Pełny tekst orzeczenia

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

XII K 147/23

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8 formularza

USTALENIE FAKTÓW

Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

09.01.2009 r.

VIII K 1445/08

2.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

08.07.2009 r.

VIII K 1336/08

3.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

14.07.2010 r.

VIII K 494/10

4.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

21.12.2010 r.

VIII K 215/10

5.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

26.06.2015 r.

VIII K 402/15

6.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie – wyrok łączny

07.03.2017 r.

VIII K 606/15

7.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

30.10.2019 r.

V K 705/19

8.

Sąd Rejonowy w Ostrowi Mazowieckiej

19.02.2020 r.

II K 430/19

9.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

28.09.2020 r.

VIII K 196/20

10.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

05.01.2021 r.

III K 1022/20

11.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie - wyrok łączny

28.02.2022 r.

III K 636/21

12.

Sąd Okręgowy w Warszawie

10.03.2022 r.

VIII K 139/21

13.

Sąd Rejonowy w Ostrowi Mazowieckiej

20.02.2023 r.

II K 514/22

14.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie

14.03.2023 r.

VIII K 259/20

1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Dotychczasowe zachowanie skazanego i jego postawa podczas odbywania kary pozbawienia wolności

Opinia o skazanym

k. 20-21

Wielokrotna karalność

Karta karna

k. 3-9

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

brak

Ocena Dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.1.

Wyroki, dane o karalności, opinia o skazanym

Dokumenty pochodziły od uprawnionych podmiotów, przyjęły właściwą formę, ich rzetelność nie była kwestionowana w toku procesu, żadna ze stron nie zgłaszała zastrzeżeń co do ich treści ani też Sąd nie powziął wątpliwości co do ich autentyczności.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

brak

PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

1.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie, 30.10.2019 r., sygn. akt V K 705/19

Kara 10 miesięcy pozbawienia wolności.

2.

Sąd Rejonowy w Ostrowi Mazowieckiej, 19.02.2020 r., sygn. akt II K 430/19

Kara 1 roku ograniczenia wolności.

3.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie, 28.09.2020 r., sygn. akt VIII K 196/20

Kara 1 roku ograniczenia wolności.

4.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie, 05.01.2021 r., sygn. akt III K 1022/20

Kara 2 lat ograniczenia wolności.

5.

Sąd Okręgowy w Warszawie, 10.03.2022 r., sygn. akt VIII K 139/21

Kara 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

6.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, 14.03.2023 r., sygn. akt VIII K 259/20

Kara 4 lat pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Wydając wyrok łączny w niniejszej sprawie, Sąd orzekał na podstawie przepisów Kodeksu karnego w aktualnym brzmieniu. Stosownie do treści art. 85 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Art. 86 § 1 k.k. stanowi natomiast, że Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 30 lat pozbawienia wolności. W przypadku skazanego A. C., biorąc pod uwagę możliwe zbiegi przestępstw, węzłem kary łącznej pozbawienia wolności mogły być objęte kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 30.10.2019 r., sygn. akt V K 705/19, Sądu Rejonowego w Ostrowi Mazowieckiej z dnia 19.02.2020 r., sygn. akt II K 430/19, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 28.09.2020 r., sygn. akt VIII K 196/20, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 05.01.2021 r., sygn. akt III K 1022/20, Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10.03.2022 r., sygn. akt VIII K 139/21, oraz Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 14.03.2023 r., sygn. akt VIII K 259/20. W powyższym przypadku wszystkie czyny objęte wymienionymi prawomocnymi wyrokami zostały popełnione, zanim zapadł wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 30.10.2019 r., sygn. akt V K 705/19. Spełniony został zatem warunek orzeczenia kary łącznej z art. 85 k.k. Sąd miał na względzie, iż możliwe do utworzenia były również zbiegi, przy których węzłem kary łącznej mogły być objęte również kary jednostkowe ograniczenia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 09.01.2009 r., sygn. akt VIII K 1445/08, i wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 08.07.2009 r., sygn. akt VIII K 1336/08, jak również kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 14.07.2010 r., sygn. akt VIII K 494/10, i wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 21.12.2010 r., sygn. akt VIII K 215/10. Zważyć jednak należy na fakt, iż wyżej wymienione zbiegi (w postaci dokładnie takiej, jak przedstawiono) zostały już wcześniej uwzględnione w wyroku łącznym Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 07.03.2017 r., sygn. akt VIII K 606/15. Powtórzenie ich w nowym wyroku łącznym w postaci identycznej, jak orzeczono już wcześniej (wszak nie łączą się one z wyrokami wskazanymi w pkt 3 uzasadnienia jako podstawą kary łącznej, tworząc zbiegi autonomiczne), stanowiłoby w istocie rzeczy naruszenie powagi rzeczy osądzonej. Skoro zatem orzeczenie kary łącznej, biorąc pod uwagę wszystkie wymienione zbiegi, wydało się być zabiegiem nieuzasadnionym, należało orzec karę łączną w stosunku do czynów orzeczonych wyrokami wskazanymi jedynie w pkt 3 uzasadnienia. Ponieważ zaś wszystkie te wyroki (tj. wyroki Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 30.10.2019 r., sygn. akt V K 705/19, Sądu Rejonowego w Ostrowi Mazowieckiej z dnia 19.02.2020 r., sygn. akt II K 430/19, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 28.09.2020 r., sygn. akt VIII K 196/20, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 05.01.2021 r., sygn. akt III K 1022/20, Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10.03.2022 r., sygn. akt VIII K 139/21, oraz Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 14.03.2023 r., sygn. akt VIII K 259/20) uprawomocniły się już po 30.06.2015 r., orzeczenie wyroku łącznego na podstawie przepisów sprzed nowelizacji z dnia 01.07.2015 r. stało się niemożliwe. Nie było jednakże przeszkód dla orzekania na podstawie przepisów aktualnych, jako że część ze wskazanych wyroków uprawomocniła się już po 24.06.2020 r.

Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, że nie wszystkie wyroki orzeczone wobec A. C. zostały wykonane, Sąd badał również możliwość orzeczenia kary łącznej na podstawie przepisów obowiązujących w tym zakresie od 01.07.2015 r. do 23.06.2020 r. Zgodnie z art. 81 ust. 1 i 2 ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami Covid-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem Covid-19 (tzw. ustawa Tarcza 4.0.) przepisy obowiązujące od 01.07.2015 r. do 23.06.2020 r. stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed 01.07.2015 r., zaś przepisy obowiązujące od dnia 24.06.2020 r. stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych po 24.06.2020 r. Konieczne było zatem ustalenie, w okresie obowiązywania których przepisów wyroki, w wypadku których kary nie zostały jeszcze wykonane, uprawomocniły się. Jak ustalono, wszystkie wyroki, które nie zostały jeszcze wykonane, uprawomocniły się już po 24.06.2020 r., a więc w najnowszym stanie prawnym. Wykładnia literalna art. 81 ustawy Tarcza 4.0. wskazuje zatem, iż skoro wszystkie badane wyroki uprawomocniły się po 24.06.2020 r., to konieczne jest zastosowanie przepisów aktualnie obowiązujących; należy pamiętać przy tym, iż zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 10.03.2022 r., sygn. akt V KK 46/22, przepis art. 81 ustawy Tarcza 4.0. stanowi „klauzulę wyłączającą stosowanie ogólnych reguł intertemporalnych, czyli stanowi lex specialis w odniesieniu do unormowania zawartego w art. 4 § 1 KK”, a zatem to treść ustawy Tarcza 4.0. ma w tym wypadku treść decydującą. Powyższa wykładnia wymienionych przepisów znajduje potwierdzenie również w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28.03.2023 r., sygn. akt I KK 18/23, zgodnie z którym „W sytuacji procedowania w przedmiocie łączenia w wyroku łącznym kar prawomocnie orzeczonych pod rządami różnych porządków prawnych wyboru właściwych przepisów należy dokonać z perspektywy reguły intertemporalnej określonej w art. 4 § 1 KK”. Zatem art. 4 k.k. możliwy byłby do zastosowania tylko w wypadku, w którym kary byłyby prawomocnie orzeczone pod rządami czy to porządku z okresu od 01.07.2015 r. do 23.06.2020 r., czy też z okresu od 24.06.2020 r. Skoro więc, jak już podkreślono powyżej, w niniejszej sprawie wszystkie badane wyroki uprawomocniły się po 24.06.2020 r., to orzeczenie kary łącznej na podstawie przepisów uprzednio obowiązujących było niemożliwe.

WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Orzekając w przedmiocie wymiaru kary, Sąd kierował się treścią art. 86 § 1 k.k. oraz wszelkimi okolicznościami, które miały wpływ na jej ukształtowanie. W myśl art. 86 § 1 k.k., Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 30 lat pozbawienia wolności. Sąd, wymierzając A. C. karę, zastosował zasadę asperacji (wymiar kary w granicach od jednostkowej kary najsurowszej do sumy kar jednostkowych), a zatem możliwe było wymierzenie kary pozbawienia wolności w przedziale powyżej 4 lat pozbawienia wolności do 8 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności. Sąd wymierzył skazanemu karę łączną 6 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności biorąc pod uwagę fakt, że wymierzenie kary łącznej na zasadzie absorpcji może nastąpić tylko w sytuacji wyjątkowej. Zastosowanie jej może mieć zatem miejsce w wypadku, gdy skazany prezentuje postawę nie tyle poprawną, a wręcz wyróżniającą. Tymczasem spośród okoliczności, które negatywnie wpłynęły na wymiar kary łącznej, sąd uwzględnił wielokrotną karalność A. C., co stanowi dostateczny argument, by uznać, że jest on osobą zdemoralizowaną i nie zasługuje na kolejne premiowanie w drodze szczególnego dobrodziejstwa w postaci zasady absorpcji.

Sąd miał na uwadze przede wszystkim charakter i rodzaj związku przedmiotowego między popełnionymi przez skazanego przestępstwami, związek podmiotowy, jak również właściwości i warunki osobiste skazanego oraz jego zachowanie w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności. Przy ocenie charakteru związku przedmiotowego zbiegających się przestępstw Sąd brał pod uwagę bliskość czasową ich popełnienia bacząc, iż więź tego związku jest większa, gdy czyny popełniane są równocześnie lub bezpośrednio po sobie, osoby pokrzywdzonych (gdy wieloma przestępstwami pokrzywdzono tę samą osobę), rodzaj naruszonego dobra prawnego, sposób działania sprawcy. W aspekcie podmiotowym Sąd brał natomiast pod uwagę motywy, pobudki skazanego, rodzaj i formę winy. Odnosząc powyższe kryteria do oceny zbiegających się w tym zakresie czynów popełnionych przez skazanego Sąd ustalił, iż czyny te nie były rodzajowo tożsame: były to przestępstwa określone w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii, przeciwko rodzinie i opiece (niealimentacja), przeciwko życiu i zdrowiu, przestępstwa przeciwko mieniu (oszustwo), wolności (groźba karalna), wolności seksualnej i obyczajności. Przestępstwa zostały popełnione na szkodę różnych pokrzywdzonych, w różnym okresie czasu – na przestrzeni dwóch lat (od lipca 2017 do lipca 2019).

Dlatego też Sąd wymierzył skazanemu karę łączną na zasadach asperacji (tj. częściowego pochłaniania), mając na uwadze dodatkowo treść opinii o skazanym, z której wynikało, że skazany karę odbywa w warunkach zakładu karnego typu zamkniętego w systemie zwykłym i nie jest zainteresowany zmianą tego systemu.

W ocenie Sądu wnioski płynące z opinii dyrektora zakładu karnego nie dowodzą, by zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary cechowały jakieś ponad przeciętnie pozytywne okoliczności. Wręcz przeciwnie, z opinii tej wynika, że jego zachowanie jest zmienne i stanowi typową konsekwencję wykonywania orzeczonej kary, mającej przecież zmierzać do osiągnięcia w stosunku do sprawcy celów zapobiegawczych, wychowawczych i resocjalizacyjnych. A te cele – co również wynika z treści opinii – nie zostały jeszcze w stosunku do skazanego w pełni osiągnięte, dlatego też proces resocjalizacyjny winien być nadal kontynuowany, by zmiana postawy skazanego była trwała. Przy czym Sąd dostrzegł, że skazany otrzymał nowe nagrody regulaminowe, ostatnią 16.01.2024 roku oraz dwukrotnie dyscyplinarne, ostatnią 23.01.2024 roku, werbalizuje już krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw i dotychczasowego trybu życia.

Zdaniem Sądu Okręgowego wyrokującego w niniejszej sprawie wymiar orzekanej w wyroku łącznym kary łącznej winien przede wszystkim odzwierciedlać stopień związku podmiotowego i przedmiotowego zbiegających się przestępstw, których dopuścił się skazany. Sam fakt popełnienia więcej niż jednego przestępstwa nie może skutkować automatyczną absorpcją kar, albowiem byłoby to niczym nieuzasadnione premiowanie sprawcy wielokrotnego łagodniejszą karą niż sprawcy jednorazowego. Tak ukształtowana kara nie byłaby karą sprawiedliwą. Kara łączna – wobec brzmienia art. 85 a k.k. – winna uwzględniać przede wszystkim cele w zakresie społecznego odziaływania, a także cele zapobiegawcze, a wymierzana w wyroku łącznym ma stanowić swoistego rodzaju podsumowanie działalności przestępczej sprawcy w okresie czasu objętego skazaniami, co oznacza, że nie zawsze musi ona tworzyć sytuację korzystniejszą dla skazanego od istniejącej. Trwający obecnie wobec skazanego A. C. proces resocjalizacyjny przebiega prawidłowo, ale nie został jeszcze ukończony.

Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

brak

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 577 na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu A. C. okres rzeczywistego pozbawienia wolności od 23.04.2018 r. do 25.04.2018 r., od 16.05.2019 r. do 17.05.2019 r., od 04.07.2019 r. do 05.07.2019 r., od 17.01.2020 r. do 11.11.2020 r., od 02.01.2022 r. do 28.02.2022 r., od 08.09.2022 r. do 29.02.2024 r.

III

Sąd orzekł, iż w pozostałej części połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

IV

Na podstawie art. 572 k.p.k. Sąd umorzył postępowanie w pozostałym zakresie.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego od kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa.

VI

Tytułem nieopłaconej obrony wykonywanej na rzecz skazanego z urzędu zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokat A. W. kwotę 144,00 zł powiększoną o stawkę podatku VAT.

PODPIS