Sygn. akt III Cz 96/14
Dnia 11 lutego 2014 roku
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący - SSO Gabriela Sobczyk (spr.)
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 lutego 2014 roku
sprawy z powództwa (...) SA w K. (poprzednio (...) SA w G.)
przeciwko M. K.
o zapłatę
na skutek zażalenia świadka U. E.
na postanowienie Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej
z dnia 27 czerwca 2013r., sygn. akt I C 341/12
postanawia:
1. zmienić zaskarżone postanowienie poprzez jego uchylenie;
2. zwrócić skarżącej U. E. 40zł (czterdzieści złotych) uiszczone tytułem opłaty od
zażalenia i polecić Sądowi Rejonowemu w Rudzie Śląskiej wypłatę tej kwoty z pozycji
(...) rejestru dochodów.
SSO Gabriela Sobczyk
Sygn. akt III Cz 96/14
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 27 czerwca 2013 roku w sprawie o sygn. akt I C 341/12 Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej nałożył na świadka U. E. grzywnę za nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawie w dniu 27 czerwca 2013 roku w kwocie 300 złotych. Uzasadniając postanowienie wskazał, że wymieniona została wezwana na rozprawę wyznaczoną na dzień 27 czerwca 2013 roku zarządzeniem wysłanym za pośrednictwem poczty w dniu 23 kwietnia 2013 roku. Przesyłka została zwrócona przez operatora pocztowego, wobec nie podjęcia jej w terminie, mimo powtórnego awiza.
Zważył Sąd Rejonowy, że nie stwierdził uchybień w procedurze doręczenia przesyłki, a zatem wezwanie zostało doręczone w sposób prawidłowy, zaś wymieniona nie stawiła się na rozprawe w dniu 27 czerwca 2013 roku bez usprawiedliwienia. Powyższe uzasadniało skazanie świadka na grzywnę na podstawie art. 274 k.p.c.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła U. E.. Podniosła, że nie stawiła się na rozprawę w dniu 27 czerwca 2013 roku, gdyż nie doręczono jej wezwania. Zobowiązała się również stawić przed Sądem.
Jak wynika z przebiegu postępowania w sprawie, świadek stawiła się na rozprawie w dniu 3 października 2013r. i złożyła zeznanie.
Sąd Okręgowy zważył, co nastepuje:
Zażalenie okazało się zasadne.
Wprawdzie prawidłowo ocenił Sąd Rejonowy, iż doręczenie skarżącej wezwania na rozprawę w trybie tzw. doręczenia zastępczego, uregulowanego w art. 139 § 1 k.p.c. było skuteczne, jednak sam fakt doręczenia przesyłki w ten sposób dla osoby wezwanej w charakterze świadka w ocenie Sądu Okręgowego nie jest wystarczający dla uznania, że osoba ta w sposób zawiniony uchyliła się od stawiennictwa w tym charakterze. Z tego sposobu doręczenia wynika, że adresat co prawda mógł zapoznać się z treścią kierowanej do niego przesyłki, ale tego nie uczynił.
Instytucja ukarania świadka grzywną za nieusprawiedliwione niestawiennictwo opiera się na negatywnej ocenie bezpodstawnego uchylania się od stawiennictwa na rozprawie osoby, która ma być w sprawie przesłuchana jako świadek. Samo zaś ukaranie niesie w sobie element skutku negatywnego zachowania przez ustawodawcę nieakceptowanego. Zachowaniem tym, za które karany jest świadek jest przy tym nie nieodebranie przesyłki kierowanej do niego z Sadu, lecz niestawiennictwo w charakterze świadka. Zarzucać zaś można osobie, że nie stawiła się w takim charakterze, o ile miała wiedzę o tym, że w tym charakterze została wezwana.
Takie stanowisko zawarł Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 28 maja 1982r., sygn. I KZ 154/82. Zgodnie z jego tezą, warunkiem skazania świadka na grzywnę jest wezwanie go do sądu jako świadka, przy czym świadek musi mieć świadomość tego, że w tym charakterze został wezwany .
Jak wynika z twierdzeń skarżącej, jak i z treści akt sprawy, nie odebrała ona faktycznie przesyłki, a zatem nie miała ona świadomości, że jest wzywana w charakterze świadka.
Z tych względów Sąd Okręgowy zmienił zaskarżone postanowienie poprzez jego uchylenie, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.
Jednocześnie na podstawie art. 79 ust.1 pkt c ustawy z 28 lipca 2005r.o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( t. jedn. Dz. U. z 2010r. nr 90 poz. 594 ze zm.) zarządzono zwrot opłaty uiszczonej przez skarżącą od zażalenia, które uwzględniono w całości.
SSO Gabriela Sobczyk