Sygn. akt: VII C 228/13
Dnia 14 listopada 2013 r.
Sąd Rejonowy w L. VII Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: |
SSR Renata Mierzwicka |
Protokolant: |
sekr. sądowy Andrzej Janas |
po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2013 r.
na rozprawie
sprawy z powództwa L. B.
przeciwko (...) S.A. w W.
o zapłatę
I. zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powódki L. B. kwotę 1.836,91 zł (tysiąc osiemset trzydzieści sześć złotych 91/100) z odsetkami ustawowymi od dnia 11.02.2013 r. do dnia zapłaty;
II. umarza postepowanie w pozostałym zakresie;
III. zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 3.317,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sygn. akt VII C 228/13
W pozwie wniesionym w dniu 11.02.2013r skierowanym przeciwko (...) S.A. w W. powódka L. B. domagała się zasądzenia od strony pozwanej kwoty 6.952,86 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wysokości dwukrotnej stawki minimalnej powiększonej o podatek VAT w kwocie 552zł.
W uzasadnieniu swojego żądania powódka wskazała, że była właścicielką w udziałach po ½ samochodu marki A. nr rej. (...) wraz ze synem R. B.. Samochód ten został uszkodzony na skutek kolizji. Samochód był ubezpieczony u strony pozwanej z tytułu AC. Likwidując szkodę strona pozwana uznała ,iż nastąpiła szkoda całkowita . Powódce i jej synowi wypłacono zaniżone odszkodowanie w kwocie 5.239,40zł ( była to kwota odszkodowania netto bez uwzględnienia podatku VAT ). R. B., który prowadzi działalność gospodarczą dochodził od (...) SA odszkodowanie wg wartości netto bez podatku VAT. Powódka , która nie prowadzi działalności gospodarczej –wg wartości brutto.
Wyrokiem nakazowym z 14.12.2011r w sprawie o sygn. akt VI W 3060/11 Sąd Rejonowy dla Wrocławia –Śródmieścia VI Wydział Karny uznał za winnego kolizji A. K.. Sprawca kolizji z tytułu odpowiedzialności OC ubezpieczony był u strony pozwanej. Powódka wskazała też odpowiedzialność (...) SA z tytułu zawartej z powódką polisy AC. Do dnia wniesienia pozwu powódka otrzymała kwotę 2339,40zł. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się :
-538,06 zł podatku VAT od otrzymanego odszkodowania w kwocie 2339,40zł
-4168,95zł nie wypłaconego powódce odszkodowania wyliczonego wg wartości pojazdu i kosztów naprawy
-958,85zł podatku VAT od kwoty 4.168,95zł . Łącznie 5.665,86zł.
-kwota 1287zł odsetek ustawowych wyliczonych od roszczenia głównego w kwocie 5.665,86 wyliczonych za okres od 12.05.2011r do 07.02.2013r. Razem 6.952,86zł.
W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa ponad kwotę 4.168,95zł wraz z odsetkami od 12.05.2011r do dnia zapłaty, zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Wyrokiem z dnia 11.10.2012r Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy w L. zasądził na rzecz R. B. kwotę 4.168,95zł z odsetkami od 12.05.2011r. do dnia zapłaty. Strona pozwana podniosła ,iż żądanie zapłaty podatku VAT w przypadku powódki jest niezasadne. Pojazd był wykorzystywany dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej przez R. B. będącego podatnikiem VAT . Pojazd był ponadto ubezpieczony z tytułu dobrowolnej polisy AC i z tej polisy był likwidowana szkoda.
Pismem procesowym z dnia 03.06.2013r (k-50) i 12.06.2013r (k-56) powódka sprecyzowała żądanie pozwu domagając się zasądzenia kwoty 1836,91zł wraz odsetkami od dnia 11.02.2013r do dnia zapłaty i kosztów procesu w kwocie 3.317zł. Strona pozwana zapłaciła powódce w toku procesu kwotę 5.166,76zł tj. kwotę 4168,95zł należności głównej oraz odsetki od tej kwoty od dnia 12.05.2011r do dnia 14.03.2013r.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny :
Powódka L. B. i syn powódki R. B. byli współwłaścicielami samochodu osobowego marki AUDI A4 AVANT o nr rej. (...). R. B. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) w L.. Pojazd ten był ubezpieczony w ramach odpowiedzialności Autocasco u strony pozwanej (...) S.A. z/s w W..
W wyniku kolizji drogowej w dniu 12 kwietnia 2011 roku w/w pojazd powódki został uszkodzony.
Wyrokiem nakazowym z dnia 14.12.2011r w sprawie o sygn. akt VI W 3060/11 Sąd Rejonowy dla W.VI Wydział Karny uznał za winnego kolizji A. K.. Sprawca kolizji z tytułu odpowiedzialności OC ubezpieczony był u strony pozwanej.
Powódce i jej synowi wypłacono z tytułu szkody w pojeździe odszkodowanie w kwocie łącznej 2339,40zł.
- bezsporne
Dowód : akta tut. Sądu sygn. akt VGC 521/12
Wyrok z dnia 14.12.2011r w sprawie o sygn. akt VI W 3060/11 Sąd
Rejonowy dla W. VI Wydział Karny k-20
Strona pozwana wszczęła postępowanie likwidacyjne z polisy AC uszkodzonego pojazdu.
Pismem z dnia 28 kwietnia 2011 roku strona pozwana wskazała, że z uwagi na zakres uszkodzeń pojazdu jego naprawa jest ekonomicznie nie uzasadniona. Przewidywane bowiem koszty naprawy przekraczają jego wartość i nie pokryje kosztów ewentualnej naprawy pojazdu. W związku z powyższym rozmiar szkody został określony jako różnica między wartością pojazdu bezpośrednio przed zdarzeniem a jego wartością po zdarzeniu, czyli wartością pojazdu uszkodzonego, tj. wartość pojazdu bezpośrednio przed zdarzeniem – 18.000 zł; wartość pojazdu po zdarzeniu – 15.660,60 zł; wartość odszkodowania – 2.339 zł. Do pisma strona pozwana dołączyła Kosztorys – Eurotaxglass’s nr 6577, w którym wskazano koszt naprawy pojazdu na kwotę 13.577,31 zł netto, 16.700,09 zł (brutto). Pismem z dnia 05 maja 2011 roku powód zakwestionował przyjętą przez stronę pozwaną wartość pojazdu przed zdarzeniem. W pismach z dnia 10 czerwca 2011 roku i z dnia 16 czerwca 2011 roku strona pozwana wskazała, że po analizie zgromadzonego materiału, ustalono odszkodowanie w wysokości 3.639,40 zł netto, przyjmując szkodę całkowitą. Wartość pojazdu przed zdarzeniem ustalono na 19.300 zł netto. Pismem z dnia 30 czerwca 2011 roku powód złożył odwołanie od decyzji strony pozwanej z dnia 10 czerwca 2011 roku w zakresie ustalonej wartości pojazdu przed zdarzeniem na kwotę 19.300 zł wskazując na występujące błędy w zakresie nieuwzględnienia elementów wyposażenia samochodu. Pismami z dnia 11 lipca 2011 roku i z dnia 15 lipca 2011 roku strona pozwana wskazała, że po analizie zgromadzonego materiału, ustalono odszkodowanie w wysokości 5.239,40 zł netto. Wartość pojazdu przed zdarzeniem ustalono na 20.900 zł netto. Strona pozwana przyjęła szkodę całkowitą w pojeździe powoda.
Powód pismem z dnia 18 lipca 2011 roku złożył odwołanie od decyzji z dnia 11 lipca 2011 roku w zakresie przyjętej przez stronę pozwaną szkody całkowitej. W odpowiedzi na powyższe strona pozwana podtrzymała stanowisko wyrażone w piśmie z dnia 11 lipca 2011 roku.
DOWÓD : w aktach VGC 521/12:
- kserokopia pisma strony pozwanej z dnia 28.04.2011 r., k. 54,
- kserokopia kosztorysu Eurotaxglass’s nr 6577 z dnia 22.04.2011 r. k. 55,
- kserokopia pisma powoda z dnia 05.05.2011 r., k. 21,
- kserokopie pism strony pozwanej z dnia 10.06.2011 r. i
z dnia 16.06.2011 r. wraz z wyciągiem kosztorysu, k. 45-46, 42-44,
- kserokopia odwołania powoda z dnia 30.06.2011 r., k. 40,
- kserokopie pism strony pozwanej z dnia 11.07.2011 r. i
z dnia 15.07.2011 r. wraz wyciągiem kosztorysu z dnia 08.07.2011 r.,
- 38-39, 31- 36,
- kserokopia odwołania powoda z dnia 18.07.2011 roku, k. 19,
- kserokopia pisma strony pozwanej z dnia 06.08.2011 r., k. 20.
Uszkodzenie pojazdu w takim zakresie, że koszty naprawy ustalone według zasad określonych w § 22 ust. 8 pkt 3 przekraczają 70% wartości pojazdu, stanowi szkodę całkowitą. (§ 4 pkt.14 OWU). Koszt naprawy pojazdu stanowiący podstawę do określenia szkody całkowitej nie będący podstawą do wypłaty odszkodowania, ustala się na podstawie wyceny sporządzonej przez (...) SA według zasad zawartych w systemie Audatex lub Eurotax, z uwzględnieniem podatku VAT (…) (§ 22 ust. 8 pkt 3 OWU). Dla ustalenia, czy zachodzi przypadek szkody całkowitej, koszt naprawy ustalony według zasad określonych w pkt 3 porównuje się do wartości brutto pojazdu (pkt 4 ust. 8 § 22 OWU).
DOWÓD: – w aktach VGC 521/12
Ogólne Warunki Ubezpieczenia AUTOCASCO, ustalone uchwałą
Zarządu (...) S.A. nr UZ/117/2010 z dnia 11.03.2010 r., k. 58-67.
Sąd Rejonowy Wydział V Gospodarczy w L. przyznał R. B. wyrokiem z dnia 11.10.2012r w sprawie o sygn. akt VGC 521/12 odszkodowanie w dalszej wysokości 4.168,95zł z odsetkami od dnia 12.05.2011r do dnia zapłaty.
DOWÓD : wyrok Sądu Rejonowego V Wydział Gospodarczy z dnia
11.10.2012r w aktach VGC 521/12
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo - po częściowym cofnięciu pozwu na skutek zapłaty przez stronę pozwaną 5.166,76zł - zasługuje w całości na uwzględnienie.
Roszczenie powódki zasługuje na uwzględnienie zarówno w oparciu o polisę AC wykupioną przez powódkę u strony pozwanej , jak i z tytułu polisy OC sprawcy kolizji , posiadającego ubezpieczenie u strony pozwanej.
Strona pozwana w toku procesu zapłaciła powódce w całości roszczenie główne wraz z odsetkami, nie uznała jednak żądania powódki w zakresie podatku VAT i odsetek od niezapłaconych kwot VAT. Powódka dochodzi kwoty 538,06 zł podatku VAT od otrzymanego odszkodowania w kwocie 2339,40zł i skapitalizowanych odsetek od tej kwoty w wysokości 122,20zł oraz 958,85zł podatku VAT od kwoty 4.168,95zł i skapitalizowanych odsetek od kwoty 958,85zł w wysokości 217,80zł. Łącznie 1.836,91zł wraz z odsetkami od 11.02.2013r. tj. wniesienia powództwa. Strona pozwana nie przedstawiła na wezwanie Sądu akt szkody z tytułu likwidacji szkody z AC , stąd Sąd uznał fakty odnośnie wysokości należnego roszczenia z tytułu podatku VAT również za przyznane przez stronę pozwaną na podstawie art. 230 kpc.
Istota ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wynikająca z art. 822 k.c. i nast. sprowadza się do tego, że zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za te szkody ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której zawarta została umowa ubezpieczenia. Zgodnie z treścią art. 436 k.c. w zw. z art. 435 k.c. samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Według zaś art. 361 § 1 k.c., zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania z którego szkoda wynikła. W myśl natomiast art. 361 § 2 k..c. naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Szkoda majątkową stanowi różnicę między stanem majątkowym poszkodowanego, który powstał po nastąpieniu zdarzenia powodującego uszczerbek, a stanem, jaki by istniał gdyby to zdarzenie nie nastąpiło. Z przepisu art. 361 § 2 k.c. wynika obowiązek pełnej kompensacji szkody.
Odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej za uszkodzenie pojazdu mechanicznego obejmuje celowe, niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy pojazdu, ustalone według cen występujących na lokalnym rynku (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2003 r., III CZP 32/03, Biul. SN 2003/6/4).
Bezspornym jest, że w wyniku kolizji z dnia 12.04.2011r uległ uszkodzeniu samochód powódki i jej syna a podmiotem zobowiązanym do naprawienia szkody jest strona pozwana, którą ze sprawcą szkody łączyła umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej oraz polisa AC z powódką.
Syn powódki R. B., jako prowadzący działalność gospodarczą otrzymał odszkodowanie w wysokości 4.168,95zł netto z odsetkami od dnia 12.05.2011r do dnia zapłaty z tytułu ½ udziału w prawie własności auta. W takie samej wysokości strona pozwana uznała roszczenie powódki jako współwłaścicielki auta w ½ .
Odnosząc się do roszczenia powódki zasądzenia kwoty 1.836,91zł tytułem podatku VAT wraz z odsetkami skapitalizowanymi i dalszymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu, to zasługuje ono na uwzględnienie.
Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 maja 2007 r. (sygn. akt III CZP 150/06) uznał, iż odszkodowanie przysługujące na podstawie umowy ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu mechanicznego za szkodę powstałą w związku z ruchem tego pojazdu, ustalone według cen części zamiennych i usług, obejmuje kwotę podatku od towarów i usług (VAT) w zakresie, w jakim poszkodowany nie może obniżyć podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Odszkodowanie uwzględniające podatek VAT przysługuje przede wszystkim podmiotom nie prowadzącym działalności gospodarczej - tj. osobom, które nie odprowadzają do urzędu skarbowego podatku VAT, a co za tym idzie nie dokonują pomniejszeń tego podatku o podatek wchodzący w cenę kupowanych przez niego towarów bądź usług. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22.04.1997 r. (sygn. akt III CZP 14/97) stanowi, iż odszkodowanie za szkodę poniesioną przez podatnika podatku VAT (tj. podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą) na skutek zniszczenia rzeczy, ustalone według ceny rzeczy, nie obejmuje podatku VAT mieszczącego się w tej cenie, w zakresie w jakim poszkodowany może obniżyć należny od niego podatek o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu rzeczy . Podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w odniesieniu do odszkodowania wypłacanego na podstawie kosztorysu (uchwała SN z dnia 15 listopada 2001 r., sygn. akt III CZP 68/01).
W konsekwencji Sąd uznał ,iż powódce jako osobie nie prowadzącej działalności gospodarczej przysługuje odszkodowanie w kwocie brutto. Skoro powódce wypłacono odszkodowanie w kwocie netto, Sąd zasądził na rzecz powódki brakująca kwotę VAT 1836,91zł w łącznej kwocie wraz ze skapitalizowanymi odsetkami . Żądanie odsetek znajduje uzasadnienie w treści art. 481 kc w zw. z art. 817 kc , zgodnie z żądaniem od dnia wytoczenia powództwa , czyli po upływie terminu wskazanego w art. 817 § 1 k.c. Żądanie skapitalizowanych odsetek znajduje oparcie w art. 482 kc.
Tym samym strona pozwana przegrała w całości proces, dlatego też – zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c. - winna zwrócić powodowi całość poniesionych przez niego kosztów w kwocie 3317 zł, na które składają się: opłata sądowa od pozwu – 348 zł, wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika - 2952 zł, określone na podstawie stawki minimalnej wg § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2002 r., Nr 163, poz. 1349 ze zm.) podwyższone z uwagi na nakład pracy pełnomocnika , opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł .
Z powyższych względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.