Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 października 2022 r.

Sąd Rejonowy w Puławach III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia Teresa Czajewska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Magdalena Grzęda

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2024 roku w P.

sprawy z powództwa W. D., w imieniu i na rzecz której działa przedstawicielka ustawowa M. D.

przeciwko L. B.

o podwyższenie alimentów

1.  podwyższa alimenty od pozwanego L. B., posiadającego numer PESEL (...), na rzecz jego małoletniej córki W. D., urodzonej (...) w Ł., posiadającej numer PESEL (...), ostatnio ustalone ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Puławach w dniu 20 listopada 2018 roku w sprawie sygn. akt III RC 195/18, z kwoty po 700 złotych miesięcznie do kwoty po 1150 (tysiąc sto pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatne z góry do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej M. D., posiadającej numer PESEL (...), do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wysokości określonej w obwieszczeniu Ministra Sprawiedliwości wydanym na podstawie art. 481 § 2 ⁴ kodeksu cywilnego, w razie uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 6 marca 2023 roku;

2.  w pozostałej części oddala powództwo;

3.  wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

4.  koszty procesu między stronami wzajemnie znosi;

5.  nie obciąża pozwanego L. B. nie uiszczoną opłatą od pozwu, którą przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt III RC 78/23

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 6 marca 2023 roku (data wpływu do Sądu) pełnomocnik przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki wniósł o podwyższenie alimentów od pozwanego L. B. na rzecz jego małoletniej córki W. D., ostatnio ustalonych ugodą sądową zawartą w dniu 20 listopada 2018 roku przed Sądem Rejonowym w Puławach w sprawie sygn. akt III RC 195/18 na kwotę po 700 zł miesięcznie, do kwoty po 1500 zł miesięcznie, płatnych do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej M. D., do 10-tego dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia wniesienia pozwu.

W pozwie zawarty został również wniosek o udzielenie zabezpieczenia roszczenia alimentacyjnego na czas trwania procesu, poprzez zobowiązanie pozwanego L. B. do uiszczania tytułem alimentów na rzecz małoletniej córki W. D. po 1500 zł miesięcznie, w miejsce alimentów ustalonych ugodą sądową zawartą przed Sądem Rejonowym w Puławach w dniu 20 listopada 2018 roku sygn. akt III RC 195/18, płatnych do rąk przedstawicielki ustawowej M. D., do 10-tego dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

(pozew- k. 4-7, pismo procesowe z dnia 23 marca 2023 roku – k. 56)

W odpowiedzi na pozew z dnia 18 października 2023 roku (data nadania), pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie w całości powództwa o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej W. D. oraz o oddalenie wniosku o zabezpieczenie roszczenia alimentacyjnego.

(odpowiedź na pozew - k. 90-92)

Postanowieniem z dnia 13 listopada 2023 roku Sąd uwzględnił w części wniosek o udzielenie zabezpieczenia roszczenia małoletniej powódki i zabezpieczył je do kwoty po 1000 zł miesięcznie.

(postanowienie – k. 124)

Na rozprawie w dniu 19 września 2024 roku pełnomocnik powódki popierał powództwo w całości, pełnomocnik pozwanego uznał powództwo do kwoty po 1000 zł miesięcznie.

(protokół rozprawy – k. 262, k. 264)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia W. D., urodzona (...), jest córką M. D. i pozwanego L. B..

W ugodzie sądowej zawartej w dniu 20 listopada 2018 roku przed Sądem Rejonowym w Puławach w sprawie sygn. akt III RC 195/18 pozwany L. B. zobowiązał się pod rygorem egzekucji sądowej do płacenia, poczynając od dnia 1 grudnia 2018 roku, alimentów na rzecz swojej małoletniej córki W. D. w kwocie po 700 zł miesięcznie, płatnych z góry, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej M. D., do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w wysokości określonej w obwieszczeniu Ministra Sprawiedliwości ogłoszonym na podstawie art. 481 § 2 ⁴ kodeksu cywilnego, w razie opóźnienia w terminie płatności każdej z rat.

(dowód: protokół rozprawy z dnia 20 listopada 2018 roku w sprawie III RC 195/18 - k. 148 akt III RC 195/18)

W dacie ostatniego ustalania wysokości obowiązku alimentacyjnego małoletnia W. D. miała 4 lata, uczęszczała do przedszkola, z uwagi na epizod bezdechu była konsultowana kardiologicznie.

(dowody: odpis skrócony aktu urodzenia – k. 8 akt III RC 195/18, wynik badania – k.11)

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki, M. D., miała wówczas 40 lat, zatrudniona była w SP ZOZ w P. jako opiekun medyczny i z tego tytułu osiągała dochód w wysokości około 1700 zł netto miesięcznie. Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki była również współwłaścicielem nieruchomości gruntowej o pow. 5,22 ha, położonej na terenie gminy S., którą uprawiał i pobierał z niej pożytki jej były mąż. Na utrzymaniu M. D. pozostawał również jej małoletni syn O. oraz pełnoletni syn S., na którego płaciła ona alimenty w kwocie po 340 zł miesięcznie. M. D. pobierała zasiłek rodzinny oraz świadczenie 500+ na dwójkę dzieci.

(dowody: zaświadczenie – k. 12, umowa o pracę – k. 13, zaświadczenie – k. 14, zaświadczenie – k. 76 akt III RC 195/18)

Pozwany L. B. w 2018 roku miał 45 lat, zatrudniony był jak kierowca-mechanik w przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. sp. k. w M. z wynagrodzeniem około 2100 zł netto miesięcznie. Z tytułu podróży służbowych w 2017 roku pozwany uzyskał dochód w wysokości 67 987,12 zł, zaś w okresie od 1 stycznia 2018 roku do 1 sierpnia 2018 roku uzyskał dochód w wysokości 44 760,59 zł. Pozwany był właścicielem nieruchomości rolnych o powierzchni 0, 3456 ha. L. B. pozostawał w związku małżeńskim z B. B., która była bezrobotna, pobierała z tego tytułu zasiłek w kwocie 500 zł miesięcznie. Żona pozwanego miała zdiagnozowaną arytmię serca oraz schorzenia kręgosłupa: przepuklinę i dyskopatię. Na utrzymaniu pozwanego i jego żony pozostawała również ich córka M. B., która studiowała w K..

(dowody: zaświadczenie o dochodach – k. 28, zaświadczenie – k. 29, dokumentacja medyczna B. B. – k. 31-38, zaświadczenie z Politechniki (...) – k.40, zaświadczenie o dochodach – k. 88, delegacje: rozliczanie podróży służbowych pracownika – k. 89-92, zaświadczenie – k. 139 akt III RC 195/18)

Aktualnie małoletnia W. D. ma 10 lat i od września 2024 roku jest uczennicą IV klasy szkoły podstawowej. Na koszty utrzymania małoletniej składają się koszty wyżywienia, w tym obiadów w szkole, koszty zakupu środków czystości i kosmetyków, przyborów szkolnych, składek, wycieczek szkolnych, jak również koszty zakupu odzieży i obuwia oraz koszty wyjazdów w okresie wakacji i ferii zimowych.

Małoletnia W. D. korzysta z dodatkowych zajęć – uczęszcza na zajęcia taneczne, za które opłata wynosi 60 zł miesięcznie oraz na zajęcia edukacyjne w zakresie treningu pamięci, koncentracji uwagi i czytania ze zrozumieniem, których koszt wynosi 100 zł za godzinę (co miesięcznie daje kwotę około 300 zł).

(dowody: potwierdzenie przelewu za obiady w przedszkolu – k. 35, faktury – k. 12-29, 31-23, potwierdzenia przelewów – opłaty za mieszkanie – k. 39-49, faktury za zajęcia edukacyjne w zakresie treningu pamięci, koncentracji uwagi i czytania ze zrozumieniem – k. 208-209, k. 214, k. 216-217, zaświadczenie – k. 243)

Przedstawicielka ustawowa małoletniej M. D. ma aktualnie 45 lat. Jest zatrudniona w SP ZOZ w P. na stanowisku pielęgniarki z wynagrodzeniem 4000 zł netto miesięcznie (4300 zł z pracą w godzinach nocnych), aktualnie nie pracuje już w punkcie pobrań, nie pełni również dyżurów w szpitalu (...). M. D. podjęła dodatkową pracę na ¾ etatu z wynagrodzeniem w wysokości około 6000 zł miesięcznie. Przedstawicielka ustawowa małoletniej spłaca dwa kredyty zaciągnięte na zakup mieszkania oraz na wkład własny. Poza małoletnią powódką na utrzymaniu M. D. pozostaje jej pełnoletni syn O., który kontynuuje naukę w technikum.

Zgodnie ze złożonymi przez M. D. potwierdzeniami przelewów (k. 39-48) ponosi ona następujące koszty utrzymania mieszkania, w którym zamieszkuje razem z córką oraz pełnoletnim synem: czynsz – 310 zł miesięcznie, (...) 310 zł miesięcznie, prąd – 160 zł co drugi miesiąc, woda – 120 zł co drugi miesiąc, Internet – 70 zł i telewizja – 50 zł.

W sytuacji, gdy M. D. potrzebuje opieki nad córką na czas jej nieobecności w domu związanej z wykonywaniem dodatkowej pracy, prosi o pomoc swoją koleżankę I. S., która w tym czasie pomaga małoletniej w opanowaniu materiału z matematyki. Matka powódki przekazuje I. S. z tego tytułu kwoty rzędu około 200-300 zł miesięcznie.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej leczy się na pokrzywkę, w związku z czym ponosi koszty prywatnych wizyt lekarskich, dodatkowo ma problemy z kręgosłupem oraz torbiel nerki.

(dowody: zeznania M. D. – k. 262v-263, k. 264, dokumentacja medyczna M. D. – k.198-207, eskierowanie – k. 242, umowa kredytu hipotecznego – k. 244-252, umowa pożyczki – k. 253-257)

Pozwany L. B. ma 50 lat, pracuje w firmie transportowej jako kierowca, uzyskując wynagrodzenie w średniej wysokości 7824 zł brutto miesięcznie (około 5600 zł netto miesięcznie). Ponadto jak wynika ze złożonego przez pozwanego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu, w 2023 roku pozwany uzyskał dochód w wysokości 101 743,53 zł. W 2018 roku pozwany kupił w K. mieszkanie (42 m ² ), na którego zakup zaciągnął wraz z żoną kredyt hipoteczny. Pozwany posiada również kredyt gotówkowy na urządzenie mieszkania. L. B. jest właścicielem samochodu marki F. (...) z 2010 roku, kwotę 60 000 zł uzyskaną w wyniku sprzedaży posiadanej uprzednio działki, przeznaczył na remont mieszkania.

(dowody: zaświadczenie z banku – k. 94, zaświadczenie o dochodach – k. 188, PIT-37 za rok 2023 – k. 189-190)

Żona pozwanego B. B. ma 49 lat, w 2019 roku zdiagnozowano u niej oponiaka, który nie kwalifikuje się do operacji ze względu na ryzykowne położenie, konieczne jest jednak regularne (co pół roku) wykonywanie rezonansu magnetycznego. B. B. pozostaje pod kontrolą lekarza neurochirurga, cierpi również na schorzenia kręgosłupa; dyskopatię i przepuklinę na odcinku piersiowym i lędźwiowym. Żona pozwanego jest zatrudniona na stanowisku kasjera w L., obecnie na 1/2 etatu, za wynagrodzeniem w kwocie 1800 zł. Żona pozwanego nie pobiera żadnej renty, nie posiada orzeczenia o niezdolności do pracy.

(dowody: dokumentacja medyczna B. B. – k. 103-112, zeznania pozwanego – k. 263, k. 264)

Pozwany L. B. nie kontaktuje się w ogóle ze swoją małoletnią córką, co obecnie wynika ze sprzeciwu samej M. D. wobec tych kontaktów (W. nie wie bowiem, że pozwany jest jej ojcem, uważając, że jest nim były mąż M. D.. Matka małoletniej, jak twierdzi, chce ją przygotować przy udziale i wsparciu psychologa na spotkanie z biologicznym ojcem - co wiadomo sądowi z urzędu z prowadzonej sprawy dotyczącej władzy rodzicielskiej L. B., w której to sprawie nieprawomocnie pozbawiony został władzy rodzicielskiej).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane wyżej dokumenty lub kopie dokumentów znajdujące się w aktach niniejszej sprawy oraz zeznania stron postępowania.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Materialnoprawną podstawą roszczenia małoletniej powódki jest przepis art. 138 k.r.o., w myśl którego w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez pojęcie "stosunków" w tym wypadku należy rozumieć okoliczności istotne z punktu widzenia ustawowych przesłanek obowiązku alimentacyjnego i jego zakresu, zgodnie z art. 133 i 135 k.r.o. Zmiana zatem "stosunków" tak pojmowanych jest zmianą okoliczności, od których zależy istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 lipca 1974 roku, sygn. akt II Co 9/74, Lex nr 7560).

Należy podkreślić, że od czasu zasądzenia alimentów w dotychczasowej wysokości, co miało miejsce w drodze ugody zawartej w dniu 20 listopada 2018 roku, usprawiedliwione potrzeby małoletniej W. D., a tym samym koszty jej utrzymania z całą pewnością wzrosły. Sąd Rejonowy w pełni podziela stanowisko Sądu Najwyższego, wyrażone w postanowieniu z dnia 1 czerwca 1965 r., sygn. akt I CZ 135/64, zgodnie z którym różnica wieku dzieci spowodowana upływem czasu od daty wydania wyroku zasądzającego alimenty, co do zasady uzasadnia wzrost potrzeb związany z uczęszczaniem do szkoły, uczestnictwem w dodatkowych odpłatnych zajęciach itp., co z kolei pociąga za sobą konieczność ponoszenia związanych z tym zwiększonych wydatków. Należy podnieść, że w niniejszej sprawie od czasu ustalenia kwoty alimentów w dotychczasowej wysokości upłynęło prawie sześć lat. W tym czasie niewątpliwie wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki, a także w odpowiednim zakresie wzrosły koszty związane z ich zaspokajaniem, tym bardziej zważywszy, że obecnie małoletnia uczęszcza do szkoły, z czym wiążą się określone zwiększone wydatki, podczas gdy w toku poprzedniej sprawy miała zaledwie 4 lata i uczęszczała do przedszkola. Nie ulega również wątpliwości, że małoletnia powódka wymaga zwiększonych środków finansowych na pokrycie kosztów wyżywienia, środków higieny i czystości, kosmetyków, odzieży oraz przyborów szkolnych. Zbędnym jest przy tym przedstawianie szczegółowych wyliczeń dotyczących najbardziej podstawowych potrzeb życiowych powódki, gdyż oczywistym jest, że potrzebuje ona wyżywienia, musi mieć zapewnioną odzież, obuwie, środki czystości i higieny. Wzrost kosztów utrzymania związany jest ponadto nie tylko z ogólnym rozwojem dziecka, ale także z ogólnym wzrostem cen towarów i usług, który jest szczególnie dotkliwy w ostatnim czasie.

Dodatkowo w przypadku małoletniej W. D. pojawiły się nowe koszty związane z uczęszczaniem na dodatkowe odpłatne zajęcia. Należy podkreślić, że potrzeby te są jak najbardziej potrzebami usprawiedliwionymi. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 16 grudnia 1987 roku, sygn. akt III CZP 91/87, OSNC 1988/4/42 przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień - prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Małoletnia uczęszcza na dodatkowe zajęcia edukacyjne w zakresie treningu pamięci, koncentracji uwagi i czytania ze zrozumieniem, których koszt wynosi około 300 zł miesięcznie oraz na zajęcia taneczne, za które opłata wynosi 60 zł miesięcznie. Matka małoletniej podnosiła dodatkowo, że małoletnia uczęszczała w poprzednim roku szkolnym na zajęcia z języka angielskiego, ponoszenie jednak tego wydatku nie zostało w żaden sposób udowodnione, matka małoletniej wskazała na rozprawie, że nie wie, jaki będzie koszt tych zajęć, a zatem wydatek ten nie mógł zostać uwzględniony na dzień zamknięcia rozprawy.

Należy natomiast uznać za udowodniony, albowiem został w całości uznany podczas rozprawy przez pełnomocnika pozwanego, wydatek ponoszony na koszty opieki nad małoletnią podczas nieobecności jej matki w domu, który to koszt, uwzględniając dodatkowo pomoc małoletniej udzielaną jej przy okazji tej opieki przy opanowaniu materiału z matematyki, ma wynosić około 200 - 300 zł miesięcznie. Zważywszy, że okoliczność ta została w całości uznana przez pozwanego, Sąd uwzględnił ten dodatkowy koszt w całościowych comiesięcznych kosztach utrzymania małoletniej W. i rozdzielił ten wydatek pomiędzy obie strony, podnosząc wysokość świadczenia alimentacyjnego zasądzonego od pozwanego w trybie zabezpieczenia z kwoty po 1000 zł do kwoty po 1150 zł miesięcznie.

W pozostałej części Sąd uznał, że powództwo nie zostało udowodnione. Od dnia wydania postanowienia w przedmiocie zabezpieczenia strona powodowa nie przedstawiła dodatkowych dowodów na ponoszenie wszystkich wskazywanych przez nią w pozwie kosztów utrzymania małoletniej córki. Co prawda dołączone zostały potwierdzenia opłaty za zajęcia edukacyjne w zakresie treningu pamięci, koncentracji uwagi i czytania ze zrozumieniem (faktury k. 208, 09, 214216, 217), jednak jak wynika z przedłożonych dokumentów miesięczna wysokość opłat z tego tytułu wyniosła 300 zł, co zostało już uwzględnione przez Sąd podczas wydawania postanowienia w przedmiocie zabezpieczenia, gdzie sąd wskazał, że uznaje ten wydatek za uzasadniony.

Należy jednak podkreślić, że w dalszym ciągu nie udowodnione zostało, by konieczne było comiesięczne ponoszenie wydatku rzędu 160 zł na zakup leków i suplementów dla małoletniej. Zarówno w pozwie, jak i w toku dalszego postępowania nie podnoszono, by małoletnia leczyła się z powodu jakiejkolwiek choroby, czy przyjmowała na stałe jakiekolwiek leki, a dołączone do akt faktury dotyczą leków za infekcje sezonowe.

W dalszym ciągu wątpliwości Sądu budzi zasadność wypłacania dziecku w wieku powódki kieszonkowego w kwocie po 100 zł miesięcznie. Należy podnieść, że wskazana w uzasadnieniu zażalenia na postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia okoliczność, że małoletnia potrzebuje kieszonkowego na zakup w szkole napoju czy przekąsek w szkolnym automacie, nie może być uznana za uzasadnioną potrzebę obciążającą pozwanego, zważywszy, że małoletnia może i powinna być zaopatrzona przez jej matkę w napój i drugie śniadanie do szkoły, co odbędzie się nie tylko z korzyścią dla zdrowia małoletniej (przygotowana w domu kanapka lub owoce, zamiast niezdrowych przekąsek w automacie), jak i z całą pewnością mniejszym kosztem (a ponadto w ramach comiesięcznych kosztów wyżywienia małoletniej, wskazywanych w pozwie na kwotę 600 zł).

Nie udowodniony w dalszym ciągu i z całą pewnością zawyżony jest również wydatek wskazywany w pozwie na kwotę 220 zł miesięcznie, jako koszt uczestnictwa małoletniej w imprezach urodzinowych rówieśników i członków rodziny.

Należy ponownie podkreślić, że pozwany ma obowiązek partycypowania jedynie w uzasadnionych potrzebach i kosztach utrzymania swojej małoletniej córki.

Odnosząc się końcowo do kosztów utrzymania mieszkania, w którym M. D. zamieszkuje razem z córką oraz pełnoletnim synem, należy wskazać, że jak wynika z dołączonych do pozwu potwierdzeń przelewów (k. 39-48) M. D. ponosi następujące koszty utrzymania tego mieszkania: czynsz – 310 zł miesięcznie, (...) 310 zł miesięcznie, prąd – 160 zł co drugi miesiąc, woda – 120 zł co drugi miesiąc, Internet – 70 zł i telewizja – 50 zł. Powyższe zestawienie daje łącznie kwotę około 880 zł miesięcznie, co przy uwzględnieniu udziału w tych kosztach trzech zamieszkujących wspólnie osób, daje kwotę niecałych 300 zł tytułem udziału małoletniej w ponoszeniu tych opłat. Powyższą okoliczność Sąd również uwzględnił oceniając wysokość miesięcznych kosztów utrzymania małoletniej W..

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że M. D. ponosi koszty utrzymania małoletniej córki we wskazanych przez nią w pozwie kwotach tj. 600 zł na wyżywienie, 100 zł za obiady w szkole, 80 zł na zakup środków czystości i higieny, 60 zł tytułem opłaty za tańce oraz 300 zł tytułem opłaty za zajęcia edukacyjne, co przy uwzględnieniu dodatkowo kwoty około 300 zł z tytułu udziału małoletniej w kosztach utrzymania mieszkania, około 150 -200 zł miesięcznie na koszty zakupu odzieży i obuwia dla małoletniej, kwoty około 200 zł miesięcznie z tytułu zapewnienia małoletniej rozrywki typu kino oraz udziału małoletniej w różnego rodzaju wyjazdach oraz kwoty około 200-300 zł z tytułu kosztów opieki sprawowanej nad małoletnią podczas nieobecności jej matki, daje kwotę około 2100 zł średnich miesięcznych kosztów utrzymania powódki. Tym samym nie można przyjąć, by uzasadnione miesięczne koszty utrzymania małoletniej W. kształtowały się na poziomie około 2755 zł miesięcznie (okoliczność wskazana w uzasadnieniu pozwu), czy też tym bardziej, jak zeznała na rozprawie M. D., na poziomie 2800 zł miesięcznie.

Przy ocenie natomiast kwoty, w jakiej pozwany powinien partycypować w kosztach utrzymania małoletniej powódki, Sąd wziął pod uwagę, że przedstawicielka ustawowa małoletniej zarabia obecnie wielokrotnie więcej, niż w dacie ostatniego ustalenia obowiązku alimentacyjnego, a ponadto dwukrotnie więcej niż obecnie pozwany. W 2018 roku deklarowane zarobki M. D. wynosiły 1700 zł netto miesięcznie, jak wynika zaś z jej zeznań, obecnie dysponuje ona miesięcznym dochodem w kwocie 10 000 zł. Pozwany natomiast zarabia miesięcznie 7 824 zł brutto, co netto daje kwotę około 5600 zł miesięcznie.

Należy mieć na uwadze, że matka powódki jest również zobowiązana do ponoszenia kosztów jej utrzymania, pomimo tego, że swój obowiązek alimentacyjny realizuje również poprzez osobiste starania o jej utrzymanie i wychowanie. Okoliczność jednak, że pozwany nie utrzymuje obecnie żadnych kontaktów z córką, wynika aktualnie ze sprzeciwu samej M. D. wobec tych kontaktów. Przedstawicielka ustawowa małoletniej deklarowała podczas rozprawy w sprawie o pozbawienie pozwanego władzy rodzicielskiej, że nie będzie sprzeciwiała się kontaktom małoletniej z jej biologicznym ojcem, chce ją jedynie do tego przygotować przy udziale i wsparciu psychologa, jak wynika jednak z jej zeznań, obecnie na kontakty te nie wyraża zgody.

Dodatkowo nie bez znaczenia pozostaje okoliczność ponoszenia przez pozwanego kosztów leczenia jego żony. Zważywszy na ciężki stan zdrowia B. B. okoliczność tę należało również wziąć pod uwagę. Żona pozwanego ma zdiagnozowany nowotwór mózgu, wymaga stałej kontroli lekarskiej, regularnych badań – rezonansu magnetycznego, jest pod stałą opieką neurochirurga – jej koszty leczenia są bez wątpienia wysokie. Mając na uwadze uzyskiwane przez nią niskie dochody własne, ponoszenie wysokich kosztów leczenia, nie byłoby możliwe bez wparcia ze strony pozwanego.

Należy również podkreślić, że pozwany, jak wyjaśnił na ostatniej rozprawie, nie ma już obecnie tzw. pauz weekendowych oraz pracuje mniej godzin z uwagi na chorobę żony. W dacie składania odpowiedzi na pozew wynagrodzenie pozwanego wynosiło około 8 340 zł miesięcznie, aktualnie jest to kwota około 5600 zł netto miesięcznie.

Sąd ocenił jednak, że możliwości zarobkowe pozwanego (bez względu na zmniejszenie jego aktualnych dochodów) kształtują się na poziomie umożlwiającym mu partycypowanie w zwiększonych kosztach utrzymania swojej małoletniej córki, nie tylko w kwocie przez niego uznanej wyraźnie na rozprawie tj. kwocie po 1000 zł miesięcznie, ale również dodatkowo w kwocie ponoszonej na koszty opieki nad małoletnią, sprawowanej podczas nieobecności jej matki, rzędu około 200-300 zł miesięcznie, który to wydatek, również został uznany przez stronę pozwaną.

Sąd miał przy tym na uwadze, że pozwany poza kwotą alimentów nie przyczynia się obecnie w żaden sposób do ponoszenia kosztów utrzymania swojej małoletniej córki, a poza małoletnią W. nie ma innych dzieci na utrzymaniu, nie ciąży już bowiem na nim obowiązek alimentacyjny wobec jego starszej, pełnoletniej już córki M. B..

W konsekwencji należało uznać, że kwota podwyższonych alimentów, to jest kwota po 1150 zł miesięcznie, jest adekwatna do możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego .

Mając wszystkie powyższe okoliczności na uwadze Sąd podwyższył alimenty od pozwanego L. B. na rzecz jego małoletniej córki W. D. do kwoty po 1150 zł miesięcznie, poczynając od dnia wniesienia pozwu, to jest od dnia 6 marca 2023 roku.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo jako niezasadne.

Wyrokowi w punkcie 1 Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności w oparciu o treść art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu znajduje swoją podstawę w normie art. 100 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem, w razie tylko częściowego uwzględnienia żądania, koszty będą wzajemnie zniesione albo stosunkowo rozdzielone. Sąd zniósł wzajemnie między stronami koszty procesu.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na mocy art. 100 k.p.c., 102 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych i nie obciążył pozwanego L. B. opłatą od pozwu, którą przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Z tych względów i na podstawie wymienionych przepisów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.