Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W. dnia 05 czerwca 2014r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia Śródmieścia w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Agnieszka Marchwicka

Protokolant Małgorzata Alfawicka

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 30.11.2012r., 15.01.2013r., 26.02.2013r., 12.04.2013r., 04.06.2013r., 23.08.2013r., 26.09.2013r., 15.11.2013r., 19.12.2013r., 06.02.2014r., 21.03.2014r., 29.04.2014r., 29.05.2014r. we W. na rozprawie sprawy z oskarżenia subsydiarnego D. D. (1) wobec

D. M. (1) (D. M. (1))

syna A. i A. z domu L.

urodz. (...) we W.

PESEL (...)

oskarżonego o to, że:

w okresie od listopada 2010 r. do marca 2012 r. we W. uporczywie uchylał się od ciążącego na nim z mocy ustawy oraz wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Śródmieście z dnia 10 grudnia 2009 r. wydanego w sprawie o sygn. akt R III C 494/09 obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniej córki J. M. (1) w kwotach po 600 zł miesięcznie

tj. o czyn z art. 209 §1 k.k.

********

I.  uznaje oskarżonego D. M. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, a stanowiącego przestępstwo z art. 209§1 k.k. i za to na podstawie art. 209§1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. i art.70 §1 pkt. 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata;

III.  na podstawie art.72§1 pkt 3 k.k. zobowiązuje oskarżonego D. M. (1) do systematycznego łożenia rat alimentacyjnych na rzecz córki J. M. (1);

IV.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze oraz §19 oraz §14 ust.2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. O. G. kwotę 1756,44 zł z tytułu kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu, w tym 328,44 zł podatku od towarów i usług;

V.  na podstawie art. 627 k.p.k. oraz §19 oraz §14 ust.2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. N. kwotę 1756,44 zł z tytułu kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżycielce subsydiarnej, w tym 328,44 zł podatku od towarów i usług

VI.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w tym od opłaty, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa

UZASADNIENIE

W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. M. (1) urodziła się (...) i jest córką D. M. (1) i D. D. (1), a wychowywaną przez matkę D. D. (1).

Prawomocnym wyrokiem z dnia 12 czerwca 2003 r. w sprawie III RC 420/03, (zmienionym wyrokiem Sadu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 24 listopada 2003r.) Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia zasądził od D. M. (1) na rzecz małoletniej córki J. M. (1) alimenty w kwocie po 400 zł miesięcznie płatne do rąk przedstawiciela ustawowego D. D. (1).

W dniu 06 lipca 2009 r. D. D. (1) w imieniu małoletniej córki J. M. wniosła pozew o podwyższenie zasądzonych uprzednio alimentów do kwoty po 600 zł miesięcznie .

Prawomocnym wyrokiem z dnia 10 grudnia 2009 roku Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia w sprawie akt III RC 494/09 (utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu Wydział XIII Cywilny Rodzinny sygn. akt XIII Ca 76/10 z dnia 07 kwietnia 2010 r.) zasądził od D. M. (1) na rzecz małoletniej córki J. M. (1) alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie płatne do rąk przedstawiciela ustawowego D. D. (1), w miejsce dotychczas orzeczonych alimentów kwocie 400 zł – od dnia 6 lipca 2009 roku, płatne do dnia 15 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat w terminie .

dowód: zeznania świadka D. D. (1) k. 176-183,

zeznania świadka D. D. (1) w sprawie V K 930/12 z dnia 04.09.2012r.

zeznania świadka D. D. (1) w sprawie 1 Ds. 201/12 k.7, k.43v.- 44

wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 12 czerwca 2003 roku sygn. akt III RC 420/03,

wyrok z dnia 20 października 2005 roku sygn. akt R III C 463/04

wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 10 grudnia 2009 roku sygn. akt III RC 494/09 ,

akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia sygn. akt III RC 494/09

D. M. (1) uiszczał regularnie na rzecz matki małoletniej J. M. (1) alimenty w kwocie po 400 zł miesięcznie zgodnie treścią wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia –Śródmieścia. z dnia 20 października 2005 r. w sprawie R III C 463/04

W dniu 17 grudnia 2009 r. D. D. (1), w imieniu małoletniej J. M. (1), wniosła o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w sprawach alimentacyjnych w zakresie bieżących alimentów oraz wyrównania zaległości alimentacyjnych w kwocie po 200 zł miesięcznie stosownie do wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia w sprawie III RC 494/09 , za okres od lipca 2009 r. do grudnia 2009 r.

Postępowanie egzekucyjne wobec D. M. (1) jest w dalszym ciągu prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia –Fabrycznej we Wrocławiu aktualnie pod sygnaturą akt KMP 60/13.

dowód: zeznania świadka D. D. (1) k. 176-183,

zeznania świadka D. D. (1) w sprawie V K 930/12 (V K 1012/13) z dnia 04.09.2012r.

zeznania świadka D. D. (1) w sprawie 1 Ds. 201/12 k.7, k.43v.- 44

akta Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej KMP 60/13 – dołączone do akt V K 1012/13 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia/

Decyzją Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia z dnia 13 kwietnia 2010 r. D. D. (1) jako przedstawicielowi ustawowemu małoletniej J. M. (1) przyznano świadczenie z funduszu alimentacyjnego w kwocie po 500 zł miesięcznie na okres od 1 marca 2010 roku do dnia 30 września 2010 roku.

Kolejną decyzją MOPS z dnia 28 września 2010r. przyznano świadczenie z funduszu alimentacyjnego na osobę uprawnioną do ukończenia 18 roku życia w kwocie 500 zł miesięcznie na okres od 01.10.2010r. do 30.09.2011r., zaś decyzją z dnia 04.10.2011r. świadczenie przyznano w kwocie 500 zł na okres od 01.10.2010r. do 30.09.2012r.

/dowód: zeznania świadka D. D. (1) k. 176-183,

zeznania świadka D. D. (1) w sprawie V K 930/12 z dnia 04.09.2012r.

zeznania świadka D. D. (1) w sprawie 1 Ds. 201/12 k.7, k.43v.- 44

odpis decyzji MOPS k.219-220, k.225-226 oraz k. 160, k.234-235 akt Komornika Sądowego przy Sadzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej KMP 60/13 – dołączone do akt V K 1012/13 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia/

.

W okresie od 01 kwietnia 2005r. do 26 stycznia 2010 r. D. M. (1) był zatrudniony w spółce (...) Sp. z o.o. na stanowisku prezesa zarządu. Stosunek pracy ustał na skutek wypowiedzenia przez zakład pracy z zachowaniem okresu wypowiedzenia.

/dowód: świadectwo pracy k.33-34/

Następnie w okresie od dnia 16 kwietnia 2010 roku do 15 czerwca 2010 roku D. M. (1) był zarejestrowany jako osoba bezrobotna z prawem do zasiłku dla bezrobotnych od dnia 24 kwietnia 2010 roku. D. M. (1) pobierał zasiłek dla bezrobotnych do 15 czerwca 2010 roku D. M. (1) decyzją Prezydenta Miasta W. z dnia 30 czerwca 2010 roku D. M. (1) utracił status osoby bezrobotnej z dniem 16 czerwca 2010 roku z powodu nieusprawiedliwionego niestawiennictwa w wyznaczonym terminie. Od powyższej decyzji D. M. (1) dnia 16 lipca 2010 roku złożył odwołanie .

Na skutek powyższego odwołania decyzją z dnia 17 sierpnia 2010 roku Prezydenta Miasta W. utrzymano w mocy powyższą decyzję .

W okresie od 18 października 2010 roku do dnia 30 listopada 2010 roku D. M. (1) był zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku.

/dowód: pismo z dnia 14 lipca 2010 roku PUP we W. z dnia 14 lipca 2010 roku - k. 141 akt V K 1012/13 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia

pismo do PUP z dnia 16 kwietnia 2010 roku , k. 39-40 akt 1 Ds. 5035/10 Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Stare Miasto – w aktach V K 1012/13 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia

decyzja Prezydenta Miasta W. z dnia 17 sierpnia 2010 roku , k. 38-39 akt 1 Ds. 5035/10 Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Stare Miasto – w aktach V K 1012/13 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia

odwołanie D. M. (1) z dnia 16 lipca 2010 roku - k. 47 akt V K 1012/13 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia

W roku 2010 D. M. (1) uzyskał dochód z tytułu działalności wykonywanej osobiście w kwocie 1905,40 zł .

/dowód: deklaracja PIT -37 D. M. (1) za rok 2010 /

W dniu 22 listopada 2010r. pomiędzy D. M. (1) a W. Z. prowadząca Zakład Handlowo – Usługowy (...) (...)-(...) W. została zawarta umowa zlecenia, na mocy której D. M. (1) przyjął do wykonania prace w zakresie pozyskiwania zleceń oraz akwizycji wyrobów zleceniodawcy. Za wykonanie powyższej pracy D. M. (1) miał uzyskać wynagrodzenie w kwocie 650 zł miesięcznie. Umowa została zawarta na okres od 01.12.2010r. do 31.01.2011r.

W dniu 01 lutego 2011r. pomiędzy D. M. (1) a W. Z. prowadząca Zakład Handlowo – Usługowy (...) (...)-(...) W. została zawarta kolejna umowa zlecenia, na mocy której D. M. (1) przyjął do wykonania prace w zakresie pozyskiwania zleceń oraz akwizycji wyrobów zleceniodawcy. Za wykonanie powyższej pracy D. M. (1) miał uzyskać wynagrodzenie w kwocie 650 zł miesięcznie. Umowa została zawarta na okres od 01.02.2011r. do 31.03.2011r.

W dniu 01 kwietnia 2011r. pomiędzy D. M. (1) a W. Z. prowadząca Zakład Handlowo – Usługowy (...) (...)-(...) W. została zawarta następna umowa zlecenia, na mocy której D. M. (1) przyjął do wykonania prace w zakresie pozyskiwania zleceń oraz akwizycji wyrobów zleceniodawcy. Za wykonanie powyższej pracy D. M. (1) miał uzyskać wynagrodzenie w kwocie 650 zł miesięcznie. Umowa została zawarta na okres od 01.04.2011r. do 31.05.2011r.

/dowód: umowa zlecenia k.57, k.58, k.59

umowa zlecenia k.200 akt Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej KMP 60/13 – dołączone do akt V K 1012/13 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia/

W dniu 24 października 2011r. D. M. (1) zawarł umowę o pracę z firmą (...) jako konsultant, kosztorysant na ½ etatu z wynagrodzeniem brutto 700 zł. Umowa została zawarta na czas nieokreślony.

W miesiącach kwiecień, maj i czerwiec 2012r. średnie miesięczne wynagrodzenie wyniosło 750 zł brutto

/dowód: umowa o pracę k.14 ;

zaświadczenie o dochodach z 20.07.2012r. k.15/

W 2011r. D. M. (1) osiągnął dochód w kwocie 4326,46 zł.

/dowód: deklaracja PIT 37 D. M. (1) za 2011r. k.16-18/

Decyzją z dnia 23 lipca 2012r. odmówiono D. M. (1) uznania go za osobę bezrobotną z dniem 23 lipca 2012r.

/dowód: decyzja z 23.07.2012r. k.61/

W dniu 28 grudnia 2009 roku D. M. (1) zawarł umowę sprzedaży należącego do niego samochodu marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) za kwotę 5.490 złotych brutto (4.500 złotych netto).

Nabywcą tego samochodu była firma (...). D. M. (1) nie przekazał środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży samochodu na wyrównanie zaległych alimentów jak i na regulowanie ciążącego na nim bieżącego obowiązku alimentacyjnego wobec małoletniej J. M. (1).

Wyrokiem z dnia 30 września 2011 roku, sygn. akt IX C 268/11, Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia utrzymał w mocy wcześniej wydany wyrok zaoczny, na mocy którego czynność sprzedaży samochodu marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) została uznana za bezskuteczną względem małoletniej J. M. (1).

W dniu 10 listopada 2011r. Komornik wystąpił z wnioskiem do Sądu rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej o wyjawienie majątku dłużnika D. M. (1).

dowód: akt Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej KMP 60/13 – dołączone do akt V K 1012/13 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia;

wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia –Śródmieścia z dnia 30 września 2011 roku ,sygn. akt IX C 268/11 /

W toku postępowania egzekucyjnego ustalono iż D. M. (1) jest również właścicielem pojazdu V. (...) nr rej. (...) rok prod. 1982, jednakże nie ustalono miejsca parkowania pojazdu.

/dowód: k.214, k.220 akt Komornika Sądowego przy Sadzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej KMP 60/13 – dołączone do akt V K 1012/13 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia/

Od czasu wszczęcia postępowania egzekucyjnego do 18.07.2012r. Komornik wyegzekwował od dłużnika tytułem alimentów kwoty:

- w dniu 08 kwietnia 2010r. kwotę 300 zł – wpłata dłużnika

- w dniu 21 maja 2010r. kwotę 8,32 zł – z zajęcia rachunku bankowego

- w dniu 25 maja 2010r. kwotę 45,61 zł – z zajęcia rachunku bankowego

- w dniu 02 lipca 2010r. – 5088,27 zł – zajęcie nadpłaty w Urzędzie Skarbowym

- w dniu 19 lipca 2010r. – 210,39 zł – z zajęcia rachunku bankowego

- w dniu 27 września 2011r. w kwocie 300 zł – wpłata dłużnika

- w dniu 04 stycznia 2011r. kwotę 310 zł. – wpłata dłużnika

- w dniu 06 lutego 2012r kwotę 310 zł – wpłata dłużnika

- w dniu 24 kwietnia 2012r. – kwotę 100 zł – zwrot bezpośredniej wpłaty od wierzycielki

- w dniu 11 maja 2012r. – kwotę 100 zł – zwrot bezpośredniej wpłaty od wierzycielki

- w dniu 05 lipca 2012r. – kwotę 100 zł – zwrot bezpośredniej wpłaty od wierzycielki

Ponadto w dniu 13 stycznia 2010r. wierzycielka bezpośrednio od dłużnika otrzymała kwotę 400 zł.

/dowód: zaświadczenie k.230, k.267, k.304 akt Komornika Sądowego przy Sadzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej KMP 60/13 – dołączone do akt V K 1012/13 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia/

W dniu 17 kwietnia 2012r. D. M. (1) dokonał wpłaty na konto MOPS we W. kwoty 200 zł zaś w dniu 21.06.2012r. kwoty 260 zł tytułem zwrotu wypłaconego funduszu alimentacyjnego na rzecz D. D. (1).

dowód: pismo MOPS k.295 i k.299akt Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej KMP 60/13 – dołączone do akt V K 1012/13 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia/

W dniu 21 maja 2012r. D. M. (1) wniósł do Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia pozew o obniżenie alimentów.

Wyrokiem z dnia 12 lipca 2013r. w sprawie III RC 317/12 Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia powyższe powództwo oddalił.

Ponadto postanowieniem z dnia 18 września 2013 r. Sąd oddalił wniosek D. M. (1) o przywrócenie terminu do uiszczenia opłaty od apelacji a następnie postanowieniem z dnia 16 października 2013 r. odrzucił apelację D. M. (1) od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Śródmieścia z dnia 12 lipca 2013 r. sygn. akt III RC 317/12.

/dowód: kopia pozwu k.44-47;

odpis wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – śródmieścia (...) 317/12 k.159-163

akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia III RC 317/12/

D. M. (1) pozostaje w związku małżeńskim z M. M. (2) i na utrzymaniu ma jeszcze dwoje dzieci pochodzących z małżeństwa tj. córkę w wieku lat 20 , syna w wieku lat 18.

Od dnia 07 maja 2003 roku D. M. (1) i M. M. (2) posiadają rozdzielność majątkową, bowiem zawarli umowę majątkową małżeńską na mocy której wyłączyli obowiązujący pomiędzy małżonkami ustrój wspólności ustawowej małżeńskiej.

/dowód: umowa majątkowa małżeńska z dnia 7 maja 2003 roku , k. 132 akt V K 1312/13 Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Śródmieścia

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. M. (1) k.124-127 oraz wyjaśnienia składane w sprawie V K 930/12 (V K 1012/13) Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia w dniu 04 września 2012r. /

Od stycznia 2010 roku D. M. (1) wraz z żoną i dwojgiem dzieci zamieszkuje w nieruchomości stanowiącej wyłączną własność M. M. (2) położonej we W. przy ul. (...) i B. Nieruchomość ta częściowo została zakupiona ze środków uzyskanych na podstawie kredytu udzielonego M. M. (2) w celu prowadzenia działalności gospodarczej

Obecnie nieruchomość ta jest objęta egzekucją komorniczą z wniosku wierzyciela J. D. i przystąpiono do jej opisu i oszacowania .

/ dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. M. (1) k.124-127 oraz wyjaśnienia składane w sprawie V K 930/12 (V K 1012/13) Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia w dniu 04 września 2012r. /

akt notarialny k. 507-510 akt V K 1012/13 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia /

W dniu 07 grudnia 2010r. D. M. (1) zawarł umowę ubezpieczenia powypadkowego leczenia szpitalnego oraz ubezpieczenia na wypadek utraty portfela lub kluczy do domu bądź pojazdu „Plaster+”

Zawierając umowę D. M. (1) włączyli do ochrony ubezpieczeniowej żonę M. M. (2) oraz troje dzieci D. M. (2), L. M. oraz S. M..

Z uwagi na to, że polisa nie została opłacona została skasowana z dniem 19 grudnia 2010r.

/dowód: pismo (...) z 02.12.2013r. z załącznikami k.352-361/

J. M. (1) zamieszkuje wraz z matką D. D. (1) oraz jej matką A. D. w lokalu mieszkalnym przy ul. (...) we W. , będącym w zasobach mieszkaniowych Gminy W.. Głównym najemcą tego lokalu mieszkalnego jest babcia małoletniej - A. D..

Jest to lokal, składający się z 2 pokoi , kuchni i łazienki . J. M. (1) w tym lokalu ma zapewnione miejsce do spania i nauki, jednakże nie posiada własnego pokoju .

Obecnie A. D. pozostaje na emeryturze , uzyskując z tego tytułu dochód około 1041 zł netto miesięcznie.

Dochód A. D. stanowi również comiesięczna kwota , około 2700 zł brutto z tytułu wynajmu lokalu użytkowego we W. . Koszty utrzymania powyższego lokalu przy ul. (...) we W. , kształtowały się w okresie od 01 marca 2010 r. do 31 października 2010 r. na poziomie około 1200 zł miesięcznie

A. D. partycypuje w kosztach utrzymania swojej wnuczki J. M. (1). Przez okres 4 lat A. D. opłacała pobierane przez J. M. (1) lekcje nauki języka angielskiego. Przekazuje również J. M. (1) pieniądze tzw. kieszonkowe w sytuacji kiedy wyjeżdża ona na szkolną wycieczkę. Dokonuje w razie potrzeby zakupu dla J. M. (1) ubrań , min. butów , kupuje w razie potrzeby dla niej żywność. J. M. (1) może spożywać produkty żywnościowe zakupione przez jej babcie A. D..

Do dnia 26 maja 2010 roku A. D. przekazywała córce D. D. (1) pieniądze na wyżywienie jej oraz jej córki J. M. (1).

dowód: zeznania świadka A. D. k. 379-380

zeznania świadka A. D. składane w postępowaniu przed Sadem Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia V K 930/12 (V K 1012/13) w dniu 04 grudnia 2012r.

informacja o zmianie opłat k.248-255;

rozliczenia za gaz k.256-264,

rozliczenia za energię elektryczną k.265-268

rachunki telefoniczne 269-309

D. D. (1) ma wykształcenie prawnicze, studia prawnicze ukończyła zaocznie w roku 2000 , nie posiada w tym zakresie żadnej praktyki .

W latach 2004 -2009 r. D. D. (1) prowadziła własną działalność gospodarczą, zajmowała się ubezpieczeniami i funduszami emerytalnymi, którą zakończyła z powodu braku rentowności.

Od dnia 1 października 2009 roku D. D. (1) była zarejestrowana jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. W okresie od kwietnia 2010 r. do lipca 2010 r. D. D. (1) odbywała staż urzędniczy w Kancelarii Komornika Sądowego we W. z którego to tytułu otrzymywała stypendium.

W roku 2010 D. D. (1) uzyskała dochód w kwocie 2659,20 zł z tytułu zatrudnienia i odbywania stażu urzędniczego w okresie od kwietnia do lipca 2010 roku.

W dniu 01 lipca 2011r. D. D. (1) rozpoczęła wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie działalności wspomagającej ubezpieczenia i fundusze emerytalne, którą zakończyła wykonywać w dniu 31.05.2012r.

Z dniem 20 czerwca 2011r. D. D. (1) utraciła status osoby bezrobotnej wobec podjęcia działalności gospodarczej.

W roku 2011 D. D. (1) osiągnęła dochód w kwocie 2812,19 zł , zaś w roku 2012 dochód w kwocie 5323,98 zł a z tytułu powadzonej działalności gospodarczej w kwocie 76,48 zł.

W dniu 12 marca 2012r. pomiędzy D. D. (1) a (...) sp. z o.o. została zawarta umowa o dzieło, na mocy której D. D. zobowiązała się do prowadzenia spraw kadrowych w terminie do dnia 31.03.2012r. za wynagrodzeniem 350 zł,

D. D. (1) mieszkając u swojej matki prowadziła odrębne gospodarstwo domowe, na swoje potrzeby i potrzeby swojej córki J. M. (1) dokonywała zakupu żywności , żywność tą przechowywała na odrębnych wyznaczonych w tym celu półkach .

D. M. (1) w okresie od listopada 2010 r. do marca 2012r. nie kontaktował się z córką, nie odwiedzał jej, nie kupował jej prezentów, ani odzieży.

dowód: zeznania świadka A. D. k. 379-380

zeznania świadka A. D. składane w postępowaniu przed Sadem Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia V K 930/12 (V K 1012/13) w dniu 04 grudnia 2012r.

zeznania świadka D. D. (1) k. 176-183,

zeznania świadka D. D. (1) w sprawie V K 930/12 (V K 1012/13) z dnia 04.09.2012r.

PIT – 37 D. D. (1) za rok 2010 k.191-193

PIT-36 D. D. (1) za rok 2011 k.194-200

PIT – 36 D. D. (1) za rok 2010 k.201-206

PIT B D. D. (1) za rok 2012 k.207-208

PIT -36 D. D. (1) za rok 2009 , 2010 D. D. (1) , k. 250-256

decyzja PUP z dnia 12 października 2009 r. k.209;

decyzja PUP z 30.06.2011r. k.213

decyzja Prezydenta Miasta z 07.01.2011r. k.210

karta wypłaty zasiłków k.211-212

umowa o dzieło k.214

rachunek k.215

wydruk z (...) k.218/

Decyzją Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w okresie od 01 listopada 2010r. do 31 października 2011r. J. M. (1) przyznano zasiłek rodzinny w kwocie 91 zł oraz jednorazowy dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego 2011/2012 w kwocie 100 zł .

Kolejną decyzją Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. J. M. (1) przyznano w okresie od 01 listopada 2011r. do 31 października 2012r. zasiłek rodzinny w kwocie 91 zł oraz jednorazowy dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego 2012/2013 w kwocie 100 zł .

/dowód: decyzja MOPS k.221-222 i k.223-224/

Decyzją Prezydenta W. z dnia 08 października 2010r. przyznano J. M. (1) stypendium szkolne w roku szkolnym 2010/2011 w wysokości 75 zł na okres 4 miesięcy. Kolejną decyzją z dnia 29 kwietnia 2011r. stypendium przyznano na okres 3 miesięcy w wysokości 75 zł .

/dowód: decyzja Prezydenta W. k.230-231 i k.232-233/

Decyzjami Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. przyznano D. D. (1) świadczenie w formie zasiłku celowego na zakup gorącego posiłku lub żywności na XI, XII 2010r. po 350 zł miesięcznie, na zakup środków higienicznych i dofinansowanie do opłat telefoniczno – internetowych w kwocie 130 zł na XI 2010r., na zakup żywności i dofinansowanie do zielonej szkoły na IV 2011r. w wysokości 300 zł, zasiłku okresowego od 01.04.2011r. do 31.05.2011r. na zakup środków czystości, opłaty internetowo – telefoniczne w wysokości po 111 zł miesięcznie, zasiłek celowy na zakup gorącego posiłku lub żywności w wysokości 250 zł na V 2011r., zasiłek celowy na VI 2011r. w wysokości 700 zł na zakup żywności i dofinansowanie wyjazdu letniego córki, zasiłku celowego na lipiec 2011r. na zakup żywności w kocie 400 zł,

/dowód: odpisy decyzji MOPS k.234-247/

D. M. (1) , urodził się (...), z zawodu jest technikiem –mechanikiem.

Pracował w firmie (...) na stanowisku konsultanta, na czas nieokreślony, w połowie wymiaru czasu pracy, z wynagrodzeniem brutto w kwocie 700 zł miesięcznie .

/dowód: dane o osobie oskarżonego D. M. (1) k.124/

D. M. (1) nie był dotychczas karany.

/dowód: karta karna k. 199 akt Sadu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia V K 1012/13

W dniu 09 czerwca 2011r. D. D. (1) działając jako przedstawiciel ustawowy małoletniej J. M. (2) zawiadomiła Prokuraturę Rejonową dla Wrocławia – Stare Miasto o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z art.209§1 k.k. przez D. M. (3) w okresie od 11.11.2010r. do 31.05.2011r.

Postanowieniem z dnia 11.10.2011r. w sprawie a Ds. 2848/11 Prokurator Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Stare Miasto umorzył dochodzenie w sprawie uporczywego uchylenia się od obowiązku alimentacyjnego w okresie od listopada 2010r. do czerwca 2011r. we W. prze D. M. (3) na szkodę małoletniej J. M. (1) reprezentowanej przez D. D. (1), tj. o czyn z art.209§1 k.k.

Wskutek zażalenia D. D. (1) postanowieniem z dnia 02 stycznia 2012r. w sprawie V Kp 2265/11 Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia uchylił powyższe postanowienie.

Następnie postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2012r. Prokurator Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Stare Miasto w sprawie 1 Ds. 201/12 ponownie umorzył dochodzenie w powyższej sprawie.

Odpis postanowienia doręczono D. D. (1) w dniu 17 maja 2012r.

W dniu 18 czerwca 2012r. do Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Śródmieścia wpłynął subsydiarny akt oskarżenia złożony przez wyznaczonego z urzędu pełnomocnika D. D. (1), w którym zarzucił D. M. (1) popełnienie czynu z art.209§1 k.k. polegającego na tym, że w okresie od listopada 2009r. do marca 2012r. we W. uporczywie uchylał się od ciążącego na nim z mocy ustawy oraz wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieście z dnia 10 grudnia 2009r. wydanego w sprawie o sygn. akt R III C 494/09 obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniej córki J. M. (1) w kwotach po 600 zł miesięcznie.

W piśmie z dnia 26 listopada 2012r. pełnomocnik D. D. (1) wniósł o zobowiązanie D. M. (1) na podstawie art.46 k.k. do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem w kwocie 10.000 zł, która to kwota odpowiada proporcjonalnie nieuiszczonym alimentom za okres od 11.11.2010r. do 30.03.2012r. (por. k.89 i k.97 modyfikacja wniosku)

Na rozprawie w dniu 26 lutego 2013r. D. M. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

W złożonych wówczas wyjaśnieniach podał, że nie jest prawdą, że uchylał się uporczywie od płacenia alimentów, ponieważ dziecko ma teraz 13 lat, a dopiero od ostatnich 2 lat, okres 2010-2011, to był dla niego bardzo ciężki okres, gdzie nie posiadał żadnych środków do życia.

Wskazał, że przez 10 lat dziecko miało z jego strony wszelkie potrzeby uznane przez sąd. Innych nie było, bo jak przyznał nie utrzymuje bezpośrednich kontaktów z dzieckiem i jej matką. Nałożone na niego alimenty w kwocie 400 złotych były płacone terminowo.

Wyjaśnił, że dopiero okres 2010 to był okres, kiedy nie posiadał żadnych środków do życia, nie miał pracy, żona straciła pracę i nie było możliwości i płacił tyle, ile mógł. Wskazał że w poprzedniej sprawie też wyjaśniał sytuację dlaczego tak się stało, że nie posiadał środków finansowych, że się skończyły. Powód był taki, że matka dziecka robiła wszystko, żeby zniszczyć jego i firmę przez ostatnie lata. Udało się jej to w 100 procentach. D. M. (1) wyjaśnił, że na dzień dzisiejszy niczego nie posiada, nie ma możliwości zapłacenia tych 400 złotych dla dziecka, a co dopiero 600 złotych. Z tych ½ etatu stara się zapłacić tyle, ile mogę, w granicach 300-400 złotych.

Według D. M. (1) matka dziecka doprowadziła do sytuacji, w której straciłem cały majątek, firmę. Przez 10 lat płacił po 400 złotych alimenty, płacone one były z kredytów, z limitów debetowych jego prywatnej firmy. Miał dosyć duże zobowiązania z tej działalność. Równocześnie był zatrudniony w charakterze prezesa w innej firmie. Regularnie z konta pobierał pieniądze i płacił alimenty. W miarę możliwości te debety były uzupełniane. Gdy matka dziecka wniosła o podwyższenie alimentów, to jest koniec 2009 roku, na kwotę 600 złotych, sprawa trwała ponad pół roku. Wstecznie przyznano wyrównanie, którego nie był w stanie zapłacić. Matka wniosła przez komornika o zajęcie kont bankowych. Przez to, że konta bankowe zostały zajęte przez komornika, banki wypowiedziały mu umowy. Debety zostały mu wypowiedziane, miał spłacić wszystkie zobowiązania. W tym momencie został bez środków do życia, nie miał takich kwot, aby na raz spłacić debety w wysokości w Banku (...) 150.000 złotych. Nie było takiej możliwości. Bank przez to, że miał komornika na koncie wypowiedział mu umowy. Nie było możliwości funkcjonowania bez tych kwot. Do dnia dzisiejszego nie spłacił tych limitów.

Sytuacja w 2010 roku pogorszyła się, bo małżonka, która prowadziła działalność gospodarczą, musiała ją zlikwidować, ponieważ obroty zupełnie spadły, powodowały straty, miała zadłużenie w stosunku do banku. Miała budynek magazynowo-socjalny w kredycie, w którym obecnie mieszkają, nie była w stanie płacić rat. Obecnie ten budynek jest w licytacji. Odbyły się dwie licytacje, nie było chętnych. Czekają na następną. Komornik poinformował go, że prawdopodobnie będzie to wiosną.

Wyjaśnił, że w okresie od listopada 2010 do marca 2012 alimenty płaciłem częściowo, bo nie było tak, że w ogóle nie płacił. Był taki okres 3 miesięcy, kiedy pracodawca jemu nie płacił.

Wyjaśnił również że był umówiony z komornikiem, że jak będzie miał pieniądze, to mu dostarczy osobiście.

Wyjaśnił, że w 2010r. utrzymywali się z pozostałości mebli, którymi żona handlowała, a które on naprawiał. Jakieś środki spływały na życie. Żona dorywczo miała pracę sprzątania mimo tego, że ma wyższe wykształcenie jako muzyk.

Wskazał, że był zatrudniony przez W. Z. na umowę zlecenia dość dawno od listopada 2010, koniec listopada 2010, do maja 2011r. z wynagrodzeniem 600 zł które otrzymywał w miesiącu cztery razy, po 100-50 złotych.

Wskazał, że starał się znaleźć pracę i do tej pory się stara. Jest poszukującym pracy, mimo że pracuje na ½ etatu.

Wyjaśnił że nie złożył pozwu o obniżenie alimentów ponieważ miał kolejki komorników do domu, miał nawał ludzi, którzy dopominali się zapłaty. Miał mnóstwo spraw sądowych wytoczonych przez firmy współpracujące. To jest nadal ciężki okres dla niego. Jak podał te sprawy nadal się toczą, te zobowiązania są i rosną.

Odnośnie swojej sytuacji zdrowotnej wyjaśnił że ma chorą wątrobę, stres spowodował, że obciążenie, które uderzyło w niego w tym czasie, spowodowało, że miałem zawał 06 listopada 2012 roku i jest cały czas pod stałą opieką lekarską. Dostał skierowanie do sanatorium na rehabilitację.

Wyjaśnił również, że nigdy się nie ukrywał a komornicy wzięli to, co mogli wziąć. Środkami, które posiadał, tak jak teraz, dzieli się w większości z córką. Jeżeli otrzymuje 550 złotych na rękę, to 350 złotych idzie do komornika. Według D. M. (1) to jest dowód na to, że się nie uchyla i nigdy się nie uchylałem.

Odnośnie samochodu, którego sprzedaż uznano za bezskuteczną wyjaśnił, że był to samochód zakupiony przez niego w 2002 roku na działalność gospodarczą. Użytkował go osobiście przez 3 lata i w momencie, kiedy powstała spółka, kiedy został zatrudniony w spółce (...) sp. z o.o. ten samochód został przeznaczony do eksploatacji dla dyrektora spółki. Eksploatowany był przez następne kilka lat, aż do 2009 roku. To był samochód w opłakanym stanie, zniszczony. W 2009 roku, kiedy płacił regularnie, nie było zobowiązań w stosunku do córki, w tym czasie pojawiła się osoba, która była zainteresowana zakupem. Wartość rynkowa to było około 8.000 złotych. Zaproponowano mu 5.000 złotych. Ten samochód chyba został w tej cenie sprzedany. To był czas, kiedy nie miał wobec małoletniej J. żadnych zobowiązań. Wyjaśnił, że osoba, która zakupiła ten samochód miała go wyremontować, zatrudnić handlowca. Firma upadła, sprzedali dalej samochód, nie rejestrując go. Być może dlatego jest bezskuteczna.

Odnośnie matki małoletniej wyjaśnił, że odgrażała się, mówiła, że go zniszczy. Kilkanaście razy był wzywany na policję. Nie wie, dlaczego był wzywany. Do Prokuratury zgłoszenie. Raz w miesiącu był wzywany, albo na policję albo do Prokuratury. Do wszystkich banków w całej Polsce zostały wysłane zawiadomienia o zajęciu. Wizyta u komornika i rozmowa na temat pani D. wiele wyjaśnia. Pani D. robi wszystko, nawet ich atakuje. Zarzuca komornikowi złe działanie, gdzie komornik jest cały czas ze mną w kontakcie i wie, jaka jest sytuacja.

Odnośnie swojego prezesowania w spółce (...) wyjaśnił że wpis powinien być wykreślony. Wskazał, że został odwołany 26 stycznia 2010 roku. Obowiązkiem nowego zarządu było złożenie dokumentów w KRS, wykreślenie starego, a wpisanie nowego prezesa. Ten zarząd tego nie uczynił. W związku z tym widniał przez kilka miesięcy jako prezes spółki. Po jego odwołaniach został wykreślony, ale trwało to dosyć długo.

W odczytanych wyjaśnieniach składanych w sprawie toczącej się równolegle przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia (sygnatura akt V K 930/12, obecnie V K 1012/13) D. M. (1) również nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że nie uchylał się od płacenia alimentów , w jego ocenie to był dla niego ciężki okres, który rozpoczął się już około 2008 r. trwając do 2010 r. Oskarżony wskazał ,iż wcześniej płacił systematycznie świadczenia alimentacyjne na rzecz J. M. (1) jednak kiedy prowadzona przez niego firma , w której był zatrudniony w 2009 r., popadła w problemy finansowe, zaprzestał płacenia tychże świadczeń . Oskarżony nadto podał, iż w dniu 26.01.2010 r. otrzymał wypowiedzenie umowy o pracę w tejże firmie, celem spłaty powstałych należności został obciążony jego prywatny majątek, stąd próbował zaciągać zobowiązania i podpisywać weksle. Nie posiadał w tej firmie udziałów . Oskarżony wyjaśnił również, iż zlikwidował prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą , z uwagi na brak środków na utrzymanie , następnie zgłosił się do Urzędu Pracy w poszukiwaniu pracy , nie dokonał tego od razu, gdyż w KRS był wykazywany jako prezes firmy , pomimo, że spółkę przejął już inny zarząd . W czerwcu 2010 roku Urząd Pracy przyznał mu status bezrobotnego - trwało to przez okres około dwóch miesięcy , tym niemniej z uwagi na błędną informację został pozbawiony zasiłku dla bezrobotnych. Oskarżony zarzucił, iż jego sytuacja majątkowa jest znana komornikowi, w toku postępowania egzekucyjnego wyegzekwowano około 5920 zł, część z tej kwoty pochodziła ze zwrotu VAT . Oskarżony wskazał , iż w2010 roku szukał pracy, miał rodzinę na utrzymaniu a jego żona również straciła pracę, do dnia 01.03.2010 r. miał jakieś minimalne tylko tyle aby przeżyć, nie posiadał żadnych nieruchomości ani ruchomości, ani nie miał żadnych oszczędności. Przyjął się do pracy na umowę zlecenie, jednak długo to nie trwało. Od dnia 24.10.2011 r. jest zatrudniony jako kosztorysant i doradca na ½ etatu , zarabia 750 zł.

Odnośnie sytuacji mieszkaniowej , rodzinnej w roku 2010 oskarżony podał , iż od roku 2009 roku mieszka w budynku przy ul. (...) i B, nabytego przez jego żonę w 2008 r. jako magazyn na meble. Budynek ten został dostosowany do potrzeb mieszkaniowych z części środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości przy ul. (...) . Nieruchomość ta została sprzedana z uwagi na problemy finansowe , z uzyskanej z tego tytułu kwoty kwotę 150.000 zł przekazali firmie w związku z wierzytelnościami, kwota 280 .000 zł została przekazana na poczet spłaty kredytu zaciągniętego na zakup tejże nieruchomości, część zostało przeznaczonych na wypłaty wynagrodzeń pracownikom z firmy (...). Oskarżony wskazał nadto , iż poszukiwał zatrudnienia przy pracach na budowach, tym niemniej proponowano mu nieformalne zatrudnienie. W okresie od marca 2010 do listopada 2010 r. nie podejmował żadnych dorywczych prac, pomagał wówczas żonie w prowadzeniu działalności gospodarczej poprzez sprzedaż mebli z magazynu , nie otrzymywał z tego tytułu środków finansowych, żona uzyskane środki przekazywała na utrzymanie. Oskarżony przyznał ponadto , iż nie ma żadnego kontaktu z córką J. , gdyż został pozbawiony praw rodzicielskich. Jest osobą zdolną do pracy, ale ma chorą wątrobę i śledzionę, z tego tytułu nie może pracować jako mechanik samochodowy.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Dokonując ustaleń faktycznych mających na celu ustalenie zarówno sprawstwa, jak i winy oskarżonego D. M. (1) w zakresie zarzucanego mu czynu Sąd dysponował jego wyjaśnieniami złożonymi na rozprawie, jak również w toku postępowania toczącego się równolegle przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia w sprawie V K 1012/13 a także zeznaniami świadków D. D. (1), jej matki A. D. oraz K. M.. Sąd nie miał natomiast możliwości przeprowadzenia dowodu z zeznań świadka W. Z., która nie podejmowała korespondencji na adres wskazywany przez strony oraz wobec braku możliwości jej bliższego spersonalizowania w bazie P..

Sąd dysponował również dokumentami w postaci akt postępowań toczących się uprzednio przed Sądem Rodzinnym a określających wysokość zobowiązań alimentacyjnych oskarżonego wobec J. M. (1) oraz terminów ich wykonywania przed które nie były kwestionowane co do ich wiarygodności.

Ponadto Sąd miał możliwość zapoznania się z aktami komorniczymi egzekucji prowadzonej z wniosku D. D. (1) wobec D. M. (1) a także decyzjami określającymi prawo do świadczeń z funduszu alimentacyjnego wobec bezskuteczności egzekucji, decyzjami MOPS przyznającymi świadczenia celowe i okresowe, Prezydenta Miasta dotyczące przyznawanych stypendiów oraz PUP dotyczących okresów pozostawania zarówno przez oskarżonego jak i oskarżycielkę subsydiarną osobami bezrobotnymi lub poszukującymi pracy.

Sąd miał również na uwadze wyniki postępowań dotyczących uznania za bezskuteczne wobec J. M. (1) czynności rozporządzających mieniem, które nie były kwestionowane przez strony, jak również treść dołączanych przez strony do pism procesowych dokumentów wskazujących zarówno na wysokość osiąganych dochodów jak i ponoszonych kosztów utrzymania.

Nadto Sąd posiłkował się znajdującymi się w aktach danymi osobo poznawczymi oskarżonego, także ujawnionymi w aktach V K 1012/13 danymi o jego karalności.

Oceniając wyjaśnienia oskarżonego nie można było pominąć, iż realizując swe szeroko pojęte prawo do obrony mógł złożyć wyjaśnienia dla siebie najbardziej korzystne. Dopóki jednak wyjaśnienia te znajdowały odzwierciedlenie w pozostałych dowodach, stanowiąc z nimi spójną całość, nie było powodów do uznania, iż nie zasługują one na wiarę.

Oceniając wyjaśnienia oskarżonego składane zarówno w niniejszym postępowaniu jak i w postępowaniu toczącym się równolegle a dotyczącym niealimentacji w okresie poprzedzającym zarzut Sąd uznał, że w znacznej części stanowiły one przyjętą przez oskarżonego linię obrony.

Nie można pominąć, że w części dotyczącej realizowania obowiązku alimentacyjnego, faktu zatrudnienia, posiadania statusu osoby bezrobotnej wyjaśnienia te co do zasady były spójne z zebranymi w sprawie dokumentami jednakże w przekonaniu Sądu nie mogły zasługiwać na wiarę te wyjaśnienia w których D. M. (1) wskazywał, że powodem braku wywiązywania się w pełni z nałożonego obowiązku alimentacyjnego była jego trudna sytuacja finansowa, do której powstania miała przyczynić się swymi działaniami D. D. (1).

Sąd zauważył, iż w dacie wydania orzeczenia podwyższającego alimenty z kwoty 400 zł do 600 zł tj. 10 grudnia 2009r. oskarżony pozostawał zatrudniony na stanowisku prezesa zarządu w spółce (...), w której pracował do 26 stycznia 2010r.

Jak ustalono po wydaniu powyższego wyroku a zatem w sytuacji świadomości zwiększonego obciążenia finansowego bo w dniu 28 grudnia 2009 r. D. M. (1) zawarł umowę sprzedaży należącego do niego samochodu marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) z tytułu której uzyskał kwotę 5.490 złotych brutto (4.500 złotych netto) i nie przekazał środków pieniężnych uzyskanych z tej sprzedaży na wyrównanie zaległych alimentów jak i na regulowanie ciążącego na nim bieżącego obowiązku alimentacyjnego wobec małoletniej J. M. (1).na co wskazywało również uzasadnienie wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia z dnia 30 września 2011 r, w sprawie IX C 268/11, utrzymujące w mocy wcześniej wydany wyrok zaoczny, na mocy którego czynność sprzedaży samochodu marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) została uznana za bezskuteczną względem małoletniej J. M. (1)..

Okoliczność powyższa wprawdzie dotyczyła okresu poprzedzającego zarzut, jednakże wyrok w sprawie IX C 268/11 zapadł w okresie objętym niniejszym postępowaniem i niewątpliwie nie pozostawała bez znaczenia dla określenia możliwości zarobkowych i majątkowych oskarżonego.

Twierdzenia D. M. (1) odnośnie tego, że w regularnym realizowaniu obowiązku alimentacyjnego przeszkodziło działanie oskarżycielki subsydiarnej , która wnioskiem o podwyższenie alimentów oraz wnioskiem egzekucyjnym „zniszczyła go finansowo” nie mogły zostać ocenione inaczej niż krytycznie

Okoliczności te oskarżony podnosił już w postępowaniu dotyczącym zarzutu niealimentacji córki w okresie od 01 marca do 10 listopada 2010r.

Podejmowania przez stronę uprawnioną do alimentacji różnego rodzaju czynności zmierzających do wyegzekwowania bieżących i zaległych alimentów poprzez wszczęcie i aktywny udział w postępowaniu egzekucyjnym nie można przecież poczytywać za zmierzające do „finansowego zniszczenia” dłużnika. Przyjęcie takiej koncepcji pozbawiałoby sensu działania wierzyciela, który nie mógłby skutecznie dochodzić należnego mu zobowiązania. W ocenie Sądu tego rodzaju twierszenia oskarżonego nie były poparte w żaden sposób, a podnoszenie tych samych nieprzekonujących i nielogicznych argumentów w niniejszym postępowaniu stanowiło wyłącznie realizację prawa oskarżonego do obrony.

Również kwestie istnienia zobowiązań gospodarczych czy też wynikających z zaciągniętych uprzednio kredytów nie było okolicznością mogącą usprawiedliwiać zaniechanie oskarżonego w systematycznym łożeniu na utrzymanie J. M. (1). Należało zauważyć, że te same okoliczności oskarżony podnosił w sprawie toczącej się pod sygnaturą V K 1012/13 jako usprawiedliwiające jego zachowanie w okresie marca – listopada 2010r. natomiast okoliczność , iż oskarżony pozostawał bez pracy bądź też podjął pracę w niepełnym wymiarze nie świadczy wcale o tym, że nie miał on możliwości zarobkowych.

Oceniając możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego bierze się pod uwagę nie tyle wykonywaną przez niego pracę co faktyczne możliwości jakie ma dana osoba ze względu na wiek, stan zdrowia, zdolności, umiejętności i doświadczenie, na co wskazał również sąd orzekający w równolegle toczącej się sprawie.

Trzeba zauważyć, że w okresie poprzedzającym zarzut D. M. (1) prowadził własną działalność gospodarczą, wykonywał zawód konsultanta budowlanego jak również pełnił również funkcję prezesa spółki kapitałowej.

Dlatego też w okresie objętym zarzutem możliwości zarobkowe oskarżonego kształtowały się na wyższym poziomie niż oskarżony starał się wykazać choćby w składanych zeznaniach podatkowych.

Oskarżony wyjaśnił, że w okresie poprzedzającym zarzut pomagał żonie w prowadzeniu działalności gospodarczej poprzez sprzedaż mebli z magazynu z tego tytułu nie otrzymywał jednak żadnych środków finansowych nie podejmując również żadnej próby istotnej zmiany swojej sytuacji finansowej.

Oskarżony zawarł z W. Z. trzy umowy zlecenia obejmujące okres od 01 grudnia 2010r. do 31 maja 2011r. z wynagrodzeniem po 650 zł.

W tym czasie jak wskazywały dane uzyskane od komornika do dnia 18 lipca 2012r. wyegzekwował od dłużnika tytułem alimentów kwoty:

- w dniu 08 kwietnia 2010r. kwotę 300 zł – wpłata dłużnika

- w dniu 21 maja 2010r. kwotę 8,32 zł – z zajęcia rachunku bankowego

- w dniu 25 maja 2010r. kwotę 45,61 zł – z zajęcia rachunku bankowego

- w dniu 02 lipca 2010r. – 5088,27 zł – zajęcie nadpłaty w Urzędzie Skarbowym

- w dniu 19 lipca 2010r. – 210,39 zł – z zajęcia rachunku bankowego

- w dniu 27 września 2011r. w kwocie 300 zł – wpłata dłużnika

- w dniu 04 stycznia 2011r. kwotę 310 zł. – wpłata dłużnika

- w dniu 06 lutego 2012r kwotę 310 zł – wpłata dłużnika

- w dniu 24 kwietnia 2012r. – kwotę 100 zł – zwrot bezpośredniej wpłaty od wierzycielki

- w dniu 11 maja 2012r. – kwotę 100 zł – zwrot bezpośredniej wpłaty od wierzycielki

- w dniu 05 lipca 2012r. – kwotę 100 zł – zwrot bezpośredniej wpłaty od wierzycielki

Tym samym w czasie wykonywania umowy zlecenia pomiędzy 04 stycznia 2011r. a 11 maja 2012r. wierzyciel uzyskał kwotę 820 zł podczas gdy miesięczna kwota należnych alimentów wynosiła wówczas 600 zł i za ten okres winny został uiszczone w kwocie łącznej 3000 zł. Pomiędzy 19 lipca 2010r. a 27 września 2011r zatem w blisko rocznym okresie nie została natomiast wyegzekwowana żadna kwota z należnych alimentów.

W tym czasie jak wskazywały dane uzyskane z akt komorniczych oraz zeznania świadka D. D. (1) ciężar zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych J. M. (1) został przerzucony na jej matkę i babkę oraz fundusz alimentacyjny, który w zastępstwie oskarżonego wypłacał świadczenia w kwocie 500 zł miesięcznie.

W ocenie Sądu relacje przedstawione przez D. D. (1) w znacznej części znajdowały odzwierciedlenie w zgromadzonych dokumentach i z tych powodów należało je uznać za przekonujące. Świadek wskazywała na swoje źródła utrzymania w okresie zarówno poprzedzającym zarzut jak i w jego czasie, a nadto na wysokość ponoszonych kosztów utrzymania córki. Jej twierdzenia o tym że oskarżony nie kontaktuje się w żaden sposób z córką J. jak i w żaden inny sposób nie realizuje ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego były zbieżne z relacją oskarżonego.

Sąd jako przekonujące ocenił również zeznania świadka A. D. złożone w postępowaniu sądowym w sprawie V K 930/12 (obecnie V K 1012/13) w dniu 04 grudnia 2012 r.

Relacja ta była logiczna i spójna z pozostałymi dowodami w zakresie wysokości kosztów utrzymania mieszkania przy ul. (...) we W., którego to jest głównym najemcą w kwocie ok. 1200 zł miesięcznie, w zakresie okoliczności dotyczących przekazywania pieniędzy na wyżywienie córki i wnuczki , przekazywania wnuczce drobnych środków finansowych kiedy ta wyjeżdżała na wycieczkę oraz na naukę języka angielskiego, zakupu butów .

Zwrócić przy tym uwagę należy , iż A. D. wskazała w powyższych zeznaniach potwierdzając też w tym zakresie zeznania swojej córki ,iż prowadzi ona odrębne gospodarstwo domowe.

Sąd miał na uwadze stanowisko świadka wyrażone na rozprawie w dniu 06 lutego 2014r. zgodnie z którym mimo pouczenia bezpodstawnie odmówiła składania zeznań, jak również nie odniosła się do składanych uprzednio zeznań odmawiając odpowiedzi na pytanie czy je podtrzymuje (k.379 i 380). W ocenie Sądu relacja którą przedstawiła w równolegle toczącym się postępowaniu co do zasady zgodna z zeznaniami świadka D. D. (1) zasługiwał na danie wiary. Sąd rozważał również okoliczności, które nie umknęły sądowi orzekającemu w tamtym postępowaniu a związane z prawdomównością świadków w zakresie partycypacji D. D. (1) w opłatach za mieszkanie matki jednakże uznał je za nie mające wpływu na zakres odpowiedzialności oskarżonego.

Zeznania świadka K. M. Sąd ocenił jako przekonujące zwłaszcza, że potwierdzały fakt zatrudnienia oskarżonego w jego firmie (...) do około połowy września 2013r. kiedy to miał wysłać pismo rozwiązujące umowę o pracę. Wskazywały również na to, że mimo istnienia zajęcia komorniczego uzyskiwane przez oskarżonego wynagrodzenie nie było pomniejszane a wypłata następowała w formie gotówkowej w ratach. Okoliczność powyższa mogła w przekonaniu Sądu być oceniana z punktu widzenia prawidłowego realizowania przepisów zarówno prawa pracy jak i postępowania egzekucyjnego, jednakże leżała poza zakresem odpowiedzialności oskarżonego.

Co istotne nie zmienia zakresu odpowiedzialności oskarżonego fakt, iż J. M. (1) otrzymywała pomoc finansową z MOPS, albowiem w tej sytuacji faktyczna niemożność zaspokojenia jej potrzeb nastąpiła właśnie z powodu braku płatności rat alimentacyjnych przez zobowiązanego.

Trzeba również zauważyć, że matka małoletniej uzyskiwała w okresie objętym zarzutem dochody, które nie pozwalały na zaspokojenie podstawowych potrzeb dorastającej córki i gdyby nie pomoc udzielona przez MOPS, nie byłaby w stanie poradzić sobie finansowo.

Nie można natomiast przerzucać odpowiedzialności z tytułu obowiązku alimentacyjnego ojca wobec dziecka na osoby do tego nie zobowiązane, lub zobowiązane w dalszej kolejności, a także liczyć na to, że będzie on stale i charytatywnie realizowany przez instytucje, których działalność jest finansowana ze świadczeń publicznych.

Z tych powodów Sąd przyjął, iż oskarżony dopuścił się popełnienia zarzuconego mu czynu z art.209§1 k.k., a mianowicie tego, że w okresie od listopada 2010 r. do marca 2012 r. we W. uporczywie uchylał się od ciążącego na nim z mocy ustawy oraz wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Śródmieście z dnia 10 grudnia 2009 r. wydanego w sprawie o sygn. akt R III C 494/09 obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniej córki J. M. (1) w kwotach po 600 zł miesięcznie którym to działaniem niewątpliwie naraził pokrzywdzoną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych i spowodował wypłatę na jej rzecz świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

Sąd podziela pogląd iż pod pojęciem uporczywego uchylania się od obowiązku alimentacyjnego rozumie się takie zachowanie zobowiązanego, który pomimo posiadanych możliwości nie wypełnia ciążącego na nim obowiązku przez dłuższy czas wykazując przy tym złą wolę. Ma to miejsce nie tylko wówczas gdy zobowiązany nie płaci rat alimentacyjnych w ogóle, ale także wtedy gdy płaci je nieregularnie, bądź też w kwotach niższych od należnych . Uporczywość zachowania sprawcy może wyrażać się np. w umyślnym czynieniu postępowania egzekucyjnego bezskutecznym zazwyczaj poprzez utrudnianie egzekucji, bądź też lekceważeniu zastosowanych środków oddziaływania w kierunku spełnienia tego obowiązku. Natomiast zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych polega na dostarczaniu środków materialnych koniecznych nie tylko do utrzymania w zakresie wyżywienia , odzieży czy mieszkania ale także dla uzyskania niezbędnego wykształcenia, , przygotowania zawodowego. Niezbędne jest zatem zabezpieczenie minimum egzystencji w postaci środków przeznaczonych na utrzymanie i wykształcenie dziecka , lecz także stworzenie mu warunków umożliwiających zaspokojenie potrzeb wyższego rzędu, istotnych dla kształtowania jego osobowości i nawyków kulturalnych Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy bowiem od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art.133 k.r.o.). ( por. K.Buchała , A. Zoll Komentarz do Kodeksu karnego t. 2 cześć szczególna s. 625-627 Zakamycze 1999 r. ).

Zakres podstawowych potrzeb życiowych nie jest pojęciem stałym i niezmiennym, lecz zależy od konkretnych warunków społeczno - ekonomicznych i stanu świadomości społecznej na danym etapie rozwoju społeczeństwa. Im wyższy jest stopień tego rozwoju oraz przeciętny poziom życia obywateli, tym większe i bardziej różnorodne są potrzeby uznawane powszechnie za podstawowe. Niezbędne jest zatem nie tylko zabezpieczenie minimum egzystencji w postaci środków przeznaczonych na utrzymanie i wykształcenie dziecka, lecz także stworzenie mu warunków umożliwiających zaspokojenie potrzeb wyższego rzędu istotnych dla kształtowania jego osobowości i nawyków kulturalnych. Istota przestępstwa uporczywego uchylania się od obowiązku alimentacji polega na narażeniu osoby uprawnionej ( bezpośrednim, konkretnym ) na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, stad też nie usuwa skutku przestępstwa fakt, iż potrzeby te są zaspokajane kosztem znacznego wysiłku osoby współzobowiązanej do alimentacji, albo przez inne osoby nie zobowiązane, a także z funduszu alimentacyjnego ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 marca 1987 r. V KRN 54/87 oraz uchwala Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 1976 r., VI KZP 13/75 ). Jedynie w sytuacji gdy osoba uprawniona do świadczeń alimentacyjnych uzyskała majątek w pełni wystarczający na zaspokajanie jej potrzeb, odpada materialna podstawa bytu omawianego przestępstwa.

Ponadto należało zauważyć, że D. M. (1) nie tylko nie wykonywał orzeczenia w zakresie systematycznego łożenia świadczeń alimentacyjnych w wysokości określonej wyrokiem ale też od wielu lat nie wykazywał żadnego zainteresowania sytuacją małoletniej J. M. (1), nie utrzymuje z nią kontaktów, nie partycypuje w żaden inny sposób w kosztach jej utrzymania, nie interesuje się jej rozwojem, co świadczy o braku ze strony oskarżonego jakiegokolwiek zainteresowania losem dziecka i niechęci udzielenia mu jakiejkolwiek pomocy. W takiej sytuacji cały ciężar wychowania i utrzymania spadł na jej matkę , która gdyby nie pomoc babci A. D. nie byłaby w stanie zaspokoić podstawowych potrzeb swojej córki .

W przekonaniu Sądu w świetle powyższych rozważań sprawstwo oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu z art.209§1 k.k. nie budzi wątpliwości. Oskarżony we wskazanym okresie, mimo istnienia ku temu możliwości i mimo zobowiązania wynikającego nie tylko z orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Śródmieścia, lecz w pierwszej kolejności z mocy ustawy, nie łożył na rzecz osoby najbliższej – swej córki, przy czym swym działaniem wypełnił ustawowe znamię uporczywości, jednocześnie narażając swe dziecko na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych i powodując konieczność przyznania świadczeń z MOPS.

Zachowanie oskarżonego Sąd ocenił zatem jako uporczywe i umyślne.

Odnośnie winy oskarżonego należy zauważyć, iż miał on świadomość istnienia obowiązku alimentacyjnego, jednak mimo tego nie wykonywał go w sposób należyty. Oskarżony jest osobą dorosłą, znającą konsekwencje swojego zachowania.

Wymierzając karę za przypisany oskarżonemu czyn z art.209§1 k.k. Sąd miał na względzie wskazania zawarte w art.53§1 i 2 k.k. - zatem w pierwszej kolejności granice ustawowego zagrożenia czynu (alternatywnie karą grzywny, ograniczenia wolności oraz pozbawienia wolności do dwóch lat), znaczny stopień jego społecznej szkodliwości z uwagi zarówno na rodzaj naruszonego dobra, jakim jest prawny interes małoletniego, jak i długość objętego zarzutem okresu braku alimentacji, który łącznie wyniósł blisko dwa lata. Sąd miał także na względzie rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, a mianowicie wysokość szkody powstałej w wyniku zaniechania płacenia alimentów, a także niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb córki oskarżonego. Sąd miał na względzie także i to, aby orzeczona względem oskarżonego kara nie przekraczała stopnia winy. Jednocześnie Sąd wziął pod uwagę motywację oskarżonego, a także jego właściwości i warunki osobiste, zwłaszcza dotychczasowy sposób życia. Dla wymiaru kary okoliczności łagodzącej nie stanowił przy tym fakt, iż oskarżony nie był dotąd karany, albowiem niekaralność jest normą społeczną.

Kierując się powyższymi motywami Sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności w przekonaniu, iż kara ta spełni swe cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Jednocześnie na zasadzie art.69 §1i 2 k.k. i art.70 §1 pkt 1 k.k. Sąd orzekł o warunkowym zawieszeniu wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na wyznaczony dwuletni okres próby, albowiem w przekonaniu Sądu w sytuacji oskarżonego, dotychczas nie karanego, jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary, w szczególności dla zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Zawieszając wykonanie tej kary Sąd uznał jednak za wskazane nałożyć na oskarżonego wynikający z art.72§1 pkt 3 k.k. obowiązek systematycznego wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego wobec córki.

Sąd nie nakładał na oskarżonego wnioskowanego przez pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej obowiązku naprawienia szkody uznając, że orzeczenie to prowadziłoby do sytuacji istnienia w obrocie prawnym dwóch tytułów wykonawczych z których mogłaby być prowadzona egzekucja. Podkreślić należy, że podstawą prowadzonego postępowanie egzekucyjne, choć nieskutecznego jest przecież prawomocne orzeczenie Sądu określające wysokość zobowiązania alimentacyjnego .

Mając na uwadze, iż oskarżony korzystał z pomocy obrońcy z urzędu, zaś koszty przez niego poniesione nie zostały uiszczone, Sąd orzekł o ich zasądzeniu na rzecz obrońcy od Skarbu Państwa na zasadach określonych w art. 619§1 k.p.k. w zw. z art.626§1k.p.k. oraz przepisach rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, uwzględniając ilość terminów rozpraw oraz należny podatek od towarów i usług, na tej samej podstawie Sąd orzekł o kosztach należnych pełnomocnikowi z urzędu oskarżycielki subsydiarnej.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, w tym opłaty, gdyż jej uiszczenie byłoby dla niego zbyt dużą dolegliwością finansową