Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 303/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 14 marca 2024r. w sprawie II K 1862/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

M. O.

Karalność oskarżonego

Dane o karalności

Zapisek urzędowy

Kopia wyroku

130-132

133

137-138

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dane o karalności, zapisek urzędowy, kopia wyroku

Wskazane obok dokumenty pozyskane zostały z miarodajnych źródeł i nie budzą wątpliwości w zakresie prawdziwości zawartych w nich treści

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

obrońca oskarżonego

Przekroczenie granic swobodnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, mające wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenie, a polegające na wadliwym przyjęciu, iż w dniu 4 listopada 2022r. M. O. kierował pojazdem osobowym m-ki F. (...), gdy tymczasem zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwala na tak kategoryczne ustalenia.

Prokurator

rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec M. O. kary 1 roku i 2 miesięcy ograniczenia wolności z wykonywaniem nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne po 30 godzin miesięcznie, przede wszystkim na skutek niedostatecznego uwzględnienia szeregu okoliczności obciążających występujących po stronie oskarżonego, a odnoszących się do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu, dotychczasowego sposobu życia i postawy życiowej, a także właściwości oskarżonego, w szczególności jego wielokrotnej karalności, w tym dwukrotnie za czyny z art. 244 k.k., a nadto braku in concreto jakichkolwiek okoliczności łagodzących, co sprawia, że orzeczoną karę uznać należy za rażąco niewspółmiernie łagodną, a tym samym nie spełniającą przypisanych jej celów w zakresie prewencji ogólnej, jak i szczególnie oraz sprzeczną ze społecznym poczuciem sprawiedliwości

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy jest bezzasadna, bowiem Sąd Rejonowy ustrzegł się zarzucanego w niej naruszenia art. 7 kpk. Uszło uwadze skarżącego, że przesłuchani w charakterze świadków funkcjonariusze policji w osobach Ł. D. i M. K. złożyli w przedmiotowej sprawie zeznania kategoryczne i spójne, nie przedstawiając w objętej przedmiotem ich relacji żadnych domniemań ani domysłów. Pierwszy z nich stwierdził bowiem, że za kierownica mijanego na wąskiej drodze samochodu siedział mężczyzna, którego świadek nie rozpoznał. Rozpoznania takiego dokonał natomiast drugi z wymienionych funkcjonariuszy, który od razu swoje spostrzeżenie przekazał. To właśnie spostrzeżenie, w świetle którego kierującym był posiadający aktywny zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych oskarżony było jedyna przyczyną podjęcia przez obu policjantów interwencji, sprowadzającej się do zawrócenia radiowozu, pościgu i zatrzymania ściganego samochodu. Obaj świadkowie zgodnie opisali moment mijania owego pojazdu. Nastąpiło to na tak wąskiej drodze, że koniecznym było wycofanie radiowozu i zjechanie w zatoczkę. Zasady doświadczenia życiowego wprost wskazują, że w takich okolicznościach bez żadnego problemu obaj świadkowie mogli rozpoznać kierującego tym bardziej, że po ustąpieniu mu drogi kierujący podziękował prowadzącemu radiowóz Ł. D.. Supozycje obrońcy, jakoby policjanci nie mieli obiektywnej możliwości rozpoznania kierowcy są w tych warunkach chybione. Zważyć przy tym należy, ze ani Ł. D. ani M. K. nie mieli żadnych powodów, by M. O. bezzasadnie pomawiać i kierować tym samym przeciwko niemu odpowiedzialność karną. Na żadna tego rodzaju okoliczność nie powołał się ani oskarżony, ani też jego obrońca, zaś Sąd z urzędu także jej nie stwierdza. Skoro tak, to żadnych wątpliwości nie budzi to, że w inkryminowanych warunkach to M. O. kierował zatrzymanym przez świadków samochodem a co za tym idzie jest on sprawcą zarzucanego mu czynu. Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena zebranych dowodów, w szczególności omawianych zeznań pozostaje zatem, wbrew twierdzeniom obrońcy, zgodna z art. 7 kpk a co za tym idzie brak jest racjonalnych podstaw do jej negowania. Jednocześnie zasady doświadczenia życiowego wskazują, że zamiana miejsc w samochodzie przez osoby młode i sprawne fizycznie zajmuje co najwyżej kilkanaście sekund i może mieć miejsce a w realiach przedmiotowej sprawy miała miejsce wówczas, gdy Ł. D. zawracał radiowóz celem zatrzymania oskarżonego. Sprawstwo oskarżonego w zakresie popełnionego w dniu 8 października 2022r. czynu nie było natomiast przez obrońcę kwestionowane.

Rację ma po części oskarżyciel publiczny, kwestionując w swojej apelacji wymiar kary. Faktem jest, że w datach obu czynów M. O. był osoba niekaraną. Skazania w sprawach II K 25/16 i II K 1236/19 uległy już bowiem zatarciu, zaś kolejne wyroki skazujące wydane zostały po dniu 8 października 2022r. i 4 listopada 2022r. Bez wątpienia jednak oskarżony jest osobnikiem na tyle zdemoralizowanym, że niezbędna jest jego resocjalizacja w warunkach penitencjarnych. Był on bowiem w datach popełnienia zarzucanych mu występków trzykrotnie karany za wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji. W grudniu 2022r, marcu, kwietniu oraz październiku 2023r. został on skazany za przestępstwa z art. 178a § 1 kk, art. 178b kk oraz art. 244 kk. Dowodnie wskazuje to na fakt rażącego lekceważenia przez oskarżonego podstawowych norm prawnych, w tym również prawomocnych rozstrzygnięć sądów powszechnych. W przedmiotowej sprawie występek z art. 244 kk popełnił on dwukrotnie. W tych realiach jedynie krótkotrwała lecz bezwzględna kara o charakterze izolacyjnym może wdrożyć go do przestrzegania porządku prawnego a przez to dać pożądany efekt wychowawczy i zatrzymać postępujący proces demoralizacji. Oskarżony musi mieć na uwadze także i to, że o ile ze skazania tego nie wyprowadzi pozytywnych wniosków i ponownie będzie naruszał porządek prawny, to jako realna jawi się perspektywa wymierzania mu kar coraz to surowszych.

Wniosek

obrońca oskarżonego

Zmiana zaskarżonego orzeczenia poprzez wyeliminowanie z opisu czynu zdarzeń mających miejsce w dniu 8 listopada 2022r. i wymierzenie oskarżonemu kary grzywny, przy jednoczesnym orzeczeniu zakazu prowadzenia pojazdów w wymiarze 1 roku

Prokurator

1. zmiana pkt I zaskarżonego wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze poprzez orzeczenie wobec M. O. kary 7 miesięcy pozbawienia wolności,

2. utrzymanie zaskarżonego wyroku w mocy w pozostałym, zakresie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Podniesiony w apelacji obrońcy zarzut nie okazały się zasadne a co za tym idzie również zawarty w niej, korelujący z zarzutem wniosek zasadny nie jest. Apelacja prokuratora okazała się co do zasady słuszna, częściowo zatem uwzględnić należało zawarte w niej wnioski.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w całości co do sprawstwa i winy oskarżonego oraz orzeczonego środka karnego, okresu zaliczenia i kosztów sądowych.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji jest wolny od uchybień, opisanych w apelacji i nie zawiera on również uchybień, o jakich mowa w art. 439 kpk i art. 440 kpk..

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zaskarżony wyrok został zmieniony w części, dotyczącej kary.

Zwięźle o powodach zmiany

Przyczyny zmiany podane zostały wyżej.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Podstawę rozstrzygnięcia o wydatkach poniesionych w postępowaniu odwoławczym stanowi przepis art. 624 § 1 k.p.k. Oskarżony nie posiada majątku, ani dochodów, orzeczona została wobec niego kara pozbawienia wolności a co za tym idzie uiszczenie przez niego kosztów sądowych byłoby nadmiernie uciążliwe. Z tego powodu Sąd odstąpił od obciążania go tymi należnościami.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca, oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana