Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2023 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Monika Rosłan - Karasińska

Protokolant: sekr. sądowy Marta Jachacy

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2023 r. w Warszawie

sprawy A. K., W. K. prowadzących działalność gospodarczą w formie (...) s.c. w W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o wysokość podstawy wymiaru składek na FGŚP

na skutek odwołania A. K., W. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 27 czerwca 2017 r. nr (...)

na podstawie art. 477 z indeksem 14 § 2 z indeksem 1 k.p.c. uchyla zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 27 czerwca 2017 r. nr (...) i sprawę przekazuje organowi celem ponownego rozpoznania.

Sygn. akt VII U 740/20

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2017 r. A. K. i W. K. prowadzący działalność gospodarczą w formie (...) s.c. reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika wnieśli odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 27 czerwca 2017 r. nr (...).

Zaskarżonej decyzji zarzucono:

1)  Naruszenie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 963 ze zm. - dalej zwanej „ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych" lub „s.u.s.") w brzmieniu obowiązującym w okresie objętym kontrolą poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i błędną subsumpcję do ustalonego w toku kontroli stanu faktycznego i uznanie, iż umowy zlecenia zawierane przez (...) (dalej zwaną (...) lub (...)) i (...) (dalej (...)) obejmują jeden stosunek zobowiązaniowy, podczas gdy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie dawał ku temu podstaw;

2)  Naruszenie art. 86 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i błędną subsumpcję do ustalonego w toku kontroli stanu faktycznego i uznanie, iż Płatnik naruszył przepis art. 9 ust. 2 przywołanej wyżej ustawy, podczas gdy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie dawał ku temu podstaw;

3)  Naruszenie art. 58 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2016 r, poz. 380 ze zm., dalej zwanej „k.c.") poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i błędną subsumpcję do ustalonego w toku kontroli stanu faktycznego i uznanie, iż umowy zlecenia zawierane przez Płatnika i (...) zostały zawarte w celu obejścia ustawy, podczas gdy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie dawał ku temu podstaw;

4)  Naruszenie art. 353 ¹ k.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i błędną subsumpcję do ustalonego w toku kontroli stanu faktycznego i uznanie, iż treść umów zleceń zawieranych przez Płatnika i spółkę (...) sprzeciwiała się ustawie, podczas gdy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie dawał ku temu podstaw.

Mając powyższe zarzuty na względzie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. wniesiono o zmianę zaskarżonej decyzji o i rozstrzygnięcie co do istoty sprawy poprzez ustalenie, że dla płatnika składek (...) kwoty należnych składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za miesiące od stycznia 2012 r. do grudnia 2015 r. mają wysokość taką jak kwoty wskazane w załączniku nr 4 do protokołu kontroli nr (...), w kolumnie „kwota składek", podkolumnie „z deklaracji w zł." - w części dotyczącej Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Ponadto wniesiono o orzeczenie o kosztach postępowania wedle norm przepisanych oraz zasądzenie na rzecz odwołujących kosztów zastępstwa procesowego. Równocześnie wniesiono o przesłuchanie szeregu świadków oraz przeprowadzenie dowodu z wymienionych w odwołaniu dokumentów.

Ponadto odwołujący się wnieśli o wydanie przez Sąd zarządzenia o połączeniu do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia w trybie art. 219 k.p.c. wszystkich spraw toczących się przed tutejszym Sądem z odwołania Odwołujących od decyzji ZUS wydanych w sprawach Odwołujących w dniu 27 czerwca 2017 r. tj. od nr (...) do nr (...) - ponieważ są ze sobą w związku.

W uzasadnieniu odwołania wskazano, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa i jako taka nie może się ostać. Podkreślono, że podstawą jej wydania było postępowanie kontrolne przeprowadzone u płatnika składek (...), a także równolegle krzyżowo u innego płatnika składek (...). W ocenie odwołujących kontrolujący dokonali błędnej subsumpcji zgromadzonego podczas kontroli materiału dowodowego, a także niewłaściwej interpretacji obowiązujących przepisów prawa czego efektem było ustalenie, że w ich ocenie umowy cywilnoprawne zawierane z ubezpieczonymi przez ww. płatników obejmowały w istocie jeden stosunek zobowiązaniowy, a także służyły obejściu prawa (odwołanie z dnia 1 sierpnia 2017 r. k. 4-55 a.s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych w odpowiedzi na odwołanie z dnia 10 sierpnia 2017 r. wniósł o oddalenie odwołania płatnika na podstawie art. 47714 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, zawieszenie postępowania do czasu rozpoznania odwołań od decyzji ustalających podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz zasądzenie od strony odwołującej na rzecz organu rentowego kosztów zastępstwa procesowego według norm przewidzianych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie wskazano, że zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. ustalił kwotę należnych składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych dla płatnika składek. Decyzja została wydana w konsekwencji decyzji ustalających obowiązek ubezpieczenia z tytułu umowy o świadczenie usług i podstawę wymiaru składek ubezpieczonych na skutek ustaleń dokonanych przez Oddział w wyniku kontroli przeprowadzonej u płatnika. Organ rentowy podkreślił, że odwołania od powyższych decyzji złożone przez płatnika składek zostały przekazane do Sądu Okręgowego w Warszawie XIV Wydziału Ubezpieczeń Społecznych, a zasadność przedmiotowej decyzji jest uzależniona od prawidłowości decyzji ustalających podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (odpowiedź na odwołanie z dnia 10 sierpnia 2017 r. k. 56-57 a.s).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. prowadził postępowanie administracyjne w sprawie wdania decyzji w zakresie prawidłowości i rzetelności obliczania składek na ubezpieczenie społeczne oraz innych składek, do których pobierania zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. W protokole kontroli z dnia 13 maja 2016 r. przeprowadzonej u płatnika składek (...) stwierdzono nieprawidłowości w zakresie opłacania składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od stycznia 2012 r. do grudnia 2015 r. Płatnik nie zadeklarował składek od przychodów osób świadczących jednocześnie usługi na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek (...) oraz płatnika składek (...) R. S.. W ocenie organu rentowego Płatnik składek (...) powinna naliczy należne składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od łącznego przychodu z obu umów (Zawiadomienie o wszczęciu postępowania z dnia 24 maja 2017 r. – nienumerowana karta a.r.).

Decyzją nr (...) z dnia 27 czerwca 2017 r. na podstawie art. 83 ust 1 pkt 3 ustawy z dnia 3 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn zm.), w związku z art. 29 ust. 1 i art. 9b ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy ( Dz. U. z 2016 r. poz. 1256 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń społecznych (...) Oddział w W. stwierdził, że dla płatnika składek (...) kwota należnych składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wynosi za poszczególne miesiące:

- Styczeń 2012 r. - 22,52 zł.;

- Luty 2012 r. - 26,99 zł.;

- Marzec 2012 r.- 30,19 zł.;

- Kwiecień 2012 r.- 30,39 zł.;

- Maj 2012 r.- 38,19 zł.;

- Czerwiec 2012 r.- 45,49 zł.;

- Lipiec 2012 r.- 46,69 zł.;

- Sierpień 2012 r.- 56,29 zł.;

- Wrzesień 2012 r.- 56,29 zł.;

- Październik 2012 r.- 56,29 zł.;

- Listopad 2012 r.- 56,29 zł.;

- Grudzień 2012 r.- 53,29 zł.;

- Styczeń 2013 r.- 59,99 zł.;

- Luty 2013 r.- 81,89 zł.;

- Marzec 2013 r.- 115,79 zł.;

- Kwiecień 2013 r.- 95,69 zł.;

- Maj 2013 r.- 109,59 zł.;

- Czerwiec 2013 r.- 104,59 zł.;

- Lipiec 2013 r.- 103,79 zł.;

- Sierpień 2013 r.-114,69 zł.;

- Wrzesień 2013 r.- 115,29 zł.;

- Październik 2013 r.- 108, 04 zł.;

- Listopad 2013 r.- 115, 04 zł.;

- Grudzień 2013 r.-112,59 zł.;

- Styczeń 2014 r.- 104,87 zł.;

- Luty 2014 r.-83,17 zł.;

- Marzec 2014 r.- 105,52 zł.;

- Kwiecień 2014 r.- 86,57 zł.;

- Maj 2014 r.- 106,85 zł.;

- Czerwiec 2014 r.- 107,10 zł.;

- Lipiec 2014 r.- 97,65 zł.;

- Sierpień 2014 r.- 121,15 zł.;

- Wrzesień 2014 r.- 122,22 zł.;

- Październik 2014 r.- 98,99 zł.;

- Listopad 2014 r.- 111,21 zł.;

- Grudzień 2014 r.- 106,96 zł.;

- Styczeń 2015 r.- 83,41 zł.;

- Luty 2015 r.- 98,67 zł.;

- Marzec 2015 r.- 109,88 zł.;

- Kwiecień 2015 r.- 85,37 zł.;

- Maj 2015 r. – 101,95 zł.;

- Czerwiec 2015 r.- 91,45 zł.;

- Lipiec 2015 r.- 85,42 zł.;

- Sierpień 2015 r.- 99,13 zł.;

- Wrzesień 2015 r.- 94,21 zł.;

- Październik 2015 r.- 70,68 zł;

- Listopad 2015 r.- 86, 10 zł.;

- Grudzień 2015 r.- 94, 10 zł.

W uzasadnieniu decyzji powołując się na art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wskazano, że do zakresu działania ZUS należy m.in. realizacja przepisów o ubezpieczeniach społecznych, w tym wymierzanie i pobieranie składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne. Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych w art. 86 upoważnia również Zakład Ubezpieczeń Społecznych do kontroli wykonywania zadań i obowiązków w zakresie ubezpieczeń społecznych przez płatników składek. Kontrola ta obejmuje m. in. prawidłowość i rzetelność obliczania, potrącania oraz opłacania składek do pobierania, których zobowiązany jest Zakład. Kolejno organ wskazał, że w dniach od 3 stycznia 2017 r. do 4 stycznia 2017 r., 9 stycznia 2017 r. do 16 stycznia 2017 r., od 18 stycznia 2017 r. do 20 stycznia 2017 r., od 23 stycznia 2017 r. do 25 stycznia 2017 r., od 30 stycznia 2017 r. do 31 stycznia 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeprowadził kontrolę u płatnika składek (...) zakończoną protokołem z dnia 2 lutego 2017 r. W toku kontroli stwierdzono nieprawidłowości w zakresie opłacania składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od stycznia 2012 r. do grudnia 2015 r.

Organ rentowy wskazał, że płatnik składek nie zadeklarował składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od przychodów osiąganych przez zleceniobiorców, którzy jednocześnie zawarli umowę zlecenia u płatnika (...) oraz u płatnika (...) R. S.. Na podstawie dowodów zgromadzonych podczas kontroli ustalono, że podstawowym podmiotem zatrudniającym zleceniobiorców była (...) Płatnik (...).C powinien naliczyć należne składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych przyjmując do podstawy wymiaru łączny przychód z tytułu obu umów rozdzielonych wyłącznie formalnie. Kolejno organ rentowy powołał się na art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy obowiązkowe składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych ustala się od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek do kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy. Ponadto w myśl art. 9b ust. 2 ww. ustawy pracodawca, o którym mowa w art. 9, nie opłaca składek na Fundusz za pracowników, którzy osiągnęli wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn. W składanych dokumentach rozliczeniowych płatnik powinien był wykazać kwoty składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w wysokościach wskazany w sentencji przedmiotowej decyzji (decyzja ZUS z dnia 27 czerwca 2017 r.- nienumerowana karta a.r.).

Decyzja została doręczona na adres spółki Agencja Ochrony Osób i Mienia (...) s.c. tj. ul. (...) w W. i wydana osobie upoważnionej do odbioru korespondencji w dniu 3 lipca 2017 r. (potwierdzenie odbioru korespondencji- nienumerowana karta a.r.).

Odwołanie od przedmiotowej decyzji wnieśli A. K. i W. K. (...) s.c. inicjując niniejsze postępowanie (odwołanie z dnia 1 sierpnia 2017 r. k.4-55 a.s).

Sąd zważył, co następuje:

Decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział (...) w W. z dnia 27 czerwca 2017 r. należało uchylić, sprawę zaś przekazać do ponownego rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W..

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że Sądy pracy i ubezpieczeń społecznych rozpoznają sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych, przez które rozumie się sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych, dotyczących ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia rodzinnego, emerytur i rent, innych świadczeń w sprawach należących do właściwości Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, odszkodowań przysługujących w razie wypadku i chorób pozostających w związku ze służbą w Policji lub Służbie Więziennej (art. 476 § 2 k.p.c.).

Zakres i przedmiot rozpoznania sądowego wyznacza treść decyzji organu rentowego, która zapada po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, w którym wnioskodawca przedstawia okoliczności faktyczne i argumenty prawne wiążące się z przedmiotem jego wniosku. W postępowaniu zainicjowanym odwołaniem od decyzji organu rentowego, zgodnie z systemem orzekania w tego rodzaju sprawach, sąd nie rozstrzyga o zasadności wniosku, lecz o prawidłowości zaskarżonej decyzji, do której odnosi się rozstrzygnięcie (art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. i art. 477 ¹⁴a k.p.c.).

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż wraz z nowelizacją k.p.c., która weszła w życie 7 listopada 2019 r., na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 ¹ k.p.c. pojawiła się możliwość uchylenia zaskarżonej decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania organowi rentowemu, jeżeli taka decyzja nakładająca na ubezpieczonego zobowiązanie, ustalająca wymiar tego zobowiązania lub obniżająca świadczenie, została wydana z rażącym naruszeniem przepisów o postępowaniu przed organem rentowym.

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie po stronie organu doszło do rażącego naruszenia przepisów o postępowaniu przed organem rentowym, a więc zachodziła konieczność uchylenia wadliwej decyzji.

Jak wynika ze zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego decyzja wydana w dniu 27 czerwca 2017 r. nr (...) została doręczona na adres (...) s.c. tj. adres ul. (...) (...)-(...) W., a nie na adres wszystkich jej wspólników tj. A. K. i W. K..

Wskazać należy, iż postępowanie w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych prowadzone jest przez organ rentowy według zasad określonych przez przepisy kodeksu postępowania administracyjnego (stosownie do art. 180 k.p.a. oraz art. 123 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych – tekst jednolity: Dz.U. z 2023 r., poz. 775 ze zm.). Na etapie postępowania przed organem rentowym wszelkie doręczenia powinny zatem być dokonywane stosownie do regulacji zamieszczonych w art. 39 i nast. k.p.a. Przepisy te wymagają ścisłego przestrzegania, z uwagi na ich gwarancyjny charakter. Dochowanie wszelkich przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, a zwłaszcza tych, które chronią interes strony jest obowiązkiem organu administracji prowadzącego postępowanie, strona nie powinna ponosić ujemnych konsekwencji wynikających z zaniedbań organu administracji.

Według art. 40 § 1 k.p.a. pisma (w tym również decyzje) doręcza się stronie. W art. 28 k.p.a. wyjaśniono, że stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Doprecyzowanie tego pojęcia znajduje się w art. 29 k.p.a., który stanowi, że stronami mogą być osoby fizyczne i osoby prawne, a gdy chodzi o państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne i organizacje społeczne - również jednostki nieposiadające osobowości prawnej. Nie można też pominąć, że według art. 30 § 1 k.p.a. zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych stron ocenia się według przepisów prawa cywilnego, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

W zależność od ustroju prawnego strony przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego przewidują odmienne sposoby doręczenia. Korespondencję kierowaną do osób fizycznych doręcza się w ich miejscu zamieszkania lub w miejscu pracy (art. 42 § 1 k.p.a.), natomiast jednostkom organizacyjnym i organizacjom społecznym pisma doręcza się w lokalu ich siedziby do rąk osób uprawnionych do odbioru pism (art. 45 k.p.a.).

Jak wskazuje się w orzecznictwie spółka cywilna nie jest płatnikiem składek w rozumieniu art. 4 pkt 2a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 1778, ze zm.). Decyzja organu rentowego nie może zostać wydana przeciwko spółce cywilnej, a jej doręczenie nie odbywa się w sposób określony w art. 45 § 1 k.p.c., a zatem w lokalu jej siedziby do rąk osób uprawnionych do odbioru pism (Wyrok SN z 14.12.2017 r., II UK 643/16, OSNP 2018, nr 9, poz. 123.). W sprawie dotyczącej stosunku ubezpieczenia społecznego pracowników spółki cywilnej (w tym również składek na te ubezpieczenia) spółkę reprezentują wszyscy jej wspólnicy, będący solidarnie płatnikiem składek na te ubezpieczenia, chyba że umowa spółki lub uchwała wspólników wprowadzają odmienne uregulowania w tym zakresie (por. art. 866 k.c.) (Postanowienie SN z 17.06.2014 r., II UZ 34/14, OSNP 2015, nr 11, poz. 155.).

W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2012 r., II PK 170/11 (LEX nr 1211150) wskazano, że spółka cywilna nie ma podmiotowości prawnej i jest zobowiązaniem (umową) zawartą do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego (art. 860 k.c.). Płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne pracowników nie jest spółka cywilna, ale solidarnie wszyscy jej wspólnicy. W sprawie dotyczącej stosunku ubezpieczenia społecznego pracowników spółki cywilnej (w tym również składek na te ubezpieczenia) spółkę reprezentują wszyscy jej wspólnicy, będący solidarnie płatnikiem składek na te ubezpieczenia, chyba że umowa spółki lub uchwała wspólników wprowadzają odmienne uregulowania w tym zakresie (por. art. 866 k.c.). Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 grudnia 2017 r. podzielił przedstawioną linie orzeczniczą i argumenty za nią przemawiające, uznając, że spory rozstrzygane w postępowaniu w sprawach z ubezpieczenia społecznego wynikają ze stosunku prawnego opierającego się na relacji między organem ubezpieczeń społecznych, ubezpieczonym i płatnikiem składek, konstruowanej wokół publicznoprawnej instytucji finansowania i redystrybucji świadczeń z ubezpieczenia społecznego, która to więź powstaje z mocy prawa, automatycznie i niezależnie od woli jej stron. Stronami materialnego stosunku ubezpieczenia społecznego są więc oprócz organu rentowego, ubezpieczony i płatnik składek na te ubezpieczenia. Więź istniejąca pomiędzy płatnikiem a organem rentowym ma charakter pochodny w relacji do stosunku ubezpieczenia. Do jej powstania dochodzi wraz z powstaniem stosunku ubezpieczenia, czyli objęcia ubezpieczeniem osoby spełniającej określone ustawowo kryteria. Stroną postępowania o podleganie ubezpieczeniom społecznym i zapłaty składek powinien być zatem płatnik składek na te ubezpieczenia, czyli pracodawca. Skoro nie może nim być spółka cywilna, to status ten przysługuje wspólnikom (Wyrok SN z 14.12.2017 r., II UK 643/16, OSNP 2018, nr 9, poz. 123.).

Według przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, osobom fizycznym (bezpośrednio do ich rąk) doręcza się pisma w ich mieszkaniu lub miejscu pracy (art. 42 § 1 k.p.a.). Jeśli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, pisma mogą być również bezpośrednio doręczone tym osobom w lokalu organu administracji publicznej (art. 42 § 2 k.p.a.). Dopiero w razie niemożności doręczenia pisma w sposób określony powyżej, a także w razie koniecznej potrzeby, pisma doręcza się adresatowi "w każdym miejscu, gdzie się adresata zastanie" (art. 42 § 2 k.p.a.). Nie może ulegać wątpliwości, iż w świetle zasad określonych w art. 42 k.p.a. doręczenie pisma powinno nastąpić bezpośrednio do rąk adresata.

Reasumując, Sąd uznał, że brak prawidłowego doręczenia zaskarżonej decyzji płatnikom składek stanowi rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 477 ¹⁴ § 2 ¹ k.p.c. wobec czego uchylił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 27 czerwca 2017 r. nr (...) i sprawę przekazał organowi rentowemu celem ponownego rozpoznania.

Organ rentowy winien doręczyć wydaną decyzję wszystkim wspólnikom spółki i załączyć do akt dowód doręczenia płatnikom składek tejże decyzji.