Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 161/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy z 13 lutego 2023 r. sygn. akt III K 188/22

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

D. M.

W dniu 9 lutego 2023r oskarżony został skazany przez Sąd Niemiecki za przestępstwo prowadzenia pojazdu bez uprawnień na karę grzywny -30 stawek dziennych po 2500 euro.

Dane o karalności oskarżonego

471

2.1.1.2.

D. M.

pozytywna opinia z zachowania w trakcie tymczasowego aresztowania.

opinia z Zakładu Karnego w K. z 09.04.2024r.

472-

473

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

dane o karalności oskarżonego

dokument obiektywny, niekwestionowany przez strony podchodzący z zasobów Krajowego rejestru karnego.

2.1.1.2

opinia z Zakładu Karnego w K. z 09.04.2024r.

Opinia sporządzona przez uprawnionego przedstawiciela Służby Więziennej opisująca (według standardów opinii o osadzonym) zachowanie oskarżonego w trakcie stosowanego w sprawie tymczasowego aresztowania − dowód niekwestionowany przez strony .

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca oskarżonego D. M. adw. W. K. na podst. art. 425§1k.p.k. oraz art. 428§1 k.p.k i art. 444 § 1 k.p.k. zaskarżył wyrok w części dotyczącej oskarżonego D. M., na jego korzyść - w części dot. kwalifikacji prawnej i wymiaru kary pozbawienia wolności oraz środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych i wyrokowi temu, w oparciu o art. 438 pkt. 1 i 4 k.p.k zarzucił:

1. obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii polegające na:

a. błędnym przyjęciu, iż ścięcie dojrzałych roślin krzaku konopi innych niż włókniste i poddanie ich procesowi suszenia stanowi czynność sprawczą „wytwarzania” środka odurzającego w rozumieniu tego przepisu ustawy,

b. błędnym przyjęciu, iż suszenie konopi w wadze 479,56 gramów stanowi „znaczną ilość środka odurzającego” w rozumieniu przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomani,

2. rażącą niewspółmierność wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności, co jest skutkiem błędnej kwalifikacji czynu z pkt II a/o przypisanego oskarżonemu D. M., a także nadmierną surowość środka karnego w rozmiarze 5 lat zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy oskarżonego w żadnym z postawionych zarzutów nie była trafna. By właściwie odnieść się do podniesionych zarzutów należy wskazać przede wszystkim, iż apelujący nie zakwestionował ustaleń faktycznych poczynionych w sprawie przez sąd I instancji. Tak zatem należy jedynie przypomnieć, iż oskarżony D. M. został uznany winnym uprawy co najmniej 103 sztuk krzaków konopi innych niż włókniste oraz po uprzednim ścięciu dojrzałych roślin i poddaniu procesowi suszenia wytworzenia 479,56 g suszu ziela konopi. Został także uznany winnym tego, że 13 czerwca 2022 r. w N. prowadził samochód marki S. (...) i nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z 14 lipca 2020 r. w sprawie II K 457/20 środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat.

Ad.1 co do obrazy przepisów prawa materialnego to jest art. 53 ust.1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Całkowicie nietrafny jest zarzut rzekomo błędnej wykładni tego przepisu dokonanej przez sąd meriti i wadliwym przyjęciu (zdaniem skarżącego), że poddanie procesowi suszenia ściętych roślin konopi innych niż włókniste stanowią czynność sprawczą „wytwarzania środka odurzającego w rozumieniu tego przepisu ustawy". Na poparcie swojego stanowiska skarżący przedstawia pogląd W. G. i D. Z. zawarty w pracy ”Przestępstwa narkotykowe i dopalacze„ wskazując, iż zdaniem autorów w przypadku suszenia, rozdrabniania, siekania, porcjowania ziela konopi innych niż włókniste dochodzi do wyrobu istniejącego już środka odurzającego, a nie do jego wytworzenia”. Jednak zdaniem Sądu Odwoławczego powyższy pogląd jest odosobniony i w świetle utrwalonej w orzecznictwie Sądu Najwyższego i sądów apelacyjnych wykładni pojęcia wytwarzania środka odurzającego w postaci marihuany, pogląd ten jest nie do zaakceptowania zwłaszcza w przedmiotowej sprawie. Poza wszelką dyskusją pozostaje fakt, iż z dowodów zgromadzonych w sprawie wynika, iż oskarżony uczestniczył w uprawie 103 sztuk krzewów konopi innych niż włókniste jak również, że z tych konopi wytworzył 479,56 g ziela konopi o właściwościach środka odurzającego w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Wynika to bezspornie z opinii kryminalistycznych przeprowadzonych w tej sprawie, notabene niekwestionowanych przez skarżącego. O tym, iż podniesiony zarzut błędnej wykładni pojęcia "wytwarzania" środka odurzającego jest nietrafny może świadczyć Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 30 marca 2022 r., III KO 14/22 " Wytwarzaniem środka odurzającego są takie czynności, podejmowane po zbiorze np. suszenie, za pomocą których otrzymuje się gotowy środek odurzający, zdatny do użycia, a więc określony preparat danej rośliny, np. susz konopi. Tym samym nie ma wątpliwości, że dokonując suszenia konopi, pochodzących z własnej uprawy, skazany dopuścił się wytwarzania substancji odurzającej. Lub inny wyrok np. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 4 października 2022 r., II AKa 97/22 " Wytwarzaniem środka odurzającego w sytuacji, gdy inne przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii odrębnie penalizują zakazaną uprawę określonej rośliny (np. Konopi) oraz zbiór z niej takich jej części, które same są już uznawane za środek odurzający (np. ziela i żywicy konopi), są takie czynności podejmowane po zbiorze – np. suszenie, za pomocą których otrzymuje się gotowy środek odurzający zdatny do użycia, a więc określony preparat danej rośliny, np. susz konopi. Tym samym nie ma wątpliwości, że suszenie konopi pochodzących z własnej uprawy jest wytwarzaniem substancji odurzającej".

Również całkowicie nietrafny jest zarzut, że 479,56 g ziela konopi nie stanowi znacznej ilości w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu narkomani. I w tym zakresie orzecznictwo sądowe jest od wielu lat jednolite.

Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 23 lutego 2017 r., IV KK 19/17 "Jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to "znaczna ilość" w rozumieniu tej ustawy".

Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09 "Jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z 29.7.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to "znaczna ilość" w rozumieniu tej ustawy".

Wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu - II Wydział Karny z dnia 31 sierpnia 2017 r., II AKa 222/17

2. Jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2005 r. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby, co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to „znaczna ilość” w rozumieniu tej ustawy. Tezy redakcyjne L..

Wobec powyższych argumentów zarzuty obrońcy oskarżonego nie mogły być uwzględnione.

Ad. 2. co do rażącej niewspółmierności orzeczonej kary pozbawienia wolności za przypisany czyn, a związany z wytwarzaniem środka odurzającego oraz co do nadmiernej surowości środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Pierwsza część zarzutu ma charakter alternatywny i dotyczy sytuacji, gdyby Sąd Odwoławczy rzeczywiście uwzględnił zarzut obrazy prawa materialnego i nie przyjął, iż popełnione przestępstwo wyczerpuje znamiona zbrodni z art. 53 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Skoro jednak jak wykazano powyżej sąd meriti dokonał prawidłowej subsumcji prawnej zachowań przypisanych oskarżonemu D. M., to jego powinnością było wymierzenie kary zgodnie z art. 11 § 3 k.k. na podstawie przepisu przewidującego najsurowszą odpowiedzialność, co w tym przypadku na podstawie art. 53 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii ta zbrodnia sankcjonowana jest karą od 3 lat pozbawienia wolności do lat 15. Mając zatem na uwadze ustawowy wymiar kary stwierdzić należy, iż sąd meriti wymierzył karę w granicach minimum ustawowego, a zatem zarzut rażącej niewspółmierności kary jest całkowicie bezpodstawny. Co do orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, to orzeczony zakaz na poziomie 5 lat nie nosi cech rażącej surowości, bowiem sąd I instancji określając wymiar tego środka miał na uwadze ustawowe granice przewidujące okres od roku do lat 15, ale przede wszystkim brał pod uwagę notoryjność tego rodzaju zachowań oskarżonego świadczącą o bardzo poważnym lekceważeniu zasad porządku prawnego, bowiem pomimo orzeczonego w przeszłości tego rodzaju środka zakazującego oskarżonemu prowadzenia pojazdów, zlekceważył wyrok Sądu Rejonowego w Kłodzku popełniając czyn 13 czerwca 2022 r. w N.. O tym, iż wymierzony środek karny na takim poziomie jest konieczny świadczy także dalsze postępowanie oskarżonego, bowiem jak wynika z karty karnej został on skazany orzeczeniem Sądu niemieckiego w dniu 9 lutego 2023 r., a zatem jego postępowanie jest bezrefleksyjne i dla osiągnięcia celów kary w tym zakresie konieczne jest długotrwałe uniemożliwienie oskarżonemu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Środek orzeczony na poziomie 5 lat jest w stanie uświadomić oskarżonemu błędność dotychczasowego zachowania i wdrożyć go do przestrzegania porządku prawnego. Absolutnie nie można stwierdzić, że środek orzeczony na poziomie lat 5 jest rażąco i niewspółmiernie surowy, bowiem przeczy temu dotychczasowe postępowanie oskarżonego.

Wniosek

Wskazując na powyższe w oparciu o art. 455 k.p.k. wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wyeliminowanie z opisu czynu art. 53 ust 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności w oparciu o art. 63 ust. 1,2 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, a także wymierzenie środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w możliwie najniższym wymiarze ustawowym.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mając na uwadze podniesione wyżej argumenty, które wskazują na nietrafność zgłoszonych zarzutów apelacyjnych niemożliwe jest uwzględnienie wniosków końcowych obrońcy oskarżonego w zakresie zmiany kwalifikacji prawnej przypisanego czynu, a także obniżenia środka karnego .

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Sąd odwoławczy nie stwierdził występowania okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu, a określonych w art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k., w art. 455 k.p.k.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Jedynie na podstawie art. 105 § 2 k.p.k. dokonano sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej w pkt. I.1. części rozstrzygającej w ten sposób, że w podstawie wymiaru kary pozbawienia wolności w miejsce art. 53 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przyjmuje art. 53 ust 2 tej ustawy.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Apelacyjny utrzymał wyrok Sądu I instancji w następującym zakresie:

I. oskarżonych D. M. i M. M. uznaje za winnych tego, że w okresie od bliżej nieustalonego dnia jednak nie wcześniej niż od dnia 13 marca 2022r. do dnia 13 czerwca 2022r., w miejscowości Ł., woj. (...), wspólnie i w porozumieniu, wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii uprawiali co najmniej 103 krzaki konopi innych niż włókniste, przy czym uprawa ta mogła dostarczyć znaczną ilość środka odurzającego, nie mniej niż 5 719,04 grama, przy czym D. M. zebrał ziele konopi innych niż włókniste, a nadto wytwarzał środek odurzający, w ten sposób, że po uprzednim ścięciu dojrzałych roślin, poddał je procesowi suszenia w celu uzyskania znacznych ilości środka odurzającego w ilości nie mniejszej niż 479,56 gramów i kwalifikuje czyn zarzucany D. M. z art. 53 ust. 2 i art. 63 ust. 1, 2 i 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii zw. z art. 11 § 2 K.k., a M. M. z art. 63 § 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to:

1. na podstawie art. 53 ust. 3 powołanej ustawy w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza D. M. karę 3 lat pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 20 zł;

IV. oskarżonego D. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art. 244 k.k. i za to na podstawie art. 244 k.k. wymierza mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

V. na podstawie art. 42 § 1a pkt 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec D. M. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat;

VI. na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczone wobec oskarżonego D. M. w punktach I i IV wyroku kary pozbawienia wolności łączy i wymierza karę łączną 3 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności;

VII. na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa przez zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci roślin, suszu i łodyg szczegółowo opisanych w wykazie dowodów rzeczowych o nr (...) poz. (...) k. 154 akt oraz nawilżaczy, przedłużaczy, zasilaczy, lampy, nagrzewnicy, mierników temperatury, rur, wentylatorów, wagi szczegółowo opisanych w wykazie dowodów rzeczowych o nr (...) poz. (...) k. 155 akt;

VIII. na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka od oskarżonych D. M. i M. M. nawiązki w wysokości po 2 000 (dwa tysięcy) zł na rzecz Stowarzyszenia (...) w N.;

X. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu D. M. okres jego zatrzymania i okres tymczasowego aresztowania od dnia 13 czerwca 2022r. godz. 8:00 do dnia 12 sierpnia 2022r. godz. 07:50;

XI. na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa wydatki poniesione w sprawie w kwocie po 2.762,63 zł, a na podstawie:

1. art. 2 ust. 1 pkt 5, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r.
o opłatach w sprawach karnych wymierza D. M. opłatę sądową w wysokości 800 zł.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Kontrola odwoławcza zaskarżonego wyroku w zakresie podniesionych zarzutów i wniosków zawartych w apelacji doprowadziła do stwierdzenia, iż sąd I instancji przeprowadził postępowanie dowodowe w sposób bardzo rzetelny, dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych w zakresie zarzuconych oskarżonemu przestępstw, przy czym ustalenia te wynikają z prawidłowo dokonanej oceny przeprowadzonych w sprawie dowodów osobowych i dowodów z dokumentów. Ocena ta uwzględnia zasady wynikające z art. 410 k.p.k., art. 7 k.p.k. i art. 5 § 2 k.p.k. , których to przepisów jak wynika z wcześniejszej części uzasadnienia (sekcja 3) sąd I instancji nie naruszył. Skoro argumenty podniesione w apelacji nie mogły być uwzględnione to należało utrzymać w mocy rozstrzygnięcie dotyczące przesądzenia o sprawstwie i winie oskarżonego. Zakres apelacji obligował także do kontroli zaskarżonego wyroku w części rozstrzygnięcia o karach jednostkowych i karze łącznej. W ocenie Sądu Apelacyjnego kary te nie rażą surowością. Sąd Okręgowy uwzględnił wszystkie mające znaczenie w tej materii okoliczności i nadał im właściwe znaczenie. Podziela Sąd Apelacyjny przywołane przez Sąd Okręgowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku argumenty, nie widząc potrzeby ich powielania. Dodać należy, że przedmiotem kontroli odwoławczej był jedynie wyrok dotyczący D. M., bowiem M. M. wyroku nie skarżył.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

zasądza od oskarżonego D. M. na rzecz Skarbu Państwa 20 zł tytułem wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym oraz wymierza mu opłatę za II instancję w kwocie 800 zł.

Podstawą prawną obciążenia oskarżonego poniesionymi wydatkami postępowania odwoławczego jest oczywiście art. 627 k.p.k., który stanowi że od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa. Kosztami sądowymi w tej sprawie są przede wszystkim wydatki poniesione przez Skarb Państwa - 20 zł tytułem ryczałtu za doręczenia pism i zawiadomień w postępowaniu przed sądem. Natomiast zgodnie z art.8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych, w razie nieuwzględnienia apelacji wniesionej na korzyść oskarżonego sąd ten wymierza za II instancję opłatę w wysokości opłaty należnej za I instancję.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego D. M. adw. W. K.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

w części dot. kwalifikacji prawnej i wymiaru kary pozbawienia wolności oraz środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana