Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 173/24

Uzasadnienie dotyczy całości wyroku

1.1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. D.

w dniu 19 grudnia 2023 r. w L., woj. (...) wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał znaczną ilość substancji psychotropowych w postaci 4-chlorometkatynonu ((...)) o łącznej wadze 99,93 g netto, amfetaminy o łącznej wadze 90,67 grama netto oraz środki odurzające w postaci marihuany w ilości 0,80 grama netto, tj. czyn z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

19 grudnia 2023 roku w L. na ulicy (...) 2B około godziny 21:15 funkcjonariusze Policji sierż szt. D. B. i asp. G. K. (1) podjęli czynności wobec J. K. (1), kierującej M. (...) o numerach rejestracyjnych (...) oraz jej pasażera – M. D.. Gdy policjanci podchodzili do pojazdu M. D. przekazał J. K. (1) zawiniątko foliowe z zawartością zbrylowanej amfetaminy o wadze 90,67 gramów netto, w jednym kawałku.

M. D. posiadał jeszcze ziele konopi innych niż włókniste o wadze 0,80 grama netto, które schował w bieliznę. Przeszukując pojazd J. K. (1) policjanci odnaleźli jeszcze zawiniątko z folii oklejone taśmą z zawartością częściowo zbrylowanej substancji psychotropowej w postaci 4-chlorometkatynonu ((...)) o łącznej wadze 99,93 gramów netto, które było schowane w schowku między przednimi siedzeniami. Wszystkie wymienione substancje psychotropowe i odurzające należały do M. D., były zapakowane, niepodzielone na tzw. działki. Ilość posiadanego ziela konopi innych niż włókniste stanowi około 1-3 porcji wystarczających do odurzenia jednej osoby. Ilość posiadanej substancji psychotropowej w postaci amfetaminy stanowi około 743-1115 porcji wystarczających do odurzenia jednej osoby. Ilość posiadanej substancji psychotropowej w postaci 4-chlorometkatynonu ((...)) stanowi około 929 porcji wystarczających do odurzenia jednej osoby.

Po przeszukaniu pojazdu prowadzonego przez J. K. (1) oraz mieszkań zajmowanych przez nią i M. D. nie odnaleziono żadnych przedmiotów mogących stanowić dowód w sprawie, takich jak waga elektroniczna, woreczki strunowe.

Oględzinom poddano telefon komórkowy M. D. i ujawniono w folderze galeria zdjęcia suszu roślinnego i żółtych kryształków oraz w aplikacji M. korespondencję z osobą podpisaną jako K. C. z 23 i 26 października oraz 10 i 19 listopada 2023 roku. Ujawniono w korespondencji wiadomość o treści „takie żeczy mam jak coś”, bez zdjęć oraz wiadomości z 10 listopada 2023 roku z których wynika, że osoba podpisana jako K. C. pytała M. D. czy ma „dobrego squna” i po ile w większym rzucie, a ten odpowiedział, że ma „po 30”. Ujawniono także zdjęcia suszu roślinnego i białej zbrylowanej substancji, wskazujące na to, że odbiorcą tych zdjęć była osoba podpisana jako (...), bez daty.

M. D. ma 32 lata, jest kawalerem, ma kilkumiesięczne dziecko na utrzymaniu, wykształcenie podstawowe, pracował jako monter instalacji budowlanych i zarabiał około 3600 złotych miesięcznie. Jest zdrowy, nie leczył się psychiatrycznie, leczył się odwykowo od alkoholu w zakładzie karnym w 2017 roku. Jest uzależniony od narkotyków. Był dwanaście razy karany, za przestępstwa przeciwko mieniu oraz za czyny z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

Protokoły zatrzymania;

Protokoły przeszukania osoby;

Protokół przeszukania pojazdu,

Zeznania świadka G. K.;

Protokoły użycia testera narkotykowego;

Protokół oględzin rzeczy;

Zeznania świadka J. K.;

Wyjaśnienia oskarżonego;

Opinia biegłego z zakresu badań chemicznych,

Karta karna

2-2v., 8-8v.;

4-6, 10-12, 23-25;

17-19v.;

29-30, 215v.-216;

33-36;

37-38v.;

62-63, 216;

72-73, 76, 215v.;

108-110;

204-205v.;

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. D.

w dniu 19 grudnia 2023 r. w L., woj. (...) czynił przygotowania do przestępstwa określonego w art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii polegającego na wprowadzeniu do obrotu znacznych ilości substancji psychotropowych w postaci 4-chlorometkatynonu ((...)) o łącznej wadze 99,93 g netto, amfetaminy o łącznej wadze 90,67 grama netto, tj. o czyn z art. 57 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

M. D. 19 grudnia 2023 roku w L. czynił przygotowania do przestępstwa określonego w art. 56 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii polegającego na wprowadzeniu do obrotu znacznych ilości substancji psychotropowych w postaci 4-chlorometkatynonu ((...)) o łącznej wadze 99,93 gramów netto i amfetaminy o łącznej wadze 90,67 gramów netto.

Protokoły przeszukania osoby;

Protokół przeszukania pojazdu;

Protokoły przeszukania mieszkania;

Protokół oględzin rzeczy;

Zeznania świadka J. K.;

Wyjaśnienia oskarżonego.

4-6, 10-12, 23-25;

17-19v.;

50-54v.;

56-61v.;

62-63, 216;

72-73, 76, 215v.

1.2. OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał im wiarę w całości, gdyż były konsekwentne, zgodne z zeznaniami świadków. Wobec braku dowodów przeciwnych, podważających wersję oskarżonego, Sąd uczynił wyjaśnienia oskarżonego podstawą ustaleń faktycznych. Oskarżony odniósł się do mających go obciążać dowodów w postaci korespondencji z aplikacji M. z osobą podpisaną jako K. C., logicznie wyjaśnił czego dotyczyła, jakich okoliczności. Wobec nieustalenia osoby, z którą miał korespondować o środkach odurzających, nie było podstaw do kwestionowania tej części wyjaśnień oskarżonego.

Zeznania świadka G. K.

Spójne, logiczne, konsekwentne, niekwestionowane i zgodne z treścią wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadka J. K. oraz dokumentami w postaci protokołów zatrzymania, przeszukania.

Zeznania świadka J. K.

Spójne, logiczne, konsekwentne, niekwestionowane i zgodne z treścią wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadka G. K. oraz dokumentami w postaci protokołów zatrzymania, przeszukania.

Opinia z zakresu badań chemicznych

Dokument sporządzony przez uprawnioną osobę na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej. Wnioski opinii są jasne, spójne, logiczne. Opinia jest zwięzła, ale zawarte są w niej niezbędne informacje, które doprowadziły biegłego do kategorycznych konkluzji. Nie było podstaw by odmówić opinii waloru wiarygodności.

Karta karna, protokoły zatrzymania, przeszukania, oględzin, użycia testera narkotykowego

Dokumenty sporządzone w przepisanej prawie formie, przez uprawnione osoby, niekwestionowane.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

M. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu, na podstawie analizy zgromadzonego materiału dowodowego, wina oskarżonego M. D. w zakresie czynu zarzuconego mu w punkcie 1. aktu oskarżenia nie budziła żadnych wątpliwości. Oskarżony przyznał się do tego, że posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości 0,80 grama netto oraz substancje psychotropowe w postaci 4-chlorometkatynonu (4-C.) o łącznej wadze 99,93 g netto i amfetaminy o łącznej wadze 90,67 grama netto. Zgodnie z wykazem umieszczonym w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych ziele konopi innych niż włókniste zaliczane jest do środków odurzających grup I-N, amfetamina oraz 4-chlorometkatynon (4-C.) zaliczane są do substancji psychotropowych grupy II-P.

Występek z art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii polega na posiadaniu, wbrew przepisom ustawy, znacznej ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych. Sąd podziela pogląd wyrażony przez Sąd Apelacyjny w Lublinie w wyroku z 22 stycznia 2008 r., sygn. II AKa 300/07, że kryterium ilościowe pojęcia „znaczna ilość” powinno być zawsze ocenione przez pryzmat liczby porcji, które mogą być przygotowane do bezpośredniego użycia. W orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowany jest pogląd, jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to „znaczna ilość” w rozumieniu tej ustawy (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z 23 września 2009 r., sygn. I KZP 10/09). Jest to przestępstwo umyślne, które może być popełnione zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i ewentualnym, zagrożone karą pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Z uwagi na to, że oskarżony M. D. posiadał przy sobie środki odurzające w postaci w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 0,80 grama netto, substancję psychotropową w postaci 4-chlorometkatynonu (4-CMC) o łącznej wadze 99,93 g netto oraz substancję psychotropową w postaci amfetaminy o łącznej wadze 90,67 grama netto, których łączna ilość pozwalała na wytworzenie dużej liczby porcji (odpowiednio: 1-3, 929, 743-1115), która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób, Sąd uznał, że jest to ilość znaczna w rozumieniu art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Oskarżony jest osobą uzależnioną od narkotyków, był kilka razy karany za posiadanie narkotyków, nie ulega zatem wątpliwości, że wiedział, że jest to zabronione, a mimo to nimi dysponował. Działał w zamiarze bezpośrednim. Tym samym wyczerpał znamiona czynu z art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. W ocenie Sądu nie zachodziły żadne okoliczności wyłączającego winę oskarżonego, gdyż jest osobą dorosłą, zdrową psychicznie, nie działał w warunkach któregoś z kontratypów.

Przypisując oskarżonemu zarzucony w punkcie I. aktu oskarżenia czyn, Sąd zmodyfikował jego opis w zakresie daty, gdyż niewątpliwie w wyniku omyłki pisarskiej wskazano datę 12 grudnia 2023 r. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego, w szczególności protokołów zatrzymania, przeszukania oczywiste jest, że oskarżony popełnił czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. w dniu 19 grudnia 2023 r.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

II.

M. D.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Oskarżony przyznał się tylko do posiadania znalezionych przy nim narkotyków, wyjaśniając, że miał je na własny użytek, ponieważ jest uzależniony, zaprzeczając że czynił przygotowania do wprowadzenia ich do obrotu. Zdaniem Sądu nie sposób było podważyć wyjaśnień oskarżonego, gdyż z przeprowadzonych w sprawie dowodów w ogóle nie wynika fakt, że oskarżony przygotowywał się do wprowadzenia posiadanych substancji psychotropowych do obrotu. Sam fakt ujawnienia znacznej ilości substancji psychotropowych, chociaż różnych rodzajów, jest oczywiście niewystarczający. Zatrzymane w sprawie substancje znajdowały się w jednym miejscu, były zapakowane i niepodzielone. Jednocześnie świadek J. K. (1), z którą oskarżony mieszkał kilka miesięcy przed zatrzymaniem zeznała, że oskarżony nie wprowadzał do obrotu narkotyków, nie miał wagi czy woreczków strunowych, nie widziała by umawiał się z kimś na sprzedaż narkotyków, by wychodził nagle na spotkanie z kimś po otrzymaniu telefonu czy wiadomości. Zdaniem Sądu oskarżonemu można było zatem przypisać jedynie posiadanie znacznej ilości substancji psychotropowych i środków odurzających. Zgromadzony materiał dowodowy nie pozwalał na podzielenie stanowiska oskarżyciela publicznego, który wyłącznie z faktu posiadania znacznej ilości narkotyków wywnioskował, że oskarżony przygotowywał się tym samym do wprowadzenia ich do obrotu. Przeszukanie pojazdu, w którym oskarżony został zatrzymany z narkotykami, jego mieszkania i mieszkania jego partnerki nie dostarczyło żadnych dowodów jakkolwiek wskazujących na to, że oskarżony czynił przygotowania do wprowadzenia do obrotu substancji psychotropowych. Nie znaleziono żadnej wagi, woreczków strunowych, a przecież zatrzymane od oskarżonego substancje nie były podzielone na tzw. działki, ale były w jednym i kilku większych kawałkach. Z zasad doświadczenia życiowego i zawodowego wynika, że osoba przygotowująca się do wprowadzenia narkotyków do obrotu dysponuje narzędziami służącymi do porcjowania narkotyków, ich przechowywania, pakowania. Sąd dostrzega, że w toku oględzin telefonu oskarżonego ujawniono jego korespondencję w aplikacji M. z nieustaloną osobą, z okresu sprzed czynu objętego zarzutem, z treści której wynika, że osoba ta pytała oskarżonego czy ma do sprzedania marihuanę. Oskarżony wyjaśnił, że osoba ta pytała go czy może mu „załatwić jaranie”, nie zakwestionował treści tej korespondencji. Jednakże z tego jednego faktu nie można wnioskować, że miesiąc później oskarżony przygotowywał się do wprowadzenia do obrotu znacznej ilości substancji psychotropowych. Pytanie nadawcy przywołanej wiadomości dotyczyło przecież środków odurzających – marihuany, nie substancji psychotropowych. Podkreślić nadto trzeba, że nie ustalono w toku śledztwa z jakiej daty są ujawnione w tej korespondencji zdjęcia suszu roślinnego i białej zbrylowanej substancji, z nagłówkiem wskazującym na to, że ich odbiorcą mogła być osoba podpisana jako K. C.. Oskarżony wyjaśnił, że pochodzą one z maja 2023 r., tj. pół roku sprzed czynu objętego zarzutem. Oskarżony wyjaśnił nadto, że wysłał te zdjęcia, ponieważ mieli zrobić sobie imprezę z okazji urodzenia dziecka kolegi. W toku śledztwa nie ustalono osoby, której korespondencję z oskarżonym ujawniono w jego zatrzymanym telefonie, zaniechano jego poszukiwania po nieskutecznej próbie doręczenia mu wezwania na przesłuchanie. Mając na uwadze wyjaśnienia oskarżonego i zeznania świadka J. K. (1), z których wynika, że oskarżony jest uzależniony od narkotyków, przed zatrzymaniem zażywał je codziennie, w zestawieniu z negatywnym wynikiem przeszukania osoby, pojazdu i pomieszczeń Sąd uznał, że wersja oskarżonego, że posiadał zatrzymane substancje psychotropowe na własny użytek jest równie prawdopodobna jak wersja oskarżyciela publicznego, który zarzucił oskarżonemu przygotowanie do wprowadzenia substancji psychotropowych do obrotu. Na podstawie art. 5 § 2 k.p.k. niedające się usunąć wątpliwości Sąd rozstrzygnął na korzyść oskarżonego. Sąd uznał, że zgromadzony materiał dowody nie pozwala na ustalenie, ponad wszelką wątpliwość, że oskarżony popełnił zarzucony mu czyn z art. 57 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Dlatego na podstawie art. 414 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k. Sąd w punkcie II. wyroku uniewinnił oskarżonego od czynu zarzuconego mu w punkcie 2. aktu oskarżenia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.

I.

I.

Na podstawie art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności. Okolicznością łagodzącą było przyznanie się oskarżonego. Okolicznością obciążającą był fakt wielokrotnej karalności oskarżonego, w tym za przestępstwa z art. 62 ust. 1 i 3 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

Taka kara odpowiada stopniowi społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu, który Sąd ocenił jako znaczny. Czyn oskarżonego godził w dobro chronione prawem jakim jest zdrowie. Działał on w zamiarze bezpośrednim. Kara nie przekracza przy tym stopnia winy oskarżonego, który jest umiarkowany. Nie zaistniały bowiem żadne okoliczności obniżające stopień winy oskarżonego. Jest on osobą pełnoletnią, nie choruje na chorobę psychiczną, obiektywnie mógł zachować się zgodnie z prawem, nie znajdował się w anormalnej, atypowej sytuacji motywacyjnej. Sąd uznał, że kara 1 roku pozbawienia wolności może osiągnąć wobec oskarżonego cele zapobiegawcze. Bezwzględna kara pozbawienia wolności winna dotkliwie uzmysłowić oskarżonemu nieopłacalność popełniania przestępstw.

Z uwagi na to, że oskarżony był już skazany na karę pozbawienia wolności, niemożliwe było zgodnie z art. 69 § 1 k.k. orzeczenie wobec niego kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania

III.

I.

Na podstawie art. 70 ust. 4a ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 2000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Orzeczenie to było obligatoryjne wobec skazania oskarżonego za czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. Granice wymiaru świadczenia pieniężnego to zgodnie z przywołanym przepisem od 1000 zł do 60000 zł. Mając na uwadze fakt, że oskarżony przed zatrzymaniem osiągał dochód w wysokości niewiele ponad minimalną płacę, kwota świadczenia pieniężnego jest tylko dwukrotnością minimalnej kwoty obligatoryjnej.

IV.

I.

Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono przepadek dowodów rzeczowych – zatrzymanych w sprawie środków odurzających i substancji psychotropowych, poprzez ich zniszczenie. Orzeczenie przepadku w tym zakresie było obligatoryjne.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.

V.

I.

Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. Sąd zwrócił oskarżonemu, jako osobie uprawnionej, zatrzymany w sprawie telefon, gdyż po przeprowadzeniu jego oględzin i wydania wyroku stał się zbędny dla postępowania karnego.

VI.

I.

Oskarżony był pozbawiony wolności w sprawie od 19 grudnia 2023 r. od godziny 21:25 do 16 kwietnia 2024 r., dlatego na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył ten okres na poczet kary pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie I. wyroku.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych Sąd zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. Oskarżony ma do odbycia karę pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku, ma na utrzymaniu dziecko, nie ma żadnego majątku i utrzymywał się z pracy na budowie za co otrzymywał wynagrodzenie nieznacznie przekraczające płacę minimalną. Z tego względu Sąd uznał, że obciążenie go kosztami sądowymi byłoby dla zbyt uciążliwe. Natomiast zgodnie z art. 630 k.p.k. wydatki związane z oskarżeniem w części uniewinniającej ponosi Skarb Państwa.

1.18. POdpis