Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 272/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

3

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 19 września 2023r. w sprawie IIIK 90/22

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

D. W.

Oskarżony D. W. zmarł w dniu 3 grudnia 2023 r.

Odpis skróconego aktu zgonu USC w N.

361

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Odpis skróconego aktu zgonu USC w N.

Dokument urzędowy wydany przez organ niezależny.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Wyrok zaskarżyli prokurator, pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego i obrońca oskarżonego.

Prokurator na podstawie art. 425 § 1 i 2 k.p.k. i art. 444 § 1 k.p.k. zaskarżył wyrok na niekorzyść oskarżonego w całości.

Na podstawie art. 427 § 1 i 2 k.p.k. i art. 438 pkt 3 i 4 k.p.k. wyrokowi temu zarzucił

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na błędnym przyjęciu, że oskarżony uderzając pokrzywdzonego w głowę nie godził się na spowodowanie u niego obrażeń prowadzących do ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, a tym samym, że nie miał zamiaru spowodowania takich obrażeń, w konsekwencji czego niezasadnie zakwalifikowano czyn oskarżonego z art. 156 § 2 k.k. i wymierzono mu karę na podstawie tego przepisu, podczas gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy świadczy, że oskarżony działał w zamiarze ewentualnym spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pokrzywdzonego, mogąc przewidzieć taki skutek swojego działania i godząc się na jego wystąpienie,

- niesłuszne niezastosowanie wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu zbliżania się do pokrzywdzonego i kontaktowania się z nim w sytuacji gdy charakter czynu popełnionego przez oskarżonego, okoliczności jego popełnienia,

jego następstwa oraz rozmiary wyrządzonej pokrzywdzonemu krzywdy przemawiają za orzeczeniem tego środka.

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego na podstawie art. 444 § 1 k.p.k i art. 425 § 1 i 2 k.p.k. zaskarżył wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 19 września 2023 r. na niekorzyść oskarżonego w części, co rozstrzygnięć zawartych w pkt 1 i 2 części rozstrzygającej wyroku, tj. w części w jakiej sąd dokonał modyfikacji opisu czynu i jego kwalifikacji prawnej oraz rozstrzygnięcia w przedmiocie kary i zastosowania środków probacyjnych.

Na zasadzie art. 427 § 2 i art. 438 § 3 i 4 k.p.k. zarzucił:

-błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść, a wyrażający się w przyjęciu, że oskarżony D. W. uderzając pokrzywdzonego J. B. pięścią w głowę działał umyślnie w zamiarze ewentualnym godząc się na spowodowanie u niego obrażeń ciała na okres powyżej dni 7, nie godząc się natomiast na spowodowanie u niego obrażeń prowadzących do ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, a tym samym nie miał zamiaru spowodowania u pokrzywdzonego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, co znalazło wyraz w nieuzasadnionej zmianie kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego na kwalifikację z art. 157 § 1 k.k. w zb. z art. 156 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw do powyższego twierdzenia i jednoznacznie wskazuje, że oskarżony działał z zamiarem ewentualnym spowodowania u pokrzywdzonego J. B. ciężkiego uszczerbku na zdrowiu gdyż mógł przewidzieć taki skutek swojego działania i godził się na jego wystąpienie, a tym samym, że wyczerpał on w pełni znamiona czynu z art. 156 § 1 pkt 2 k.k.

-niesłuszne niezastosowanie wobec oskarżonego postulowanego przez prokuratora oraz pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego środka karnego w postaci zakazu zbliżania się do pokrzywdzonego i kontaktowania się z nim w sytuacji, gdy ujawnione w toku postępowania okoliczności w szczególności, charakter czynu, okoliczności jego popełnienia, doznane przez pokrzywdzonego obrażenia i rozmiar doznanej przez pokrzywdzonego krzywdy przemawiają za orzeczeniem postulowanego środka.

Obrońca - adw. A. P. zaskarżył wyrok w całości na korzyść oskarżonego.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

-obrazę przepisów postępowania, to jest:

1) art. 7 k.p.k., przez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodu:

a. z wyjaśnień oskarżonego D. W. i uznanie ich za niewiarygodne i stanowiące przyjętą linię obrony (de facto dokonanie oceny wyjaśnień oskarżonego D. W. pod z góry założoną tezę, że oskarżony jest winny), co mogło mieć wpływ na treść orzeczenia przez poczynienie błędnych ustaleń faktycznych co do sprawstwa oskarżonego;

b. z zeznań świadka T. P. i pominięcie ich przy dokonywaniu ustaleń faktycznych w sytuacji, gdy zawierają one informacje istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, albowiem są przeciwstawne zeznaniom świadka Ż. F. co do przyczyn upadku pokrzywdzonego, co mogło mieć wpływ na treść orzeczenia przez poczynienie błędnych ustaleń faktycznych co do sprawstwa oskarżonego;

c. z zeznań świadka P. W. i pominięcie ich przy dokonywaniu ustaleń faktycznych w sytuacji, gdy zawierają one informacje istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, co mogło mieć wpływ na treść orzeczenia przez poczynienie błędnych ustaleń faktycznych co do sprawstwa oskarżonego;

d. z zeznań świadka M. W. (1) i pominięcie ich przy dokonywaniu ustaleń faktycznych w sytuacji, gdy zawierają one informacje istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, co mogło mieć wpływ na treść orzeczenia przez poczynienie błędnych ustaleń faktycznych co do sprawstwa oskarżonego;

e. z zeznań świadka M. W. (2) i pominięcie ich przy dokonywaniu ustaleń faktycznych w sytuacji, gdy zawierają one informacje istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, co mogło mieć wpływ na treść orzeczenia przez poczynienie błędnych ustaleń faktycznych co do sprawstwa oskarżonego;

f. z zeznań świadka G. Z. i pominięcie ich przy dokonywaniu ustaleń faktycznych w sytuacji, gdy zawierają one informacje istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, co mogło mieć wpływ na treść orzeczenia przez poczynienie błędnych ustaleń faktycznych co do sprawstwa oskarżonego;

g. z zeznań świadka A. K. i pominięcie ich przy dokonywaniu ustaleń faktycznych w sytuacji, gdy zawierają one informacje istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, co mogło mieć wpływ na treść orzeczenia przez poczynienie błędnych ustaleń faktycznych co do sprawstwa oskarżonego

h. z zeznań świadka K. S. i pominięcie ich przy dokonywaniu ustaleń faktycznych w sytuacji, gdy zawierają one informacje istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, co mogło mieć wpływ na treść orzeczenia przez poczynienie błędnych ustaleń faktycznych co do sprawstwa oskarżonego;

i. z zeznań świadka M. K. i pominięcie ich przy dokonywaniu ustaleń faktycznych w sytuacji, gdy zawierają one informacje istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, co mogło mieć wpływ na treść orzeczenia przez poczynienie błędnych ustaleń faktycznych co do sprawstwa oskarżonego;

j. z zeznań pokrzywdzonego J. B. i uznanie ich za podstawę do ustaleń faktów w sytuacji, gdy pokrzywdzony nie zapamiętał przebiegu swojego pobytu w klubie (...) w N., a co za tym idzie nie ma jakiejkolwiek istotnej wiedzy na temat przyczyn doznanych przez siebie obrażeń;

k. z zeznań świadka M. J. i uznanie ich za podstawę do ustaleń faktów w sytuacji, gdy świadek ten nie był bezpośrednim świadkiem zdarzenia, lecz rzekomo słyszał jedynie przed klubem (...) w N. plotki na temat rzekomego przebiegu tego zdarzenia oraz jego sprawcy;

l. z zeznań świadka Ż. F. i uznanie ich za podstawę do ustaleń faktów w sytuacji, gdy są one niespójne z zeznaniami innych przesłuchanych świadków, a w szczególności zeznaniami świadka T. P. oraz świadka M. W. (1), co mogło mieć wpływ na treść orzeczenia przez poczynienie błędnych ustaleń faktycznych co do sprawstwa oskarżonego;

-obrazę art. 7 k.p.k., przez bezpodstawne przyjęcie, że:

a. J. B. złapał za ramię tańczącą narzeczoną D. W.;

b. D. W. widząc, że obcy mężczyzna dotyka jego narzeczoną, nagle uderzył pięścią w twarz J. B., który w wyniku siły uderzenia i stanu nietrzeźwości, przewrócił się bezwładnie i uderzył głową o podłogę;

c. J. B. ma problemy z wysławianiem się, pamięcią;

- podczas gdy na takie okoliczności brak jest obiektywnych dowodów i co w konsekwencji mogło mieć wpływ na treść orzeczenia przez poczynienie błędnych ustaleń faktycznych co do sprawstwa oskarżonego;

-obrazę art. 7 k.p.k., przez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodu z opinii (...) wraz z opinią uzupełniającą ustną dr hab. n. med. S. H. i uznanie jej za wiarygodną oraz przyjęcie jej do podstawy ustaleń faktycznych w sytuacji, gdy nie jest ona pełna, jasna, a przede wszystkim nie jest stanowcza, a co za tym idzie nie spełniała wypracowanych przez orzecznictwo kryteriów uznania jej za dowód w procesie karnym;

-obrazę art. 5 § 2 k.p.k., przez niepowzięcie przez sąd uzasadnionych wątpliwości co do sprawstwa oskarżonego J. B., mimo że na takie wątpliwości wskazuje kompleksowa ocena materiału dowodowego, co mogło mieć wpływ na treść orzeczenia przez dokonanie błędnych ustaleń faktycznych w zakresie popełnienia przez oskarżonego czynu.

i w konsekwencji powyższych naruszeń:

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, polegający na dowolnym ustaleniu, że w dniu 10 października 2021 roku w klubie (...) w N. działając umyślnie w zamiarze ewentualnym, uderzył pięścią w twarz J. B. godząc się na spowodowanie u niego obrażeń ciała na okres powyżej dni 7, w wyniku czego pokrzywdzony upadł na podłogę doznając obrażeń ciała w postaci krwiaka nadtwardówkowego okolicy skroniowej lewej ze szczeliną złamania łuski kości skroniowej i ogniskami stłuczeń lewego płata skroniowego, czym nieumyślnie spowodował ciężki uszczerbek na zdrowiu J. B. w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, co mógł i powinien przewidzieć w sytuacji, gdy brak jest na to obiektywnych dowodów.

Z najdalej posuniętej ostrożności procesowej, w przypadku uznania przez Sąd drugiej instancji, że opisane powyżej zarzuty nie zasługują na uwzględnienie, obrońca oskarżonego zarzucił wyrokowi:

-rażącą niewspółmierność środka karnego w postaci zadośćuczynienia na rzecz pokrzywdzonego J. B. w wysokości 100.000 złotych w sytuacji, gdy w toku postępowania przed Sądem pierwszej instancji nie doszło do ustalenia rzeczywistego rozmiaru szkód, a w szczególności rozmiaru krzywdy wyrządzonej pokrzywdzonemu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wyrokiem z dnia 19 września 2023 r., sygn. akt III K 99/22, D. W. został uznany za winnego popełnienia przestępstwa z art. 157 § 1 k.k. w zb. z art. 156§ 2 k.k. w zw. z art.11§2 k.k., za które wymierzono mu na podstawie art. 157 § 1 k.k. w zw. z art.11§3 k.k. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na podstawie art.69 § 1k.k., art.70 § 1k.k. na okres próby 2 (dwóch) lat, na podstawie art.72 §1 pkt 1 k.k. zobowiązano oskarżonego do informowania pisemnie kuratora o przebiegu próby raz na rok.

Powyższy wyrok zaskarżony został we wskazanym wyżej zakresie w odniesieniu do D. W. przez prokuratora, obrońcę oskarżonego i przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego. W dniu (...) r., co wynika ze skróconego aktu zgonu wydanego przez Urząd Stanu Cywilnego w N. (k. 361) D. W. zmarł. W tej sytuacji wystąpiła przeszkoda do dalszego prowadzenia postępowania określona w art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k., który stanowi, że postępowania karnego nie wszczyna się, a wszczęte umarza w sytuacji śmierci oskarżonego. Nie występuje bowiem w takiej sytuacji podmiot procesu, jakim jest oskarżony. Wprawdzie postępowanie przed sądem pierwszej instancji zakończyło się i wydany został wobec D. W. wyrok skazujący, jednak zbadanie prawidłowości tego wyroku w postępowaniu odwoławczym stało się już niemożliwe. Do orzekania o winie i karze konieczne jest występowanie oskarżonego jako strony i podmiotu postępowania i ta sama zasada dotyczy postępowania odwoławczego. Brak bowiem tej strony generuje wystąpienie bezwzględnej przeszkody procesowej przesądzającej o niedopuszczalności prowadzenia postępowania karnego i to w każdym jego stadium. Sytuacja owa dotyczy zatem również fazy odwoławczej, przed uprawomocnieniem się wyroku Sądu I instancji i to niezależnie od granic zaskarżenia oraz podniesionych w środkach odwoławczych zarzutów (vide: wyrok SN z 06.06.2013 r., III KK 147/12, LEX nr 1318414, wyrok SN z 11.05.2017 r., II KK 126/17, LEX nr 2294392).

Skoro zatem oskarżony D. W. zmarł w dniu (...) r., a więc po wydaniu wyroku przez Sąd I instancji, ale przed jego uprawomocnieniem, wystąpiła wskazana wyżej przeszkoda w prowadzeniu postępowania określona w art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k. Śmierć oskarżonego w toku postępowania odwoławczego - stanowiąca bezwzględną przyczynę odwoławczą z art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. – spowodowała zatem, że Sąd odwoławczy niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów był zobowiązany do uchylenia zaskarżonego wyroku i umorzenia postępowania w oparciu o przepis art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k. Powyższa okoliczność zwalnia jednocześnie Sąd odwoławczy z obowiązku rozpoznania zarzutów apelacyjnych, bowiem przedmiotem kontroli instancyjnej był wyrok skazujący, od którego wniesiono apelację na niekorzyść oskarżonego (art. 439 § 2 k.p.k.).

Wniosek

Obrońca oskarżonego adw. A. P. wniósł o :

-zmianę zaskarżonego wyroku w całości i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu,

ewentualnie, w przypadku uznania oskarżonego za winnego, wniósł o:

-zmianę orzeczenia zawartego w pkt 3 wyroku poprzez zasądzenie od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego J. B. kwoty 10.000 złotych tytułem zadośćuczynienia

ewentualnie - w przypadku niemożności zrealizowania przez Sąd drugiej instancji swojej funkcji kontrolnej z powodu wadliwego orzekania przez Sąd pierwszej instancji, którego sam nie może naprawić obrońca wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.2.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wniosek

Prokurator wniósł o:

-zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uznanie oskarżonego za winnego zarzucanego mu czynu z art.156§1pkt 2k.k. i wymierzenie mu kary 4 lat pozbawienia wolności, a w konsekwencji uchylenie zawartych rozstrzygnięć o warunkowym zawieszeniu wykonania kary i obowiązku informowania o przebiegu okresu próby

-orzeczenie wobec oskarżonego na podstawie art.41 § 1 k.k. środka karnego zakazu zbliżania się do pokrzywdzonego J. B. na odległość nie mniejszą niż 20 metrów na okres 4 lat, oraz utrzymanie wyroku w pozostałym zakresie.

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego wniósł o

zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uznanie oskarżonego za winnego zarzucanego mu czynu z art.156§1pkt 2k.k. i wymierzenie mu kary 4 lat pozbawienia wolności, a w konsekwencji uchylenie zawartych rozstrzygnięć o warunkowym zawieszeniu wykonania kary i obowiązku informowania o przebiegu okresu próby

-orzeczenie wobec oskarżonego na podstawie art.41 § 1 k.k. środka karnego zakazu zbliżania się do pokrzywdzonego J. B. na odległość nie mniejszą niż 20 metrów na okres 4 lat,

- utrzymanie wyroku w pozostałym zakresie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Oskarżony D. W. zmarł w dniu (...) r. (po wniesieniu apelacji przez prokuratora, obrońcę i pełnomocnika oskarżyciela publicznego, ale przed ich rozpoznaniem).

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

.

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Przyczyny takiego stanu rzeczy zostały szczegółowo przedstawione w pkt 3.1 niniejszego uzasadnienia.

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

W pkt. 3.1. uzasadnienia wskazano, że śmierć oskarżonego powoduje konieczność umorzenia postępowania w każdym jego stadium, również po wydaniu wyroku przez sąd pierwszej instancji, a przed zyskaniem przezeń przymiotu prawomocności (vide: postanowienie SN z 24.09.2014 r., IV KK 272/14, LEX nr 1515401).

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt II

Wobec uchylenia zaskarżonego wyroku i umorzenia postępowania koszty procesu winien ponieść Skarb Państwa stosownie do treści art. 632 pkt 2 k.p.k.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt II.

Zgodnie z przepisem art. 632 pkt 2 k.p.k., w przypadku umorzenia postępowania w sprawie z oskarżenia publicznego, koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

SSA Andrzej Olszewski SSA Andrzej Wiśniewski SSO del. do SA Małgorzata Puczko

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.13.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

3

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Nieprawidłowe ustalenie wysokości kary łącznej pozbawienia wolności.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana