Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 15/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2023 roku

Sąd Rejonowy w Puławach, II Wydział Karny

w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Sądu Rejonowego Aneta Milczek

w obecności protokolanta: starszego sekretarza sądowego Agnieszki Pyszczak

przy udziale Prokuratora Ziemowita Sułka,

przy udziale oskarżyciela publicznego z L. (...) Skarbowego w B. M. S., G. M.

po rozpoznaniu w dniu 08.03.2021r., 17.06.2021r., 28.06.2021r., 30.09.2021r., 21.12.2021r.,15.02.2022r., 28.06.2022r., 04.10.2022r.06.12.2022r. 27.04.2023r.,

sprawy M. B. syna J. i W. z domu K., urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

I. w okresie od 27 grudnia 2012 roku do 22 stycznia 2015 roku w P., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu oraz w wykonaniu tego samego zamiaru podał nieprawdę w złożonych do Urzędu Skarbowego w P. deklaracjach VAT-7 za miesiące: listopad 2012 roku - kwiecień 2013 roku, czerwiec 2013 roku - marzec 2014 roku, czerwiec 2014 roku, wrzesień 2014 roku, listopad

- grudzień 2014 roku podmiotu gospodarczego (...) M. B., ul. (...), (...)-(...) P., NIP (...) na skutek posłużenia się 101 fakturami:

- wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)):

1.	(...) z dnia	30.06.2013r.
2.	(...) z dnia	30.06.2013r.
3.	(...) z dnia	30.06.2013r.
4.	(...) z dnia	30.06.2013r.
5.	(...) z dnia	30.06.2013r.
6.	(...) z dnia	30.06.2013r.
7.	(...) z dnia	31.07.2013r.
8.	(...) z dnia	31.07.2013r.
9.	(...) z dnia	31.07.2013r.
10.	(...) z dnia	31.07.2013r.
11.	(...) z dnia	31.07.2013r.
12.	(...) z dnia	31.08.2013r.
13.	(...) z dnia	31.08.2013r.
14.	(...) z dnia	31.08.2013r.
15.	(...) z dnia	30.09.2013r.
16.	(...) z dnia	30.09.2013r.
17.	(...) z dnia	30.09.2013r.
18.	(...) z dnia	30.09.2013r.
19.	5/P/l (...) z dnia	31.10.2013r.
20.	ll/ (...) z dnia	31.10.2013r.
21.	(...) z dnia	31.10.2013r.
22.	(...) z dnia	31.10.2013r.
23.	1/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
24.	6/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
25.	12/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
26.	17/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
27.	25/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
28.	(...) z dnia	31.12.2013r.
29.	(...) z dnia	31.12.2013r.
30.	(...) z dnia	31.12.2013r.
31.	(...) z dnia	31.12.2013r.
32.	(...) z dnia	31.12.2013r.
33.	(...) z dnia	31.01.2014r.
34.	(...) z dnia	31.01.2014r.
35.	(...) z dnia	31.01.2014r.
36.	(...) z dnia	31.01.2014r.

37.	(...) z dnia	31.01.2014r.
38.	l/ (...) z dnia	28.02.2014r.
39.	(...) z dnia	28.02.2014r.
40.	(...) z dnia	28.02.2014r.
41.	(...) z dnia	28.02.2014r.
42.	(...) z dnia	28.02.2014r.
43.	l/ (...) z dnia	31.03.2014r.
44.	(...) z dnia	31.03.2014r.
45.	(...) z dnia	31.03.2014r.
46.	(...) z dnia	31.03.2014r.
47.	(...) z dnia	31.03.2014r.
48.	(...) z dnia	30.04.2014r.
49.	(...) z dnia	30.04.2014r.
50.	(...) z dnia	30.04.2014r.
51.	(...) z dnia	30.04.2014r.

- wystawionymi przez (...) S.A., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP: (...)), Stacja Paliw (...)-(...) D., ul. (...) i (...)-(...) K., ul. (...):

1.	(...) z dnia	29.02.2012r.
2.	(...) z dnia	31.03.2012r.
3.	(...) z dnia	30.04.2012r.
4.	(...) z dnia	31.05.2012r.
5.	(...) z dnia	30.06.2012r.
6.	(...) z dnia	31.07.2012r.
7.	(...) z dnia	31.08.2012r.
8.	(...) z dnia	30.09.2012r.
9.	(...) z dnia	31.10.2012r.
10.	(...) z dnia	30.11.2012r.
11.	(...) z dnia	31.12.2012r.
12.	(...) z dnia	31.01.2013r.
13.	(...) z dnia	31.01.2013r.
14.	(...) z dnia	28.02.2013r.
15.	(...) z dnia	31.03.2013r.
16.	(...) z dnia	30.04.2013r.
17.	(...) z dnia	31.05.2013r.
18.	(...) z dnia	30.06.2013r.
19.	(...) z dnia	31.07.2013r.
20.	(...) z dnia	31.08.2013r.
21.	(...) z dnia	30.09.2013r.
22.	(...) z dnia	31.10.2013r.
23.	(...) z dnia	30.11.2013r.
24.	(...) z dnia	31.12.2013r.
25.	(...) z dnia	31.01.2014r.
26.	(...) z dnia	28.02.2014r.
27.	(...) z dnia	31.03.2014r.
28.	(...) z dnia	30.04.2014r.

29. (...) z dnia 31.05.2014r.

30. (...) z dnia 27.06.2014r.

31. (...) z dnia 27.06.2014r.

33. (...) z dnia 31.07.2014r.

34. (...) z dnia 31.07.2014r.

35. (...) z dnia 31.07.2014r.

(...) z dnia (...) z dnia (...) z dnia (...) z dnia (...) z dnia (...) z dnia

43. (...) z dnia 31.10.2014r.

44. (...) z dnia 31.10.2014r.

45. (...) z dnia 30.11.2014r.

46. (...) z dnia 30.11.2014r.

47. (...) z dnia 30.11.2014r.

48. (...) z dnia 30.12.2014r.

49. (...) z dnia 30.12.2014r.

50. (...) z dnia 31.12.2014r.

niedokumentującymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych w postaci zakupu oleju napędowego w ten sposób, że włączył je do dokumentacji rachunkowo-księgowej, czym nierzetelnie prowadził księgi rachunkowe w postaci rejestru zakupu za okres od lutego 2012 roku do grudnia 2014 roku, w wyniku czego naraził na uszczuplenie podatek od towarów i usług w kwocie 278 249,00 zł, oraz naraził na nienależny zwrot podatek od towarów i usług w kwocie 74 919,00 zł, tj. przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 kks w zw. z art. 56 § 1 kks w zb. z art. 76 § 2 kks w zw. z art. 76 § 1 kks w zb. z art. 61 § 1 kks w zb. z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks w zw. z art. 7 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt3 kks

II. złożył w dniu 15 kwietnia 2014 roku do Urzędu Skarbowego w P. zeznanie podatkowe PIT- 36L za 2013 rok dotyczące prowadzonej pod nazwą (...) M. B., ul. (...), (...)-(...) P., NIP (...) działalności gospodarczej, w którym podał nieprawdę, odnośnie wysokości zobowiązania podatkowego, poprzez posłużenie się 55 fakturami VAT:

- wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)):

1. (...) z dnia 30.06.2013r.

2. (...) z dnia 30.06.2013r.

3. (...) z dnia 30.06.2013r.

4. (...) z dnia 30.06.2013r.

5. (...) z dnia 30.06.2013r.

6. (...) z dnia 30.06.2013r.

7. (...) z dnia 31.07.2013r.

8.	(...) z dnia	31.07.2013r.
9.	(...) z dnia	31.07.2013r.
10.	(...) z dnia	31.07.2013r.
11.	(...) z dnia	31.07.2013r.
12.	(...) z dnia	31.08.2013r.
13.	(...) z dnia	31.08.2013r.
14.	(...) z dnia	31.08.2013r.
15.	(...) z dnia	30.09.2013r.
16.	(...) z dnia	30.09.2013r.
17.	(...) z dnia	30.09.2013r.
18.	(...) z dnia	30.09.2013r.
19.	(...) z dnia	31.10.2013r.
20.	ll/ (...) z dnia	31.10.2013r.
21.	(...) z dnia	31.10.2013r.
22.	(...) z dnia	31.10.2013r.
23.	1/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
24.	6/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
25.	12/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
26.	(...) z dnia	30.11.2013r.
27.	25/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
28.	(...) z dnia	31.12.2013r.
29.	(...) z dnia	31.12.2013r.
30.	(...) z dnia	31.12.2013r.
31.	(...) z dnia	31.12.2013r.
32.	(...) z dnia	31.12.2013r.

- wystawionymi przez (...) S.A., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)), Stacja Paliw (...), (...)-(...) D., ul. (...) oraz inne podmioty:

1.	(...) z dnia	31.01.2013r.
2.	(...) z dnia	31.01.2013r.
3.	(...) z dnia	28.02.2013r.
4.	(...) z dnia	31.03.2013r.
5.	(...) z dnia	30.04.2013r.
6.	(...) z dnia	31.05.2013r.
7.	(...) z dnia	30.06.2013r.
8.	(...) z dnia	31.07.2013r.
9.	(...) z dnia	31.08.2013r.
10.	(...) z dnia	30.09.2013r.
11.	(...) z dnia	31.10.2013r.
12.	(...) z dnia	30.11.2013r.
13.	(...) z dnia	31.12.2013r.
14.	(...) z dnia	30.01.2013r.
15.	(...) z dnia	09.02.2013r.
16.	(...) z dnia	06.03.2013r.
17.	(...) z dnia	21.06.2013r.
18.	FI (...) z dnia	02.07.2013r.
19.	(...) z dnia	03.07.2013r.

20.

(...) z dnia

20. (...) z dnia 14.08.2013r.

21. (...) z dnia 05.09.2013r.

22. (...) z dnia 27.12.2013r.

które nie dokumentowały rzeczywistego zdarzenia gospodarczego w postaci zakupu oleju napędowego, przez co nierzetelnie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz naraził na uszczuplenie podatek dochodowy od osób fizycznych za 2013 rok w wysokości 91 829,00 zł, co stanowi małą wartość, tj. przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 kks w zw. z art. 56 § 1 kks w zb. z art. 61 § 1 kks w zb. z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 7 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 3 kks

-: II. złożył w dniu 27 kwietnia 2015 roku do Urzędu Skarbowego w P. zeznanie podatkowe PIT-36L za 2014 rok dotyczące prowadzonej pod nazwą (...) M. B., ul. (...), (...)-(...) P., NIP (...) działalności gospodarczej, w którym podał nieprawdę, odnośnie wysokości zobowiązania podatkowego, poprzez posłużenie się 47 fakturami VAT:
-: wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)):

1.	(...) z dnia	31.01.2014r.
2.	(...) z dnia	31.01.2014r.
3.	(...)zdnia	31.01.2014r.
4.	(...) z dnia	31.01.2014r.
5.	(...) z dnia	31.01.2014r.
6.	l/ (...) z dnia	28.02.2014r.
7.	(...) z dnia	28.02.2014r.
8.	(...) z dnia	28.02.2014r.
9.	(...) z dnia	28.02.2014r.
10.	(...) z dnia	28.02.2014r.
11.	l/ (...) z dnia	31.03.2014r.
12.	(...) z dnia	31.03.2014r.
13.	(...) z dnia	31.03.2014r.
14.	(...) z dnia	31.03.2014r.
15.	(...) z dnia	31.03.2014r.
16.	(...) z dnia	30.04.2014r.
17.	(...) z dnia	30.04.2014r.
18.	(...) z dnia	30.04.2014r.
19.	(...) z dnia	30.04.2014r.

-: wystawionymi przez (...) S.A., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)), Stacja Paliw (...), (...)-(...) D., ul. (...) oraz inne podmioty:

1. (...) z dnia 31.01.2014r.

2. (...) z dnia 28.02.2014r.

3. (...) z dnia 31.03.2014r.

4. (...) z dnia 30.04.2014r.

5. (...) z dnia 31.05.2014r.

6. (...) z dnia 27.06.2014r.

7. (...) z dnia 27.06.2014r.

8. 9.	(...) z dnia (...) z dnia	30.06.2014r. 31.07.2014r.
10.	(...) z dnia	31.07.2014r.
11.	(...) z dnia	31.07.2014r.
12.	(...) z dnia	31.08.2014r.
13.	(...) z dnia	31.08.2014r.
14.	(...) z dnia	31.08.2014r.
15.	(...) z dnia	30.09.2014r.
16.	(...) z dnia	30.09.2014r.
17.	(...) z dnia	30.09.2014r.
18.	(...) z dnia	31.10.2014r.
19.	(...) z dnia	31.10.2014r.
20.	(...) z dnia	31.10.2014r.
21.	(...) z dnia	30.11.2014r.
22.	(...) z dnia	30.11.2014r.
23.	(...) z dnia	30.11.2014r.
24.	(...) z dnia	30.12.2014r.
25.	(...) z dnia	30.12.2014r.
26.	(...) z dnia	31.12.2014r.
27.	(...) z dnia	27.07.2014r.
28.	(...)zdnia	04.10.2014r.
które	nie dokumentowały rzeczywistego zdarzenia gospodarczego w postaci zakupu oleju

napędowego, czym nierzetelnie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz naraził na uszczuplenie podatek dochodowy od osób fizycznych za 2014 rok w wysokości 141 805,00 zł oraz naraził na nienależny zwrot podatek dochodowy od osób fizycznych za 2014 rok w wysokości

15 983,00 zł, tj. przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 kks w zw. z art. 56 § 1 kks w zb. z art. 76 § 2 kks w zw. z art. 76 § 1 kks w zb. z art. 61 § 1 kks w zb. z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 7 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 3 kks.

I.oskarżonego M. B. uznaje winnym dokonania zarzucanych mu czynów wyczerpujących w pkt I i III dyspozycję art. 56 § 2 kks w zw. z art. 56 § 1 kks w zb. z art. 76 § 2 kks w zw. z art. 76 § 1 kks w zb. z art. 61 § 1 kks w zb. z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks w zw. z art. 7 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 3 kks, przyjmując, iż czyny te stanowią ciąg przestępstw, w pkt II dyspozycję art. 56 § 2 kks w zw. z art. 56 § 1 kks w zb. z art. 61 § 1 kks w zw. z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 7 § 1 kks i za to:

II.za czyny z pkt I i III na podstawie art. 56 § 2 kks w z art. 7§ 2 kks w zw. z art. 37§ 1 pkt 3 kks w zw. z art. 38 § 1 pkt 2 kks wymierza mu karę roku pozbawienia wolności, karę grzywny w liczbie 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 (stu) złotych; na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby; na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego do informowania kuratora o przebiegu okresu próby raz na kwartał na piśmie ;

III. za czyn z pkt II na podstawie art. 56 § 2 kks w zw. z art. 7 § 2 kks wymierza mu karę grzywny w liczbie 250 ( dwustu pięćdziesięciu ) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 ( stu) złotych;

IV.na podstawie art. 39 § 1 kks , art. 40 § 1 kks łączy orzeczone kary grzywny i jako łączną wymierza mu karę w liczbie 300 (trzystu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 (sto) złotych;

V. zwalnia oskarżonego od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 15/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

M. B.

I.w okresie od 27 grudnia 2012 roku do 22 stycznia 2015 roku w P., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu oraz w wykonaniu tego samego zamiaru podał nieprawdę w złożonych do Urzędu Skarbowego w P. deklaracjach VAT-7 za miesiące: listopad 2012 roku - kwiecień 2013 roku, czerwiec 2013 roku - marzec 2014 roku, czerwiec 2014 roku, wrzesień 2014 roku, listopad, grudzień 2014 roku podmiotu gospodarczego (...) M. B., ul. (...), (...)-(...) P., NIP (...) na skutek posłużenia się 101 fakturami:

1.	(...) z dnia	30.06.2013r.
2.	(...) z dnia	30.06.2013r.
3.	(...) z dnia	30.06.2013r.
4.	(...) z dnia	30.06.2013r.
5.	(...) z dnia	30.06.2013r.
6.	(...) z dnia	30.06.2013r.
7.	(...) z dnia	31.07.2013r.
8.	(...) z dnia	31.07.2013r.
9.	(...) z dnia	31.07.2013r.
10.	(...) z dnia	31.07.2013r.
11.	(...) z dnia	31.07.2013r.
12.	(...) z dnia	31.08.2013r.
13.	(...) z dnia	31.08.2013r.
14.	(...) z dnia	31.08.2013r.
15.	(...) z dnia	30.09.2013r.
16.	(...) z dnia	30.09.2013r.
17.	(...) z dnia	30.09.2013r.
18.	(...) z dnia	30.09.2013r.
19.	5/P/l (...) z dnia	31.10.2013r.
20.	ll/ (...) z dnia	31.10.2013r.
21.	(...) z dnia	31.10.2013r.
22.	(...) z dnia	31.10.2013r.
23.	1/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
24.	6/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
25.	12/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
26.	17/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
27.	25/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
28.	(...) z dnia	31.12.2013r.
29.	(...) z dnia	31.12.2013r.
30.	(...) z dnia	31.12.2013r.
31.	(...) z dnia	31.12.2013r.
32.	(...) z dnia	31.12.2013r.
33.	(...) z dnia	31.01.2014r.
34.	(...) z dnia	31.01.2014r.
35.	(...) z dnia	31.01.2014r.
36.	(...) z dnia	31.01.2014r.

37.	(...) z dnia	31.01.2014r.
38.	l/ (...) z dnia	28.02.2014r.
39.	(...) z dnia	28.02.2014r.
40.	(...) z dnia	28.02.2014r.
41.	(...) z dnia	28.02.2014r.
42.	(...) z dnia	28.02.2014r.
43.	l/ (...) z dnia	31.03.2014r.
44.	(...) z dnia	31.03.2014r.
45.	(...) z dnia	31.03.2014r.
46.	(...) z dnia	31.03.2014r.
47.	(...) z dnia	31.03.2014r.
48.	(...) z dnia	30.04.2014r.
49.	(...) z dnia	30.04.2014r.
50.	(...) z dnia	30.04.2014r.
51.	(...) z dnia	30.04.2014r.

- wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)):

1.	(...) z dnia	29.02.2012r.
2.	(...) z dnia	31.03.2012r.
3.	(...) z dnia	30.04.2012r.
4.	(...) z dnia	31.05.2012r.
5.	(...) z dnia	30.06.2012r.
6.	(...) z dnia	31.07.2012r.
7.	(...) z dnia	31.08.2012r.
8.	(...) z dnia	30.09.2012r.
9.	(...) z dnia	31.10.2012r.
10.	(...) z dnia	30.11.2012r.
11.	(...) z dnia	31.12.2012r.
12.	(...) z dnia	31.01.2013r.
13.	(...) z dnia	31.01.2013r.
14.	(...) z dnia	28.02.2013r.
15.	(...) z dnia	31.03.2013r.
16.	(...) z dnia	30.04.2013r.
17.	(...) z dnia	31.05.2013r.
18.	(...) z dnia	30.06.2013r.
19.	(...) z dnia	31.07.2013r.
20.	(...) z dnia	31.08.2013r.
21.	(...) z dnia	30.09.2013r.
22.	(...) z dnia	31.10.2013r.
23.	(...) z dnia	30.11.2013r.
24.	(...) z dnia	31.12.2013r.
25.	(...) z dnia	31.01.2014r.
26.	(...) z dnia	28.02.2014r.
27.	(...) z dnia	31.03.2014r.
28.	(...) z dnia	30.04.2014r.

32. (...) z dnia 31.05.2014r.

33. (...) z dnia 27.06.2014r.

34. (...) z dnia 27.06.2014r.

35. (...) z dnia 30.06.2014r.

36. (...) z dnia 31.07.2014r.

37. (...) z dnia 31.07.2014r.

38. (...) z dnia 31.07.2014r.

39. (...) z dnia 31.98.2014r.

40. (...) z dnia 31.08.2014r.

41. (...) z dnia 31.08.2014r.

42. (...) z dnia 30.09.2014r.

43. (...) z dnia 30.09.2014r.

44. (...) z dnia 30.09.2014r.

45. (...) z dnia 31.10.2014r.

46. (...) z dnia 31.10.2014r.

47. (...) z dnia 31.10.2014r.

48. (...) z dnia 30.11.2014r.

49. (...) z dnia 30.11.2014r.

50. (...) z dnia 30.11.2014r.

51. (...) z dnia 30.12.2014r.

52. (...) z dnia 30.12.2014r.

53. (...) z dnia 31.12.2014r.

- wystawionymi przez (...) S.A., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP: (...)), Stacja Paliw (...)-(...) D., ul. (...) i (...)-(...) K., ul. (...):

niedokumentującymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych w postaci zakupu oleju napędowego w ten sposób, że włączył je do dokumentacji rachunkowo-księgowej, czym nierzetelnie prowadził księgi rachunkowe w postaci rejestru zakupu za okres od lutego 2012 roku do grudnia 2014 roku, w wyniku czego naraził na uszczuplenie podatek od towarów i usług w kwocie 278 249,00 zł, oraz naraził na nienależny zwrot podatek od towarów i usług w kwocie 74 919,00 zł, tj. przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 kks w zw. z art. 56 § 1 kks w zb. z art. 76 § 2 kks w zw. z art. 76 § 1 kks w zb. z art. 61 § 1 kks w zw. z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks w zw. z art. 7 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt3 kks

II.złożył w dniu 15 kwietnia 2014 roku do Urzędu Skarbowego w P. zeznanie podatkowe PIT- 36L za 2013 rok dotyczące prowadzonej pod nazwą (...) M. B., ul. (...), (...)-(...) P., NIP (...) działalności gospodarczej, w którym podał nieprawdę, odnośnie wysokości zobowiązania podatkowego, poprzez posłużenie się 55 fakturami VAT:

1. (...) z dnia 30.06.2013r.

2. (...) z dnia 30.06.2013r.

8. (...) z dnia 30.06.2013r.

9. (...) z dnia 30.06.2013r.

10. (...) z dnia 30.06.2013r.

11. (...) z dnia 30.06.2013r.

12. (...) z dnia 31.07.2013r.

8.	(...) z dnia	31.07.2013r.
9.	(...) z dnia	31.07.2013r.
10.	(...) z dnia	31.07.2013r.
11.	(...) z dnia	31.07.2013r.
12.	(...) z dnia	31.08.2013r.
13.	(...) z dnia	31.08.2013r.
14.	(...) z dnia	31.08.2013r.
15.	(...) z dnia	30.09.2013r.
16.	(...) z dnia	30.09.2013r.
17.	(...) z dnia	30.09.2013r.
18.	(...) z dnia	30.09.2013r.
19.	(...) z dnia	31.10.2013r.
20.	ll/ (...) z dnia	31.10.2013r.
21.	(...) z dnia	31.10.2013r.
22.	(...) z dnia	31.10.2013r.
23.	1/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
24.	6/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
25.	12/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
26.	(...) z dnia	30.11.2013r.
27.	25/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
28.	(...) z dnia	31.12.2013r.
29.	(...) z dnia	31.12.2013r.
30.	(...) z dnia	31.12.2013r.
31.	(...) z dnia	31.12.2013r.
32.	(...) z dnia	31.12.2013r.

- wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)):

1.	(...) z dnia	31.01.2013r.
2.	(...) z dnia	31.01.2013r.
3.	(...) z dnia	28.02.2013r.
4.	(...) z dnia	31.03.2013r.
5.	(...) z dnia	30.04.2013r.
6.	(...) z dnia	31.05.2013r.
7.	(...) z dnia	30.06.2013r.
8.	(...) z dnia	31.07.2013r.
9.	(...) z dnia	31.08.2013r.
10.	(...) z dnia	30.09.2013r.
11.	(...) z dnia	31.10.2013r.
12.	(...) z dnia	30.11.2013r.
13.	(...) z dnia	31.12.2013r.
14.	(...) z dnia	30.01.2013r.
15.	(...) z dnia	09.02.2013r.
16.	(...) z dnia	06.03.2013r.
17.	(...) z dnia	21.06.2013r.
18.	FI (...) z dnia	02.07.2013r.
19.	(...) z dnia	03.07.2013r.

23.

(...) z dnia

24. (...) z dnia 14.08.2013r.

25. (...) z dnia 05.09.2013r.

26. (...) z dnia 27.12.2013r.

-wystawionymi przez (...) S.A., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)), Stacja Paliw (...), (...)-(...) D., ul. (...) oraz inne podmioty:

III.złożył w dniu 27 kwietnia 2015 roku do Urzędu Skarbowego w P. zeznanie podatkowe PIT-36L za 2014 rok dotyczące prowadzonej pod nazwą (...) M. B., ul. (...), (...)-(...) P., NIP (...) działalności gospodarczej, w którym podał nieprawdę, odnośnie wysokości zobowiązania podatkowego, poprzez posłużenie się 47 fakturami VAT:

1.	(...) z dnia	31.01.2014r.
2.	(...) z dnia	31.01.2014r.
3.	(...)zdnia	31.01.2014r.
4.	(...) z dnia	31.01.2014r.
5.	(...) z dnia	31.01.2014r.
6.	l/ (...) z dnia	28.02.2014r.
7.	(...) z dnia	28.02.2014r.
8.	(...) z dnia	28.02.2014r.
9.	(...) z dnia	28.02.2014r.
10.	(...) z dnia	28.02.2014r.
11.	l/ (...) z dnia	31.03.2014r.
12.	(...) z dnia	31.03.2014r.
13.	(...) z dnia	31.03.2014r.
14.	(...) z dnia	31.03.2014r.
15.	(...) z dnia	31.03.2014r.
16.	(...) z dnia	30.04.2014r.
17.	(...) z dnia	30.04.2014r.
18.	(...) z dnia	30.04.2014r.
19.	(...) z dnia	30.04.2014r.

-wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)):

1. (...) z dnia 31.01.2014r.

2. (...) z dnia 28.02.2014r.

3. (...) z dnia 31.03.2014r.

4. (...) z dnia 30.04.2014r.

5. (...) z dnia 31.05.2014r.

6. (...) z dnia 27.06.2014r.

7. (...) z dnia 27.06.2014r.

8. (...) z dnia 30.06.2014r.

9. (...) z dnia 31.07.2014r.

10. (...) z dnia 31.07.2014r.

11. (...) z dnia 31.07.2014r.

12. (...) z dnia 31.08.2014r.

13. (...) z dnia 31.08.2014r.

14. (...) z dnia 31.08.2014r.

15. (...) z dnia 30.09.2014r.

16. (...) z dnia 30.092.2014r.

17. (...) z dnia 30.09.2014r.

18. (...) z dnia 31.10.2014r.

19. (...) z dnia 31.10.2014r.

20. (...) z dnia 31.10.2014r.

21. (...) z dnia 30.11.2014r.

22. (...) z dnia 30.11.2014r.

23. (...) z dnia 30.11.2014r.

24. (...) z dnia 30.12.2014r.

25. (...) z dnia 30.12.2014r.

26. (...) z dnia 31.12.2014r.

27. (...) z dnia 27.07.2014r.

28. (...) z dnia 04.10.2014r.

-wystawionymi przez (...) S.A., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)), Stacja Paliw (...), (...)-(...) D., ul. (...) oraz inne podmioty:

które nie dokumentowały rzeczywistego zdarzenia gospodarczego w postaci zakupu oleju napędowego, czym nierzetelnie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz naraził na uszczuplenie podatek dochodowy od osób fizycznych za 2014 rok w wysokości 141 805,00 zł oraz naraził na nienależny zwrot podatek dochodowy od osób fizycznych za 2014 rok w wysokości 15 983,00 zł, tj. przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 kks w zw. z art. 56 § 1 kks w zb. z art. 76 § 2 kks w zw. z art. 76 § 1 kks w zb. z art. 61 § 1 kks w zb. z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 7 § 1 kks w zw

8. 9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
24.
25.
26.
27.
28.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony M. B. prowadził od 2007r. działalność gospodarczą pod nazwą (...) M. B., ul. (...), (...)-(...) P., NIP (...), która polegała na drogowym transporcie towarów oraz usługach montażu regałów wysokościowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej oskarżony korzystał z ciągników siodłowych, które były wykorzystywane dla wykonywania transportu drogowego, które były tankowane przez pracowników na stacjach paliw (...) Sp. z o.o. oraz PKN (...) w D. i K. D..

Przeprowadzone kontrole podatkowe w zakresie podatku VAT oraz dochodowego od osób fizycznych potwierdziły nieprawidłowości w zakresie transakcji zakupu oleju napędowego od (...) Sp. z o.o. oraz od PKN (...) w K. D. i D. przez (...) M. M. B.. W związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami w zakresie rozliczeń podatków wydane zostały decyzje określające kwoty podatku VAT oraz podatku dochodowego od osób fizycznych podlegającemu zwrotowi Urzędowi Skarbowemu w P.. Nieprawidłowości te polegały na zawyżaniu podatku naliczonego VAT oraz koszty uzyskania z tytułu wykonywanych transakcji zakupu oleju napędowego od ww. ciągników siodłowych.

Oskarżony w okresie od 27 grudnia 2012 roku do 22 stycznia 2015 roku w P., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu oraz w wykonaniu tego samego zamiaru podał nieprawdę w złożonych do Urzędu Skarbowego w P. deklaracjach VAT-7 za miesiące: listopad 2012 roku - kwiecień 2013 roku, czerwiec 2013 roku - marzec 2014 roku, czerwiec 2014 roku, wrzesień 2014 roku, listopad, grudzień 2014 roku na skutek posłużenia się 101 fakturami, wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)), wystawionymi przez (...) S.A., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP: (...)), Stacja Paliw (...)-(...) D., ul. (...) i (...)-(...) K., ul. (...),niedokumentującymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych w postaci zakupu oleju napędowego w ten sposób, że włączył je do dokumentacji rachunkowo-księgowej, czym nierzetelnie prowadził księgi rachunkowe w postaci rejestru zakupu za okres od lutego 2012 roku do grudnia 2014 roku, w wyniku czego naraził na uszczuplenie podatek od towarów i usług w kwocie 278 249,00 zł, oraz naraził na nienależny zwrot podatek od towarów i usług w kwocie 74 919,00 zł. Następnie złożył w dniu 15 kwietnia 2014 roku do Urzędu Skarbowego w P. zeznanie podatkowe PIT- 36L za 2013 rok dotyczące prowadzonej pod nazwą (...) M. B., ul. (...), (...)-(...) P., NIP (...) działalności gospodarczej, w którym podał nieprawdę, odnośnie wysokości zobowiązania podatkowego, poprzez posłużenie się 55 fakturami VAT, wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)):-wystawionymi przez (...) S.A., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)), Stacja Paliw (...), (...)-(...) D., ul. (...) oraz inne podmioty, które nie dokumentowały rzeczywistego zdarzenia gospodarczego w postaci zakupu oleju napędowego, przez co nierzetelnie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz naraził na uszczuplenie podatek dochodowy od osób fizycznych za 2013 rok w wysokości 91 829,00 zł. Następnie w dniu 27 kwietnia 2015 roku oskarżony złożył do Urzędu Skarbowego w P. zeznanie podatkowe PIT-36L za 2014 rok dotyczące prowadzonej pod nazwą (...) M. B., ul. (...), (...)-(...) P., NIP (...) działalności gospodarczej, w którym podał nieprawdę, odnośnie wysokości zobowiązania podatkowego, poprzez posłużenie się 47 fakturami VAT,wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)),przez (...) S.A., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)), Stacja Paliw (...), (...)-(...) D., ul. (...) oraz inne podmioty, które nie dokumentowały rzeczywistego zdarzenia gospodarczego w postaci zakupu oleju napędowego, czym nierzetelnie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz naraził na uszczuplenie podatek dochodowy od osób fizycznych za 2014 rok w wysokości 141 805,00 zł oraz naraził na nienależny zwrot podatek dochodowy od osób fizycznych za 2014 rok w wysokości 15 983,00 zł.

W związku ze stwierdzonym procederem wystawiania faktur, które nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych Prokuratura Okręgowa w Lublinie skierowała akt oskarżenia przeciwko P. K. (1) oraz innym pracownikom (...) Sp. z o.o. o przestępstwo z art. 271 § 3 k.k. oraz art. 62 § 2 k.k. , także przeciwko M. B., do Sadu Okręgowego w Lublinie, które to czy się pod sygn.. akt IV K 338/19.

Wyjaśnienia P. K. (1)

4318v- (...), (...)- (...)

Zeznania świadka K. U.

4280v- (...), (...)- (...)

Zeznania świadków W. zakrockiego, Z. B.

(...)-4350v,4365v-4366v

Zeznania świadka A. W.

(...)-4282v, (...)- (...)

Zeznania świadków G. H., P. P., S. K., P. K. (2), T. K. M. M.( pracownicy oskarżonego )

4264v- (...),965-967, (...)- (...),992-994,4263v- (...),998-999v, (...), 995-997,

Zeznania świadków P. W., P. J., R. G., P. B., M. K. H. P., W. B. ( pracownicy stacji paliw)

4267v-4273v, (...)- (...), (...)- (...),113-115,116-118, (...)- (...), (...)- (...)

Protokoły kontroli podatkowej w zakresie

(...)- (...), (...)- (...)

Odpis aktu oskarżenia Prokuratury Okręgowej w Lublinie w sprawie przeciwko P. G.- K., M. B. i innym skierowany do Sądu Okręgowego w Lublinie w sprawie IV K 338/19

(...)- (...)

Decyzje Naczelnika Urzędu Skarbowego w P.

(...)- (...), (...)- (...), (...)-2760, (...)- (...),2780- (...),2840- (...), (...)-2940, (...)- (...)

Decyzje Dyrektora I. Administracji Skarbowej w L.

(...)-3180, (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...),3250- (...), (...)- (...),3300- (...), (...)- (...), (...)- (...)

Decyzje Dyrektora I. Administracji Skarbowej w L. dotyczące (...) sp. z o.o.

(...)- (...)

Decyzje Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. dotyczące (...) sp.z o.o.

(...)- (...)

Odpisy wyroków WSA w Lublinie

3590- (...), (...)

Zestawienie faktur VAT wystawionych na rzecz (...) M.” M. B. przez PKN (...) w D. i K. D. oraz przez E.

(...)- (...),471-505,512-514,604-744,745-777,936

Protokół zatrzymania rzeczy w postaci faktur od oskarżonego

(...)- (...)

Faktury wraz z paragonami

38-58,97-254,324-437,544- (...)- (...), (...), (...)-2058,2070- (...),

Ewidencja zakupów i sprzedaży (...) M.” M. B.

(...)- (...), (...)- (...)

Zestawienie sprzedaży (...) M.” M. B.

(...)- (...)

Protokoły czynności sprawdzających

17-19,2060-2069,2070- (...)

Deklaracje VAT-7, Pit 36L, zestawienie

(...)-3030, (...)- (...), (...)- (...)

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

M. B.

I.w okresie od 27 grudnia 2012 roku do 22 stycznia 2015 roku w P., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu oraz w wykonaniu tego samego zamiaru podał nieprawdę w złożonych do Urzędu Skarbowego w P. deklaracjach VAT-7 za miesiące: listopad 2012 roku - kwiecień 2013 roku, czerwiec 2013 roku - marzec 2014 roku, czerwiec 2014 roku, wrzesień 2014 roku, listopad, grudzień 2014 roku podmiotu gospodarczego (...) M. B., ul. (...), (...)-(...) P., NIP (...) na skutek posłużenia się 101 fakturami:

1.	(...) z dnia	30.06.2013r.
2.	(...) z dnia	30.06.2013r.
3.	(...) z dnia	30.06.2013r.
4.	(...) z dnia	30.06.2013r.
5.	(...) z dnia	30.06.2013r.
6.	(...) z dnia	30.06.2013r.
7.	(...) z dnia	31.07.2013r.
8.	(...) z dnia	31.07.2013r.
9.	(...) z dnia	31.07.2013r.
10.	(...) z dnia	31.07.2013r.
11.	(...) z dnia	31.07.2013r.
12.	(...) z dnia	31.08.2013r.
13.	(...) z dnia	31.08.2013r.
14.	(...) z dnia	31.08.2013r.
15.	(...) z dnia	30.09.2013r.
16.	(...) z dnia	30.09.2013r.
17.	(...) z dnia	30.09.2013r.
18.	(...) z dnia	30.09.2013r.
19.	5/P/l (...) z dnia	31.10.2013r.
20.	ll/ (...) z dnia	31.10.2013r.
21.	(...) z dnia	31.10.2013r.
22.	(...) z dnia	31.10.2013r.
23.	1/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
24.	6/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
25.	12/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
26.	17/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
27.	25/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
28.	(...) z dnia	31.12.2013r.
29.	(...) z dnia	31.12.2013r.
30.	(...) z dnia	31.12.2013r.
31.	(...) z dnia	31.12.2013r.
32.	(...) z dnia	31.12.2013r.
33.	(...) z dnia	31.01.2014r.
34.	(...) z dnia	31.01.2014r.
35.	(...) z dnia	31.01.2014r.
36.	(...) z dnia	31.01.2014r.

37.	(...) z dnia	31.01.2014r.
38.	l/ (...) z dnia	28.02.2014r.
39.	(...) z dnia	28.02.2014r.
40.	(...) z dnia	28.02.2014r.
41.	(...) z dnia	28.02.2014r.
42.	(...) z dnia	28.02.2014r.
43.	l/ (...) z dnia	31.03.2014r.
44.	(...) z dnia	31.03.2014r.
45.	(...) z dnia	31.03.2014r.
46.	(...) z dnia	31.03.2014r.
47.	(...) z dnia	31.03.2014r.
48.	(...) z dnia	30.04.2014r.
49.	(...) z dnia	30.04.2014r.
50.	(...) z dnia	30.04.2014r.
51.	(...) z dnia	30.04.2014r.

- wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)):

1.	(...) z dnia	29.02.2012r.
2.	(...) z dnia	31.03.2012r.
3.	(...) z dnia	30.04.2012r.
4.	(...) z dnia	31.05.2012r.
5.	(...) z dnia	30.06.2012r.
6.	(...) z dnia	31.07.2012r.
7.	(...) z dnia	31.08.2012r.
8.	(...) z dnia	30.09.2012r.
9.	(...) z dnia	31.10.2012r.
10.	(...) z dnia	30.11.2012r.
11.	(...) z dnia	31.12.2012r.
12.	(...) z dnia	31.01.2013r.
13.	(...) z dnia	31.01.2013r.
14.	(...) z dnia	28.02.2013r.
15.	(...) z dnia	31.03.2013r.
16.	(...) z dnia	30.04.2013r.
17.	(...) z dnia	31.05.2013r.
18.	(...) z dnia	30.06.2013r.
19.	(...) z dnia	31.07.2013r.
20.	(...) z dnia	31.08.2013r.
21.	(...) z dnia	30.09.2013r.
22.	(...) z dnia	31.10.2013r.
23.	(...) z dnia	30.11.2013r.
24.	(...) z dnia	31.12.2013r.
25.	(...) z dnia	31.01.2014r.
26.	(...) z dnia	28.02.2014r.
27.	(...) z dnia	31.03.2014r.
28.	(...) z dnia	30.04.2014r.

54. (...) z dnia 31.05.2014r.

55. (...) z dnia 27.06.2014r.

56. (...) z dnia 27.06.2014r.

57. (...) z dnia 30.06.2014r.

58. (...) z dnia 31.07.2014r.

59. (...) z dnia 31.07.2014r.

60. (...) z dnia 31.07.2014r.

61. (...) z dnia 31.98.2014r.

62. (...) z dnia 31.08.2014r.

63. (...) z dnia 31.08.2014r.

64. (...) z dnia 30.09.2014r.

65. (...) z dnia 30.09.2014r.

66. (...) z dnia 30.09.2014r.

67. (...) z dnia 31.10.2014r.

68. (...) z dnia 31.10.2014r.

69. (...) z dnia 31.10.2014r.

70. (...) z dnia 30.11.2014r.

71. (...) z dnia 30.11.2014r.

72. (...) z dnia 30.11.2014r.

73. (...) z dnia 30.12.2014r.

74. (...) z dnia 30.12.2014r.

75. (...) z dnia 31.12.2014r.

- wystawionymi przez (...) S.A., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP: (...)), Stacja Paliw (...)-(...) D., ul. (...) i (...)-(...) K., ul. (...):

niedokumentującymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych w postaci zakupu oleju napędowego w ten sposób, że włączył je do dokumentacji rachunkowo-księgowej, czym nierzetelnie prowadził księgi rachunkowe w postaci rejestru zakupu za okres od lutego 2012 roku do grudnia 2014 roku, w wyniku czego naraził na uszczuplenie podatek od towarów i usług w kwocie 278 249,00 zł, oraz naraził na nienależny zwrot podatek od towarów i usług w kwocie 74 919,00 zł, tj. przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 kks w zw. z art. 56 § 1 kks w zb. z art. 76 § 2 kks w zw. z art. 76 § 1 kks w zb. z art. 61 § 1 kks w zw. z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks w zw. z art. 7 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt3 kks

1. (...) z dnia 30.06.2013r.

2. (...) z dnia 30.06.2013r.

13. (...) z dnia 30.06.2013r.

14. (...) z dnia 30.06.2013r.

15. (...) z dnia 30.06.2013r.

16. (...) z dnia 30.06.2013r.

17. (...) z dnia 31.07.2013r.

8.	(...) z dnia	31.07.2013r.
9.	(...) z dnia	31.07.2013r.
10.	(...) z dnia	31.07.2013r.
11.	(...) z dnia	31.07.2013r.
12.	(...) z dnia	31.08.2013r.
13.	(...) z dnia	31.08.2013r.
14.	(...) z dnia	31.08.2013r.
15.	(...) z dnia	30.09.2013r.
16.	(...) z dnia	30.09.2013r.
17.	(...) z dnia	30.09.2013r.
18.	(...) z dnia	30.09.2013r.
19.	(...) z dnia	31.10.2013r.
20.	ll/ (...) z dnia	31.10.2013r.
21.	(...) z dnia	31.10.2013r.
22.	(...) z dnia	31.10.2013r.
23.	1/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
24.	6/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
25.	12/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
26.	(...) z dnia	30.11.2013r.
27.	25/P/l (...) z dnia	30.11.2013r.
28.	(...) z dnia	31.12.2013r.
29.	(...) z dnia	31.12.2013r.
30.	(...) z dnia	31.12.2013r.
31.	(...) z dnia	31.12.2013r.
32.	(...) z dnia	31.12.2013r.

- wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)):

1.	(...) z dnia	31.01.2013r.
2.	(...) z dnia	31.01.2013r.
3.	(...) z dnia	28.02.2013r.
4.	(...) z dnia	31.03.2013r.
5.	(...) z dnia	30.04.2013r.
6.	(...) z dnia	31.05.2013r.
7.	(...) z dnia	30.06.2013r.
8.	(...) z dnia	31.07.2013r.
9.	(...) z dnia	31.08.2013r.
10.	(...) z dnia	30.09.2013r.
11.	(...) z dnia	31.10.2013r.
12.	(...) z dnia	30.11.2013r.
13.	(...) z dnia	31.12.2013r.
14.	(...) z dnia	30.01.2013r.
15.	(...) z dnia	09.02.2013r.
16.	(...) z dnia	06.03.2013r.
17.	(...) z dnia	21.06.2013r.
18.	FI (...) z dnia	02.07.2013r.
19.	(...) z dnia	03.07.2013r.

27.

(...) z dnia

28. (...) z dnia 14.08.2013r.

29. (...) z dnia 05.09.2013r.

30. (...) z dnia 27.12.2013r.

-wystawionymi przez (...) S.A., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)), Stacja Paliw (...), (...)-(...) D., ul. (...) oraz inne podmioty:

1.	(...) z dnia	31.01.2014r.
2.	(...) z dnia	31.01.2014r.
3.	(...)zdnia	31.01.2014r.
4.	(...) z dnia	31.01.2014r.
5.	(...) z dnia	31.01.2014r.
6.	l/ (...) z dnia	28.02.2014r.
7.	(...) z dnia	28.02.2014r.
8.	(...) z dnia	28.02.2014r.
9.	(...) z dnia	28.02.2014r.
10.	(...) z dnia	28.02.2014r.
11.	l/ (...) z dnia	31.03.2014r.
12.	(...) z dnia	31.03.2014r.
13.	(...) z dnia	31.03.2014r.
14.	(...) z dnia	31.03.2014r.
15.	(...) z dnia	31.03.2014r.
16.	(...) z dnia	30.04.2014r.
17.	(...) z dnia	30.04.2014r.
18.	(...) z dnia	30.04.2014r.
19.	(...) z dnia	30.04.2014r.

-wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)):

1. (...) z dnia 31.01.2014r.

2. (...) z dnia 28.02.2014r.

3. (...) z dnia 31.03.2014r.

4. (...) z dnia 30.04.2014r.

5. (...) z dnia 31.05.2014r.

6. (...) z dnia 27.06.2014r.

7. (...) z dnia 27.06.2014r.

8. (...) z dnia 30.06.2014r.

9. (...) z dnia 31.07.2014r.

10. (...) z dnia 31.07.2014r.

11. (...) z dnia 31.07.2014r.

12. (...) z dnia 31.08.2014r.

13. (...) z dnia 31.08.2014r.

14. (...) z dnia 31.08.2014r.

15. (...) z dnia 30.09.2014r.

16. (...) z dnia 30.092.2014r.

17. (...) z dnia 30.09.2014r.

18. (...) z dnia 31.10.2014r.

19. (...) z dnia 31.10.2014r.

20. (...) z dnia 31.10.2014r.

21. (...) z dnia 30.11.2014r.

22. (...) z dnia 30.11.2014r.

23. (...) z dnia 30.11.2014r.

24. (...) z dnia 30.12.2014r.

25. (...) z dnia 30.12.2014r.

26. (...) z dnia 31.12.2014r.

27. (...) z dnia 27.07.2014r.

28. (...) z dnia 04.10.2014r.

-wystawionymi przez (...) S.A., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)), Stacja Paliw (...), (...)-(...) D., ul. (...) oraz inne podmioty:

10.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Twierdzenie oskarżonego, iż nie popełnił zarzucanych mu czynów, gdyż zakwestionowane faktury VAT, odzwierciadlają rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, biosem wykonywał usługi transportowe, a paliwo do pojazdów ( ciągników siodłowych, będących na wyposażeniu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w postaci (...) M. M. B. , było kupowane na podstawie paragonów, które na koniec miesiąca były dostarczane do stacji paliw i były wystawiane zbiorcze faktury na podstawie tych paragonów.

Wyjaśnienia oskarżonego

(...)- (...), (...),87-89, (...)-3950, (...)-3960

2. OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia P. K. (1)

Wiarygodne były wyjaśniania P. K. (1), kierownika stacji paliw Bp (...) w latach 2005 do 2014 w zakresie w jakim opisała proceder wystawiania faktur VAT z paragonów, które były zbierane przez pracowników stacji, które były pozastawiane tam przez klientów, które były drukowana e w jednym egzemplarzu a zapisywane w ukrytym folderze, miały określoną numeracje , X ( numer faktury) ,/P/miesiąc, rok. Faktury te nie odzwierciedlały w całości stanu faktycznego, bowiem transakcje , które opisywały nie miały miejsca w rzeczywistości, faktury dla firmy (...) montaże M. B., były wystawiane na koniec miesiąca i nie były przekazywane do księgowości. Faktury były wystawione na komputerze innym, gdyż system komputerowy stacji nie pozwalał na wystawienie faktur do zbiorczych paragonów po siódmym dniu następnego miesiąca.

Wyjaśnienia te Sąd ocenił były logiczne i rzeczowe to brak jest podstaw do ich kwestionowania. Zwrócić należy uwagę, iż one korespondują z obiektywnym materiałem dowodowym w postaci dokumentów, będących postawą ustaleń faktycznych w sprawie, w szczególności z treścią protokołów kontroli podatkowej, a konsekwencji decyzji wydanych przez organy podatkowe. Nie ma podstaw do kwestionowania podawanych przez ww. okoliczności także z tego powodu, iż pochodziły one z wyjaśniań ww. złożonych w sprawie zakończonej aktem oskarżenia Prokuratury Okręgowej w Lublinie przeciwko P. K. (1) i innym pracownikom E. o przestępstwo z art. 271 § 3 k.k. a także M. B. o przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. i innym, gdyż są one zgodne z poczynionymi ustaleniami faktycznymi.

Zeznania świadka A. W.

Potwierdzenie okoliczności przedstawionych przez kierownika stacji E. P. K. (1) znajdujemy w zeznaniach zastępcy kierowania ww., który dowiedział się o procederze prowadzonym przez P. K. (1) się w związku z wszczęciem kontroli podatkowej przez urząd skarbowy. Zeznania te w pełni korespondowały z poczynionymi ustaleniami, dlatego nie ma podstaw do ich kwestionowania, zwłaszcza że świadek w żaden sposób nie był uwikłany w prowadzony przez P. K. (1) proceder wystawiania faktur, które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

Zeznania świadków W. Z., Z. B.

Za wiarygodne uznano zeznania W. Z., Z. B., pracowników urzędu skarbowego którzy zeznawali na okoliczności dotyczące kontroli podatkowych przeprowadzonych w podmiocie gospodarczym prowadzonym przez oskarżonego w zakresie podatku VAT oraz dochodowego od osób fizycznych i stwierdzonych w toku kontroli nieprawidłowości, które szczegółowo zostały opisane w protokołach kontroli. Zeznania ww. świadków były logiczne i rzeczowe to brak jest podstaw do ich kwestionowania. Zwrócić należy uwagę, iż zeznania te korespondują z obiektywnym materiałem dowodowym w postaci dokumentów, będących postawą ustaleń faktycznych w sprawie, wymienionym wyżej, w szczególności w protokołach kontroli podatkowych prowadzonych w M. M. M. B., ale także wystawców zbiorczych faktur przez (...) Sp. z o.o. oraz PKN (...). To powoduje, iż nie ma podstaw do odrzucenia zeznań świadków.

Zeznania świadka K. U.

Za wiarygodne uznano zeznania świadka K. U., prezesa zarządu (...) Sp. z o.o. , z których wynikało, iż 62 faktury, które zostały wystawione przez P. K. (1) , nie odzwierciadlają rzeczywistego obrotu gospodarczego, gdyż dane zawarte w tych fakturach ,są fałszywe a transakcje pomiędzy stronami tam wskazanymi nie miały miejsca a co istotne faktury posiadają inny format, inną numerację, i nie zostały wystawione przez system komputerowy obsługujący spółkę (...), w pamięci elektronicznej kas fiskalnych nie ma faktur wystawionych na podmiot gospodarczy prowadzony przez oskarżonego w okresie lipiec 2011r., kwiecień – grudzień 2013r., styczeń – kwiecień 2014r., nie było także dokumentów księgowych potwierdzających sprzedaż.

Zeznania ww. świadka były logiczne i rzeczowe więc nie ma podstaw do ich kwestionowania, tym bardziej, iż okoliczności podane przez świadka nie zostały w żaden sposób podważone, a co istotne korespondują one w pełni z okolicznościami przedstawionymi przez P. K. (1). Ponadto w toku kontroli podatkowej potwierdzono, iż w dokumentacji (...) spółki (...), nie ma 62 faktur, które były w posiadaniu podmiotu gospodarczego prowadzonego przez oskarżonego. Nie bez znaczenia jest także to, iż proceder prowadzony przez P. K. (1) odbywał się poza wiedzą świadka K. U., który po powzięciu wiedzy o powyższym złożył stosowne zawiadamiania o podejrzeniu popełnieniu przestępstwa do organów ścigania, a także powiadomił o tym fakcie samego oskarżonego, żądając od niego usunięcia ich z obrotu gospodarczego, albowiem zdarzania gospodarcze , które opisywały nie miały miejsca w rzeczywistości, a faktury zostały w sposób nieuprawniony wystawione przez P. K. (1).

Zeznania świadków P. W., P. J., R. G., P. B., M. K. H. P., W. B. ( pracownicy stacji paliw (...))

Wiarygodne były zeznania świdraków zakresie jakim potwierdzali, iż wystawiali im okazywane faktury(objęte niniejszym postępowaniem) , na podstawie dołączonych do nich paragonów, co nie było weryfikowane skąd te paragony pochodziły i do jakich pojazdów paliwa było tankowe, gdyż numery rejestracyjne pojazdów na fakturach, były wpisywane na podstawie oświadczeń, osoby która przyniosła paragony, które były podstaw wypisywania faktur zbiorczych. Zeznania te były rzeczowe i logiczne, a ponadto nawzajem ze sobą korespondowały, dlatego Sąd nie znalazł podstaw do ich podważenia.

Zeznania świadków G. H., P. P., M. M., S. K., P. K. (2), T. K. ( pracownicy oskarżonego, kierowcy )

Wiarygodne były zeznania ww. świadków zakresie w jakim wskazywali, iż za tankowanie paliwa do pojazdów należących do podmiotu gospodarczego prowadzonego przez oskarżonego (...) M. M. B. płacili zawsze gotówką na stacjach paliw (...) w K. D. i D., nie używali kart płatniczych praz kart lojalnościowych V.. Podali także, iż nie tankowali pojazdów, częściej niż jeden raz dziennie, nie tankowali małych ilości paliwa, ale od kilkudziesięciu do kilkuset litrów, nie odbierali faktur zbiorczych za paliwo.

Zeznania te były rzeczowe i logiczne, a ponadto nawzajem ze sobą korespondowały, dlatego Sąd nie znalazł podstaw do ich podważenia.

Dowody z dokumentów będące podstawą ustaleń faktycznych w sprawie

Sąd w całej rozciągłości uznał za miarodajne dla poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie treści wypływające ze zgromadzonych dokumentów. Całość dokumentacji, jaka została zebrana w sprawie, nie była kwestionowana, sporządzona przez uprawnione osoby, działające w ramach przysługujących im kompetencji, dawała podstawę, do przyjęcia jej, za miarodajną, w procesie ustalania stanu faktycznego.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, który zaprzeczał aby dopuścił się zarzucanych mu czynów, gdyż zakwestionowane faktury VAT, odzwierciadlają rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, biosem wykonywał usługi transportowe, a paliwo do pojazdów ( ciągników siodłowych, będących na wyposażeniu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w postaci (...) M. M. B. , było kupowane na podstawie paragonów, które na koniec miesiąca były dostarczana do stacji paliw i były wystawiane zbiorcze faktury na podstawie tych paragonów. W ocenie Sądu są one negacją zaistniałych faktów, nie popartą żadnym materiałem dowodowym. Wyjaśnienia oskarżonego stoją w sprzeczności z wyjaśnieniami P. K. (1), zeznaniami K. U. a także zeznaniami pozostałych świadków, które z nimi korelują, także dowodami z dokumentów ( protokoły kontroli podatkowych, decyzje organów podatkowych ) , które z nimi korespondują a które były podstawą ustaleń faktycznych w sprawie, które to dowody Sąd obdarzył wiarą.

Wbrew temu co twierdzi oskarżony z materiału dowodowego , będącego podstaw ustaleń faktycznych w sprawie, wynika, iż treść faktur zbiorczych wystawianych przez (...) Sp. z o.o. na podstawie paragonów, w które w znacznej części potwierdzały nabycie niewielkich jak na ciągniki siodłowe ilości paliwa, a co istotne tankownie pojazdów miało miejsce po kilka razy rzazy w ciągu dnia, co pozostaje w sprzeczności z charakterem działalności prowadzonej przez oskarżonego, a przede wszystkim rodzajem pojazdów do których było ono tankowane, które nie były pojazdami osobowymi. Także sposób płatności na zakup paliwa na tych paragonach wskazywał na płatność kartą, tymczasem kierowcy zatrudnieni u oskarżonego wskazywali na płatność za paliwo jedynie gotówką, zresztą zakwestionowane faktury na to wskazywały, ponadto paragony, na podstawie których wystawiane były zbiorcze faktury, potwierdzają także zakup artykułów spożywczych a nadto oskarżony nie miał karty P., gdyż na to wskazuje informacja od właściciel programu, tymczasem paragony, które były podstawą wystawianych zbiorczych faktur, wskazywały na różne numery tych kart. Podobne wnioski wynikają z analizy faktur zbiorczych wystawionych przez stacje paliw (...) w D. i K. D., gdyż tankowanie dużych pojazdów, używanych przez oskarżonego w prowadzonej działalności gospodarczej, odbywało się wiele razy w ciągu jednego dnia, w małych ilościach, co biorąc pod uwagę charakter pojazdów i ich rodzaj, nie może polegać na prawdzie, ponadto tankowania dotyczyły tylko określonych pojazdów, z numerami rejestracyjnymi, które się powtarzały (głównie mowa o dwóch pojazdach) na stacji paliw w D., natomiast na stacji paliw w K. D. także dwóch, w kwestionowanych okresach. Tymczasem oskarżony wykorzystywał w działalności kilkanaście takich pojazdów, co biorąc pod uwagę charakter działalności, transport drogowy towarów nie może się ostać, chociażby w świetle doświadczenia życiowego. Tak jakby pojazdy wykorzystywane w działalności gospodarczej oskarżonego poruszały się i tankowały tylko na ww. stacjach paliw, położonych od sobie w bliskiej odległości (P., D., K. D.), co oczywiście jest nieracjonalne, a przede wszystkim nie polega na prawdzie. Tym bardziej, ze jeżeli chodzi o stacje paliw w K. D. to jest tam zakaz wjazdu dla pojazdów ciężarowych, tymczasem na terenie miejscowości B., należącym do Gminy K. D. nie udostępniono na podstawie umowy ww. nieruchomości do parkowania pojazdów oskarżonego, nie użytkowano tego terenu w tym celu także bezumownie i zgody właściciela gruntu, wbrew temu na co wskazywano (k. 1037). Także płatność kartą płatniczą wynikająca z zakwestionowanych paragonów przeczy prawdziwości zdarzeń gospodarczych, których dotyczy niniejsze postępowanie, gdyż nie wynika to wyciągów bankowych prowadzonych dla oskarżonego, a ponadto numery kart V., są inne niż te , które były wydane dla oskarżonego. Dlatego też nie można zgodzić się z stwierdzeniem oskarżonego, iż zabezpieczone faktury, dokumentują faktyczne zdarzenia gospodarcze, prawidłowy poniesiony koszt uzyskania przychodu nabycie oleju napędowego w ilościach, wartości i czasie przez niego wskazanym. Poczynione przez organy kontroli podatkowej ustalenia w zakresie nieprawidłowości w zakresie rozliczeń podatków Sąd podziela, nie znajdując dowodów do ich podważania, z pewnością takim dowodem nie mogą być wyjaśniania oskarżonego. Wprawdzie Sąd nie jest związany ustaleniami faktycznymi czynionymi, przez inne organy, w tym przypadku podatkowe, jednakże Sąd je podziela, zwłaszcza że ustalania te znajdują potwierdzania w materiale dowodowym, który nie budził wątpliwości Sądu, w tym przede wszystkim wyjaśnienia P. K. (1) a także pozostałe dowody, które z nimi korelowały.

Zdaniem Sądu wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim nie przyznawał się do popełnienia zarzucanych mu czynów są próbą uniknięcia odpowiedzialności karnej, dlatego też są nieszczere, nieprawdziwe i nieobiektywne i nie zasługują na wiarę.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

M. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 56 § 1 k.k.s. stanowi, podatnik, który składając organowi podatkowemu, innemu uprawnionemu organowi lub płatnikowi deklarację lub oświadczenie, podaje nieprawdę lub zataja prawdę albo nie dopełnia obowiązku zawiadomienia o zmianie objętych nimi danych, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie.§ 2. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.§ 3. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe,§ 4. Karze określonej w § 3 podlega także ten podatnik, który mimo ujawnienia przedmiotu lub podstawy opodatkowania nie składa w terminie organowi podatkowemu lub płatnikowi deklaracji lub oświadczenia lub wbrew obowiązkowi nie składa ich za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub składa je niezgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego.

Czyn zabroniony z art. 56 kks polega na złożeniu przez podatnika organowi podatkowemu, innemu uprawnionemu podmiotowi lub płatnikowi deklaracji lub oświadczenia, w której podaje on nieprawdę, zataja prawdę lub nie zawiadamia o zmianach danych, przez co naraża on podatek na uszczuplenie. Zachowanie takie możemy określić jako oszustwo podatkowe. Czyn zabroniony tego rodzaju może być popełniony jako przestępstwo skarbowe w typie podstawowym (art. 56 § 1 kks) bądź uprzywilejowanym (art. 56 § 2 w zw. z § 1 KKS) albo jako wykroczenie skarbowe (art. 56 § 3 w zw. z § 1 kks). Istotne jest, że w tym przypadku, w odróżnieniu od czynu zabronionego z art. 54 kks, następuje ujawnienie przedmiotu lub podstawy opodatkowania ( F. Prusak, G. Skowronek, w: System PrKar, t. 11, 2018, s. 114–115). Natomiast czyn zabroniony z art. 56 § 4 kks to samodzielne wykroczenie skarbowe polegające na niezłożeniu organowi podatkowemu lub płatnikowi deklaracji lub oświadczenia w terminie, lub wbrew obowiązkowi niezłożeniu ich za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Ogólnie można przyjąć, że przepis art. 56 kks chroni prawidłową realizację obowiązków podatkowych związanych konstrukcją samoobliczenia podatku, służących do ustalenia istnienia oraz wysokości zobowiązania podatkowego (wyr. SN z 26.1.2011 r., II KK 214/10, OSNKW 2011, Nr 4, poz. 34). Chodzi zatem o zapobiegnięcie powstania niebezpieczeństwa uszczuplenia dochodu Skarbu Państwa lub innych uprawnionych podmiotów z tytułu podatku poprzez uniknięcie przez podatnika wydatku z własnego mienia w wyniku wykonania ciążącego na nim zobowiązania podatkowego (post. SN z 1.3.2004 r., V KK 248/03, OSNKW 2004, Nr 5, poz. 51). Obowiązek podatkowy wynika z ustaw podatkowych i jest nieskonkretyzowaną powinnością poniesienia przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w ustawach finansowych (post. SN z 1.3.2004 r., V KK 248/03, OSNKW 2004, Nr 5, poz. 51). Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 PDOFizU opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c PDOFizU oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania jest, co do zasady, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów w danym roku podatkowym. Wobec tego oszustwem podatkowym (zatajenie prawdy) jest ukrycie niektórych dochodów podlegających sumowaniu. Wykroczeniem skarbowym z art. 56 § 4 kks jest natomiast np. opóźnienie w złożeniu do urzędu skarbowego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od 15 lutego do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Przy czym zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1 PDOFizU). Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe z art. 56 kks mają charakter indywidualny i może je popełnić wyłącznie podatnik. Czynności sprawcze oszustwa podatkowego z art. 56 § 1–3 kks to podanie nieprawdy, zatajenie prawdy oraz niedopełnienie obowiązku zawiadomienia o zmianie objętych nimi danych.Podanie nieprawdy to podanie danych niezgodnych z rzeczywistością. Należy przy tym podkreślić, że ma to być działanie świadome. Do penalizowanego podania nieprawdy musi dojść przy składaniu deklaracji lub oświadczenia. Przy czym Trybunał Konstytucyjny przyjął, że pojęcie prawdy użyte w art. 56 kks odnosi się nie tylko do danych ujawnionych przez podatnika w deklaracji lub oświadczeniu, lecz także ich kwalifikacji, z punktu widzenia przepisów dotyczących danego rodzaju podatku. Podanie prawdy polega na przedstawieniu danych zgodnych z rzeczywistością, tzn. ze stanem faktycznym, oraz właściwej ich kwalifikacji w kontekście przepisów dotyczących danego obowiązku podatkowego (wyr. TK z 12.9.2005 r., SK 13/05, OTK-A 2005, Nr 8, poz. 91). Popełnienie czynu zabronionego z art. 56 § 1–3 KKS poprzez podanie nieprawdy może mieć miejsce jedynie przez działanie.Zatajenie prawdy to niepodanie wszystkich danych istotnych do ustalenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego. Inaczej mówiąc to nieujawnienie właściwemu organowi lub płatnikowi określonych informacji. Do penalizowanego zatajenia prawdy dochodzi przy składaniu deklaracji lub oświadczenia, w których treść nie obejmuje wszystkich danych istotnych z punktu widzenia podstaw do ustalenia istnienia oraz określenia wysokości zobowiązania podatkowego np. niepodanie niektórych dochodów. Popełnienie czynu zabronionego z art. 56 § 1–3 kks poprzez zatajenie prawdy może mieć miejsce jedynie poprzez zaniechanie.Niedopełnienie obowiązku zawiadomienia o zmianie danych opodatkowania, organ podatkowy ma informację o istnieniu i wysokości podatku, zatem niezłożenie deklaracji lub oświadczenia, nie może doprowadzić do uchylenia się objętych deklaracją lub oświadczeniem może mieć miejsce jedynie przez zaniechanie. Jeżeli mowa jest o niedopełnieniu obowiązku to wcześniej musi istnieć obowiązek, z którego wynika dla podatnika zobowiązanie poinformowaniu organu podatkowego o zmianie danych. Czynności sprawcze wykroczenia skarbowego z art. 56 § 4 kks to niezłożenie w terminie organowi podatkowemu lub płatnikowi deklaracji lub oświadczenia lub wbrew obowiązkowi niezłożenie ich za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Czyn zabroniony z art. 56 § 4 kks może być popełniony wyłącznie przez zaniechanie. Jednocześnie z tym czynem zabronionym mamy do czynienia jedynie wówczas, gdy podatnik ujawnił przedmiot lub podstawę opodatkowania. W tym tkwi też sedno sfomułowania art. 56 § 4 KKS. W skutek uprzedniego ujawnienia przedmiotu lub podstawy podatnika od opodatkowania. Tym samym dyspozycja tego przepisu nie mieści się w opisie oszustwa podatkowego z art. 56 § 3 KKS ( P. Kardas, G. Łabuda , Kryminalizacja, s. 83). Strona podmiotowa przestępstwa skarbowego i wykroczenia skarbowego określonego w art. 56 § 1–3 kks obejmuje umyślność w obu postaciach zamiaru tj. zamiar bezpośredni i ewentualny. Oznacza to, że podatnik podając nieprawdę lub zatajając prawdę, musi mieć świadomość niezgodności przedstawionych przez siebie danych z rzeczywistością. Przy czym odpowiedzialności karnej skarbowej podlega nie tyle sama nierzetelność deklaracji lub oświadczenia, co umyślne działanie lub zaniechanie podatnika w tym zakresie (wyr. TK z 12.9.2005 r., SK 13/05, OTK-A 2005, Nr 8, poz. 91). Także wykroczenie skarbowe z art. 56 § 4 kks może być popełnione umyślnie, zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym.

Zgodnie z treścią art. 61 § 1 k.k.s. kto nierzetelnie prowadzi księgę, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.§ 2, w wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.§ 3. Karze określonej w § 2 podlega także ten, kto wadliwie prowadzi księgę.

W art. 61 kks określone jest przestępstwo skarbowe (§ 1) oraz wykroczenia skarbowe (§ 2 i 3) z grupy czynów zabronionych przeciwko dokumentacji skarbowej. Nierzetelne prowadzenie ksiąg może prowadzić do przestępstwa skarbowego z art. 61 § 1 kks, albo do wykroczenia skarbowego, gdy zaistnieje wypadek mniejszej wagi (art. 61 § 2kks ). Z kolei czyn polegający na wadliwym prowadzeniu księgi stanowi tylko wykroczenie skarbowe (art. 61 § 3 kks), gdyż nie ma odpowiednika w kategorii przestępstw skarbowych.. Przepis chroni zasady prawidłowego prowadzenia ksiąg. Nierzetelnie, czy też wadliwe prowadzenie ksiąg rodzi odpowiedzialność karną skarbową z art. 61 kks. prowadzenie ksiąg w sposób rzetelny i niewadliwy jest niezbędne do prawidłowego wyliczenia należności podatkowych. Przykładowo zgodnie z art. 1 ust. 1 VATU, ustawa ta reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 111 ust. 1 VATU podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Stosownie do art. 112 VATU podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zatem rzetelnie i niewadliwie prowadzona księga służy prawidłowemu opodatkowaniu, jak również ułatwia prowadzenie kontroli celno-skarbowej. Podmiotem deliktów skarbowych z art. 61 kks może być tylko osoba zobowiązana do prowadzenia ksiąg. Podmioty zobowiązane do prowadzenia ksiąg określają przepisy finansowe. Tym samym przestępstwo skarbowe i wykroczenia skarbowe z tego artykułu mają charakter indywidualny. Czynność sprawcza w przypadku deliktów skarbowych z art. 61 kks opiera się na słowie prowadzi księgi nierzetelnie (§ 1–2) oraz wadliwie (§ 3). Oba pojęcia są skodyfikowane ustawowo. Księga nierzetelna jest to księga prowadzona niezgodnie ze stanem rzeczywistym (art. 53 § 22 kks). Natomiast księga prowadzona wadliwie jest to księga prowadzona niezgodnie z przepisem prawa (art. 53 § 23 kks). Prowadzenie ksiąg niezgodnie z przepisem prawa oznacza naruszenie wymogów wynikających nie tylko z ustawy, ale i z przepisów niższej rangi, wydanych z upoważnienia ustawy. Prowadzenie ksiąg bowiem to także kwestie szczegółowe, wykraczające poza regulację ustawową, dlatego możliwe jest ich normowanie w aktach wykonawczych ( Sawicki, Skowronek , Prawo karne skarbowe, Zagadnienia, s. 188).

Podmiot zobowiązany do prowadzenia ksiąg może zrealizować znamiona tego czynu tylko umyślnie w obu postaciach zamiaru tj. bezpośrednim i ewentualnym. Warto zwrócić uwagę, że o umyślności nie przesądza liczba błędnych zapisów. Można bowiem umyślnie wprowadzić jeden nierzetelny zapis, jak też można lekkomyślnie popełnić wiele błędów, co jednak nie będzie oznaczało działania umyślnego. Umyślności w działaniu nie będzie również wówczas, gdy w księdze dokonuje się zapisów nieodpowiadających rzeczywistości na podstawie otrzymanych od innej osoby nierzetelnych informacji, jeśli osoba wpisująca dane nie była w stanie rozpoznać charakteru tych informacji (wyr. SN z 30.5.2001 r., II KKN 85/99, OSG 2004, Nr 5, poz. 64).

Zgodnie z treścią art. 62 § 1 kks Kto wbrew obowiązkowi nie wystawia faktury lub rachunku, wystawia je w sposób wadliwy albo odmawia ich wydania, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych.

§ 2. Kto fakturę lub rachunek wystawia w sposób nierzetelny albo takim dokumentem się posługuje, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od roku, albo obu tym karom łącznie.

§ 2a. Kto fakturę lub rachunek wystawia w sposób nierzetelny albo takim dokumentem się posługuje, a kwota podatku wynikająca z faktury albo suma kwot podatku wynikających z faktur jest małej wartości, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie.

§ 3. Karze określonej w § 1 podlega także ten, kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje wystawionej lub otrzymanej faktury lub rachunku, bądź dowodu zakupu towarów.

§ 4. Karze określonej w § 1 podlega także ten, kto wbrew przepisom ustawy dokona sprzedaży z pominięciem kasy rejestrującej albo nie wyda dokumentu z kasy rejestrującej, stwierdzającego dokonanie sprzedaży.

§ 5. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1–4

podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Przepis art. 62 kks reguluje osiem typów czynów zabronionych, które dotyczą nieprawidłowości przy dokumentowaniu transakcji gospodarczych. Przepis art. 62 § 1 KKS stanowi typ podstawowy czynu zabronionego polegającego na niewystawieniu faktury lub rachunku, wystawieniu jej w sposób wadliwy, albo odmowie ich wydania. Przepis art. 62 § 2 KKS statuuje typ podstawowy czynu zabronionego polegającego na wystawieniu faktury lub rachunku w sposób nierzetelny, albo posługiwania się takimi dokumentami. Dla tego typu czynu zabronionego, typem uprzywilejowanym jest wystawienie faktury lub rachunku albo posługiwanie się takimi dokumentami, gdy kwota podatku wynikająca z faktury, albo suma kwot podatku wynikających z faktur jest małej wartości (art. 62 § 2a kks). Przepis art. 62 § 3 kks statuuje typ podstawowy czynu zabronionego polegającego na nieprzechowywaniu wbrew obowiązkowi wystawionej lub otrzymanej faktury lub rachunku, bądź dowodu zakupu towarów. W końcu przepis art. 62 § 4 kks reguluje typ podstawowy przestępstwa skarbowego polegającego na dokonaniu sprzedaży z pominięciem kasy rejestrującej albo niewydaniu dokumentu z kasy rejestrującej stwierdzającego dokonanie sprzedaży. Zgodnie z art. 62 § 5 KKS zachowania opisane w art. 62 § 1–4 kks stanowią wykroczenia skarbowe, jeżeli zachodzi wypadek mniejszej wagi. Przepis zabezpiecza realizację obowiązku właściwego dokumentowania realizowanych transakcji handlowych. Jest to zatem istotne z punktu widzenia np. opodatkowania czynności sprzedaży. Zgodnie z art. 87 § 1 OrdPU, jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani, na żądanie kupującego lub usługobiorcy, wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Podatnicy, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania (art. 87 § 3 OrdPU). Podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 87 § 4 OrdPU). O tym jaką wagę przykłada się do dokumentowania tego typu zdarzeń potwierdzających zobowiązanie podatkowe świadczy art. 88 § 1 OrdPU, zgodnie z którym podatnicy wystawiający rachunki są obowiązani kolejno je numerować i przechowywać kopie tych rachunków, w kolejności ich wystawienia, do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zgodnie z treścią rat. 76 § 1kks Kto przez podanie danych niezgodnych ze stanem rzeczywistym lub zatajenie rzeczywistego stanu rzeczy wprowadza w błąd właściwy organ narażając na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej, w szczególności podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, podatku akcyzowym, zwrot nadpłaty lub jej zaliczenie na poczet zaległości podatkowej lub bieżących albo przyszłych zobowiązań podatkowych,

podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie.

§ 2. Jeżeli kwota narażona na nienależny zwrot podatku jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1

podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.

§ 3. Jeżeli kwota narażona na nienależny zwrot podatku nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1

podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Typ czynu określony w art. 76 kks ze względu na expressis verbis wyrażone znamię wprowadzenia w błąd najbardziej przypomina klasyczne oszustwo powszechnego prawa karnego. Delikt z art. 76 kks bezpośrednio godzi w mienie wierzyciela podatkowego, a to ze względu na skutek w postaci narażenia na zwrot podatkowej należności publicznoprawnej, zwrot nadpłaty lub jej zaliczenie na poczet zaległości podatkowej lub bieżących albo przyszłych zobowiązań podatkowych. Według reprezentowanego w niniejszym komentarzu poglądu, czyn ten należy do kategorii materialnych (skutkowych).Inaczej niż większość deliktów podatkowych ten, o którym mowa w komentowanym przepisie, ma charakter powszechny, zatem jego sprawcą nie musi być podmiot prawa podatkowego (podatnik, płatnik czy inkasent) ani też osoba zajmująca się sprawami podmiotu prawa podatkowego. Sprawcą więc czynu z art. 76 kks może być każda osoba zdolna do ponoszenia odpowiedzialności karnej skarbowej. Omawiany delikt związany jest z instytucjami zwrotu i nadpłaty podatku. Prawo podatkowe przewiduje w pewnych sytuacjach zwrot podatku na rzecz podatnika. Dotyczy to w szczególności podatku od towarów i usług (VAT) oraz podatku akcyzowego. W art. 76 kks jest bowiem mowa ogólnie o zwrocie podatkowej należności publicznoprawnej, a tylko w szczególności o podatkach VAT i akcyzowym.

Zachowania oskarżonego polegały na podaniu nieprawdy w złożonych do Urzędu Skarbowego w P. deklaracjach VAT-7 na skutek posłużenia się fakturami: wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)), wystawionymi przez (...) S.A., w P., (NIP: (...)), Stacja Paliw (...)-(...) D. i K. D., niedokumentującymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych w postaci zakupu oleju napędowego w ten sposób, że włączył je do dokumentacji rachunkowo-księgowej, czym nierzetelnie prowadził księgi rachunkowe w postaci rejestru zakupu za okres od lutego 2012 roku do grudnia 2014 roku, w wyniku czego naraził na uszczuplenie podatek od towarów i usług w kwocie 278 249,00 zł, oraz naraził na nienależny zwrot podatek od towarów i usług w kwocie 74 919,00 zł, złożeniu w dniu 15 kwietnia 2014 roku do Urzędu Skarbowego w P. zeznania podatkowego PIT- 36L za 2013 rok dotyczącego prowadzonej pod nazwą (...) M. B., działalności gospodarczej, w którym podał nieprawdę, odnośnie wysokości zobowiązania podatkowego, poprzez posłużenie się 55 fakturami VAT,- wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., P. oraz przez (...) S.A. w P. Stacja Paliw (...) w D. oraz inne podmioty, które również nie dokumentowały rzeczywistego zdarzenia gospodarczego w postaci zakupu oleju napędowego, przez co nierzetelnie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz naraził na uszczuplenie podatek dochodowy od osób fizycznych za 2013 rok w wysokości 91 829,00 zł, nadto złożeniu w dniu 27 kwietnia 2015 roku do Urzędu Skarbowego w P. zeznanie podatkowego PIT-36L za 2014 rok dotyczące prowadzonej pod nazwą (...) M. B., ul. (...), (...)-(...) P., NIP (...) działalności gospodarczej, w którym podał nieprawdę, odnośnie wysokości zobowiązania podatkowego, poprzez posłużenie się 47 fakturami VAT, wystawionymi przez (...) Sp. z o.o., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...), przez (...) S.A., (...)-(...) P., ul. (...) (NIP (...)), Stacja Paliw (...), (...)-(...) D., ul. (...) oraz inne podmioty, które nie dokumentowały rzeczywistego zdarzenia gospodarczego w postaci zakupu oleju napędowego, czym nierzetelnie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz naraził na uszczuplenie podatek dochodowy od osób fizycznych za 2014 rok w wysokości 141 805,00 zł oraz naraził na nienależny zwrot podatek dochodowy od osób fizycznych za 2014 rok w wysokości 15 983,00 zł.

W ocenie Sądu przestępstwa skarbowe jakich dopuścił się oskarżony cechuje znaczny stopień społecznej szkodliwości. Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości ww. czynów przypisanych oskarżonemu Sąd miał w szczególności na uwadze rodzaj i charakter naruszonego dobra, okoliczności ich popełnienia. Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala w ocenie Sądu na przyjęcie, iż oskarżony dopuścił się popełnienia czynów mu zarzucanych umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Oskarżony jako osoba prowadząca przez wiele lat działalność gospodarczą, był świadomy obowiązków podatkowych jakie ciążą na nim z tego tytułu. W ustalonym bowiem stanie faktycznym oskarżony mógł zachować się zgodnie z prawem i nie zachodziły żadne okoliczności, które wyłączałyby jego winę.

W świetle powyższych dowodów, wina oskarżonego została udowodniona.

Konsekwencją uznania winy oskarżonego stało się podjęcie odpowiedniej reakcji penalnej na popełnione przez niego przestępstwa skarbowe.

4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. B.

I-IV

Oskarżony jest człowiekiem dorosłym, doświadczonym życiowo i w pełni poczytalnym. Z całą pewnością miał świadomość bezprawności i naganności czynów, których się dopuścił oraz że w świetle okoliczności towarzyszących jego działaniu brak jest jakichkolwiek przesłanek, które usprawiedliwiając jego czyny, wyłączyłyby odpowiedzialność, karno- skarbową, z uwagi na brak winy lub bezprawności czynów.

Przy wymiarze kar oskarżonemu Sąd wziął pod uwagę rodzaj naruszonych dóbr prawnych tj. obowiązki podatkowe.

Na korzyść oskarżonego Sąd uwzględnił niekaralność za przestępstwa skarbowe i powszechne, sytuację osobistą zaś na niekorzyść nieuregulowane zaległości podatkowe.

Ze względu na fakt, iż czynów określonych w pkt I i II wyroku oskarżony dopuścił się w warunkach art. 37 § 1 pkt 3 kks , dlatego na podstawie 56 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 3 k.k.s. w zw. z art. 38 § 1 pkt 2 k.k.s. Sąd wymierzył mu karę roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres 2 lat tytułem próby.

Orzekając z kolei liczbę stawek dziennych grzywny za przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 k.k.s. oraz wysokość jednej stawki dziennej sąd miał na uwadze brzmienie przepisu art. 23§ 3 k.k.s. Zgodnie z treścią art. 23 § 3 k.k.s. przy ustalaniu stawki dziennej grzywny należy wziąć pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe; stawka dzienna nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego wynagrodzenia ani też przekraczać jej czterystukrotności. Zgodnie z treścią art. 53 § 4 k.k.s. minimalne wynagrodzenie jest to wynagrodzenie za pracę ustalone na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679), które od dnia 1 stycznia 2014r. wynosiło 1680 zł. A, zatem wysokość stawki nie może być mniejsza niż 56 zł ani większa niż kwota 22 400 zł. Oskarżony prowadził działalność gospodarczą od 2007r. W ocenie Sądu z uwagi na swoją sytuację osobistą, majątkową jest w stanie uiścić karę grzywny w orzeczonej wysokości, chociażby w ratach. Kara grzywny została orzeczona wobec oskarżonego w dolnej granicy zagrożenia ustawowego przewidzianego w art. 56§ 2 k.k.s., podobnie jak wysokość stawki dziennej, na co miały na to wpływ okoliczności wymienione wyżej. Zdaniem Sądu kara w takim rozmiarze nie przekracza stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości czynu, który popełnił. Orzeczoną karę grzywny należy uznać za wyważoną. W ocenie Sądu kara ta spełni zarówno cele wychowawcze w stosunku do oskarżonego, ukazując mu naganność takiego postępowania oraz nieopłacalność popełniania przestępstw skarbowych w przyszłości. Kara ta ma za zadanie ukazać społeczeństwu szybką i surową reakcję organów wymiaru sprawiedliwości na zachowanie sprzeczne z prawem i jako taka powinny kształtować w społeczeństwie prawidłowe postawy. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara skłoni go do przestrzegania prawa i zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Rozstrzygnięcie to odegra również istotną rolę w procesie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa – wzmocnione zostanie poczucie bezpieczeństwa oraz nieuchronności poniesienia odpowiedzialności karnej, karno- skarbowej za zachowanie sprzeczne z obowiązującym prawem. Uczyni ono także zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, wpłynie na kształtowanie pozytywnych postaw wobec prawa oraz umocni takie postawy już istniejące.

M. B.

Z uwagi na wymóg wynikający z art. 72 § 1 k.k. Sąd nałożył na oskarżonego obowiązek przewidziany w pkt 1, który jest uzasadniony w realiach niniejszej sprawy, ze względu na czas przez jaki oskarżony dopuszczał się bezprawnych działań.

5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd zwolnił oskarżonego na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. od ponoszenia kosztów sądowych.

6. Podpis

II K 15/20

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE