Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2021 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2021 r. w Katowicach

na rozprawie

sprawy z powództwa B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G.

przeciwko E. K.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 21 września 2020 r., sygn. akt I C 559/20

1)  oddala apelację;

2)  zasądza od pozwanej na rzecz powoda 8 100 (osiem tysięcy sto złotych)
z tytułu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt I ACa 822/20

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 21 września 2020 roku Sąd Okręgowy w Katowicach
w sprawie z powództwa B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G. przeciwko E. K., zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 223.515,68 złotych z odsetkami umownymi za opóźnienie w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP,
nie większych niż dwukrotność odsetek ustawowych za opóźnienie za okres od
31 sierpnia 2016r. do dnia zapłaty (pkt 1), umorzył postępowanie co do kwoty 1.895,30 złotych (pkt 2) oraz zasądził od pozwanej na rzecz powoda 22.103 złote tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt 3).

W motywach wyroku Sąd Okręgowy podał, że powództwo, w części w której zostało ostatecznie podtrzymane, zasługuje na uwzględnienie.

Powód wykazał bowiem, że nabył od (...) Bank (...) S.A. w G. wierzytelność przysługującą temu bankowi w stosunku do pozwanej z tytułu niespłaconej części umowy kredytu gotówkowego.

Rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji oparte zostało na ustaleniach faktycznych, które Sąd Apelacyjny uznaje za trafne i traktuje jako swoje własne. Zbędnym jest więc powielanie tych ustaleń w motywach niniejszego wyroku.

W części uzasadnienia wyroku dotyczącej rozważań prawnych Sąd Okręgowy za wyraz taktyki procesowej uznał zarzuty jakoby nie
została wykazana legitymacja czynna powoda, legitymacja bierna pozwanej oraz zasadność i wysokość dochodzonego roszczenia.

Zdaniem Sądu I instancji powód przedłożonymi dokumentami, które
Sąd uznał za miarodajne i niepodważone w dostateczny sposób przez pozwaną, wykazał zarówno wielkość wierzytelności nabytej w drodze cesji od (...) Bank (...) S.A. w G. w stosunku do pozwanej jak i jej wysokość.

Dlatego Sąd uwzględnił powództwo wskazując jako podstawę prawną rozstrzygnięcia przepisy art. 354 § 1 k.c. i a 509 § 1 i 2 k.c.

Umorzenie postępowania co do części należności nastąpiło na podstawie art. 355 k.p.c. w związku z art. 203 k.p.c., gdyż powód częściowo cofnął pozew.

O odsetkach Sąd orzekł na mocy art. 481 k.c. a o kosztach na podstawie przepisu art. 100 k.p.c. obciążając nimi w całości pozwaną albowiem powództwo zostało uwzględnione w przeważającej części.

Wyrok został zaskarżony w całości przez pozwaną.

Skarżąca podtrzymując dotychczasowe stanowisko procesowe zarzuciła naruszenie:

1)  art. 232 i 233 § 1 k.p.c. poprzez nieuzasadnione przyjęcie, że
powód udowodnił swoją legitymację czynną oraz wysokość dochodzonego roszczenia mimo, że przedstawione dochody tego nie udowodniają, w szczególności brak podstaw do przyjęcia, że wykazano, iż powód nabył od banku przysługującą mu wierzytelność w stosunku do pozwanej, umowa powoda z bankiem odwołuje się bowiem do pakietu bliżej nieokreślonych wierzytelności,

2)  art. 6 k.c. poprzez nieuprawnione przyjęcie, że powód podołał ciężarowi dowodu co do wykazania swojej legitymacji czynnej, legitymacji biernej pozwanej oraz co do zasadności i wysokości dochodzonego roszczenia mimo, że o długu pozwanej mowa jest w przedłożonym wyciągu z załącznika nr 3 do umowy przelewu wierzytelności zawartej między bankiem a powodem
a w samej umowie brak odwołania do takiego załącznika,

3)  art. 509 § 1 k.c. z powołaniem się na argumentację tożsamą co do zarzutu naruszenia przepisu art. 6 k.c. i wskazanych wyżej przepisów prawa procesowego.

Powołując się na powyższe pozwana wnosiła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu za obie instancje.

Powód w odpowiedzi na apelację wnosił o jej oddalenie oraz o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Apelacyjny w Katowicach zważył co następuje:

Apelacja pozwanej nie jest zasadna.

Z akt sprawy wynika, że pozwana nie kwestionuje tego, iż zaciągnęła zobowiązanie kredytowe w banku o jakim mowa w pozwie i nie zostało ono wykonane zgodnie z umową.

Przeczy natomiast temu, że to powód jest obecnie jej wierzycielem a ona jego dłużnikiem oraz, że wykazano wysokość ewentualnego długu.

Sąd odwoławczy podziela stanowisko Sądu pierwszej instancji, że zarzuty te są wyrazem taktyki procesowej pozwanej, która dąży do uniknięcia spłaty zobowiązania pieniężnego.

Obrona pozwanej skupia się na kwestionowaniu legitymacji czynnej powoda oraz braku wykazania jej legitymacji biernej w związku z treścią dokumentów stwierdzających przelew przez (...) Bank (...) S.A. z siedzibą
w G. na rzecz powoda wierzytelności tego banku w stosunku do jego dłużników. Zarzut ten oparty jest na stwierdzeniu, że umowa przelewu wierzytelności z dnia 30. (...). na jaką powołuje się powód odnosi się do wierzytelności o jakich mowa w liście wierzytelności natomiast powód wskazuje pozwaną jako swojego dłużnika w związku z zawarciem wspomnianej umowy, powołując się na zapisy w załączniku nr 3A do tej umowy (k.12). Z treści tego załącznika, będącego w istocie wydrukiem komputerowym wynika, że umowa sprzedaży wierzytelności zawarta w dniu 30.03.2016r. między (...) Bank
(...) S.A. w G. a powodem została aneksowana 10.04.2015r.

Potwierdza to kopia dokumentu, poświadczona za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika powoda, zawarta na kartach 149-155 odnoszącego się do dokonania przez powoda w dniu 2.04.2015r. płatności wstępnej ceny sprzedaży wierzytelności, co skutkuje przeniesieniem ich własności za kupującego oraz stanowiącego, że wykazanie własności i skuteczności cesji wierzytelności
ma miejsce m.in. poprzez ustalenie załącznika stanowiącego wyciąg z listy wierzytelności (k. 149).

W ocenie Sądu Apelacyjnego daje to podstawę do przyjęcia, że dług pozwanej w stosunku do banku dokonanego przelewem, ujawniony w załączniku 3A stał się wierzytelnością powoda.

Skutecznie powód w odpowiedzi na apelację wywodzi, że brak jest podstaw do obalenia domniemania faktycznego co do przejęcia wierzytelności ujawnionej w księgach rachunkowych Funduszu. Nie sposób w okolicznościach niniejszej sprawy uznać, że mimo iż nie było sporne to, że pozwana zawarła umowę
z bankiem dotyczącą umowy kredytu gotówkowego, nie spłaciła zobowiązania
(o czym świadczy późniejsza korespondencja z powodem), doszło do zawarcia umowy przelewu między bankiem i powodem a powód ujawnił dług pozwanej
w swoich księgach rachunkowych to jednak do przelewu takiego w istocie nie doszło.

Trafni Sąd Okręgowy przyjął, że kwestionowanie wysokości zadłużenia skarżącej nie podważa skutecznie zasadności dochodzonego powództwa. Zarzuty pozwanej w tym zakresie są bowiem werbalne.

Powód w toku postępowania przedstawił sposób wyliczenia długu
i należności odsetkowych. Pozwana nie wykazała aby dokonana przez nią
spłata zadłużenia spowodowała obniżenie należności powoda poniżej dochodzonej, a sama należność zaciągniętego zobowiązania oraz wielkość dokonanych spłaty nie była sporna na etapie wyrokowania.

Mając powyższe na względzie Sąd Apelacyjny na mocy art. 385 k.p.c. oddalił apelację pozwanej jako pozbawioną uzasadnionych podstaw.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na mocy art. 98 k.p.c. zasądzając na rzecz powoda zwrot kosztów zastępstwa procesowego w postpowaniu odwoławczym według stawki minimalnej przewidzianej przepisami § 2 pkt 7 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z 21.10.2015r. w prawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015r. poz. 1800 ze zm.).

SSA Roman Sugier