Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Ewa Chądzyńska

Sędziowie:SSA Janina Kacprzak

SSA Iwona Szybka (spr.)

Protokolant: stażysta Paulina Działońska

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2013 r. w Łodzi

sprawy z powództwa M. R. (1)

przeciwko Urzędowi Skarbowemu w Z.

o zmianę oceny okresowej członka korpusu służby cywilnej,

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w Sieradzu z dnia 19 września 2012 r., sygn. akt: IV P 6/12;

oddala apelację.

Sygn. akt III APa 33/12

UZASADNIENIE

Pozwem z 3 listopada 2011r. M. R. (1) odwołała się od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z 19 października 2011r., mocą której nie uwzględniono jej sprzeciwu od dokonanej zmiany oceny okresowej. Powódka wskazała, że zakwestionowana ocena okresowa urzędnika służby cywilnej sporządzona została z naruszeniem przepisów formalnych, natomiast oceny cząstkowe w zakresie takich kryteriów jak: rzetelność i terminowość, wiedza specjalistyczna i umiejętność wykorzystania oraz samodzielność i inicjatywa są nieobiektywne i nierzetelne.

Urząd Skarbowy w Z. nie uznał powództwa, wniósł o jego oddalenie w całości. Podniósł, że zarzuty braku obiektywizmu i rzetelności wynikają jedynie z subiektywnie odczuwanej krzywdy powódki jako osoby ocenianej przez przełożonych. Pozwany zaznaczył również, że procedura oceny okresowej i postępowanie związane ze składanymi sprzeciwami zostały przeprowadzone zgodnie z ustawą o służbie cywilnej i rozporządzeniem w sprawie warunków i sposobu przeprowadzania ocen okresowych członków korpusu służby cywilnej.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Sieradzu wyrokiem z dnia 19 września 2012r. oddalił powództwo.

Rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji zapadło na podstawie poniższych ustaleń i rozważań:

M. R. (1) została zatrudniona w Urzędzie Skarbowym w Z. na podstawie umowy na czas nieokreślony od 2 czerwca 1995r., od czerwca 2008r. Powódka pracuje u pozwanego na stanowisku starszego inspektora. W okresie od lipca 1998 r. do końca 2010 r. powódka pracowała w Referacie Podatków Pośrednich - komórce VAT. Jej bezpośrednim przełożonym był kierownik działu A. Ż.. W tym czasie powódka zajmowała się wszystkimi sprawami w zakresie podatku, przyjmowała deklaracje, opracowywała je pod względem technicznym i rachunkowym, segregowała oraz wprowadzała je do systemu.
Od początku 2011r., w wyniku zmian organizacyjnych w Urzędzie, M. R. (1) została pracownikiem Działu (...), gdzie zajmowała się tymi samymi zagadnieniami związanymi z podatkiem VAT. Obowiązki zawodowe na nowym stanowisku były zbliżone do poprzedniego.

Od maja 2011 roku zmieniono powódce zakres obowiązków, prowadziła sprawy związane z ewidencją podatków.

W sierpniu 2011 r. powódce ponownie zmieniono zakres obowiązków w ramach dotychczasowego działu, ponieważ M. R. (1) zajęła się prowadzeniem stanowiska kancelaryjnego na sali operacyjnej Urzędu i wydawała między innymi zaświadczenia o dochodach i przychodach. Od stycznia 2011 r. jej bezpośrednim przełożonym była S. O.. W latach 2002 - 2010 powódka uczestniczyła w 17 kursach i szkoleniach zewnętrznych, w tym w dwóch szkoleniach w ocenianym okresie. Nadto u pozwanego praktykowane jest samoszkolenie na podstawie materiałów szkoleniowych zamieszczonych w mediach elektronicznych oraz szkolenia wewnętrzne przez pracowników przeszkolonych w zewnętrznych instytucjach. Powódka nie zgłaszała potrzeby dodatkowych szkoleń. Powódka nie była obciążona pracą bardziej niż inni pracownicy. Wykonywała natomiast swoje obowiązki wolniej niż pracownicy na porównywalnym stanowisku i zdecydowanie częściej niż inni popełniała błędy. W sierpniu 2009r. jej bezpośredni przełożony A. Ż. sformułował, przedstawił na piśmie i omówił z powódką kryteria oceny oraz wskazał dzień 23.03.2011 r., jako końcowy termin sporządzenia oceny okresowej członka korpusu służby cywilnej. Wśród kryteriów obowiązkowych znajdowały się kwestionowane w pozwie kryteria rzetelność i terminowość oraz wiedza specjalistyczna i umiejętność jej wykorzystania. Natomiast wśród kryteriów wybranych przez oceniającego przełożony wskazał samodzielność i inicjatywę, z której oceną M. R. (1) również się nie zgodziła. Nadto, oceniający omówił z powódką główne obowiązki wynikające z opisu zajmowanego stanowiska, oczekiwania co do sposobu spełniania kryteriów oceny, cele do osiągnięcia w okresie podlegającym ocenie oraz sposób realizacji tych celów. Ze względu na przejście powódki od 1 stycznia 2011 roku do działu obsługi bezpośredniej i zmianę stanowisku oceniającego w trakcie okresu podlegającego ocenie, uprzednio wyznaczony termin dokonania oceny został przesunięty na 15 września 2011r. (dowód: arkusz A uwiadomienie o zmianie terminu k. 83 i k. 90 akt powódki cz. B).

W pozwanym Urzędzie funkcjonuje mechanizm oceny okresowej i procedura jej weryfikacji. Zasady dokonywania ocen urzędników pozwanego zakładu pracy - członków korpusu służby, w tym kryteria służące do dokonania oceny, Urząd Skarbowy w Z. opracował i wprowadził w życie na podstawie ustawy z 21 listopada 2008 roku o służbie cywilnej oraz w oparciu o przepisy wykonawcze ujęte w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z 8 maja 2009 roku w sprawie warunków i sposobu przeprowadzania ocen okresowych członków korpusu cywilnej. Powyższą ocenę dokonuje bezpośredni przełożony pracownika, w przypadku powódki była to pełniąca obowiązki kierownika Działu (...) (...) S. O.. Arkusz oceny zawiera między innymi obowiązkowe kryteria oceny
i kryteria wybrane przez oceniającego, ocenę cząstkową dotyczącą poziomu spełniania danego kryterium, uzasadnienie przyznanej oceny dla danego kryterium, przyznanie oceny okresowej i jej podsumowanie. Za każdą ocenę cząstkową można otrzymać od pięciu do jednego punktu. Stanowi to odpowiednio ocenę znacznie powyżej oczekiwań, powyżej oczekiwań, na poziomie oczekiwań, poniżej oczekiwań
i znacznie poniżej oczekiwań. Oceniająca oczekiwała od swoich podwładnych jakości pracy na poziomie trzech punktów - to jest na poziomie oczekiwań. Taką ocenę cząstkową wystawia się pracownikowi, który wykonując prawidłowo zadania służbowe, popełnia drobne, incydentalne błędy, niepowielające się w praktyce zawodowej. Oceną cząstkową negatywną jest ocena znacznie poniżej oczekiwań. Otrzymuje ją urzędnik, który całą pracę wykonuje źle. Natomiast przy ocenie poniżej oczekiwań pracownik otrzymuje sygnał od oceniającego przełożonego o konieczności usunięcia nieprawidłowości tak, by w przyszłym okresie podlegającym ocenie one nie wystąpiły. Pierwszej okresowej oceny pracy M. R. (1) S. O.dokonała w dniu 15 września 2011 r. Z uwagi na fakt, że zmiana stanowiska pracy powódki nie wiązała się z istotną zmianą zakresu obowiązków, przedstawione pracownicy w sierpniu 2009 r. kryteria oceny nie zmieniły się. Ocenie podlegał okres pracy od 28 sierpnia 2009 r. do 15 września 2011 r. z uwzględnieniem opinii poprzedniego przełożonego A. Ż., która pokrywała się z oceną obecnej przełożonej. W odczuciu przełożonego powódka nastawiona była na dyskusję, nie na sprawne i prawidłowe wykonanie obowiązków. Odnośnie rzetelności i terminowości A. Ż. wskazał konkretne sprawy, którymi zajmowała się M. R. (1), ocenione przez przełożonego negatywnie. Zarzucił powódce opieszałość, małe zaangażowanie. W zakresie wiedzy specjalistycznej i umiejętności jej wykorzystania były kierownik referatu obsługi pośredniej zarzucił powódce brak umiejętności analogicznego, powtarzalnego zachowania się przy jednorodnych sprawach otrzymywanych do załatwienia. A. Ż. wskazał na brak samodzielności, nieumiejętność prawidłowej argumentacji prawnej w konkretnych sprawach podatkowych. W oparciu o konkretny, przytoczony w uzasadnieniach ocen cząstkowych oraz w podsumowaniu oceny okresowej stan faktyczny związany z obowiązkami pracowniczymi powódki oraz mając na uwadze opinię o pracy M. R. (1) przedstawioną przez poprzedniego przełożonego, S. O., w przypadku ośmiu kryteriów na dziewięć zastosowanych, wystawiła ocenę cząstkową dotyczącą poziomu spełniania danego kryterium w postaci oczekiwań - po dwa punkty za każdą ocenę. Na tym poziomie ocenione zostały również rzetelność i terminowość, specjalistyczna i umiejętność jej wykorzystania oraz samodzielność i inicjatywa. Jedynie umiejętność obsługi urządzeń technicznych lub narzędzi informatycznych została oceniona na 3 punkty - na poziomie oczekiwań. Ostatecznie, w oparciu o liczbę punktów stanowiących arytmetyczną ze wszystkich ocen cząstkowych, przyznała powódce ocenę negatywną przy ogólnym spełniania kryteriów oceny poniżej oczekiwań. W dniu sporządzenia na piśmie przedmiotowej oceny S. O. przeprowadziła z ocenianą pracownicą rozmowę na temat dokonanej oceny i jej uzasadnienia z przytoczeniem konkretnych faktów. Powódka złożyła sprzeciw od oceny okresowej. W pierwszym sprzeciwie od oceny okresowej powódka podniosła zarzut braku oceny za okres, gdy jej przełożonym był A. Ż., nadto podważyła oceny cząstkowe. Po analizie sprzeciwu i dokonanej oceny okresowej oraz po zajęciu stanowiska przez oceniającą S. O., zastępca Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. uznał sprzeciw częściowo zasadny odnośnie czterech kryteriów oceny i podniósł cząstkowe oceny w tym zakresie do poziomu oczekiwań. Ocena kryteriów rzetelność i terminowość, wiedza specjalistyczna i umiejętność jej wykorzystania oraz samodzielność i inicjatywa nie została zmieniona. Konsekwencją powyższych ocen cząstkowych oraz uzyskania większej liczby punktów była zmiana końcowej oceny okresowej bez sporządzania oceny po raz drugi i przyznanie powódce oceny pozytywnej. W dniu 10 października 2011 r. powódka wniosła kolejny sprzeciw zarzucając wady formalne, brak uzasadnienia wskazanych zmian ocen cząstkowych
i uzasadnienia podtrzymania ocen między innymi kryteriów rzetelność i terminowość, wiedza specjalistyczna i umiejętność jej wykorzystania, samodzielność i inicjatywa. Decyzją z 19 października 2011 r. Naczelnik pozwanego (...) nie uwzględnił ponownego sprzeciwu M. R. (1). W uzasadnieniu podniósł, że w wyniku rozpatrzenia sprzeciwu z 21 września 2011r. zmieniono jej ocenę i powódka posiada obecnie pozytywną ocenę końcową, natomiast zarzuty natury formalnej są wynikiem nadinterpretacji przepisów regulujących procedurę przeprowadzania oceny okresowej i tryb rozpatrzenia sprzeciwu.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy stwierdził, że powództwo M. R. (1) nie zasługuje na uwzględnienie, a podniesione zarzuty natury formalnej i merytorycznej, dotyczące przeprowadzonej oceny okresowej, są chybione. Zgodnie z art. 83 ust. 1 i 5 ustawy z 21.11.2008r. o służbie cywilnej, (Dz. U. Nr 227, poz. 1505) od oceny okresowej przysługuje pracownikowi sprzeciw do dyrektora generalnego. W razie nierozpatrzenia sprzeciwu w terminie albo nieuwzględnienia sprzeciwu od oceny okresowej, członek korpusu służby cywilnej może w terminie 14 dni odwołać się do sądu pracy. Odnosi się to również do oceny okresowej sporządzonej po raz drugi na skutek uprzednio wniesionego sprzeciwu, jak w niniejszej sprawie ( art. 83 ust. 4). Ponieważ ustawodawca nie wykluczył możliwości odwołania się od oceny pozytywnej, powództwo podlegało merytorycznemu rozpoznaniu.

Co do zarzutów formalnych Sąd uznał, że pracodawca nie naruszył § 8 ust. 2 cyt. rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z 8 maja 2009r. w sprawie warunków
i sposobu przeprowadzania okresowych ocen członków korpusu służby cywilnej. Mimo zmiany od 1 stycznia 2011 r. stanowiska nie zaszła potrzeba ponownego wyboru i przedstawienia kryteriów ponieważ nie wiązało się to z istotną zmianą zakresu obowiązków. Natomiast zmiana stanowiska w trakcie okresu podlegającego ocenie spowodowała, że 8 marca 2011 r. powódka została powiadomiona o przesunięciu oceny na 15.09.2011 r. Pozwany nie naruszył również dyspozycji § 9 cyt. rozporządzenia. Jak wynika z materiału dowodowego, oceniająca omówiła sposób realizacji obowiązków zawodowych powódki z uwzględnieniem spełniania przez ocenianą kryteriów oceny. Sporządzenie oceny na piśmie i zapoznanie się z nią przez powódkę odpowiadało zasadom wynikającym z treści § 11 i § 12 rozporządzenia. Wreszcie postępowanie związane ze sprzeciwem zakończyło się prawidłowo poprzez wydanie decyzji, od której powódka odwołała się do sądu. Zarzut wzięcia pod uwagę niepełnego okresu podlegającego ocenie mija się z rzeczywistym stanem faktycznym. Oceniająca przed wydaniem opinii konsultowała się bowiem z poprzednim przełożonym powódki, co jest niesporne. Oceniając prawidłowość zakwestionowanych ocen, Sąd miał na uwadze, iż nie ma możliwości kontrolowania pojedynczych aspektów składających się na ocenę pracownika, a zakwestionowane kryteria, mające charakter niedookreślony i ocenny mogą być badane tylko pod kątem rażącego naruszenia przez pracodawcę obowiązujących przepisów, bądź zasad współżycia społecznego. Świadek S. O. szeroko omówiła zasady w oparciu, o które dokonywała oceny wszystkich podległych pracowników. Kryteria oceny powódki nie odbiegają w żaden sposób od ogólnie przyjętych zasad oceny. Przy ocenie rzetelności i terminowości nie można pominąć zeznań A. Ż. i S. O., którzy zgodnie podali, że powódka odbiegała od pozostały pracowników w zakresie częstotliwości i jakości popełnianych błędów. Świadkowie przytoczyli też poszczególne przykłady błędnego zastosowania wiedzy specjalistycznej, jak też mieli konkretne zastrzeżenia do samodzielności i inicjatywy powódki. Brak przy tym dowodów pozwalających zakwestionować prawdziwość zeznań w/w świadków, nie ma żadnych uzasadnionych powodów, aby posądzać ich o stronniczość. Świadkowie nie mają z powódką żadnych osobistych relacji, znają się wyłącznie na gruncie zawodowym. Dokonana ocena cząstkowa poniżej oczekiwań nie ma przy tym żadnych negatywnych skutków dla powódki w zakresie stosunku pracy. Jej zadaniem jest stworzenie skutecznych mechanizmów oddziaływania pracodawcy na mniej wydajnego pracownika w celu wyeliminowania powtarzalnych błędów, co w efekcie doprowadzi do pracy na poziomie akceptowalnym - poziomie oczekiwań za 3 punkty. Jedyne skutki niższej oceny cząstkowej, która nie przekłada się na ocenę ogólną negatywną, mogą dotyczyć w zasadzie tylko sfery emocji i ambicji pracownika. Uwzględniając wszystkie powyższe ustalenia i poczynione na ich podstawie rozważania, powództwo podlegało oddaleniu jako nieuzasadnione, o czym orzeczono na podstawie art. 83 ust. 5 ustawy z 21 listopada 2008r. o służbie cywilnej.

Apelację od powyższego wyroku wniosła M. R. (2) zaskarżając wyrok w całości i zarzucając:

1. naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie § 3.4 i § 9 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 8 maja 2009r. w sprawie warunków i sposobu przeprowadzania ocen okresowych członków korpusu służby cywilnej (Dz. U. z 2009r. Nr 74, poz. 633) przez przyjęcie, że oceniająca przełożona powódki S. O. omówiła z powódką główne obowiązki wynikające z nowego stanowiska przed dokonaniem wyboru kryteriów oceny;

2. naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie § 8 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 8 maja 2009r. w sprawie warunków i sposoby przeprowadzania ocen okresowych członków korpusu służby cywilnej (Dz. U. z 2009r. Nr 74, poz. 633) przez przyjęcie że zmiana stanowiska pracy w styczniu 2011r., w maju 2011r. i w sierpniu 2011r. nie wiązała się z istotną zmianą obowiązków;

3. naruszenie przepisów prawa procesowego, to jest art. 233 k.p.c. przez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, które polegało na pominięciu wbrew zebranemu w sprawie materiałowi dowodowemu tego, że powódka w odróżnieniu od innych pracowników nie miała odbytych szkoleń zawodowych przydatnych na zajmowanych przez nią stanowiskach pracy.

Wskazując powyższe podstawy apelacji skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego orzeczenia i uwzględnienie powództwa oraz zwrot opłaty za wniesienie apelacji w kwocie 30 złotych.

W uzasadnieniu podała, że S. O. nie omówiła z nią głównych obowiązków wynikających ze zmiany stanowiska z dniem 1 stycznia 2011r. oraz, że w maju 2011 r. i sierpniu 2011 r. miały miejsce kolejne zmiany stanowisk pracy

i obowiązków, co prowadzi do wniosku, że zmiana obowiązków była istotna, a to musiało mieć wpływ na wybór kryteriów oceny, który jednak nie nastąpił. Ponadto, skoro powódka nie brała udziału w szkoleniach, to nie powinna ponieść ujemnych konsekwencji ewentualnych uchybień.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Apelacja jest bezzasadna i podlega oddaleniu albowiem Sąd Okręgowy wydał trafne rozstrzygnięcie.

Jak wynika z zarzutów apelacyjnych i ich uzasadnienia, powódka nie kwestionuje ustaleń Sądu Okręgowego co do przyczyn wydania przez pracodawcę ocen cząstkowych odnośnie kryteriów obowiązkowych: rzetelność i terminowość oraz wiedza specjalistyczna i umiejętności jej wykorzystania. Nie kwestionuje tych ustaleń także odnośnie przyczyn wydania przez pracodawcę oceny cząstkowej odnośnie kryteriów do wyboru: samodzielność i inicjatywa. Oznacza to, że powódka wskazane przez pracodawcę powody, które legły u podstaw wydania ocen cząstkowych poniżej oczekiwań, uważa za prawdziwe, rzeczywiście istniejące i nie polemizuje z nimi. Nie kwestionuje więc uzasadnienia pracodawcy przyznanej oceny dla powyższych kryteriów, wskazanego w ocenie okresowej z dnia 15 września 2011r. Wręcz przeciwnie. Z ostatniego akapitu uzasadnienia apelacji wynika wprost, że powódka nie kwestionując tych ustaleń, winą za stwierdzone uchybienia obarcza pracodawcę, który nie skierował ją na szkolenia. Zatem ustalenia Sądu Okręgowego należy w tym zakresie uznać za niesporne. Sąd Apelacyjny ustalenia te akceptuje i podziela jako znajdujące potwierdzenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym oraz przyjmuje je za własne. Zasygnalizować też należy, że także w toku postępowania przed Sądem I instancji powódka nie podważała zarzutów merytorycznych pracodawcy co do zakwestionowanych ocen cząstkowych, jedynie je marginalizowała uważając, że są one mało istotne, zastrzeżenia i błędy niewielkie, a więc ostatecznie nie powinny skutkować oceną poniżej oczekiwań.

Podniesione w apelacji zarzuty dotyczą natomiast naruszenia prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie § 3.4 i § 9 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 8 maja 2009 r. w sprawie warunków i sposobu przeprowadzania ocen okresowych członków korpusu służby cywilnej (Dz. U. z 2009r. Nr 74, poz. 633) przez przyjęcie, że oceniająca przełożona powódki, S. O. omówiła z powódką główne obowiązki wynikające z nowego stanowiska przed dokonaniem wyboru kryteriów oceny oraz naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie § 8 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 8 maja 2009r. w sprawie warunków i sposoby przeprowadzania ocen okresowych członków korpusu służby cywilnej (Dz. U. z 2009r. Nr 74, poz. 633) przez przyjęcie że zmiana stanowiska pracy w styczniu 2011r., w maju 2011r. i w sierpniu 2011r. nie wiązała się z istotną zmianą obowiązków.

Zarzuty te należy uznać za bezzasadne.

Zgodnie z treścią § 3 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie warunków i sposobu przeprowadzania ocen okresowych członków korpusu służby cywilnej z dnia 8 maja 2009 r. (Dz.U. Nr 74, poz. 633)

1. Ocenę zatrudnionego na stanowisku pracy niebędącym wyższym stanowiskiem w służbie cywilnej, ani stanowiskiem kierownika urzędu, które jest stanowiskiem pracy w służbie cywilnej, sporządza się na arkuszu, zwanym dalej „arkuszem A”, na podstawie kryteriów obowiązkowych i kryteriów wybranych przez oceniającego.

2. Wykaz kryteriów obowiązkowych i kryteriów do wyboru, służących do dokonania oceny, o której mowa w ust. 1, jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

3. Oceniający wybiera spośród kryteriów do wyboru nie mniej niż 3 i nie więcej niż 5 kryteriów oceny, najistotniejszych dla prawidłowego wykonywania obowiązków wynikających z opisu stanowiska pracy zajmowanego przez ocenianego.

4. Oceniający wybiera kryteria oceny po uprzednim omówieniu z ocenianym głównych obowiązków wynikających z opisu stanowiska pracy zajmowanego przez ocenianego, oczekiwań co do sposobu spełniania kryteriów oceny, a także celów do osiągnięcia w okresie, w którym oceniany podlega ocenie, oraz sposobu realizacji tych celów.

5. Wybrane kryteria oceny oceniający wpisuje do arkusza A.

Zgodnie zaś z § 9 przed sporządzeniem oceny na piśmie oceniający przeprowadza z ocenianym rozmowę, podczas której omawia z nim:

1) główne obowiązki wykonywane przez ocenianego w okresie, w którym podlegał ocenie, oraz sposób ich realizacji, z uwzględnieniem spełniania przez ocenianego ustalonych kryteriów oceny;

2) trudności napotykane przez ocenianego w trakcie realizacji zadań;

3) kierunki dalszego rozwoju zawodowego i potrzeby szkoleniowe ocenianego.

Jak wynika z materiału dowodowego sprawy A. Ż. był bezpośrednim przełożonym powódki od 1 stycznia 2002 r. do 31 grudnia 2010 r. Zajmował stanowisko kierownika Referatu Podatków Pośrednich. Powódka pracowała w komórce VAT. Przyjmowała deklaracje, opracowywała je pod względem technicznym i rachunkowym, wprowadzała je do systemu, obsługiwała podatników, prowadziła postępowania podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług, udzielała podatnikom informacji w zakresie przepisów podatkowych. A. Ż. zapoznał powódkę z kryteriami oceny oraz terminem oceny, który miał przypaść na marzec 2011 r. Od 1 stycznia 2011 r. powódka została przeniesiona do Działu (...), gdzie zajmowała się tymi samymi zagadnieniami związanymi z podatkiem VAT. Obowiązki zawodowe na nowym stanowisku były zbliżone do obowiązków na poprzednim stanowisku. Powódka także zajmowała się przyjmowaniem i wprowadzaniem deklaracji, wystawianiem zaświadczeń. Z wyjaśnień samej powódki wynika, że jej nowe obowiązki praktycznie nie różniły się od poprzednich, tylko ilościowo było ich więcej niż poprzednio. Z wyjaśnień powódki wynika też, że 28 sierpnia 2008r. kierownik A. Ż. zapoznał ją z kryteriami oceny, na podstawie których została ostatecznie oceniona oraz, że podpisała się pod tymi kryteriami. Została też poinformowana o końcowym terminie oceny okresowej. Termin ten to 23 marca 2011r. A. Ż. omówił z powódką główne obowiązki wynikające z opisu zajmowanego stanowiska, oczekiwania co do sposobu spełnienia kryteriów oceny, cele do osiągnięcia w okresie podlegającym ocenie i sposób realizacji tych celów. Z uwagi na zamianę stanowiska pracy oraz zmianę na stanowisku oceniającego, termin oceny przesunięty został na 15 września 2011r., o czym powódka została powiadomiona na piśmie. W obawie przez zwiększonymi obowiązkami powódka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z prośbą o zmianę referatu. W uwzględnieniu tej prośby Naczelnik przeniósł powódkę od dnia
15 maja 2011r. do referatu, w którym zajmowała się ewidencją. Pozostała nadal w tym samym Dziale. Począwszy od 1.01.2011 r. bezpośrednim przełożonym powódki była S. O.. Powyższe ustalenia prowadzą do jednoznacznego wniosku, że pracodawca wypełnił ciążący na nim z art. 3.4 rozporządzenia obowiązek. Zmiana działu, która nastąpiła z dniem 1 stycznia 2011 r. nie prowadziła w zasadzie do zmiany obowiązków, poza ich ilością. Nie zmieniły się także kryteria oceny. Nadal obowiązywały te, które z którymi powódka została zapoznana. Nie można zatem twierdzić, że pracodawca naruszył art. 3.4 rozporządzenia. Powódka doskonale wiedziała jak wykonywać swoje obowiązki i jakie są oczekiwania pracodawcy wobec niej i jakimi kryteriami będzie się kierować S. O. dokonując oceny okresowej. Nie bez znaczenia jest i to, że oceną okresową objęto okres pracy powódki od 28 sierpnia 2009r. do 15 września 2011r., a więc także przypadający na wykonywanie obowiązków w Dziale (...). Ocena pracy powódki dokonana przez A. Ż. miała, jak wynika z materiału dowodowego sprawy, duży wpływ na, zakwestionowane przez powódkę, oceny cząstkowe. Ocena powódki dokonana przez A. Ż. pokrywała się z oceną dokonaną przez S. O.. Z niezakwestionowanych przez apelanta ustaleń faktycznych Sądu Okręgowego wynika, że odnośnie oceny cząstkowej rzetelność i terminowość, ocena A. Ż. była negatywna. Zarzucił powódce opieszałość i małe zaangażowanie podając konkretne przykłady. Odnośnie oceny cząstkowej wiedza specjalistyczna i umiejętności jej wykorzystania, A. Ż. zarzucił brak umiejętności analogicznego, powtarzalnego zachowania się przy jednorodnych sprawach otrzymywanych do załatwienia. A. Ż. wskazał na brak samodzielności, nieumiejętność prawidłowej argumentacji prawnej. Odnośnie oceny cząstkowej samodzielność i inicjatywa, to A. Ż. zarzucił powódce brak samodzielności, który przejawiał się wymuszaniem przez niego działań koniecznych w postępowaniu podatkowym np. wskazywał odpowiedni dochód. S. O. wskazała natomiast, że powódka korzystała z pomocy innych pracowników przy wprowadzaniu deklaracji VAT, nie radziła sobie z tymi deklaracjami i skarżyła się na nadmiar obowiązków. Te okoliczności zadecydowały o przejściu powódki do ewidencji. Postrzegała powódkę jako pracownika nieudolnego.

Odnośnie naruszenia § 9 rozporządzenia, to wskazać należy, że z niepodważonych przez apelującego zeznań S. O. wynika, że wypełniła ona obowiązki nałożone przez § 9 albowiem przed sporządzeniem oceny na piśmie, w dniu
10 września 2011 r. oceniająca przeprowadziła z ocenianą rozmowę, podczas której omówiła wszystkie przypadki faktyczne zapisane w ocenach cząstkowych. Podczas tej rozmowy powódka wyraziła swoje stanowisko odnośnie ocen cząstkowych.

Niezasadny jest także zarzut naruszenia § 8 rozporządzenia. Stanowi on, że

1. W przypadku gdy w okresie 6 miesięcy od dnia ustalenia kryteriów oceny sporządzanej po raz pierwszy albo od dnia sporządzenia ostatniej oceny następuje zmiana stanowiska pracy zajmowanego przez ocenianego, wiążąca się z istotną zmianą zakresu obowiązków, w terminie 30 dni od zmiany stanowiska pracy ponownie dokonuje się czynności, o których mowa w § 3 ust. 3-5, § 4 ust. 3-5 i § 5; termin sporządzenia oceny nie ulega zmianie.

2. W przypadku zmiany na stanowisku oceniającego w trakcie okresu, w którym oceniany podlega ocenie, ocena jest sporządzana na podstawie wybranych wcześniej kryteriów.

Pomimo zmiany stanowiska pracy od dnia 1 stycznia 2011 r. i zmiany na stanowisku oceniającego nie zaszła konieczność ponownego wyboru kryteriów oceny, a to dlatego, że zmiana zakresu obowiązków nie była istotna, co potwierdziła sama powódka oraz nastąpiła po upływie sześciu miesięcy od dnia ustalenia kryteriów oceny sporządzanej po raz pierwszy. Także zmiana na stanowisku oceniającego nie mogła skutkować ustaleniem innych kryteriów oceny, bo zgodnie z treścią ust. 2 § 8 w przypadku zmiany na stanowisku oceniającego w trakcie okresu, w którym oceniany podlega ocenie, ocena jest sporządzana na podstawie wybranych wcześniej kryteriów. Obowiązku dokonania ponownego wyboru kryteriów oceny nie uzasadnia także zmiana stanowiska pracy od 15 maja 2011 r. i od sierpnia 2011 r. Zauważyć bowiem należy, że powódka nadal pozostała w Dziale dotychczasowym
i podlegała dotychczasowej przełożonej. Zmiana stanowiska pracy dokonana w maju 2011 r. odbyła się na wyraźną prośbę powódki, która w obawie przed nadmiarem obowiązków podjęła kroki w celu zmiany referatu. Jednocześnie powódka była w pełni świadoma czekającej ją w dniu 15 września 2011 r. oceny okresowej. Nie można zatem twierdzić, że powódka wbrew sobie została przeniesiona na inne stanowisko pracy i nie wiedziała jakie są jej nowe obowiązki oraz jak ma je wykonywać, jakie są oczekiwania pracodawcy wobec niej i dlatego kryteria oceny okresowej powinny być wybrane na nowo. Ponadto przypomnieć należy, że oceną objęto okres od 28 sierpnia 2009 r. i na oceny poniżej oczekiwań złożyła w równej mierze ocena pracy powódki za okres od 28 sierpnia 2009 r. co i za okres od
1 stycznia 2011 r. do 15 września 2011 r. Ponadto powódka nie zdołała udowodnić, że kolejne zmiany obowiązków były istotne w takim stopniu, że dotychczasowe kryteria oceny powinny być wybrane na nowo. Przypomnieć przy tym trzeba, że kryteria „rzetelność i terminowość” oraz „wiedza specjalistyczna i umiejętności jej wykorzystania”, to kryteria obowiązkowe. Nawet gdyby zmiana obowiązków była istotna, to kryteria te jako obowiązkowe i tak musiałyby pozostać.

Nietrafny jest zarzut naruszenie przepisów prawa procesowego, to jest art. 233 k.p.c. przez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, które polegało na pominięciu wbrew zebranemu w sprawie materiałowi dowodowemu tego, że powódka w odróżnieniu od innych pracowników nie miała odbytych szkoleń zawodowych przydatnych na zajmowanych przez nią stanowiskach pracy i w związku z tym, to pracodawcę powinno obciążać ryzyko ewentualnych uchybień powódki. Otóż z niespornych ustaleń Sądu Okręgowego wynika, że powódka w latach 2002-2010 uczestniczyła w 17 szkoleniach, a dwukrotnie w ocenianym okresie. Uczestniczyła w szkoleniu dotyczącym ewidencji, a sposób ewidencjonowania nie zmienił się od czasu szkolenia, bo nie zmienił się od tego czasu moduł. Ponadto powódka wiedziała, że na stronie internetowej znajdują się materiały ze szkoleń i zakres tych szkoleń. Z ustaleń tych wynika też, że powódka nie zgłaszała potrzeby dodatkowych szkoleń. Z niekwestionowanych przez apelującego zeznań S. O. wynika natomiast, że w u pracodawcy funkcjonował system samokształcenia i szkoleń kaskadowych polegający na tym, że pracownicy, którzy uczestniczyli w szkoleniach w Izbie przekazywali nabytą wiedzę pozostałym pracownikom. Wobec powyższych ustaleń zarzut naruszenia art. 233 k.p.c. należy uznać zza bezzasadny.

Na zakończenie przypomnieć należy, że zgodnie z treścią art. 83 ustawy o służbie cywilnej od oceny okresowej pracownikowi przysługuje odwołanie do Sądu. Ocena okresowa powódki jest pozytywna. W niniejszej sprawie powódka domagała się zmiany ocen cząstkowych na wyższe. Wyjaśnić zatem trzeba, że nawet uwzględnienie żądań powódki sprecyzowanych na rozprawie apelacyjnej, nie zmieni oceny okresowej z „ na poziomie oczekiwań” na ocenę „powyżej oczekiwań”.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny oddalił apelację na podstawie art. 385 k.p.c.