Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 479/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 sierpnia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli (spr.)

Sędzia Tomasz Skowron

Sędzia Daniel Strzelecki

Protokolant Monika Mazur

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze Urszuli Ziembickiej

po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2023 r.

sprawy M. C. ur. (...) w J.

s. A., M. z domu B.

skazanego wyrokiem łącznym

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 13 kwietnia 2023 r. sygn. akt II K 1035/22


utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec skazanego M. C.;

stwierdza, że koszty sądowe za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.




UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 479/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:


CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok łączny Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 13 kwietnia 2023 r. sygn. akt II K 1035/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty



----------------------

-------------------------------------------------------------

--------------

--------------

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty


----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu


-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu




------------------------------------



---------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut



obrazy prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k. a to art. 85 § 1 k.k. polegającą na niepołączeniu kary 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 1 września 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 175/21 zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 16 listopada 2021 roku w sprawie o sygn. akt VI Ka 576/21 z karą 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 28 czerwca 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 1041/22 przez co orzeczenie to nie odpowiada prawu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut apelacji jest niezasadny z przyczyn prawnych przedstawionych poniżej.

Przypomnieć należy, że ustawą z dnia 19.06.2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID - 19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID - 19 ( Dz.U. z 2020 r. poz. 1086 ) wprowadzona została zasada łączenia kar z art. 85 § 1 k.k. odwołująca się w istocie do brzmienia tego przepisu obowiązującego w okresie przed dniem 1.07.2015 r. Przepis ten w obecnym brzmieniu stanowi, że jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok chociażby nieprawomocny co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu sąd orzeka karę łączną biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Ustawa ta weszła w życie w dniu 24.06.2020 r. Zgodnie z art. 81 ust. 1 i 2 wyżej wymienionej ustawy przepisy o karze łącznej z rozdziału IX kodeksu karnego w brzmieniu dotychczasowym ( tj. obowiązującym przed dniem 24.06.2020 r. ) stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie ustawy, zaś przepisy te w brzmieniu nadanym ustawą stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych po dniu jej wejścia w życie ( tj. po dniu 24.06.2020 r. ).

Z treści uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika że w niniejszej sprawie rozważano połączenie kar pozbawienia wolności: łącznej 2 lat orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 1 września 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 175/21 i 10 miesięcy orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 28 czerwca 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 1041/22. Obydwie te kary zostały prawomocnie orzeczone po dniu 24.06.2020 r., kiedy to weszła w życie opisywana wyżej zmiana art. 85 § 1 k.k. stanowiąca wszak, że podstawą orzekania kary łącznej są kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa ( a nie kara łączna, która orzeczona została w sprawie sygn. akt II K 175/21 ), na co słusznie wskazuje skarżący prokurator w uzasadnieniu apelacji ( choć w zarzucie i wniosku apelacji dalej jest mowa o połączeniu kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności ), trafnie argumentując ponadto, że Sąd I instancji błędnie uzależnił fakt niewykonania kar pozbawienia wolności od możliwości wydania wyroku łącznego podczas gdy w aktualnym stanie prawnym kwestia wykonania kary pozostaje irrelewantna dla możliwości jego orzeczenia. Analizując akta sprawy II K 175/21 zauważyć w tym kontekście należy, że wyrokiem łącznym w tej sprawie połączono kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach: II K 841/20 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 20.10.2020 r. za czyn popełniony w dniu 21.02.2020 r.; II K 836/20 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 1.12.2020 r. za czyn popełniony w dniu 7.07.2020 r. oraz II K 1022/20 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 14.12.2020 r. za czyn popełniony w dniu 10.05.2020 r. Oznacza to, że wszystkie jednostkowe kary pozbawienia wolności zostały prawomocnie orzeczone po dniu 24.06.2020 r. i stosuje się do nich przepisy o karze łącznej w brzmieniu obecnie obowiązującym.

Nie dostrzegł jednakże skarżący prokurator że z fundamentalnej dla orzekania kary łącznej uchwały Sądu Najwyższego z dnia 25.02.2005 r. I KZP 36/04 OSNKW 2005/2/13; LEX nr 143197 wynika, że sąd nie może dobierać swobodnie skazań podlegających łączeniu ( np. kierować się wyłącznie tym aby łączenie było korzystne dla skazanego ) i pominąć części z nich, ale powinien łączyć kary orzeczone za przestępstwa które pozostają w pierwszym chronologicznie zbiegu. W niniejszej sprawie pierwszym chronologicznie w zbiegu – przy uwzględnieniu zasady, że podstawą kary łącznej są kary z osobna wymierzone za poszczególne przestępstwa - jest skazanie w sprawie II K 841/20 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 20.10.2020 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, tymczasem skarżący domaga się połączenia m.in. tej kary z karą 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 28.06.2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 1041/21 za czyn popełniony w dniu 27.11.2020 r. Z powyższego jednoznacznie wynika, że połączenie tych kar jest niedopuszczalne, bowiem przestępstwo w sprawie II K 1041/21 popełnione zostało po wydaniu wyroku w sprawie II K 841/20. Kara pozbawienia wolności orzeczona w sprawie II K 1041/21 łączyłaby się dopiero z karą 5 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie II K 836/20, oznaczałoby to jednak „rozbicie” pierwszego chronologicznie zbiegu kar i pozostawało sprzeczne z treścią i duchem wyżej wymienionej uchwały Sądu Najwyższego. Jedynie na marginesie, abstrahując od treści wymienionej uchwały, wskazać dodatkowo należy, że „zastąpienie” przy orzekaniu kary łącznej: kary 1 roku pozbawienia wolności wymierzonej w sprawie II K 841/20 karą 10 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną w sprawie II K 1041/21 byłoby w istocie rozstrzygnięciem na niekorzyść skazanego M. C. w sytuacji gdy apelacja złożona została na jego korzyść.

Sąd Okręgowy powołując się na powyższą argumentację dostrzega, że brak było także podstaw do połączenia środków karnych zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych i orzeczenia łącznego środka karnego, co nastąpiło w zaskarżonym wyroku. Sąd Okręgowy nie znalazł jednak podstaw do ingerowania w tym zakresie w treść wyroku jako że skarżący wnosił o utrzymanie w mocy tego rozstrzygnięcia, a jego uchylenie poza zarzutem i wnioskiem apelacji w istocie byłoby rozstrzygnięciem na niekorzyść skazanego w sytuacji gdy apelacja złożona zastała na korzyść.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i połączenie kary 2 lat pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 1 września 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 175/21 z karą 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 28 czerwca 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 1041/22 i wymierzenie kary łącznej 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz utrzymanie w mocy pkt I wyroku dotyczącego orzeczenia środka karnego dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.


☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mając na uwadze argumentację przedstawioną powyżej wniosek apelacji o zmianę zaskarżonego wyroku był niezasadny, wyrok ten należało utrzymać w mocy.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok wobec skazanego M. C..

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Mając na uwadze całą argumentację przedstawioną powyżej zaskarżony wyrok należało utrzymać w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

----------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.



art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.


art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy stwierdził, że koszty sądowe za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.

PODPIS



1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość rozstrzygnięcia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana