument ten niewątpliwie umożliwiał pozwanemu zapoznanie się wysokością zobowiązania, z uwzględnieniem wysokości wymaganego kapitału, odsetek umownych, odsetek od zobowiązania przeterminowanego oraz opłat. W ocenie Sądu wyciąg ten stanowi wiarygodny dowód w sprawie. Wprawdzie wobec jednoznacznego brzmienia art. 95 ust. 1 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2019, poz.2357) dokument w postaci wyciągu z ksiąg banku w postępowaniu cywilnym nie ma mocy dokumentu urzędowego, nie pozbawia to jednak tego dokumentu mocy dowodowej i wiarygodności. Warto zwrócić uwagę, że mimo nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 19 kwietnia 2013 roku o zmianie ustawy Prawo banków oraz ustawy o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. 2013, poz. 777), wyciąg z ksiąg bankowych nadal pozostaje dokumentem uprawniającym powoda do wystąpienia z pozwem w postępowaniu nakazowym. Nadal także ustawodawca, dostrzegając szczególne wymogi formalne obowiązujące przy jego sporządzaniu, uznaje wyciąg z ksiąg bankowych za dokument stanowiący dostateczną podstawę wpisu do ksiąg wieczystych (art. 95 ust. 1 ustawy – Prawo bankowe). W istocie swej wyciąg z ksiąg bankowych zawiera bowiem złożonew szczególnej formie oświadczenie wiedzy uprawnionych osób, dotyczące danych zaksięgowanych w księgach rachunkowych. Prowadzenie ich zaś poddane jest zarówno regulacji ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019, poz. 351) oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 1 października 2010r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości banków (Dz.U z. 2019, poz. 957) jak i ustawy z dnia 21 lipca 2006 roku o nadzorze nad rynkiem finansowym (t.j.Dz.U. z 2019, poz. 298) [por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 9 czerwca 2016r., I ACa 1758/15]. Dodatkowo wskazać należy, iż wydruk szczegółowy historii rachunku kredytowego dedykowanego do spłaty przedmiotowego zobowiązania znajduje częściowo potwierdzenie w zakresie kwot naliczanych przez bank odsetek w załączonej do akt sprawy umowie.

Jednocześnie Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia twierdzeń kuratora w zakresie braku sprecyzowania wyliczania odsetek, bowiem pozwany nie podjął jakichkolwiek rozważań dotyczących podniesienia tego zarzutu.

W toku niniejszego procesu strona powodowa wykazała dokumentami fakt zawarcia z pozwanym stosownej umowy o kredyt konsolidacyjny, brak spłaty przez pozwanego zobowiązania zgodnie z postanowieniami umowy, wypowiedzenia pozwanemu tejże umowy przez powodowy bank i postawienia całości kredytu w stan natychmiastowej wymagalności, co skutkowało uwzględnieniem powództwa

Mając zatem na uwadze powyższe orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Orzeczenie o kosztach oparto o przepis art. 98 § 1 i 3 k.p.c. stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Pozwany przegrał proces w całości, zobowiązany był zatem zwrócić stronie powodowej poniesione przez nią koszty procesu w kwocie 12.288 zł, na która składają się : 4.711 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, 5.400 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego,17 zł tytułem opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa oraz kwotę 2160 zł tytułem wynagrodzenia dla kuratora nieznanego z miejsca pobytu (punkt II wyroku).

W pkt III wyroku Sąd przyznał kuratorowi dla nieznanego z miejsca pobytu adw. D. G. wynagrodzenie w kwocie 2.160zł, zgodnie z § 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilne