Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 listopada 2022 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Nowicka - Midziak

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 listopada 2022 r. w G.

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w G.

przeciwko A. Ś.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 2417 zł. (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt I C 465/19

UZASADNIENIE

Powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa Na (...) z siedzibą w G. wniosła pozew przeciwko A. Ś. o zapłatę kwoty 16.811,33 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że pozwany wraz z małżonką D. Ś. jest członkiem powodowej spółdzielni mieszkaniowej na prawach własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu. W dniu 26 kwietnia 1999 roku powód został wykluczony z członkostwa. Powód pozostaje w zwłoce z zapłatą kwoty 13.998,49 zł z tytułu zadania inwestycyjnego oraz odsetek w kwocie 2.812,84 zł.

(pozew, k. 3-4, zarządzenie o wyłączeniu części roszczenia do odrębnego rozpoznania, k. 2)

Pozwany A. Ś. wniósł o oddalenie powództwa w całości. Uzasadniając swoje stanowisko pozwany wskazał, że w spornym lokalu nie mieszka od jesieni 1998r., a lokal ten zajmuje jego była żona D. S., z którą pozwany rozwiódł się w 2002r. Ze względu na konflikt pozwany wyprowadził się i pozostawił mieszkanie żonie i córce. Nie domagał się przeprowadzenia podziału majątku. Zgodnie z ustaleniami żona miała samodzielnie ponosić wszelkie opłaty, a pozwany miał być z nich zwolniony. Naganne zachowanie byłej żony, tj. nieopłacanie przez nią należności za mieszkanie oraz nieprzekazywanie pozwanemu korespondencji nie mogą negatywnie oddziaływać na sytuację pozwanego, albowiem o zaległościach dowiedział się dopiero w 2019r. Nadto, zarzucił, że powódka nie udowodniła, że przysługuje jej w stosunku do pozwanego dochodzona wierzytelność, albowiem nie złożyła ona żadnych dokumentów dotyczących zadania inwestycyjnego, które uprawdopodabniały poniesione koszty i wykonanie tego zadania oraz konieczność rozliczenia tych kosztów ponad wniesiony przez pozwanego wkład budowlany, który na dzień przydziału był pełnym wkładem. Nadto, powódka nigdy nie doręczyła pozwanemu wezwania do zapłaty tych należności, co czyni bezzasadnym roszczenie o zapłatę odsetek za opóźnienie.

(sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym, k. 54-58, pismo procesowe pozwanego z dnia 12 kwietnia 2019r., k. 78-79)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na podstawie przydziału z dnia 5 grudnia 1995r. pozwany A. Ś. i jego ówczesna żona D. Ś. (obecnie nosząca nazwisko S.) byli uprawnieni z tytułu spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w G. przy ul. (...) kl. B składającego się z 3 izb, o łącznej powierzchni użytkowej 49,9 m ², znajdującego się w zasobach powoda Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) z siedzibą w G..

(dowód: przydział do lokalu mieszkalnego nr (...), k. 5, deklaracja przystąpienia do spółdzielni, k. 107 akt sprawy Sądu Rejonowego w Gdyni o sygnaturze I 1 C 1057/21)

W 1998 roku pozwany wyprowadził się z lokalu przy ul. (...) w G.. W małżeństwie pozwanego z D. Ś. obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Od chwili opuszczenia mieszkania pozwany nie interesował się tym, czy są regulowane opłaty za lokal. Była małżonka nie przekazywała pozwanemu korespondencji przesyłanej na adres lokalu przez powodową spółdzielnię mieszkaniową. Po rozwodzie byli małżonkowie nie dokonywali podziału majątku wspólnego.

(dowód: przesłuchanie pozwanego, płyta CD k. 146)

Wyrokiem z dnia 27 marca 2002r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II C 3828/01 Sąd Okręgowy w Gdańsku rozwiązał przez rozwód związek małżeński zawarty pomiędzy A. Ś. a D. Ś.. Przedmiotowy wyrok uprawomocnił się w dniu 18 kwietnia 2002r.

(dowód: wyrok z dnia 27 marca 2002r., k. 142-142v)

Na podstawie uchwały nr 41/A/34/A/03 z dnia 3 września 2003 roku Zarząd powodowej Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) z siedzibą w G. dokonał ostatecznego rozliczenia zadań inwestycyjnych III i II B do stawek kosztów wytworzenia 1m ² powierzchni użytkowej (uśredniony koszt wraz z uzbrojeniem terenu). Zgodnie z uchwałą w przypadku budynku przy ul. (...) koszt wynosił 1.120,53 zł/p.u.m.

(dowód: uchwała zarządu nr 41/A/34/A/03 z dnia 3 września 2003 roku, k. 12 akt sprawy Sądu Rejonowego w Gdyni o sygnaturze I C 1003/19)

Na podstawie uchwały Rady Nadzorczej nr (...) z dnia 9 września 2003 r. powód dokonał rozliczenia inwestycyjnego nr III w ten sposób, że przyjął całkowity koszt mieszkania pozwanego w kwocie 54.794,04 zł, koszt mieszkania z uwzględnieniem ulgi w wysokości 5.894,04 zł w kwocie 48.900 zł, koszt infrastruktury przyobiektowej w kwocie 2.026 zł, ustalając w ten sposób ogólny koszt zadania inwestycyjnego przypadający na ww. lokal mieszkalny w kwocie 50.926 zł. Po uwzględnieniu wpłaconych do spółdzielni zaliczek w kwocie 36.927,51 zł, powódka ustaliła niedopłatę w kwocie 13.998,49 zł.

(dowód: rozliczenie zadania inwestycyjnego z dnia 29 października 2003 roku, k. 21, zestawienie analityczne, k. 22-23)

Pismem z dnia 24 sierpnia 2005r. powódka wezwała D. Ś. i A. Ś. do zapłaty m.in. kwoty 13.998,49 zł z tytułu rozliczenia zadania inwestycyjnego wraz z odsetkami w kwocie 2.812,84 zł w terminie 7 dni od otrzymania pisma. Wezwanie zostało przesłane na adres – G., ul. (...).

(dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 24 sierpnia 2005r., k. 24 wraz z kopią książki nadawczej, k. 25)

Wyrokiem z dnia 14 marca 2006r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt I C 272/05 Sąd Rejonowy w Gdyni uchylił uchwałę Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) z siedzibą w G. nr (...) z dnia 3 września 2003r. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że przedmiotowa uchwała została podjęta niezgodnie z postanowieniami statutu spółdzielni, albowiem wedle § 68 pkt 14 Statutu Rada Nadzorcza miała kompetencje jedynie do uchwalania zasad rozliczania inwestycji, natomiast do kompetencji zarządu spółdzielni należało rozliczanie zadań inwestycyjnych. Rada Nadzorcza nie posiadała kompetencji „do akceptacji” ostatecznego rozliczenia zadań inwestycyjnych.

Przedmiotowy wyrok uprawomocnił się w dniu 19 maja 2006 roku.

(dowód: wyrok z dnia 14 marca 2006r., k. 170 akt sprawy Sądu Rejonowego w Gdyni o sygnaturze I C 272/05 wraz z uzasadnieniem, k. 173-182 tamże)

Zgodnie z treścią § 9 ust. 2 Statutu powodowej spółdzielni członek jest zobowiązany zawiadamiać spółdzielnię o zmianie danych zawartych w deklaracji członkowskiej.

(dowód: Statut, k. 84-87)

W dniu 12 września 2005r. Spółdzielnia Mieszkaniowa Na (...) z siedzibą w G. wniosła do Sądu Rejonowego w Gdyni pozew przeciwko A. Ś. i D. Ś. o zapłatę kwoty 57.744,18 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na co składały się kwota 27.431,85 zł z tytułu zaległego czynszu wraz z odsetkami w kwocie 10.887,77 zł, opłat na fundusz remontowy w kwocie 2.350,29 zł wraz z odsetkami w kwocie 252,94 zł oraz kwoty 13.998,49 zł z tytułu zadania inwestycyjnego wraz z odsetkami w kwocie 2.812,84 zł.

Zarządzeniem z dnia 29 września 2005r. ostatnie z roszczeń z tytułu rozliczenia zadania inwestycyjnego zostało wyłączone do rozpoznania w niniejszej sprawie.

W dniu 14 października 2005r. w sprawie o sygnaturze akt VIII Nc 9838/05 Sąd Rejonowy w Gdyni wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, nakazując A. Ś. i D. Ś., aby zapłacili solidarnie na rzecz powoda kwotę 40.922,85 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 9 września 2005 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 756,40 zł z tytułu kosztów postępowania.

Postanowieniem z dnia 28 grudnia 2005r. Sąd uchylił przedmiotowy nakaz zapłaty w stosunku do A. Ś. i zawiesił w stosunku do niego postępowanie w sprawie na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 kpc.

Postanowieniem z dnia 5 stycznia 2009r. Sąd podjął postępowanie i umorzył je na podstawie art. 182 § 1 kpc.

(dowód: pozew wraz z załącznikami, k. 2-24 akt sprawy Sądu Rejonowego w Gdyni o sygnaturze VIII Nc 9838/05, zarządzenie o wyłączeniu żądania do odrębnego rozpoznania, k. 32 tamże, nakaz zapłaty, k. 34 tamże, postanowienie z dnia 28 grudnia 2005r., k. 43 tamże, postanowienie z dnia 5 stycznia 2009r., k. 46 tamże)

Nadto, Spółdzielnia Mieszkaniowa Na (...) z siedzibą w G. wniosła do Sądu Rejonowego w Gdyni pozew przeciwko A. Ś. i D. Ś. o zapłatę kwoty 13.405,28 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z tytułu opłat eksploatacyjnych.

W dniu 12 lipca 2002r. w sprawie o sygnaturze akt VIII Nc 1193/02 Sąd Rejonowy w Gdyni wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym i uwzględnił powództwo w całości. W dniu 19 września 2002r. przedmiotowy nakaz zapłaty został zaopatrzony w klauzulę wykonalności.

(dowód: pozew, k. 82-87 akt sprawy Sądu Rejonowego w Gdyni o sygnaturze I 1 Co 148/20, wniosek o nadanie klauzuli wykonalności, k. 92, nakaz zapłaty, k. 97 tamże, postanowienie o odtworzeniu akt, k. 109 tamże, zarządzenie o prawomocności, k. 115 tamże)

W dniu 8 lipca 2019r. A. Ś. wniósł skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym nakazem zapłaty z dnia 12 lipca 2002r w sprawie o sygnaturze akt VIII Nc 1193/02, wskazując, że z uwagi na wskazanie przez powoda niewłaściwego adresu zamieszkania pozwanego był on pozbawiony możliwości obrony. Przedmiotowe postępowanie było prowadzone pod sygnaturą akt I 1 Nc 4564/19.

Postanowieniem z dnia 16 lipca 2019r. Sąd wstrzymał wykonanie prawomocnego nakazu zapłaty z dnia 12 lipca 2002r. do czasu prawomocnego zakończenia postępowania ze skargi A. Ś. o wznowienie postępowania.

Postanowieniem z dnia 27 listopada 2019r. Sąd zawiesił postępowanie na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 kpc do czasu zakończenia sprawy prowadzonej pod sygnaturą I 1 Co 1355/19 o odtworzenie akt sprawy VIII Nc 1193/02.

Postanowieniem z dnia 9 kwietnia 2021r. wydanym w sprawie o sygnaturze I 1 Co 148/20 Sąd Rejonowy w Gdyni postanowił odtworzyć akta sprawy o sygnaturze VIII Nc 1193/02 w zakresie: pozwu, załącznika do pozwu w postaci formularza WD, załącznika do pozwu w postaci formularza DS, załącznika do pozwu w postaci: Syntetycznych danych za rok 2001 dla płatnika Ś. D. i P., nakazu zapłaty wydanego w dniu 12 lipca 2002 r., wniosku o nadanie klauzuli wykonalności temu nakazowi klauzuli wykonalności nadanej nakazowi zapłaty (tytułu wykonawczego) wydanego w sprawie, stwierdzenia prawomocności nakazu zapłaty wydanego w dniu 12 lipca 2002 r. w sprawie zarządzeniem o treści: „nakaz zapłaty z dnia 12.07.2002 r. prawomocny”, natomiast w pozostałym zakresie stwierdził brak możliwości odtworzenia akt sprawy o sygnaturze VIII Nc 1193/02. Przedmiotowe postanowienie uprawomocniło się w dniu 14 maja 2021 roku.

Wobec częściowego odtworzenia akt, postanowieniem z dnia 23 września 2021r. Sąd podjął postępowanie.

W związku z oświadczeniem pozwanego o niepodtrzymywaniu skargi, postanowieniem z dnia 16 grudnia 2021r. Sąd umorzył postępowanie w sprawie. Przedmiotowe postanowienie uprawomocniło się w dniu 11 stycznia 2022 roku.

(dowód: skarga o wznowienie postępowania, k. 4-7 akt sprawy Sądu Rejonowego w Gdyni o sygnaturze I 1 Nc 4564/19, postanowienie z dnia 16 lipca 2019r., k. 16 tamże, postanowienie z dnia 27 listopada 2019r., k. 30 tamże wraz z uzasadnieniem, k. 36 tamże, postanowienie z dnia 23 września 2021r., k. 51 tamże, pismo procesowe pozwanego z dnia 19 października 2021r., k. 56 tamże, postanowienie z dnia 16 grudnia 2021r., k. 58 tamże, zarządzenie o prawomocności, k. 65 tamże, postanowienie z dnia 9 kwietnia 2021r., k. 109 akt sprawy Sądu Rejonowego w Gdyni o sygnaturze I 1 Co 148/20, zarządzenie z dnia 10 czerwca 2021r., k. 115 tamże)

W dniu 8 kwietnia 2019r. pozwany A. Ś. wniósł o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym w dniu 12 lipca 2002 roku w sprawie o sygnaturze akt VIII Nc 1193/02 wraz ze sprzeciwem. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż w pozwie został podany niewłaściwy adres zamieszkania pozwanego, gdyż właściwym adresem pozwanego był adres G., ul. (...), na dowód czego dołączył decyzję ZUS. Postanowieniem z dnia 4 sierpnia 2022r. pozwany został zwolniony od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.

Wyrokiem z dnia 28 marca 2022 roku Sąd Rejonowy w Gdyni oddalił powództwo.

(dowód: wniosek o przywrócenie terminu, k. 18-20 akt sprawy Sądu Rejonowego w Gdyni o sygnaturze I 1 C 1057/21, sprzeciw od nakazu zapłaty, k. 25-29 tamże, decyzja ZUS, k. 31 tamże, postanowienie z dnia 4 sierpnia 2022r., k. 44 tamże, uzupełnienie sprzeciwu, k. 63-64, pismo procesowe pozwanego z dnia 23 listopada 2021r., k. 76 tamże, pismo procesowe pozwanego z dnia 22 listopada 2021r., k. 77-78 tamże, protokół rozprawy z dnia 8 grudnia 2021r., k. 72-81 tamże, pismo procesowe powódki z dnia 15 grudnia 2021r., k. 86-87 tamże, pismo procesowe powódki z dnia 17 lutego 2022r., k. 104-108 tamże, protokół rozprawy z dnia 16 marca 2022r., k. 108 tamże, wyrok z dnia 28 marca 2022r., k. 112 tamże)

Przed Sądem Rejonowym w Gdyni pod sygnaturą akt I C 1754/05 toczyło się postępowanie z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w G. przeciwko osobie, której przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przy ul. (...) w G., realizowane w ramach tego samego zadania inwestycyjnego nr III.

W toku tego postępowania, postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2006 roku Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu księgowości na okoliczność ustalenia, jaki był koszt budowy lokalu przy ul. (...) w G., czy do kosztów budowy tego lokalu wliczono kwoty z tytułu odsetek i kar umownych ponoszonych przez spółdzielnię, jeżeli tak, to czy kwoty z tego tytułu obciążały całe zadanie inwestycyjne, czy wyłącznie budynek, w ramach budowy, którego powstały, a nadto, czy środki z kredytu zaciągniętego przez spółdzielnię na realizację zadania inwestycyjnego nr III zostały w całości wykorzystanie zgodnie z celem udzielenia kredytu, jeżeli nie to w jakiej kwocie zostały przeznaczone na inne cele.

W opinii biegły księgowy wskazał, że całkowity koszt budowy lokalu wynosił 78.739,08 zł i był wyższy o 10.218,03 zł od żądanej kwoty przez powoda. Do kosztów budowy wliczono kwoty z tytułu odsetek za zwłokę i kar umownych i powinny zostać rozliczone proporcjonalnie do powierzchni użytkowej budynków i mieszkań. Środki z kredytu zaciągniętego przez spółdzielnię na realizację zadania inwestycyjnego nr III zostały w całości wykorzystane zgodnie z celem udzielenia kredytu. W opinii biegły wskazał, że z tytułu rozliczenia zadania inwestycyjnego w stosunku do lokalu przy ul. (...) w G. istnieje nadpłata, a nie niedopłata. W opinii uzupełniającej biegły wskazał kilka wariantów rozliczenia inwestycji, przy czym rozliczenia te odbiegały od wysokości żądania powoda.

(dowód: protokół rozprawy z dnia 10 kwietnia 2006r., k. 126 akt sprawy Sądu Rejonowego w Gdyni o sygnaturze I C 1754/05, opinia biegłego sądowego, k. 140-167 tamże, pismo procesowe powoda z dnia 4 września 2006r., k. 172, opinia biegłego, k. 188, protokół rozprawy z dnia 6 listopada 2006r., k, 217-220, opinia uzupełniająca, k. 226-243)

W dniu 9 sierpnia 2010 roku Spółdzielnia Mieszkaniowa Na (...) z siedzibą w G. wniosła do Sądu Rejonowego w Gdyni pozew przeciwko A. Ś. i D. Ś. o zapłatę kwoty 13.998,49 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 10 kwietnia 2010r. do dnia zapłaty tytułem ostatecznego rozliczenia zadania inwestycyjnego nr III.

W dniu 25 października 2010r. w sprawie o sygnaturze akt I Nc 5778/10 Sąd Rejonowy w Gdyni wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym i uwzględnił przedmiotowe żądanie w całości. Po wniesieniu sprzeciwu przez A. Ś. postępowanie dalej toczy się pod sygnaturą I C 1003/19. Postanowieniem z dnia 9 stycznia 2020r. Sąd odrzucił pozew w stosunku do A. Ś..

(dowód: pozew wraz z załącznikami, k. 2-16 akt sprawy Sądu Rejonowego w Gdyni o sygnaturze I C 1003/19, nakaz zapłaty, k. 27 tamże)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów, a także dowodu z przesłuchania stron.

Oceniając zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy Sąd nie dopatrzył się żadnych podstaw do kwestionowania prawdziwości i wiarygodności wymienionych w ustaleniach stanu faktycznego dokumentów. Podkreślić bowiem należy, iż dowody w postaci orzeczeń sądów powszechnych wydanych w poprzednich sprawach toczących się z udziałem stron stanowiły dokumenty urzędowe w rozumieniu art. 244 k.p.c. i w związku z tym korzystają one z domniemania autentyczności i zgodności z prawdą wyrażonych w nich oświadczeń, a w toku niniejszego postępowania żadna ze stron nie kwestionowała powyższych domniemań w trybie art. 252 k.p.c. Ponadto, za w pełni wiarygodne Sąd uznał dokumenty prywatne w postaci korespondencji stron, pism procesowych składanych w innych sprawach sądowych. Zważyć bowiem należało, że przedmiotowe dokumenty nie noszą żadnych śladów przerobienia, podrobienia, czy też innej manipulacji, stąd nie ma żadnych podstaw, aby uznać, że zostały stworzone wyłącznie na potrzeby niniejszego postępowania.

Jeśli chodzi natomiast o ocenę osobowego materiału dowodowego, to w zasadzie nie było podstaw do kwestionowania zeznań pozwanego A. Ś.. Pozwany wskazał, że opuścił lokal przy ul. (...) w 1998 roku i od tego czasu nie interesował się jego losem. Jak zeznał, była małżonka nie informowała go o przychodzącej na adres tego lokalu korespondencji od spółdzielni, co należy uznać za wiarygodne zważywszy na burzliwe rozstanie małżonków i istniejący pomiędzy nimi konflikt, a także nie podejmowanie przez pozwanego korespondencji sądowej przychodzącej na adres wyżej wskazanego lokalu. Sąd również dał wiarę zeznaniom powoda co do jego sytuacji osobistej i materialnej, gdyż zeznania te znajdują potwierdzenie w dokumentach załączonych do wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Natomiast, za gołosłowne należało uznać zeznania powoda odnośnie przekazania powodowi informacji o wyprowadzeniu się z mieszkania, albowiem – poza zeznaniami – pozwany nie zaoferował na tę okoliczność żadnych dowodów.

Niewiele do sprawy wniosły zeznania prezesa zarządu powodowej spółdzielni mieszkaniowej (...), który nie posiadał wiedzy odnośnie zakresu i podstawy prowadzonego przeciwko pozwanemu i jego byłej żonie postępowania egzekucyjnego, czy okoliczności wykluczenia pozwanego z członkostwa spółdzielni. Przedstawiciel powoda wskazał jedynie, że spółdzielnia nie miała wiedzy co do adresu pozwanego, rozwodu, a także podziału majątku wspólnego.

Wyjaśnić należy, iż brak było podstaw do odrzucenia pozwu w niniejszej sprawie. Jak bowiem stanowi art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. Sąd odrzuci pozew jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona. Stan sprawy w toku (zawisłość sporu) powstaje dopiero z chwilą doręczenia pozwu pozwanemu. Zważywszy, iż w sprawie I C 1003/19 pozew został pozwanemu A. Ś. doręczony później niż w niniejszej sprawie, to właśnie w tamtej sprawie zachodziły podstawy do odrzucenia pozwu, co też Sąd uczynił postanowieniem z dnia 9 stycznia 2020 roku.

Przechodząc do szczegółowych rozważań wskazać należy, iż w niniejszej sprawie powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa Na (...) z siedzibą w G. domagała się od pozwanego A. Ś. zapłaty kwoty 16.811,33 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem rozliczenia zadania inwestycyjnego nr III w zakresie dotyczącym lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w G. przy ul. (...) kl. B. Podstawę prawną powództwa stanowił przepis art. 17 ⁷ ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jednolity Dz.U. z 2021 r. poz. 1208). Zgodnie z aktualnym brzmieniem tego przepisu – nadanym ustawą z dnia 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz niektórych innych ustaw, która weszła w życie z dniem 22 lipca 2005r. – jeżeli w wyniku ostatecznego rozliczenia kosztów budowy powstała różnica pomiędzy wysokością wstępnie ustalonego wkładu budowlanego a kosztami budowy lokalu, uprawniony albo zobowiązany z tego tytułu jest członek albo osoba niebędąca członkiem spółdzielni, którym w chwili dokonania tego rozliczenia przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Podkreślić należy, iż przepis art. 17 ⁷ ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wszedł w życie z dniem 15 stycznia 2003 roku. Wcześniej, do rozliczania kosztów inwestycji miał zastosowanie art. 226 § 3 ustawy z dnia z dnia 16 września 1982r. Prawo spółdzielcze (Dz.U. Nr 54, poz. 288 ze zm.), w myśl którego jeżeli w wyniku ostatecznego rozliczenia kosztów budowy powstała różnica pomiędzy wysokością wstępnie ustalonego wkładu budowlanego a kosztami budowy lokalu, uprawnionym albo zobowiązanym z tego tytułu jest członek, któremu w chwili dokonania tego rozliczenia przysługuje własnościowe prawo do lokalu.

Jak wskazuje się w orzecznictwie każda spółdzielnia mieszkaniowa ma prawo do rozliczenia ostatecznego kosztów budowy i określenia przypadającej na konkretnego członka kwoty wkładu budowlanego określonego kosztem całej inwestycji i wynikającego z tego kosztu 1 m ² powierzchni, prawomocną uchwałą organów spółdzielni o ostatecznym rozliczeniu kosztów budowy (por. wyrok SN z 17 kwietnia 2009 r., III CSK 322/08, L.).

W niniejszej sprawie na okoliczność wykazania roszczenia powódka załączyła dokument zatytułowany „rozliczenie zadania inwestycyjnego”. Z treści tegoż dokumentu wynika, że podstawą rozliczenia zadania inwestycyjnego była uchwała Rady Nadzorczej powodowej spółdzielni nr (...) z dnia 9 września 2003r. Na taką podstawę żądania strona powodowa konsekwentnie wskazywała w toku niniejszego postępowania m.in. w pismach procesowych z dnia 28 czerwca 2022 roku (k. 416-419) i 25 lipca 2022 roku (k. 425-426). Zważyć jednak należy, iż wbrew temu, co twierdzi strona powodowa do pozwu wniesionego w sprawie I Nc 5778/10 (z której niniejsze roszczenie zostało wyłączone do odrębnego rozpoznania) nie został dołączony odpis uchwały nr 32/09/2003, mającej stanowić podstawę roszczenia, lecz jedynie odpis uchwały zarządu spółdzielni nr 41/A/34/A/03 z dnia 3 września 2003 roku wydanej w wykonaniu zupełnie innej uchwały tj. uchwały Rady Nadzorczej nr 40/07/02, przy czym uchwała ta nie została dołączona do akt ani w sprawie I Nc 5778/10 ani też w niniejszym postępowaniu. Wobec nie przedłożenia odpisu uchwały nr 32/09/2003 nieznana jest dokładna treść tej uchwały. Jedynie z uzasadnienia wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 14 marca 2006r. w sprawie o sygnaturze akt I C 272/05 można wywodzić, że dotyczyła ona akceptacji przez Radę Nadzorczą spółdzielni ostatecznego rozliczenia zadań inwestycyjnych III i II B oraz uregulowania kosztu wytworzenia powierzchni użytkowej budynku potrzebnego do wyliczenia wysokości wkładów budowalnych przy jego ostatecznym rozliczeniu, zmniejszając tym samym fundusz zasobowy spółdzielni o różnicę kwoty, która powstaje pomiędzy pomniejszonym a rzeczywistym kosztem wytworzenia 1 m ² powierzchni użytkowej mieszkania. Powołując się na tę uchwałę, pismem z dnia 29 października 2003 roku, zarząd spółdzielni dokonał rozliczenia inwestycyjnego nr III w ten sposób, że przyjął całkowity koszt budowy mieszkania przy ul. (...) w kwocie 54.794,04 zł, koszt mieszkania z uwzględnieniem ulgi (określonej na kwotę 5.894,04 zł) w kwocie 48.900 zł, koszt infrastruktury przyobiektowej w kwocie 2.026 zł, ustalając w ten sposób ogólny koszt zadania inwestycyjnego przypadający na ww. lokal mieszkalny na kwotę 50.926 zł. Po uwzględnieniu wpłaconych do spółdzielni zaliczek w kwocie 36.927,51 zł, powódka ustaliła niedopłatę w kwocie 13.998,49 zł i obciążyła tą należnością pozwanego A. Ś., który był współuprawniony z tytułu spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w G. przy ul. (...) kl. B. Zważyć jednak należy, iż prawomocnym wyrokiem z dnia 14 marca 2006r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt I C 272/05 Sąd Rejonowy w Gdyni uchylił wyżej wskazaną uchwałę Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) z siedzibą w G. nr (...) z dnia 3 września 2003r, stwierdzając, że przedmiotowa uchwała została podjęta niezgodnie z postanowieniami § 68 pkt 14 Statutu powodowej spółdzielni, albowiem Rada Nadzorcza miała kompetencje jedynie do uchwalania zasad rozliczania inwestycji, a nie do rozliczania zadań inwestycyjnych, co leżało w zakresie kompetencji zarządu spółdzielni.

W związku z powyższym skoro uchwała nr 32/09/2003, wskazana przez powódkę jako podstawa obciążenia pozwanego kosztami inwestycji jest nieważna, a warunkiem dochodzenia od członka spółdzielni roszczenia o uzupełnienie wkładu budowlanego jest podjęcie przez odpowiednie organy spółdzielni uchwały o ostatecznym rozliczeniu kosztów budowy to należało w konsekwencji uznać, że roszczenie powoda nie ma podstawy prawnej. Podkreślić należy, iż strona powodowa nie udowodniła, że po uchyleniu wyżej wskazanej uchwały została podjęta kolejna uchwała, która mogła stanowić podstawę żądania. Mało tego, do zamknięcia rozprawy powódka konsekwentnie utrzymywała, że podstawą jej żądania jest uchwała nr 32/09/2003.

Podkreślić należy, iż nie sposób podzielić argumentacji strony powodowej, że roszczenie zostało przez nią udowodnione co do zasady i wysokości z tego względu, że nakaz zapłaty uprawomocnił się wobec drugiego z pozwanych tj. w stosunku do byłej małżonki pozwanego D. Ś. (obecnie S.). Zważyć bowiem należy, iż zgodnie z treścią art. 505 § 2 k.p.c. nakaz zapłaty traci moc w części zaskarżonej sprzeciwem. Sprzeciw jednego tylko ze współpozwanych o to samo roszczenie oraz co do jednego lub niektórych uwzględnionych roszczeń powoduje utratę mocy nakazu jedynie co do nich. W niniejszej sprawie A. Ś. skutecznie zaskarżył nakaz zapłaty i wobec niego utracił on moc. Powaga rzeczy osądzonej nakazu zapłaty ma skutek tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami. Zatem w niniejszej sprawie skutek taki zachodzi pomiędzy powódką a D. S. (poprzednio Ś.), natomiast nie w stosunku do pozwanego, który w sprzeciwie skutecznie zakwestionował roszczenie co do zasady i wysokości.

Abstrahując od braku ważnej podstawy żądania o uzupełnienie wkładu budowlanego, należy wskazać, że wiarygodnego dowodu na okoliczność wysokości roszczenia nie mogła stanowić opinia biegłego sądowego z zakresu księgowości wydana w sprawie o sygnaturze akt I C 1754/05 tutejszego Sądu. Przede wszystkim należało mieć na względzie, że w przedmiotowej opinii biegły wskazał, że z tytułu rozliczenia zadania inwestycyjnego w stosunku do lokalu przy ul. (...) w G. istnieje nadpłata, a nie niedopłata, jak wskazywała powódka w tamtej sprawie. W opinii uzupełniającej biegły natomiast wskazał kilka wariantów rozliczenia inwestycji, przy czym wyliczenia te odbiegały od wysokości żądania powoda. Wobec powyższego nie można uznać, że rozliczenie zadania inwestycyjnego było prawidłowe, skoro istniały istotne rozbieżności pomiędzy przedstawionym przez spółdzielnię rozliczeniem a wyliczeniami biegłego.

W związku z powyższym, na podstawie art. 17 ⁷ ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych a contrario powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. i zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy zasądził od przegrywającego niniejszy spór powoda na rzecz pozwanego kwotę 2.417 zł, na co składały się: opłata za czynności fachowego pełnomocnika powoda w stawce minimalnej (2.400 zł) obliczona od wskazanej wartości przedmiotu sporu, a także opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł).