Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 131/21



WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ



Dnia 20 grudnia 2022 roku



Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Justyna Koska-Janusz

Protokolant: Aneta Cegiełka, Dominika Grabowska,


przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej Warszawa Śródmieście Krzysztofa Czerwińskiego i Tomasza Mioduszewskiego,


po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2021 r., 6 lipca 2021 r., 19 października 2021 r., 27 stycznia 2022 r., 27 września 2022 r., 25 października 2022 r., 28 listopada 2022 r. i 6 grudnia 2022 r.,


sprawy:



J. W., syna M. i J. z domu A., urodzonego (...) w K.,


oskarżonego o to, że:

dniu 2 marca 2011 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...) oraz przynależnego pomieszczenia gospodarczego nr (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym w miejscowości J., gmina N., województwa (...), wprowadził w błąd Bank (...) (...) w W. co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, czym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarbu Państwa w kwocie 34.676,92 zł, w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożył wymienioną umowę kupna tego mieszkania zawartą w formie aktu notarialnego, wskutek czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;




K. S., córki K. i K. z domu K., urodzonej (...) w P.,


oskarżonej o to, że:

w dniu 7 lipca 2011 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości lokalu mieszkalnego numer (...) oraz przynależnego pomieszczenia gospodarczego nr (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym w miejscowości J., gmina N., województwa (...), wprowadziła w błąd Bank (...) (...) w W. co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarbu Państwa w kwocie 20.553,86 zł, w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożyła wymienioną umowę kupna tego mieszkania zawartą w formie aktu notarialnego, wskutek czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;




W. S., syna W. i E. z domu J., urodzonego (...) w W.,


oskarżonego o to, że:

w dniu 27 lipca 2009 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi dotychczas osobami, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...), klatka (...) mieszczącego się w budynku mieszkalnym w miejscowości B. gmina K., powiat (...) województwa (...), wprowadzili w błąd Bank (...) (...) w W. co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, czym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarbu Państwa w kwocie 42.708,22 zł w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożył wymienioną umowę kupna tego mieszkania zawartą w formie aktu notarialnego, wskutek czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;



W. W. (1) , córki P. i T. z domu K., urodzonej (...) w W.,


oskarżonej o to, że:

w dniu 29 stycznia 2010 roku w P., województwa (...), działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...), klatka (...) mieszczącego się w budynku mieszkalnym w miejscowości B. gmina K., powiat (...) województwa (...), wprowadził w błąd Bank (...) (...) w P. co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, czym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarbu Państwa w kwocie 38.578,12 zł w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożył wymienioną umowę kupna tego mieszkania zawartą w formie aktu notarialnego, wskutek czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;




A. M. (1), córki A. i E. z domu K., urodzonej (...) w W.,


oskarżonej o to, że:

w dniu 18 sierpnia 2010 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...), klatka (...) mieszczącego się w budynku mieszkalnym w miejscowości B. gmina K., powiat (...) województwa (...), wprowadziła w błąd Bank (...) (...) w W. co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarbu Państwa w kwocie 37.882,80 zł w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożyła wymienioną umowę kupna tego mieszkania zawartą w formie aktu notarialnego, wskutek czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;




M. P., syna H. i M. z domu W., urodzonego (...) w W.,


oskarżonego o to, że:

w dniu 12 kwietnia 2011 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości w postaci wyodrębnionego lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w miejscowości P., gmina Ż., województwa (...) wprowadził Bank (...) (...) w W. w błąd, co do faktu poniesienia nakładów finansowych na cele mieszkaniowe, czym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarb Państwa w kwocie 24.335,17 zł, w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożyli wymienioną umowę kupna wskazanego powyżej mieszkania, zawartą w formie aktu notarialnego, w wyniku czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;




A. S. (1) , córki F. i T. z domu B., urodzonej (...) w W.,


oskarżonej o to, że:

w dniu 14 lipca 2011 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi dotychczas osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości w postaci wyodrębnionego lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w miejscowości P., gmina Ż., województwo (...), wprowadziła Bank (...) (...) w W. w błąd, co do faktu poniesienia nakładów finansowych na cele mieszkaniowe, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarb Państwa w kwocie 27.436,96 zł, w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożyła wymienioną umowę kupna wskazanego powyżej mieszkania, zawartą w formie aktu notarialnego, w wyniku czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;




M. Ł. (1), córki Z. i H. z domu Pyt, urodzonej (...) w W.,


oskarżonej o to, że:

w dniu 6 czerwca 2008 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym numer (...) zlokalizowanym we wsi S. w gminie O., powiecie (...), województwa (...), wprowadziła Bank (...) (...) w W. w błąd, co do faktu poniesienia nakładów finansowych na cele mieszkaniowe, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarb Państwa w kwocie 24.188,30 zł, w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożyła wymienioną umowę kupna wskazanego powyżej mieszkania, zawartą w formie aktu notarialnego, w wyniku czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;




K. K. (4), córki B. i F. z domu J., urodzonej (...) w O.,


oskarżonej o to, że:

w dniu 23 lipca 2010 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym numer (...) zlokalizowanym we wsi S. w gminie O., województwa (...), wprowadziła Bank (...) (...) w W. w błąd, co do faktu poniesienia nakładów finansowych na cele mieszkaniowe, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarb Państwa w kwocie 74.054,56 zł, w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożyła wymienioną umowę kupna wskazanego powyżej mieszkania, zawartą w formie aktu notarialnego, w wyniku czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;



orzeka



oskarżonego J. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z tym ustaleniem, że czynu tego dopuścił się w okresie od dnia 23 lutego 2011 r. do dnia 2 marca 2011 r. działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i na tej podstawie skazuje go, a na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 kk zw. z art. 4 § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonego J. W. na okres 2 (dwóch) lat próby;

oskarżoną K. S. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu z tym ustaleniem, że czynu tego dopuściła się w okresie od dnia 26 kwietnia 2011 r. do dnia 1 czerwca 2011 r., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i na tej podstawie skazuje ją, a na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 kk zw. z art. 4 § 1 kk wymierza jej na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonej K. S. na okres 2 (dwóch) lat próby;

oskarżonego W. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z tym ustaleniem, że czynu tego dopuścił się w okresie od dnia 30 czerwca 2009 r. do dnia 23 lipca 2009 r., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i na tej podstawie skazuje go, a na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 kk zw. z art. 4 § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu W. S. na okres 2 (dwóch) lat próby;

oskarżoną W. W. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego jej czynu;

oskarżoną A. M. (1) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu z tym ustaleniem, że czynu tego dopuściła się w okresie od dnia 28 lipca 2010 r. do dnia 18 sierpnia 2010 r., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i na tej podstawie skazuje ją, a na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 kk zw. z art. 4 § 1 kk wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonej A. M. (1) na okres 2 (dwóch) lat próby

oskarżonego M. P. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu;

oskarżoną A. S. (1) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu z tym ustaleniem, że czynu tego dopuściła się w okresie od dnia 7 lipca 2011 r. do dnia 14 lipca 2011 r., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i na tej podstawie skazuje ją, a na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 kk zw. z art. 4 § 1 kk wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonej A. S. (1) na okres 2 (dwóch) lat próby;

oskarżoną M. Ł. (1) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu z tym ustaleniem, że czynu tego dopuściła się w okresie od dnia 19 maja 2008 r. do dnia 6 czerwca 2008 r., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i na tej podstawie skazuje ją, a na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 kk zw. z art. 4 § 1 kk wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonej M. Ł. (1) na okres 2 (dwóch) lat próby;

oskarżoną K. K. (4) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu z tym ustaleniem, że czynu tego dopuściła się w okresie od dnia 17 czerwca 2010 r. do dnia 23 lipca 2010 r., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i na tej podstawie skazuje ją, a na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 kk zw. z art. 4 § 1 kk wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonej K. K. (4) na okres 2 (dwóch) lat próby;

na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2015 r. poz. 615, z późn. zm.) oraz § 17 ust. 2 pkt 3 w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z dnia 18 października 2016 r. poz. 1714) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. Ś. vel W. kwotę 1.236 zł (jeden tysiąc trzydzieści sześć złotych) powiększoną o należną stawkę podatku VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu M. P. z urzędu;

na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 Ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. Nr 49; poz. 223 z późn. zm.) zwalnia oskarżonych J. W., K. S., W. S., A. M. (1), A. S. (1), M. Ł. (1) i K. K. (4) od kosztów i opłat w sprawie i określa, że koszty procesu, w tym także w sprawie oskarżonych W. W. (1) i M. P. na podstawie art. 632 pkt 2 kpk, ponosi Skarb Państwa.





sędzia Justyna Koska-Janusz



















UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 131/21


Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. W.


w okresie od dnia 23 lutego 2011 roku do dnia 2 marca 2011 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...) oraz przynależnego pomieszczenia gospodarczego nr (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym w miejscowości J., gmina N., województwa (...), wprowadził w błąd Bank (...) (...) w W. co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, czym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarbu Państwa w kwocie 34.676,92 zł, w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożył wymienioną umowę kupna tego mieszkania zawartą w formie aktu notarialnego, wskutek czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie, tj. o czyn z art. 286 § kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk.


Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Nabycie przez Z. K. (1) w drodze przetargów od Agencji Nieruchomości Rolnych lokali mieszkalnych i domów jednorodzinnych, w tym lokalu mieszkalnego nr (...) oraz przynależnego do niego pomieszczenia gospodarczego w budynku wielorodzinnym w miejscowości J., który był w złym stanie technicznym i nie nadawał się do zamieszkania.

Zamieszczenie przez Z. K. (1) ogłoszenia o treści "kupię książeczki mieszkaniowe".

Nawiązanie kontaktu przez G. W. i J. W. ze Z. K. (1) w celu nabycia nieruchomości - lokalu mieszkalnego nr (...) i przynależnego do niego pomieszczenia gospodarczego w miejscowości J. oraz uzyskania premii gwarancyjnej związanej z likwidacją książeczki mieszkaniowej.

Podpisanie przez J. W. i G. W. aktu notarialnego nr (...) w dniu 23 lutego 2011 roku poświadczającego nieprawdę co do rzeczywistego zamiaru nabycia przez nich w/w nieruchomości.

Wprowadzenie w błąd pracowników Banku (...) (...) w W. co do faktu poniesienia rzeczywistych nakładów na cele mieszkaniowe poprzez złożenie wniosku o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przez G. W..

Wypłata G. W. w dniu 2 marca 2011 roku premii gwarancyjnej w wysokości 34.676,92 zł.

Zwrot wartości "kosztów operacyjnych" Z. K. (1).


wyjaśnienia J. W.


123


zeznania Z. K. (1)


2345


akt notarialny


załącznik nr 1, k. 4-6, 48-50


potwierdzenie wykonania przelewu


załącznik nr 1, k. 7, 51


zeznania G. W.


5678


1.1.2.

K. S.


w okresie od dnia 26 kwietnia 2011 roku do dnia 1 czerwca 2011 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości lokalu mieszkalnego numer (...) oraz przynależnego pomieszczenia gospodarczego nr (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym w miejscowości J., gmina N., województwa (...), wprowadziła w błąd Bank (...) (...) w W. co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarbu Państwa w kwocie 20.553,86 zł, w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożyła wymienioną umowę kupna tego mieszkania zawartą w formie aktu notarialnego, wskutek czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie, tj. o czyn z art 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk.


Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Nabycie przez Z. K. (1) w drodze przetargów od Agencji Nieruchomości Rolnych lokali mieszkalnych i domów jednorodzinnych, w tym lokalu mieszkalnego nr (...) oraz przynależnego do niego pomieszczenia gospodarczego w budynku wielorodzinnym w miejscowości J..

Zamieszczenie przez Z. K. (1) ogłoszenia o treści "kupię książeczki mieszkaniowe".

Nawiązanie kontaktu przez J. S. ze Z. K. (1) w celu nabycia nieruchomości - lokalu mieszkalnego nr (...) raz przynależnego do niego pomieszczenia gospodarczego w miejscowości J. oraz uzyskania premii gwarancyjnej związanej z likwidacją książeczki mieszkaniowej.

Podpisanie przez K. S. i J. S. aktu notarialnego nr (...) w dniu 25 kwietnia 2011 roku poświadczającego nieprawdę co do rzeczywistego zamiaru nabycia przez nich w/w nieruchomości.

Wprowadzenie pracowników Banku w błąd poprzez złożenie przez J. S. wniosku o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej w Banku (...) (...) w W. co do faktu rzeczywistego poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe.

Przedłożenie w Banku aktu notarialnego wraz z wnioskiem J. S. o wypłatę premii gwarancyjnej.

Wypłata w dniu 1 czerwca 2011 roku premii gwarancyjnej w wysokości 20.553,86 zł na rachunek J. S..

Zwrot wartości "kosztów operacyjnych" Z. K. (1).


wyjaśnienia K. S.


345


zeznania Z. K. (1)


567


akt notarialny


załącznik nr 1, k. 31-33, 67-69


wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej


załącznik nr 1, k. 29-30


potwierdzenie wykonania przelewu


załącznik nr 1, k. 34


1.1.3.

W. S.


w okresie od dnia 30 czerwca 2009 roku do dnia 23 lipca 2009 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi dotychczas osobami, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...), klatka (...) mieszczącego się w budynku mieszkalnym w miejscowości B. gmina K., powiat (...) województwa (...), wprowadzili w błąd Bank (...) (...) w W. co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, czym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarbu Państwa w kwocie 42.708,22 zł w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożył wymienioną umowę kupna tego mieszkania zawartą w formie aktu notarialnego, wskutek czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie, tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk.


Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Nabycie przez Z. K. (1) w drodze przetargów od Agencji Nieruchomości Rolnych lokali mieszkalnych i domów jednorodzinnych, w tym lokalu mieszkalnego nr (...), klatka (...) mieszczącego się w budynku mieszkalnym w miejscowości B..

Zamieszczenie przez Z. K. (1) ogłoszenia o treści "kupię książeczki mieszkaniowe".

Nawiązanie kontaktu przez W. S. ze Z. K. (1) w celu nabycia nieruchomości - lokalu mieszkalnego nr (...), klatka (...) mieszczącego się w budynku mieszkalnym w miejscowości B. oraz uzyskania premii gwarancyjnej związanej z likwidacją książeczki mieszkaniowej.

Podpisanie przez W. S. i A. S. (2) aktu notarialnego nr (...) w dniu 30 czerwca 2009 roku poświadczającego nieprawdę co do rzeczywistego nabycia przez nich w/w nieruchomości.

Wprowadzenie pracowników Banku w błąd poprzez złożenie przez W. S. wniosku o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej w Banku (...) (...)w W. co do faktu poniesienia nakładów na rzeczywiste cele i potrzeby mieszkaniowe.

Wypłata w dniu 23 lipca 2009 roku premii gwarancyjnej w wysokości 42.708,22 zł.

Zwrot wartości "kosztów operacyjnych" Z. K. (1).


wyjaśnienia W. S.


1234


zeznania A. S. (2)


12355


zeznania Z. K. (1)


3455


wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej


załącznik nr 1, k. 116-117


akt notarialny


załącznik nr 1, k. 118-121


potwierdzenie wykonania przelewu


załącznik nr 1, k. 122, 123


1.1.4.

A. M. (1)


w okresie od dnia 28 lipca 2010 roku do dnia 18 sierpnia 2010 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...), klatka (...) mieszczącego się w budynku mieszkalnym w miejscowości B. gmina K., powiat (...) województwa (...), wprowadziła w błąd Bank (...) (...) w W. co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarbu Państwa w kwocie 37.882,80 zł w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożyła wymienioną umowę kupna tego mieszkania zawartą w formie aktu notarialnego, wskutek czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie, tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk.


Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Nabycie przez Z. K. (1) w drodze przetargów od Agencji Nieruchomości Rolnych lokali mieszkalnych i domów jednorodzinnych, w tym lokalu mieszkalnego nr (...), klatka (...) mieszczącego się w budynku mieszkalnym w miejscowości B..

Zamieszczenie przez Z. K. (1) ogłoszenia o treści "kupię książeczki mieszkaniowe".

Nawiązanie kontaktu przez A. M. (1) ze Z. K. (1) w celu nabycia nieruchomości - lokalu mieszkalnego nr (...), klatka (...) mieszczącego się w budynku mieszkalnym w miejscowości B. oraz uzyskania premii gwarancyjnej związanej z likwidacją książeczki mieszkaniowej.

Odbycie spotkania ze Z. K. (1), w trakcie którego objaśnił on im mechanizm, jak zlikwidować książeczkę mieszkaniową i jakie w tym celu należy przedsiębrać kroki.

Podpisanie aktu notarialnego nr (...) w dniu 28 lipca 2010 roku przez A. M. (1) i A. M. (2), poświadczającego nieprawdę co do rzeczywistego nabycia przez nich w/w nieruchomości.

Wprowadzenie pracowników Banku w błąd poprzez złożenie przez A. M. (2) wniosku o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej w Banku (...) (...) w W. co do faktu rzeczywistego poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe.

Przedłożenie w Banku aktu notarialnego wraz z wnioskiem A. M. (2) o wypłatę premii gwarancyjnej.

Wypłata w dniu 18 sierpnia 2010 roku premii gwarancyjnej w wysokości 41.686,15 zł na rachunek A. M. (2)

Zwrot wartości "kosztów operacyjnych" Z. K. (1).


wyjaśnienia A. M. (1)


356


zeznania A. M. (2)


345


zeznania Z. K. (1)


567


akt notarialny


załącznik nr 1, k. 98-100


potwierdzenie wykonania przelewu


załącznik nr 1, k. 101-102


wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej


załącznik nr 1, k. 96-97


1.1.5.

A. S. (1)


w okresie od dnia 7 lipca 2011 roku do dnia 14 lipca 2011 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi dotychczas osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości w postaci wyodrębnionego lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w miejscowości P., gmina Ż., województwo (...), wprowadziła Bank (...) (...) w W. w błąd, co do faktu poniesienia nakładów finansowych na cele mieszkaniowe, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarb Państwa w kwocie 27.436,96 zł, w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożyła wymienioną umowę kupna wskazanego powyżej mieszkania, zawartą w formie aktu notarialnego, w wyniku czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie, tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk.


Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Nabycie przez Z. K. (1) w drodze przetargów od Agencji Nieruchomości Rolnych lokali mieszkalnych i domów jednorodzinnych, w tym wyodrębnionego lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w miejscowości P..

Zamieszczenie przez Z. K. (1) ogłoszenia o treści "kupię książeczki mieszkaniowe".

Nawiązanie kontaktu przez D. S. ze Z. K. (1), który zaoferował mu pomoc prawną w uzyskaniu premii gwarancyjnej na podstawie książeczki mieszkaniowej i zaproponowanie w tym celu nabycia nieruchomości - wyodrębnionego lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w miejscowości P..

Podpisanie aktu notarialnego nr (...) w dniu 7 lipca 2011 roku przez A. S. (1) i D. S., poświadczającego nieprawdę co do rzeczywistego zamiaru nabycia przez nich w/w nieruchomości.

Wprowadzenie pracowników w błąd poprzez złożenie D. S. wniosku o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej w Banku (...) (...) w W. co do faktu rzeczywistego poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe.

Przedłożenie w Banku przez D. S. aktu notarialnego wraz z wnioskiem o wypłatę premii.

Wypłata w dniu 14 lipca 2011 roku premii gwarancyjnej w wysokości 27.436,96 zł na rachunek D. S..

Zwrot wartości "kosztów operacyjnych" Z. K. (1).


wyjaśnienia A. S. (1)


5567


zeznania D. S.


789


zeznania Z. K. (1)


6778


akt notarialny


załącznik nr 1, k. 111-113


przelew


załącznik nr 1, k. 114-115


1.1.6.

M. Ł. (1)


w okresie od dnia 19 maja 2008 roku do dnia 6 czerwca 2008 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym numer (...) zlokalizowanym we wsi S. w gminie O., powiecie (...), województwa (...), wprowadziła Bank (...) (...) w W. w błąd, co do faktu poniesienia nakładów finansowych na cele mieszkaniowe, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarb Państwa w kwocie 24.188,30 zł, w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożyła wymienioną umowę kupna wskazanego powyżej mieszkania, zawartą w formie aktu notarialnego, w wyniku czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie, tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk.


Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Nabycie przez Z. K. (1) w drodze przetargów od Agencji Nieruchomości Rolnych lokali mieszkalnych i domów jednorodzinnych, w tym lokalu mieszkalnego numer (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym numer (...) zlokalizowanym we wsi S..

Zamieszczenie przez Z. K. (1) ogłoszenia o treści "kupię książeczki mieszkaniowe".

Nawiązanie kontaktu przez M. i A. Ł. (1) ze Z. K. (1) w celu nabycia nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym numer (...) zlokalizowanym we wsi S..

Odbycie spotkania ze Z. K. (1), w trakcie którego objaśnił on im mechanizm, jak zlikwidować książeczkę mieszkaniową i jakie w tym celu należy przedsiębrać kroki.

Podpisanie przez M. Ł. (1) i A. Ł. (1) aktu notarialnego nr (...) w dniu 19 maja 2008 roku poświadczającego nieprawdę co do rzeczywistego nabycia przez nich w/w nieruchomości.

Wprowadzenie pracowników Banku w błąd co do faktu poniesienia przez nich rzeczywistych nakładów na cele mieszkaniowe poprzez złożenie przez A. Ł. (1) wniosku o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej w Banku (...) (...) w W. wraz z aktem notarialnym.


Wypłata w dniu 6 czerwca 2008 roku premii gwarancyjnej w wysokości 24.188,30 zł na rachunek A. Ł. (1).

Zwrot wartości "kosztów operacyjnych" Z. K. (1).


wyjaśnienia M. Ł. (1)


345


zeznania A. Ł. (2)


678


zeznania Z. K. (1)


46889


wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej


załącznik nr 1, k. 86-87


akt notarialny


załącznik nr 1, k. 88-92


wypłata premii gwarancyjnej


załącznik nr 1, k. 93-95


1.1.7.

K. K. (4)


w okresie od dnia 17 czerwca 2010 roku do dnia 23 lipca 2010 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym numer (...) zlokalizowanym we wsi S. w gminie O., województwa (...), wprowadziła Bank (...) (...) w W. w błąd, co do faktu poniesienia nakładów finansowych na cele mieszkaniowe, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarb Państwa w kwocie 74.054,56 zł, w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożyła wymienioną umowę kupna wskazanego powyżej mieszkania, zawartą w formie aktu notarialnego, w wyniku czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie, tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w z art. 4 § 1 kk.


Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Nabycie przez Z. K. (1) w drodze przetargów od Agencji Nieruchomości Rolnych lokali mieszkalnych i domów jednorodzinnych, w tym lokalu mieszkalnego numer (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym numer (...) zlokalizowanym we wsi S..

Zamieszczenie przez Z. K. (1) ogłoszenia o treści "kupię książeczki mieszkaniowe".

Nawiązanie kontaktu przez Z. K. (2) ze Z. K. (1), który zaoferował pomoc w likwidacji książeczki mieszkaniowej i objaśnił, że w tym celu konieczne będzie nabycie nieruchomości, którą on mu wskaże, a mianowicie - lokalu mieszkalnego numer (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym numer (...) zlokalizowanym we wsi S. o.

Podpisanie aktu notarialnego nr (...) w dniu 17 czerwca 2010 roku przez K. K. (4) i Z. K. (2) poświadczającego nieprawdę co do rzeczywistego nabycia przez nią w/w nieruchomości.

Wprowadzenie pracowników Banku w błąd przez Z. K. (2) do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe poprzez złożenie wniosku o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej w Banku (...) (...) w W. .

Przedłożenie przez K. K. (4) aktu notarialnego wraz z wnioskiem.

Wypłata w dniu 23 lipca 2010 roku prowizji gwarancyjnej w wysokości 74.054,56 zł na rachunek Z. K. (2)

Zwrot wartości "kosztów operacyjnych" Z. K. (1).


wyjaśnienia K. K. (4)


567


zeznania Z. K. (2)


45676


zeznania Z. K. (1)


67778


akt notarialny


załącznik nr 1, k. 80-82


wypłata premii gwarancyjnej


załącznik nr 1, k. 83-85


wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej


załącznik nr 1, k. 78-79


1.2.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

W. W. (1)


w dniu 29 stycznia 2010 roku w P., województwa (...), działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...), klatka (...) mieszczącego się w budynku mieszkalnym w miejscowości B. gmina K., powiat (...) województwa (...), wprowadził w błąd Bank (...) (...) w P. co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, czym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarbu Państwa w kwocie 38.578,12 zł w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożył wymienioną umowę kupna tego mieszkania zawartą w formie aktu notarialnego, wskutek czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie, tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.


Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Świadomość W. W. (1) co do bezprawności działania podejmowanego przez M. W., w tym fikcyjnego działania przez niego w celu nabycia nieruchomości dla zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych.


wyjaśnienia W. W. (1)


2978-2979


zeznania M. W.


821-822, 2979-2980


1.2.2.

M. P.


w dniu 12 kwietnia 2011 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami, w ramach przyjętego podziału ról, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i innej osoby, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości w postaci wyodrębnionego lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w miejscowości P., gmina Ż., województwa (...) wprowadził Bank (...) (...) w W. w błąd, co do faktu poniesienia nakładów finansowych na cele mieszkaniowe, czym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarb Państwa w kwocie 24.335,17 zł, w ten sposób, że składając wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej przedłożyli wymienioną umowę kupna wskazanego powyżej mieszkania, zawartą w formie aktu notarialnego, w wyniku czego bank wypłacił im nienależną premię gwarancyjną w wyżej wymienionej kwocie, tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.


Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Świadomość M. P. co do bezprawności działania podejmowanego przez B. P., w tym co do fikcyjnego działania obliczonego przez nią na nabycie przez małżonków nieruchomości rekreacyjnej.


wyjaśnienia M. P.


1447-1453, 2983-2984


zeznania B. P.


1430-1436, 2993, 5067-5068


2.OCena DOWOdów

2.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1


wyjaśnienia J. W.


Depozycje wiarygodne w zakresie okoliczności odnoszących się do znalezienia ogłoszenia w prasie odnośnie "pomocy" w likwidacji książeczki mieszkaniowej i uzyskania na tej podstawie premii, roli Z. K. (1), okoliczności towarzyszących przystąpieniu do aktu notarialnego, warunków nabycia i sprzedaży nieruchomości. W tym zakresie wyjaśnienia te były spójne z zeznaniami G. W. i Z. K. (1), w pełni też korelowały z dowodami z dokumentów w postaci aktów notarialnych oraz dokumentacji bankowej.


zeznania G. W.


Sąd obdarzył walorem wiarygodności zeznania świadka, ponieważ były one spójne z wyjaśnieniami J. W. i zeznaniami Z. K. (1). Świadek nie kwestionował okoliczności podpisania aktu notarialnego i czynionych przez nich starań zmierzających do pozyskania środków na podstawie zlikwidowanej książeczki mieszkaniowej


zeznania Z. K. (1)


Depozycje szczegółowo przedstawiające przebieg przestępczego procederu, zawierające spójny i logiczny opis poszczególnych jego etapów, które obejmowały zamieszczenie w gazecie ogłoszenia o chęci nabycia książeczki mieszkaniowej, nabycie starych i zniszczonych lokali względnie nieruchomości budynkowych, objaśnienie zainteresowanym procedury sprzedaży lokalu, w tym fikcyjne nabycie lokalu, podpisywanie aktów notarialnych, aż do złożenia wniosku o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłaty premii gwarancyjnej. Zeznania w pełni korelujące z dowodami z dokumentów w postaci aktów notarialnych.


akt notarialny


Nie budził zastrzeżeń Sądu, ani wątpliwości, że jego treść odnośnie nabycia lokalu mieszkalnego przez oskarżonego, w świetle wyjaśnień oskarżonych i zeznań świadków, szczególnie Z. K. (1), nie odzwierciedlała treści oświadczeń, jakie strony tej umowy wówczas składały.


potwierdzenie wykonania przelewu


dokument niekwestionowany przez strony postępowania. Jego treść w sposób jednoznaczny pozwoliła ustalić, że procedura likwidacji książeczki mieszkaniowej zakończyła się wypłatą premii gwarancyjnej.


1.1.2


wyjaśnienia K. S.


Depozycje, w zakresie którym nie kwestionowała ona swojej wiedzy o zawarciu umowy, uznać należało za wiarygodne, albowiem w tej części korespondowały one z dowodami z dokumentów w postaci aktów notarialnych. Ponadto oskarżona wyjaśniła, że transakcja, której przedmiotom była sprzedaż lokalu mieszkalnego miała charakter fikcyjny, była zgodna ze zeznaniami Z. K. (1). W pozostałym zakresie wyjaśnienia oskarżonej, w których kwestionowała ona swoją wiedzę co do mechanizmu, jaki miał w efekcie doprowadzić do wypłaty premii, uznać należało za przyjętą linię obrony, albowiem oskarżona również uczestniczyła w spotkania, w trakcie których omawiane były kwestie dotyczące podpisywanych aktów, działała też na podstawie udzielonego jej przez J. S. pełnomocnictwa.


zeznania Z. K. (1)


jak w pkt 1.1.1

akt notarialny


jak w pkt 1.1.1


wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej


dokument ten zasługiwał na przymiot wiarygodności, ponieważ na żadnym etapie postępowania jego treść, ani autentyczność nie była kwestionowana przez strony postępowania. Treść dokumentu, w tym to, że wniosek ten złożył J. S., korespondowała z wyjaśnieniami K. S..


potwierdzenie wykonania przelewu


jak w pkt 1.1.1


1.1.3


wyjaśnienia W. S.


Sąd obdarzył wyjaśnienia oskarżonego walorem wiarygodności jedynie w zakresie w jakim potwierdził, że brał udział wspólnie z żoną A. S. (2) w czynności podpisania aktów notarialnych, których przedmiotem było nabycie, a następnie sprzedaż lokalu. Oskarżony przyznał jednocześnie, że nie widział nabytego lokalu. Powyższe wyjaśnienia były spójne z zeznaniami Z. K. (1), jak też znajdowały potwierdzenie w dowodach z dokumentów. W pozostałym zakresie twierdzenia oskarżonego stanowiły przyjętą przez niego linię obrony. Wyjaśniając oskarżony umniejszał swoją rolę w przestępczym procederze, a wręcz próbował wykazać, że w ogóle nie był w niego zaangażowany, tłumacząc konieczność podpisania aktu notarialnego swoją sytuacją materialną, jaką było pozostawanie z A. S. (2) w związku małżeńskim oraz tym, że całość środków uzyskała jego żona. Skoro pomiędzy oskarżonym a jego żoną istniała wspólność majątkowa, to trudno uznać w świetle zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego, aby decyzji odnośnie nabycia mienia i to nieruchomość, która rzekomo miałaby służyć zaspokajaniu ich wspólnych potrzeb nie podjęli wspólnie. Środki uzyskane przez A. S. (2) wpłynęły na jej rachunek, na co w pełni się godził i o czym miał wiedzę podejmując działania wraz z żoną.


zeznania A. S. (2)


Depozycje świadka przyznające okoliczności dotyczące likwidacji książeczki mieszkaniowej, mimo braku opisu w nich szczegółów dotyczących tej transakcji, pozostawały niesprzeczne z twierdzeniami W. S.


zeznania Z. K. (1)


jak w pkt 1.1.1

akt notarialny


jak w pkt 1.1.1


wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej


dokument ten zasługiwał na przymiot wiarygodności, ponieważ na żadnym etapie postępowania jego treść, ani autentyczność nie była kwestionowana przez strony postępowania. Treść dokumentu korespondowała z wyjaśnieniami W. S., który wprost wskazał, że książeczka należała do jego żony A. S. (2). To ona wedle obowiązujących wówczas przepisów uprawniona była do złożenia tego wniosku.


potwierdzenie wykonania przelewu


jak w pkt 1.1.1


1.1.4


wyjaśnienia A. M. (1)


Depozycje w zakresie okoliczności znalezienia oferty "skupienia" książeczki mieszkaniowej, podpisania umów, uzyskania premii na podstawie zlikwidowanej książeczki były spójne, rzeczowe, korespondujące z zeznaniami A. M. (2) i Z. K. (1), jak też z dowodami z dokumentów.


zeznania A. M. (2)


Zeznania spójne, logiczne, koherentne z zeznaniami Z. K. (1) i dowodami z dokumentów w postaci aktów notarialnych i dokumentów bankowych. Świadek potwierdził, że na skutek likwidacji książeczki mieszkaniowej otrzymał środki pieniężne.


zeznania Z. K. (1)


jak w pkt 1.1.1


akt notarialny


jak w pkt 1.1.1


potwierdzenie wykonania przelewu


jak w pkt 1.1.1


wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej


dokument ten zasługiwał na przymiot wiarygodności, ponieważ na żadnym etapie postępowania jego treść, ani autentyczność nie była kwestionowana przez strony postępowania. Treść dokumentu, w tym to, że wniosek ten złożył J. S., korespondowała z wyjaśnieniami K. S..


1.1.5


wyjaśnienia A. S. (1)


Wyjaśnienia w zakresie, w jakim oskarżona potwierdziła złożenie podpisów na aktach notarialnych, nie budziły wątpliwości Sądu, ponieważ były one zgodne z treścią aktu notarialnego. W pozostałym zakresie wyjaśnienia oskarżonej Sąd uznał za przyjętą przez nią linię obronę. Oskarżona wyjaśniając umniejszała swoją rolę w przestępczym procederze, wskazując, że jej rola sprowadzała się wyłącznie do podpisu, niemniej z depozycji D. S. wynika, że obydwoje byli instruowani przez Z. K. (1) przed podpisaniem aktu notarialnego, że mają zachowywać się tak, jakby Z. K. (1) był pośrednikiem nieruchomości. Doświadczenie życiowe i zasady logicznego rozumowania nakazują uznać, że obydwoje mieli świadomość fikcyjności tej umowy, natomiast zanegowanie przez A. S. (1) jej świadomości co do tego uzasadnione jest zdaniem Sądu tym, że to nie ona, ale D. S. uzyskał pieniądze z premii. To zbudowało jej przekonanie o braku jakiejkolwiek winy z jej strony i udziale w tym przestępczym procederze.


zeznania D. S.


Zeznania świadka były spójne i rzeczowe. Świadek nie kwestionował tego, że zależało mu na likwidacji książeczki mieszkaniowej oraz, że pomagał mu w tym Z. K. (1). Zeznania świadka były zgodne częściowo z wyjaśnieniami A. S. (1), która potwierdziła, że jej mąż spotkał się z jakimś mężczyzną w celu omówienia mechanizmu likwidacji książeczki mieszkaniowej. Depozycje te były także niesprzeczne z zeznaniami Z. K. (1).


zeznania Z. K. (1)


jak w pkt 1.1.1.


akt notarialny


jak w pkt 1.1.1


przelew


Dokument niekwestionowany przez strony postępowania. Jego treść w sposób jednoznaczny pozwoliła ustalić, że procedura likwidacji książeczki mieszkaniowej zakończyła się wypłatą premii gwarancyjnej.


1.1.6


wyjaśnienia M. Ł. (1)


Oskarżona potwierdziła okoliczności związane z likwidacją książeczki mieszkaniowej, począwszy od znalezienia z mężem ogłoszenia w sprawie nabycia książeczki mieszkaniowej, przez spotkanie ze Z. K. (1), który wyjaśnił całą procedurę, aż do podpisania aktu notarialnego, złożenia wniosku o likwidację książeczki i uzyskania premii gwarancyjnej. Sąd nie miał wątpliwości odnośnie prawdziwości wyjaśnień oskarżonej, gdyż były one spójne, logiczne i konsekwentne. Były one zgodne z zeznaniami A. Ł. (2) i Z. K. (1) oraz korespondowały z dowodami z dokumentów.


zeznania A. Ł. (1)


sąd obdarzył zeznania świadka ponieważ odniósł się on do istotnych okoliczności zdarzenia dotyczących likwidacji książeczki mieszkaniowej, w tym podniesionych przez M. Ł. (1). Zeznania świadka były spójne również z zeznaniami Z. K. (3), jak też znajdowały potwierdzenie w dowodach z dokumentów.


zeznania Z. K. (1)


jak w pkt 1.1.1.


akt notarialny


jak w pkt 1.1.1


wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej


dokument zasługiwał na przymiot wiarygodności, ponieważ na żadnym etapie postępowania jego treść, ani autentyczność nie była kwestionowana przez strony postępowania. Treść dokumentu, w tym to, że wniosek ten oskarżona złożyła wspólnie z mężem, była spójna z wyjaśnieniami M. Ł. (1).


wypłata premii gwarancyjnej


dokument niekwestionowany przez strony postępowania. Jego treść w sposób jednoznaczny pozwoliła ustalić, że procedura likwidacji książeczki mieszkaniowej z udziałem oskarżonej zakończyła się wypłatą premii gwarancyjnej.


1.1.7


wyjaśnienia K. K. (4)


Przedstawiony przez oskarżoną proceder likwidacji książeczki mieszkaniowej, zaczynający się od znalezienia ogłoszenia, przez skontaktowanie się ze Z. K. (1) i poznanie warunków likwidacji książeczki mieszkaniowej, do podpisania aktu notarialnego nabycia nieruchomości, który następnie przedłożyli z wnioskiem o likwidację książeczki mieszkaniowej oraz wypłaty premii gwarancyjnej, nie budził wątpliwości Sądu, ponieważ był on spójny z zeznaniami Z. K. (1) i korespondował z dowodami z dokumentów.


zeznania Z. K. (2)


Sąd nie znalazł podstaw do ich zakwestionowania z tego względu, że przedstawione przez niego okoliczności dotyczące likwidacji książeczki mieszkaniowej były spójne z wyjaśnieniami K. K. (4) i zgodne z zeznaniami Z. K. (1), jak też znajdowały potwierdzenie w akcie notarialnym, wniosku o likwidację książeczki mieszkaniowej i potwierdzeniu wypłaty premii gwarancyjnej.


zeznania Z. K. (1)


jak w pkt 1.1.1


akt notarialny


jak w pkt 1.1.1


wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej


dokument zasługiwał na przymiot wiarygodności, ponieważ na żadnym etapie postępowania jego treść, ani autentyczność nie była kwestionowana przez strony postępowania. Treść dokumentu, w tym to, że wniosek ten oskarżona złożyła wspólnie z mężem, była spójna z wyjaśnieniami K. K. (4) i zeznaniami Z. K. (2).


wypłata premii gwarancyjnej


dokument niekwestionowany przez strony postępowania. Jego treść w sposób jednoznaczny pozwoliła ustalić, że procedura likwidacji książeczki mieszkaniowej z udziałem oskarżonej zakończyła się wypłatą premii gwarancyjnej.








2.2.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu







3.PODSTAWA PRAWNA WYROKU


Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem





Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej



3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I


J. W.


Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności karnej na podstawie art. 286 § 1 kk podlega ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

Przestępstwo z art. 286 § 1 kk od strony przedmiotowej charakteryzuje się dwoma grupami znamion: ujętymi alternatywnie znamionami czasownikowymi i znamieniem skutku z ujętym alternatywnie przedmiotem oddziaływania owego skutku.

Opisując pierwsze z nich, wskazać należy, że przestępstwo to polega – uwzględniając czynność sprawczą, która dokonana ma zostać przez sprawcę – na wprowadzeniu w błąd albo wyzyskania błędu albo wyzyskania niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Pierwsza ze wskazanych czynności – gdyż to ona będzie przedmiotem rozważań w niniejszej sprawie – polega na wytworzeniu w świadomości pokrzywdzonego fałszywego wyobrażenia (rozbieżności między rzeczywistością a jej odzwierciedleniem w świadomości). Wyobrażenie to dotyczyć musi okoliczności istotnej z punktu widzenia podejmowanej decyzji o rozporządzeniu mieniem. Innymi słowy, działanie mające na celu wywołanie błędu odnosić się musi do okoliczności, bez której nie doszłoby do rozporządzenia mieniem lub też rozporządzenie to nie miałoby charakteru niekorzystnego (tak: wyroki SN z dnia 28 czerwca 2000 roku, III KKN 86/98 i z dnia 30 sierpnia 2000 roku, V KKN 267/00). Ustawa nie określa formy czy też rodzaju czynności, przy pomocy których możliwe jest wprowadzenie w błąd, tym samym możliwe jest dokonanie go w dowolny sposób, w tym konkludentnie (tak P. Kardas, M. Dąbrowska-Kardas [w:] A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Tom III. Komentarz do art. 278-363 kk, Warszawa 2016, Lex, nb. 37, 39 do art. 286) lub poprzez przemilczenie (zob. wyrok SN z dnia 19 lipca 2007 roku, V KK 384/06).

Ostatecznie, wprowadzenie w błąd prowadzić ma, celem zrealizowania znamion typu, do doprowadzenia pokrzywdzonego przez sprawcę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem. Znamię „doprowadzania” przesądza, że oszustwo jest przestępstwem materialnym, jego skutkiem zaś - niekorzystne rozporządzenie mieniem (wyrok SN z dnia 7 lutego 2001 roku, IV KKN 496/00). Warunkiem odpowiedzialności jest, ażeby to sprawca swym działaniem doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, co oznacza, że pomiędzy zachowaniem sprawcy polegającym na wprowadzeniu w błąd, wyzyskania błędu albo niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania a niekorzystnym rozporządzeniem mieniem istniał związek przyczynowy (wyrok SN z dnia 15 listopada 2002 r., IV KKN 618/99).

Znamię skutku stanowi niekorzystne rozporządzenie mieniem, alternatywnie – osoby wprowadzonej w błąd lub też innej osoby. Rozporządzeniem będzie na gruncie art. 286 § 1 kk każde działanie zmierzające do zmiany w stanie majątkowym pokrzywdzonego, bez względu na to, czy stanowić będzie rozporządzenie rzeczowe czy obligacyjne, czy odnosić się będzie do rzeczy czy praw majątkowych (postanowienie SN z dnia 15 czerwca 2007 roku, I KZP 13/07), w końcu, czy stanowić będzie czynność legalną, czy też sprzeczną z prawem (wyrok SN z dnia 10 marca 2004 roku, II KK 381/03). Rozporządzenie to musi mieć charakter niekorzystny. Owego znamienia nie sposób utożsamiać z wyrządzeniem szkody, gdyż ta ostatnia nie stanowi warunku niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Pojęcie niekorzystnego rozporządzenia mieniem ma bowiem szeroki zakres znaczeniowy, obejmuje zarówno rzeczywiste uszczerbki w majątku poszkodowanego, jak i spodziewane, a utracone, w wyniku zachowania sprawcy prowadzącego do niekorzystnego rozporządzenia, korzyści. Niekorzystne rozporządzenie mieniem może także sprowadzać się do sytuacji, w której interesy majątkowe pokrzywdzonego ulegają pogorszeniu, mimo że nie doszło do powstania po stronie rozporządzającego lub osoby, w imieniu której rozporządzenie nastąpiło, szkody majątkowej. Niekorzystność nie oznacza bowiem ani konieczności wyrządzenia rzeczywistej szkody, ani też jej niepowetowalności. Niekorzystne rozporządzenie mieniem to pojęcie szersze od terminów "szkoda" i "strata" (tak wyrok SA w Łodzi z dnia 29 stycznia 2001 roku, II AKa 74/01).

Przekładając powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, w pierwszej kolejności rozważyć należy, czy działanie osób oskarżonych stanowiło wprowadzenie w błąd.

Ocena ta poprzedzona być musi wskazaniem, czym jest wypłacana osobom oskarżonym premia gwarancyjna.

Instytucja premii gwarancyjnej regulowana jest w art. 3 i następne ustawy z dnia 30 listopada 1995 roku o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2003 roku, nr 119, poz. 1115 ze zm., dalej: ustawa o pomocy państwa). Dla uporządkowania, wskazać należy, że ilekroć w dalszym toku tekstu Sąd odwoływać się będzie do treści tej ustawy, odnosić się będzie to do jej treści z daty wszystkich czynów objętych aktem oskarżenia, tj. obowiązującej od 1 stycznia 2010 roku do 29 grudnia 2012 roku, tj. uwzględniającej zmiany wprowadzone ustawą z dnia 2 grudnia 2009 roku o zmianie ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (Dz.U. z 2009 roku, nr 222, poz. 1752) i zmiany wcześniejsze, zaś nie uwzględniającej zmian dokonanych ustawą z dnia 9 listopada 2012 roku o zmianie ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (Dz.U. z 2012 roku, poz. 1413) i zmian późniejszych.

Ratio legis wprowadzenia premii gwarancyjnych było zrekompensowanie posiadaczom książeczek założonych przed 23 października 1990 roku ich strat wynikających z hiperinflacji przełomu lat 80’ i 90’ oraz denominacji dokonanej na mocy ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku o denominacji złotego (Dz.U. z 1994 roku, nr 84, poz. 386 ze zm.). Posiadacze książeczek założonych przed 1990 rokiem wpłacali środki na książeczki nieraz przez wiele lat i środki te w czasie ich wpłacania posiadały istotną wartość gospodarczą, tj. prowadzić miały do pokrycia wkładów do spółdzielni mieszkaniowych. Na skutek wskazanych wydarzeń gospodarczych, realna wartość posiadanych na książeczkach wkładów stała się z punktu widzenia poziomu cen znikoma (wszak wkłady w książeczkach mieszkaniowych zdenominowano według standardowego przelicznika określonego w art. 2 ust. 2 ustawy denominacyjnej, a więc w stosunku 10000:1). Celem zrekompensowania tej straty (po denominacji bowiem, zbierane przez wiele lat środki na książeczkach mieszkaniowych, przedstawiały wartość kilkudziesięciu lub kilkuset tysięcy starych złotych, a więc kilku lub kilkudziesięciu nowych złotych) osobom, które ufając w system monetarny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, umieszczały swoje wkłady w książeczkach mieszkaniowych, ustawodawca wprowadził system premii gwarancyjnych.

Premie gwarancyjne przysługiwały od wpłat dokonanych w latach, w których wzrost ceny 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ostatnio ogłoszonej przed kwartałem złożenia wniosku, w stosunku do ceny 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego właściwej dla roku (kwartału) wniesienia wpłat, jest wyższy od oprocentowania tych wpłat. Oprocentowanie to jest obliczane narastająco od roku (kwartału) dokonania wpłat do kwartału, do którego odnosi się cena ostatnio ogłoszona (art. 3b ust. 1 ustawy o pomocy państwa), według wzoru określonego w załączniku do ustawy. Innymi słowy, wartość każdej wpłaty dokonanej na książeczkę oblicza się z uwzględnieniem narosłych od chwili jej dokonania do dnia wypłaty odsetek, a następie sprawdza się, czy wzrost jej wartości w wyniku oprocentowania pokrył wzrost cen 1 m2 powierzchni użytkowej mieszkania od chwili dokonania wpłaty do dnia ostatniego ogłoszenia wartości 1 m2 powierzchni użytkowej. Mechanizm ten sprawia, że premia gwarancyjna należna jest (w różnej wysokości) w zasadzie każdemu, kto dokonywał wpłat na książeczki mieszkaniowe przed 1990 rokiem (oprocentowanie książeczek w oczywisty sposób nie pokryło bowiem inflacji wczesnych lat 90’, a wraz ze wzrostem cen – inflacją – rosła i cena 1 m2 lokalu).

Wypłata premii gwarancyjnej nie następowała jednak na każdorazowy wniosek posiadacza książeczki. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o pomocy państwa, właścicielom książeczek mieszkaniowych przysługiwała premia gwarancyjna z tytułu jednej z czynności wymienionych we wskazanym przepisie, a sprowadzających się co do zasady do dokonania wydatków na cele mieszkaniowe, w tym pozyskania spółdzielczego prawa do lokalu, nabycia lokalu w drodze zakupu, zamiany, przebudowy domu wielorodzinnego, przystąpienia do użytkowania wybudowanego domu jednorodzinnego lub niektórych remontów posiadanego lokalu. Tym samym, dla pozyskania premii konieczne było dokonanie wydatków na cele mieszkaniowe w jeden ze sposobów wskazanych w powyższym przepisie. Niedokonanie tejże czynności skutkuje brakiem podstawy do wypłaty premii gwarancyjnej

Dokonując oceny prawnokarnej działania podjętego przez oskarżonych, należy mieć na uwadze po pierwsze treść art. 18 § 1 kk, zgodnie z którym odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu.

Istotą współsprawstwa jest to, że każdy ze współsprawców odpowiada za zrealizowanie całości przestępstwa wspólnie i w porozumieniu, a więc odpowiada także za te elementy czynu, których sam nie zrealizował. Dla odpowiedzialności każdego decydujący jest zakres porozumienia, które obejmując całość akcji przestępczej, spaja w jedność zachowania poszczególnych współdziałających (zob. wyrok SA w Krakowie z dnia 15 kwietnia 2008 r., sygn. akt II AKa 210/2007).


Z okoliczności sprawy wynika, że sposób popełnienia czynów zarzucanych oskarżonym był tożsamy. Opierał się na wypracowanym przez Z. K. (1) mechanizmie. Na wstępie wskazać należało, że Z. K. (1) w drodze przetargu nabył od Agencji Nieruchomości Rolnych lokale mieszkalne oraz domy jednorodzinne. Następnie zamieszczał ogłoszenia w prasie, szukając osób, które posiadają książeczki majątkowe. Ogłoszenia Z. K. (1) skutkowały tym, że zaczęły zgłaszać się do niego osoby posiadające książeczki mieszkaniowe, lecz nie mające wystarczających środków na zakup nieruchomości, co gwarantowałoby wypłatę premii gwarancyjnej. Wśród osób, które zgłosiły się do Z. K. (1) byli m.in. małżonkowie J. W., K. S., A. S. (2), A. M. (1), A. S. (1), M. Ł. (1) i K. K. (4). Podczas spotkań z tymi osobami Z. K. (1) przedstawiał plan, który zakładał, że osoby podpiszą umowę sprzedaży nieruchomości w formie aktu notarialnego, przy czym faktycznie do nabycia tych nieruchomości nie będzie dochodziło, a osoby oskarżone nie będą ponosiły żadnych kosztów związanych z użytkowaniem czy eksploatacją tych nieruchomości, następnie dojdzie do złożenia wniosku o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłaty premii gwarancyjnej, z której Z. K. (1) otrzyma umówioną część, po czym nieruchomość zostanie następnie sprzedana. Koszty związane z podpisaniem aktu notarialnego każdorazowo ponosił Z. K. (1).

Taki mechanizm zastosowany został w przypadku małżonków W., którzy obydwoje przystąpili do podpisania aktu notarialnego nabywając rzekomo na ich potrzemy nieruchomość.

W tych okolicznościach Sąd uznał zatem oskarżonego J. W. za winnego czynu kwalifikowanego z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk. Zachowanie oskarżonego J. W. polegało na doprowadzeniu banku (...) S.A. za pomocą wprowadzenia w błąd co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zamiaru zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...) oraz przynależnego pomieszczenia gospodarczego nr (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym w miejscowości J., gmina N., województwa (...), w efekcie zaś do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci wypłaty premii gwarancyjnej w kwocie 34.676,92 zł. J. W. wspólnie z małżonką w dniu 23 lutego 2011 roku podpisali akt notarialny nr (...) dotyczący sprzedaży lokalu mieszkalnego nr (...) oraz przynależnego do niego pomieszczenia gospodarczego w budynku wielorodzinnym w miejscowości J., potwierdzając przed notariuszem, że do zakupu mieszkania faktycznie doszło, czym wyłudzili od notariusza poświadczenie nieprawdy. Następnie G. W., współmałżonka J. W. mimo, że faktycznie nie nabyli tej nieruchomości, udała się do Banku (...) (...) w W. i złożyła wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej oraz wypłatę premii gwarancyjnej, załączając w/w akt notarialny nr (...), wykazując w ten sposób, że wraz z mężem dokonali wydatkowania na cele mieszkaniowe. Tym właśnie J. W. wprowadził pracowników banku (...) S.A. w błąd i to posługując się dokumentem poświadczającym nieprawdę, czyli podstępnie, wywołał w nich mylny obraz rzeczywistości, że spełnia warunki do wypłaty premii gwarancyjnej. Po przeprowadzeniu weryfikacji pracownicy banku dokonali w dniu 2 marca 2011 roku wypłaty na rzecz G. W. premii gwarancyjnej w kwocie 34.676,92 zł, którą w części jako „koszty operacyjne” otrzymał Z. K. (1). Sąd nie miał zatem wątpliwości, że to zachowanie J. W. wypełniało znamię "wprowadzenia w błąd", to jest pracowników (...) S.A., którzy podejmowali decyzję w przedmiocie wypłaty premii gwarancyjnej. Przedłożenie aktu notarialnego nr (...), który poświadczał nieprawdę, bowiem jak wskazano wyżej oskarżony nie nabył wraz z żoną własności nieruchomości na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, a sama czynność miała charakter pozorny, wywołał w pracownikach banku błędne przeświadczenie odnośnie tego, że została dokonana czynność, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy o pomocy państwa, podczas gdy czynność ta w rzeczywistości takiej causa nie miała. Sąd w świetle zgromadzonych dowodów nie miał również wątpliwości, że działanie oskarżonego było niewątpliwie podjęte w celu osiągniecia korzyści majątkowej w postaci uzyskania dla żony – G. W. premii gwarancyjnej, którą ona osiągnęła przez konsekwentne wykorzystanie określonego sposobu współdziałania z innymi osobami. Oskarżony był zatem świadomy sposobu działania, tj. wprowadzenie w błąd (miał świadomość, że akt notarialny poświadcza nieprawdę, mimo to jego żona przedłożyła go w banku), jak i cel w postaci osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie i dla innych osób (wypłata premii gwarancyjnej). Oskarżony w celu osiągnięcia korzyści majątkową doprowadził zatem Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd.

Sąd nie miał również wątpliwości, że oskarżony J. W. działał wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami. Wszelkie bowiem działania odbywały się za wiedzą i wolą oskarżonego. Należy wskazać, że oskarżony J. W. wraz z żoną zgłosił się do Z. K. (1), który przedstawił im plan działania, a który ten w pełni zaakceptował i wdrożył, realizując konsekwentnie poszczególne jego etapy aż do osiągnięcia celu w postaci wypłaty premii gwarancyjnej.

Jednocześnie dokonane ustalenia faktyczne wymagały zmiany opisu czynu zarzucanego oskarżonemu J. W.. Skoro do poświadczenia nieprawdy przez notariusza w akcie notarialnym nr (...) doszło na skutek wprowadzenia go w błąd przez J. W. w dniu 23 lutego 2011 roku (co stanowiło pierwsze zachowanie oskarżonego), a do wypłaty premii gwarancyjnej po złożeniu wniosku w banku (...) S.A. w dniu 2 marca 2011 roku, a więc osiągnięcia korzyści majątkowej (ostatnie zachowanie oskarżonego), to Sąd przyjął, że oskarżony działał w okresie od 23 lutego 2011 roku do 2 marca 2011 roku. W tej sytuacji koniecznym było również modyfikowanie kwalifikacji prawnej poprzez dodanie do podstawy prawnej skazania art. 12 kk.


3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

III


K. S.


Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Z okoliczności sprawy wynika, że sposób popełnienia czynów zarzucanych osobom oskarżonym czynów był tożsamy. Na wstępie wskazać należało, że Z. K. (1) w drodze przetargu nabył od Agencji Nieruchomości Rolnych lokale mieszkalne oraz domy jednorodzinne. Następnie zamieszczał ogłoszenia w prasie szukając osób, które posiadają książeczki majątkowe. Ogłoszenia Z. K. (1) skutkowały tym, że zaczęły zgłaszać się do niego osoby posiadające książeczki mieszkaniowe, lecz nie mające wystarczających środków na zakup nieruchomości, co gwarantowałoby wypłatę premii gwarancyjnej. Wśród osób, które zgłosiły się do Z. K. (1) byli J. W., K. S., A. S. (2), A. M. (1), A. S. (1), M. Ł. (2) i K. K. (4). Podczas spotkań z tymi osobami Z. K. (1) przedstawiał plan, który zakładał, że osoby oskarżone podpiszą umowę sprzedaży nieruchomości w formie aktu notarialnego, przy czym faktycznie do nabycia nieruchomości nie dochodziło, a osoby oskarżone nie ponosiły żadnych kosztów związanych z użytkowaniem czy eksploatacją nieruchomości, złożenie wniosku o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej, którą następnie dzielono pomiędzy oskarżonych a Z. K. (1). Koszty związane z podpisaniem aktu notarialnego ponosił Z. K. (1).

Sąd uznał oskarżoną K. S. za winną czynu kwalifikowanego z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk. Zachowanie oskarżonej K. S. polegało na doprowadzeniu banku (...) S.A. za pomocą wprowadzenia w błąd co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...) oraz przynależnego pomieszczenia gospodarczego nr (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym w miejscowości J., gmina N., województwa (...), w efekcie zaś do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci wypłaty premii gwarancyjnej w kwocie 20.553,86 zł. K. S. wspólnie z małżonkiem w dniu 26 kwietnia 2011 roku podpisali akt notarialny nr (...) dotyczący sprzedaży lokalu mieszkalnego nr (...) oraz przynależnego do niego pomieszczenia gospodarczego w budynku wielorodzinnym w miejscowości J. potwierdzając przed notariuszem, że do zakupu mieszkania faktycznie doszło, czym wyłudzili poświadczenie nieprawdy. Następnie mąż K. J. S. mimo, że faktycznie nie nabyli tej nieruchomości, udał się do Banku (...) (...) w W. i złożył wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej oraz wypłatę premii gwarancyjnej, załączając w/w akt notarialny nr (...), wykazując w ten sposób, że dokonali wydatkowania na cele mieszkaniowe. Tym właśnie działając wspólnie wprowadzili pracowników banku (...) S.A. w błąd, posługując się dokumentem poświadczającym nieprawdę, czyli podstępnie, wywołali w nich mylny obraz rzeczywistości, że spełnione zostały warunki do wypłaty premii gwarancyjnej. Po przeprowadzeniu weryfikacji pracownicy banku dokonali w dniu 1 czerwca 2011 roku wypłaty na rzecz J. S. premii gwarancyjnej w kwocie 20.553,86 zł. Sąd nie miał zatem wątpliwości, że wypełniło to znamię "wprowadzenia w błąd" pracowników (...) S.A., którzy podejmowali decyzję w przedmiocie wypłaty premii gwarancyjnej. Przedłożenie aktu notarialnego nr (...), który poświadczał nieprawdę, bowiem jak wskazano wyżej małżonkowie nie nabyli własności nieruchomości dla zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, a sama czynność miała charakter pozorny, wywołała w pracownikach banku błędne przeświadczenie odnośnie tego, że została dokonana czynność, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy o pomocy państwa. Sąd w świetle zgromadzonych dowodów nie miał również wątpliwości, że działanie oskarżonej było niewątpliwie podjęte w celu osiągniecia korzyści majątkowej w postaci uzyskania przez jej męża premii gwarancyjnej. Oskarżona w celu osiągnięcia korzyści majątkową doprowadziła zatem Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd.

Sąd nie miał również wątpliwości, że oskarżona K. S. działała wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami. Wszelkie bowiem działania odbywały się za wiedzą i wolą oskarżonej. Należy wskazać, że oskarżona K. S., działając na podstawie udzielonego jej przez J. S. pełnomocnictwa, w pełni realizowała poszczególne etapy przestępczego procederu.

Jednocześnie dokonane ustalenia faktyczne wymagały zmiany opisu czynu zarzucanego oskarżonej K. S.. Skoro do poświadczenia nieprawdy przez notariusza w akcie notarialnym nr (...) doszło na skutek wprowadzenia go w błąd przez K. S. w dniu 26 kwietnia 2011 roku (co stanowiło pierwsze zachowanie oskarżonej), a do wypłaty premii gwarancyjnej po złożeniu wniosku w banku (...) S.A. w dniu 1 czerwca 2011 roku, a więc osiągnięcia korzyści majątkowej (ostatnie zachowanie oskarżonej), to Sąd przyjął, że oskarżona działała w okresie od 26 kwietnia 2011 roku do 1 czerwca 2011 roku. W tej sytuacji koniecznym było również zmodyfikowanie kwalifikacji prawnej poprzez dodanie do podstawy prawnej skazania art. 12 kk.


3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

V


W. S.


Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał oskarżonego W. S. za winnego czynu kwalifikowanego z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk. Zachowanie oskarżonego J. W. polegało na doprowadzeniu banku (...) S.A. za pomocą wprowadzenia w błąd co do faktu rzeczywistego poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...), klatka (...) mieszczącego się w budynku mieszkalnym w miejscowości B. gmina K., powiat (...) województwa (...), w efekcie zaś do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci wypłaty premii gwarancyjnej w kwocie 42.708,22 zł. W. S. wspólnie z małżonką w dniu 30 czerwca 2009 roku podpisali akt notarialny nr (...) dotyczący sprzedaży lokalu mieszkalnego numer (...), klatka (...) mieszczącego się w budynku mieszkalnym w miejscowości B., potwierdzając przed notariuszem, że do zakupu mieszkania faktycznie doszło, czym wyłudzili poświadczenie nieprawdy. Następnie mimo, że faktycznie nie było ich zamiarem nabycie tej nieruchomości, A. S. (2) udała się do Banku (...) (...) w W. i złożyła wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej oraz wypłatę premii gwarancyjnej, załączając w/w akt notarialny nr (...), wykazując w ten sposób, że wraz z mężem dokonali wydatkowania na cele mieszkaniowe. Tym właśnie A. S. (2) i W. S. wprowadzili pracowników banku (...) S.A. w błąd, posługując się dokumentem poświadczającym nieprawdę, czyli podstępnie, wywołali w nich mylny obraz rzeczywistości, że spełnione zostały warunki do wypłaty premii gwarancyjnej. Po przeprowadzeniu weryfikacji pracownicy banku dokonali w dniu 23 lipca 2009 roku wypłaty na rzecz A. S. (2) premii gwarancyjnej w kwocie 42.708,22 zł, z której Z. K. (1) otrzymał umówioną kwotę tytułem „kosztów operacyjnych”. Sąd nie miał zatem wątpliwości, że to zachowanie W. S., działającego wspólnie i w porozumieniu z żoną A. S. (2), wypełniało znamię "wprowadzenia w błąd" pracowników (...) S.A., którzy podejmowali decyzję w przedmiocie wypłaty premii gwarancyjnej na podstawie przedłożonego aktu notarialnego nr (...), który poświadczał nieprawdę co do nabycia nieruchomości na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Sąd w świetle zgromadzonych dowodów nie miał również wątpliwości, że działanie oskarżonego było jednoznacznie podjęte w celu osiągniecia korzyści majątkowej w postaci uzyskania przez A. S. (2) premii gwarancyjnej, który to cel osiągnął.

Sąd nie miał również wątpliwości, że oskarżony W. S. działał wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami. Wszelkie bowiem działania odbywały się za wiedzą i wolą oskarżonego. Należy wskazać, że oskarżony W. S. zgłosił się do Z. K. (1), którzy przedstawił jemu plan działania, który ten w pełni zaakceptował i wdrożył ,realizując konsekwentnie poszczególne jego etapy aż do osiągnięcia celu w postaci wypłaty premii gwarancyjnej.

Jednocześnie dokonane ustalenia faktyczne wymagały zmiany opisu czynu zarzucanego oskarżonemu W. S.. Skoro do poświadczenia nieprawdy przez notariusza w akcie notarialnym nr (...) doszło na skutek wprowadzenia go w błąd przez W. S. w dniu 30 czerwca 2009 roku (co stanowiło pierwsze zachowanie oskarżonego), a do wypłaty premii gwarancyjnej po złożeniu wniosku w banku (...) S.A. w dniu 23 lipca 2009 roku, a więc osiągnięcia korzyści majątkowej (ostatnie zachowanie oskarżonego), to Sąd przyjął, że oskarżony działał w okresie od 30 czerwca 2009 roku do23 lipca 2009 roku. W tej sytuacji koniecznym było również modyfikowanie kwalifikacji prawnej poprzez dodanie do podstawy prawnej skazania art. 12 kk.


3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

VIII


A. M. (1)


Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał oskarżoną A. M. (1) za winną czynu zakwalifikowanego z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk. Zachowanie oskarżonej A. M. (1) polegało na doprowadzeniu banku (...) S.A. za pomocą wprowadzenia w błąd co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...), klatka (...) mieszczącego się w budynku mieszkalnym w miejscowości B., gmina K., powiat (...) województwa (...), w efekcie zaś do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci wypłaty premii gwarancyjnej w kwocie 37.882,80 zł. A. M. (1) wspólnie z małżonkiem A. M. (2) w dniu 28 lipca 2010 roku podpisała akt notarialny nr (...) dotyczący zakupu lokalu mieszkalnego numer (...), klatka (...) mieszczącego się w budynku mieszkalnym w miejscowości B., potwierdzając przed notariuszem, że do zakupu mieszkania faktycznie doszło, czym wyłudzili poświadczenie nieprawdy. Następnie A. M. (2) mimo, że faktycznie nie było ich zamiarem nabycie tej nieruchomości, udał się do Banku (...) (...) w W. i złożył wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej oraz wypłatę premii gwarancyjnej, załączając w/w akt notarialny nr (...), wykazując w ten sposób, że małżonkowie dokonali wydatkowania na cele mieszkaniowe. Tym właśnie A. M. (1) wprowadziła pracowników banku (...) S.A. w błąd, posługując się dokumentem poświadczającym nieprawdę, czyli podstępnie, wywołała w nich mylny obraz rzeczywistości, że spełnione zostały warunki do wypłaty premii gwarancyjnej. Po przeprowadzeniu weryfikacji pracownicy banku dokonali w dniu 18 sierpnia 2010 roku wypłaty na rzecz A. M. (2) premii gwarancyjnej w kwocie 37.882,80 zł, z której część przypadła Z. K. (1). Sąd nie miał zatem wątpliwości, że to zachowanie A. M. (1) wypełniało znamię "wprowadzenia w błąd" pracowników (...) S.A., którzy podejmowali decyzję w przedmiocie wypłaty premii gwarancyjnej. Przedłożenie aktu notarialnego nr (...), który poświadczał nieprawdę, bowiem jak wskazano wyżej zamiarem oskarżone i jej męża nie było nabycie własności nieruchomości, sama czynność miała charakter pozorny, niemniej wywołała w pracownikach banku błędne przeświadczenie odnośnie tego, że została dokonana czynność, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy o pomocy państwa. Sąd w świetle zgromadzonych dowodów nie miał również wątpliwości, że działanie oskarżonej było jednoznacznie podjęte w celu osiągniecia korzyści majątkowej w postaci uzyskania przez jej męża premii gwarancyjnej. Oskarżona była zatem świadoma sposobu działania, tj. wprowadzenie w błąd (miała świadomość, że akt notarialny poświadcza nieprawdę, mimo to zgodziła się na jego przedłożenie w banku), jak i cel w postaci osiągnięcia korzyści majątkowej dla innej (wypłata premii gwarancyjnej). Oskarżona w celu osiągnięcia korzyści majątkową doprowadziła zatem Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd.

Sąd nie miał również wątpliwości, że oskarżona A. M. (1) działała wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami. Wszelkie bowiem działania odbywały się za wiedzą i wolą oskarżonej. Należy wskazać, że oskarżona A. M. (1), realizując poszczególne etapy tego przestępczego procederu, w pełni zaakceptowała to, co zaproponował im Z. K. (1).

Jednocześnie dokonane ustalenia faktyczne wymagały zmiany opisu czynu zarzucanego oskarżonej A. M. (1). Skoro do poświadczenia nieprawdy przez notariusza w akcie notarialnym nr (...) doszło na skutek wprowadzenia go w błąd przez A. M. (1) w dniu 28 lipca 2010 roku (co stanowiło pierwsze zachowanie oskarżonej), a do wypłaty premii gwarancyjnej po złożeniu wniosku w banku (...) S.A. w dniu 18 sierpnia 2010 roku, a więc osiągnięcia korzyści majątkowej (ostatnie zachowanie oskarżonej), to Sąd przyjął, że oskarżona działała w okresie od 28 lipca 2010 roku do 18 sierpnia 2010 roku. W tej sytuacji koniecznym było również modyfikowanie kwalifikacji prawnej poprzez dodanie do podstawy prawnej skazania art. 12 kk.


3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

XI


A. S. (1)


Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał oskarżoną A. S. (1) za winną czynu zkwalifikowanego z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk. Zachowanie oskarżonej A. M. (1) polegało na doprowadzeniu banku (...) S.A. za pomocą wprowadzenia w błąd co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w miejscowości P., gmina Ż., województwo (...), w efekcie zaś do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci wypłaty premii gwarancyjnej w kwocie 27.436,96 zł. A. S. (1) wspólnie z małżonkiem w dniu 7 lipca 2011 roku podpisali akt notarialny nr (...) dotyczący zakupu lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w miejscowości P., potwierdzając przed notariuszem, że ich zamiarem było faktycznie nabycie mieszkania wyżej opisanego, czym wyłudzili od notariusza poświadczenie nieprawdy. Następnie D. S. mimo, że zamiarem małżonków nie było faktyczne nabycie tej nieruchomości, udał się do Banku (...) (...) w W. i złożył wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej oraz wypłatę premii gwarancyjnej, załączając w/w akt notarialny nr (...) i wykazując w ten sposób, że dokonał wraz z żoną wydatkowania na cele mieszkaniowe. Tym działaniem, podjętym przez A. S. (1) wraz z mężem, wprowadziła ona pracowników banku (...) S.A. w błąd posługując się dokumentem poświadczającym nieprawdę, czyli podstępnie, czym wywołano w nich mylny obraz rzeczywistości, że spełnione zostały warunki do wypłaty premii gwarancyjnej. Po przeprowadzeniu weryfikacji pracownicy banku dokonali w dniu 14 lipca 2011 roku wypłaty na rzecz D. S. premii gwarancyjnej w kwocie 27.436,96 zł, z której następnie część została przekazana Z. K. (1) jako tzw. „koszty operacyjne”. Sąd nie miał zatem wątpliwości, że to zachowanie A. S. (1) wypełniało znamię "wprowadzenia w błąd" pracowników (...) S.A., którzy podejmowali decyzję w przedmiocie wypłaty premii gwarancyjnej w oparciu o akt notarialny nr (...), który poświadczał nieprawdę, bowiem jak wskazano wyżej oskarżona ani jej mąż nie mieli faktycznie zamiaru nabycia własności nieruchomości, a sama czynność miała charakter pozorny, natomiast wywołała w pracownikach banku błędne przeświadczenie odnośnie tego, że została dokonana czynność, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy o pomocy państwa. Sąd w świetle zgromadzonych dowodów nie miał również wątpliwości, że działanie oskarżonej było jednoznacznie podjęte w celu osiągniecia korzyści majątkowej w postaci uzyskania przez jej męża premii gwarancyjnej. Oskarżona była świadoma sposobu działania, tj. wprowadzenie w błąd (miała świadomość, że akt notarialny poświadcza nieprawdę, mimo to nie oponowała jego przedłożeniu w banku, wręcz czyniła to w tym celu). Oskarżona w celu osiągnięcia korzyści majątkową doprowadziła zatem Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd.

Sąd nie miał również wątpliwości, że oskarżona A. S. (1) działała wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami. Wszelkie działania odbywały się za wiedzą i wolą oskarżonej, która realizowała poszczególne etapy przestępnego procederu opracowanego przez Z. K. (1).

Jednocześnie dokonane ustalenia faktyczne wymagały zmiany opisu czynu zarzucanego oskarżonej A. S. (1). Skoro do poświadczenia nieprawdy przez notariusza w akcie notarialnym nr (...) doszło na skutek wprowadzenia go w błąd przez A. S. (1) w dniu 7 lipca 2011 roku (co stanowiło pierwsze zachowanie oskarżonej), a do wypłaty premii gwarancyjnej po złożeniu wniosku w banku (...) S.A. w dniu 14 lipca 2011 roku, a więc osiągnięcia korzyści majątkowej (ostatnie zachowanie oskarżonej), to Sąd przyjął, że oskarżona działała w okresie od 7 lipca 2011 roku do 14 lipca 2011 roku. W tej sytuacji koniecznym było również modyfikowanie kwalifikacji prawnej poprzez dodanie do podstawy prawnej skazania art. 12 kk.


3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

XIII


M. Ł. (1)


Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał oskarżoną M. Ł. (1) za winną czynu kwalifikowanego z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk. Zachowanie oskarżonej M. Ł. (1) polegało na doprowadzeniu banku (...) S.A. za pomocą wprowadzenia w błąd co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym numer (...) zlokalizowanym we wsi S. w gminie O., powiecie (...), województwa (...), w efekcie zaś do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci wypłaty premii gwarancyjnej w kwocie 24.188,30 zł. M. Ł. (1) wspólnie z małżonkiem w dniu 19 maja 2008 roku podpisali akt notarialny nr (...) dotyczący zakupu lokalu mieszkalnego numer (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym numer (...) zlokalizowanym we wsi S., potwierdzając przed notariuszem, że ich zamiarem był faktyczne nabycie mieszkania, czym wyłudzili od notariusza poświadczenie nieprawdy. Następnie A. Ł. (1) mimo, że faktycznie ich zamiarem nie było nabycie w/w nieruchomości, udał się do Banku (...) (...)w W. i złożył wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej oraz wypłatę premii gwarancyjnej, załączając w/w akt notarialny nr (...), wykazując w ten sposób, że wraz z żoną dokonali wydatkowania na cele mieszkaniowe. Tym właśnie M. Ł. (1) wprowadziła pracowników banku (...) S.A. w błąd, godząc się na to, że A. Ł. (1), posługując się dokumentem poświadczającym nieprawdę, czyli podstępnie, wywołał w nich mylny obraz rzeczywistości, że spełnia warunki do wypłaty premii gwarancyjnej. Po przeprowadzeniu weryfikacji pracownicy banku dokonali w dniu 6 czerwca 2008 roku wypłaty na rzecz A. Ł. (1) premii gwarancyjnej w kwocie 24.188,30 zł, z której część przypadła Z. K. (1) jako tzw. „koszty operacyjne”. Sąd nie miał zatem wątpliwości, że to zachowanie M. Ł. (1) wypełniało znamię "wprowadzenia w błąd" pracowników (...) S.A., którzy podejmowali decyzję w przedmiocie wypłaty premii gwarancyjne w oparciu o przedłożony akt notarialny nr (...). Czynność małżonków przed notariuszem miała charakter pozorny, natomiast wywołała w pracownikach banku błędne przeświadczenie odnośnie tego, że została dokonana czynność, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy o pomocy państwa. Sąd w świetle zgromadzonych dowodów nie miał również wątpliwości, że działanie oskarżonej było jednoznacznie podjęte w celu osiągniecia korzyści majątkowej w postaci uzyskania jej męża premii gwarancyjnej, którą faktycznie uzyskał, zaś doprowadziło do tego konsekwentne realizowanie poszczególnych etapów przestępnego procederu opracowanego przez Z. K. (1). Oskarżona była zatem świadoma sposobu działania, tj. wprowadzenie w błąd (miała świadomość, że akt notarialny poświadcza nieprawdę, mimo to nie sprzeciwiała się jego przedłożeniu w banku), jak i cel w postaci osiągnięcia korzyści majątkowej (wypłata premii gwarancyjnej).

Sąd nie miał również wątpliwości, że oskarżona M. Ł. (1) działała wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami. Wszelkie działania odbywały się za wiedzą i wolą oskarżonej.

Jednocześnie dokonane ustalenia faktyczne wymagały zmiany opisu czynu zarzucanego oskarżonej M. Ł. (1). Skoro do poświadczenia nieprawdy przez notariusza w akcie notarialnym nr (...) doszło na skutek wprowadzenia go w błąd przez M. Ł. (1) w dniu 19 maja 2008 roku (co stanowiło pierwsze zachowanie oskarżonej), a do wypłaty premii gwarancyjnej po złożeniu wniosku w banku (...) S.A. w dniu 6 czerwca 2008 roku, a więc osiągnięcia korzyści majątkowej (ostatnie zachowanie oskarżonej), to Sąd przyjął, że oskarżona działała w okresie od 19 maja 2008 roku do 6 czerwca 2008 roku. W tej sytuacji koniecznym było również modyfikowanie kwalifikacji prawnej poprzez dodanie do podstawy prawnej skazania art. 12 kk.


3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

XV


K. K. (4)


Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał oskarżoną K. K. (4) za winną czynu zakwalifikowanego z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk. Zachowanie oskarżonej K. K. (4) polegało na doprowadzeniu banku (...) S.A. za pomocą wprowadzenia w błąd co do faktu poniesienia nakładów na cele mieszkaniowe, po uprzednim wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy w akcie notarialnym nr (...) co do rzeczywistego zamiaru zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego numer (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym numer (...) zlokalizowanym we wsi S. w gminie O., województwa (...), w efekcie zaś do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci wypłaty premii gwarancyjnej w kwocie 74.054,56 zł. K. K. (4) wspólnie z małżonkiem w dniu 17 czerwca 2010 roku podpisali akt notarialny nr (...) zakupu lokalu mieszkalnego numer (...) mieszczącego się w budynku wielorodzinnym numer (...) zlokalizowanym we wsi S., potwierdzając przed notariuszem, że ich zamiarem jest zakupu tego mieszkania, czym wyłudzili od notariusza poświadczenie nieprawdy. Następnie Z. K. (2) mimo, że faktycznie nie było ich zamiarem nabycie nieruchomości, udał się do Banku (...) (...) w W. i złożył wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej oraz wypłatę premii gwarancyjnej, załączając w/w akt notarialny nr (...), wykazując w ten sposób, że wraz z żoną dokonali wydatkowania na cele mieszkaniowe. Tym właśnie K. K. (4) wprowadziła pracowników banku (...) S.A. w błąd, godząc się na posłużenie dokumentem poświadczającym nieprawdę, czyli podstępnie, wywołując u pracowników Banku mylny obraz rzeczywistości, że spełnione zostały warunki do wypłaty premii gwarancyjnej. Po przeprowadzeniu weryfikacji pracownicy banku dokonali w dniu 23 lipca 2010 roku wypłaty na rzecz Z. K. (2) premii gwarancyjnej w kwocie 74.054,56 zł, z której część przypadła Z. K. (1) jako tzw. „koszty operacyjne”. Przedłożenie aktu notarialnego nr (...), który poświadczał nieprawdę, bowiem jak wskazano wyżej małżonkowie K. nie nabyli nieruchomości na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, sama czynność miała charakter pozorny, natomiast wywołała w pracownikach banku błędne przeświadczenie odnośnie tego, że została dokonana czynność, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy o pomocy państwa. Sąd w świetle zgromadzonych dowodów nie miał wątpliwości, że działanie oskarżonej obliczone było tylko na otrzymanie przez jej męża premii z tytułu likwidacji książeczki mieszkaniowej. Oskarżona, realizując poszczególne etapy przestępnego procederu, dała wyraz temu, że była w pełni świadoma sposobu działania, tj. wprowadzenie w błąd (miała świadomość, że akt notarialny poświadcza nieprawdę, mimo to nie sprzeciwiała się jego przedłożeniu w banku ), jak i celu w postaci osiągnięcia korzyści majątkowej (wypłaty premii gwarancyjnej

Sąd nie miał również wątpliwości, że oskarżona K. K. (4) działała wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami. Wszelkie bowiem działania odbywały się za wiedzą i wolą oskarżonej.

Jednocześnie dokonane ustalenia faktyczne wymagały zmiany opisu czynu zarzucanego oskarżonej K. K. (4). Skoro do poświadczenia nieprawdy przez notariusza w akcie notarialnym nr (...) doszło na skutek wprowadzenia go w błąd przez K. K. (4) i jej męża w dniu 17 czerwca 2010 roku (co stanowiło pierwsze zachowanie oskarżonej), a do wypłaty premii gwarancyjnej po złożeniu wniosku w banku (...) S.A. w dniu 23 lipca 2010 roku, a więc osiągnięcia korzyści majątkowej, to Sąd przyjął, że oskarżona działała w okresie od 17 czerwca 2010 roku do 23 lipca 2010 roku. W tej sytuacji koniecznym było również modyfikowanie kwalifikacji prawnej poprzez dodanie do podstawy prawnej skazania art. 12 kk.


3.3. Warunkowe umorzenie postępowania





Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania



3.4. Umorzenie postępowania





Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania



3.5. Uniewinnienie



W. W. (1)


Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Zarówno wyjaśnienia W. W. (1), tak z etapu postępowania przygotowawczego, jak i sądowego, uznać należało za w pełni przekonywujące, komplementarne z zeznaniami jej aktualnie już byłego męża M. W., jak też z dowodami z dokumentów, które w zakresie realizacji premii z książeczki mieszkaniowej zostały w tej sprawie ujawnione. Należy podkreślić, że w czasie poprzedzającym to zdarzenie, rodzina W., nie tylko małżonkowie, ale i także ich wspólne małoletnie wówczas dzieci, doświadczały trudnej sytuacji spowodowanej chorobą alkoholową M. W.. Ostatecznie orzeczony został też rozwód małżonków W., ale zanim do tego doszło, W. W. (1) i dzieci musiały zmierzać się z sytuacją niemalże nieprzerwanie nietrzeźwego męża i ojca, z trudnościami finansowym, gdyż ten M. W. nie tylko nie dokładał się do utrzymania rodziny, ale jak i wyjaśniała W. W. (1) wynosił wartościowe przedmioty z domu. Zamieszkiwanie wspólnie z nieustającą nietrzeźwym członkiem rodziny, unikanie sytuacji, aby nie wybudzić śpiącego, ale też i pijanego ojca, dla tej rodziny był rzeczywistym problemem, odbijającym się na stanie psychicznym W. W. (1) i dzieci. To też było jednym z powodów rozwodu, o który wniosła oskarżona. W takich to okolicznościach, oświadczenie M. W., że wyprowadzi się z mieszkania, jeżeli oskarżona zgodzi się na podpisanie umowy (w tym czasie obowiązywała ich jeszcze wspólność majątkowa i do jakichkolwiek oświadczeń przekraczających zwykły zarząd konieczna była zgoda drugiego małżonka), było dla tej rodziny szansą na życie w spokoju, bez obecności alkoholika w domu. Nie może zatem dziwić fakt, że W. W. (1) na taką propozycję przystała. Nie oznacza to jednak, aby kwestia warunków aktu notarialnego, nabycia nieruchomości, współdziałania ze Z. K. (1), była jej wiadoma. Należy w tym miejscu podkreślić, że w tym czasie małżonkowie nie omawiali wspólnie spraw rodzinnych, stan, w jakim wówczas funkcjonował M. W., wykluczał jakąkolwiek formę porozumienia między nimi. Okoliczności zaś, w jakich doszło do podpisania aktu notarialnego, w najmniejszym stopniu nie mogły budzić po stronie W. W. (1) podejrzeń co do tego, że działanie to jest sprzeczne z prawem i że prowadzić będzie ono do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarbu Państwa. W. W. (1) nie była przecież zainteresowania, co i gdzie nabywa M. W., za wyjątkiem tego, że opuści wspólnie zajmowany z nią lokal mieszkalny. Tylko do tego była potrzebna jej obecność i tylko do tego sprowadzała się jej wiedza, że uczestniczy w takim akcie notarialnym. Książeczka mieszkaniowa, którą W. W. (1) miała, została scedowana na męża na długo wcześniej zanim zaczęły się jego problemy alkoholowe. Tym samym nie mogła ona kontrolować, w jaki sposób zostanie zrealizowania premia na jej podstawie, nie uczestniczyła w procedurze wnioskowania o wypłatę środków, żadnych środków z tej premii nie otrzymała, nie była też świadoma wysokości "wynagrodzenia", jakie z tego tytułu otrzyma Z. K. (1).

Z powyższych względów brak jest podstaw do uznania, aby W. W. (1) wyczerpała znamiona strony podmiotowej przestępstwa z art. 286 § 1 kk, w konsekwencji czego Sąd kierując się dyspozycją art. 414 § 1 kpk wobec stwierdzenia okoliczności wymienionej w art. 17 § 1 pkt 2 kpk uniewinnił ją od popełnienia zarzucanego jej czynu. Także w odniesieniu do rzekomego działania mającego polegać na wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy, a zatem realizacji znamion występku z art. 272 kk i art. 273 kk, przeprowadzone postępowanie dowodowe nie dało podstaw do uznania jej winy. Nie daje się znaleźć też żadnej okoliczności, która nakazywałaby przyjąć, że W. W. (1) co najmniej przewidywała i godziła się na to, że w czynnościach notarialnych, w których brała udział, miała miejsce sytuacja podstępnego wyłudzenia poświadczenia nieprawdy.


3.5. Uniewinnienie



M. P.


Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Okoliczności, w jakich doszło do zawarcia umowy w formie aktu notarialnego, jak też opisywane przez M. P. jego relacje z żoną nie dają kategorycznych podstaw do stwierdzenia, że swoją świadomością obejmował to, że działanie, które realizuje, stanowi naruszenie prawa, bądź też, aby przewidywał to i na to się godził. Po pierwsze, z samego tylko faktu, że M. P. i B. P. pozostawali w związku małżeńskim, nie uprawnia to wyprowadzenia wniosku, że jego wiedza co warunków przystąpienia do aktu notarialnego i nabycia nieruchomości, jak też uzyskania premii na podstawie książeczki mieszkaniowej, była taka sama bądź podobna jak jego żony - B. P.. W małżeństwie tym, to B. P. jest osobą, która niejako zarządza finansami, to ona inicjuje działania, znaczącą ich część realizuje sama, a mężowi wskazuje, co i jak ma wykonać. Zaakceptowanie takiego podziału ról pomiędzy małżonkami jest - jak wyjaśniał M. P. - wynikiem zaufania, jakim obdarza żonę, jego przekonaniem, że jest ona lepiej zorientowania w tzw. "sprawach urzędowych". Po wtóre, wszelkimi kwestiami poprzedzającymi zawarcie umowy, a mianowicie dokonywanie jakichkolwiek ustaleń ze Z. K. (1) co do zawarcia umowy, dotyczących nieruchomości, wynagrodzenia za tzw. pośrednictwo, znalezieniem notariusza, zajmowała się wyłącznie B. P.. W tym czasie M. P. przebywał w szpitalu, oczekując na zabieg operacyjny, co więcej do zawarcia umowy również doszło w szpitalu, gdzie stawiła się notariusz. Oskarżony M. P. w takich okolicznościach tym bardziej miał podstawy zawierzyć żonie, opierać się na tym, co ona mu przekazuje, i sądzić, że skoro pojawia się notariusz, to przystąpienie do aktu notarialnego jest w pełni zgodne z prawem. Należy również zauważyć, że książeczka mieszkaniowa należała do B. P., to ona założyła też na siebie rachunek bankowy, na który wpłynęły środki pieniężne z likwidowanej książeczki. Przyznała też, że nie ujawniała mężowi wszystkich okoliczności, podejrzewając, że ze swej ostrożności może się nie zgodzić. Niewątpliwie to B. P. była inicjatorką pomysłu zrealizowania premii z książeczki mieszkaniowej i to ona zabiegała, aby do tej transakcji doszło, upatrując w tym okazję nabycia nieruchomości. O wysokości prowizji, jaka miała przypaść Z. K. (1), dowiedział się też nie przed przystąpieniem do aktu, ale po jego podpisaniu, kiedy miał przekazać na prośbę żony przygotowaną przez nią sumę pieniędzy, gdy Z. K. (1) zgłosi się po odbiór w ich mieszkaniu. Powyższe okoliczności sprawiają, że wyjaśnienia oskarżonego, nie przyznającego się do winy, nie można uznać li tylko za przyjętą przez niego linię obrony. Przestępstwo oszustwa, czy też podstępnego wyłudzenia poświadczenia nieprawdy dokonane być może wyłącznie umyślnie i to z zamiarem kierunkowym, dowody zaś w tej sprawie nie dają podstaw do poczynienia takich ustaleń. Wyjaśnienia oskarżonego, negującego jego wiedzę co do przestępnego procederu pozyskania środków wskutek likwidacji książeczki mieszkaniowej przez jego żonę, uznać należało w świetle doświadczenia życiowego za przekonywujące. Wobec niezrealizowania znamion podmiotowych przestępstwa oszustwa czy też wyłudzenia podstępem poświadczenia nieprawdy, stypizowanych w art. 286 kk i art. 272 kk, Sąd kierując się dyspozycją art. 414 § 1 kpk wobec stwierdzenia okoliczności wymienionej w art. 17 § 1 pkt 2 kpk uniewinnił go od popełnienia zarzucanego mu czynu.


4.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. W.


I


I


Za czyn kwalifikowany z art. 286 § kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk Sąd kierując się dyrektywami określonymi w art. 53 kk, w tym wysoki stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu, wymierzył oskarżonemu J. W. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił brak uprzedniej karalności. Jako okoliczność obostrzającą Sąd wziął pod uwagę wysokość wyrządzonej szkody, jak również to, że oskarżony swoim działaniem godził w kilka dóbr prawnych, czego wyrazem była przyjęta kumulatywna kwalifikacja prawna czynu.

Dla wzmocnienia wychowawczego oddziaływania kary, jako że oskarżony dopuścił się przestępstwa działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, Sąd orzekł karę grzywny. Ilość stawek dziennych została dostosowana do stopnia ujemnej kryminalnej zawartości przypisanego czynu, a wysokość do możliwości finansowych osoby oskarżonej.

W ocenie Sądu ta kara stanowi właściwą reakcję na zachowanie osoby oskarżonego i uwzględnia przy tym stopień społecznej szkodliwości czynu, w tym szczególnie rozmiar wyrządzonej szkody, działanie w sposób przemyślany, zaplanowany. Jednocześnie ukaranie osoby oskarżonej surowiej niż osób wespół z nią działających byłoby niesprawiedliwe i nieadekwatne do przypisanego mu czynu.


J. W.


II


I


Uwzględniając powyższe, jak też warunki osobiste oskarżonego, Sąd zastosował wobec niego instytucję warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Oskarżony nie był dotychczas karany, prowadzi ustabilizowany tryb życia. Sąd w trakcie postępowania nie pozyskał informacji o naruszeniu przez oskarżonego porządku prawnego, co z uwagi na znaczny upływ czasu od momentu popełnienia czynu do czasu orzekania w sprawie, pozwala uznać, że będzie przestrzegać on porządku prawnego i nie popełni w przyszłości przestępstwa. Biorąc pod uwagę wszystkie w/w okoliczności Sąd przyjął - dwuletni okres próby. Czas ten pozwoli zweryfikować trafność postawionej wobec oskarżonego prognozy kryminologicznej.


K. S.


III


II


Za czyn kwalifikowany z art. 286 § kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk Sąd kierując się dyrektywami określonymi w art. 53 kk, w tym wysoki stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu, wymierzył oskarżonej K. S. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił brak uprzedniej karalności. Jako okoliczność obostrzającą Sąd wziął pod uwagę wysokość wyrządzonej szkody, jak również to, że oskarżona swoim działaniem godziła w kilka dóbr prawnych, czego wyrazem była przyjęta kumulatywna kwalifikacja prawna czynu.

Dla wzmocnienia wychowawczego oddziaływania kary, jako że oskarżona dopuściła się przestępstwa działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jak też wykonanie kary pozbawienia wolności zostało zawieszone, Sąd orzekł karę grzywny. Ilość stawek dziennych została dostosowana do stopnia ujemnej kryminalnej zawartości przypisanego czynu, a wysokość do możliwości finansowych oskarżonej.

W ocenie Sądu ta kara stanowi właściwą reakcję na zachowanie osoby oskarżonej i uwzględnia przy tym stopień społecznej szkodliwości czynu, w tym szczególnie rozmiar wyrządzonej szkody, działanie w sposób przemyślany oraz bezpośredni zamiar popełnienia przestępstwa. Jednocześnie ukaranie oskarżonej surowej niż osób wespół z nią działających byłoby niesprawiedliwe i nieadekwatne do przypisanego jej czynu.


K. S.


IV


II


Uwzględniając powyższe, jak też warunki osobiste oskarżonego, Sąd zastosował wobec oskarżonej instytucję warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Oskarżona nie była dotychczas karana, prowadzi ustabilizowany tryb życia. Sąd w trakcie postępowania nie pozyskał informacji o naruszeniu przez oskarżoną porządku prawnego, co z uwagi na znaczny upływ czasu od momentu popełnienia czynu do czasu orzekania w sprawie, pozwala uznać, że będzie przestrzegać porządku prawnego i nie popełni w przyszłości przestępstwa. Biorąc pod uwagę wszystkie w/w okoliczności Sąd przyjął - dwuletni okres próby. Czas ten pozwoli zweryfikować trafność postawionej wobec oskarżonej prognozy kryminologicznej.


W. S.


V


III


Za czyn kwalifikowany z art. 286 § kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk Sąd kierując się dyrektywami określonymi w art. 53 kk, w tym wysoki stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu, wymierzył oskarżonemu W. S. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił brak uprzedniej karalności. Jako okoliczność obostrzającą Sąd wziął pod uwagę wysokość wyrządzonej szkody, jak również to, że oskarżony swoim działaniem godził w kilka dóbr prawnych, czego wyrazem była przyjęta kumulatywna kwalifikacja prawna czynu.

Dla wzmocnienia wychowawczego oddziaływania kary, jako że oskarżony dopuścił się przestępstwa działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jak też wykonanie kary pozbawienia wolności zostało zawieszone, Sąd orzekł karę grzywny. Ilość stawek dziennych została dostosowana do stopnia ujemnej kryminalnej zawartości przypisanego czynu, a wysokość do możliwości finansowych oskarżonego.

W ocenie Sądu ta kara stanowi właściwą reakcję na zachowanie oskarżonego i uwzględnia przy tym stopień społecznej szkodliwości czynu, w tym szczególnie rozmiar wyrządzonej szkody, działanie w sposób przemyślany oraz bezpośredni zamiar popełnienia przestępstwa. Jednocześnie ukaranie osoby oskarżonej surowiej niż osób wespół z nią działających byłoby niesprawiedliwe i nieadekwatne do przypisanego jej czynu.


W. S.


VI


III


Uwzględniając powyższe, jak też warunki osobiste oskarżonego, Sąd zastosował wobec oskarżonego instytucję warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Oskarżona nie był dotychczas karany sądownie, prowadzi ustabilizowany tryb życia. Sąd w trakcie postępowania nie pozyskał informacji o naruszeniu przez niego porządku prawnego, co z uwagi na znaczny upływ czasu od momentu popełnienia czynu do czasu orzekania w sprawie, pozwala uznać, że będzie przestrzegać porządku prawnego i nie popełni w przyszłości przestępstwa. Biorąc pod uwagę wszystkie w/w okoliczności Sąd przyjął - dwuletni okres próby. Czas ten pozwoli zweryfikować trafność postawionej wobec oskarżonego prognozy kryminologicznej.


A. M. (1)


VIII


V


Za czyn kwalifikowany z art. 286 § kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk Sąd kierując się dyrektywami określonymi w art. 53 kk, w tym wysoki stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu, wymierzył oskarżonej A. M. (1) karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił brak uprzedniej karalności. Jako okoliczność obostrzającą Sąd wziął pod uwagę wysokość wyrządzonej szkody, jak również to, że oskarżona swoim działaniem godziła w kilka dóbr prawnych, czego wyrazem była przyjęta kumulatywna kwalifikacja prawna czynu.

Dla wzmocnienia wychowawczego oddziaływania kary, jako że oskarżona dopuściła się przestępstwa działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jak też wykonanie kary pozbawienia wolności zostało zawieszone, Sąd orzekł karę grzywny. Ilość stawek dziennych została dostosowana do stopnia ujemnej kryminalnej zawartości przypisanego czynu, a wysokość do możliwości finansowych osoby oskarżonej.

W ocenie Sądu kara ta stanowi właściwą reakcję na zachowanie oskarżonej i uwzględnia przy tym stopień społecznej szkodliwości czynu, w tym szczególnie rozmiar wyrządzonej szkody, działanie w sposób przemyślany oraz bezpośredni zamiar popełnienia przestępstwa. Jednocześnie ukaranie osoby oskarżonej surowiej niż osób wespół z nią działających byłoby niesprawiedliwe i nieadekwatne do przypisanego jej czynu.


A. M. (1)


IX


V


Uwzględniając powyższe, jak też warunki osobiste oskarżonej, Sąd zastosował wobec niej instytucję warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Oskarżona nie była dotychczas karana sądownie, prowadzi ustabilizowany tryb życia. Sąd w trakcie postępowania nie pozyskał informacji o naruszeniu przez nią porządku prawnego, co z uwagi na znaczny upływ czasu od momentu popełnienia czynu do czasu orzekania w sprawie, pozwala uznać, że będzie przestrzegać porządku prawnego i nie popełni w przyszłości przestępstwa. Biorąc pod uwagę wszystkie w/w okoliczności Sąd przyjął - dwuletni okres próby. Czas ten pozwoli zweryfikować trafność postawionej wobec oskarżonej prognozy kryminologicznej.


A. S. (1)


XI


VII


Za czyn kwalifikowany z art. 286 § kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk Sąd kierując się dyrektywami określonymi w art. 53 kk, w tym wysoki stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu, wymierzył oskarżonej A. S. (1) karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił brak uprzedniej karalności. Jako okoliczność obostrzającą Sąd wziął pod uwagę wysokość wyrządzonej szkody, jak również to, że oskarżona swoim działaniem godziła w kilka dóbr prawnych, czego wyrazem była przyjęta kumulatywna kwalifikacja prawna czynu.

Dla wzmocnienia wychowawczego oddziaływania kary, jako że oskarżona dopuściła się przestępstwa działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jak też wykonanie kary pozbawienia wolności zostało zawieszone, Sąd orzekł karę grzywny. Ilość stawek dziennych została dostosowana do stopnia ujemnej kryminalnej zawartości przypisanego czynu, a wysokość do możliwości finansowych osoby oskarżonej.

W ocenie Sądu ta kara stanowi właściwą reakcję na zachowanie oskarżonej i uwzględnia przy tym stopień społecznej szkodliwości czynu, w tym szczególnie rozmiar wyrządzonej szkody, działanie w sposób przemyślany oraz bezpośredni zamiar popełnienia przestępstwa. Jednocześnie ukaranie oskarżonej surowiej niż osób wespół z nią działających byłoby niesprawiedliwe i nieadekwatne do przypisanego jej czynu.


A. S. (1)


XII


VII


Uwzględniając powyższe, jak też warunki osobiste oskarżonego, Sąd zastosował wobec osoby oskarżonej instytucję warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Osoba oskarżona nie była dotychczas karana sądownie, prowadzi ustabilizowany tryb życia. Sąd w trakcie postępowania nie pozyskał informacji o naruszeniu przez osobę oskarżoną porządku prawnego, co z uwagi na znaczny upływ czasu od momentu popełnienia czynu do czasu orzekania w sprawie, pozwala uznać, że będzie przestrzegać porządku prawnego i nie popełni w przyszłości przestępstwa. Biorąc pod uwagę wszystkie w/w okoliczności Sąd przyjął - dwuletni okres próby. Czas ten pozwoli zweryfikować trafność postawionej wobec oskarżonej prognozy kryminologicznej.


M. Ł. (1)


XIII


VIII


Za czyn kwalifikowany z art. 286 § kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk Sąd kierując się dyrektywami określonymi w art. 53 kk, w tym wysoki stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu, wymierzył oskarżonej M. Ł. (1) karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił brak uprzedniej karalności. Jako okoliczność obostrzającą Sąd wziął pod uwagę wysokość wyrządzonej szkody, jak również to, że oskarżona swoim działaniem godziła w kilka dóbr prawnych, czego wyrazem była przyjęta kumulatywna kwalifikacja prawna czynu.

Dla wzmocnienia wychowawczego oddziaływania kary, jako że oskarżona dopuściła się przestępstwa działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jak też wykonanie kary pozbawienia wolności zostało zawieszone, Sąd orzekł karę grzywny. Ilość stawek dziennych została dostosowana do stopnia ujemnej kryminalnej zawartości przypisanego czynu, a wysokość do możliwości finansowych osoby oskarżonej.

W ocenie Sądu ta kara stanowi właściwą reakcję na zachowanie osoby oskarżonej i uwzględnia przy tym stopień społecznej szkodliwości czynu, w tym szczególnie rozmiar wyrządzonej szkody, działanie w sposób przemyślany oraz bezpośredni zamiar popełnienia przestępstwa. Jednocześnie ukaranie oskarżonej surowiej niż osób wespół z nią działających byłoby niesprawiedliwe i nieadekwatne do przypisanego jej czynu.


M. Ł. (1)


XIV


VIII


Uwzględniając powyższe, jak też warunki osobiste oskarżonego, Sąd zastosował wobec osoby oskarżonej instytucję warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Oskarżona nie była dotychczas karana sądownie, prowadzi ustabilizowany tryb życia. Sąd w trakcie postępowania nie pozyskał informacji o naruszeniu przez oskarżoną porządku prawnego, co z uwagi na znaczny upływ czasu od momentu popełnienia czynu do czasu orzekania w sprawie, pozwala uznać, że będzie przestrzegać porządku prawnego i nie popełni w przyszłości przestępstwa. Biorąc pod uwagę wszystkie w/w okoliczności Sąd przyjął - dwuletni okres próby. Czas ten pozwoli zweryfikować trafność postawionej wobec oskarżonej prognozy kryminologicznej.


K. K. (4)


XV


IX


Za czyn kwalifikowany z art. 286 § kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk Sąd kierując się dyrektywami określonymi w art. 53 kk, w tym wysoki stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu, wymierzył oskarżonej K. K. (4) karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił brak uprzedniej karalności. Jako okoliczność obostrzającą Sąd wziął pod uwagę wysokość wyrządzonej szkody, jak również to, że oskarżona swoim działaniem godziła w kilka dóbr prawnych, czego wyrazem była przyjęta kumulatywna kwalifikacja prawna czynu.

Dla wzmocnienia wychowawczego oddziaływania kary, jako że osoba oskarżona dopuściła się przestępstwa działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jak też wykonanie kary pozbawienia wolności zostało zawieszone, Sąd orzekł karę grzywny. Ilość stawek dziennych została dostosowana do stopnia ujemnej kryminalnej zawartości przypisanego czynu, a wysokość do możliwości finansowych osoby oskarżonej.

W ocenie Sądu ta kara stanowi właściwą reakcję na zachowanie osoby oskarżonej i uwzględnia przy tym stopień społecznej szkodliwości czynu, w tym szczególnie rozmiar wyrządzonej szkody, działanie w sposób przemyślany oraz bezpośredni zamiar popełnienia przestępstwa. Jednocześnie ukaranie osoby oskarżonej surowiej niż osób wespół z nią działających byłoby niesprawiedliwe i nieadekwatne do przypisanego jej czynu.


K. K. (4)


XVI


IX


Uwzględniając powyższe, jak też warunki osobiste oskarżonej, Sąd zastosował wobec oskarżonej instytucję warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Oskarżona nie była dotychczas karana sądownie, prowadzi ustabilizowany tryb życia. Sąd w trakcie postępowania nie pozyskał informacji o naruszeniu przez nią porządku prawnego, co z uwagi na znaczny upływ czasu od momentu popełnienia czynu do czasu orzekania w sprawie, pozwala uznać, że będzie przestrzegać porządku prawnego i nie popełni w przyszłości przestępstwa. Biorąc pod uwagę wszystkie w/w okoliczności Sąd przyjął - dwuletni okres próby. Czas ten pozwoli zweryfikować trafność postawionej wobec oskarżonej prognozy kryminologicznej.


5.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności









6.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd przy rozpoznawaniu sprawy osób oskarżonych miał na względzie także treść przepisu art. 4 § 1 kk, który nakazuje badać względność ustawy, w wypadku jej zmiany w czasie popełnienia czynu i w czasie orzekania. W odniesieniu do czynu ciągłego, a zatem takiego, na których składają się dwa lub więcej zachowań podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, aktualne brzmienie kodeksu karnego nakazuje w myśl art. 57b kk wymierzenie kary przewidzianej za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, co przesądzało o względności wcześniej obowiązującej ustawy w stosunku do wszystkich oskarżonych, wobec których Sąd wymierzył karę w dolnym ustawowym zagrożeniu, tj. 6 miesięcy pozbawienia wolności.



W tym miejscu zasadnym było wskazać powody, dla których Sąd nie orzekł przepadku korzyści majątkowej w oparciu o treść przepisu art. 45 § 1 kk, zgodnie, z którym jeżeli sprawca osiągnął z popełnienia przestępstwa, chociażby pośrednio, korzyść majątkową niepodlegającą przepadkowi przedmiotów wymienionych w art. 44 § 1 lub 6 , sąd orzeka przepadek takiej korzyści albo jej równowartości. Przepadku nie orzeka się w całości lub w części, jeżeli korzyść lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi.


Analizując podstawy faktyczne do ewentualnego zastosowania art. 45 § 1 kk należy mieć na uwadze następujące okoliczności faktyczne:

kwota premii wpłynęła na rachunek G. W. (k. 51 załącznika nr 1), na podstawie przez nią złożonego wniosku (k. 46 załącznika nr 1)

Wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej złożył J. S. (k. 29 załącznika nr 1) i kwota ta wpłynęła na jego rachunek (k. 34 załącznika nr 1).

Podobnie wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej złożyła A. S. (2) (k. 116 załącznika nr 1) i kwota ta wpłynęła na jej rachunek (k. 123 załącznika nr 1).

Także w przypadku małżonków M., to A. M. (2), a nie jego żona – A. M. (1) składał wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej (k. 96 załącznika nr 1) i na jego konto został wykonany przelew tej kwoty (k. 101 załącznika nr 1).

Podobnie w przypadku A. S. (1), to nie ona, lecz jej mąż D. S. wnioskował o likwidację książeczki mieszkaniowej (k. 109 załącznika nr 1) i wypłata środków nastąpiła na jego rzecz na jego rachunek bankowy (k. 114 załącznika nr 1).

W przypadku M. Ł. (1), to nie ona, lecz jej mąż A. Ł. (1) złożył wniosek o likwidację książeczki mieszkaniowej i to jemu przelana została ta kwotą, którą następnie wypłacił w kasie Banku (k. 86, 93-95 załącznika nr 1);

W przypadku K. K. (4), to nie ona postulowała o wypłatę środków z książeczki mieszkaniowej, lecz jej mąż Z. K. (2), to na jego konto środki te wpłynęły i to on dokonał wypłaty tych środków (k. 78, 83-84 załącznika nr 1).

Te przysporzenia nastąpiły zatem na rzecz osób, które zostały już prawomocnie skazane i wobec których nie orzeczono ani obowiązku naprawienia szkody, ani też przepadku równowartości uzyskanych przez nich korzyści z przestępstwa.

Sąd pierwszej instancji, rozpoznając sprawę w odniesieniu do tych ostatnich, wyraził pogląd, że „ w niniejszej sprawie nie orzekł o obowiązku naprawienia szkód wyrządzonych bankowi (...) przez oskarżonych, z uwagi na treść pisma pełnomocnika pokrzywdzonego (...) Banku (...) S.A. z dnia 26 listopada 2014 r. (k. 1939 t. X), z którego jednoznacznie wynika, że szkody wyrządzona przez oskarżonych w mieniu Banku zostały naprawione poprzez dokonanie refundacji wypłaconych premii gwarancyjnych przez Skarb Państwa. W tej sytuacji oczywistym jest, że nałożenie na oskarżonych obowiązku ponownego naprawienia szkód Bankowi spowodowałoby bezpodstawne wzbogacenie pokrzywdzonego, czego rzecznikiem nie powinien być oskarżyciel publiczny, a Sąd nie mógł do niej dopuścić. Natomiast przepisy prawa cywilnego regulują odrębnie kwestię dochodzenia roszczeń z tytułu czynów niedozwolonych.” Powyższe stanowisko zostało zaakceptowane przez Sąd odwoławczy przekazujący sprawę do ponownego rozpoznania w odniesieniu do tych oskarżonych, którzy zostali uniewinni, a którzy pozostawali w związkach małżeńskich z oskarżonymi prawomocnie skazanymi.

Należy mieć na uwadze, że przepadkiem może być objęta tylko ta część, która miała kryminalną proweniencję. To zaś w przypadku, gdy całość kwot wpływała na rachunki osób, które zostały już prawomocnie osądzone, i co do których nie orzeczono ani obowiązku naprawienia szkody, ani też przepadku korzyści majątkowej, nie pozwala na oszacowanie ewentualnej korzyści, jaką mieliby pośrednio uzyskać małżonkowie tych osób, których sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania.

W realiach niniejszej sprawy należy mieć na uwadze, że bank (...) S.A. jako bezpośrednio pokrzywdzony działaniem oskarżonych, uzyskał od Skarbu Państwa refundację wypłaconych premii gwarancyjnych, zatem szkoda w mieniu banku została zrekompesowana, co wynika jednoznacznie z informacji udzielonej przez pełnomocnika pokrzywdzonego banku (k. 1939 – 1940).


W oparciu zgromadzony materiał dowodowy nie można natomiast ustalić, czy, a jeżeli tak, to w jakiej wysokości oskarżeni w niniejszym postępowaniu uzyskali pośrednio korzyść majątkową na tej podstawie, że przysporzenie nastąpiło na rzecz ich współmałżonków i to oni rozporządzili tymi środkami, niejednokrotnie przeznaczając je na zaspokojenie bieżących potrzeb.





KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XVII


Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2015 r. poz. 615 z późn. zm.) oraz § 17 ust. 2 pkt 3 w z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z dnia 18 października 2016 r. poz. 1714) zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. Ś. vel W. kwotę 1.236 zł powiększoną o należną stawkę podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu M. P. z urzędu.

Wysokość kosztów udzielonej pomocy prawnej z urzędu wynika z podjęcia przez obrońcę czynności przed sądem rejonowym w postępowaniu zwyczajnym na rozprawie w dniach 17 czerwca 2021 roku, 6 lipca 2021 roku, 19 października 2021 roku, 16 listopada 2021 roku, 27 stycznia 2022 roku, 4 lipca 2022 roku, 27 września 2022 roku, 25 października 2022 roku, 28 listopada 2022 roku i 6 grudnia 2022 roku oraz z nakładu pracy i zaangażowanie pracy adwokata, w szczególności poświęcony czas i podjęte czynności w sprawie.


XVIII


Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) Sąd zwolnił oskarżonych J. W., K. S., W. S., A. M. (1), A. S. (1), M. Ł. (1) i K. K. (4) od ponoszenia kosztów i opłat w sprawie, i przejął je na rachunek Skarbu Państwa uznając, że konieczność ich poniesienia wobec sytuacji majątkowej oskarżonych, którzy bądź są emerytami bądź utrzymują się z minimalnego wynagrodzenia, nie posiadają majątku, byłaby dla nich zbyt uciążliwa i nie pozwalała na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. Nadto na podstawie art. 632 pkt 2 kpk wobec uniewinnienia W. W. (1) i M. P., kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.


7.Podpis


sędzia Justyna Koska-Janusz