Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 246/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi- Północ w Warszawie z dnia 19 grudnia 2023r. sygn. IV K 1014/22

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

R. Ż.

Skazany był wielokrotnie karany.

karta karna

102-103

2.1.1.2.

j.w.

Skazany uzyskuje niewielkie dochody.

e-puap

94

2.1.1.3.

j.w.

Skazany uzyskał pozytywną opinię dyrektora A. Ś. W. (...).

opinia

104- 105

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1.

karta karna

dokument wiarygodny, wystawiony przez właściwy organ w ramach kompetencji

2.1.1.2.

e- puap

j.w.

2.1.1.3.

opinia

Jak wynika z opinii skazany nie był karany dyscyplinarnie. Był wielokrotnie nagradzany kodeksowo. Nie jest uczestnikiem nieformalnych struktur podkultury więziennej. Odbywa karę pozbawienia wolność w systemie programowanego odziaływania. Opinia jest pozytywna. Powyższy dokument jest wiarygodny, gdyż organ wydający opinię miał możliwość oceny zachowania skazanego w okresie odbywania kary pozbawienia wolności.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1

Rażąca niewspółmierność orzeczonej kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności w stosunku do właściwości i warunków osobistych skazanego a także rodzaju i ilości popełnionych przestępstw.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie jest zasadny.

Sąd I instancji wymierzył skazanemu karę łączną zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 85 a k.k. Celem kary łącznej jest racjonalizacja procesu wykonania kary zaś okolicznością mającą zawsze istotny, często zasadniczy wpływ na wymiar kary łącznej jest to, jakie relacje zachodzą między zbiegającymi się przestępstwami (zob. np. wyrok SN z 2.02.2021 r., IV KK 426/20, LEX nr 3182899). Wymiar kary łącznej, przy zastosowaniu na podstawie art. 4 § 1 k.k. ustawy Kodeks karny w brzmieniu ukształtowanym do dnia 23 czerwca 2020 r. zawierał się
w przedziale od 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd I instancji wymierzył skazanemu karę 3 lat pozbawienia wolności. Badając związek przedmiotowo – podmiotowy pomiędzy przestępstwami należy stwierdzić , że oba przestępstwa zostały skierowane przeciwko różnym dobrom prawnym. I tak, przestępstwo rozboju z art. 280 § 1 k.k. popełnione w dniu 10 sierpnia 2017 r. jest skierowane przeciwko mieniu i zdrowiu. Drugie przestępstwo, polegające na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości z art. 178 § 4 k.k. popełnione w dniu 19 sierpnia 2020 r. jest skierowane przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Związek przedmiotowo podmiotowy jest więc odległy gdyż oba czyny dzieli odległość 3 lat i nie są to przestępstwa podobne. Tak ukształtowany związek przedmiotowo- podmiotowy powoduje, że absorpcja jako zasada wymierzenia kary łącznej, nie znajdzie zastosowania w niniejszej sprawie. Sprzeciwia się takiemu rozstrzygnięciu wskazana w art. 85 a k.k. potrzeba kształtowała świadomość prawnej społeczeństwa. Wymierzenie kary łącznej na zasadzie absorpcji miałoby ten skutek, że skazany nie poniósłby kary za poważne naruszenie jednej z głównych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, czyli nakazu bezwzględnej trzeźwości podczas prowadzenia pojazdu. Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji to przestępstwa popełniane nagminnie, o doniosłych społecznych skutkach bowiem często dochodzi z powodu stanu nietrzeźwości kierowcy do poważnych wypadków drogowych, w których odnoszą obrażenia lub tracą życie inni uczestnicy ruchu drogowego. Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 2 sierpnia 2023 r. II AKa 89/23: „Zastosowanie zasady absorpcji (podobnie jak zasady kumulacji) nie stanowi punktu wyjścia przy wymierzaniu kary łącznej. Powinno mieć miejsce tylko wyjątkowo i dotyczyć sytuacji szczególnych, aby kara łączna nie była postrzegana jako forma premiowania popełniania przestępstw.” Ten pogląd sąd odwoławczy w pełni podziela. Skazany przebywa w izolacji penitencjarnej od dnia 2 sierpnia 2022 r. W okresie odbywania kary pozbawienia wolności uzyskał pozytywne opinie od dyrektora aresztu śledczego. Opinie potwierdzają, że proces resocjalizacji skazanego przebiega prawidłowo. Okoliczność ta uzasadnia wymierzenie kary łącznej niższej niż kumulacja. Orzeczona przez sąd I instancji kara 3 lat pozbawienia wolność jest więc karą, która w pełni realizuje cele zapobiegawcze i wychowawcze wskazane w art. 85 a k.k.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie kary łącznej w wysokości najwyższej z orzeczonych kar pozbawienia wolności przy zastosowaniu zasadny pełniej absorpcji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek nie jest zasadny.

Wymierzona przez sąd I instancji kara łączna 3 lat pozbawienia wolości jest karą, która realizuje cele wskazane w art. 85 a k.k. Wymierzenie kary łącznej na zasadzie absorpcji ze względu na odległy związek przedmiotowo - podmiotowy pomiędzy czynami nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie. Pozytywne opinie o skazanym z okresu odbywania kary pozbawienia wolność uzasadniają wymierzenie kary łącznej niższej niż kumulacja. Kara łączna w wysokości 3 lat pozbawienia wolności została wymierzona skazanemu na zasadzie asperacji i uwzględnia odległy związek przedmiotowo – podmiotowy pomiędzy przestępstwami jak i pozytywny przebieg procesu resocjalizacji.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1kara łączna

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wymierzona przez sąd I instancji kara łączna 3 lat pozbawienia wolości jest karą, która realizuje cele wskazane w art. 85 a k.k. Wymierzenie kary łącznej na zasadzie absorpcji ze względu na odległy związek przedmiotowo - podmiotowy pomiędzy czynami nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie. Pozytywne opinie o skazanym z okresu odbywania kary pozbawienia wolność uzasadniają wymierzenie kary łącznej niższej niż kumulacja. Kara łączna w wysokości 3 lat pozbawienia wolności została wymierzona skazanemu na zasadzie asperacji i uwzględnia odległy związek przedmiotowo – podmiotowy pomiędzy przestępstwami jak i pozytywny przebieg procesu resocjalizacji.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2,3

2.Zwolnienie skazanego od uiszczenia wydatków nastąpiło na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. – skazany przebywa w areszcie, uzyskuje znikome dochody, nie będzie w stanie ponosić wydatków.

3. Zasądzenie kosztów obrony z urzędu nastąpiło na podstawie § 11 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Sąd odwoławczy nie zastosował przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu bowiem to rozporządzenie w zakresie, w jakim określa opłaty stanowiące ponoszone przez Skarb Państwa koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu w wysokości niższej niż stawki minimalne opłat określonych w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radcy prawnego jest niezgodny z art. 64 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 zdanie drugie i art. 92 ust. 1 zdanie pierwsze Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej gdyż za wykonanie tej samej pracy należne jest takie samo wynagrodzenie.

7.  PODPIS

SSO Beata Tymoszów SSO Ludmiła Tułaczko SSR ( del) Izabela Kościarz – Depta

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

kara łączna

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana