Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 1868/22


UZASADNIENIE


Decyzją z dnia 08.07.2022 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887) ustalił E. J. kapitał początkowy na dzień 1.01.1999 r.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 334,28 zł.

Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy organ rentowy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, od 1.01.1989 do 31.12.1998.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 27,38 %.

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 27,38 %. przez kwotę 1220,89 zł, tj. kwotę bazową określoną w w/w ustawie o emeryturach i rentach z FUS (27,38 %. x 1 220,89 zł = 334,28 zł ).

Organ rentowy przyjął łącznie 3 lata 9 miesięcy i 21 dni okresów składkowych i okresów nieskładkowych 0 miesięcy 28 dni okresy nauki w szkole wyższej 4 lata 6 miesięcy Łączny okres nieskładkowy przyjęty do obliczenia kapitału początkowego wyniósł 4 lata 6 miesięcy i 28 dni tj. 54 miesiące

W wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01 zł.

Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 43,55 %.

Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy.

W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 32 280,05 złotych.

Do stażu pracy nie zaliczono okresu zatrudnienia od 8.03.1983 (...) gdy okres nie został wystarczająco udowodniony - umowa o prace nie jest wystarczająca w celu zaliczenia powyższego okresu, niezbędnym jest dostarczenie świadectwa pracy lub zaświadczenia potwierdzającego przebyty okres spełniającego wymogi formalne.

/decyzja z wyliczeniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru – k. 54-56 akt ZUS/

Decyzją z dnia 11.07.2022 r. (...) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 19.05.2022 r. organ rentowy przyznał E. J. prawo do emerytury od 8.06.2022 r. tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura została obliczona zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej jako równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

Przy ustaleniu wysokości emerytury uwzględniono:

- kwotę składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji 125652,38 zł

- kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego 170246,19 zł;

- średnie dalsze trwanie życia 238,90 miesięcy;

- wyliczona kwota emerytury wynosi 1238,59 zł

Do obliczenia emerytury przyjęto kwotę składek i kapitału początkowego zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem ich waloryzacji dokonanej na zasadach przewidzianych dla wniosku o emeryturę zgłoszonego w maju 2022 r., ponieważ było ta dla ubezpieczonej korzystniejsze niż obliczanie wysokości emerytury z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego dokonanej na zasadach przewidzianych dla wniosku o emeryturę zgłoszonego w czerwcu 2022 r.

/ decyzją k. 57-59 akt ZUS/


Decyzją z dnia 11.07.2022 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 19.05.2022 r. ustalił dla wnioskodawczyni okresowa emeryturę kapitałową od 18.06.2022 r. tj. od dnia nabycia prawa do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Wysokość okresowej emerytury kapitałowej stanowi iloraz kwoty środków z uwzględnieniem ich waloryzacji, zaewidencjonowanych na subkoncie, ustalonych na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przyznano ubezpieczonej okresową emeryturę kapitałową tj. 57021,88 zł i średniego dalszego trwania życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego tj. w wieku 60 lat - 238, 90 miesięcy. Od 18.06.2022 r. okresowa emerytura kapitałowa wyniosła 238, 69 zł.

W decyzji wskazano, iż prawo do okresowej emerytury kapitałowej wygaśnie z dniem 17.06.2027r., tj. z dniem poprzedzającym wiek, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o emeryturach kapitałowych, chyba że prawo do tej emerytury wygaśnie wcześniej

/decyzja k. 60- 61 akt ZUS/


Odwołanie od powyższych decyzji wniosła E. J., uznając je za krzywdzące. Skarżąca wniosła o ponowne przeliczenie kapitału początkowego i wyliczenie należnych jej świadczeń. Odwołująca podniosła, że domaga się uwzględnienia tego, iż w latach 1988 -1990 pobierała naukę na drugim fakultecie na Wydziale F.- H. (...) i w okresie 02.05-31.08.1989 dorywczo pracowała w PZ (...), co potwierdza złożone przez nią świadectwo pracy. Wnioskodawczyni wskazała też, że legitymuje się świadectwem pracy z kartą wynagrodzeń w M. (...) -P. za okres 08.03.-16.07.1983 r. Ubezpieczona podniosła, iż w 1990 r. wyjechała do Austrii, gdzie 11.01.1991r. urodziła dziecko i zajmowała się jego opieką. Wnioskodawczyni podniosła, iż w 1995 r. powróciła do Polski na stałe i od
1.03.1995 r. rozpoczęła pracę w (...). W okresie 07.07.1995r. -20.03.1998 r, i 06.05.1998r. do 31.07.2003r. z przerwami pobierała zasiłek dla bezrobotnych. W ocenie skarżącej powyższe winno zostać uwzględnione przy wyliczeniu należnych jej świadczeń.

Dodatkowo odwołująca wskazała, że osiągane przez nią dochody dotyczą okresu od 1.03.1995r. do 31.12.1998r., ale do obliczenia wskaźnika wysokości wymiaru kapitału początkowego dochód z 4 lat został podzielony przez 10. W jej ocenie w jej przypadku winien zostać uwzględniony faktyczny okres podlegania ubezpieczeniom.

/ odwołanie k. 3-4 akt VIII U 1868/22 k. 3-4 akt VIII U 1869/22 , k 3-4 akt VIII U 1870/22/


W odpowiedziach na odwołania od powyższych decyzji organ rentowy wniósł o ich oddalenie. Organ wskazał wnioskodawczyni złożyła od wskazanych decyzji odwołania, do którego dołączyła dodatkową dokumentację. W oparciu o powyższą dokumentację organ rentowy zaliczył do stażu pracy okres od 08.03.1983r. do 16.07.1983r. (jako okres składkowy) z tytułu zatrudnienia wnioskodawczyni w Zakładach (...) i uwzględnił wynagrodzenie z karty wynagrodzeń za w/w okres, okres opieki nad dzieckiem od 11.01.1991r. do 09.01.1994r. (jako okres nieskładkowy), okres od 18.03.1998r. do 20.03.1998r., tj. okres nieskładkowy przypadający w trakcie pobierania zasiłku dla bezrobotnych. Decyzją z dnia 07.09.2022r. ponownie ustalono wysokość kapitału początkowego, który na dzień 01.01.1999r. wyniósł 41 045,51 zł, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 28,84 % (ustalony z lat 1989-1998). Decyzją z dnia 08.09.2022r. przyznano wnioskodawczyni od 18.06.2022 r. emeryturę w wysokości 1432,39 zł, która wraz z emeryturą kapitałową (238,69 zł) wyniosła 1671,08 zł.

Organ wskazał też, iż w złożonym odwołaniu E. J. wniosła o ustalenie podstawy wymiaru kapitału początkowego z faktycznego okresu podlegania ubezpieczeniu. W przypadku wnioskodawczyni studia wyższe i okres opieki nad dzieckiem nie były jedyną przyczyną, dla której wnioskodawczyni nie mogła udowodnić 10 kolejnych lat kalendarzowych -występują także okresy, w których wnioskodawczyni nie wykonywała pracy podlegającej ubezpieczeniu społecznemu. Wnioskodawczyni nie miała udzielonego urlopu wychowawczego i nie udowodniła okresów ubezpieczenia za granicą, zatem brak jest podstaw do zastosowania powołanych przepisów.

/odpowiedź na odwołanie k. 5-6 akt VIII U 1868/22 k. 5-6 akt VIII U 1869/22 , k 5-6 akt VIII U 1870/22/


Postanowieniami z dnia 21.09.2022 r. sprawy z ww. odwołań połączono do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia pod sygn. akt VIII U 1868/22.

/postanowienia; k. 8 akt VIII U 1869/22 k. 8 akt VIII U 1870/22/


W piśmie z dnia 3.11.2022 r. wnioskodawczyni podniosła, iż domaga się uwzględnienia przy wyliczeniu należnych jej świadczeń zatrudnienia od 2.05.1989r. do 31.08.1989 r. w zakładach (...) i osiąganego wówczas wynagrodzenia w oparciu o zapisy duplikatu świadectwa pracy, nadto uwzględnienia okresu studiów na UŁ na kierunku filozofia w okresie 01.10.1988 -15.10.1990 r.

/ pismo procesowe k. 18/


W piśmie procesowym z dnia 13.01.2023 r. organ rentowy wskazał, iż wskazany okres zatrudnienia został uwzględniony do stażu pracy z wynagrodzeniem minimalnym, zaś przedłożone zaświadczenie za okres studiów pozostaje bez wpływu na wysokość kapitału początkowego, gdyż nie potwierdza czy nauka została zakończona, a wnioskodawczyni otrzymała absolutorium.

/ pismo procesowe k. 27/


Na rozprawie w dnu 8.02.2023 r. ustanowiony w toku procesu pełnomocnik wnioskodawczyni poparł wniesione odwołania, wnioskodawczyni zaś podtrzymała wniesione zarzuty związane z nieuwzględnieniem w okresie zatrudnienia w K., wynagrodzenia wynikającego ze świadectwa pracy i studiów na drugim fakultecie oraz wniosła o wyłączenie przy obliczaniu wskaźnika lat, w których nie otrzymała dochodu a studiowała na drugim fakultecie. Pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołań.

/ stanowisko procesowe stron protokół z rozprawy z dnia 08.02.2023 r. 00:02:23-00:11:32/


Na rozprawie w dniu 15.03.2023 r. strony podtrzymały swoje stanowiska procesowe Wnioskodawczyni złożyła kserokopie aktu urodzenia dziecka z tłumaczeniem na język polski oraz oryginał zaświadczenia RP- 7 za okres zatrudnienia w firmie (...)

/ protokół z rozprawy z dnia 15.03.2023 r. 00:01:29-00:14:28/


Decyzją z dnia 28.03.2023 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. z urzędu, uwzględniając przedłożone przez wnioskodawczynię w procesie zaświadczenie RP- 7 z 9.04.2001 r. ponownie ustalił E. J. wartość kapitału początkowego na dzień 1.01.1999 r.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 446, 60 zł.

Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy organ rentowy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, od 1.01.1989 do 31.12.1998.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 36,58 %.

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 36,58 %. przez kwotę 1220,89 zł, tj. kwotę bazową określoną w w/w ustawie o emeryturach i rentach z FUS (36,58 %. x 1 220,89 zł = 446, 60zł ).

Organ rentowy przyjął łącznie 4 lata 1 miesiąc i 29 dni tj. 49 miesięcy okresów składkowych i okresów nieskładkowych: 1 miesiąc 1 dzień, okresy sprawowania okresów nad dzieckiem 3 lata , okresy nauki w szkole wyższej 4 lata 6 miesięcy. Łączny okres nieskładkowy przyjęty do obliczenia kapitału początkowego wyniósł 7 lat 7 miesięcy 1 dzień tj. 91 miesięcy

W wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01 zł.

Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 52,10 %.

Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy.

W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 43 499,17 złotych.

Do obliczenia kapitału uwzględniono kwotę 720.000 zł w 1989 r. - K.

/ decyzja z obliczeniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru k. 93-95 akt ZUS/


Decyzją z dnia 30.03.2023 r. (...) organ rentowy po otrzymaniu nowych środków dowodowych w dniu 15.03.2023 r. przeliczył E. J. emeryturę od 1.03.2023 r. tj od miesiąca złożenia dokumentów.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura została obliczona zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej jako równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

Przy ustaleniu wysokości emerytury uwzględniono:

- kwotę składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji 125723,33 zł

- kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego: 229416,23 zł;

- średnie dalsze trwanie życia 238,90 miesięcy;

- wyliczona kwota emerytury wynosi 1706,57 zł.

Od 1.05.2023 r. emerytura z FUS i emerytura kapitałowa wynoszą 1980, 59 zł brutto.

/ decyzją k. 96-98 akt ZUS/


Także od powyższych decyzji E. J. wniosła odwołania, domagając się ponownego wyliczenia kapitału i emerytury. W uzasadnieniu odwołująca podniosła, iż jej okresy składkowe winny zostać uwzględnione z okresu 50 miesięcy, a wyliczony jej kapitał początkowy zawiera błędy. W ocenie odwołującej emerytura winna zostać jej przyznana z wyrównaniem od osiągnięcia wieku emerytalnego z uwzględnieniem aktualnej inflacji.

/odwołanie k. 4 akt VIII U990/23/


W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o oddalenie odwołań, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonych decyzjach.

/ odpowiedź na odwołania k. 9 akt VIII U 990/23/

Postanowieniem z dnia 15.06.2023 r sprawy z powyższych odwołań zostały połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą VIII U 1868/ 22.

/ postanowienie k. 20 akt VIII U 990/23/


Na rozprawie w dniu 10.07.2023 r. poprzedzającej wydanie wyroku, pełnomocnik wnioskodawczyni poparł odwołanie, wnioskodawczyni podniosła, iż domaga się uwzględnienia, że miała 50 miesięcy składkowych - skoro brakuje 1 dzień do pełnego miesiąca. Poza tym wskazała, iż jest niesprawiedliwe, że 50 miesięcy zatrudnienia dzieli się przez dochód z 120 miesięcy. Uważa że krzywdzące jest to, że lata kiedy miała zerowy dochód wliczono do kapitału. Ponadto wyjaśniła, iż emerytura nie powinna być przeliczona ostatnią decyzją od 1.03.2023 r. tylko od daty przyznania emerytury, w marcu przedłożyła RP- 7 natomiast wcześniej ZUS dysponował świadectwem i umową o pracę, wcześniej ZUS liczył wynagrodzenie bez premii. Pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołań.

/stanowiska procesowe stron protokół z rozprawy z dnia 10.07.2023 r. 00:02:15-00:17:39/


Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:


Wnioskodawczyni E. J. urodziła się (...)

/bezsporne/


W okresie od 08.03.1983r do 16.07.1983r. ubezpieczona była zatrudniona w Zakładach (...) osiągając wynagrodzenie uwzględnione w kartach wynagrodzeń za wskazany okres.

/bezsporne umowa o pracę k. 7 akt ZUS, świadectwo pracy k. 70 akt ZUS karta wynagrodzeń k. 71 akt ZUS /


W latach 1988-1990 wnioskodawczyni pobierała naukę na drugim fakultecie na Wydziale F. - H. (...) (...). Pierwsze studia ukończyła w 1988 r. W dniu 12.09.1989 r. została skreślona z listy studentów z powodu niezaliczenia drugiego semestru. Ponownie z listy studentów została wykreślona w dniu 15.10.1990r. z powodu niezaliczenia drugiego semestru.

/ zaświadczenie o stanie odbytych studiów wyższych k. 5 zaświadczenia UŁ k. 20-21/


W okresie od 2.05.1989 r. do 31.08.1989 r. wnioskodawczyni pracowała w pełnym wymiarze czasu pracy w zakładach (...) jako kontroler jakości papieru.

/ umowa o pracę k. 6 akt ZUS , świadectwo pracy k. 8 akt ZUS k. 68 akt ZUS i k. 19/


Za wskazany okres zatrudnienia wnioskodawczyni legitymuje się zaświadczeniem
Rp- 7 z dnia 9.04.2001 r. przedłożonym w toku procesu w dniu 15.03.2023 r. w świetle, którego w firmie (...) w 1989 r. osiągnęła wynagrodzenie wraz z premią uznaniową w wysokości 720.000 zł.

/zaświadczenie Rp - 7 k. 90-91 akt ZUS oryginał koperta k. 47/


W okresie 18.09.1990 -1.04.1994 wnioskodawczyni wraz z mężem wyjechała do Austrii. Nie podejmowała tam zatrudnienia.

/ bezsporn, a nadtoe kserokopia paszportu k. 48/


W dniu 11.01.1991r. wnioskodawczyni urodziła córkę i w okresie od 11.01.1991r. do 09.01.1994r. E. J. sprawowała opiekę nad dzieckiem.

/skrócony odpis aktu urodzenia z tłumaczeniem 74-78 akt ZUS, kserokopia paszportu i aktu urodzenia z tłumaczeniem k. 48-51/


Wnioskodawczyni nie miała udzielonego urlopu wychowawczego i nie udowodniła okresów ubezpieczenia za granicą.

/bezsporne/


Po powrocie do Polski wnioskodawczyni podjęła zatrudnienie w zakładach
(...). w okresie od 1.03.1995r. do 30.06.1995 r.

/bezsporne, a nadto świadectwo pracy k. 9 umowy o pracę k. 11-12 akt ZUS zaświadczenie RP-7 k. 10 akt ZUS/


W okresie 07.07.1995 - 31.08.1995 i 8.01.1998 - 16.08.1998 ubezpieczona była zarejestrowana jako osoba bezrobotna, przy czym w okresie od 16.01.1998 r. do 16.08.1988 r. pobierała zasiłek dla bezrobotnych, za okres od 18.03.1998r. do 20.03.1998r. pobierała zasiłek opiekuńczy. Następnie wnioskodawczyni była zarejestrowana jako bezrobotna w okresie 06.05.1999 r. do 14.03.2000 r. i 18.02.2003 r. do 31.07.2003 r. pobierając zasiłek w okresach 07.05.1999 -05.10.1999 i 04.04.2003 -31.07.2003.

/ bezsporne, a nadto zaświadczenie k. 32, 72 i 73 akt ZUS/


W dniu 19.05.2022 r. ubezpieczona wniosła o przyznanie prawa do emerytury.

/bezsporne, a nadto wniosek k.1- 3 akt ZUS/


W wyniku rozpoznania wskazanego wniosku wydano zaskarżone decyzje: kapitałową z dnia 08.07.2022 roku i emerytalne z dnia 11.07.2022 r.

/ bezsporne, a nadto decyzje: kapitałowa z wyliczeniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru – k. 54-56 akt ZUS, emerytalne k. 57-59 i k. 60- 61 akt ZUS/


Uwzględniając złożone do odwołania przez ubezpieczoną dokumenty, organ rentowy zaliczył do stażu pracy okres od 08.03.1983r. do 16.07.1983r. (jako okres składkowy) z tytułu zatrudnienia wnioskodawczyni w Zakładach (...) i uwzględnił wynagrodzenie z karty wynagrodzeń z w/w okres, okres opieki nad dzieckiem od 11.01.1991r. do 09.01.1994r. (jako okres nieskładkowy), okres od 18.03.1998r. do 20.03.1998r., tj. okres nieskładkowy, przypadający w trakcie pobierania zasiłku dla bezrobotnych. Decyzją z dnia 07.09.2022r. ponownie ustalono wysokość kapitału początkowego, który na dzień 01.01.1999r. wyniósł 41.045,51 zł, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 28,84 % (ustalony z lat 1989-1998). Decyzją z dnia 08.09.2022r. przyznano wnioskodawczyni od 18.06.2022 r. emeryturę w wysokości 1432,39 zł, która wraz z emeryturą kapitałową (238,69 zł) wyniosła 1671,08 zł.

/bezsporne, a nadto decyzja kapitałowa 07.09.2022r. k. 83-85 akt ZUS, decyzja emerytalna z dnia 08.09.2022r. k. 86-88 akt ZUS/


W zaskarżonych decyzjach: kapitałowej z dnia 28.03.2023 r. i emerytalnej z dnia 30.03.2023 r. organ rentowy po otrzymaniu nowych środków dowodowych w dniu
15.03.2023 r. tj. przedłożonego w toku postępowania zaświadczenia Rp- 7 z dnia 9.04.2001r. przy wyliczeniu kapitału początkowego wnioskodawczyni uwzględnił kwotę wynagrodzenia 720.000 zł w 1989 r. w firmie (...) i przeliczył E. J. emeryturę od 1.03.2023 r. tj. od miesiąca złożenia dokumentów.

/ bezsporne, a nadto decyzja z obliczeniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru k. 93-95 akt ZUS, decyzja k. 96-98 akt ZUS/


Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie powołanych dowodów w postaci dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w tym w aktach ZUS w szczególności zachowanej dokumentacji osobowej i płacowej za sporne okresy. Podnieść należy, iż wiarygodność tej dokumentacji nie była przez strony kwestionowana .

Sąd uznał, iż bez wpływu na wynik rozstrzygnięcia pozostaje dokonane w toku procesu na zobowiązanie sądu, hipotetyczne wyliczenie kapitału początkowego i emerytury wnioskodawczyni przy przyjęciu za okres zatrudnienia 02.05.1989 -31.08.1989 P.Z. K. kwoty (...) miesięcznie w miejsce minimalnego wynagrodzenia, bowiem ostatecznie w zaskarżonych decyzjach kapitałowej z dnia 28.03.2023 roku i emerytalnej z dnia 30.03.2023 r. organ rentowy przyjął wynagrodzenie jakie wnioskodawczyni faktycznie otrzymywała w tym okresie zgodnie z jej wnioskiem na podstawie zaświadczenia RP- 7 z dnia 9.04.2001r.

Podnieść należy, iż także inne okresy, których uwzględnienia domagała się wnioskodawczyni do wyliczenia należnych jej świadczeń tj:

- okres zatrudnienia od 08.03.1983r do 16.07.1983r. w Zakładach (...) przy przyjęciu zarobków z karty wynagrodzeń,

- okres opieki nad dzieckiem od 11.01.1991r. do 09.01.1994r.-

- okres od 18.03.1998r. do 20.03.1998r., przypadający w trakcie pobierania zasiłku dla bezrobotnych,

ostatecznie ZUS przyjął - zgodnie z jej wnioskiem, co znajduje odzwierciedlenie w treści wydawanych przez organ decyzji.

W tym miejscu podkreślić należy też, iż wnioskodawczyni precyzując swe stanowisko w sprawie na ostatnim terminie nie domagała się już uwzględnienia nieukończonego okresu studiów na UŁ na kierunku filozofia na drugim fakultecie w okresie 01.10.1988 -15.10.1990, podtrzymując wyłącznie zastrzeżenia, co do konieczności zaokrąglenia okresów składkowych do 50 miesięcy, przy braku jednego dnia oraz sposobu wyliczenia kapitału z uwzględnieniem dochodu z 10 lat kalendarzowych - 120 miesięcy oraz daty z jaką ostatecznie przeliczono jej świadczenie emerytalne z uwzględnieniem wynagrodzeń za okres zatrudnienia w P.Z. K..

Czyniąc ustalenia, Sąd na podstawie art. 235 2 § 1 pkt 2 i 5 kpc pominął wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego celem przeliczenia wysokości emerytury i kapitału początkowego wnioskodawczyni. Sąd ocenił wskazany wniosek jako nieistotny dla rozstrzygnięcia sprawy i zmierzający wyłącznie do nieuprawnionego przewlekania postępowania, jako że zastrzeżenia jakie zgłaszała wnioskodawczyni ostatecznie do sposobu wyliczenia należnych jej świadczeń, miały charakter stricte prawny, podlegający ocenie Sądu. Kwestia oceny jak ustalone winny być okresy składkowe, z uwzględnieniem którego sposobu, z uwzględnieniem zastosowania jakiego algorytmu, z których lat winien być wyliczony kapitał i od jakiej daty winna być wyliczona emerytura, należą do kwestii prawnych rozstrzyganych przez sąd. W opinii biegłego weryfikacji podlegałaby wyłącznie matematyczna poprawność wyliczeń ZUS. Biegły nie może zaś zastępować Sądu w ocenie, które konkretnie przepisy winny mieć zastosowanie dla przeliczenia świadczeń należnych wnioskodawczyni.


Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:


Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią przepisu art. 173 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1251 t.j.) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy.

Stosownie do art. 174 ust. 1 tejże ustawy, kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Zgodnie z ust. 2, przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Zgodnie z ust. 3 przywołanego artykułu, podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r.

W myśl ust. 3 przepis art. 17 ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru kapitału początkowego w myśl art. 15 ust. 1 dla ubezpieczonego urodzonego przed dniem 31 grudnia 1968 r. z powodu nauki w szkole wyższej, o której mowa w art. 7 pkt 9.

Według ust. 3b w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2013 roku (w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 21 czerwca 2013 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych) jeżeli okres wskazany do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego obejmuje rok kalendarzowy, w którym ubezpieczony pozostawał w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego jedynie przez część miesięcy tego roku, do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3, w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia, przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu.

Natomiast w myśl ust. 7 analizowanego przepisu do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 roku. Ustęp 8 powyższego przepisu stanowi, że przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24 % tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku.

Zgodnie natomiast z treścią ust. 8 przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24% tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku, według wskazanego w nim wzoru.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 1 powyższej ustawy podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176. Natomiast stosownie do brzmienia ust. 2a tego samego przepisu, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy. Z kolei na postawie ust. 6 omawianego przepisu na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Zgodnie z art. 17 powołanej ustawy ust.1. Jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru renty w myśl art. 15 ust. 1 dla ubezpieczonego, o którym mowa w art. 58 ust. 1 pkt 1-4, do ustalenia podstawy wymiaru przyjmuje się podstawę wymiaru składek za okres faktycznego podlegania ubezpieczeniu, z uwzględnieniem ust. 2 i 3. Przepis art. 15 ust. 3 stosuje się odpowiednio. Nie ustala się podstawy wymiaru renty dla ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 1, jeżeli nie pozostawał on w ubezpieczeniu co najmniej przez 1 rok kalendarzowy ( ust. 2). Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru renty w myśl art. 15 ust. 1 dla ubezpieczonego, o którym mowa w art. 58 ust. 1 pkt 5, z powodu pełnienia zastępczej służby wojskowej, odbywania czynnej służby wojskowej albo korzystania z urlopu wychowawczego ( ust. 3).

W myśl art. 18 ust. 1. podstawę wymiaru emerytury lub renty dla osób posiadających okresy ubezpieczenia za granicą, o których mowa w art. 8, ustala się na zasadach określonych w art. 15-17. Zgodnie z ust. 2 przy ustalaniu kolejnych 10 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2, nie uwzględnia się lat kalendarzowych, w których ubezpieczony przez cały rok pozostawał w ubezpieczeniu za granicą. Jeżeli w ciągu 20 lat poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, zainteresowany nie był ubezpieczony w Polsce, podstawę wymiaru emerytury lub renty stanowi przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zainteresowany przystąpił po raz pierwszy do ubezpieczenia za granicą ( ust. 3).

Jak stanowi art. 15 ust. 4 w/w ustawy w celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty:

oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3, w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych,

oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu,

oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty, oraz

mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19, przy czym wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%, jednakże przy ponownym przeliczeniu wysokości emerytury należy mieć na względzie, iż zgodnie z art. 111 ust. 2 ustawy uwzględnia się kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia.

W związku z treścią zacytowanych przepisów można stwierdzić, iż kwota kapitału początkowego zależy od długości udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych przebytych przed 1 stycznia 1999 rokiem, podstawy wymiaru oraz współczynnika proporcjonalnego do wieku ubezpieczonego, który służy do obliczenia tzw. części socjalnej.

Przytoczone zasady postępowania – w świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2003 roku w sprawie o sygn. III UZP 2/03 (OSNP 2003/14/338) - tak przy ustalaniu prawa do świadczenia, jak i jego przeliczaniu, pozwalają na ogólną uwagę, iż zamiarem ustawodawcy było umożliwienie ubezpieczonym dokonanie wyboru, w ramach prawa, najkorzystniejszego z ich punktu widzenia okresu, z którego podstawa wymiaru składek ubezpieczeniowych, będzie stanowić podstawę wymiaru świadczenia.

Z kolei ogólne zasady nabywania prawa do emerytury dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31.12.1948 roku, a więc dla osób takich jak E. J. określa przepis art. 24 ustawy emerytalnej, zgodnie z którym ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.

Stosownie natomiast do treści art. 25 ust 1 ustawy emerytalnej, podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa wart 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185.

Z kolei zgodnie z art. 26 ust 1 ustawy emerytalnej, emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183. W ust. 2 wskazano, ze wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się w ukończonych latach i miesiącach. Średnie dalsze trwanie życia ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz wyraża się w miesiącach (ust. 3). Przy czym w ust. 4 i 5 wskazano, że tablice trwania życia ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" corocznie w terminie do dnia 31 marca Prezes Głównego Urzędu Statystycznego. Tablice, o których mowa w ust. 4, są podstawą przyznawania emerytur na wnioski zgłoszone od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego.

Z powyższych przepisów wynika jednoznacznie, że zasadą obowiązującą przy ustalaniu wysokości emerytury dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r. jest zasada zdefiniowanej składki, zgodnie z którą wysokość świadczenia zależy z jednej strony od sumy składek emerytalnych jakie zostały zgromadzone na indywidualnym koncie ubezpieczonego w ZUS za okres poczynając od 1 stycznia 1999 r., zaś z drugiej od wysokości kapitału początkowego, tj. od kwoty ustalonej oddzielnie dla każdego ubezpieczonego według ustalonego przez ustawodawcę wzoru, odzwierciedlającej w przybliżeniu stan jego konta ubezpieczeniowego za okres do 31 grudnia 1998 r.

Natomiast zgodnie z art. 7 i 8 ustawy 2008-11-21 o emeryturach kapitałowych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 926). Ze środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, zwanym dalej „subkontem”, przysługuje okresowa emerytura kapitałowa. Okresowa emerytura kapitałowa przysługuje członkowi otwartego funduszu emerytalnego do ukończenia 65. roku życia. Okresowa emerytura kapitałowa jest finansowana z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Członek otwartego funduszu emerytalnego nabywa prawo do okresowej emerytury kapitałowej, jeżeli: ukończył 60 lat oraz kwota środków zewidencjonowanych na subkoncie, ustalona na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego zostanie przyznana emerytura, jest równa lub wyższa od dwudziestokrotności kwoty dodatku pielęgnacyjnego.

W myśl art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych postępowanie w sprawach świadczeń wszczyna się na podstawie wniosku zainteresowanego, chyba że ustawa stanowi inaczej.

W świetle treści art. 100 ust. 1 ustawy prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie zaś z art. 129 ust. 1 w/w ustawy świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu, z uwzględnieniem ust. 2.

W rozpoznawanej sprawie, wobec treści zaskarżonych decyzji zarówno kapitałowej, jak i dotyczących należnych wnioskodawczyni emerytur z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i emerytury kapitałowej, spór sprowadzał się do uwzględnia przy wyliczeniu należnych wnioskodawczyni świadczeń wszystkich wskazywanych przez nią okresów składkowych i nieskładkowych z uwzględnieniem faktycznie wypłacanego wynagrodzenia oraz poprawności zastosowanego do niej algorytmu wyliczenia kapitału początkowego tj. poprawności zastosowania do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przeciętnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, od 1.01.1989 r. do 31.12.1998 r.

W odniesieniu do pierwszego z ww. zarzutów wskazać należy, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych, ostatecznie wynika, iż organ rentowy do wyliczenia kapitału początkowego jak i emerytury przyjął wszystkie okresy, których zaliczenia wnioskodawczyni się domagała.

Jedynie na marginesie zauważyć należy, iż organ prawidłowo nie uwzględnił wnioskodawczyni do stażu okresów studiów na drugim fakultecie, bowiem ta nie wykazała iż je ukończyła. Zgodnie z art. 7 pkt 9 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, okresami nieskładkowymi są okresy: nauki w szkole wyższej na jednym kierunku, pod warunkiem ukończenia tej nauki, w wymiarze określonym w programie studiów. Zaoferowany w sprawie materiał dowodowy nie potwierdza, iż wnioskodawczyni studiując na wydziale filozoficznym UŁ uzyskała dyplom lub co najmniej absolutorium. Wnioskodawczynię wykreślono z listy studentów z uwagi na brak zaliczenia drugiego semestru. Wobec tego te okresy pozostawały bez wpływu na wysokość kapitału początkowego.

Ponadto podnieść należy, że zaokrąglenie czy podwyższanie okresów składkowych do pełnych okresów miesięcznych w przypadku wnioskodawczyni do 50 miesięcy przy braku 1 dnia nie jest uprawnione, skoro przepisy nakazują ich precyzyjne wyliczenie, a zasady te mają zastosowanie do wszystkich ubezpieczonych.

Co do zaś sposobu wyliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy z przeciętnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, od 1.01.1989 r. do 31.12.1998 r. nie sposób uznać, iż był on nieprawidłowy. Wbrew zapatrywaniom odwołującej, w świetle powołanych wyżej przepisów nie zachodziły podstawy do ustalenia wymiaru kapitału początkowego z faktycznego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Podkreślić należy, iż jak wynika z materiału sprawy, studia wyższe i okres opieki nad dzieckiem nie były jedyną przyczyną, dla której wnioskodawczyni nie wykazała 10 kolejnych lat kalendarzowych ,w których osiągałaby przychód. U wnioskodawczyni, co sama przyznała występowały okresy, w których nie wykonywała pracy podlegającej ubezpieczeniu społecznemu. Wnioskodawczyni nie miała też udzielonego urlopu wychowawczego i nie udowodniła żadnych okresów pracy za granicą. Zatem i z tych względów brak było podstaw do zastosowania wskazanych przepisów i innego wyliczenia kapitału - z innych okresów niż ostatecznie przyjął organ rentowy w zaskarżonych decyzjach.

Nieistotne jest przy tym, że wnioskodawczyni ocenia jako niesprawiedliwe i krzywdzące że dochód z blisko 50 miesięcy zatrudnienia dzieli się przez dochód z 120 miesięcy i że lata kiedy miała zerowy dochód wlicza się do kapitału.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż bezwzględnie argumenty odnoszące się do zasad współżycia społecznego pozostają bez wpływu na uzyskanie świadczeń bądź uprawnień z zakresu prawa ubezpieczeń społecznych. Prawo to opiera się bowiem na normach bezwzględnie obowiązujących, to jest ściśle określających warunki otrzymania poszczególnych uprawnień i wykluczających odwołanie do zasad słuszności. Podstawą przyznania świadczeń z ubezpieczenia społecznego mogą być tylko przepisy prawa, a nie zasady współżycia społecznego. (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 grudnia 1998 r. II UKN 379/98 Legalis Numer 45844).

Co do zaś daty, od jakiej wnioskodawczyni ostatecznie przeliczono emeryturę podnieść należy, że wykładnia przepisu art. 129 ust. 1 jest utrwalona w judykaturze i orzecznictwie. Ustawodawca nie przewidział możliwości domagania się wypłaty świadczenia od daty jego nabycia do chwili złożenia wniosku. Świadczenia wypłaca się, poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Nie wypłaca się świadczeń z wyrównaniem za czas od nabycia do nich prawa in abstracto, bez względu na to, czy niezłożenie wniosku spowodowane było brakiem staranności w prowadzeniu własnych spraw czy też innymi okolicznościami w tym niezależnymi od wnioskodawcy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 26 października 2017 r., III AUa 1642/16, Lex nr 2409339, por. także wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 21 kwietnia 2017 r., III AUa 1912/16, lex nr 2386992). W przepisach emerytalno-rentowych brak jest unormowań, które pozwalałyby na to, by wyrównanie emerytury mogło być wypłacone za okres wcześniejszy, tj. przed datą wystąpienia z wnioskiem o podjęcie wypłaty świadczenia /wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 14 lutego 2018 r. III AUa 1382/17/.

Rolą organu rentowego jest ustalenie wszelkich niezbędnych okoliczności do rozpoznania wniosku o przyznanie świadczenia, w tym również ustalenie okresów ubezpieczenia wnioskodawcy. Samo złożenie wniosku nie prowadzi do puenty, że wszczęta tym impulsem procedura zakończy się przyznaniem świadczenia zgodnie z zapatrywaniem wnioskodawcy. By tak się stało muszą być spełnione wszelkie przesłanki związane z zamiarem realizacji ryzyka socjalnego (emerytury) /wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 3 grudnia 2020 r., III AUa 320/20, Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 5 listopada 2020 r., II UK 277/19/.

Warunkiem ponownego ustalenia prawa do świadczeń jest uzyskanie nowych dowodów lub ujawnienie okoliczności, które istniały przed wydaniem decyzji, a nie były znane organowi w chwili orzekania i mają wpływ na prawo do tych świadczeń lub ich wysokość /por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 sierpnia 1999 r., II UKN 231/99 - OSNAPiUS 2000 nr 19 poz. 734; uchwała Sądu Najwyższego z dnia 5 czerwca 2003 r. III UZP 5/03 - OSNAPiUS rok 2003, Nr 18, poz. 442/.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie ma podstaw do ponownego ustalenia emerytury, jeśli zainteresowany nie przedstawi dokumentów lub okoliczności zmieniających jego sytuację (por. wyrok. Sądu Najwyższego z dnia 15 maja 2014 r., III UK 150/13, LEX nr 1458793).

Wnioskodawczyni okoliczności związane z wysokością faktycznie osiąganych zarobków za okres zatrudnienia od 2.05.1989 r. do 31.08.1989 r. w firmie (...) w sposób pewny wykazała dopiero 15.03.2023 r. przedłożonym w toku procesu zaświadczeniem RP- 7. Wcześniej ZUS dysponował co prawda świadectwem pracy i umową o pracę co jednak przy ograniczeniach dowodowych, które dotyczą organu, nie było jeszcze wystarczającą podstawą do ustalenia zarobków jakie faktycznie wówczas otrzymywała. Tym samym zachodziły podstawy do przeliczenia emerytury wnioskodawczyni dopiero od marca 2023 r. a nie dnia uzyskania przez nią uprawnień.

Reasumując w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego brak podstaw do ustalenia innego wymiaru należnych wnioskodawcy świadczeń i zmiany zaskarżonych decyzji.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy w Łodzi na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołania ubezpieczonej jako bezzasadne.