Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 263/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

Uzasadnienie dotyczy pkt. I, II, IV, V, VI wyroku, tj. zakresu wskazanego we wniosku obrońcy oskarżonego /k. 1289/.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. M.

I. w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 4 marca 2021 r. w J., w powiecie (...), w woj. (...), w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, groził A. P. (1) pozbawieniem życia oraz zniszczeniem jej samochodu osobowego marki Audi A6 koloru srebrnego, a groźby te wzbudziły w niej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione,

tj. przestępstwo z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony R. M. i A. P. (1) pozostawali w związku konkubenckim przez około 6 miesiecy, w tym czasie rozstawali się i wracali do siebie. Związek był burzliwy, partnerzy często kłócili się. W czasie rozstań R. M. groził A. P. (1) pozbawieniem życia. Mówił jej, że „strzeli jej lufę”, a potem sam się zabije. W miarę narastania konfliktu oskarżony groził A. P. (1) także uszkodzeniem jej samochodu marki Audi koloru srebrnego /używał wówczas słów „rozjebię Ci samochód”/. Groźby uszkodzenia samochodu były związane z kwestią rozliczeń finansowych między nimi na tle remontu samochodu. A. P. (1) bała się gróźb R. M.. W dniu 4 marca 2021 r. R. M. groził A. P. (1) pozbawieniem życia i zniszczeniem należącego do niej samochodu.

zeznania świadka A. P. (1)

5-6;

566-567;

1024v - 1025 v

wyjaśnienia oskarżonego

58;

1023v

zeznania świadka A. K. (1)

1132v -1133

zeznania świadka A. M. /uprzednio Z./

32-33;

154-157; 1133 v-1135

zeznania świadka P. M.

39-40;

1253

W dniu 4 marca 2021 r. R. M. zadzwonił do A. P. (1) i zagroził, że zniszczy jej auto. Po około godzinie od rozmowy do A. P. (1) przyszedł jej brat P. P. (1) i powiedział, że oskarżony przed ich posesją wybija szyby w swoim samochodzie marki BMW. A. P. (1) oraz jej matka D. P. wyszły na podwórko przed domem. W tym czasie R. M. wsiadł do swojego samochodu, rozpędził go i uderzył w skarpę, po czym wyszedł z samochodu i oddalił się. R. M. powrócił do samochodu po ok. 10-15 minutach, podpalił okrągły przedmiot trzymany w ręku i wrzucił go do wnętrza swojego samochodu marki BMW. R. M. odszedł od pojazdu, który po chwili wybuchł. Znajdujący się w domu P. P. (1) słysząc wybuch wyszedł przed budynek. Podpalony samochód marki BMW znajdował się w niewielkiej odległości od domu mieszkalnego i garażu, nadto blisko samochodu należącego do A. P. (1). D. P. zadzwoniła na numer alarmowy 112. W toku czynności podjętych na miejscu zdarzenia funkcjonariusze Policji dokonali przeszukania R. M., ujawniając przy nim m. in. broń hukową (przedmiot przypominający broń palną z napisem UMAREX o nr (...) wraz z magazynkiem, w którym znajduje się pojemnik CO2 marki CROSMAN oraz z 10 metalowymi kulkami), kominiarkę, 2 sztuki pojemników CO2 marki CROSMAN, metalową pałkę teleskopową. Zachowanie R. M. w stosunku do A. P. (1) polegające na grożeniu jej pozbawieniem życia i zniszczeniem mienia wzbudziło w niej uzasadnioną obawę, że zostanie spełnione. Funkcjonariusz Policji A. K. (1) przybyła na miejsce zdarzenia w dniu 4 marca 2022 r. widziała przerażenie A. P. (1) zachowaniem R. M.. A. P. (1) była niespokojna, mówiła Policjantce, że boi się oskarżonego i ten lęk był widoczny w jej zachowaniu, bała się spać się w domu, jej strach spowodowany był zarówno podpaleniem samochodu przez oskarżonego, jak i jego wcześniejszym zachowaniem wobec niej.

zeznania świadka A. P. (1)

5-6

zeznania świadka D. P.

14-16;

1025 v- 1026

protokół przeszukania osoby wraz ze spisem i opisem rzeczy

17-19

zeznania świadka P. M.

40-40 v

wyjaśnienia oskarżonego

58

płyta CD z zapisem połączenia na numer alarmowy 112

649

zeznania świadka P. P. (1)

683 - 684;

1252v

wyjaśnienia oskarżonego

1022v - 1024

zeznania świadka A. K. (1)

1132 v-1133

zeznania świadka D. G.

1133-1133 v

Po zdarzeniu z dnia 4 marca 2021 r. oskarżony R. M. dzwonił do A. P. (1), by się z nią pożegnać.

zeznania świadka A. P. (1)

5-6,

zeznania świadka A. K. (1)

1132v-1133

R. M. chciał wpłynąć na A. P. (1), by ta zmieniła zeznania dotyczące kierowania przez niego w jej stronę gróźb karalnych. Rozmowę w tym przedmiocie toczącą się między R. M. a świadkiem P. M. słyszeli funkcjonariusze Policji konwojujący oskarżonego do zakładu karnego. Nadto R. M. napisał do A. P. (1) list, którego treść wskazuje, że chciał on wpłynąć na zmianę zeznań złożonych przez A. P. (1). Z listu tego wynika, że groził jej uszkodzeniem jej samochodu na tle rozliczeń finansowych za opłacony remont.

zeznania świadka A. Ł.

148-149v;

1026

zeznania świadka A. M.

154-157;

1133v-1135

list oskarżonego do A. P. (1)

226-227

zeznania świadka A. P. (1) wraz z protokołem cofnięcia wniosku o ściganie

566-568

R. M. jest osobą wielokrotnie karaną sądownie, w tym na bezwzględne kary pozbawienia wolności.

Karta karna

1264-1265

R. M. w chwili popełnienia czynu był poczytalny. Nie stwierdzono u niego choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego, rozpoznano zespół uzależnienia spowodowany używaniem kilku substancji. R. M. ma osobowość dyssocjalną. R. M. jest zdolny do udziału w czynnościach procesowych i prowadzenia obrony w sposób samodzielny i rozsądny.

opinia sądowo-psychiatryczna

720-724

1.1.2.

R. M.

II. od bliżej nieustalonego czasu do dnia 23 marca 2021 r. do godz. 11:20 w N., w powiecie (...), woj. (...), w piwnicy bloku wielorodzinnego położonego przy ul. (...), bez wymaganego zezwolenia posiadał: broń palną gazową w postaci pistoletu gazowego EKOL Jackal Dual Compact kal. 9 mm PA o numerze (...) produkcji fabrycznej wraz z magazynkiem nabojowym; istotną część broni palnej w postaci lufy pochodzącej od karabinka MAUSER mod. kal. 7,92 mm oraz zamka od karabinu/karabinka kal. 7,92 mm systemu Mauser; a także amunicję do broni palnej, tj.: dwa naboje myśliwskie kal. 12/65 elaborowane w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 7 do 9 mm, dwa naboje myśliwskie kal. 12/70 produkcji polskiej z ładunkiem śrutu o śr. 3,50 mm, nabój myśliwski kal. 12/67,5 produkcji niemieckiej z ładunkiem śrutu o śr. 2,7 mm, nabój myśliwski kal. 12/65 elaborowany w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 6 do 8 mm, dwa naboje myśliwskie kal. 12/70 elaborowane w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 6 do 8 mm, dwa naboje myśliwskie kal. 12/70 produkcji polskiej z ładunkiem śrutu o śr. 3,50 mm, nabój myśliwski kal. 12/70 produkcji polskiej z ładunkiem śrutu o śr. 2,50 mm, nabój myśliwski kal. 12/70 elaborowany w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 7 do 9 mm, nabój myśliwski kal. 12/65 elaborowany w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 7 do 9 mm, dwa naboje myśliwskie kal. 12/70 elaborowane w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 6 do 9 mm, trzy naboje myśliwskie kal. 12/70 produkcji polskiej z ładunkiem śrutu o śr. 2,50 mm, nabój myśliwski kal. 12/65 elaborowany w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 6 do 9 mm, cztery naboje karabinowe kal. 7,92 wz Mauser elaborowane w sposób samodziałowy, dwa naboje karabinowe kal. 7,92 wz Mauser produkcji niemieckiej z pociskami pełno płaszczowymi, - czterdzieści dziewięć naboi pistoletowych alarmowych kal. 9 mm PA produkcji Bośni i Hercegowiny, nabój pistoletowy gazowy kal. 9 mm PA produkcji niemieckiej ze środkiem drażniącym PV, sześć naboi pistoletowych alarmowych kal. 9 mm PA produkcji Bośni i Hercegowiny, osiem naboi pistoletowych alarmowych kal. 9 mm PA produkcji Bośni i Hercegowiny, sześć naboi pistoletowych gazowych 9 mm PA produkcji niemieckiej ze środkiem drażniącym PV, a także istotne części amunicji do broni palnej, tj.: cztery łuski od naboi myśliwskich kal. 16 oraz dwie łuski od naboi myśliwskich kal. 16/70,

tj. przestępstwo z art. 263 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

R. M. za zgodą swojej siostry E. C. przechowywał w należącej do niej piwnicy w bloku wielorodzinnym położonym przy ul. (...) swoje rzeczy. R. M. miał własny klucz do piwnicy, siostra nie ingerowała w to co składuje w tej piwnicy.

wyjaśnienia oskarżonego

58

zeznania świadka E. C.

185-188; k. 1026v

W dniu 4 marca 2021 r. R. M. na posesji przed miejscem zamieszania A. P. (1) dokonał podpalenia należącego do niego samochodu. W toku czynności podjętych na miejscu zdarzenia funkcjonariusze Policji dokonali przeszukania oskarżonego, ujawniając przy nim m. in. przedmiot przypominający broń palną z napisem UMAREX o nr (...) wraz z magazynkiem, w którym znajduje się pojemnik CO2 marki CROSMAN oraz z 10 metalowymi kulkami, 2 sztuki pojemników CO2 marki CROSMAN, metalową pałkę teleskopową. Nadto w toku przeszukania pomieszczeń piwnicy przynależnej do mieszkania E. C. funkcjonariusze Policji w dniu 23 marca 2021 r. do godz. 11:20 ujawnili i zabezpieczyli materiał dowodowy, którego część w świetle opinii z zakresu broni i balistyki stanowiła broń, istotne elementy broni palnej oraz amunicja, na której posiadanie wymagane jest pozwolenie, tj. broń palna gazowa w postaci pistoletu gazowego EKOL Jackal Dual Compact kal. 9 mm PA o numerze (...) produkcji fabrycznej wraz z magazynkiem nabojowym; istotna część broni palnej w postaci lufy pochodzącej od karabinka MAUSER mod. kal. 7,92 mm oraz zamka od karabinu/karabinka kal. 7,92 mm systemu Mauser; a także amunicja do broni palnej, tj.: dwa naboje myśliwskie kal. 12/65 elaborowane w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 7 do 9 mm, dwa naboje myśliwskie kal. 12/70 produkcji polskiej z ładunkiem śrutu o śr. 3,50 mm, nabój myśliwski kal. 12/67,5 produkcji niemieckiej z ładunkiem śrutu o śr. 2,7 mm, nabój myśliwski kal. 12/65 elaborowany w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 6 do 8 mm, dwa naboje myśliwskie kal. 12/70 elaborowane w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 6 do 8 mm, dwa naboje myśliwskie kal. 12/70 produkcji polskiej z ładunkiem śrutu o śr. 3,50 mm, nabój myśliwski kal. 12/70 produkcji polskiej z ładunkiem śrutu o śr. 2,50 mm, nabój myśliwski kal. 12/70 elaborowany w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 7 do 9 mm, nabój myśliwski kal. 12/65 elaborowany w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 7 do 9 mm, dwa naboje myśliwskie kal. 12/70 elaborowane w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 6 do 9 mm, trzy naboje myśliwskie kal. 12/70 produkcji polskiej z ładunkiem śrutu o śr. 2,50 mm, nabój myśliwski kal. 12/65 elaborowany w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 6 do 9 mm, cztery naboje karabinowe kal. 7,92 wz Mauser elaborowane w sposób samodziałowy, dwa naboje karabinowe kal. 7,92 wz Mauser produkcji niemieckiej z pociskami pełno płaszczowymi, - czterdzieści dziewięć naboi pistoletowych alarmowych kal. 9 mm PA produkcji Bośni i Hercegowiny, nabój pistoletowy gazowy kal. 9 mm PA produkcji niemieckiej ze środkiem drażniącym PV, sześć naboi pistoletowych alarmowych kal. 9 mm PA produkcji Bośni i Hercegowiny, osiem naboi pistoletowych alarmowych kal. 9 mm PA produkcji Bośni i Hercegowiny, sześć naboi pistoletowych gazowych 9 mm PA produkcji niemieckiej ze środkiem drażniącym PV, a także istotne części amunicji do broni palnej, które posiadał od nieustalonego dnia. R. M. przyznał się do posiadania tej broni. Broń była przechowywana przez oskarżonego w piwnicy należącej do E. C.. Oskarżony nie informował E. C. o tym, jakie przedmioty przechowuje w jej piwnicy.

protokół przeszukania wraz ze spisem i opisem rzeczy

17-19

protokół przeszukania osoby wraz ze spisem i opisem rzeczy

168-171

opinia z zakresu broni i balistyki nr H- (...)

580-590 verte

wyjaśnienia oskarżonego

1022 verte - 1024

zeznania świadka K. K.

795;

1026 verte-1027

Na posiadanie w/w broni i amunicji R. M. nigdy nie posiadał i nie posiada zezwolenia.

pismo KWP w O.

622

wyjaśnienia oskarżonego

1022v - 1024

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Karta karna

Dokument urzędowy, sporządzony przez właściwy organ i w prawidłowej formie. Potwierdza uprzednią karalność oskarżonego, w tym odbywanie przez niego kary pozbawienia wolności.

zeznania świadka A. P. (1)

Zeznania świadka A. P. (1) jedynie częściowo zasługują na wiarygodność, a to w zakresie zeznań złożonych w postępowaniu przygotowawczym. Wówczas świadek A. P. (1) w sposób spontaniczny, jasny, rzeczowy i konkretny opisywała zachowanie R. M., który wielokrotnie groził jej pozbawieniem życia oraz uszkodzeniem samochodu. Opisywała szczegółowo zachowanie oskarżonego, mówiła, jakimi słowami jej groził, jakich zwrotów używał. W tym zakresie zeznania te były całkowicie spójne z zeznaniami innych świadków przesłuchanych w sprawie, w szczególności z zeznaniami świadka A. K. (1), A. M., P. M.. Świadkowie ci zauważyli, że świadek A. P. (1) obawia się oskarżonego. Świadek P. M. wskazał, że A. P. (1) bała się spać w domu. Świadek A. K. (1) /funkcjonariusz Policji, która była na miejscu zatrzymania oskarżonego/ w sposób szczegółowy opisała zachowanie pokrzywdzonej na miejscu zdarzenia. Pokrzywdzona była zdenerwowana, roztrzęsiona, jej słowa, jak i gesty świadczyły, że boi się R. M.. Późniejsze zeznania A. P. (1) składane w toku postępowania sądowego były odmienne, świadek kluczyła, wycofała się z wcześniej złożonych zeznań, tłumaczyła, że chce już zapomnieć o całej sprawie. Zdaniem Sądu, uwzględniwszy nie tylko treść zeznań świadka, ale także jej zachowanie na sali rozpraw /nerwowość, spoglądanie na oskarżonego i jego obrońcę przed udzieleniem odpowiedzi, kluczenie, udzielanie odpowiedzi wymijających/ należy przyjąć, że A. P. (1) zeznając w postępowaniu sądowym chciała załagodzić sytuację z oskarżonym. W zakresie, w jakim świadek A. P. (1) wskazywała, że jego groźby nie wywołały w niej poczucia lęku o to, że zostaną spełnione, Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka. Zważyć należy, że świadek zmieniła zeznania, a z dowodów zgromadzonych w toku postępowania wynika, że oskarżony podejmował próby nakłonienia świadka do zmiany złożonych zeznań. Podczas przesłuchania na rozprawie świadek zerkała na oskarżonego i jego obrońcę, szukając aprobaty w ich spojrzeniu. Świadek pozostawała z oskarżonym w związku konkubenckim, podczas którego wielokrotnie kłócili się i rozstawali, wobec czego zmianę zeznań należy poczytywać jako efekt ponownego poprawienia relacji pokrzywdzonej i oskarżonego. Zdaniem Sądu na wiarygodności zeznań złożonych w postępowaniu przed Sądem w stopniu zasadniczym zaciążyła relacja łącząca świadka z oskarżonym.

list oskarżonego do A. P. (1)

Dowód spójny z innymi dowodami przeprowadzonymi w sprawie, w szczególności z zeznaniami świadka A. Ł., który to słyszał rozmowę oskarżonego z P. M. w przedmiocie nakłonienia A. P. (1) do zmiany złożonych zeznań.

zeznania świadka A. Ł.

Dowód spójny z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, w szczególności z listem oskarżonego do A. P. (1). Zeznania jasne i logiczne.

płyta CD z zapisem połączenia na numer alarmowy 112

Treść i autentyczność dowodu nie budziły wątpliwości. Dowód wiarygodny, niekwestionowany przez strony.

protokół przeszukania osoby wraz ze spisem i opisem rzeczy

Dokument urzędowy. Treść i autentyczność dowodu nie budziły wątpliwości. Sporządzony w sposób fachowy, rzeczowy, zgodny z obowiązującymi w tym zakresie zasadami, dokument wiarygodny, nie kwestionowany przez oskarżonego.

zeznania świadka A. M. /uprzednio: Z./

Dowód wiarygodny, spójny z zeznaniami innych świadków przesłuchanych w sprawie, w szczególności z zeznaniami świadka A. K. (1), P. M.. Świadkowie ci również zauważyli, że świadek A. P. (1) obawia się oskarżonego.

zeznania świadka A. K. (1)

Dowód spójny z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, zeznania jasne i logiczne. Świadek jest osobą obcą dla stron, kontakt ze stronami miał jedynie podczas wykonywania czynności służbowych. Widziała skutki zachowania oskarżonego w postaci lęku pokrzywdzonej A. P. (1) przed oskarżonym. Relacja świadka była szczegółowa, konkretna, klarowna, wyczerpująca. Zeznania te są obiektywnym, jasnym i wiarygodnym dowodem określającym stopień zalęknienia pokrzywdzonej w dniu 4 marca 2021 r. zachowaniem R. M. /obawy przed groźbami ze strony oskarżonego/.

zeznania świadka D. P.

D. P. to matka pokrzywdzonej. Jej zeznania z postępowania przygotowawczego Sąd uznał za wiarygodne i na ich podstawie dokonywał ustaleń faktycznych w sprawie. Zeznania świadka z postępowania przygotowawczego były całkowicie koherentne z zeznaniami pokrzywdzonej oraz świadków A. K. (1), D. G., P. M. i A. M.. W trakcie rozprawy sądowej świadek D. P. zeznawała wymijająco, kluczyła w swych zeznaniach, robiła to celowo, aby nie obciążać oskarżonego, choć przyznała, że dnia 4 marca 2021 r. oskarżony chciał wjechać w samochód pokrzywdzonej /chciał zniszczyć samochód pokrzywdzonej, o czym jej córka jej mówiła/. Sąd jako wiarygodne uznał zeznania świadka z postępowania przygotowawczego oraz w części z rozprawy sądowej w zakresie zniszczenia samochodu pokrzywdzonej.

zeznania świadka D. G.

Dowód spójny z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, zeznania jasne i logiczne.

opinia sądowo-psychiatryczna

Dowód sporządzony przez biegłych posiadających wiadomości specjalne. Dowód przeprowadzony w sposób zgodny z przepisami prawa. Biegli uzasadnili wnioski opinii. Sąd w całej rozciągłości podzielił wnioski opinii, albowiem opinia była jasna, pełna, nie zawierała wewnętrznych sprzeczności, strony jej nie kwestionowały.

zeznania świadka P. M.

Dowód wiarygodny, spójny z zeznaniami innych świadków przesłuchanych w sprawie, w szczególności z zeznaniami pokrzywdzonej z postępowania przygotowawczego oraz zeznaniami świadka A. K. (1), A. M.. Świadkowie ci również potwierdzili, że świadek A. P. (1) obawiała się oskarżonego. Świadek P. M. wskazał, że pokrzywdzona obawiała się oskarżonego, bała się spać w domu. Świadek wskazywał, że zachowanie oskarżonego było niepokojące, świadczące o jego złych zamiarach wobec pokrzywdzonej, a także na to, że było rozciągnięte w czasie, a nie jednorazowe.

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie, w jakim przyznał się do grożenia A. P. (1) zniszczeniem należącego do niej samochodu. Okoliczność ta jest spójna z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, w szczególności z zeznaniami świadków A. P. (1).

zeznania świadka P. P. (1)

Dowód wiarygodny, spójny z zeznaniami innych świadków przesłuchanych w sprawie, w szczególności z zeznaniami świadka A. P. (1), D. P.. Zeznania jasne i logiczne.

1.1.2

pismo KWP O.

Dokument urzędowy. Treść i autentyczność dowodu nie budziły wątpliwości. Dokument wiarygodny, nie kwestionowany przez oskarżonego.

opinia z zakresu broni i balistyki nr H- (...)

Dowód sporządzony przez osoby posiadające wiadomości specjalne. Dowód przeprowadzony w sposób zgodny z przepisami prawa. Biegły uzasadnił wnioski opinii. Sąd w całej rozciągłości podzielił wnioski opinii, albowiem opinia jest jasna, pełna, nie zawierał wewnętrznych sprzeczności, strony jej nie kwestionowały.

protokół przeszukania osoby wraz ze spisem i opisem rzeczy

Dokument urzędowy. Treść i autentyczność dowodu nie budziły wątpliwości. Sporządzony w sposób fachowy, rzeczowy, zgodny z obowiązującymi w tym zakresie zasadami, dokument wiarygodny, nie kwestionowany przez oskarżonego.

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony przyznał się do winy w zakresie czynu zarzucanego mu w punkcie II aktu oskarżenia. Dowód spójny z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie.

zeznania świadka E. C.

Dowód spójny z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, zeznania jasne i logiczne. Dowód wskazujący na to, że oskarżony posiadał broń, na którą nie miał stosownego zezwolenia i składował ją w piwnicy należącej do tego świadka.

zeznania świadka K. K.

Dowód spójny z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, zeznania jasne i logiczne. Dowód wskazujący na to, że oskarżony posiadał broń, na którą nie miał stosownego zezwolenia.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

zeznania świadka T. J. /k. 641/

Świadek nie miał wiadomości mających znaczenie dla ustalenia faktów w niniejszej sprawie.

zeznania świadka D. J. /k. 688-689/

Świadek nie miał wiadomości mających znaczenie dla ustalenia faktów w niniejszej sprawie.

zeznania świadka P. P. (2) /k. 1133 verte/

Świadek nie miał żadnych istotnych wiadomości odnośnie czynów objętych aktem oskarżenia. Świadek nie miał wiadomości, jak wyglądał związek świadka A. P. (1) z oskarżonym R. M.. Świadek utrzymywał ze swoją siostrą A. P. (1) rzadki kontakt, siostra mu się nie zwierzała.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim negował on kierowanie w stronę pokrzywdzonej A. P. (1) gróźb karalnych. W tym zakresie dowód ten jest sprzeczny z pozostałymi dowodami przeprowadzonymi w sprawie, w szczególności z zeznaniami świadków A. K. (1), A. M., P. M. - którzy to wskazywali, że pokrzywdzona mówiła, że oskarżony jej grozi, a ona się obawia spełnienia tych gróźb, a przede wszystkim z zeznaniami samej pokrzywdzonej złożonymi w toku postępowania przygotowawczego.

częściowo zeznania świadka A. P. (1)

W zakresie, w jakim świadek A. P. (1) w postępowaniu sądowym wskazywała, że groźby nie wywołały w niej poczucia lęku o to, że zostaną spełnione, Sąd nie dał wiary tym zeznaniom. Zważyć należy, że świadek zmienił zeznania, a z dowodów zgromadzonych w toku postępowania wynika, że oskarżony podejmował próby nakłonienia świadka do zmiany złożonych zeznań. Podczas przesłuchania na rozprawie świadek zerkała na oskarżonego i jego obrońcę, szukając aprobaty w ich spojrzeniu. Świadek pozostawała z oskarżonym w związku konkubenckim, podczas którego wielokrotnie kłócili się i rozstawali, wobec czego zmianę zeznań należy poczytywać jako efekt ponownego poprawienia relacji pokrzywdzonej i oskarżonego. Zdaniem Sądu na wiarygodności tych zeznań w stopniu zasadniczym zaciążyła relacja łącząca świadka z oskarżonym.

zeznania świadka I. M.

Świadek nie miała wiadomości mających istotne znaczenie dla ustalenia faktów w niniejszej sprawie. Nadto świadek nie była wiarygodna, bowiem wskazywała, że nie utrzymywała od dłuższego czasu kontaktu z oskarżonym, znali się jedynie jako dalecy znajomi, tymczasem z zeznań świadków A. M. i E. C. wynika, że I. M. nieustannie utrzymywała bliskie relacje z oskarżonym.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

R. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn zabroniony z art. 190 § 1 k.k. popełnia ten, kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona.
Przedmiotem ochrony tego przepisu jest wolność człowieka od uczucia strachu, lęku lub niebezpieczeństwa. Groźba karalna może mieć charakter słowny, jak i przybrać każdą inną formę wyrazu, której celem jest wywołanie skutku w sferze psychiki pokrzywdzonego. Może ona być skierowana bezpośrednio lub pośrednio do pokrzywdzonego, np. za pośrednictwem innej osoby, która ma przekazać ją temu kogo dotyczy. Groźba może dotyczyć samego zagrożonego lub osoby dla niego najbliższej. Groźba może dotyczyć zachowania, które nastąpi natychmiast bądź w przyszłości. Dla bytu tego przestępstwa nie ma znaczenia czy sprawca miał rzeczywisty zamiar spełnienia groźby. Dla wyczerpania znamion czynu zabronionego z art. 190 § 1 k.k. konieczne jest by sprawca wywołał u pokrzywdzonego obawę, że groźba zostanie spełniona. Nadto niezbędne jest, by obawa ta była obiektywnie uzasadniona w realiach konkretnej sprawy. Decydować więc będą o tym przesłanki odwołujące się do okoliczności i sposobu wyrażenia groźby, które mogą uzasadniać realną obawę, iż będzie spełniona. Pozwala to wyeliminować z zakresu gróźb karalnych, sytuacji mających miejsce np. dla żartu, czy nawet groźby wypowiedzianej dla dokuczenia drugiej osobie podczas kłótni rodzinnej, małżeńskiej itp. Przestępstwo z art. 190 § 1 k.k. można popełnić tylko umyślnie, wyłącznie z zamiarem bezpośrednim, tj. sprawca musi działać w celu wywołania obawy. Przenosząc powyższe rozważania na kanwę niniejszej sprawy zważyć należy, że groźby kierowane przez oskarżonego do pokrzywdzonej z całą pewnością wypełniały znamiona groźby karalnej, bowiem groził on pozbawieniem życia pokrzywdzonej oraz zniszczenia należącego do niej mienia, tj. były to groźby popełnienia przestępstwa. Zachowanie oskarżonego wzbudzało poczucie zagrożenia i lęku nie tylko w samej pokrzywdzonej, ale także w innych osobach, także utrzymujących bliskie relacje z oskarżonym, tj. w świadkach A. M. oraz P. M.. Świadkowie wskazywali, że oskarżonemu „odbiło”, nie spodziewali się po nim takich agresywnych zachowań. Świadek A. P. (2) wskazała nadto, że ona sama poczuła ulgę, gdy dowiedziała się o zatrzymaniu oskarżonego. Funkcjonariusz Policji A. K. (1) przybyła na miejsce podpalenia samochodu w dniu 4 marca 2021 r. podczas czynności podjętych z pokrzywdzoną A. P. (1) także dostrzegła, że pokrzywdzona jest zalękniona, nerwowo reagowała na widok oskarżonego, widoczny był jej strach przed oskarżonym, którego nie ukrywała przed Policjantami, bo wówczas złożyła wyczerpujące zeznania. Wszystkie te okoliczności w sposób jednoznaczny wskazują, że wystąpiły obiektywne przesłanki do stwierdzenia, że przeciętna osoba będąca w sytuacji pokrzywdzonej także odczuwałaby uzasadniony lęk przed tym, że groźby kierowane w jej stronę przez oskarżonego zostaną spełnione. Przy czym z zeznań pokrzywdzonej zestawionych z zeznaniami A. M., P. M. i A. K. (1) wynika, że groźby ze strony oskarżonego nie były jednokrotne, lecz wielokrotne i miały miejsce od początku 2021 r. do dnia zatrzymania przez Policję. Wielokrotność zachowania oskarżonego polegającego na kierowaniu gróźb wobec pokrzywdzonej A. P. (1) znalazła odzwierciedlenie w przyjętej kwalifikacji prawnej uwzględniającej przepis art. 12 § 1 k.k., albowiem oskarżony działał w tym zakresie z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

II.

R. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 czerwca 2021 r., sygn.. akt V KK 131/20 czyn stypizowany w art. 263 k.k. został umieszczony w rozdziale zatytułowanym "Przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu", a przedmiotem jego ochrony jest bezpieczeństwo publiczne i indywidualne związane z nielegalnym wytwarzaniem lub posiadaniem broni bądź też z obchodzeniem się z nią. Ustawodawca wprowadził ścisłą reglamentację w zakresie posiadania broni, ponieważ umożliwia ona kontrolę nad tym, jakie osoby posiadają urządzenia służące w istocie do zabijania i mogące stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego i bezpieczeństwa poszczególnych osób. Pojęcie posiadania występuje w prawie karnym w znaczeniu powszechnym, bez zabarwienia konotacją jurydyczną, o ile z treści samego aktu prawnego lub kontekstu, w jakim daną regulację wiązać należy z innymi przepisami, nie wynika co innego /tak Z. Ćwiąkalski, Komentarz do art. 263 k.k., Lex/el/. Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 27 czerwca 2002 r., sygn.. akt II AKa 149/02, KZS 2002/7-8, poz. 47, przez posiadanie w rozumieniu prawa karnego należy rozumieć każde faktyczne władanie rzeczą lub mieniem, bez odwoływania się do cywilistycznych konstrukcji posiadania. Posiadaniem bez wymaganego zezwolenia broni palnej lub amunicji jest więc każde władanie nimi, bez względu na to, czy sprawca ma je przy sobie lub u siebie (np. w swoim lub cudzym mieszkaniu, gospodarstwie itp.), jeśli towarzyszy mu taki zamiar, nawet bez chęci zatrzymania tych rzeczy na własność. Posiadanie w powyższym rozumieniu jest przestępstwem trwałym, polegającym na utrzymywaniu określonego stanu bezprawnego. Zaczyna się on z chwilą wejścia w posiadanie, a kończy z momentem przerwania tego stanu w wyniku przekazania broni lub amunicji organom ścigania albo innej osobie do całkowitej dyspozycji, bądź w wyniku nieodwracalnego zniszczenia lub porzucenia. Okres bezprawnego posiadania broni palnej lub amunicji jest okolicznością, która powinna mieć wpływ na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu. Przestępstwo jest bowiem skierowane przeciwko bezpieczeństwu publicznemu i indywidualnemu, którego zagrożenie jest tym większe, im dłużej utrzymuje się stan bezprawności, spowodowany brakiem zezwolenia właściwego organu na wyrób, handel lub posiadanie broni palnej lub amunicji /wyrok SN z dnia 21 kwietnia 1983 r., sygn.. akt Rw 286/83, OSNKW 1983/10-11, poz. 89/ .Ilość i rodzaj amunicji, którą posiada sprawca bez wymaganego zezwolenia, jest okolicznością, która powinna mieć wpływ na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu określonego w art. 263. Przestępstwo to jest skierowane przeciwko bezpieczeństwu publicznemu i indywidualnemu, a jego zagrożenie jest tym większe, im większa jest ilość posiadanej amunicji przez osobę nieposiadającą wymaganego zezwolenia /zob. wyrok SO w Siedlcach z dnia 27 stycznia 2014 r., sygn. akt II Ka 640/13, LEX nr 1645578/. Z treści art. 263 § 2 wynika w sposób jednoznaczny, że przestępstwo stanowi posiadanie nawet jednego naboju, jeżeli tego rodzaju nabój stanowi amunicję do broni palnej /tak Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 8 lipca 2013 r., sygn. akt II AKa 209/13, LEX nr 1350435/.

Przekładając powyższe rozważania na grunt okoliczności faktycznych niniejszej sprawy należy przyjąć, iż oskarżony swoim zachowaniem zrealizował komplet znamion typu czynu zabronionego z art. 263 § 2 k.k. Posiadał bowiem /tzn. władał jak właściciel, dla siebie/ broń palną, istotne części broni palnej oraz wiele sztuk amunicji, przy czym nigdy nie legitymował się zezwoleniem na posiadanie broni i amunicji. R. M. broń i amunicję posiadał od nieustalonego dnia do dnia jej ujawnienia w piwnicy bloku mieszkalnego przez funkcjonariuszy Policji, tj. do dnia 23 marca 2021 r. do godz. 11:20. W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 sierpnia 1993 r., sygn. akt WR 107/93 Sąd ten wskazał, iż dla oceny okresu nielegalnego posiadania broni nie jest istotne, że po przyjęciu broni od innej osoby sprawca schował ją na strychu i następnie nie interesował się nią. Pomimo schowania broni sprawcy nadal towarzyszył mu zamiar jej zatrzymania. Dlatego w realiach niniejszej sprawy Sąd zmienił opis czynu przypisanego oskarżonemu w ten sposób, że końcowy okres posiadania przezeń broni określił na datę 23 marca 2021 r., godz. 11:20, tj. datę ujawnienia tej broni przez funkcjonariuszy Policji i jej zatrzymania przez Policję. Do tego czasu przecież oskarżony, choć tymczasowo aresztowany, nie ujawnił przez organami ścigania faktu zmagazynowania tej broni w piwnicy należącej do siostry, a zatem należy przyjmować, że miał przez cały ten czas zamiar jej zatrzymania.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. M.

I.

I.

Za przypisane oskarżonemu w pkt. I wyroku przestępstwo z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. Sąd wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd uznał, że tak wymierzona kara jest współmierna do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu. Oskarżony swoim zachowaniem wygenerował wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu wyrażający się w naruszeniu istotnego dobra prawnego - wolność człowieka od uczucia strachu, lęku, niebezpieczeństwa. Oskarżony groził pokrzywdzonej wielokrotnie na przestrzeni 2 miesięcy, groził pozbawieniem życia, uszkodzeniem mienia, krytycznego dnia w ramach owych gróźb posunął się do spalenia swego samochodu przed jej domem. Wszystko to wskazuje na działanie celowe, zapamiętałe, intencjonalne. Popełnił czyn zabroniony umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, a więc stopień zawinienia oskarżonego był wysoki. Wymierzając oskarżonemu karę Sąd na jego korzyść uwzględnił fakt przebaczenia oskarżonemu przez pokrzywdzoną, na niekorzyść przyjęto jego wielokrotną uprzednią karalność. Kara tak ukształtowana co do rodzaju i wymiaru spełni cele kary w zakresie jej oddziaływania ogólnospołecznego oraz indywidualnego. Stosowanie wobec oskarżonego kary łagodniejszego rodzaju byłoby w ocenie Sądu nieskuteczne, a to z uwagi na jego wcześniejszą karalność, oskarżony był karany sądownie, wymierzano mu już karę pozbawienia wolności, jednak nie zdeterminowało to oskarżonego do przewartościowania swojej postawy życiowej i pomimo tego powrócił on na drogę przestępstwa.

R. M.

II.

II.

Za przypisane oskarżonemu w pkt. II wyroku przestępstwo z art. 263 § 2 k.k. Sąd wymierzył oskarżonemu karę 9 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd uznał, że tak wymierzona kara jest współmierna do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez niego przestępstwa. Sąd miał na uwadze wszelkie okoliczności podmiotowo - przedmiotowe sprawy. Oskarżony swoim zachowaniem wygenerował wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu wyrażający się w naruszeniu istotnego dobra prawnego - bezpieczeństwa publicznego. Popełnił czyn zabroniony umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, albowiem zdawał sobie sprawę z charakteru posiadanych przedmiotów i konieczności posiadania odpowiedniego zezwolenia na ich posiadanie. Miał świadomość przestępnego charakteru tego posiadania, o czym świadczy to, że broń i amunicję ukrywał w piwnicy siostry. Jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił fakt, iż oskarżony zgromadził wiele sztuk amunicji i to w piwnicy bloku wielorodzinnego. Wymierzając oskarżonemu karę Sąd na jego korzyść uwzględnił jego przyznanie się do winy, na niekorzyść przyjęto jego uprzednią karalność /był skazywany uprzednio z art. 263 § 2 k.k. na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania/. Kara tak ukształtowana co do rodzaju i wymiaru spełni cele kary w zakresie jej oddziaływania ogólnospołecznego oraz indywidualnego. Stosowanie wobec oskarżonego kary łagodniejszego rodzaju byłoby w ocenie Sądu nieskuteczne, a to z uwagi na jego wcześniejszą karalność, oskarżony był karany sądownie, wymierzano mu już karę pozbawienia wolności, jednak jak się okazało nie zdeterminowało to oskarżonego do przewartościowania swojej postawy życiowej i powrócił on na drogę przestępstwa.

R. M.

III.

I., II.

W pkt. IV wyroku Sąd na podstawie 85 § 1 k.k., art. 85a k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. w miejsce orzeczonych wobec oskarżonego jednostkowych kar pozbawienia wolności orzekł karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd wymierzając karę łączną uwzględnił w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy /sprawca działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim/, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa /naruszenie bezpieczeństwa publicznego, naruszenie prawa wolności człowieka do życia bez lęku/, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu /sprawca jest osobą wielokrotnie karaną sądownie, który odbywał karę pozbawienia wolności w przeszłości, po popełnieniu przestępstwa na szkodę A. P. (1) podejmował działania, które miały ją skłonić do zmiany złożonych zeznań/. W ocenie Sądu kara łączna pozbawienia wolności w wymiarze 10 miesięcy jest adekwatnym i sprawiedliwym rodzajem reakcji prawnokarnej na zachowanie oskarżonego zarówno co do rodzaju kary jak i jej wymiaru. Kara tego rodzaju i w tej wysokości zdeterminuje oskarżonego do przewartościowania swojej dotychczasowej postawy życiowej. Kara łączna spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć, a jednocześnie czyni zadość potrzebom i wymogom prewencji generalnej.

R. M.

VI.

II.

Na podstawie art. 44 § 6 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa broni palnej i amunicji, której posiadanie przypisano oskarżonemu w pkt. II wyroku, tj. pistoletu gazowego EKOL Jackal Dual Compact kal. 9 mm PA o numerze (...) produkcji fabrycznej wraz z magazynkiem nabojowym; lufy pochodzącej od karabinka MAUSER mod. kal. 7,92 mm oraz zamka od karabinu/karabinka kal. 7,92 mm systemu Mauser; dwóch naboi myśliwskich kal. 12/65 elaborowane w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 7 do 9 mm, dwóch naboi myśliwskich kal. 12/70 produkcji polskiej z ładunkiem śrutu o śr. 3,50 mm, naboju myśliwskiego kal. 12/67,5 produkcji niemieckiej z ładunkiem śrutu o śr. 2,7 mm, naboju myśliwskiego kal. 12/65 elaborowanego w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 6 do 8 mm, dwóch naboi myśliwskich kal. 12/70 elaborowanych w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 6 do 8 mm, dwóch baboi myśliwskich kal. 12/70 produkcji polskiej z ładunkiem śrutu o śr. 3,50 mm, naboju myśliwskiego kal. 12/70 produkcji polskiej z ładunkiem śrutu o śr. 2,50 mm, naboju myśliwskiego kal. 12/70 elaborowanego w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 7 do 9 mm, naboju myśliwskiego kal. 12/65 elaborowanego w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 7 do 9 mm, dwóch naboi myśliwskich kal. 12/70 elaborowanych w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 6 do 9 mm, trzech naboi myśliwskich kal. 12/70 produkcji polskiej z ładunkiem śrutu o śr. 2,50 mm, naboju myśliwskiego kal. 12/65 elaborowanego w sposób samodziałowy z ładunkiem loftek o nieregularnym kształcie o śr. od 6 do 9 mm, czterech nabojów karabinowych kal. 7,92 wz Mauser elaborowanych w sposób samodziałowy, dwóch nabojów karabinowych kal. 7,92 wz Mauser produkcji niemieckiej z pociskami pełno płaszczowymi, czterdzieści dziewięć naboi pistoletowych alarmowych kal. 9 mm PA produkcji Bośni i Hercegowiny, nabój pistoletowy gazowy kal. 9 mm PA produkcji niemieckiej ze środkiem drażniącym PV, sześć naboi pistoletowych alarmowych kal. 9 mm PA produkcji Bośni i Hercegowiny, osiem naboi pistoletowych alarmowych kal. 9 mm PA produkcji Bośni i Hercegowiny, sześć naboi pistoletowych gazowych 9 mm PA produkcji niemieckiej ze środkiem drażniącym PV, cztery łuski od naboi myśliwskich kal. 16 oraz dwie łuski od naboi myśliwskich kal. 16/70, szczegółowo opisanych w wykazie dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr II/2/21/B, przechowywanych w magazynie dowodów rzeczowych Komendy Powiatowej Policji w N.. Podstawą orzeczenia przepadku był przepis art. 44 6 k.k., a to z uwagi na fakt, że oskarżonego skazano za przestępstwo polegające na naruszeniu zakazu posiadania broni i amunicji.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. M.

V.

IV.

Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie stosownie do treści art. 63 § 1 i § 5 k.k., tj. okres tymczasowego aresztowania od dnia 4 marca 2021 r. od godz. 18:25 do dnia 17 września 2021 r. do godz. 13:50.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd dokonał zmiany opisu czynu zarzucanego oskarżonemu w punkcie II. aktu oskarżenia poprzez precyzyjne określenie rodzaju broni, w posiadaniu której znajdował się oskarżony /zgodnie z opinią z zakresu balistyki/, nadto wskazanie odmiennej daty końcowej nielegalnego posiadania przez oskarżonego broni, tj. do dnia 23 marca 2021 r. godz. 11:20, zamiast do dnia 4 marca 2021r. Sąd ustalił, że jako datę końcową należy przyjąć datę dokonania przeszukania pomieszczenia piwnicy przez funkcjonariuszy Policji i zabezpieczenia broni, a nie datę dokonania zatrzymania oskarżonego. Powyższe wynika z faktu, że posiadania broni na gruncie art. 263 § 2 k.k. nie można pojmować w ujęciu cywilistycznym, a zatem wiązać tego posiadania jedynie z fizycznym władztwem nad rzeczą, w prawie karnym posiadanie rozumiane jest szeroko, także jako wolę zatrzymania rzeczy dla siebie. Z okoliczności sprawy wynika jednoznacznie, że o broni będącej w posiadaniu oskarżonego nikt inny nie wiedział - wobec czego niewątpliwa jest wola oskarżonego do wyłącznego władania tą bronią, zatrzymania jej dla siebie. Taką wolę oskarżony posiadał także w czasie, gdy został zatrzymany, a następnie tymczasowo aresztowany. Oskarżony został pozbawiony posiadania broni dopiero w dniu, gdy funkcjonariusze Policji dokonali przeszukania piwnicy należącej do E. C. i zabezpieczyli znajdującą się tam broń, czyli wyzuli oskarżonego z władztwa nad rzeczą. Okoliczności te uzasadniały zmianę opisu czynu przypisanego oskarżonemu.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Podpis